Komentarze do ćwiczenia 3
Próbka 3.1 - Stal 20H
Próbka ta przedstawia strukturę właściwie nawęglonej stali. W warstwie nawęglonej występuje perlit i cementyt, a w rdzeniu perlit i ferryt.
Dodatki stopowe takie jak chrom, mangan mają wpływ na grubość warstwy nawęglonej, jak również na wzrost stężenia węgla przy powierzchni.
Właściwości stali 20H:
Stosunkowo miękki rdzeń ( można obciążać udarowo) KU [J] = 25
Odporna na ścieranie
Stosowana do części o większych przekrojach
Próbka 3.4. - Stal 38HMJ
Jest to stal konstrukcyjna po azotowaniu jonizacyjnym (dzięki tej metodzie warstwa azotowana jest bardziej ciągliwa niż po innych metodach azotowania).
Struktura na przekroju tworzy dwie strefy:
Strefa przypowierzchniowa (nie ulegająca trawieniu), składa się z węgloazotków, azotków oraz azotków ...
Strefa azotowania wewnętrznego: zbudowana z sorbitu azotowego oraz drobnych dyspersyjnych wydzieleń azotków pierwiastków stopowych
Właściwości stali 38HMJ:
Twarda, zachowuje swą wytrzymałość nawet w podwyższonej temperaturze
Odporna na ścieranie
Odporna na korozję
dużej wytrzymałości zmęczeniowej
Próbka 3.5. - Stal 55
Stal po borowaniu zbudowana jest (w warstwie borowania) z borku i borku żelaza. Tworzy strukturę iglastą ukierunkowaną prostopadle do powierzchni.
Warstwa borowana charakteryzuje się dużą odpornością korozyjną w wodnych roztworach niektórych kwasów oraz dużą odpornością na utlenianie w wysokiej temperaturze.
Wnioski do wykresu:
Maksymalną twardość próbka posiada w warstwie przypowierzchniowej w odległości 0,36 - 0,52mm od powierzchni i wynosi 755HV. Dalej warstwa ta przechodzi płynnie w rdzeń (1,4mm), gdzie twardość wynosi 460HV i dalej nie powinna się zmieniać.