Jacek Jarząb 146151
WPPT Fizyka
2005-10-14
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 27
Temat: Pomiar przewodności cieplnej metali.
Cel ćwiczenia
Poznanie mechanizmów przenoszenia energii w ciałach stałych ze szczególnym uwzględnieniem metali.
Wyznaczenie współczynnika przewodzenia ciepła na podstawie charakterystyki grzania metalowego pręta
Spis przyrządów:
Badany pręt
Komora pomiarowa
Woltomierz
Amperomierz
Stoper
Przebieg pomiarów
Pomiar średnicy i długości badanego pręta
Tabela 1
Lp. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
średnia |
2R [mm] |
18,5 |
18,6 |
18,6 |
18,5 |
18,6 |
18,56 |
l [mm] |
260,4 |
260,3 |
260,3 |
260,4 |
260,4 |
260,36 |
2R - średnica
l - długość
Niepewność pomiarów obliczamy z odchylenia standardowego
a) dla miedzi
2R = (18,53 + 0,05) [mm]
l = (260,88 + 0,04) [mm]
b) dla aluminium
2R = (18,83 + 0,06) [mm]
l = (260,43 + 0,06) [mm]
Pomiar napięcia i natężenia prądu płynącego przez pręt oraz obliczanie mocy prądu
Tabela 2
I [A] |
I [A] |
U[V] |
U[V] |
|
|
|
|
|
|
|
|
I - natężenie prądu
I - niepewność pomiaru natężenia obliczona na podstawie klasy urządzenia oraz zakresu
U - napięcie prądu
U - niepewność pomiaru napięcia obliczona na podstawie klasy urządzenia oraz zakresu
a) dla miedzi:
b) dla aluminium:
Charakterystyka zależności różnicy temperatur na końcach pręta od czasu
Tabela 3
t [s] |
T [K] |
t [s] |
T [K] |
t [s] |
T [K] |
t [s] |
T [K] |
t [s] |
T [K] |
t [s] |
T [K] |
0 |
4,0 |
1020 |
19,9 |
2100 |
23,0 |
480 |
15,3 |
1560 |
22,0 |
2760 |
23,8 |
15 |
4,8 |
1040 |
20,0 |
2120 |
23,0 |
500 |
15,5 |
1580 |
22,0 |
2820 |
23,9 |
30 |
5,4 |
1060 |
20,1 |
2140 |
23,1 |
520 |
15,8 |
1600 |
22,1 |
2880 |
24,0 |
45 |
5,9 |
1080 |
20,2 |
2160 |
23,1 |
540 |
16,0 |
1620 |
22,1 |
2940 |
24,1 |
60 |
6,4 |
1100 |
20,3 |
2180 |
23,2 |
560 |
16,3 |
1640 |
22,2 |
3000 |
24,1 |
75 |
6,9 |
1120 |
20,4 |
2200 |
23,2 |
580 |
16,5 |
1660 |
22,2 |
3060 |
24,2 |
90 |
7,4 |
1140 |
20,5 |
2220 |
23,2 |
600 |
16,7 |
1680 |
22,2 |
3120 |
24,3 |
105 |
7,9 |
1160 |
20,6 |
2240 |
23,2 |
620 |
16,9 |
1700 |
22,3 |
3180 |
24,3 |
120 |
8,3 |
1180 |
20,7 |
2260 |
23,2 |
640 |
17,1 |
1720 |
22,3 |
3240 |
24,4 |
135 |
8,7 |
1200 |
20,8 |
2280 |
23,3 |
660 |
17,3 |
1740 |
22,4 |
3300 |
24,4 |
150 |
9,1 |
1220 |
20,9 |
2300 |
23,3 |
680 |
17,5 |
1760 |
22,4 |
3360 |
24,5 |
165 |
9,5 |
1240 |
21,0 |
2320 |
23,3 |
700 |
17,7 |
1780 |
22,4 |
3420 |
24,5 |
180 |
9,9 |
1260 |
21,0 |
2340 |
23,3 |
720 |
17,8 |
1800 |
22,5 |
3480 |
24,5 |
200 |
10,3 |
1280 |
21,1 |
2360 |
23,4 |
740 |
18,0 |
1820 |
22,5 |
3540 |
24,6 |
220 |
10,8 |
1300 |
21,2 |
2380 |
23,4 |
760 |
18,2 |
1840 |
22,6 |
3600 |
24,6 |
240 |
11,2 |
1320 |
21,2 |
2400 |
23,4 |
780 |
18,3 |
1860 |
22,6 |
3660 |
24,6 |
260 |
11,6 |
1340 |
21,3 |
2420 |
23,4 |
800 |
18,5 |
1880 |
22,6 |
3720 |
24,7 |
280 |
12,0 |
1360 |
21,4 |
2440 |
23,5 |
820 |
18,6 |
1900 |
22,7 |
3780 |
24,7 |
300 |
12,4 |
1380 |
21,4 |
2460 |
23,5 |
840 |
18,8 |
1920 |
22,7 |
3840 |
24,7 |
320 |
12,8 |
1400 |
21,5 |
2480 |
23,5 |
860 |
18,9 |
1940 |
22,8 |
3900 |
24,7 |
340 |
13,1 |
1420 |
21,6 |
2500 |
23,5 |
880 |
19,1 |
1960 |
22,8 |
3960 |
24,8 |
360 |
13,5 |
1440 |
21,6 |
2520 |
23,5 |
900 |
19,2 |
1980 |
22,8 |
4020 |
24,8 |
380 |
13,8 |
1460 |
21,7 |
2540 |
23,6 |
920 |
19,3 |
2000 |
22,8 |
4080 |
24,8 |
400 |
14,1 |
1480 |
21,7 |
2560 |
23,6 |
940 |
19,4 |
2020 |
22,9 |
4140 |
24,9 |
420 |
14,4 |
1500 |
21,8 |
2580 |
23,6 |
960 |
19,6 |
2040 |
22,9 |
4200 |
24,9 |
440 |
14,7 |
1520 |
21,9 |
2640 |
23,7 |
980 |
19,7 |
2060 |
22,9 |
4260 |
24,9 |
460 |
15,0 |
1540 |
21,9 |
2700 |
23,8 |
1000 |
19,8 |
2080 |
23,0 |
4320 |
25,0 |
Obliczanie współczynnika przewodnictwa cieplnego oraz niepewności pomiarowej przy
pomocy pochodnej logarytmicznej
Różnica temperatur w stanie ustalonym T:
a) dla miedzi = 300.6K
b) dla aluminium = 292.7K
a) K dla miedzi:
b) K dla aluminium:
tauc dla miedzi: 17.45
tauc dla aluminium: 12.45
a) Ciepło właściwe dla miedzi:
b) Ciepło właściwe dla aluminium:
a) V - niepewność pomiaru objętości (miedź)
a) V - niepewność pomiaru objętości (aluminium)
a) P - niepewność pomiaru dla mocy (miedź)
b) P - niepewność pomiaru dla mocy (aluminium)
a) S - niepewność pomiaru dla pola przekroju badanego pręta (miedź)
b) S - niepewność pomiaru dla pola przekroju badanego pręta (aluminium)
a) K - niepewność pomiaru współczynnika przewodnictwa cieplnego dla miedzi
K = (16.57 + 0,23) 10 [W/K m]
b) K - niepewność pomiaru współczynnika przewodnictwa cieplnego dla aluminium
K = (16.59 + 0,28) 10 [W/K m]
K - współczynnik przewodnictwa cieplnego
K - niepewność pomiaru współczynnika przewodnictwa cieplnego
a) Cw - niepewność względna ciepła właściwego miedzi:
b) Cw - niepewność względna ciepła właściwego aluminium:
Analiza niepewności pomiarowych:
Na niepewność pomiarową miał wpływ szereg czynników: niedokładność suwmiarki, którą dokonywaliśmy pomiarów długości druta oraz jego średnicy, pomiary te wykonaliśmy parokrotnie, ponieważ w zależności od tego jak mocno ścisnęliśmy mierzony pręt to kolejne pomiary różniły się nieco od siebie, a na końcu obliczyliśmy średnią arytmetyczną z wszystkich pomiarów natomiast niepewność pomiarową ww. parametrów obliczyliśmy korzystając z odchylenia standardowego.
Kolejnym czynnikiem wpływającym na dokładność wykonanego przez nas ćwiczenia jest dokładność przyrządów mierzących napięcie i natężenie prądu, ponieważ były to urządzenia analogowe ich niedokładność liczymy jako klasa urządzenia razy zakres przez sto.
Wpływ na dokładność naszego doświadczenia mogło też mieć niewystarczające odizolowanie badanego pręta od otoczenia.
Wnioski
Celem wykonanego przez nas ćwiczenia było zapoznanie się z mechanizmami transportu energii w ciałach stałych głównie w metalach, oraz wyznaczenie współczynnika przewodnictwa cieplnego.
Badana przez nas próbka prawdopodobnie wykonana była z aluminium porównując wyznaczony przez nas współczynnik (174,5 [W/K m]) z tablicowymi:
Tabela 4
T [K] |
1 |
2 |
4 |
10 |
20 |
40 |
80 |
150 |
300 |
K [W/K m] |
4100 |
8180 |
15700 |
23500 |
11700 |
2400 |
430 |
248 |
237 |
Możemy stwierdzić, że charakterystyka wartości współczynnika przewodnictwa od temperatury, uzyskuje maksimum w temp. 10K jest to tzw. nadprzewodnictwo, zauważamy także, że charakterystyka wykazuje wyraźną tendencje spadkową wraz ze wzrostem temp. i dla warunków pokojowych uzyskuje wartość 237 [W/K m], jest to wynik znaczni różniący się od naszego, ale jak wspomniałem wcześniej nie mamy pewności, z jakiego stopu była wykonana badana przez nas próbka, oraz wydaje mi się, że temp., w jakiej ustabilizował się przyrost różnic temp. była znacznie wyższa niż 300K, a dla wyższych temperatur współczynnik ten maleje.
Zauważam też, że współczynnik ten jest zależny tylko od temperatury, w jaką ma badany pręt i jest charakterystyczny dla danej substancji.
- 5 -