Wejście laryngologia 2006/2007
Żyła kątowa i jej połączenia z zatoką jamistą
Ż. kątowa (v. angularis)
początkowy odcinek ż. twarzowej
zespala się z ż. nosowo - czołową, początkowym odcinkiem ż. ocznej górnej
do przodu od nasady nosa łączy się poprzecznie z ż. kątowa przeciwnej strony
Połączenie z zatoka jamista jest poprzez ż. oczna górna ( w przyśrodkowym kącie oczodołu), która do niej uchodzi.
Zatoki żylne opony twardej (sinus durae matris)
główne przewody, które przyjmują krew żylna z mózgowia, oczodołu oraz błędnika, opony twardej i kości czaszki
położone na pow. wewnętrznej czaszki pomiędzy blaszkami opony twardej
dzielą się na dwie główne grupy: górna i dolną
Grupa górna:
punkt zbiorczy - spływ zatok, poprzez zatokę poprzeczna odprowadza krew do otworu szyjnego
zaliczamy:
Zatoka strzałkowa górna (sinus sagittalis superior)
biegnie wzdłuż przyczepu sierpa mózgu w bruździe zatoki strzałkowej górnej od otworu ślepego do guzowatości potylicznej wew.
wytwarza zachyłki zwane rozstępami bocznymi
zawiera ziarnistości pajęczynówki
Zatoka strzałkowa dolna (sinus sagittalis interior)
biegnie w dolnym wolnym brzegu sierpa mózgu i uchodzi do zatoki prostej
Zatoka prosta (s. rectus)
powstaje z połączenia ż. wielkiej mózgu z zatoka strzałkową dolną
biegnie w linii połączenia sierpa mózgu z namiotem móżdżku
uchodzi do spływu zatok łącząc się z zatoką strzałkową górną
Zatoka poprzeczna (s. transversus)
parzysta
rozpoczyna się na guzowatości potylicznej wychodząc ze spływu zatok i biegnie w bruździe zatoki poprzecznej na wew. powierzchni łuski potylicznej w umocowanym brzegu namiotu móżdżku
w kącie sutkowym kości ciemieniowej przechodzi w zatokę esowatą
Zatoka esowata (s. sigmoideus)
parzysta
przedłużenie zatoki poprzecznej
leży w bruździe głębokiej zatoki esowatej k. skroniowej
często uchodzi do niej zatoka skalista górna
uchodzi do górnej opuszki ż. szyjnej wew.
z żż. wewnątrzczaszkowymi łączy się przez ż. wypustową sutkową i ż wpustową kłykciową
Zatoka potyliczna (s. occipitalis)
biegnie w sierpie móżdżku wzdłuż grzebienia potylicznego wew.
wychodzi ze spływu zatok i biegnie do otworu wielkiego
dzieli się na dwie zatoki brzeżne, które albo uchodzą do opuszki ż. szyjnej wew. albo do zatoki esowatej,
łączy się ze splotem postawnym oraz ze splotami żylnymi kanału kręgowego
Grupa dolna:
łączy się z zatoką esowatą i ż. szyjna wewnętrzną oraz przez splot podstawny ze splotami kręgowymi wewnętrznymi
zaliczamy:
Zatoka jamista (s.cavernosus)
parzysta
po obu stronach siodła tureckiego od szczeliny oczodołowej górnej do szczytu części skalistej kości skroniowej
drogi dopływu: zatoka klinowo - ciemieniowa (powstaje z żż. powierzchni półkul mózgu, biegnie wzdłuż wolnego brzegu skrzydła mniejszego k. klinowej), ż. oczna górna
drogi odpływu: zatoka skalista górna (biegnie wzdłuż górnego brzegu części skalistej k. skroniowej w przyczepie namiotu móżdżku i uchodzi do zatoki esowatej) i zatoka skalista dolna (biegnie wzdłuż tylnego brzegu części skalistej k. skroniowej w swojej bruździe i uchodzi do ż. szyjnej wew.
Splot podstawny (plexus basilaris)
leży w oponie twardej na stoku i u góry obustronnie łączy się z zatoka jamistą oraz skalista dolną a przy otworze wielkim ze splotami żylnymi kręgowymi wew.
Opony mózgowia
Opona twarda (dura mater)
składa się z dwóch blaszek (jednak są one zrośnięte)
ma podwójne znaczenie: okostna wewnętrzna i osłona miejscach podpora mózgowia
w miejscach gdzie blaszki się rozchodzą - zatoki opony twardej
tworzy wypustki:
sierp mózgu (falx cerebri)
namiot móżdżku (tentorium cerebelli)
sierp móżdżku (falx cerebelli)
przepona siodła (diafragma sellae)
Opona pajęcza = pajęczynówka (arachnoidea)
nieunaczyniona,
od opony twardej oddziela ja jama podtwardówkowa (przestrzeń potencjalna - czyli normalnie, u zdrowego jej nie ma)
jest błoną graniczną zamykającą od zewnątrz przestrzeń wypełniona płynem - przestrzeń między pajęczynówka a opona miękką - jama podpajęczynówkowa - zawiera płyn mózgowo - rdzeniowy
zbiorniki podpajęczynówkowe:
zbiornik móżdżkowo - rdzeniowy
największy, najważniejszy
w miejscu przejścia pajęczynówki z rdzenia na móżdżek
zbiornik podstawny
leży na podstawie mózgu od piramid rdzenia przedłużonego do skrzyżowania wzrokowego
dzieli się na kilka części: zbiornik mostu, zb. okalający, zb. dołu bocznego mózgu, zb. skrzyżowania, zb. blaszki krańcowej
Opona miekka (pia mater)
ściśle obejmuje mózgowie, wnikając we wszystkie zagłębienia, szczeliny i bruzdy
tworzy tk. naczyniówkową komory trzeciej i czwartej
bogato unerwiona
Przedni, środkowy i tylny dół czaszki
Przedni dół czaszki
dno tworzą: części oczodołowe k. czołowej, blaszka sitowa k. sitowej, skrzydła mniejsze i przednia cześć trzonu kości klinowej
od przodu ogranicza go łuska kości czołowej
posiada połączenia z oczodołami i j. nosową
zawiera: płaty czołowe, opuszkę węchową, pasmo węchowe
Środkowy dół czaszki
dno: skrzydła większe kości klinowej, cześć łuskowa i powierzchnia przednia piramidy kości skroniowej, trzon kości klinowej
zawiera płaty skroniowe, n. wzrokowy, przysadkę, t. szyjną wewnętrzna, zatokę jamistą, n. czaszkowe (okoruchowy, bloczkowy, oczny, odwodzący), n. szczękowy, n. żuchwowy
Tylny dół czaszki
grzbiet siodła, stok kości klinowej, kość potyliczna, część skalista kości skroniowej, kąt sutkowy kości ciemieniowej, górny brzeg piramidy k. skroniowej
znajdują się: móżdżek, most, rdzeń kręgowy
Dół skrzydłowo - podniebienny i jego połączenia z jamą nosową i ustną
ograniczony:
góra: trzon kości klinowej
przód: wyrostek oczodołowy k. podniebiennej, trzon szczęki
tył: wyrostek skrzydłowaty i powierzchnia szczękowa skrzydła większego k. klinowej
przyśrodkowo: blaszka pionowa kości podniebiennej
zawiera:
zwój skrzydłowo-podniebienny, nerw szczękowy, gg. t. szczękowej
połączenia:
j. nosowa - otwór klinowo-podniebienny
j. ustna - kanał przysieczny
oczodół - szczelina oczodołowa dolna
dół środkowy czaszki - otwór okrągły
pow. wew. i zew. czaszki - kanał skrzydłowy
podstawa czaszki - kanał podniebienno-pochwowy
dół podskroniowy - szczelina skrzydłowo-podniebienna
Dół podskroniowy
ściany:
górna - powierzchnia podskroniowa skrzydła większego k. klinowej
boczna - gałąź żuchwy
przyśrodkowa - blaszka boczna wyrostka skrzydłowatego k. klinowej
zawartość:
mm. skrzydłowe (przyśrodkowy i boczny)
splot żylny skrzydłowy
t. szczękowa
n. żuchwowy
struna bębenkowa
połączenia:
dół skrzydłowo-podniebienny - szczelina skrzydłowo-podniebienna
oczodołem - szczelina oczodołowa dolna
dół środkowy czaszki - otwór owalny i kolcowy
Staw skroniowo - żuchwowy
jest stawem, symetrycznym, nieregularnym, kulistym, sprzężonym i dwujamowym
powierzchnie stawowe:
przedni odcinek dołu żuchwowego, dołek stawowy i guzek stawowy
głowa żuchwy
jama stawowa podzielona jest krążkiem stawowym
więzadła:
w. boczne
w. klinowo-żuchwowe
w.rylcowo-żuchwowe
wykonywane ruchy:
wysuwanie i cofanie
opuszczanie i podnoszenie
ruchy boczne = żucie
Gruczoły ślinowe uchodzące do jamy ustnej
3 pary ślinianek:
ślinianka przyuszna
leży na mm. żwaczu, do przodu od małżowiny usznej w dole zażuchwowym
przewód uchodzi do przedsionka jamy ustnej na poziomie drugiego górnego zęba trzonowego
jest gruczołem surowiczym
ślinianka podżuchwowa
leży w trójkącie podżuchwowym
przewód uchodzi na mięsku podjęzykowym na dnie jamy ustnej
gruczoł mieszany
ślinianka podjęzykowa
leży na dnie jamy ustnej na mięśniu żuchwowo-gnykowym
składa się z małych gruczołów (ślinianki podjęzykowe mniejsze), których przewody uchodzą na fałdzie podjęzykowym
ślinianka podjęzykowa większa przewód uchodzi na mięsku podjęzykowym
gruczoł mieszany
uchodzące w przedsionku jamy ustnej
gruczoły wargowe
gruczoły policzkowe
gruczoły trzonowe
uchodzące we właściwej jamie ustnej
gruczoły językowe (przednie, tylne i boczne)
gruczoły podniebienne
Droga unerwienia wydzielniczego ślinianek
ślinianka przyuszna - włókna przywspółczulne pochodzą ze zwoju usznego do którego dochodzą z n. językowo - gardłowego, drogą n. bębenkowego i n. skalistego mniejszego, a ze zwoju droga nerwu uszno - skroniowego
- włókna współczulne pochodzą ze splotu oplatającego t.skroniową powierzchowną z odc. szyjnego pnia współczulnego
ślinianka podżuchwowa - włókna przywspółczulne pochodzą ze zwoju podżuchwowego gdzie docierają ze struny bębenkowej i dalej drogą nerwu językowego
- włókna współczulne pochodzą splotu oplatającego t. twarzową z odc. szyjnego pnia współczulnego
ślinianka podjęzykowa - włókna przywspółczulne j.w.
- włókna współczulne pochodzą ze splotu oplatającego t. językową z odc. szyjnego pnia współczulnego
Unerwienie języka (droga smakowa)
unerwienie ruchowe pochodzi od n. podjęzykowego
smakowo - 2/3 przednia n. językowy (wł. n. twarzowego) do zwoju kolanka
1/3 tylna - n. językowo - gardłowy do zwoju n. IX
nasada - n krtaniowy górny do zwoju dolnego n. X
droga smakowa:
I neuron j.w.
II neuron - w przedniej części j. pasma samotnego
III neuron j. VPM wzgórza (chyba j. brzuszno tylno przyśrodkowe) do dolnej części zakrętu zaśrodkowego
Podniebienie miękkie i twarde oraz przepona ustna
Podniebienie twarde
oddziela j. ustną od j. nosowej
składa się z: wyrostków podniebiennych szczęki i blaszek poziomych kk. podniebiennych
Podniebienie miękkie
stanowi przedłużenie podniebienia twardego
jego wolny brzeg tworzy języczek
bocznie od języczka znajdują się łuki: przedni - podniebienno-językowy i tylny - podniebienno-gardłowy
pomiędzy nimi leży migdałek podniebienny
w budowie można wyróżnić bł. śluzową, gruczoły, mięśnie i rozcięgno (które stanowi przedłużenie okostnej i jest płytą ścięgnistą)
do mięśni zaliczamy: m. napinacz podniebienia miękkiego, m. dźwigacz podniebienia miękkiego, m. podniebienno-gardłowy, m. podniebienno-językowy, m. języczka
Przepona j. ustnej
Stanowi po części dno jamy ustnej
składa się z 2 mm. żuchwowo - gnykowych
części środkowej jest wzmocniona po str. dolnej - przednim brzuścem m. dwubrzuścowego; po str. górnej - m. bródkowo - gnykowym
Cieśń gardła
chyba chodzi o cieśń gardzieli
stanowi połączenie pomiędzy j. ustną i gardłem
ograniczona przez języczek wraz z łukiem podniebienno - gardłowym i nasadą języka
Główne źródła unaczynienia tętniczego migdałków podniebiennych
migdałki znajdują się pomiędzy obu łukami podniebiennymi
główne źródło unaczynienia stanowi t. twarzowa (g. migdałkowa), t. językowa (gg. grzbietowe języka), t. gardłowa wstępująca (gg. gardłowe)
mogą również: t. podniebienna zstępująca (tt. podniebienne mniejsze)
wszystkie te naczynia wytwarzają łańcuch tętniczy migdałkowy
Limfatyczny pierścień gardłowy Waldeyera
składa się z migdałków: podniebiennego, językowego, gardłowego i trąbkowy
układają się one w niedomknięty pierścień
migdałki podniebienny i językowy tworzą wzdłuż cieśni gardzieli dolne półkole dookoła drogi pokarmowej
migdałki gardłowy i trąbkowy obejmują drogę oddechową
Budowa jamy nosowej i zatok przynosowych
Jama nosowa
podzielona jest przegrodą pionową na dwie części
ściana górna: kości nosowe, kolec nosowy k. czołowej, blaszki sitowe k. sitowej, trzon kości klinowej, małżowin klinowych(?)
ściana dolna: wyrostek podniebienny szczęki oraz blaszka pozioma kości podniebiennej
ściana przyśrodkowa: blaszka pionowa kości sitowej, lemiesz
ściana boczna: błędnik sitowy, wyrostek czołowy szczęki, trzon szczęki, kość łzowa, małżowina nosowa dolna, blaszka pionowa kości podniebiennej, blaszka przyśrodkowa wyrostka skrzydłowatego kości klinowe
przewody nosowe:
dolny: znajduje się miedzy dolną ścianą a małżowiną nosową dolną; znajduje się tutaj otwór dolny kanału nosowo - łzowego
środkowy: położony między małżowiną dolna a środkową; uchodzą do niego zatoka szczękowa, czołowa oraz komórki sitowe przednie
górny: między małżowiną środkową i górną; uchodzi tu zatoka klinowa, komórki sitowe środkowe i tylne
jama nosowa łączy się z j. czaszki przez otwory blaszki sitowej, oczodołem - kanał nosowo-łzowy, i otwory sitowe przedni i tylny, j. ustna - kanał trzysieczny, dołem skrzydłowo-podniebiennym - otwór klinowo-podniebienny
Zatoki przynosowe
czołowe
szczękowe
klinowe
komórki sitowe (przednie, środkowe i tylne)
Czynność błony śluzowej nosa
zwilżanie, oczyszczanie, ogrzewanie powietrza
odbieranie bodźców węchowych
Przegroda nosa i jej unaczynienie
składa się z części kostnej (blaszka pionowa kości sitowej, lemiesz), chrzęstnej (chrząstka przegrody nosa) i błoniastej (lub skórnej)
unaczynienie:
t. oczna:
t. sitowa przednia - przednia część przegrody
t. sitowa tylna - obszar przegrody odpowiadający małżowinie górnej
t. szczękowa:
t. klinowo-podniebienna oddaje tt. nosowe tylne przegrody - resztę
Część nosowa, ustna i krtaniowa gardła
rozpoczyna się sklepieniem na podstawie czaszki i kończy na wysokości VI kręgu szyjnego
granica między częścią nosową i ustną - podniebienie miękkie
granica między częścią ustną i krtaniową jest umowna i biegnie nieco powyżej trzonu kości gnykowej
część nosowa
łączy się nozdrzami tylnymi z jamą nosową
w ścianie bocznej leży ujście gardłowe trąbki słuchowej (od przodu i od tyłu ograniczone wargami; warga tylna tworzy wał trąbkowy)
na wale trąbkowym znajduje się migdałek trąbkowy
w przejściu sklepienia na ścianę tylna znajduje się migdałek gardłowy (tzw. III)
część ustna
łączy się cieśnią gardzieli z jamą ustną
część krtaniowa
ciągnie się do fałdów nalewkowo nagłośniowych
wejściem do krtani łączy się z krtanią
po obu str. wejścia do krtani leży zachyłek gruszkowaty
Topografia tętnicy szyjnej i żyły szyjnej wewnętrznej
Tętnica szyjna wspólna
rozpoczyna się na wysokości górnej chrząstki tarczowatej (C3-C4)
początkowo biegnie w trójkącie t. szyjnej
w przestrzeni przygardłowej krzyżuje m. dwubrzuścowy
dalej wzdłuż bocznej ściany gardła kieruje się górze i na podstawie czaszki wnika do kanału t. szyjnej kości skroniowej
w środkowym dole czaszki biegnie w bruździe t. szyjnej na trzonie k. klinowej pod zatoką jamistą
kończy się na stoku przechodząc w gg. końcowe
Żyła szyjna wewnętrzna
powstaje się jako przedłużenie zatoki esowatej opony twardej na podstawie czaszki w części bocznej otworu szyjnego
wypełnia dół szyjny kości skroniowej i dalej biegnie jak t. szyjna wew. i t. szyjna wspólna (biegnie w trójkącie t. szyjnej, a następnie w śródpiersiu przednim)
kończy się ku tyłowi od stawu mostkowo - obojczykowego łącząc się z ż. podobojczykową wytwarzając ż. ramienno - głowową
Położenie i budowa krtani
leży na poziomie C4 - C7
wejście do krtani prowadzi do gardła ku dołowi przechodzi w tchawicę
szkielet zbudowany jest z chrząstek: ch. tarczowata, ch. pierścieniowata, ch. nalewkowate, ch. różkowate, ch. klinowate, ch. nagłośniowa
połączenia stawowe chrząstek: staw pierścienno-nalewkowy, staw pierścienno-tarczowy, staw nalewkowo-różkowy
połączenia ze strukturami sąsiednimi: błona tarczowo-gnykowa, więzadło gnykowo-nagłośniowe, w. językowo-nagłosniowe, w. pierścienno-tchawicze, w. różkowo-gardłowe, w. pierśienno-gardłowe
połączenia wew. krtaniowe: błona włóknisto-sprężysta krtani, stożek sprężysty, w. pierścienno-tarczowe, błona czworokątna, więzadła przedsionka, więzadła głosowe, więzadła przedsionkowe
jama krtani dzieli się na 3 piętra:
piętro górne - przedsionek krtani
od fałdów nalewkowo-nagłośniowych do fałdów kieszonki
piętro środkowe - jama właściwa
od fałdów kieszonki do fałdów głosowych
piętro dolne - podgłośnia
od fałdów głosowych do przejścia w tchawice
mm. krtani:
rozwieracze szpary głośni
m. pierścienno-nalewkowy tylny
zwieracze szpary głośni
m. pierścienno-nalewkowy boczny
m. tarczowo-nalewkowy (zew., wew. = głosowy, przedsionka)
m. nalewkowy (skośny i poprzeczny)
napinające więzadła głosowe
m. pierścienno-tarczowy
m. głosowy
mm. wejścia do krtani
m. tarczowo-nagłośniowy
m. nalewkowo-nagłośniowy
wszystkie są unerwione przez n. krtaniowy dolny z wyjątkiem m. perścienno-tarczowego - n. krtaniowy górny
Trójkąt tętnicy szyjnej, trójkąt Farabeufa
Trójkat t. szyjnej
ograniczony przez brzusiec tylny m. dwubrzuścowego, brzusiec górny m. łopatkowo-gnykowego, brzeg przedni m. mostkowo-obojczykowo-sutkowego
zawiera końcowy odcinek t. szyjnej wspólnej, przednie gałęzie t. szyjnej zew. (t. tarczowa górna, t. językowa, t. twarzowa), łuk nerwu podjęzykowego, nerw krtaniowy górny, ż. szyjną wew., ż. tarczową górną, ż. twarzową i ż. językową
Trójkąt Farabeufa
góra - n. podjęzykowy
tył - ż. szyjna wewnętrzna
przód - pień tarczowo-językowo-twarzowy
Migdałek krtaniowy
grudki chłonne występujące w pobliżu kieszonki krtaniowej (podłużna wypustka bł. śluzowej, leżąca pomiędzy fałdem przedsionkowym a fałdem głosowym)
Unerwienie krtani
Pochodzi z dwóch gałęzi n. błędnego (prowadza wszystkie rodzaje włókien):
n. krtaniowy górny
n. krtaniowy dolny
Podział jamy bębenkowej i jej ograniczenia
znajduje się w części skalistej kości skroniowej
przestrzeń położona pomiędzy błona bębenkową a uchem wewnętrznym
wyróżnia się 6 ścian:
górną = pokrywkową - utworzona przez blaszkę kostną
dolną = ściana żyły szyjnej = dno j. bębenkowej - dolna powierzchni piramidy i graniczy z boczną ścianą dołu szyjnego (tutaj znajduje się opuszka żyły szyjnej wew.)
przyśrodkowa = błędnikowa - oddziela jamę bębenkową od ucha wew.
boczna = błoniasta - tworzy ja błona bebenkowa
przednia = szyjno-tętnicza - blaszka kostna oddzielająca od kanału t. szyjnej
tylna = sutkowa - łączy się z jamą sutkową i kom. sutkowymi
podział:
część środkowa - ma za ścianę boczna błonę bębenkową; ku przodowi prowadzi do trąbki słuchowej
część górna - zachyłek nadbębenkowy, ku tyłowi otwiera się do jamy sutkowej
część dolna - zachyłek podbębenkowy, leży poniżej brzegu dolnego błony bębenkowej
Trąbka słuchowa
jest przewodem 3 - 4 cm długości łączącym jamę bębenkową z gardłem
zaczyna się w przedniej ścianie j. bębenkowej ujściem bębenkowym a kończy w nosowej części gardła ujściem gardłowym
składa się z części chrzęstnej (2/3 długości) i części kostnej; granica pomiędzy nimi to najwęższa część - cieśń trąbki słuchowej
Struna bębenkowa
odchodzi od pnia n. twarzowego nad otworem rylcowo-sutkowym
biegnie wstecznie w kanaliku kostnym do jamy bębenkowej
na przyśrodkowej powierzchni błony bębenkowej
przez szczelinę skalisto-bębenkową przechodzi do dołu podskroniowego
dochodzi do n. językowego do którego się przyłącza
prowadzi włókna smakowe (z 2/3 przednich języka) oraz włókna przywspółczulne do zwoju podżuchwowego
Błędnik kostny i błędnik błoniasty
Błędnik kostny
składa się z: ślimaka, przedsionka i 3 kanałów półkolistych
zawiera błędnik błoniasty
wypełniony jest przychłonką (perilympha) zawartą w przestrzeni przychłonkowej (między błędnikiem kostnym i błoniastym) przestrzeń ta z j. bębenkową łączy się przez okienko przedsionka (tu opiera się podstawa strzemiączka) oraz okienko ślimaka (zamknięte bł. bębenkową wtórną)
ślimak
wyróżniamy szczyt i podstawę
wrzecionko - wyróżniamy podstawę i szczyt. Podstawa przylega do części dna przewodu słuchowego, a szczyt nie dochodzi do szczytu ślimaka i wysyła tylko blaszkę ślimaka. Wewnątrz znajdują się kanały wrzecionka, w których znajduje się zwój spiralny
na wrzecionko nawija się 2 ¾ raza kanał ślimaka, który podzielony jest przez blaszkę spiralną (wyrastającą z wrzecionka) i jej przedłużenie - bł. podstawną na schody przedsionka i schody bębenka
przedsionek
stanowi środkową część brednia kostnego
ku przodowi łączy się ze ślimakiem, a u tyłowi z 3 kanałami półkolistymi
znajdują się w nim 2 zachyłki: elipsoidalny (dla łagiewki) i okrągły (dla woreczka)
w ścianie występują 3 pola: przedsionkowe górne i dolne oraz otwór pojedynczy stanowiące miejsca wyjścia aksonów zwoju przedsionka
kanały półkoliste (przedni, tylny i boczny)
ułożone są prostopadle w stosunku do siebie
boczny ułożony jest pod kątem 300 do płaszczyzny poziomej
tylny - 550 do płaszczyzny pionowej
przedni - równoległy do tylnego po stronie przeciwnej
każdy posiada 2 odnogi, z których jedna się poszerza tworząc bańkę - odnoga bańkowa, druga pojedyncza
odnogi pojedyncze kanału przedniego i tylnego łączą się tworząc odnogę wspólną
uchodzą 5 ujściami do przedsionka
Błędnik błoniasty
składa się z: przewodu ślimaka, woreczka i łagiewki oraz 3 przewodów półkolistych
wypełniony jest śródchłonką (endolimpha)
przewód ślimaka
leży wewnątrz kanału spiralnego ślimaka, oddzielony od schodów przedsionka i ślimaka bł. podstawną i graniczną
zawiera narząd Cortiego (słuchu)
woreczek i łagiewka
leżą wewnątrz przedsionka w zachyłku woreczka (elipsoidalnym) i łagiewki (kolistym)
zawierają kom. rzęsate i podporowe - receptory dla narządu równowagi (równowaga statyczna)
przewody półkoliste (przedni, tylny i boczny)
leżą wewnątrz kanałów półkolistych - zajmują ich 1/3
posiadają odnogę pojedynczą (odnogi przewodów przedniego i tylnego łączą się tworząc odnogę wspólną) oraz odnogę grzebieniową = bańkę błoniastą (zawiera grzebienie bańkowe - recept. dla narządu równowagi - równowaga kinetyczna)
uchodzą 5 ujściami do łagiewki
przewód ślimaka łączy się z woreczkiem przewodem łączącym
woreczek z łagiewką łączą się przewodem woreczkowo-łagiewkowym, który przechodzi dalej w przewód śródchłonki
Przestrzeń przychłonkowa i śródchłonkowa
przestrzeń przychłonkowa - przestrzeń pomiędzy błędnikiem kostnym a błoniastym wypełniona przychłonką
przestrzeń śródchłonkowa - wewnątrz błędnika błoniastego wypełniona śródchłonką
Receptory zmysłu równowagi: położenia, ogólna zasada strukturalna
receptorami są komórki rzęsate znajdujące się w grzebieniach bańkowych (równowaga kinetyczna) oraz w plamkach woreczka i łagiewki (równowaga statyczna)
ruchy śródchłonki powodują pobudzenie tych receptorów z których bodźce są wysyłane do zwoju przedsionka, leżącego w dnie przewodu słuchowego wewnętrznego
Narząd Cortiego: położenie, zasadnicze cechy struktury
zwany również narządem spiralnym
znajduje się w przewodzie ślimakowym (na jednej z jego ścian)
receptorami są komórki rzęsate ułożone w 1 szeregu wewnętrzny oraz 3 szeregi zewnętrzne
od nich odchodzą dendryty do zwoju spiralnego znajdującego się w kanale spiralnym wrzecionka
kom. zewnętrzne odbierają natężenie bodźca, natomiast wew. lokalizują źródło dźwięku
Co przebiega przez przewód słuchowy wewnętrzny
n. przedsionkowo-ślimakowy ze zwojem przedsionkowym
n. twarzowy
t. ucha wewnętrznego (od. t podstawnej)
część żż. ucha wewnętrznego (uchodzą do zatoki skalistej)
Budowa drogi słuchowej i drogi zmysłu równowagi
Droga słuchowa
receptory komórki rzęsate
I neuron - zwój spiralny ślimaka w kanale spiralnym wrzecionka
komórki tworzące zwój są dwojakiego typu (1 i 2); 95% kom. typu 1 tworzy połączenia z warstwą wew. (1 dendryt 10 kom.), reszta i typ 2 do komórek zewnętrznych
n. ślimakowy
II neuron - j. ślimakowe grzbietowe i brzuszne w moście
j. ślimak. brzuszne więcej aksonów kom. typu 1 - lokalizacja
j. ślimak grzbietowe więcej aksonów kom typu 2 - natężenie
większość włókien ulega skrzyżowaniu i tworzą wstęgę boczną (słuchową)
III neuron - ciało czworoboczne (gł. wł. z j. ślimak. brzusznego)
jj. oliwkowe górne
j. wstęgi bocznej (w obrębie wstęgi bocznej)
wzgórki dolne blaszki pokrywkowej
IV neuron - ciało kolankowate przyśrodkowe
część wypustek ostatniego neuronu tworzy promienistość słuchową, która dochodzi do I rzędowych ośrodków słuchowych (pola 41 i 42) w zakręcie skroniowym górnym
Droga przedsionkowa
receptory kom. rzęsate znajdujące się w grzebieniach bańkowych oraz plamkach woreczka i łagiewki
I neuron - zwój przedsionka (na dnie przewodu słuchowego wew.)
część aksonów dochodzi do jj. przedsiąkowych a część jest bezpośrednio powiązana z móżdżkiem
jj. przedsionkowe (górne, przyśrodkowe, boczne i dolne) w grzbietowej części mostu oraz rdzeniu przedłużonym
j. przedsionkowe górne oraz przednia część j. przedsionkowego przyśrodkowego dochodzą do nich aksony prowadzące bodźce z przewodów bańkowych.
Z nich droga przedsionkowo - rdzeniowa przyśrodkowa - przebiega w sznurach przednich i kończy się w odc. szyjnym i piersiowym rdzenia kręgowego
Część tworzy pęczek podłużny przyśrodkowy, który dochodzi do jj. nn. III, IV, VI
j. przedsionkowe boczne oraz część j. przedsionkowego przyśrodkowego i dolnego - otrzymują wrażenia z plamki woreczka i łagiewki
Drogą przedsionkowo - rdzeniową boczną dochodzą do motoneuronów α i γ w rdzeniu kręgowym
j. przedsionkowe dolne - bardzo ściśle połączone z móżdżkiem
Kąt mostowo - móżdżkowy
tego na maksa niechce mi się szukać
Charakterystyka przebiegu nerwu twarzowego w kości skroniowej
przez otwór słuchowy wewnętrzny wchodzi do przewodu słuchowego i osiąga jego dno
przechodzi przez pole n. twarzowego do kanału nerwu twarzowego (w kości skroniowej przebiega na odcinku około 30 mm)
biegnie między ślimakiem i kanałami półkolistymi nad przedsionkiem błędnika i dochodzi do rozworu kanału nerwu skalistego większego
tutaj zawraca prawie pod kątem prostym ku tyłowi (tworząc kolanko n. twarzowego - tutaj znajduje się zwój kolanka) leży nad przyśrodkową ściana j. bębenkowej
dalej biegnie w ścianie j. bębenkowej przechodząc między wyniosłością kanału półkolistego bocznego i okienkiem przedsionka
przez otwór rylcowo-sutkowy wychodzi na podstawę czaszki
Unaczynienie ucha wewnętrznego
pochodzi od t. podstawnej - pochodzi z niej tętnica błędnika, która dzieli się na t. przedsionkową i t. ślimakową
Zwój kolanka, zwój bębenkowy, zwój uszny - niechce mi się pisać
zwój kolanka
zwój uszny
zwój bębenkowy
1