Łacina
Zagadnienia ze strony dr Karamuckiej
Skąd wywodzi się nazwa „Latina”? (lingua latina - język łaciński?) Kto pierwotnie władał językiem łacińskim? Do jakiej rodziny językowej należy?
Język łaciński (lingua Latina) był początkowo językiem plemienia Latynów (Latini), które zamieszkiwało Półwysep Apeniński - stąd nazwa Latina.
Rodzina języków indoeuropejskich.
Jakie korzyści wynikają współcześnie z nauki języka łacińskiego?
Łacina uczy logicznego i holistycznego myślenia.
Osoby znające łacinę szybciej uczą się języków, które wywodzą się z niej (włoski, francuski, hiszpański)
Swobodniejsze poruszanie się po specjalistycznej terminologii takich gałęzi nauk jak psychologia, prawo, fizyka, medycyna.
Poprawienie jakości i spójności wypowiedzi w języku ojczystym.
Łacina jest obecna w codziennych, współczesnych sytuacjach i rozmowach.
Na jakich zasadach akcentuje się wyrazy w łacinie?
Akcent w wyrazie łacińskim pada na przedostatnią sylabę jeżeli jest ona długa. Jeżeli jest krótka, akcent przesuwa się na sylabę trzecią od końca:
cul|tū|ră - uprawianie, pielęgnacja
dŏ|mĭ|nŭs - pan, władca
Prawo przedostatniej sylaby nie dotyczy wyrazów dwusylabowych, w których akcent pada zawsze na pierwszą sylabę, niezależnie od jej długości.
Ile deklinacji występuje w łacinie? Po czym je rozpoznajemy? (przykładowe rzeczowniki)
Występują 4 deklinacje. Rozpoznajemy je po podanej końcówce mianownika lub dopełniacza.
I
rzeczowniki rodzaju żeńskiego i męskiego;
mianownik - a, dopełniacz -ae;
rosa - róża; natua - żeglarz
II
rzeczowniki rodzaju męskiego, mianownik -us i -er;
rodzaju nijakiego -um;
dopełniacz -i;
dominus - pan; puer - chłopiec; verbum - słowo
III
Wszystkie rodzaje rzeczownika
Różne zakończenia w mianowniku
Dopełniacz - is
Leo-leonis - lew; lex - legis - prawo; nomen-nominis - imie
IV
Rodzaj męski i żeński, mianownik - us
Rodzaj nijaki, mianownik -u
Dopełniacz - us
Gradus - krok, manus - ręka, cornu - róg
V
Rodzaj żeński
Mianownik -es
Dopełniacz -ei
Res - rzecz, faciem - twarz
Jak podawane są w słowniku rzeczowniki? (ile form, jakie?)
W słownikach podaje się zazwyczaj mianownik oraz dopełniacz liczby pojedynczej (często tylko jego końcówkę)
Ile przypadków deklinacyjnych i jakie występują w łacinie? Na jakie pytania (po polsku) odpowiadają?
Jest ich 6.
Nominativus (Nom.) Kto? Co?
Genetivus (Gen.) Kogo? Czego?
Dativus (Dat.) Komu? Czemu?
Accusativus (Acc.) Kogo? Co?
Ablativus (Abl.) Kim? Czym?
Vocativus (Voc.)
Ile koniugacji występuje w łacinie? Po czym je rozpoznajemy? (przykładowe czasowniki z przekładem, co najmniej dwa do każdej koniugacji)
Są 4 koniugacje. Przynależność do koniugacji rozpoznajemy po ostatniej literze tematu, który rozpoznajemy np. z 1 os. l. poj. cz. teraz. strony czynnej (pierwsza forma podawana w słowniku) lub z bezokolicznika czasu teraźniejszego strony czynnej od którego odcinamy końcówkę -re (druga forma podawana w słowniku).
I
końcówka tematu - a
końcówka bezokolicznika -are
ama-re -kochać; narra-re - opowiadać
II
końcówka tematu -e
końcówka bezokolicznika -ēre
stude-re - uczyć się; vide-re - widzieć
III
końcówka tematu -u lub spółgłoska
końcówka bezokolicznika -ĕre
leg-ere - czytać; statu-ere - ustanawiać
IV
końcówka tematu -i
końcówka bezokolicznika -ire
sci-re - wiedzieć; audi-re - słyszeć
W jaki sposób podawany jest w słowniku czasownik łaciński? (ile form, jakie?)
Słownik podaje cztery formy podstawowe - jeśli oczywiście istnieją cztery formy dla danego czasownika.
1 os. l. poj. cz. teraz. strony czynnej amo - kocham
Bezokolicznik czasu teraźniejszego amare - kochać odrzucamy końcówkę -re i mamy temat -ama
pierwsza osoba czasu przeszłego dokonanego trybu oznajmującego strony czynnej amavi - pokochałem
supinum - forma przeznaczona do wyrażania celu działania amatum - aby pokochać
Zapożyczenia z języka łacińskiego. Wskaż 5 wyrazów w języku polskim lub innym znanym języku, których geneza sięga łaciny oraz wskaż łacińskie wyrazy, od których one pochodzą.
atencja - okazanie komuś szczególnego szacunku/uwagi attentio - uwaga
edukacja educatio
obserwacja observatio
operacja operatio
rektor rector
deklinacja declinatio
feminizm femina
Podaj końcówki koniugacyjne dla poszczególnych osób w czasach niedokonanych (praesens, imperfectum, futurum I) dla activi oraz passiva
PRAESENS
ACTIVI
l. pojedyncza l. mnoga
1. - o 1. -mus
2. -s 2. -tis
3. -t 3. -nt
PASSIVI
l. pojedyncza l. mnoga
1. -r 1. -mur
2. -ris 2. -mini
3. -tur 3. -ntur
IMPERFECTUM
ACTIVI
l. pojedyncza l. mnoga
1. -bam 1. -bamus
2. -bas 2. -batis
3. -bat 3. -bant
PASSIVI
l. pojedyncza l. mnoga
1. -bar 1. -bamur
2. -baris 2. -bamini
3. -batur 3. -bantur
FUTURUM I
ACTIVI dla I i II koniugacji
l. pojedyncza l. mnoga
1. -bo 1. -bimus
2. -bis 2. -bitis
3. -bit 3. -bunt
b) ACTIVI dla III i IV koniugacji
l. pojedyncza l. mnoga
1. -am 1. -emus
2. -es 2. -etis
3. -et 3. -ent
PASSIVI dla I i II koniugacji
l. pojedyncza l. mnoga
1. -bor 1. -bimur
2. -beris 2. -bimini
3. -bitur 3. buntur
PASSIVI dla III i IV koniugacji
l. pojedyncza l. mnoga
1. -ar 1. -emur
2. -eris 2. -emini
3. -etur 3. -entur
Jak odmienia się w czasie praesens czasownik: sum, esse, fui i co on oznacza?
Czasownik sum, esse, fui to czasownik nieregularny, oznacza być. Esse to bezokolicznik = być; fui to forma w czasie przeszłym, dokonanym; sum to forma w czasie teraźniejszym.
1. sum 1. sumus
2. es 2. estis
3. est 3. sunt
Co to za pojęcia gramatyczne:
Infinitivus - bezokolicznik, czyli bezosobowa forma czasownika; bezokolicznik łaciński posiada czas i stronę, co oznacza, że zazwyczaj łaciński czasownik posiada 6 wersji bezokolicznika.
indicativus praesentis activi i passivi - tryb oznajmujący czasu teraźniejszego strony czynnej i biernej. Oznajmia fakt lub rzecz uważaną za fakt. (pozdrawiam/jestem pozdrawiany)
Imperativus - tryb rozkazujacy. Wyraża nakaz wykonania danej czynności. Może występować w czasie teraźniejszym i przyszłym, w stornie czynnej i biernej. (słuchaj! Bądź słuchany!)
indicativus imperfecti activi i passivi - Tryb oznajmujący czasu przeszłego niedokonanego strony czynnej i biernej (słuchałem/byłem słuchany)
indicativus futuri I activi i passivi - Tryb oznajmujący czasu przyszłego I strony czynnej i biernej (usłyszę/będę słuchany)
Co to za czasy:
Perfectum - czas przeszły dokonany, ale dotyczący czynności pozostającej w związku z teraźniejszością
Plusquamperfectum - czas zaprzeszły; wyraża czynność, która została wykonana przed inną czynnością
Futurum II (exactum) - wyrażenie czynności przyszłej, mającej miejsce przed inną czynnością przyszłą; czas zaprzyszły
Jakie końcówi dodaje się do przymiotników przy ich stopniowaniu (przykładowe sentencje)
|
Gradus positivus |
Gradus comparatiwus |
Gradus superlativus |
Rodzaj męski |
|
-ior |
-issimus |
Rodzaj żeński |
|
-ior |
-issima |
Rodzaj nijaki |
|
-ius |
-issimum |
Uwagi:
Przy przymiotnikach, których temat kończy się na -er dodajemy odpowiednio końcówki: -rimus, -rima, -rimum
Przy przymiotnikach, których temat kończy się na -ilis, dodajemy odpowiednio końcówki: -limus, -lima, -limum
SENTENCJE
Alea iacta est - niech kości zostaną rzucone - Juliusz Cezar
Amicus certus in re incerta cernitur - prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie
Amor omnia vincit - miłość wszystko zwycięży
Ardua prima via est - najtrudniejszy pierwszy krok
Ars longa, vita brevis - sztuka długa, życie krótkie
Barbra non facit philosophum - broda nie czyni filozofa
Canis vivus melior leone mortuo - lepszy żywy pies aniżeli martwy lew
Carpe diem! - chwytaj dzień - Horacy
Cogito ergo sum - myślę, więc jestem - Kartezjusz
Consuetudo altera natura est - przyzwyczajenie jest drugą naturą
Contra spem spero - wierzę przeciw nadziei
Cum tacent, clamant - milcząc wołają
De gustibus non est disputandum - o gustach się nie dyskutuje
Dies diem docet - człowiek uczy się każdego dnia
Divide et impera! - dziel i rządź
Dum spiro, spero - póki oddycham, mam nadzieję
Dura lex sed lex - twarde prawo, ale prawo.
Ecce homo - oto człowiek
Errare humanum est - mylić się jest rzeczą ludzką
Et tu Brute, contra me?! - i Ty Brutusie przeciwko mnie? - Juliusz Cezar
Festina lente! - śpiesz sie powoli
Fortuna caeca est - los jest ślepy
Gloria victis - chwała zwyciężonym
Historia vitae magistra est - historią nauczycielką życia
Homo homini homo - człowiek człowiekowi człowiekiem ?
Homo homini lupus - człowiek człowiekowi wilkiem
Homo sapiens - czlowiek rozumny
Homo sum - człowiekiem jestem
Honores mutant mores - godności zmieniają człowieka
Ignavis semper feriae - dla leniwych zawsze święto
In corpore sano mens sana - w zdrowym ciele zdrowy duch
In dubio pro reo - wątpliwość świadczy na korzyść oskarżonego
In vino veritas, in aqua sanitas - w winie prawda, w wodzie zdrowie
Inter arma silent leges - w czasie wojny milczą prawa
Inter arma silent Musae - wśród oręża milczą muzy
Invidia gloriae umbra est - zazdrość jest cieniem chwały
Labor omnia vincit - praca wszystko zwycięża
Littera docet, littera nocet - słowo uczy, słowo szkodzi
Manus manum lavat - ręka rękę myje
Memento mori! - pamiętaj, że sie umiera
Nemo sine vitiis est - nikt nie jest bez wad
Nomina sunt odiosa - nie nalezy wymieniać nazwisk
Non omnia possumus omnes - nie wszyscy możemy wszystko
Non omnis moriar - nie wszystek umrę - Horacy
Non scholae sed vitae discimus - nie uczymy się dla szkoły, ale dla życia
O tempora! O mores! - co za czasy! Co za obyczaje!
Pauperrimi non semper miserrimi sunt - bidni nie zawsze są najbardziej nieszczęśliwi
Pax vobis - pokój niech będzie z Tobą
Pecunia non olet - pieniądze nie śmierdzą
Per aspera ad astra - przez ciernie do gwiazd
Primum non nocere - po pierwsze nie szkodzić
Quo vadis? - dokąd zmierzasz?
Quot capita, tot sententiae - ile głów, tyle zdań
Repetitio est mater studiorum - powtarzanie jest matką wiedzy
Requiescat in pace - niech spoczywa w pokoju
Sapienti satis - myślącemu wystarczy
Sine ira et studio - obiektywnie; bez niechęci i bez sympatii
Sit tibi terra levis - niech ziemia Ci lekką będzie
Tempora mutantur et nos mutamur in illis - czasy sie zmieniają, a my się zmieniamy wraz z nimi
Ubi patria, ibi bene - gdzie ojczyzna, tam dobrze
Ut salutas, ita salutaris - jak pozdrawiasz, tak jesteś pozdrawiany
Vade mecum! - pójdź ze mną
Veni, vidi, vici - przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem - Juliusz Cezar
Venimus, vidimus, Deus vicit - przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył - Jan III Sobieski
Verae amicitiae sempiternae sunt - prawdziwe przyjaźnie są wieczne
Verba leviora foliis caducis sunt - lżejsze liście są przemijające
Verba volant, scripta manent - słowa ulatują, pisma pozostają
Vivere est militare - życie jest walką
Vox populi, vox Dei - głos ludu, to głos Boga
Vox populi - głos ludu
ZWROTY
A capite - od początku
Ab ovo - od początku
Ab ovo usque ad mala - od początku do końca
Ad absurdum - do absurdu
Ad hoc - do tego ; działanie podejmowane doraźnie, dla zrealizowania określonego celu, tymczasowo.
Ad inifinitum - do nieskończoności
Ad Kalendas Graecas - na laendy greckie, czyli nigdy
Ad maiorem Dei gloriam (A.M.D.G.) - na większą chwałę Bożą
Ad oculus - naocznie
Ad operam - do dzieła
Ad personam - ze względu na osobę
Ad rem - do rzeczy
Alma Mater - matka karmicielka ; szkoła macierzysta
Alter ego - drugi ja
Ars amandi - sztuka kochania
Asinus ad lyram - pasuje jak wół do karety
Aurea mediocritas - złoty środek - Horacy
Bona fide - w dobrej wierze, w uczciwych zamiarach
Bonum publicum - dobro powszechne, ogólne
Captatio benevolentiae - zjednywanie sobie względów
Casus belli - powód wojny
Cito! - prędko, natychmiast
Conditio sine qua non - warunek konieczny
Curriculum vitae - przebieg życia
De facto - faktycznie
deus ex machina - bóg z maszyny; nagłe zmiany sytuacji
Dies academicus - dzień akademicki
Dies Dominica - niedziela
Dies irae - dzień gniewu
Errata - pomyłka
Ex aequo - na równi
Ex cathedra - z katedry; stwierdzenie bezapelacyjne
Ex libris - z książek
Expressis verbis - wymownymi słowami, dobitnie
Hannibal ante portas - Hannibal u wrót ; niebezpieczeństwo
Honoris causa - dla zaszczytu
In flagranti - na gorącym uczynku
In medias res - w środku spraw
In memoriam - ku pamięci, na pamiątkę
In minus - na minus
In plus - na plus
In spe - w przyszłości, spodziewany
Iunior - młodszy
Lapsus linguae - przejęzyczenie
Licentia poetica - wolność twórcza
Mea culpa - moja wina
Nihil novi - nic nowego
Nomen omen - wyrażenie zwracające uwagę na to, że użyta nazwa, zwykle nazwisko, charakteryzuje omawianą osobę lub rzecz
Per absentiam - przez nieobecność
Per analogiam - przez analogie
Periculum in mora - niebezpieczeństwo w zwłoce, potrzebna szybka pomoc
Persona grata - osoba pożądana
Persona non grata - osoba nie pożądana
Primus inter pares - pierwszy wśród równych sobie
Pro forma - dla pozorów, ze względu na formę
Pro memoria - dla pamięci
Pro patria - dla ojczyzny
Pro publico bono - dla dobra powszechnego
Rara avis - biały kruk
Res familiares - właściwość, majątek
Res gestae - czyny, dzieje
Res militaris - wojsko
Res publica - rzecz pospolita
Sensu stricto - w ścisłym znaczeniu
Silva rerum - las rzeczy
Sine mora - bez zwłoki
Summa cum laude - z najwyższą pochwałą
Summa summarum - podsumowując
Tabula rasa - nie zapisana karta
Urbi et orbi - miastu i światu
Vis maior - siła wyższa, wola boska
Volens nolens - chcąc nie chcąc
SKRÓTY
A. - anno - w roku
A.Ch.n. - ante Christum natum - przed Chrystusem
A.D. - Anno Domini - roku pańskiego
A.m. - ante meridiem - przed południem
Ca - circa - około
Cf. - confer - odwołanie do innego materiału
D. - die - dnia
D.O.M. - Deo Optimo Maximo - Bóg Najlepszy Największy
Dr h.c.- doctor honoris causa
Ead.- eadem - taże
E.c.- exempli causa - na przykład
E.g. - exempli gratia - na przykład
Etc. - et cetera - i tak dalej
Ib. - ibidem - w tym samym miejscu
Id. - idem - ten sam
I.N.R.I - Iesus Nazareus Rex Iudeorum - Jezus Nazarejczyk Król Żydów
i.e. - id est - to jest
m. - mense - w miesiącu
nb. - notabene - nawiasem mówiąc
N.N. - non notus - nieznany
Op. Cit. - opus citatum - dzieło cytowane
P.Ch.n. - post Christum natum - po Chrystusie
PS - post scriptum - po zapisaniu
Scil. - scilicet to znaczy, domyślne
Sq./sqq. - seqens/seqentes - następujący/następujące
SPQR - Senatus Populusque Romanus Senat i naród rzymski
V. - vide - patrz
V. - versus - w wierszu
V. - verte - odwróć
P.m. - post meridiuem - po południu