ROZPOZNANIE ZAGROŻEŃ

St. kpt. Agnieszka Żyrko

MŁ. KPT. PRZYGODA MARIUSZ

Zagrożenie pożarowe podczas transportu materiałów niebezpiecznych.

1. Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych według ADR i według RID.

Klasyfikacja transportu drogowego ARD

• Klasa 1 - materiały i przedmioty wybuchowe,

• Klasa 2 - gazy,

• Klasa 3 - materiały ciekłe zapalne,

• Klasa 4.1 - materiały stałe zapalne,

• Klasa 4.2 - materiały samozapalne,

• Klasa 4.3 - materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne,

• Klasa 5.1 - materiały utleniające,

• Klasa 5.2 - nadtlenki organiczne,

• Klasa 6.1 - materiały trujące,

• Klasa 6.2 - materiały zakaźne,

• Klasa 7 - materiały promieniotwórcze,

• Klasa 8 - materiały żrące,

• Klasa 9 - różne materiały i przedmioty niebezpieczne.

Transport kolejowy RID:

• Klasa 1 - materiały wybuchowe i przedmioty z materiałami wybuchowymi,

• Klasa 2 - 3; 4.1; 4.2; 4.3; 5.1; 5.2; 6.1; 6.2; 7; 8; 9 - podział taki sam jak w ADR

2. Znakowanie środków sprzętu i urządzeń do transportu materiałów niebezpiecznych.

UWAGA! Przed podjęciem decyzji i rozpoczęciem działań ratowniczych rozpoznaj przewożoną substancję.

Pierwsza cyfra: - rodzaj niebezpiecznego materiału

2 - Oznacza gaz,

3 - Łatwopalność cieczy (par) gazów,

4 - Materiał stały zapalny,

5 - Materiał utleniający (podtrzymujący palenie),

6 - działanie trujące,

7 - materiał radioaktywny,

8 - działanie żrące.

Druga i trzecia cyfra: - stopień zagrożenia

0 - brak dodatkowego zagrożenia,

1 - wybuchowość,

2 - zdolność wytwarzania gazu,

3 - łatwopalność,

5 - właściwości utleniania,

6 - toksyczność,

7 - działanie radioaktywne,

8 - działanie żrące,

9 - niebezpieczeństwo samoczynnej i gwałtownej reakcji.

UWAGA! Podwójna cyfra oznacza intensywność głównego niebezpieczeństwa (np. 44).

3. Transport na terenie zakładu pracy.

4. Transport materiałów niebezpiecznych rurociągami. Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 sierpnia 1996r. w sprawie warunków technicznych. Dziennik Ustaw 122 poz. 576.

Kolorystyka substancji przetaczanych w rurociągach:

• woda - barwa zielona,

• para wodna - barwa srebrno szara,

• olej - barwa brązowa,

• gaz - barwa żółta,

• kwasy i zasady - barwa fioletowa,

• powietrze - barwa błękitna,

• inne ciecze - barwa czerwona.

5. Warunki dopuszczenia pojazdu.

Rodzaj pojazdu:

• Cysterny,

• Pojazdy przeznaczone do przewożenia materiałów wybuchowych Klasy I:

• Jednostka transportowa Kat. I - silnik o zapłonie iskrowym, nadwozie zamknięte lub kryte,

• Jednostka transportowa Kat. II - silnik o zapłonie samoczynnym, nadwozie zamknięte lub kryte,

• Jednostka transportowa Kat. III - skrzynia ładunkowa typu furgon czyli szczelna lub zamknięta na klucz, wykonana z trudno zapalnych materiałów.

• Pojazdy z cysterną stałą o pojemności większej niż 3000l. przeznaczona do przewozuniektórych materiałów Klasy 5.1,

• Pojazdy izotermiczne oraz pojazdy chłodzone mechanicznie lub niemechanicznie do przewozu materiałów Klasy 4.1 lub 5.2

6. Dokumenty wymagane w czasie przewozu.

Przewodnik może zlecić przewożenie określonego materiału niebezpiecznego takiemu kierowcy, który ma:

• prawo jazdy wymaganej kategorii oraz trzy letnią praktykę w prowadzeniu tych pojazdów;

• ważne zaświadczenie ukończenia kursu z wpisaną klasą niebezpieczeństwa przewożonego materiału;

• świadectwo kwalifikacyjne.

Jeżeli kierowca spełnia powyższe warunki przewoźnik obowiązany jest zaopatrzyć go w:

• ważne zaświadczenie dopuszczające pojazd do przewozu określonego materiału niebezpiecznego;

• dokument przewozowy materiałów niebezpiecznych.

Dokument przewozowy materiałów niebezpiecznych powinien zawierać:

• numer rozpoznawczy materiału,

• klasę niebezpieczeństwa,

• punkt (klasyfikacja szczegółowa),

• treść wzmianki dotyczącej przewoźnika materiału,

• liczbę sztuk przesyłki,

• całkowita ilość przewożonych materiałów,

• nazwy i adresy nadawcy i odbiorcy przewożonego materiału,

• zaświadczenie z przeszkolenia kierowcy,

• instrukcje dla kierowcy,

• certyfikat pakowania.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków i innych obiektów budowlanych i obiektów. Dz. U. Nr 92 poz. 460;

Zmiany Dz. U. 102 poz. 507 z 1993r.

Krótki sprawdzian na III zjeździe z materiału!

§ 3 punkt 1 ÷ 18,

§ 5, 6 -pomieszczenia zagrożone wybuchem,

§ 25.1; § 25.2; § 25.3; § 29.1; § 29.2; § 29.3; § 29.4

TYP AT — jest inny pojazd niż typ FL i OX, przeznaczony do przewozu materiałów niebezpiecznych w kontenerach - cysternach o pojemności większej niż 3000l, w cysternach stałych lub odejmowalnych albo w pojazdach - bateriach o pojemności większej niż 1000l i innych niż pojazdy - baterie typu FL.

Obowiązek złożenia odpowiedniego wniosku o zatwierdzenie typu pojazdu w zakresie cech konstrukcyjnych spoczywa na producencie danego pojazdu. Właściwą władzą w tym zakresie jest Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej, a jednostką wykonującą badania jest Instytut Transportu Samochodowego. Po sprawdzeniu wszystkich wymagań w sferze projektowania i produkcji odpowiedniego typu pojazdu jest wydanie według określonego wzoru zawiadomienie o przyznaniu zatwierdzenia. Zawiadomienie to jest zaopatrzone w skrót „ADR”, określenie typu pojazdu i wyróżniający numer kraju, w którym zostało ono wydane. Dla Polski numerem takim jest liczba „20”. Każdy pojazd, który odpowiada typowi pojazdu zatwierdzonemu jest zaopatrzony w powyższe dane umieszczone na tabliczce znamionowej lub w jej pobliżu przez producenta danego pojazdu.

Typy pojazdów i wymagania techniczne, jakim powinny one odpowiadać.

Pojazdy bazowe (pojazdy silnikowe i ich przyczepy) przeznaczone do przewozu materiałów niebezpiecznych polegają zatwierdzeniu typu. Dla potrzeb przewozowych tych materiałów obowiązujące przepisy rozróżniają 5 typów pojazdów tj.:

Typ EX/II — jest to jednostka transportowa kategorii II, przeznaczona do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych klasy 1;

Typ EX/III — jest to jednostka transportowa kategorii III, przeznaczona do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych klasy 1;

Typ FL — jest to pojazd przeznaczony do przewozu cieczy o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61^oC lub gazów palnych w kontenerach - cysternach o pojemności większej niż 3000l lub w cysternach obejmowalnych oraz pojazd - bateria o pojemności większej niż 1000l przeznaczonych do przewozu gazów palnych;

Typ OX — jest to pojazd przeznaczony do przewozu stabilizowanego nadtlenku wodoru lub jego roztworów wodnych o zawartości większej niż 60% nadtlenku wodoru w kontenerach - cysternach o pojemności większej niż 3000l, w cysternach stałych lub w cysternach obejmowalnych.

Krótki sprawdzian na III zjeździe z materiału!

§ 3 punkt 1 ÷ 18,

§ 5, 6 -pomieszczenia zagrożone wybuchem,

§ 25.1; § 25.2; § 25.3; § 29.1; § 29.2; § 29.3; § 29.4

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992r. w sprawie: ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.

Dziennik Ustaw Nr 102, poz. 507

§ 3

Ilekroć w przepisach rozporządzenia jest mowa o:

1. bezpieczeństwie pożarowym - rozumie się przez to stan eliminujący zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, uzyskiwany przez funkcjonowanie systemu norm prawnych i technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego oraz prowadzonych działań zapobiegawczych przed pożarem,

2. bezpieczeństwie pożarowym w lasach - rozumie się przez to stan eliminujący prawdopodobieństwo wystąpienia pożaru lasu, uzyskiwany przez funkcjonowanie systemu norm prawnych i technicznych środków zabezpieczenia przeciwpożarowego,

3. bezpieczniku ogniowym - rozumie się przez to urządzenia zapobiegające przenoszeniu się ognia wzdłuż smugi gazowych mieszanin wybuchowych, stosowane w zbiornikach i aparatach z cieczami łatwo zapalnymi, instalacjach acetylenowych, instalacjach chemicznych, urządzeniach lakierniczych,

4. cieczy palnej - rozumie się przez to ciecz o temperaturze zapłonu do 100^oC,

5. instalacji sygnalizacyjno-alarmowej - rozumie się przez to instalacje automatycznego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze,

6. materiałach niebezpiecznych pożarowo - rozumie się przez to ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej 55^oC, gazy palne, ciała stałe wytwarzające w zetknięciu z wodą lub parą wodną gazy palne, ciała stałe zapalające się samorzutnie w powietrzu, materiały wybuchowe i pirotechniczne, ciała stałe palne utleniające o temperaturze rozkładu poniżej 21^oC, ciała stałe jednorodne o temperaturze samozapalenia poniżej 200^oC oraz materiały mające skłonność do samozapalenia,

7. pasie przeciwpożarowym - rozumie się przez to system drzewostanów różnej szerokości poddanych specjalnym zabiegom gospodarczym i porządkowym lub powierzchni wylesionych i oczyszczonych od warstwy mineralnej,

8. przeciwpożarowym wyłączniku prądu - rozumie się przez to wyłącznik odcinający dopływ prądu do wszystkich obiektów, z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru,

9. sprzęcie i urządzeniach ratowniczych - rozumie się przez to przedmioty, narzędzia, maszyny i urządzenia związane na stałe z budynkiem, obiektem lub terenem, uruchomienie lub wykorzystywanie do ratowania ludzi i mienia w warunkach pożaru, klęski żywiołowej oraz innego miejscowego zagrożenia,

10. strefie pożarowej - rozumie się przez to przestrzeń wydzieloną w taki sposób, aby w określonym czasie pożar nie przeniósł się na zewnątrz lub do wewnątrz wydzielonej powierzchni,

11. strefie zagrożenia wybuchem - rozumie się przez to przestrzeń, w której może wystąpić mieszanina substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami utleniającymi, o stężeniu zawartym między dolną i górną granicą wybuchowości,

12. stałych urządzeniach gaśniczych - rozumie się przez to urządzenia związane na stałe z obiektem, zawierające własny zapas środka gaśniczego, wyposażone w układ przechowywania i podawania środka gaśniczego, uruchamiane automatycznie we wczesnej fazie rozwoju pożaru,

13. technicznych środkach zabezpieczeń przeciwpożarowych - rozumie się przez to techniczne urządzenia, sprzęt instalacje lub rozwiązania budowlane służące zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru,

14. terenie przyległym - rozumie się przez to pas terenu wokół obiektu o szerokości równej minimalnej dopuszczalnej odległości od innych obiektów ze względu na wymagania ochrony przeciwpożarowej, określonej w przepisach techniczno-budowlanych,

15. urządzeniach do usuwania dymów i gazów pożarowych - rozumie się przez to urządzenia montowane w górnych częściach klatek schodowych i pomieszczeń, uruchamiane w przypadku nagromadzenia się gorących gazów i dymów pożarowych w celu ich odprowadzenia drogą wentylacji naturalnej lub wymuszonej,

16. urządzeniach przeciwpanicznych - rozumie się przez to specjalne urządzenia instalowane na drzwiach ewakuacyjnych, umożliwiające łatwe i pewne otwieranie drzwi do wewnątrz pomieszczenia, zgodnie z kierunkiem ewakuacji ludzi na korytarzach lub klatkach schodowych bez względu na blokady i zamki, uniemożliwiające otwarcie tych drzwi od zewnątrz,

17. odpowiednich warunkach ewakuacji - rozumie się przez to zespół przedsięwzięć oraz środków techniczno-organizacyjnych zapewniających szybkie i bezpieczne opuszczenie strefy zagrożonej lub objętej pożarem,

18. zagrożeniu wybuchem - rozumie się przez to możliwości tworzenia przez palne gazy, pary palnych cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych, w różnych warunkach, mieszanin z powietrzem, które pod wpływem czynnika inicjującego zapłon (iskra, łuk elektryczny lub przekroczenie temperatury samozapalenia), wybuchają, czyli ulegają gwałtownemu spalaniu połączonemu ze wzrostem ciśnienia.

§ 5

Wymagania przeciwpożarowe dotyczące procesów technologicznych powinny być zawarte w instrukcjach techniczno-ruchowych, a dotyczące obiektów użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego - w instrukcjach bezpieczeństwa pożarowego.

§ 6.

1. Przy używaniu lub przechowywaniu materiałów należy przestrzegać następujących zasad:

1. wszystkie czynności związane z wytwarzaniem, przetwarzaniem, obróbką, transportem lub składowaniem materiałów niebezpiecznych pożarowo należy wykonywać zgodnie z warunkami ochrony przeciwpożarowej określonymi w instrukcji technologicznej lub według wskazań ich producenta,

2. ilość materiału niebezpiecznego pożarowo znajdującego się na stanowisku pracy w obiekcie produkcyjnym nie może przekroczyć wielkości dobowego zapotrzebowania lub dobowej produkcji, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej,

3. zapas materiałów niebezpiecznych pożarowo przekraczający wielkość określoną w pkt 2 należy przechowywać w oddzielonym pomieszczeniu przystosowanym do takiego celu,

4. materiały niebezpieczne pożarowo powinny być przechowywane w sposób uniemożliwiający powstanie pożaru lub wybuchu w następstwie procesu składowania lub w skutek wzajemnego oddziaływania,

5. ciecze o temperaturze zapłonu poniżej 55^oC należy przechowywać wyłącznie w pojemnikach wykonanych z materiałów co najmniej trudno zapalnych, odprowadzających ładunki elektryczności statycznej, wyposażonych w szczelne zamknięcia; w obiektach i pomieszczeniach produkcyjnych lub magazynowych pojemniki z cieczami powinny być dodatkowo zabezpieczone przed stłuczeniem,

6. w obiektach zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi nie należy przechowywać materiałów niebezpiecznych pożarowo w pomieszczeniach piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obrębie klatek schodowych i korytarzy oraz innych pomieszczeniach ogólnie dostępnych, jak również na tarasach, balkonach i loggiach,

7. nie należy przechowywać cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 55^oC w pojemnikach, urządzeniach i instalacjach nie przystosowanych do tego celu,

8. przy stosowaniu w pomieszczeniach cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 21^oC należy zapewnić skuteczną wentylację,

9. jeżeli w budynku zakwalifikowanym do kategorii zagrożenia ludzi obciążenie ogniowe w jego części nie związane funkcjonalnie z resztą budynku i przeznaczonej do celów handlowych, magazynowych lub produkcyjnych stwarza wyższe wymagania w stosunku do klasy odporności ogniowej obiektu niż kategoria zagrożenia ludzi tego obiektu, wymieniona część obiektu o klasie odporności ogniowej odpowiadającej jej obciążeniu ogniowemu powinna stanowić odrębną strefę pożarową; warunki wydzielenia strefy pożarowej regulują odrębne przepisy techniczno-budowlane,

2. Zasadę określoną w ust. 1 pkt 9 stosuje się również do tych części obiektów zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi, które są przeznaczone na kotłownie ze składami opału.

3. Podczas przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 55^oC w pomieszczeniach budynków zaliczanych do kategorii zagrożenia ludzi należy przestrzegać następujących zasad:

1. w jednej strefie pożarowej, zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi innej niż ZL IV oraz o przeznaczeniu innym niż handlowo-usługowe, jest dopuszczalne przechowywanie do 10 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 21^oC oraz 50 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu 21 - 55^oC, a w mieszkaniach odpowiednio 5 i 20 dm³ cieczy,

2. w pomieszczeniach handlowo-usługowych jest dopuszczalne przechowywanie cieczy o temperaturze zapłonu do 55^oC w takiej ilości, że obciążenie ogniowe stworzone przez te ciecze nie przekroczy 500 MJ/m²,

3. w pomieszczeniach handlowo-usługowych stanowiących odrębną strefę pożarową jest dopuszczalne przechowywanie cieczy palnych w ilościach większych niż określone w pkt 2, pod warunkiem spełnienia przez te pomieszczenia wymagań budowlanych i instalacyjnych dotyczących obiektów magazynowych,

4. w pomieszczeniach handlowo- usługowych ciecze palne powinny być przechowywane w szczelnych naczyniach, zabezpieczonych przed stłuczeniem, a ich sprzedaż należy prowadzić bez rozlewania.

4. Podczas przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 100^oC w garażach należy przestrzegać następujących zasad:

1. w garażach wolno stojących wykonanych z materiałów niepalnych o powierzchni do 60 m² jest dopuszczalne przechowywanie 200 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 55^oC,

2. w garażach o powierzchni do 60 m² innych niż wymienione w pkt 1 jest dopuszczalne przechowywanie 20 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 21^oC lub 60 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu 21 - 100^oC,

3. w garażach powyżej 60 m² jest zabronione przechowywanie cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 100^oC, z wyjątkiem cieczy niezbędnych przy eksploatacji pojazdu, przechowywanych w jednostkach opakowanych stosowanych w handlu detalicznym,

4. ciecze o temperaturze zapłonu poniżej 100^oC należy przechowywać w naczyniach metalowych lub innych dopuszczalnych do tego celu, posiadających szczelne zamknięcie,

5. w garażach jest zabronione przelewanie paliwa oraz napełnianie nim zbiorników paliwa w pojazdach.

5. Pomieszczenie, w którym może wytworzyć się mieszanina wybuchowa, powstała z wydzielającej się takiej ilości palnych gazów, par, mgieł lub pyłów, której wybuch mógłby spowodować przyrost ciśnienia w tym pomieszczeniu przekraczający 5 kPa, określa się jako pomieszczenie zagrożone wybuchem.

6. Wytyczne w zakresie określenia przyrostu ciśnienia w pomieszczeniu, jaki mógłby zostać spowodowany przez wybuch, zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 25.

1. Temperatura zewnętrznych powierzchni urządzeń i zasilających je instalacji, z wyłączeniem instalacji elektromagnetycznych, jak również temperatura wtłaczanego do pomieszczenia powietrza, w zależności od rodzaju występujących w obiekcie materiałów, nie powinna przekroczyć następujących wielkości:

1. w przypadku gazów i par cieczy 2/3 maksymalnej temperatury powierzchni wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC), określonej Polska Normą dla poszczególnych klas temperaturowych gazów i par cieczy,

2. w przypadku pyłów i włókien:

1. co najmniej 70^oC poniżej temperatury tlenia się 5 mm warstwy pyłu dla poziomych powierzchni ogrzewczych lub nachylonych do 60^o w stosunku do poziomu,

2. 2/3 temperatury samozapalenia, wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC), mieszaniny pyłów lub włókien z powietrzem dla powierzchni o nachyleniu większym niż 60^o w stosunku do poziomu oraz dla tych powierzchni, na których uniemożliwiono gromadzenie się pyłów i włókien,

3. 2/3 temperatury samozapalenia, wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC), mieszaniny pyłów lub włókien z powietrzem dla nie tleniących się pyłów lub …

3. w przypadkach pozostałych ciał stałych łatwo zapalnych 2/3 temperatury samozapalenia, wyrażonej w stopniach Celsjusza (^oC).

2. Dopuszczalne temperatury pracy urządzeń elektromagnetycznych oraz zasady kwalifikacji gazów i par cieczy do klas temperaturowych określają odrębne przepisy i Polskie Normy.

3. Przy ustaleniu dopuszczalnych temperatur za podstawę należy przyjmować ten materiał palny znajdujący się w danym pomieszczeniu, który ma najniższą temperaturę samozapalenia, a dla tlących się pyłów - najniższą temperaturę tlenia.

§ 29.

1. Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych obejmuje wskazania pomieszczeń zagrożonych wybuchem, a także wyznaczenia w pomieszczeniach i przestrzeniach zewnętrznych odpowiednich stref zagrożenia wybuchem.

2. Za dokonanie oceny, o której mowa w ust. 1, są odpowiedzialni: inwestor, jednostka projektowania lub użytkownik decydujący o procesie technologicznym.

3. W pomieszczeniu należy wyznaczyć strefę zagrożenia wybuchem, jeżeli może w nim wystąpić mieszanina wybuchowa o objętości co najmniej 0,01 m³ w zawartej przestrzeni.

4. Ustanawia się następujące klasyfikacje stref zagrożenia wybuchem:

1. Z0 - strefa, w której mieszanina wybuchowa gazów, par lub mgieł występuje stale lub długotrwale w normalnych warunkach pracy,

2. Z1 - strefa, w której mieszanina wybuchowa gazów, par lub mgieł może występować w normalnych warunkach pracy,

3. Z2 - strefa, w której istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia mieszaniny wybuchowej gazów, par lub mgieł, przy czym mieszanina wybuchowa może występować jedynie krótkotrwale,

4. Z10 - strefa, w której mieszanina wybuchowa pyłów występuje często lub długotrwale w normalnych warunkach pracy,

5. Z11 - strefa, w której zalegają pyły mogą krótkotrwale stworzyć mieszaninę wybuchową wskutek przypadkowego zawirowania powietrza.

5. Wytyczne dotyczące wyznaczenia stref zagrożenia wybuchem stanowią załącznik nr 2 do rozporządzenia.

ZJAZD III

26-03-2001

T: Rozpoznawanie zagrożeń.

Zagrożenie pożarowe jest to stwierdzenie możliwości powstania i rozprzestrzeniania się pożaru spowodowane zapalnością materiału z którego wykonany jest obiekt oraz materiałów znajdujących się w tym obiekcie.

Wielkość zagrożenia pożarowego określamy zagrożenie wybuchem, kategoria zagrożenia ludzi, obciążenie ogniowe, stopień palności oraz stopień rozprzestrzeniania ognia.

Zagrożenie pożarowe wewnętrzne jest to stwierdzona możliwość powstania i rozprzestrzeniania się pożaru wynikająca ze stanu technicznego urządzeń, aparatury, instalacji, składowania, nieprzestrzegania reguł technologicznych, brak przeszkolenia pracowników itp.

Zagrożenie pożarowe zewnętrzne jest to stwierdzona możliwość rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie budynki w skutek nieprzestrzegania wymagań zabudowy przestrzennej (odległości między budynkami) niewłaściwego oddzielenia zagrożenia pożarowego przy zabudowie zwartej.

Do zagrożenia pożarowego należy wiele czynników do podstawowych należą:

• zdolność do zapalenia, występujących materiałów zarówno w konstrukcji obiektów jak i magazynowych i przerabianych,

• ilość występujących materiałów palnych, sposób ich magazynowania, transportu i przerabiania,

• występowanie czynników mogących zainicjować zapalenie się materiału,

• czynnik ludzki - czyli przestrzeganie wymagań z ochrony przeciwpożarowej obowiązujący w danym obiekcie, technologii lub środowisku.

Możliwość rozprzestrzeniania się pożaru:

• sposobem magazynowania lub przerabiania towarów,

• konstrukcja obiektów,

• odległościami między obiektami,

• czynnikami atmosferycznymi.

Strefa Z0 obejmuje z reguły wnętrza zbiorników i aparatów. [KZW - kategoria zagrożenia wybuchem np. W - I; W - II; itp.]

Z1 - obejmuje między innymi bliskie otoczenie strefy Z0, bliskie otoczenie otworów załadunkowych, bliskie otoczenie zbiorników napełniających lub opróżniających, bliskie otoczenie aparatów, przewodów lub części z kruchych materiałów np. szkła, ceramiki, bliskie otoczenie niespełna sprawnych dławic np. przy pompach, przy zasuwach.

Z2 - obejmuje między innymi otoczenie strefy Z0 i Z1, otoczenie połączeń kołnierzowych, otoczenie przewodów w połączeniach spawanych.

Z10 - obejmuje jedynie z reguły wnętrza aparatów np. pyłów, mieszarek, silosów, oraz podajników i rurociągów, których często lub długotrwale pył może tworzyć mieszaniny wybuchowe niebezpieczne ilości.

Z11 - obejmuje między innymi otoczenie aparatów zawierających pył jeżeli mają się one wydostawać przez nieszczelności na zewnątrz i tworzyć skupiska w niebezpiecznej ilości np. pomieszczenia młynów z których pył może się wydostawać.

W przypadkach w których pyły mogą tworzyć mieszaninę wybuchową wraz z palnymi parami, gazami ta mieszanina nazywana jest hybrydową, należy wziąć pod uwagę strefę zagrożenia wybuchem nie tylko Z0, Z1, Z2, ale również Z10, i Z11.

T: Czynniki wpływające na wielkość strefy zagrożenia wybuchem.

1. Wielkość źródeł wydzielania substancji palnych do otoczenia.

I a To takie źródło które w ruchu normalnym wydziela duże ilości substancji palnej zdolnych do stworzenia mieszaniny wybuchowej a stężeniu stale powyżej Dolnej Granicy Wybuchowości (DGW), takie źródła mogą występować w ruchu normalnym wewnątrz hermetycznych urządzeń technologicznych normalnie nie dostępnych dla obsługi.

1. Są to takie źródła które w ruchu normalnym wydzielają małe ilości substancji palnych zdolnych jednak do stworzenia mieszaniny wybuchowej o stężeniu stale lub okresowo powyżej DGW, do źródeł takich zaliczyć możemy: przejściowo otwierane zbiorniki z cieczami palnymi, dławice pomp, wentylatory kompresorów nie wyposażonych w odpowiednie uszczelnienie.

Źródła wielkości II a - mogą wydzielać podczas niebezpiecznego stanu pracy sporadycznie przez krótki okres czasu duże ilości substancje palne (ze względu na wysokie ciśnienie lub wysoką temperaturę w aparaturze) mogących czasowo stworzyć mieszaninę wybuchową.

Źródła wielkości II b - które podczas niebezpiecznego stanu pracy mogą wydzielić sporadycznie na krótki okres czasu małe ilości substancji palnych, mogących stworzyć czasowo mieszaninę wybuchową.

2. Względna gęstość par cieczy i gazów palnych w stosunku do powietrza.

Gęstość względna oznaczona „d_p” jest to stosunek ciężaru cząsteczkowego danej substancji do ciężaru cząsteczkowego powietrza, gaz lub parę i powietrze muszą cechować te same warunki fizyczne (jednakowa temperatura, jednakowe ciśnienie) gęstość względna jest wielkością niemianowaną.

Gęstość względna dp	Określenie	Przykłady
dp < 0,8	Są to gazy unoszące się	Wodór, metan, amoniak, gaz miejski
0,8 < dp <1,1	Gazy rozchodzące się we wszystkich kierunkach	Acetylen, cyjanowodór, tlenek węgla
dp > 1,1	Gazy i pary opadające i pełzające wzdłuż podłoża	Gazy o masie cząsteczkowej ponad 32 i pary wszystkich cieczy

3. Czas wydzielania i utrzymywania się mieszaniny wybuchowej.

4. Temperatura zapłonu cieczy palnej.

5. Dolna granica wybuchowości gazów, par i pyłów palnych.

6. Stosowane zabezpieczenia techniczne.

Argumenty techniczne zwiększające wymiary strefy zagrożenia wybuchem.

1. Stosowanie substancji o szerokich granicach wybuchowości.

2. Stosowanie substancji o niskiej dolnej granicy wybuchowości.

3. Stosowanie substancji nieznacznie cięższych lub lżejszych od powietrza.

4. Stosowanie urządzeń nieszczelnych charakterystycznie o długotrwałym wydzielaniu substancji palnych.

5. Stosowanie urządzeń na silne działanie korozyjne.

6. Stosowanie wysokich i średnich ciśnień roboczych.

7. Nagrzewanie lub stosowanie cieczy łatwopalnych w temperaturach wyższych niż temperatury zapłonu.

8. Występowanie dużej ilości węzłów technologicznych, połączeń kołnierzowych, zaworów, wzierników itp.

9. Możliwość wydzielania się substancji łatwo lotnych, palnych, substancji trudno lotnych lub ciał stałych.

10. Prowadzenie prac naprawczych podczas ruchu technologicznego.

11. Gromadzenie dużej ilości substancji palnych.

12. Wydzielanie się nawet małych ilości substancji palnych przez dłuższy okres czasu przy braku lub nieskutecznej wentylacji.

13. Przewidywanie znacznych skutków i rozmiarów wybuchu.

Argumenty zmniejszające wymiary strefy zagrożenia wybuchem:

stosowanie substancji o wysokim rozmiarze wybuchowości,

stosowanie substancji o wysokiej wartości DGW,

stosowanie cieczy o wysokiej temperaturze zapłonu,

stosowanie substancji dużo lżejszych lub cięższych od powietrza,

stosowanie urządzeń hermetycznie szczelnych,

stosowanie wentylacji miejscowej lub intensywnej ogólnej,

ogrzewanie cieczy powyżej temperatury zapłonu,

niskie ciśnienie przewidziane w procesach technologicznych,

chłodzenie cieczy łatwo zapalnych poniżej temperatury zapłonu,

ograniczenie strefy zagrożenia wybuchem za pomocą szczelnych ścian i przegród,

stosowanie małej ilości substancji niewystarczających do stworzenia zagrożenia wybuchem w całym pomieszczeniu.

Zakwalifikowanie pomieszczenia jako zagrożonego wybuchem powoduje konieczność spełnienia szeregu dodatkowych wymagań:

• Ograniczona jest dopuszczalna wielkość stref pożarowych,

• Nie można zwiększyć strefy pożarowej w jednokondygnacyjnym budynku produkcyjnym i magazynowym wykonanym z elementów nie rozprzestrzeniających ognia i wyposażonym w samoczynne urządzenia oddymiające,

• Są zaostrzone wymagania dla pomieszczeń zagrożonych wybuchem w zakresie ciężaru dachu, powierzchni przeszkleń, ścian oddzielających,

• Istnieje obowiązek lokalizacji pomieszczeń zagrożonych wybuchem na najwyższej kondygnacji wybuchu,

• Ograniczona jest długość przejść w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem,

• Ograniczona jest powierzchnia pomieszczeń zagrożonych wybuchem, z których może prowadzić jedno wyjście ewakuacyjne,

• Istnieje obowiązek oddzielenia pomieszczeń zagrożonych wybuchem od dróg ewakuacyjnych przedsionkami,

• Istnieje obowiązek zapewnienia otwierania drzwi na zewnątrz pomieszczeń zagrożonych wybuchem,

• Istnieje obowiązek obudowania klatek schodowych i zamknięcia ich drzwiami w budynkach niskich produkcyjnych i magazynowych, w których znajduje się pomieszczenie zagrożone wybuchem,

• Ograniczona jest długość dojść ewakuacyjnych w strefach pożarowych z pomieszczeniem zagrożonym wybuchem,

• Są zaostrzone wymagania odległościowe miedzy budynkami z pomieszczeniami zagrożonymi wybuchem a innymi budynkami.

28-03-2001

T: WENTYLACJA.

Rodzaje wentylacji:

Wentylacja naturalna „N” - wentylacja grawitacyjna polegająca na doprowadzeniu powietrza czystego przez wykorzystanie różnic temperatur, ciśnień czy wiatrów i swobodnym odprowadzeniem mieszanin substancji łatwo zapalnych z powietrzem.

Wentylacja sztuczna „S” (mechaniczna) - polegająca na doprowadzeniu potrzebnej ilości powietrza czystego za pomocą urządzeń mechanicznych, ewentualnie za ich pomocą odprowadzenie mieszaniny substancji łatwo zapalnych z powietrza.

Rodzaje wentylacji sztucznej:

• „S_n” wentylacja nawiewna - powietrze czyste wtłacza się do pomieszczenia wentylowanego a odprowadzenie mieszaniny substancji palnych z powietrzem odbywa się w sposób swobodny,

• „S_w” wentylacja wyciągowa - odprowadzenie substancji łatwo zapalnych z powietrzem odbywa się za pomocą urządzeń mechanicznych przy swobodnym dopływie powietrza czystego,

• „S_nw” wentylacja nawiewno wyciągowa - polegająca na doprowadzeniu czystego powietrza oraz odprowadzeniu mieszaniny substancji palnych z powietrzem za pomocą urządzeń mechanicznych odpowiednio usytuowanych.

Wentylacja podstawowa jest wentylacją grawitacyjną lub mechaniczną która nie dopuszcza do utworzenia mieszaniny wybuchowej w czasie normalnej pracy urządzeń technologicznych.

Wentylacja awaryjna jest to wentylacja mechaniczna instalowana w celu niedopuszczenia do utworzenia mieszaniny niebezpiecznej (w przypadku uszkodzenia wentylacji podstawowej) lub niebezpiecznych stanów pracy urządzeń technologicznych.

Wentylacja mieszana „M” - polega ona na tym że odprowadzenie mieszaniny substancji łatwo zapalnych z powietrzem odbywa się za pomocą lokalnych odciągów usytuowanych w pobliżu miejsca wydzielania.

17-10-2001r.

Temat: Ustawy.

• Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska - Dziennik Ustaw 62 poz. 627

• Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. - o odpadach - Dziennik Ustaw 62 poz. 628

• Ustawa z dnia 27 lipca 2001r. - o wprowadzeniu ustawy prawo ochrony środowiska, ustawie o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw - Dziennik Ustaw 100 poz. 1085

• Ustawa z dnia 11 stycznia 2001r. - o substancjach i preparatach chemicznych - Dziennik Ustaw 11 poz. 84

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe Dziennik Ustaw 97 poz. 1055

• Rozporządzenie MSWiA z dnia 29 grudnia 1999r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji KSR-G. Dziennik Ustaw 111 poz. 1311

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000r. w sprawie BHP przy pracach spawalniczych - Dziennik Ustaw 40 poz. 470

• Rozporządzenie MSWiA z dnia 19 stycznia 1998r. w sprawie czynności kontrolno rozpoznawczych z zakresu … - Dziennik Ustaw 15 poz. 69 ze zmianami Dziennik Ustaw 13 poz. 121 z 1999r.

• Rozporządzenie Ministra z dnia 15 stycznia 1999r. w sprawie określenia szczegółowych zasad zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego, medycznego oraz warunkom jakim powinny odpowiadać drogi pożarowe. Dziennik Ustaw 7 poz. 64

• Rozporządzanie MSWiA z dnia 1 marca 1999r. w sprawie zakresu, trybu i zasad uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony p. pożarowej - Dziennik Ustaw 22 poz. 206

• Dziennik Ustaw 98 poz. 1071 z dnia 17 listopada 2000r. - Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 października 2000r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy kodeksu postępowania administracyjnego (KPA)

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przemysłu i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - Dziennik Ustaw 15 poz. 140 z 1999r. zmiany z 1999r. Nr 44 poz.434, Dz. U. z 2000r. Nr 16 poz. 214

PYTANIA (opracować w grupach)

1. W jaki sposób klasyfikuje się substancje niebezpieczne na podstawie właściwości fizykochemicznych.

2. Sposób ustalenia kategorii zagrożenia pożarowego lasów.

3. Zasady magazynowania gazów palnych.

4. W co należy wyposażyć magazyny środków chemicznych stosowanych w rolnictwie.

5. Jakie wymagania powinny spełniać pomieszczenia, w których przechowywane są butle z amoniakiem?

6. Zasady magazynowania nadtlenków organicznych.

7. Podział nadtlenków organicznych.

8. Zasady magazynowania materiałów wybuchowych.

9. Wymagania obowiązujące przy sytuowaniu obiektów w których znajdują się materiały wybuchowe.

Pytania na egzamin.

1. Obciążenie ogniowe,

2. Co określamy mianem bezpieczeństwa pożarowego,

3. Strefa pożarowa, strefa zagrożenia wybuchem, zagrożenie wybuchem,

4. Klasyfikacja stref zagrożenia wybuchem (przykłady),

5. Materiał niebezpieczny pożarowo.

6. Czynniki określające zagrożenie pożarowe,

7. Czynniki określające zagrożenie wybuchem,

8. Na czym polega ocena zagrożenia wybuchem,

9. Pomieszczenia zagrożone wybuchem,

10. Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych według ADR,

11. Zasady oznakowania środków, sprzętu i urządzeń do transportu materiałów niebezpiecznych,

12. Wymienić zasadę odczytywania, kolorystykę oznaczeń na rurociągach, urządzeniach, zbiornikach z materiałami niebezpiecznymi,

13. Zasada bezpiecznego składowania obowiązującego we wszystkich magazynach,

14. Podstawy ogólne ochrony przeciwpożarowej dla magazynów wysokiego składowania o obciążeniu ogniowym ponad 4000MJ (z pracy zaliczeniowej),

15. Zagrożenie pożarowe i wybuchowe przy magazynowaniu gazów skroplonych,

16. Zagrożenie pożarowe i wybuchowe przy magazynowaniu gazów sprężonych,

17. Zagrożenie pożarowe i wybuchowe przy magazynowaniu gazów rozpuszczalnych pod ciśnieniem,

18. Scharakteryzować zagrożenie pożarowe i wybuchowe i inne miejscowe przy magazynowaniu cieczy palnych o temperaturze zapłonu poniżej 55^oc.,

19. Magazynowanie cieczy palnych uznanych za niebezpieczne pożarowo,

20. Określić podstawowe zasady profilaktyki pożarowej na stacjach i bazach paliw płynnych,

21. Określić podstawowe zasady profilaktyki pożarowej magazynów substancji trujących i żrących,

22. Scharakteryzować zagrożenie pożarowe i wybuchowe i inne miejscowe zagrożenie w magazynach środków ochrony roślin,

23. Wskaż warunki techniczne i użytkowe dla magazynów środków ochrony roślin,

24. Scharakteryzuj zagrożenie pożarowe i wybuchowe przy magazynowaniu płodów rolnych,

25. Zabezpieczenie pożarowe, transport i składowanie płodów rolnych,

26. Magazynowanie nadtlenków organicznych. Zasady magazynowania, warunki dla budynków magazynowych i stref ochronnych.

27. Zasady magazynowania, warunki dla budynków magazynowych i strefy ochronne dla materiałów niebezpiecznych,

28. Określić i scharakteryzować stopnie zagrożenia pożarowego obszarów leśnych,

29. Scharakteryzować główne elementy składowe sposobów postępowania na wypadek powstania pożaru obszaru leśnego,

30. Czym charakteryzuje się plan zalesienia?

31. Rodzaje wentylacji?

32. Podstawowe rodzaje aparatur i urządzeń przemysłowych,

Opd. Aby mógł być realizowany odpowiedni proces produkcyjny muszą być spełnione pewne warunki z których bardzo istotne jest posiadanie niektórych urządzeń stanowiących środki techniczne. Urządzenia te można podzielić na cztery grupy:

• zbiorniki magazynowe - są to naczynia o różnym kształcie, odpowiednio wyposażone które służą do przechowywania i transportu materiałów płynnych i stałych sypkich.

• maszyny - są to urządzenia stanowiące układy dynamiczne o ściśle określonym działaniu stosowane do następujących celów: -przetwarzania energii; -zmian cech użytkowych materiałów; -zmiany położenia materiałów; -dostarczania informacji. Charakterystyczną cechą każdej maszyny jest ruch jej części wskutek działania sił lub momentu sił. Maszyny dzieli się na:

• energetyczne służące do przetwarzania jednej energii na drugą,

• technologiczne służące do zmiany kształtu, wielkości i innych parametrów fizycznych materiału podlegającej maszyny,

• transportowe służące do zmiany położenia materiału np. pompa, samochód,

• informacyjne służące do przetwarzania informacji.

• aparaty - są to urządzenia w których przebiegają procesy fizyczne, fizykochemiczne lub chemiczne mające na celu zmianę właściwości substancji biorących udział w tym procesie. Aparaty w zależności od rodzaju procesu można podzielić na cztery grupy:

• do przenoszenia pędu,

• do wymiany ciepła,

• do wymiany masy,

• do prowadzenia reakcji chemicznych i elektrochemicznych.

• przyrządy - są to urządzenia dostarczające informacji charakteryzujące parametry przebiegającego procesu w maszynie lub aparacie.

CZYNNOŚCI KONTROLNO ROZPOZNAWCZE

33. Kto wyznacza strażaka do wykonywania czynności poza obszarem działania jednostki organizacyjnej PSP?

Komendant Główny na obszarze kraju, Komendant Wojewódzki na obszarze województwa.

34. Na jakiej podstawie organy PSP ustalają przedmiot, zakres i termin przeprowadzania czynności kontrolno rozpoznawczych,

35. Jakie są prawa i obowiązki kontrolowanego? (§6.1 i 6.2),

36. Jakie elementy powinien zawierać protokół z czynności kontrolno rozpoznawczych?

37. Kto wydaje upoważnienie do przeprowadzenia kontroli i jakie warunki powinna odpowiadać osoba, która przeprowadza czynności kontrolno rozpoznawcze?

38. Rodzaj kontroli ze względu na zakres? (kompleksowa, problemowa, doraźna, sprawdzająca),

39. Podział kontroli: -z uwagi na cele; -rozpoznawania zagrożeń pożarowych i innych miejscowych; -z uwagi na podmiot inspirujący; -z urzędu, zlecone, polecone, zawiadomienie inwestora,

40. Funkcje kontroli: -sygnalizacyjna; -profilaktyczna; -instruktażowa; -inspekcyjna; -korygująca.

41. Procedura przeprowadzania czynności kontrolno rozpoznawczych, (Dz.U. 13 poz.121 z 1999r.)

18-10-2001r.

Temat: Dokumentacja z czynności kontrolno rozpoznawczych.

Mając na uwadze funkcje protokółu kontroli pamiętajmy, że:

1. Protokół powinien zawierać fakty stwierdzone przez kontrolę a więc ustalenia udowodnienia,

2. Udowodnienie fakty powinny obejmować w szczególności konkretne nieprawidłowości,

3. Fakty powinny wynikać z działań i stanu istniejącego w jednostce kontrolowanej,

4. Wszystkie udokumentowane fakty powinny dotyczyć badanego zakresu w jednostce organizacyjnej.

5. Innymi słowy podstawową funkcją protokółu kontroli jest przedstawienie udowodnionych faktów dających podstawę do badanej problematyki.

Ważna jest umiejętność prawidłowego sporządzania protokółu kontroli wyrażająca się w:

• płynnym dokumentowaniem,

• poprawnym formułowaniem opisu ustaleń rozumianych jednoznacznie,

• stosowanym do opisanych stanów faktycznych,

• doborze określeń wolnych od własnych odczuć i osobistych domniemań kontrolującego,

• określenie nieprawidłowości w sposób wymierny a nie tylko przykładowy czy przybliżony.

W lekturze dotyczącej procesu kontroli przez fakt kontrolny rozumie się nie tylko określone zdarzenie czy stan faktyczny zastany (ustalony podczas kontroli) w odróżnieniu od faktów w potocznym rozumieniu fakt kontrolny aby stał się możliwy do wykorzystania w postępowaniu pokontrolnym powinien składać się z wielu elementów a w szczególności z:

• opisu stanu faktycznego na podstawie dowodów z wykazaniem odstępstwa od stanu wymaganego lub pożądanego który pozwoliłby stwierdzić że ustalony stan jest nieprawidłowy,

• określenie skali i proporcji ustalonych odchyleń,

• ustalenia i opisu przyczyn które spowodowały wystąpienie nieprawidłowości,

• ustalenia i określenia ewentualnych skutków nieprawidłowości,

• ustalenia odpowiedzialnego za wykonywanie obowiązku w zakresie obowiązków p.poż.

Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach.

Zakres czynności kontrolno rozpoznawczych.

Czynności kontrolno rozpoznawcze to ogół działań podejmowanych przez Państwową Straż Pożarną oraz inne uprawnione osoby zmierzających do rozpoznania zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń, obejmują one w szczególności:

1. Przeprowadzenie kontroli przestrzegania przepisów o ochronie p.poż.

2. Badanie stopnia przestrzegania przepisów p.poż.

3. Sprawdzenie warunków ochrony technicznej nieruchomości i ruchomości dla celów ochrony p.poż.

4. Rozpoznawanie warunków organizacyjnych zapewniających ochronę ludzi i mienia przed pożarem, klęską żywiołową lub innymi miejscowymi zagrożeniami oraz przeciwdziałających powstaniu lub minimalizujących skutków tych zagrożeń.

5. Ustalenie możliwości ewentualnego powstania, rodzaju, miejsca i zasięgu oddziaływania zdarzeń mogących spowodować miejscowe zagrożenie.

6. Sprawdzenie spełnienia wymagań ochrony p.poż., zapewnienia skuteczności ochrony p.poż., sprzętu, urządzeń pożarniczych i ratowniczych oraz środków gaśniczych projektowanych, przebudowywanych i eksploatowanych w budynkach, obiektach, terenach, maszynach, urządzeniach i instalacjach.

7. Rozpoznawanie możliwości i warunków prowadzenia działań ratowniczych przez jednostki ochrony p.poż.

8. Wstępne ustalenie nieprawidłowości i zaniedbań które spowodowały pożar oraz okoliczności jego rozprzestrzeniania się a także współdziałanie w tym zakresie z organami dochodzeniowo śledczymi i ubezpieczycielami.

Uzgodnienia projektu.

1. Jakie projekty budowlane wymagają uzgodnienia (§ 4.1 i 4.2).

2. Jakie elementy stanowią podstawę uzgodnienia projektu (§ 5).

3. Procedura uzgadniania projektu (§ 6 i 7).

4. Procedura czynności kontrolno rozpoznawczych przy odbiorach końcowych inwestycji.

Odp.

1. Komendant Powiatowy, Miejski PSP działając na podstawie zawiadomienia od inwestora o zakończeniu budowy i zamiarze przystąpienia do użytkowania obiektu zapewnia udział strażaka PSP - obligatoryjne w przypadku wszystkich obiektów, których projekt budowlany podlega obowiązkowi uzgodnienia pod względem ochrony p.poż - według uznania w stosunku do pozostałych obiektów stosując gradację w zakresie występującego zagrożenia dla ludzi i mienia oraz gdy przypuszczamy lub mamy informacje obiekt wzniesiono, zmodernizowano lub zaadoptowano na inne funkcje niż pierwotnie przeznaczono nie zachowując przy tym wymagań w zakresie warunków technicznych ochrony przeciwpożarowej.

2. Inwestor lub osoba działająca z jego upoważnienia przedkłada na czas odbioru dokumentację projektową inwestycji oraz dokumentację techniczno ruchową stwierdzającą właściwy stan urządzeń i instalacji a w szczególności:

• całość dokumentacji projektowej sporządzonej dla wszystkich obiektów, urządzeń technologicznych, placów składowych i wiat będących przedmiotem odbioru projekt zagospodarowania terenu oraz poszczególne branże projektu budowlanego inwestycji uzgodnione pod względem ochrony p.poż. (w przypadku obowiązku uzgodnienia) wraz z danymi dotyczącymi warunków ochrony p.poż. obiektów które były podstawą jego uzgodnienia.

• Oświadczenie kierownika budowy o zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym i warunkami pozwolenia na budowę, przepisami i obowiązującymi Polskimi Normami.

• Aprobatę techniczną, świadectwa dopuszczenia, certyfikaty zgodności na wyroby zabudowane w ramach inwestycji.

Pytania poprawkowe na zjazd V

1. Jakich butli nie należy napełniać gazem płynnym.

2. Jakie wymagania powinna spełniać rozdzielnia tlenu mieszcząca się w budynku przeznaczona na stały pobyt ludzi.

3. Jakie informacje powinny znaleźć się na etykiecie opakowania w którym znajduje się substancja zakwalifikowana jako niebezpieczna.

4. Na czym polega metoda ustalenia stopnia zagrożenia pożarowego obszarów leśnych.

5. Jakie zbiorniki należy stosować w stałych stacjach paliw.

6. Klasyfikacja ropy naftowej i jej produktów w zależności od temperatury zapłonu.

7. Gdzie nie należy magazynować butli z gazem płynnym.

8. Jakich zasad należy przestrzegać przy sytuowaniu rozdzielni tlenu i składów butli z tlenem na terenie zakładów leczniczych.

9. Klasyfikacja niebezpiecznych materiałów chemicznych.

10. W jaki sposób ustala się kategorię pożarową lasu.

11. W co powinien być wyposażony zbiornik do magazynowania gazu płynnego.

1. Jakie wymagania muszą być spełnione przy rozładunku i załadunku cystern z gazem płynnym.

2. Jakie wymagania powinny spełniać drogi pożarowe na terenie CS PSP.

3. W jaki sposób zabezpiecza się bazy paliw płynnych pod względem pożarowym.

Jakie warunki techniczno budowlane oraz zabezpieczenie przeciw pożarowe powinna spełniać hala widowiskowa na 500 miejsc siedzących, powierzchnia hali 1500m², wysokość budynku 20 m.

Odp.

Ustawa z 1992r. Dz. U. Nr 92 poz. 460 ze zmianami Dz. U. Z 1995r. Nr 102 poz. 507

§ 10 od pkt. 1 do 8

§ 11

§12.1

§ 13.1, 2 ust.2

§ 15.1, 2

§ 16 pkt. 1, 3, 4, 5, 6

Budynek należy zaliczyć do kategorii zagrożenia ludzi ZL I

Dziennik Ustaw z dnia 25 luty 1999r. Nr 15 poz. 140

Rozdział 3

§ 230.1

§ 233

Rozdział 4

§ 236.1, 2, 3.

§ 237.1 pkt. 4

Odporność pożarową budynku zaliczamy do Klasy B (rozdz. 2, § 212.2).

PYTANIA NA EGZAMIN

1. Jakie elementy powinien zawierać katalog zagrożeń opracowany dla powiatu.

2. Jakie elementy powinien zawierać powiatowy plan ratowniczy.

3. Zakres i procedura czynności kontrolno rozpoznawczej w dowolnym obiekcie użyteczności publicznej.

4. Wymagania dotyczące instalacji urządzeń i osprzętu elektrycznego w pomieszczeniach w których magazynowane i przerabiane są nadtlenki organiczne.

5. Wymagania dotyczące instalacji urządzeń i osprzętu elektrycznego w pomieszczeniach w których magazynowane i przerabiane są materiały wybuchowe.

6. Jakie nowe zadania dla PSP wynikają z ustawy Prawo Ochrony Środowiska.

7. Na czym polega odpowiedzialność cywilna związana z ochroną środowiska.

8. Jakie kary przewiduje ustawa Prawo Ochrony Środowiska w razie nieprzestrzegania przepisów ustawy.

~ 1 ~

X Absolutny zakaz kontaktu materiału z wodą

Numer identyfikacyjny przewożonego materiału

Numer rozpoznawczy niebezpieczeństwa (właściwości materiału)

---