1. Co to jest fagocytoza i jakie komórki biorą udział w tym procesie?

Fagocytoza:

Neutrofil

Eozynofil

Bazofil

Monocyty

Makrofag

Komórka
dendrytyczna

Etapy fagocytozy

1. Rozpoznanie cząsteczki, komórki, która ma ulec fagocytozie. Rozpoznawanie odbywa się poprzez receptory rozpoznające pewne czynniki w ścianie kom. lub spłaszczające.

Głównymi opsoninami są: przeciwciała IgG i składniki dopełniacza (opsonizacja i fagocytoza -immunifagocytoza)

2. Ruch kom żernej w kierunku bakterii - sygnał chemotaktyczny (MDP, dopełniacz)

3. Przyleganie bakterii do kom. żernej - cukry, receptory dopełniacza i fragmentu Fc przeciwciała

4. Endocytoza - wpuklenie błony komórkowej

5. Fuzja fagosomu z lizosomom - udział mikrotubul

6. Zabijanie - (rodniki O₂, tlenek azotu, mieloperoksydaza).

2. Budowa cząsteczek IgM.

- forma pentametru

-wolna, nie związana z antygenem przypomina płatek śniegu, związana z antygenem - kształt kraba

- z łańcuchów lekkich i ciężkich, a ponieważ jest polimerem to ma dodatkowy łańcuch łączący J (białko z 8 reszt cysteinowych), występują dodatkowo odcinki ogonowe

-jest też niewielka część IgM w surowicy, które są monomerami

3. W jaki sposób można określić budowę antygenową pałeczki salmonelli.

Antygeny Salmonelli można wykryć metodą aglutynacji szkiełkowej.

Surowice do aglutynacji pałeczek Salmonella w kropli są wykonane

z surowic królików szczepionych inaktywowanymi szczepami

bakterii i wymagają licznych absorpcji w celu uzyskania wybranych

przeciwciał. Są one kontrolowane z dużymi zestawami szczepów i

preparowane w takich rozcieńczeniach, które pozwalają na

uzyskanie czytelnego odczynu w krótkim czasie.

Identyfikacja szczepu polega na ustaleniu struktury antygenowej

badanego szczepu. Opiera się na wykrywaniu antygenów

somatycznych „O” i antygenów rzęskowych „H”.

4.Co to są receptory TLR i gdzie występują.

TLR - receptory odpowiedzialne za przesyłanie sygnałów.

- należą do PRRs

-unikalne jako receptory rozpoznające PAMPs

-ich zadaniem jest natychmiastowe rozpoznanie czynnika patogennego

-odgrywają główną rolę w inicjowaniu odp nieswoistej i przyczyniają się do zainicjowania odp swoistej

-wiele po związaniu PAMP stymuluje transkrypcję i translację prozapalnych cytokin i chemokin

Występują na:

-w skórze, błonie śluzowej

- powierzchni komórki -1,2,4,5,6

- błonach pęcherzyków endocytarnych - 3,7,8,9

5.Co to jest immunodyfuzja bierna i jakie ma zastosowanie.

Immunodyfuzja to typ odczynu precypitacyjnego dla antygenów oraz przeciwciał (immunoglobulin) zachodzący w środowisku stałym.

Immunodyfuzja jako jedna z licznych metod immunologicznych służy do równoczesnego diagnozowania wielu układów antygen-przeciwciało. Metoda ta bazuje na zjawisku dyfuzji antygenu i przeciwciała w żelu, przy czym oba reagenty powinny być rozpuszczalne. Na granicy zetknięcia się obu reagentów w obszarach ekwiwalentnych (tzn. o równym stężeniu) pojawiają się łuki bądź też pierścienie precypitacyjne (zależnie od obranej metody). W strefach nieekwiwalentnych, w których stężenie reagentów nie jest sobie równe, powstają połączenia antygenu z przeciwciałem o charakterze rozpuszczalnym (nie wykazują one zdolności do wytrącania się, czyli precypitacji).

6. Wymień i opisz właściwości komórek prezentujących antygen.

• Komórki Dendrytyczne

- posiadają długie wypustki, będące w ciągłym ruchu

- pochodzą ze szpiku

- słabe właściwości endocytarne, długo utrzymują Ag na powierzchni.

Typy komórek Dendrytycznych:

	Nazwa	Miejsce występowania
Narządy nielimfatyzcne	Kom. Langerhansa	Naskórek, nabłonki, skóra właściwa
		Śródmiąższowe	Tkanka łączna narządów
	Krążenie	Kom. D krwi	krew
		Kom. Welonowate	chłonka
	Narządy limfatyczne	Kom. D rdzenia grasicy	grasica
		Kom. D splatające sie	Strefa gr. Zależna węzłów, śledziony
		Kom. D. grudek	Grudki limfatyczne

• Limfocyty B - jednym z celów prezentacji Ag L.T jest pobudzenie do usprawniania produkcji Ab przez L.B przy pomocy limfo kin wydzielanych przez L.T. Limfocyty pobudzone prezentują Ag 10x sprawniej. L.B pochłaniają Ag drogą pinocytozy fazy płynnej i endocytozy.

• Makrofagi - nie posiadają one cz. MHC II, syntetyzują je pod wpływem aktywacji INFγ. W przeciwieństwie do innych kom. prezentujących posiadają zdolność do fagocytowania i rozkładania dużych cząsteczek lub bakterii. W pewnych przypadkach fagocytowane i wstępnie rozłożone cząsteczki mogą być przekazywane do prezentacji innym kom.

• Inne - w niektórych przypadkach Ag mogą być prezentowane także przez: monocyty, neutrofile, kom. śródbłonka, enterocyty, chondrocyty, kom.mezagium, oligodendrocyty, kom. nabłonkowe kanalików nerkowych, pęcherzyków mlekowych, dróg żółciowych.

7. Jak zbudowane są przeciwciała i jaka pełnią rolę?

- Budowa przeciwciał wszystkich klas jest podobna. Są to białkowe cząsteczki o kształcie zbliżonym do litery "Y", złożone (w formie monomerycznej) z czterech glikozylowanych łańcuchów peptydowych. Dwa z tych łańcuchów, określane mianem łańcuchów ciężkich, są dłuższe i związane ze sobą wiązaniami dwusiarczkowymi. Pozostałe dwa łańcuchy, nazywane lekkimi są związane z łańcuchami ciężkimi również za pomocą mostków dwusiarczkowych. Obydwa łańcuchy ciężkie w danej cząsteczce są identyczne, podobnie jest z łańcuchami lekkimi. Region, w którym występują wiązania dwusiarczkowe pomiędzy H (miejsce zgięcia łańcuchów) nazywamy regionem zawiasowym, gdyż warunkuje on tzw. zmienność segmentalną, czyli możliwość rozchylania się ramion przeciwciała. Na końcach ramion znajdują się fragmenty Fab,czyli miejsca wiązania z antygenem. Ogon (fragment Fc) może służyć, jako miejsce przyłączenia białka z innymi przeciwciałami.

8. Co to jest surowica i jak należy ją przygotować do badań ilościowych.

Surowica to płynna frakcja krwi pozbawiona krwinek, płytek krwi oraz fibrynogenu, pozostałość po oddzieleniu się skrzepu. W przeciwieństwie do osocza nie krzepnie.

9. Jakie znasz klasy immunologlobin i jaka jest podstawa tego podziału?

- IgA - alfa [tworzą dimery]

- IgD - delta

- IgE - eta

- IgG - gamma

- IgM - mikro [tworzą pentametry]

Podstawą podziału jest ich rola. Każdy rodzaj przeciwciał odpowiedzialny ja za indywidualną rzecz. (chyba jeszcze różnią się rozłożeniem łańcuchów lekkich i ciężkich.)

Immunoglobuliny powstają w limfocytach B a konkretniej w komórkach plazmatycznych

10. Co to jest tolerancja immunologiczna?

Jest to stan układu immunologicznego, w którym nie reaguje on na własne Ag antygeny.

4 mechanizmy utrzymujące stan tolerancji immunologicznej.

• anergii klonalnej, czyli wprowadzenia limfocytu na pewien czas w stan "uśpienia", tak, aby mimo rozpoznania antygenu nie mógł on ulec aktywacji

• delecji klonalnej, czyli całkowitego usunięcia reagujących na antygen limfocytów, zwykle poprzez apoptozę

• sekwestracji antygenu, czyli oddzielenia go barierą anatomiczną od limfocytów

• ignorancji antygenu, czyli występowania antygenu w stężeniach niewystarczających do pobudzenia limfocytów

11. Porównaj techniki aglutynacji i precypitacji.

AGLUTYNACJA- zlepianie Ag znajdującego się na komórkach lub obojętnych nośnikach przez Ab.Ag tutaj są całe komórki, bakterie grzyby pierwotniaki.

Odczyn aglutynacji wykorzystywany jest do; wykrywania w surowicy Ab przeciwko Ag bakteryjnym grzybiczym i innym, wykrywania Ag na krwinkach czerw Ag bakteryjnych, wykrywania wolnych Ag przy pomocy nośników opłaszczonych.

Przy aglutynacji możemy wykonać próbę jakościową (za pomocą znanych surowic diagnostycznych) oraz próbę ilościową( za pomocą stand. innego Ag oznaczymy poziom Ab w surowicy).

PRECYPITACJA- Ag jest w roztworze(rozpuszczalny)- białko, wielocukier, zw. złożone. Ag jest w postaci roztworu(białka, wielocukier zw. kompleksowe). Możemy wykonać próbę jakościową(identyfikacja Ag przy pomocy znanych Ab lub odwrotnie oraz próbę ilościową (najczęściej do oznaczania poziomu Ab przy pomocy znanego Ag. Oprócz precypitacji w roztworze wyróżniamy precypitacje w żelu-są to odczyny immunodyfuzji- szybkości dyfuzji jest proporcjonalna do stężenia sub. i temp a odwrotnie proporcjonalna do wielkości cząsteczek.

12. Jaki jest mechanizm zabijania bakterii przez tlen?
Fagocytoza drobnoustrojów wywołuje w kom żernych w ciągu kliku sekund pobudzenie procesów oddechowych i powstanie reaktywnych utleniaczy o właściwościach toksycznych, do których należą toksyczne związki tlenowe jak i utlenowane halogenki. Większość reaktywnych związków tlenowych działa w fagolizosomie , natomiast reaktywne związki tlenowe, które mogą się częściowo wydostać z fagolizosomu są potencjalnie toksyczne dla samej kom żernej.

-tlenek azotu NO

-anion ponadtlenkowy

-Nadtlenek wodoru

-kw podchlorawy

13. Rola limfocytów w odpowiedzi humoralnej.

Humoralna odpowiedź odpornościowa - jedna z gałęzi odpowiedzi odpornościowej. Określenie to powstało z obserwacji, że czynnik odpowiedzialny za rozpoznanie antygenu i wyzwolenie ataku na niego znajduje się w bezkomórkowym płynie (łac. humor - płyn), np. w osoczu krwi, czy płynie tkankowym.

Za to zjawisko odpowiedzialne są przeciwciała, które są produkowane przez limfocyty B, a ich podstawowym celem jest specyficzne (tj. odróżniające ich od wszystkich innych struktur znajdujących się w środowisku wewnętrznym) przyłączenie się do antygenu i tym samym "oznakowanie" celów dla ataku przez różne mechanizmy efektorowe (komórki żerne, komórki K, dopełniacz, lub też przynajmniej neutralizacja patogenu przez zablokowanie istotnych dla jego funkcjonowania struktur (blokowanie wirusów, przeciwadhezyjne działanie IgA w stosunku do bakterii, neutralizacja toksyn).

14. W jaki sposób komórki żerne zabijają pochłonięte bakterie?

Komórki żerne w momencie pochłonięcia bakteri rozpoczyna ich zabijanie i tutaj wyróżniamy dwa mechanizmy zabijania drobnoustrojów ; tlenowe i beztlenowe.

MECHANIZMY TLENOWE-fagocytoza drobnoustrojów wywołuje w kom żernych w ciągu kilku sek pobudzenie procesów oddechowych i powstanie reaktywnych utleniaczy o wł toksycznych do których nalezą zw tlewnowe jak i utlenowane halogenki.Dzieje się to następujaco;1)Aktywuje się oksydaza NADPH będąca kompleksem cząsteczek przenoszących e- między innymi cytochrom b. 2)Katalizowane przez NADPH powstanie anionu ponadtlenkowego O-w wyniku przemieszczenia elektronu z NADPH na tlen cząsteczkowy.3) w wyniku dysmutazy spontanicznej lub katalizowanej przez dysmutazę ponadtlenkową powstaje anion ponadtlenkowy nadtlenek wodoru.4)przy udziale jonów żelazawych powstają rodniki hydroksylowe a także tlen singletowy.5)w reakcji katalizowanej przez mieloperoksydazę powstaję kw pochlorawy.

Większość tych reaktywnych form tlenu jest toksycznych nie tylko dla bakteri ale i gdzybów itd.

MECHANIZMY POZATLENOWE-kom żerne syntetyzują również wiele białek zdolnych do zabicia bakterii. Szczególnie bogaty repertuar tych białek posiadają w swych ziarnach azurofilnych i swoistych neutrofile. Podczas fagocytozy ziarna te zlewają się z fagosomemzawierajacym pochłonięte mikroorg.

15. Jakie znasz metody serologiczne?

OKAP- test kwaśnej aglutynacji płytkowej

OA- odczyn aglutynacji probówkowej

OWD- odczyn wiązania dopełniacza

OME- odczyn z 2- merkoptoetanolem

OAG- odczyn antyglobuliny

Metoda precypitacji, aglutynacji, immunoelektroforezy, seroneutralizacji, wiązania dopełniacza, RIA.

17. Co to jest odporność czynna?

ODPORNOŚĆ CZYNNA to odporność, która rozwija się w zetknięciu z antygenem. Organizm "uczy się" rozpoznawać antygen. Wyróżnia się odporność czynną naturalną - nabytą dzięki temu, że organizm został zakażony i samodzielnie się z tym uporał, oraz odporność czynną sztuczną, nabytą dzięki podaniu szczepionki.

18. Na czym polega dojrzewanie komórek T w grasicy?

Prekursory limfocytów T napływają do grasicy już w 7-8 tygodniu ciąży. Powstają one początkowo w płodowym pęcherzyku żółtkowym oraz w wątrobie płodowej. W późniejszym okresie płodowym oraz po urodzeniu prekursory limfocytów T docierają do grasicy i do szpiku. W trakcie dojrzewania tymocytów następuje kilka procesów selekcji. Są to tzw. wąskie gardła tymopoezy, gdyż w ich następstwie dochodzi do eliminacji ponad 95% dojrzewających komórek.

Proces dojrzewania limfocytów T można w uproszczeniu podzielić na dwie fazy:

• wczesną, w trakcie, której dojrzewające komórki nie mają receptorów rozpoznających antygen(TCR)

• późną, w której tymocyty mają pełną ekspresję receptorów rozpoznających antygen.

Faza wczesna zaczyna się od powstania komórek progenitorowych w szpiku i obejmuje: zasiedlenie grasicy, ekspansję komórek zasiedlających, ukierunkowanie rozwoju w stronę wczesnych tymocytów, rearanżację genów dla łańcucha β TCR, selekcję β oraz wyłączenie alleliczne. W fazie późnej limfocyty poddane są selekcji pozytywnej i negatywnej.

19. Na czym polega dojrzewanie komórek T w grasicy?

W późniejszym okresie płodowym oraz po urodzeniu prekursory limf T docierają do grasicy ze szpiku. W trakcie dojrzewania dochodzi do kilku procesów selekcji, w ich następstwie dochodzi do eliminacji ponad 95% dojrzewających kom.

Większość limfocytów T rozwija się w grasicy, stąd też pochodzi ich nazwa grasicozależne. Grasica jest narządem, w którym dojrzewające limfocyty T (tymocyty) przechodzą selekcję grasiczą, mającą wyeliminować autoreaktywne limfocyty, mogące uszkodzić własne tkanki. Prawdą jest to dla większości limfocytów, ale występujące w organizmie niewielkie ilości limfocytów T γδ przechodzą słabo zbadane procesy selekcji pozagrasiczej, umiejscowione w skórze oraz błonach śluzowych jelit i jamy otrzewnej.

Najpierw selekcja następuje w korze grasicy. Tam też z zaniedbania następuje śmierć. Limf T które przeszły selekcję pozytywną wędrują do rdzenia.

20.Pierwotne narządy limfatyczne (centralne) i ich funkcja.

-Grasica - namnażają się w niej Lim T które wcześniej powstały w szpiku, kontroluje rozwój wtórnych tkanek limfatycznych: węzły chłonne i śledziona.

- Szpik kostny - miejsce powstawania limfocytów

- Kaletka Fabrycjusza - różnicowanie limfocytów B.

21. Najważniejsze mechanizmy odporności wrodzonej.

Mechanizmy odporności nieswoistej mogą działać praktycznie natychmiast po kontakcie z antygenem i często wystarczają do eliminacji patogenu. Niemniej jednak ich działanie nie jest tak precyzyjne jak w przypadku mechanizmów swoistych i nie zawsze daje możliwość usunięcia obcych antygenów. Ponadto odporność nieswoista nie może wytworzyć pamięci immunologicznej.

Należy jednak zdawać sobie sprawę z faktu, iż mechanizmy nieswoiste umożliwiają "rozruch" mechanizmów swoistych. Do najważniejszych procesów należą:

• wydzielanie cytokin prozapalnych przez aktywowane fagocyty

• wydzielanie czynników chemotaktycznych zwabiających limfocyty

• prezentacja antygenów przez makrofagi

• pobudzanie limfocytów poprzez działające nieswoiście białka (np. defensyny)

- bariery fizyczne( komórki nabłonka)

- odpowiedź komórkowa( makrofagi, komórki dendrytyczne, komórki NK)

- wydzieliny (łzy pot ślina)

- cytokiny i hemokiny

- czynniki rozpuszczalne( dopełniacz, enzym - lizozym)

22. Jak są prezentowane Ag endogenne i do czego to prowadzi?

Prezentacja antygenów z udziałem cząstek MHC klasy I polega ona na zwazaniui peptydów przez cząsteczki MHC I i po przeniesieniu do błony komórkowej prezentowaniu ich na powierzchni limfocytom T. W ten sposób sa prezentowane głownieantygeny syntezowane wewnątrz komórki prezentującej czuli tak zwane antygeny endogenne.

24. Czym są antygeny i hapteny, charakterystyka.

Hapteny - cząstkowe antygeny, są to drobnocząsteczkowe substancje, które normalnie nie mają zdolności indukowania odpowiedzi odpornościowej, więc nie są immunogenami. Jeśli jednak hapten kowalencyjnie połączy się z tzw. białkiem nośnikowym, czyli praktycznie dowolnym białkiem, może wyindukować odpowiedź. Kolejne podanie haptenu, już bez białka nośnikowego, także będzie wywoływać produkcję przeciwciał.

Antygenem może być każda substancja, która wykazuje dwie cechy: immunogenność, czyli zdolność wzbudzenia przeciwko sobie odpowiedzi odpornościowej swoistej, oraz antygenowość, czyli zdolność do reagowania z przeciwciałami oraz TCR.

25. Typowanie serologiczne salmonelli.

Przykładem zastosowania aglutynacji jakościowej jest serologiczne oznaczanie pałeczek salmonella z surowicami grupowymi : HM, AO , BO , CO , DO

- próba pierścieniowa ABR

- odczyn kwaśnej aglutynacji płytkowej (OKAP)

- Aglutynacja probówkowa

26.Charakterystyka dojrzałych limfocytów T.

1)wspomagają odpowiedź odpornościową - subpopulacja limfocytów Th (limfocyty T pomocnicze)

2)regulują odpowiedź odpornościową, zwykle hamując - subpopulacja limfocytów Treg, zwanych dawniej limfocytami T supresorowymi (Ts)

3)pełnią funkcję cytotoksyczną - subpopulacja limfocytów Tc (limfocyty T cytotoksyczne)

30.Do czego stosuje się odczyn aglutynacji w badaniu mikrobiologicznym?

Aglutynacja (łac. agglutinare - sklejać, spajać) albo odczyn zlepny - reakcja, w wyniku której aglutynogen jest wiązany przez aglutyniny, co powoduje powstanie dużych, wytrącających się kompleksów. Reakcja aglutynacji może zachodzić in vitro i być stosowana do różnego rodzaju testów diagnostycznych w serologii (często wykorzystuje się np. zlepianie krwinek). Rzadziej mówi się o aglutynacji, jako reakcji zachodzącej w organizmie, mającej na celu zlepianie cząstek patogenu, który dzięki temu może być łatwiej usunięty.

31. Jakie komórki i w jaki sposób migrują one do miejsca zapalenia?

Białka osocza pełniące funkcje obronne np. przeciwciała lub dopełniacz.

Migrują z krwią lub swobodnie przenikają przez ściany naczyń krwionośnych czy innych narządów

32. Podaj najważniejsze cechy komórek prezentujących antygen.

- profesjonalne komórki prezentujące antygen - zdolne do pobudzenia dziewiczych limfocytów Th obecnie szeroko popierany jest pogląd, iż jedynymi tego typu komórkami są komórki dendrytyczne.

nieprofesjonalne komórki prezentujące antygen - zdolne jedynie do pobudzenia limfocytów pamięci, najważniejsze z nich to makrofagi i limfocyty B, chociaż funkcję taką mogą pełnić także inne komórki, np. astrocyty czy fibroblasty.

Głównym zadaniem komórek prezentujących antygen jest pobudzenie swoistych antygenowo limfocytów Th, dzięki czemu może rozwinąć się swoista odpowiedź odpornościowa

- budowa???

Cechą charakterystyczną jest wygląd komórki dendrytycznej, podobny do ciała komórki nerwowej, które posiada liczne, rozgałęziające się wypustki (dendryty) - stąd nazwa.

33. Wymień populacje komórek T i opisz ich znaczenie w odporności nabytej.

• wspomagają odpowiedź odpornościową - subpopulacja limfocytów Th (limfocyty T pomocnicze)

• regulują odpowiedź odpornościową, zwykle hamując - subpopulacja limfocytów Treg, zwanych dawniej limfocytami T supresorowymi (Ts)

• pełnią funkcję cytotoksyczną - subpopulacja limfocytów Tc (limfocyty T cytotoksyczne)

37. Zapalenie i jego etapy.

Zapalenie - miejscowa reakcja obronna, której celem jest eliminacja czynnika uszkadzającego oraz martwych komórek/tkanek a następnie procesy naprawcze w miejscu uszkodzenia.

• marginację, która zwykle nie bywa w ogóle wyodrębniana, jest bowiem zależna jedynie od fizycznych właściwości krwi

• toczenie się, które jest procesem zależnym od selektyn

• aktywację, w której główną rolę odgrywają cytokiny, zwłaszcza ich duża grupa zwana chemokinami

• ścisłą adhezję, zależną głównie od grupy białek noszących nazwę integryn

• diapedezę, czyli proces przechodzenia leukocytu przez barierę śródbłonka oraz tkankę do miejsca występowania antygenu.

Poniższy rysunek przedstawia poszczególne etapy:

36. Białka MHC w odpowiedzi immunologicznej.

Antygeny głównego układu zgodności tkankowej- (Ag transplantacyjne) są to glikoproteiny związane z komórkami. Biorą udział w prezentacji Ag limfocytom T oraz indukują odpowiedź immunologiczną biorcy na Ag dawcy zawarte w przeszczepionych tkankach.

MHC I- występuje na powierzchni wszystkich komórek jądrzastych (niewielkie ilości na erytrocytach)

MHC II- głównie na Li B, komórkach dendrytycznych, Langerhansa, nabłonka grasicy u człowieka, śródbłonka naczyń m.in. serca i nerki oraz w wyniku pobudzenia przez cytokiny na Li T, śródbłonka, nabłonka jelita, fibroblastach i.in.

MHC III- to 3 składniki dopełniacza- CD2, CD3 i czynnik B

Funkcje:

- wiązanie i prezentacja antygenów limf T

- różnice w zakresie MHC matki i dziecka sprzyjają rozwojowi dziecka i utrzymaniu ciąży

- uczestniczą w tolerancji transplantacyjnej po jej przeszczepieniu, np. rozpuszczalne MHC dawcy mogą blokować rozpoznające je przeciwciała i limf T, a nawet indukować ich apoptozę

38. Odporność czynna - działanie i sposoby nabywania.

Odporność czynna rozwija się w wyniku kontaktu naturalnego z zarazkiem (przebycie choroby zakaźnej) lub sztucznego (szczepienia ochronne, szczepionka).

39.Sposób prezentowania antygenów egzogennych.

To takie które są pochłaniane przez komórkę prezentującą antygen. Pochłonięcie antygenu jest możliwe dzięki istnieniu różnych receptorów i często zachodzi na drodze immunofagocytozy z udziałem opsonin. w tym przypadku nie następuje prezentacja natywnych białek - muszą one najpierw ulec przeróbce i połączeniu z białkiem MHC klasy II. Kolejne kroki takiej obróbki są następujące:

• Antygen podlega endocytozie, przy czym może to być fagocytoza lub pinocytoza.

• W wyniku pochłonięcia powstaje endosom zawierający antygen. Na skutek działania pomp protonowych w błonie endosomu następuje stopniowe obniżanie jego pH.

• Endosom, zwany także fagosomem, łączy się z lizosomem, tworząc w rezultacie fagolizosom. Dzięki dostarczeniu enzymów trawiennych przez lizosom, antygen jest stopniowo rozkładany, przy czym białka przekształcane są w odpowiedniej długości peptydy. W ten sposób antygen zostaje przygotowany do połączenia się z cząsteczką MHC klasy II. Jednakże również białka MHC muszą zostać odpowiednio przysposobione do połączenia się z antygenem. Dzieje się to w następujący sposób:

1. W wyniku ekspresji genów dla białek MHC klasy II i syntezy białek na szorstkim retikulum endoplazmatycznym dochodzi do umiejscowienia łańcuchów białkowych tworzących cząsteczkę MHC w obrębie siateczki śródplazmatycznej.

2. Jeszcze w retikulum dochodzi do przyłączenia się w rowku cząsteczki MHC tzw. łańcucha niezmiennego (Ii), którego główne zadanie polega na zablokowaniu rowka przed przyłączeniem jakiegoś innego, przypadkowego peptydu obecnego w siateczce śródplazmatycznej.

3. Cząsteczka MHC przechodzi następnie przez aparat Golgiego, gdzie następuje jej glikozylacja oraz przycięcie łańcucha niezmiennego do peptydu określanego nazwą CLIP (żółta gwiazdka na schemacie).

4. Uwolnione w pęcherzyku pochodzącym z aparatu Golgiego cząsteczki MHC klasy II docierają do endosomu zawierającego fragmenty antygenu.

W tym momencie peptyd CLIP z rowka cząsteczki MHC klasy II jest zastępowany peptydem pochodzącym z antygenu. Teraz pozostaje już tylko transport kompleksów peptyd-MHC klasy II na powierzchnię komórki, co już niemalże umożliwia prezentację

40. Jakie są zasady immunoelektroforezy i do czego służy ta metoda.

IMMUNOELEKTROFOREZA (IE) -połączenie elektroforezy i immunodyfuzji

Elektroforeza-rozdział białek w polu elektrycznym z szybkością uzależnioną od ładunku i wielkości cząsteczek. Nośnikiem jest żel lub bibuła. Po rozdzieleniu białek(Ag), reagują one z surowicą odpornościową(Ab), a powstałe kompleksy tworzą łuki precypitacyjne(immunodyfuzja podwójna).

Immunoelektroforeza przeciwbieżna - pH buforu jest tak dobrane aby Ab mialy ładunek + a Ag -.Po przepuszczeniu prądu wędrują w polu elektrycznym w kierunku odpowiadającemu ładunkowi cząsteczki. W momencie spotkania następuje precypitacja. Czułość jest 10-20xwieksza niż standardowego testu immunodyfuzji.

Immunoelektroforeza jednokierunkowa-

·elektroforetyczny rozdział białek w agarozie ok. 2 godzin

·surowice odpornościowe(Ab) są wprowadzane do rowka w agarze, następuje immunodyfuzja bierna i tworzenie kompleksów (2-3 dni)

·łuki precypitacyjne reprezentują antygeny

Immunoelektroforeza rakietowa(ilościowa)- ilość Ag określana na podstawie reakcji z Ab w żelu.

IE dwukierunkowa- rozdzielane białka a później precypitacja w żelu z surowicą odpornościowa(Ab).

[[immunoelektroforeza, metoda rozdziału i identyfikacji rozpuszczalnych antygenów - białek w żelu, połączenie elektroforezy i immunodyfuzji; po elektroforezie białek podaje się do żelu przeciwciała, które dyfundują bocznie w kierunku antygenu (białka); w miejscu połączenia białka ze swoistym dla niego przeciwciałem następuje precypitacja (wytrącenie) kompleksu antygen-przeciwciało w postaci łuku precypitacyjnego, co pozwala na ocenę charakteru antygenu.

---