Uniwersytet Wrocławski Wydział Nauk Społecznych Instytut Politologii

Formularz przedmiotu

CZĘŚĆ ADMINISTRACYJNA

		1. Skrót przedmiotu:	SK
		2. Kod przedmiotu:
		3. Punkty ECTS:
4. Nazwa przedmiotu:	Sztuka konwersacji
5. Nazwa przedmiotu w języku angielskim:	Sill of Conversation
6. Forma zaliczenia:	Ćwiczenia, wygłoszenie prezentacji, opowiadania, udział w dyskusji, debacie, prowadzenie rozmowy profesjonalnej, towarzyskiej, udział w polemikach
7. Prowadzący wykład:	Nie dotyczy
8. Zastępstwo wykładu:	Nie dotyczy
9. Prowadzący ćwiczenia:	Dr Barbara Rogowska
10. Zastępstwo ćwiczeń:	Brak
11. Forma zajęć:	Konwersatorium specjalizacyjne
		12. Liczba godzin wykładu:	0
		13. Liczba godzin ćwiczeń:	30
14. Tryb studiów:	Stacjonarny
15. Typ przedmiotu:	Specjalizacyjny/niestacjonarny
16. Specjalizacje:	Przywództwo polityczne
17. Semestr:	VII

CZĘŚĆ MERYTORYCZNA

18. Opis przedmiotu:

Tu wpisywać.

Przedmiot należy do grupy zajęć o charakterze specjalistycznym i warsztatowym. Studenci mają zdobyć wiedzę i doświadczenie w prowadzeniu różnego rodzaju rozmów, uzyskać sprawność konwersacji w zróżnicowanym społecznie, narodowościowo, religijnie i kulturowo otoczeniu. Poprzez poznanie wielu technik przemawiania (m.in. techniki gawędziarskie, techniki odpowiadania na pytania, zasady prowadzenia rozmowy - wywiadu, techniki odpowiadania na krytykę), ale także poprzez wyćwiczenie umiejętności słuchania (tzw. aktywne słuchanie, bariery utrudniające słuchanie) i mówienia (wielokrotne rozpoczynanie rozmowy, opowiadania historyjek, dykteryjek, dowcipów, mówienie komplementów, frazesów) kształtują się i wzmacniają indywidualne (osobnicze) umiejętności werbalne. Prowadzi to do odkrycia własnego stylu mówienia, rozpoznania i rozwijania mocnych stron. Temu celowi służą takie zagadnienia, jak: a/ skuteczne nawiązywanie kontaktu, (panowanie nad mową ciała, przezwyciężenie tremy); b/ ustawienie głosu (barwa, ton, dykcja, intonacja, siła głosu, brzmienie); c/ czas wystąpienia. (właściwy, niezręczny moment, strategia powstrzymania się od wypowiedzi); d/ poprawne używanie polszczyzny; e/ opanowanie własnej mimiki, gestykulacji, manier. Ważna jest morfologia rozmowy, etapy przygotowania, części wypowiedzi. Odrębną grupę tematów stanowi treść i forma potencjalnych rozmów (tematy dozwolone, bezpieczne tematy konwersacji w różnych kulturach, tabu, humor, pochwały, przyjmowanie komplementów i uwag krytycznych) oraz ich rodzaje. Na uwagę zasługują zadania przewodniczącego rozmowie oraz sprawdzanie własnej skuteczności w prowadzeniu rozmów.

19. Zagadnienia zaliczeniowe:

Morfologia rozmowy. Etapy przygotowania wystąpienia. Inwencja. Dobór tematyki. Postawienie hipotez. Metody sprawdzania hipotez. Kompozycja tekstu (wystapienia, polemiki). Elokucja. Zasady doboru i rozsadzenia uczestników oraz wybór i aranżacja miejsca (najlepsze miejsca, zła lokalizacja, usterki techniczne, rozmowy w plenerze). Wzorce kontaktu wzrokowego i słuchowego. Aktywne słuchanie, pozycje tworzące bariery. Techniki przemawiania (m.in. techniki gawędziarskie, techniki zadawania pytań, techniki odpowiadania na pytania, zasady prowadzenia rozmowy - wywiadu, techniki odpowiadania na krytykę). Techniki opanowania negatywnych emocji, tremy. Strategia powstrzymania się od wypowiedzi. Tempo wypowiedzi. Treść i forma potencjalnych rozmów (tematy dozwolone, bezpieczne tematy konwersacji w różnych kulturach, tabu, humor, pochwały, przyjmowanie komplementów i uwag krytycznych) oraz ich rodzaje. Zadania przewodniczącego i prowadzącego rozmowę. Treningi, tzw. nieskutecznych i skutecznych strategii wpływania na innych. Rozpoznawanie mowy ciała, wyrazów twarzy, mowy ubrania, dopasowanie do środowiska, język przedmiotów (osobistych), język miejsc, sygnałów władzy, oznaki słabości, maskowanej agresji, kłamstwa, ukrywanie emocji. Przygotowanie merytoryczne i przeprowadzenie dialogu, opowiedzenie historyjki, dykteryjki, dowcipu, powiedzenie komplementu, frazesu, kierowanie dyskusją, udział w polemice, debacie, sporze, rozmowie towarzyskiej, rozwinięcie powiedzenia (np. „wyrwał się jak Filip z konopi; nie chwal dnia przed zachodem; broda nie czymi filozofa; ślimak ślimak wypuść rogi...; mówić bez ogródek; spór o cień osła; uczta Lukullusa; proszę ciebie; kości zostały rzucone; włosy stają dęba, goły jak święty turecki, wielożeńcy na tronie, pląsy antyku, pisać górnym sztyletem, święta krowa, powietrze robotnikiem, procesy zwierząt, jajko Kolumba, regulatory ludności,

20. Literatura podstawowa:

Detz, J., Sztuka przemawiania. Nie co mówić, ale jak mówić, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk, 2003

Kay, M., Mc., Davis, M., Fanning, P., Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk, 2002

Korolka Mirosław, Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1991, 1998

Lemmermann, H., Szkoła dyskutowania, Wydawnictwo ASTRUM, Wrocław, 1997

Lewandowska-Tarasiuk, E., Sztuka wystąpień publicznych. Jak zostać dobrym mówcą, Wydawnictwo INFOR, Warszawa, 2000

Perelman, Ch., Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2004

Schopenhauer, A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Wydawnictwo Literackie Kraków, 1976

Spence G., Jak skutecznie przekonywać, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań, 1998

Stuart C., Sztuka przemawiania i prezentacji, Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, Warszawa, 2002

Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2001

Thiel, E., Komunikacja niewerbalna. Mowa ciała, Wydawnictwo ASTRUM, Wrocław, 1997

21. Literatura uzupełniająca:

Bird, P., Poskromić telefon czyli jak efektywnie wykorzystać telefon, Wydawnictwo Businessman Book, Warszawa, 1994

Forsyth, P., Umiejętność rozmawiania przez telefon, Wydawnictwo Petit, Warszawa, 1999

Hall, E., T., Ukryty wymiar, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa, 2001

Hertz, P. i Kopaliński, W., Księga cytatów z polskiej literatury pięknej, PIW, Warszawa, 1998

Huntington, S., P., Zderzenie cywilizacji, Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, Warszawa, 1998

Komunikacja niewerbalna. Postawa mimika gest, zebrał Lech Tkaczyk, Wydawnictwo

ASTRUM , Wrocław, 1996

Leigh, A., Maynard, M., Komunikacja doskonała, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań, 1999

Perfect, L., Sztuka życia czyli encyklopedia dobrych manier, Wydawnictwo Koroprint ELEW, Warszawa, 1997.

Rojek, T., Nowy savoir- vivre. Życie towarzyskie i domowe, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa, 1999

Schwinghammer, H., Wielka księga savoir- vivru, Wydawnictwo Klub dla Ciebie, Warszawa, 2003

Verity, J., Co trzeba wiedzieć przed rozmową kwalifikacyjną, Wydawnictwo RM, Warszawa, 2001

Zgółkowie, H., i T., Językowy savoir- vivre. Praktyczny poradnik posługiwania się polszczyzną w sytuacjach oficjalnych i towarzyskich, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa, 2001

Wiszniewski, A., Jak przekonująco mówić i przemawiać, Wydawnictwo Naukowe PWN, Wrocław, 1994

22. Uwagi:

Brak uwag

23. Podpisy (tylko w wersji drukowanej):

	Podpis osoby prowadzącej wykład:	………………………………………………………………
	Podpis osoby prowadzącej ćwiczenia:	………………………………………………………………
	Podpis Kierownika Zakładu:	………………………………………………………………

---