Surowce przemysłu chemicznego w BUDOWNICTWIE
Z kopalin wydobywa się:
surowce mineralne takie jak sól kamienna, hematyt, kwarc, piryt, blenda cynkowa, wapień, magnetyt, sole potasu, boksyt, galena, apatyt (Ca5X(PO4)3 gdzie X = F, Cl, OH) , anhydryt (CaSO4) i wiele innych.
ropę naftową
gaz ziemny
różne węgle
Rośliny i zwierzęta są źródłem następujących surowców:
tłuszcze
drewno
zboża, ziemniaki, buraki cukrowe
Gaz ziemny. Gaz ziemny zawiera głównie metan. Częściej jednak jest to mieszanina zawierająca 95% metanu oraz wyższe alkany z domieszkami H2S, N2, CO2 i helowców. Gaz ziemny wykorzystuje się jako tanie paliwo w instalacjach domowych i przemysłowych. Metan jest także cennym surowcem przemysłu. Półspalanie metanu daje gaz syntezowy.
2CH4 + O2 --> 2CO + 2H2
z którego można otrzymać metanol, alkany, kwasy karboksylowe i inne związki organiczne
Ropa naftowa jest mieszaniną węglowodorów zawierających związki węgla od C4 do C50.
Frakcje ropy naftowej
Nazwa frakcji |
Długość łańcucha węglowego |
Zakres temp. wrzenia oC |
Typowe zastosowanie |
Eter naftowy (gazolina) |
C4 - C7 |
35 - 80 |
Rozpuszczalnik |
Benzyna |
C6 - C9 |
40 - 200 |
Paliwo silnikowe |
Benzyna ciężka |
C8 - C12 |
70 - 215 |
Rozpuszczalnik farb, tłuszczów, kauczuku |
Nafta |
C10 - C16 |
175 - 300 |
Paliwo do lamp naftowych |
Lekkie oleje smołowe |
C20 i wyżej |
300 |
Smary |
Parafina, wazelina |
C20 i wyżej |
300 |
Świece, papier woskowy |
Asfalt |
Długie łańcuchy |
- |
Nawierzchnie drogowe, olej opałowy |
Stała pozostałość |
Długie łańcuchy |
- |
Paliwo do wielkich pieców, reduktor w metalurgii |
Dąży się przez odpowiedni dobór warunków aby węglowodory miały budowę rozgałęzioną. jako kryterium oceny benzyn służy tzw. liczba oktanowa (L.O.). Założono, że liczba oktanowa łańcuchowego n-heptanu wynosi 0, a rozgałęzionego izooktanu - 100.
izooktan (2,2,4-trimetylopentan) LO = 100
|
|
CH3 |
|
|
|
||||||||
|
|
| |
|
|
|
||||||||
H3C |
- |
C |
- |
CH2 |
- |
CH |
- |
CH3 |
|||||
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|||||
|
|
CH3 |
|
|
|
CH3 |
|
|
n-heptan LO = 0
CH3-CH2-CH2-CH2-CH2-CH2-CH3
Węgiel kamienny - występujący w przyrodzie jest mieszaniną różnych połączeń, w skład których jako pierwiastki podstawowe wchodzą; węgiel, wodór, tlen, azot, siarka. W czasie ogrzewania (sucha destylacja) następuje zrywanie wiązań C-C, C-H, C-O, itd. Przeróbkę węgla prowadzi się w koksowniach i gazowniach w temperaturze 900 - 1000oC.
Przy zgazowaniu 1000kg węgla otrzymuje się:
gaz świetlny 330m3 (20%) o przeciętnym składzie: 50% H2, 34% CH4, 80% CO, 4% olefin, 4% N2, 1% CO2
koks 650 kg (65%)
smołę węglową 42 kg (5%) poddaje się destylacji frakcjonowanej
wodę pogazową (ok. 10%) (NH3 + H2SO4 --> (NH4)2SO4 )
Produkty frakcjonowanej destylacji smoły węglowej
Zakres temp. |
Nazwa frakcji |
Wydajność |
Składniki frakcji |
80 - 160oC |
Olej lekki |
1,4 - 5,8 |
cyklopentadien, benzen, toluen, ksyleny, etylobenzen, pseudokumen, hemimeliten, duren, styren, inden, anilina, acetonitryl, benzonitryl, pirol, pirydyna, pikolina, dwusiarczek węgla. |
160 - 240oC |
Olej średni |
3,5 - 12 |
pięcio- i sześciometylobenzeny, naftalen, 1-i 2-metylonafta-leny, fenol, krezole, ksylenole, toluidyny, chinolina, inden |
240 - 270oC |
Olej ciężki |
10 - 12 |
metylo- i dimetylonaftaleny, acenaftalen, dwufenyl, 1- i 2-naftole, metylochinaliny, inden |
270 - 370oC |
Olej antracenowy |
12 - 27 |
antracen, metyloantracen, fenantren, fluoren, wyższe fenole, akrydyna, karbozol |
370oC |
Pozostałość (pak) |
50 - 60 |
piren, chryzen i inne wyższe węglowodory o pierścieniach skondensowanych |
Surowce roślinne i zwierzęce
tłuszcze roślinne i zwierzęce
celuloza
kauczuk
Surowce mineralne
Sól kamienna jest surowcem wyjściowym do produkcji węglanu sodu, wodorotlenku sodu, chloru, wodoru, kwasu chlorowodorowego i innych chemikaliów. Stosowana jest również jako środek pomocniczy przy produkcji mydła, jako dodatek do żywności i jako środek konserwujący.
Hematyt - jest to tlenkowa ruda żelaza. 35 - 60% zawiera tlenek żelaza(III). jest to surowiec wyjściowy do produkcji surówki żelaza.
Kwarc - SiO2. Jest surowcem do produkcji szkła, półprzewodników krzemowych oraz zaprawy murarskiej.
Piryt. Jest to siarczkowa ruda żelaza (Fe=33-45%, S=32-45%, zawiera FeS2. Jest surowcem do produkcji tlenku siarki(IV) i surówki żelaza.
Blenda cynkowa - jest to ruda cynku zawierająca siarczek cynku ZnS. Jest surowcem do produkcji cynku i tlenku siarki(IV).
Wapień -CaCO3. Jest surowcem do produkcji wapna palonego, cementu, szkła, karbidu, do- datków do produkcji surówki żelaza i stali, nawozów sztucznych, środków pomocniczych przy produkcji celulozy.
Magnetyt Jest to tlenkowa ruda żelaza (II i III) - Fe3O4. Wykorzystywana jest do produkcji su- rówki żelaza.
Sole potasu Są to minerały potasu w mieszaninie z solami magnezu. Zawierają głównie chlo- rek potasu KCl, chlorek magnezu MgCl2, siarczan magnezu MgSO4, chlorek sodu NaCl. Wymienione sole są surowcem wyjściowym do produkcji nawozów sztucznych, wodorotlenku potasu, materiałów wybuchowych i innych związków potasu.
Boksyt - jest to ruda glinu (Al2O3 - 45-60%). Ruda wykorzystywana jest jako surowiec wyj ściowy do wytwarzania glinu.
Galena - ruda ołowiu (86% ołowiu). Składa się głównie z siarczku ołowiu(II) z domieszkami srebra. Jest surowcem do produkcji ołowiu i tlenku siarki(IV).
Apatyt - inaczej fosfat (Ca5(PO4)3(OH, F). Jest surowcem wyjściowym do produkcji nawozów fosforowych, kwasu fosforowego i fosforu.
Anhydryt (CaSO4*2H2O) - jest surowcem wyjściowym do produkcji kwasu siarkowego(VI) i siarczanu(VI) amonu
Otrzymywanie każdego spoiwa mineralnego wymaga energochłonnych procesów:
- prażenia (wapno palone),
- spiekania (cementy portlandzkie)
- topienia (szkło wodne).
Podczas wiązania przebiegają procesy fizyczne:
- częściowe rozpuszczenie,
- utworzenie roztworu przesyconego,
- przejście w stan koloidalny.
Twardnienie spoiwa
- wykształcenie się struktury krystalicznej
Wiązanie i twardnienie spowodowane jest reakcjami chemicznymi:
hydratacji (wszystkie spoiwa),
hydrolizy (spoiwa hydrauliczne)
karbonatyzacji (spoiwa wapienne).
Krystalizacja - proces odwrotny do rozpuszczania
Etapy:
powstawanie zarodków krystalizacji
wzrost kryształu,
dyfuzja cząstek substancji rozpuszczonej
do fazy stałej i dyfuzja cząsteczek rozpuszczalnika w kierunku przeciwnym
Rozpuszczalność - ilość związku chemicznego, która tworzy roztwór nasycony w 100 g rozpuszczalnika w określonej temperaturze i ciśnieniu. Mówiąc inaczej, rozpuszczalność określa jak dużo danego składnika można rozpuścić w danym rozpuszczalniku w sprecyzowanych warunkach.
Rozpuszczalność związków zmienia się w zależności od obecności w roztworze substancji, które
mają jony wspólne z osadem,
reagują z jonami pochodzącymi z osadu,
nie mają jonów wspólnych z osadem - powodują wzrost mocy jonowej roztworu ( efekt solny )
An Bm მ n Am+ + m Bn-
Hydratacja = uwodnienie
Cząstki wody wbudowane w strukturę kryształu
CaSO4 + 2H2O → CaSO4. 2H2O
(w postaci OH-) CaO + H2O→ Ca(OH)2
|
akwajony Al3+ + 6H2O→[Al(H2O)6]3+ woda koordynacyjna
|
Spoiwa budowlane
Pod pojęciem spoiwo budowlane rozumiemy wypalony i sproszkowany minerał, który po wymieszaniu z wodą na skutek reakcji chemicznych ulega stwardnieniu, wykazując właściwości wiążące.
Ze względu na zachowanie się spoiw w środowisku wodnym, w czasie ich twardnienia, rozróżniamy spoiwa
hydrauliczne -zmieszane z wodą wiąże i twardnieje zarówno w wodzie jak i na powietrzu, uzyskując odpowiednie cechy wytrzymałościowe. Do tej grupy spoiw zalicza się; wapno hydrauliczne, cementy portlandzkie, hutnicze, glinowe.
powietrzne - po zmieszaniu z wodą ulegają wiązaniu i stwardnieniu jedynie na powietrzu. Zalicza się do nich; wapno, spoiwo gipsowe, magnezjowe oraz spoiwa krzemianowe.
Spoiwa wapienne
Spoiwo wapienne należy do grupy spoiw powietrznych i oparte jest na tlenku wapnia CaO.
Wapno palone (CaO) otrzymuje się przez wypalanie kamienia wapiennego (CaCO3) w piecach szybowych, bądź obrotowych w temperaturze 950 - 1050oC. Proces wypalania zachodzi wg reakcji
CaCO3 <=> CaO + CO2 + 165,5 kJ/mol
Wapno palone poddaje się procesowi gaszenia wg reakcji
CaO + H2O --> Ca(OH)2 - 63,5 kJ/mol
W zależności od sposobu prowadzenia procesu gaszenia wapno dzieli się na:
ciasto wapienne - otrzymywane jest w dołach do gaszenia i stanowi układ koloidalny wodorotlenku wapnia w nasyconym wodnym roztworze tegoż wodorotlenku. zawartość wody wynosi ok. 50% masy ciasta wapiennego.
wapno hydratyzowane - (sucho gaszone) jest sproszkowanym wodorotlenkiem wapnia, który otrzymuje się metodą przemysłową przez gaszenie wapna palonego małą ilością wody (ok. 25%)
mleko wapienne - charakteryzuje się znacznym nadmiarem wody w układzie koloidalnym wodorotlenku wapnia.
Zaprawę murarską (wapienną) otrzymuje się poprzez zmieszanie 1 części objętościowej wapna gaszonego z 3-5 częściami piasku oraz wodą
Proces wiązania i twardnienia spoiwa wapiennego (zaprawy).
Pierwszy etap (kilka godzin) to czas, w którym następuje proces wiązania i krzepnięcia spoiwa.
Drugi etap trwający bardzo długo (do kilku lat) to okres twardnienia spoiwa.
Powyższe procesy polegają na odparowaniu wody przy równoczesnej reakcji wodorotlenku wapnia z dwutlenkiem węgla znajdującym się w powietrzu
Ca(OH)2 + CO2 --> CaCO3 + H2O + 38 kJ/mol
Spoiwo wapienne ulega stwardnieniu tylko na powietrzu. Tak otrzymane spoiwo z czasem ulega osłabieniu w wyniku reakcji chemicznej (korozja , wietrzenie)
CaCO3 + CO2 + H2 --> Ca(HCO3)2
Spoiwa gipsowe i anhydrytowe
Materiały wiążące, otrzymywane z naturalnych siarczanów wapniowych występujących w przyrodzie w postaci kamienia gipsowego (CaSO4*2H2O) i anhydrytu (CaSO4).
Spoiwa gipsowe szybko wiążące otrzymuje się w prażarkach w niskich temperaturach (135 - 230oC). Podczas wypalania zachodzi proces odwodnienia według reakcji
CaSO4*2H2O --> CaSO4*1/2H2O + 3/2H2O
Spoiwa tej grupy należą do spoiw powietrznych szybko wiążących, o początku wiązania od 3 do 12 minut, a końcu wiązania 15 do 20 minut.
Spoiwa gipsowe wolno wiążące produkowane są w wysokich temperaturach. Dzielą się one na:
spoiwa anhydrytowe - spoiwo gipsowe powietrzne nie wykazujące wł. hydraulicznych. Podstawowym składnikiem jest bezwodny siarczan wapnia (CaSO4). Staje się dopiero spoiwem po zmieleniu i zaktywizowaniu pewnymi dodatkami (tlenki alkaliczne, tlenek magnezowy, wapno palone i hydratyzowane, siarczany, cement portlandzki).
gips hydrauliczny - spoiwo powietrzne wykazujące właściwości hydrauliczne. CaSO4, CaO. Gips hydrauliczny otrzymuje się przez wypalanie kamienia gipsowego w temperaturze 800 - 1000oC. W takiej temperaturze gips dwuwodny przechodzi w siarczan bezwodny, ulegając częściowemu rozkładowi w/g reakcji
Wiązanie spoiw gipsowych polega w zasadzie na reakcji odwrotnej do reakcji odwodnienia surowców stosowanych do produkcji gipsu.
CaSO4*1/2H2O + 3/2H2O --> CaSO4*2H2O +14,2 kJ/mol
Spoiwa hydrauliczne - Spoiwa hydrauliczne mają zdolność wiązania i twardnienia zarówno na powietrzu jak i w środowisku wodnym. Wykazują tym samym odporność na działanie wody i powietrza. Spoiwa hydrauliczne są to materiały zawierające bezwodne i trwałe wobec wody tlenki nieorganiczne. Po zmieszaniu z wodą następuje proces wiązania i wytworzenia związków uwodnionych.
Do grupy spoiw hydraulicznych należą:
wapno hydrauliczne
cement portlandzki
cement glinowy
cementy hutnicze, zużlowe, itp.
W skład wszystkich materiałów hydraulicznych wchodzą jako składniki elementarne następujące podstawowe tlenki SiO2, Al2O3 i Fe2O3.
Surowcami do produkcji cementów są:
wapienie (CaCO3)
gliny (glinokrzemiany Al2O3*nSiO2*H2O + mH2O)
surowce odpadowe (żużle hutnicze, popioły paleniskowe, szlamy odpadowe zawierające CaCO3
Najważniejsze związki zawarte w produkcie wypalania to:
krzemian trójwapniowy (alit) - 3 CaO*SiO2 (50-60%)
krzemian dwuwapniowy (belit) - 2 CaO*SiO2 (15-28%)
glinian trój wapniowy - 3 CaO*Al2O3 (8-11%)
żelazoglinian czterowapniowy - 4 CaO*Al2O3*Fe2O3 (8-10%)
Wiązanie i twardnienie cementu
Etap wiązania - jest uwodnienie glinianu trówapniowego. Następuje zesztywnienie masy cementowej.
Równolegle biegnie proces uwodnienia krzemianu trójwapniowego,
Proces twardnienia, od którego zależą właściwości wytrzymałościowe i odpornościowe cementu.
Wytrzymałość cementu zależy głównie od krzemianu trójwapniowego osiągającego połowę swej wytrzymałości po siedmiu dniach, pełną zaś po dwunastu dniach. W mniejszym stopniu wytrzymałość cementu zależy od krzemianu dwuwapniowego krystalizującego bardzo wolno.
Reakcje zachodzące podczas wiązania cementu
Tworzenie soli Candlota (dodanie gipsu)
3CaO*Al2O3 + 3CaSO4 + 31H2O --> 3CaO*Al2O3*3CaSO4*31H2O
Hydroliza glinianu trójwapniowego
3CaO*Al2O3 + 6H2O --> 3CaO*Al2O3*6H2O
Hydroliza żelazianu czterowapniowego (celitu)
4CaO*Al2O3*Fe2O3 + (n+6)H2O --> 3CaO*Al2O3*6H2O + CaO*Fe2O3*nH2O
Hydroliza krzemianu trójwapniowego (alitu)
3CaO*SiO2 + (n+1)H2O --> 2CaO*SiO2*nH2O + Ca(OH)2
Hydroliza krzemianu dwuwapniowego (balitu)
2CaO*SiO2 + nH2O --> 2CaO*SiO2*nH2O
Reakcja wodorotlenku wapnia z CO2
Ca(OH)2 + CO2 --> CaCO3 + H2O
Pierwsze trzy reakcje dominują podczas wiązania cementu, zaś pozostałe podczas twardnienia masy cementowej i decydują w głównym stopniu o jej właściwościach wytrzymałościowych.
Inne spoiwa hydrauliczne to:
cement portlandzki biały - zawiera minimalne ilości tlenków żelaza, tytanu i manganu ( mniejsze jak 0,2%)
cement portlandzki ekspansywny - wykazuje rozszerzalność (zwiększa objętość podczas wiązania). Stosowany do uszczelniania rur betonowych, łączenia elementów budowlanych.
cement hutniczy - surowcami do otrzymania tego cementu są żużle wielkopiecowe. Jest bardziej odporny na czynniki chemiczne i znacznie tańszy od cementu portlandzkiego.
cement glinowy - otrzymywany z surowca bogatego w Al2O3 (boksyt). Drugim surowcem jest wypalony CaO. Ma wysoką wytrzymałość, krótki czas wiązania. Stosowany przy pracach remontowych. Nie jest odporny na działanie alkaliów.
wapno hydrauliczne - jest to spoiwo, które po związaniu i stwardnieniu przez pewien czas na powietrzu ma zdolność do dalszego utwardzania się pod wodą. Ta właściwość wynika z obecności krzemianów i glinianów wapniowych
1