1.Wyjaśnij pojęcia: mikroekonomia, makroekonomia, ekonomia

pozytywna, ekonomia normatywna.

Ekonomia - to samodzielna nauka, wykształciła się pod koniec

XVIII w., z greckiego oikos nomos - prawo o gospodarstwie domowym;

to nauka społeczna która zajmuje się badaniem procesu gospodarowania

w warunkach rzadkości zasobów.

Mikroekonomia - analizuje zachowania podmiotów gospodarujących i

rynku. Podmioty gospodarcze: -przedsiębiorstwa -główna funkcja to

produkcja; - gospodarstwa domowe -gł. funkcja to konsumpcja.

Makroekon. - bada funkcjonowanie gospodarki jako całości (globalna

konsumpcja, popyt, bezrobocie).

Ekonomia pozytywna - (informatywna), pojęcie to wprowadził Fredman

a w 1973r. otrzymał Nobla; opisuje zjawiska i procesy gospodarcze w taki

sposób aby można było wnioskować o ich przebiegu np. w 1992 r. stopa

wzrostu gospodarczego wyniosła 6% a w 1998 r. 5%.

Ekonomia normatywna - opisuje zjawiska i procesy gospodarcze

jednocześnie dokonując ich oceny za pomocą norm moralnych :

dobra i zła.

2.Proces gospodarowania - istota procesu gospodarowania.

Proces gospod. - to działalność człowieka w której poszukuje

odpowiedzi na pytania: co?, jak?, dla kogo? wytwarzać.

Istotę procesu gospod. stanowi wybór celów (potrzeb i dóbr je

zaspokajających) oraz środków potrzebnych do tych celów (zasobów i

technologii ich przetwarzania). Gospod. polega na ciągłym dokonywaniu

wyborów przez jednostki gospodarujące.

Cele gospodarowania wynikają z potrzeb ludzkich. Gospodarowanie czyli

konieczność dokonywania wyborów ekonomicznych- decydowanie na co

przeznaczyć stosunkowo rzadkie zasoby, które są do jego dyspozycji i jakie

potrzeby zaspokoić. Decyzja gospodarcza posiada zawsze dwa aspekty -

pozytywny i negatywny. Aspekt pozytywny oznacza dokonanie wyboru

jakie cele gospodarcze będziemy realizować oraz jakie zasoby

przeznaczymy na osiągnięcie tych celów. Aspekt negatywny oznacza

konieczność rezygnacji z innych celów, na osiągnięcie których moglibyśmy

przeznaczyć posiadane zasoby.

Potrzeba- stan człowieka odznaczający się niespełnieniem określonych

ważnych warunków; to subiektywne odczuwanie braku, niezaspokojenia lub

pożądania określonych warunków lub rzeczy, które człowiek uważa za

niezbędne do utrzymania go przy życiu, umożliwienia mu rozwoju itp.

Zasoby - czynniki produkcji: ziemia, praca, kapitał,; przedsiębiorczość, czas.

3.Mechanizm rynkowy i model gospodarki rynkowej.

Mechanizm rynkowy - to proces regulowania decyzji konsumentów i

producentów który dokonuje się poprzez rynek niezależnie od woli

poszczególnych podmiotów gospodarczych; ogół wzajemnych zależności

pomiędzy popytem, podażą i cenami wszystkich rynkowych dóbr i usług

oraz procesów dostosowawczych między nimi. Mech. rynk. jest regulatorem

produkcji : poziom i zmiany cen rynkowych są dla producentów sygnałem do

zmian wielkości produkcji poszczególnych dóbr - w ten sposób mechanizm

rynkowy wpływa na rozmiary i strukturę asortymentową produkcji,

dostosowując ja do potrzeb nabywców. Mech. rynk. jest narzędziem alokacji

czynników produkcji pomiędzy różne dziedziny wytwarzania:

1)zmiany rozmiarów produkcji zwiększają lub zmniejszają zapotrzebowanie

na wszystkie czynniki wytwórcze,

2)zmiany cen czynników produkcji, powodujące zmiany kosztów produkcji,

decydują o tym, w jakich proporcjach użyte będą te czynniki, czyli jaki będzie

poziom techniki i technologii.

Mechanizm rynkowy za pośrednictwem cen relatywnych rozdziela zyski i

straty w taki sposób by indywidualne decyzje koordynowały się w skali

gospodarki, powodując ład ekonomiczny. Podstawowym elementem

mechanizmu rynkowego jest konkurencja między producentami.

Model gospodarki rynkowej opiera się na następujących założeniach:

-model dotyczy gosp. rynkowej w warunkach kapitalizmu, tzn. w warunkach

takiego systemu społeczno -gospodarczego gdzie większość zasobów jest

własnością prywatną,

-gospodarka składa się z dwóch grup podmiotów gospodarczych -

gospodarstw domowych oraz przedsiębiorstw,

-rynek dzieli się na rynek dóbr (konsumpcyjnych i kapitałowych) oraz na

rynek zasobów

-współzależność między podmiotami gosp. przedstawiamy za pomocą

wykresu kołowego

rynek dóbr

konsumpcyjnych i

kapitałowych sprzedaż dóbr

zakup dóbr

wydatkowanie otrzymywanie

dochodów dochodów

gospodarstwa przedsiębiorstwa

domowe zakup usług zasobów

sprzedaż usług ponoszenie

zasobów kosztów(płace, renty)

otrzymywanie dochodów

(płace, renty, zyski)

rynek usług

zasobów

Lewa strona wykresu przedstawia gosp. domowe a prawa przedst.

Przedsiębiorstwa. Są to dwie grupy podmiotów podejmujące decyzje

gospodarcze.

4.Popyt i czynniki wpływające na popyt.

Popyt - to ilość towarów i usług, którą konsumenci są skłonni nabyć po

różnych cenach.

Czynniki wpływające na popyt:

I.Cenowe

1.cena

II.Niecenowe

1.dochody konsumenta

2.ceny innych dóbr:

a)substytucyjnych -zamienne

b)komplementarnych -dwa lub więcej dobra muszą być wykorzystane razem

np. aparat i klisza

3.gusta i przyzwyczajenia konsumentów

4.moda

5.sezonowość

6.czynniki socjalno -kulturowe np. płeć, wiek, wykształcenie, miejsce

zamieszkania, region zamieszkania, pora roku, religia, stan cywilny, rodzinny

7.organizacja handlu i sprzedaż -czas otwarcia placówek handlowych, sposób

sprzedaży, sposób prezentacji towarów, asortymentowość.

5.Podaż i czynniki wpływające na podaż.

Podaż - ilość towarów i usług, którą producenci są zdolni dostarczyć na rynek

po różnych cenach.

Czynniki wpływające na podaż:

I.Cenowe

1.cena

II.Niecenowe wszystkie czynniki niecenowe wywołują przesunięcie się funkcji w

prawo lub w lewo przy danej cenie, cena zwiększa się lub zmniejsza

1.koszty produkcji

2.postęp techniczny (wywołuje wzrost podaży)

3.sezonowość

4.ogólna sytuacja w gospodarce (recesja -spadek podaży)

5.dostęp do rynków zaopatrzeniowych i surowcowych

6.podatki pośrednie -mogą wywoływać wzrost lub spadek (wyższe podatki to

spadek podaży; niższe podatki to wzrost podaży)

7. pozostałe czynniki -klęski żywiołowe (spadek podaży).

6.Równowaga rynkowa w ujęciu statycznym, odchylenia od stanu równowagi.

Równowaga rynkowa - jest to zrównanie się wielkości popytu i wielkości podaży,

graficznie przedstawia to przecięcie krzywej popytu i podaży.

Cena równowagi to cena równoważąca popyt i podaż, to cena czyszcząca rynek.

okolicy punktu (wykres )

Odchylenia od równowagi od stanu rynkowej:

1.nadwyżka -występuje wtedy gdy na rynku w wyniku działania różnych

czynników wpływających na popyt i podaż kształtuje się cena rynkowa na

poziomie P'' gdzie: P''>Pe, Qs>Q_D - na rynku występuje luka nadwyżki.

2.niedobór -występuje wtedy gdy w wyniku działalności różnych czynników

wpływających na popyt i podaż ukształtuje się cena rynkowa na poziomie P'

gdzie: P'<Pe, Qs< Q_D - na rynku występuje luka niedoboru.

7.Równowaga rynkowa w ujęciu dynamicznym, modele pajęczyny.

Dynamiczne współzależności zmian ceny, popytu i podaży prezentuje model

pajęczyny, w którym ilości oferowanego produktu uzależnione są od ceny produktu

z okresu poprzedniego.

Wyróżnia się następujące modele równowagi:

1.model pajęczyny zbieżnej -popyt silniej reaguje na zmianę ceny niż podaż

2.model pajęczyny rozbieżnej -podaż silniej reaguje na zmianę ceny niż popyt

3.model pajęczyny o stałych oscylacjach - podaż i popyt jednakowo reagują na zmianę

ceny, obserwujemy okresowe dopasowania; spadek podaży to spadek popytu, wzrost

podaży to wzrost popytu.

model pajęczyny zbierznej (wykres )

model pajeczyny rozbierznej (wykres )

model pajęczyny o stałych oscylacjach (wykres)

8.Cena minimalna a równowaga rynkowa.

Cena minimalna -1.to najmniejsza gwarantowana przez państwo cena, po której

powinny być dokonywane transakcje rynkowe.( wykres)

2.wprowadzenie ceny minimalnej ma na celu ochronę producenta

3.cena min. stosowana jest na rynkach produktów rolnych (w Polsce na zboża, buraki

cukrowe, rzepak)

4.c. min. musi być ustalana powyżej poziomu równowagi rynkowej Pmin>Prów

5.c.min. rodzi tendencje do nadwyżki, na rynku pojawia się nadwyżka Qs>Q_P'

6.państwo kreuje popyt -finansuje skup wytworzonych produktów z budżetu- skup

interwencyjny.

9.Cena maksymalna a równowaga rynkowa.

Cena maksymalna-1.najwyższa gwarantowana przez państwo cena, po której

powinny być dokonywane transakcje rynkowe (wykres)

2.wprowadzenie c. max. ma na celu ochronę konsumenta

3.c. max. stosowana na poziomie państwa dla ochrony najsłabszej grupy społecznej

(noworodki, na leki ratujące zdrowie i życie); na poziomie gminy stosowana w

komunikacji, usługach komunalnych, czynszach komunalnych, wywóz śmieci i

nieczystości, czynsz za zimną wodę

4.c.max. ustalana jest poniżej ceny równowagi rynkowej: Pmax<Prów

5.c.max. rodzi tendencje do niedoborów Qs< Q_D

6.rząd kreuje podaż poprzez dopłaty producentom w postaci dotacji(do przedmiotów)

i subwencji(do podmiotów)

10.Podatki pośrednie a równowaga rynkowa. (wykres)

VAT:22% -podstawowy, 7% -spożywcze, 3% -produkty rolne, 0% -ulgowy

11.Kontyngenty jako instrument interwencji państwa na rynku.

Kontyngent - jest to instrument bezpośredniego oddziaływania państwa na rynek,

państwo wpływa na maksymalną wielkość podaży rynkowej. (wykres )

Kontyngent to maksymalne ograniczenie; stosowany odnośnie importu, ma na celu

ochronę krajowych producentów. Stosowany jest także odnośnie przemysłu tkackiego

(tkanin).Kontyngenty są ręcznie sterowane, nie powinny być ustalane na długi okres czasu.

12.Elastyczność cenowa popytu

Elastyczność cenowa popytu - jest to miernik za pomocą, którego możemy zmierzyć jak

zmienia się popyt, jeżeli zmianie ulega cena.

%D

E_D(p)= (-)

%p

Elastyczności cenowa popytu zależy od:

1.ilości substytutów danego dobra -im więcej substytutów tym bardziej elastyczny popyt

2.znaczenia danego dobra w ogólnym dochodzie konsumenta- im większe znaczenie maja

wydatki na dobro tym bardziej elastyczny popyt, tym szybciej konsument reaguje na

zmianę cen

3.od czasu trwania zmiany ceny- w krótkim okresie czasu popyt jest mało elastyczny,

w długim okresie czasu popyt rośnie.

Wartość miernika elastyczności cenowej znajduje się w przedziale <-∞;0>; -∞≤E_D(p)≤0.

1.E_D(p) =0 -popyt doskonale elastyczny; zmiana ceny nie wpłynie na zmianę wielkości

popytu np. trumny, leki, sól do celów konsumpcyjnych, przyprawy (ocet)

P (wykres )

2. -1< E_D(p) <0 -popyt nieelastyczny -1% zmiana ceny nie wywołuje mniej niż 1%

zmianę popytu; to wszystkie produkty, potrzeby, żywność, odzież (buty), małe

mieszkania (wykres)

3. E_D(p) = -1 - popyt jednostkowo elastyczny lub proporcjonalny -1% zmiana ceny

wywołuje 1% zmianę popytu (wykres)

4. -∞<E_D(p)< -1 -popyt elastyczny - 1% zmiana ceny wywołuje ponad 1% zmianę

popytu wszystkie dobra luksusowe oraz usługi np. remontowe, dostawcze, fryzjerskie,

każdy wzrost ceny powoduje spadek popytu (wykres)

5. E_D(p) =0 - popyt doskonale elastyczny; sztywny - zmiana wielości popytu nie

wpływa na zmianę ceny (wykres )

13.Elastyczność dochodowa popytu jest to miernik za pomocą, którego możemy

zmierzyć jak zmienia się popyt, jeżeli zmianie ulega dochód konsumenta

%D -zmiana wielkości popytu

E_D(dochód)=

%D_P- zmiana dochodów konsumenta

Wartość miernika elastyczności dochodowej znajduje się w przedziale 0<E_D(p) ≤0

E_D(doch)>1 - dobra luksusowe

E_D(doch)<0 - dobra niższego rzędu (Giffena)

E_D(doch)<1 - dobra normalne

14.Elatyczność mieszana -to miernik za pomocą którego możemy zmierzyć jak

zmienia się popyt jeżeli zmianie ulega cena

%D(x) -zmiana wielkości popytu na dobro x

E_D(m)=

%p(y) -zmiana ceny na dobra y

Wartość miernika elastyczności mieszanej znajduje się w przedziale0<E_D(m) ≤0

E_D(m)>0 - dobra substytucyjne

E_D(m)=0 - dobra neutralne

E_D(m)<0 - dobra komplementarne

15.elastyczność cenowa podaży jest to miernik za pomocą, którego możemy

zmierzyć jak zmienia się podaż, jeżeli zmianie ulega cena; elastyczność tą liczy

się tylko odnośnie ceny.

%S -zmiana wielkości podaży

E_S =

%p -zmiana ceny

Wartość miernika elastyczności podaży znajduje się w przedziale (0,+∞), 0≤Es≤∞

1.Es=0 -podaż doskonale nieelastyczna -zmiana ceny nie wpływa na zmianę podaży;

występuje w przypadku procesów technologicznych ciągłych -produkcja

aparaturowa (wykres)

2.0<Es<1 -podaż nieelastyczna -1% zmiana ceny wywołuje mniej niż 1% zmianę

podaży; występuje przy procesach technologicznych kapitałochłonnych (wykres)

3.Es=1 -podaż jednostkowo -elastyczna (podaż proporcjonalna)- występuje w

krótkim okresie czasu -1% zmiana ceny wywołuje 1% zmianę podaży (wykres)

4.1<Es<∞ -podaż elastyczna -1% zmiana ceny wywołuje więcej niż 1% zmianę

podaży; dotyczy procesów technologicznych pracochłonnych (wykres)

5.Es=∞ -podaż doskonale elastyczna -zmiana wielkości podaży nie wpływa na

zmianę ceny

16.Elastyczność łukowa a elastyczność punktowa

(wykres)

Elastyczność łukowa dotyczy odcinka (segmentu) krzywej popytu, wyznaczamy

ją ze wzoru:

A Ep=Q1 -Q2 : P1 -P2

Q1 P1

B Ep=Q2 -Q1 : P2 -P1

Q2 P2

Elastyczność punktowa - odnosi się do minimalnych przyrostów ceny i rozmiarów

popytu, mierzy ona reakcję popytu w konkretnym punkcie na krzywej popytu.

Ep= Q1 -Q2 : P1 -P2

1\2(Q1+Q2) 1\2 (P1+P2)

17.Paradoks Veblena i Giffena

Parodosk Giffena- występuje w gospodarstwach domowych, rośnie cena - rośnie popyt

Funkcja popytu dobra niższego rzędu, paradoks Giffena polega na tym, że wraz ze

wzrostem cen dóbr podstawowych wzrasta popyt na te dobra.

Paradoks Veblena -im wyższa cena tym wyższy popyt; konsumenci chcąc wywrzeć

odpowiednie wrażenie na innych kupują bardzo drogie produkty, kupno tego

produktu nie tyle uzasadnione jest jego wartością użytkową, ile chęcią wywarcia

wrażenia na innych ludziach

18.Efekt :owczego pędu” i efekt „snoba”

Efekt „owczego pędu”- opisany przez Leibensteina, przykładem może być moda -

jeśli moda dyktuje krótkie spódniczki to wiele kobiet chcąc przynależeć do grona

kobiet modnie ubranych decydują się na kupno krótkiej spódniczki. Innym

przykładem może być naśladowanie stylu konsumpcji którego symbolami są:coca

-cola, hamburger, spodnie typu jeans, kupując i konsumując te produkty

przyłączamy się do wszystkich tych którzy konsumują w stylu amerykańskim.

Efekt owczego pędu polega na tym, że pewne gospodarstwa domowe tym wyżej

cenią pewne dobra i tym wiecej ich nabywają im bardziej je cenią i więcej nabywają

inne gosp. domowe.

Efekt „snoba” -opisany przez Leibensteina, polega na tym, że niektóre gosp. domowe

mniej cenią te dobra które konsumują inni, a zatem nabywają ich mniej lub w ogóle

eliminują je ze swoich zakupów, ponieważ są one nabywane przez inne gosp. domowe.

Niektórzy konsumenci chcąc poprzez swoją konsumpcję odróżniać od pozostałych. Na

rynku, na którym występuje efekt snoba konsumęci zgłaszają mniejszy popyt jeżeli

sprzedaż danego produktu jest duża np.kawior jest produktem bardzo drogim i na jego

konsumpcję mogą pozwolić sobie ludzie o wysokich dochodach. Konsumowanie

kawioru wyróżnia te grupy konsumentów spośród innych. Jeśli jednak cena kawioru

zmniejszyłaby się z 500 do 50 zł wtedy kawior staje się dostępny dla większej liczby

konsumentów, w tym momencie konsumenci snobistyczni wycofują się z rynku.

19.Użyteczność całkowita i użyteczność marginalna, I i II prawo Gossena.

Użyteczność - jest to zadowolenie, jakie osiąga konsument z konsumpcji danego dobra.

Użyteczność całkowita - jest to łączna suma zadowolenia, jakie osiąga konsument z

konsumpcji dóbr (użyteczność całkowita wzrasta coraz wolniej w miarę stałego wzrostu

ilości konsumowanego dobra).

Użyteczność marginalna - odzwierciedla przyrost zadowolenia z konsumpcji wywołany

wzrostem konsumpcji o jedną jednostkę (krzywa użyteczności marginalnej określa kierunek

preferencji konsumenta). (wykres)

Funkcja użyteczności marginalnej wyraża kierunek preferencji konsumenta, im wyższa

użyteczność tym bardziej konsument jest skłonny nabyć dane dobro.

I prawo malejącej użyteczności marginalnej -mówi, że zadowolenie z pierwszej

konsumpcji jednostki dobra jest znacznie większe aniżeli z kolejnej, drugiej jednostki.

W rezultacie przyrosty zadowolenia z konsumpcji mierzone jako użyteczność marginalna

zmniejszają się wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra, zależność ta jest odwracalna.

Każdy konsument przeznacza swój dochód na zakup różnych dóbr w ten sposób aby osiągnąć

ze swego dochodu maksymalną użyteczność całkowitą. Maksymalna użyteczność całkowitą

osiąga wówczas jeśli swój dochód przeznacza na zakup różnych dóbr, tak aby użyteczność

marginalna ilości danego dobra jaką może nabyć za jednostkę pieniądza była dla każdego

dobra równa.

II prawo -prawa wyrównania się użyteczności marginalnej:

UM(x)= UM(y) = UM(z)

P(x) P(y) P(z)

Konsument zachowuje się dynamicznie, zamienia dobra w koszyku dóbr.

20.Krzywa obojętności konsumenta, marginalna stopa substytucji

Krzywa obojętności jest to geometryczny zbiór punktów reprezentujących różne

kombinacje dwóch dóbr, które dają konsumentowi jednakowe zadowolenie

(może ich być nieskończenie wiele, mają nachylenie ujemne, nie mogą się

przecinać). Konsument konsumuje 2 dobra X i Y. (wykres)

Marginalna stopa substytucji - określa, z jakiej ilości jednego dobra jest skłonny

zrezygnować konsument, aby zwiększyć konsumpcję dobra drugiego o jedną

jednostkę. (wykres)

21.Linia budżetowa konsumenta, zmiany położenia linii budżetowej

Linia budżetowa -to geometryczny zbiór punktów odzwierciedlający różne kombinacje

dóbr, które są dla konsumentów dostępne przy danym dochodzie i cenach konsumowanych

dóbr. Linia budżetowa może ulec zmianie wtedy, gdy zmianie ulega cena bądź dochód.

Równanie linii budżetowej D_p=Q_xP_x+Q_yP_y

-P_x

Nachylenie linii budżetowej = P_y (wykres )

Wpływ wzrostu dochodu konsumenta na płożenie linii budżetowej

(wykres)

Wzrost dochodu powoduje równoległe przesunięcie się linii budżetowej z położenia

AB do A`B`.

Spadek dochodu powoduje równoległe przesunięcie się linii budżetowej z położenia

AB do A``B``

Wpływ zmiany ceny jednego z dóbr na nachylenie linii budżetowej (wykres)

Wzrost ceny dobra x powoduje przesunięcie się linii budżetowej w lewo w dół,

natomiast spadek cen powoduje przesunięcie się linii budżetowej w prawo do góry.

23. Optimum konsumenta (równowaga konsumenta).

Optimum konsumenta - jest to punkt styczności linii budżetowej z krzywą

obojętności. (wykres)

Konsument wybiera punkt E aby osiągnąć najwyższą możliwą krzywą obojętności U.

W punkcie optimum konsumenta krzywa obojętności styka się z linią budżetową i mają

one jednakowe nachylenie w punkcie optimum konsumenta.

24. Ścieżka konsumpcji dóbr - krzywa cena-konsumpcja, krzywa dochód-

konsumpcja.

Krzywa cena-konsumpcja - geometryczny zbiór punktów optimum konsumenta

(równowagi konsumenta), gdy zmienia się cena jednego z konsumowanych dóbr a

pozostałe czynniki nie ulegają zmianie. (wykres ) Px1<Px2<Px3

Krzywa dochód-konsumpcja - geometryczny zbiór punktów optimum konsumenta

(równowagi konsumenta), gdy zmianie ulega dochód konsumenta, a pozostałe

czynniki pozostają niezmienione

x i y to dobra normalne

x-dobro Giffena; y -dobro normalne (wykres)

y-dobro Giffena, x-dobro normalne (wykres)

25.Efekt substytucyjny i dochodowy zmiany cen wg Hicksa

Wyodrębniony efekt substytucyjny i dochodowy zmiany ceny w koncepcji Hicksa

Opiera się na założeniu, że konsument dąży do minimalizacji wydatków w celu

utrzymania stałego poziomu użyteczności.

X-Px zmienna Px1<Px2 ; Y-Py=const; Dp=const

E2 Px1:Py1<Px2:Py2

26.Efekt substytucyjny i dochodowy wg. Slutskiego

Według Slutskiego konsument dąży do maksymalnych korzyści z dóbr, które może

nabyć za dany dochód.

X-px zmienna ; Y-Py; Dp=const

Px1<Px2

27.Technika produkcji, izokwanta produkcji, marginalna stopa technicznej substytucji

Technika produkcji -kombinacja czynników wytwórczych za pomocą których można

wytworzyć daną produkcję.

Techniczne współczynniki produkcji opisują technikę produkcji:

-współczynnik ziemiochłonności Qz:Q

-współczynnik kapitałochłonności Qk:Q

-współczynnik pracochłonności Ql:Q

Izokwanta produkcji - to geometryczny zbiór punktów reprezentujących różne kombinacje

nakładów czynników produkcji za pomocą których można wytworzyć tę samą wielkość

produkcji Q. (wykres )

Marginalna stopa technicznej substytucji -określa z jakiej ilości 1 czynnika produkcji może

zrezygnować producent jeżeli zwiększa nakłady 2 czynnika o 1 jednostkę.

MSTS to stosunek zgodnie z którym można zastąpić jeden czynnik produkcji drugim czynnikiem

tak aby wielkość produkcji nie uległa zmianie. MSTS jest malejąca.

MSTS=-ΔK : ΔL lub MSTS = -ΔK : ΔL (wykres)

28.Marginalny produkt pracy, marginalny produkt kapitału, prawo malejącego produktu

marginalnego

Marginalny produkt pracy informuje w jaki sposób wzrośnie produkcja całkowita w wyniku

dodania do procesu produkcji jednego pracownika, jest to przyrost produkcji osiągany z

dodatkowej jednostki czynnika zmiennego np. pracy.

Prawo malejącego produktu marginalnego -działa gdy 1 z czynników jest stały

(wykres)

Jeżeli producent zwiększa produkcję, zwiększa tylko nakłady zmiennego czynnika produkcji

(nakład pozostałego czynnika pozostaje bez zmian) to kolejne przyrosty produkcji wymagają

rosnących nakładów czynnika zmiennego. Produkcja marginalnego czynnika zmiennego

maleje z kolejnej jednostki.

Izokoszta -zbiór punktów reprezentujących różne kombinacje nakładów czynników produkcji,

których koszt jest taki sam.

Q -produkcja ; QL-Pl i Qk- Pk to cena pracy i kapitału

KC=QL*PL+Qk*Pk -koszty produkcji- wydatki wyrażone w pieniądzu które ponosi producent

KC\Pk=Qkmax QL=0 ; KC\PL=Qlmax Qk=0

29.Optimum producenta, zasada racjonalnego gospodarowania

optimum -producent przy max nakładach znajduje taką technikę wytwarzania za pomocą

której może wytworzyć określoną wielkość produkcji; punkt styczności izokwanty i izokoszty

MSTP=|ΔK:ΔL=UM(_L):UM(_k)=Pk: P_L(wykres )

Racjonalność gospodarowania:

a)max produkuje przy danych kosztach

najwyżej położona styczna do izokoszty

izokwanta: KC=Q_L⋅ P_L+Q_K⋅P_k ; Qmax=f(Q_L ,Q_K)

b)min koszty dla danej produkcji

najniżej położona styczna do izokwanty

izokoszta: Q=f(Q_K ,Q_L) ; KCmin= Q_K⋅P_k + Q_L⋅ P_L

30.postęp techniczny rodzaje postępu technicznego

Postęp techniczny to takie zmiany w technologii produkcji dzięki którym wytworzenie tej

samej wielkości produkcji jest możliwe przy mniejszych nakładach czynników produkcji.

Wyróżniamy 3 rodzaje postępu technicznego

1.Postęp tech. neutralny -marginalny produkt kapitałochłonny i marginalny produkt pracy

nie ulegają zmianie, czyli MSTS jest stała

2.Postęp tech. kapitałochłonny -marginalny produkt kapitałochłonny rośnie szybciej niż

marginalny produkt pracy; firma zastępuje więc prace kapitałem

3.Postęp tech. pracochłonny -marginalny produkt kapitałochłonny rośnie wolniej niż

marginalny produkt pracy, oznacza to że praca staje się bardziej przydatna; firma zastępuje

kapitał pracą.

31.funkcja transformacji produkcji, marginalna stopa transformacji produkcji

Funkcja transformacji zbiór punktów reprezentujących różne kombinacje dwóch

dóbr , które mogą być wytworzone z danych zasobów czynników produkcji.

Wyznacza ją granica indywidualnych możliwości produkcyjnych

Marginalna stopa transformacji produkcji -z jakiej ilości produkcji jednego asortymentu

rezygnuje producent jeżeli zwiększa produkcję drugiego asortymentu o 1 jednostkę;

wyraża stosunek w jakim produkcja danego dobra może być zastąpiona , w sensie

technicznym, przez produkcję drugiego dobra przy pełnym wykorzystaniu zasobów

czynników produkcji. Dla dwóch dóbr X i Y stopę transformacji możemy zapisać jako:

MSTP= -ΔY :+ΔX= ΔY :ΔX- rośnie

32.Linia jednakowego przychodu a optymalna kombinacja produkcji 2 dóbr

Linia jednakowego przychodu -to zbiór punktów reprezentujących różne kombinacje 2

dóbr które przy danych cenach przyniosą ten sam przychód.

W punkcie optimum przedsiębiorstwo wytwarza taka kombinację dóbr, która jest możliwa

do wytworzenia przy zastosowaniu danej technologii produkcji i zapewnia przy danych

cenach uzyskanie najwyższego przychodu.

33koszty społeczne i koszty prywatne.

Koszty społeczne -to wszystkie wydatki związane z daną działalnością gospodarczą, ale

ponoszone przez inne podmioty niż podmiot prowadzący działalność. Inne podmioty to:

osoby fizyczne (ponoszą koszty ochrony, zdrowia, utrzymania czystości, remontów,

utrzymania zieleni); jednostki samorządu terytorialnego; inne przedsiębiorstwa(np.

jedno przedsiębiorstwo zanieczyszcza wodę a inne musi zakładać potrójne filtry np.

oczyszczalnia); organizacje pozarządowe; państwo

Koszty prywatne -to wszystkie wydatki poniesione przez podmiot prowadzący działalność

34.Koszty ekonomiczne i rachunkowe.

Koszty ekonomiczne -jest to suma kosztów rachunkowych i alternatywnych.

Koszty alternatywne -są to utracone korzyści na skutek zainwestowania czynników

wytwórczych w sposób gorszy od najlepszego z możliwych

koszty księgowe \rachunkowe -to wszystkie wydatki ujęte w dokumentach finansowych

firmy, koszty rachunkowe: koszty materiałowe, surowców, energii, transportu, czynszu,

oświetlenia i ogrzewania, administracyjne, płac, amortyzacji

zysk rachunkowy =przychód -koszty rachunkowe

zysk ekonomiczny =przychód -(koszty rachunkowe+alternatywne)

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

---