Imię Nazwisko |
Temat |
Data wykonania |
Ocena |
Grupa 34, zespół 2 |
Równowagi pH w roztworach buforowych |
|
|
Janusz Budzowski Marek Budziaszek Łukasz Krężel Robert Wołoszyn |
|
29.11.01 |
|
Wstęp teoretyczny.
Stała dysocjacji słabego jednozasadowego kwasu RH jest równa:
Dysocjację tego kwasu można cofnąć wprowadzając do roztworu sól powstałą z tego kwasu i mocnej zasady. Stężenie anionów soli w roztworze jest tak duże w porównaniu ze stężeniem tych anionów pochodzących z kwasu, że to ostatnie możemy pominąć i napisać:
Stężenie niezdysocjowanego kwasu natomiast tak mało różni się od stężenia całkowitego, że nie popełniając poważniejszego błędu możemy napisać:
Podstawiając wyżej wymienione zależności do wzoru na stałą dysocjacji otrzymujemy:
Gdy zmierzone wartości pH wykreśli się w zależności od
otrzymuje się, zgodnie z równaniem, prostą, której wartość odciętej dla
daje szukaną wartość stałej dysocjacji K.
Gdy do roztworu buforowego dodamy mocnego kwasu o stężeniu CHCl, to pH tego roztworu wyniesie:
a jony wodorowe pochodzące z jego dysocjacji zostaną usunięte w reakcji:
R- + H+ = RH + H2O
Zatem ΔpH po dodaniu HCl będzie równa:
,
natomiast w roztworze niezbuforowanym:
gdzie J - iloczyn jonowy wody
Roztwór, dla którego Csól=Ckwas ma najlepsze własności buforujące. Oznaczając Ckwas+Csól=C oraz Csól/Ckwas=x mamy:
Minimum ΔpH otrzymuje się dla x=1, gdy CHCl<<C.
Wykonanie ćwiczenia.
1. Sporządzamy bufor octanowy o zakresie pH od 4.3 do 5.3 korzystając z 0.2m CH3COOH
i 0.2m CH3COONa wg następującego przepisu:
Nr roztworu |
CH3COOH [cm3] |
CH3COONa [cm3] |
przewidywane pH |
1 |
10.2 |
9.8 |
4.6 |
2 |
9.1 |
10.9 |
4.7 |
3 |
8.0 |
12.0 |
4.8 |
4 |
6.8 |
13.1 |
4.9 |
5 |
5.9 |
14.1 |
5.0 |
6 |
5.1 |
15.0 |
5.1 |
7 |
4.2 |
15.8 |
5.2 |
8 |
3.6 |
16.5 |
5.3 |
9 |
2.9 |
17.1 |
5.4 |
10 |
2.4 |
17.6 |
5.5 |
2. Kalibrujemy pH - metr za pomocą dwóch wzorcowych roztworów buforowych (o pH=7, pH=2 - aby zakres mierzonego pH mieścił się miedzy tymi wartościami).
3. Mierzymy pH sporządzonych roztworów buforowych za pomocą pH - metru.
Nr roztworu |
zmierzone pH |
1 |
4.32 |
2 |
4.43 |
3 |
4.54 |
4 |
4.64 |
5 |
4.75 |
6 |
4.83 |
7 |
4.93 |
8 |
5.02 |
9 |
5.13 |
10 |
5.21 |
4. Badamy pojemność buforową trzech wybranych roztworów buforowych i wody destylowanej o objętości 50cm3 przez zmierzenie ich pH po dodaniu HCl:
|
pH |
|||
|
roztwór 1 |
roztwór 4 |
roztwór 10 |
H2O dest. |
bez HCl |
4.28 |
4.65 |
5.28 |
5.11 |
0.5 cm3 0.1m HCl |
4.27 |
4.63 |
5.21 |
2.77 |
0.5 cm3 1m HCl |
4.09 |
4.44 |
4.98 |
1.86 |
Opracowanie wyników.
1. Wykreślamy dla roztworów buforowych funkcję pH = f(lg x). Z otrzymanej prostej wyznaczamy stałą dysocjacji K (dla Csól/Ckwas=1) słabego kwasu CH3COOH.
Z równania linii trendu na wykresie odczytujemy wartość -lgK:
-lgK = 4,3537
K = 4,43*10-5
2. Obliczamy teoretyczne pH roztworów H2O z HCl i porównujemy z wartościami zmierzonymi:
|
pH wody |
ΔpH |
||
|
wartość teoretyczna |
wartość zmierzona |
wartość teoretyczna |
wartość zmierzona |
bez HCl |
7.00 |
5.11 |
- |
- |
0.5 cm3 0.1m HCl |
4.30 |
2.77 |
2.70 |
2.34 |
0.5 cm3 1m HCl |
3.26 |
1.86 |
1.04 |
0.91 |
3. Obliczamy teoretyczne pH roztworów buforowych po dodaniu HCl i porównujemy z wartościami zmierzonymi oraz wykreślamy zależność pHteor.=f(pHdośw.).
|
pH |
ΔpH |
||
|
wartość teoretyczna |
wartość zmierzona |
wartość teoretyczna |
wartość zmierzona |
roztwór 1 |
||||
bez HCl |
4.34 |
4.28 |
- |
- |
0.5 cm3 0.1m HCl |
4.34 |
4.27 |
0 |
0.01 |
0.5 cm3 1m HCl |
4.33 |
4.09 |
0.01 |
0.18 |
roztwór 4 |
||||
bez HCl |
4.64 |
4.65 |
- |
- |
0.5 cm3 0.1m HCl |
4.63 |
4.63 |
0.01 |
0.02 |
0.5 cm3 1m HCl |
4.62 |
4.44 |
0.01 |
0.19 |
roztwór 10 |
||||
bez HCl |
5.22 |
5.28 |
- |
- |
0.5 cm3 0.1m HCl |
5.22 |
5.21 |
0 |
0.07 |
0.5 cm3 1m HCl |
5.21 |
4.98 |
0.01 |
0.23 |
4. Obliczamy ΔpHteor. i wykreślamy ΔpH = f(-lgx) oraz nanosimy na tę krzywą ΔpHdośw..
5. Wykreślamy zależność β(pH), gdzie
Wnioski:
1. Zmierzone wartości pH roztworów buforowych różnią się od przewidywanych, ponieważ odpowiednie objętości roztworów wyznaczone są dla temperatury 18oC, natomiast ćwiczenie wykonywane było w temperaturze wyższej.
2. Wartość pH wody destylowanej różni się od wartości teoretycznej, ponieważ laboratoryjna woda destylowana zawiera rozpuszczony CO2 z powietrza, który powoduje jej zakwaszenie (H20 + CO2 = H+ + HCO3-).