INSTALACJA WODOCIĄGOWA - jest to zespół powiązanych ze sobą urządzeń służących do zaopatrywania w wodę nieruchomości w sposób umożliwiający korzystanie z tej nieruchomości zgodnie z przeznaczeniem. Wewnętrzna instalacja wody zimnej obejmuje przewody oraz urządzenia wraz z uzbrojeniem rozprowadzające wodę do picia i celów technologicznych od wodomierza lub od wejścia przewodu do budynku, do armatury czerpalnej z wyłączeniem pompowni i stacji hydroforowych.

POŁĄCZENIE WODOCIĄGOWE - jest ogniwem łączącym instalację wodociągową z rozdzielczą siecią przewodów ulicznych.

PUNKT CZERPALNY - miejsce poboru wody z instalacji dla użycia tej wody w określonym celu.

UZBROJENIE INSTALACJI (ARMATURA) - urządzenie wbudowane w instalacje dla umożliwienia sterowania jej pracą (uzbrojenie regulacyjne), dokonania pomiarów (uzbrojenie pomiarowe) i zorganizowanego poboru wody (uzbrojenie czerpalne).

INSTALACJA KANALIZACYJNA - zespół powiązanych ze sobą urządzeń służących do zbierania i odprowadzania ścieków z nieruchomości w sposób umożliwiający korzystanie z tej nieruchomości zgodnie z przeznaczeniem. Wewnętrzna instalacja kanalizacyjna obejmuje przewody i urządzenia wraz z uzbrojeniem odprowadzające ścieki od przyborów sanitarnych i urządzeń technologicznych znajdujących się wewnątrz budynku do pierwszej studzienki za budynkiem oraz odprowadzające wody deszczowe z wpustów deszczowych, dachowych i powierzchniowych.

PRZYBORY SANITARNE - urządzenia służące do zbierania i odprowadzania zanieczyszczeń płynnych w wyniku działalności higieniczno-sanitarnych i gospodarczych.

PODEJŚCIE - przewód łączący przybór sanitarny lub urządzenie z przewodem spustowym lub przewodem odpływowym.

PRZEWÓD SPUSTOWY (PION) - przewód służący do odprowadzania ścieków z podejść kanalizacyjnych, rynien lub wpustów deszczowych do przewodu odpływowego.

PRZEWÓD ODPŁYWOWY (POZIOM) - przewód służący do odprowadzania ścieków z pionu do połączenia kanalizacyjnego lub innego odbiornika (szambo).

PODŁĄCZENIE KANALIZACYJNE (PRZYKANALIK) - przewód odprowadzający ścieki z nieruchomości do sieci kanalizacyjnej zewnętrznej lub innego odbiornika.

INSTALACJA WODY CIEPŁEJ - są to części instalacji wodociągowej służące do przygotowania i doprowadzenia do punktów czerpalnych wody o podwyższonej temperaturze uznawanej za użytkową.

CENTRALNE PRZYGOTOWANIE CIEPŁEJ WODY - jest to wspólne podgrzanie ciepłej wody i odprowadzenie jej do punktów czerpalnych w obrębie obiektu budowlanego zaopatrywanego w energię cieplną.

MIEJSCOWE PRZYGOTOWANIE CIEPŁEJ WODY - jest to podgrzanie wody dla jednego lub kilku punktów czerpalnych znajdujących się w pomieszczeniu lub w pomieszczeniach stanowiących całość funkcjonalno-użytkową.

MINIMALNE POWIERZCHNIE UŻYTKOWE PRZED PRZYBORAMI SANITARNYMI -

Umywalka: Zlewozmywak:

Odstęp pomiędzy osiami dwóch umywalek ≥100cm

Wanna: Natrysk:

Miska ustępowa: Pralka automatyczna:

ARMATURA CZERPALNA -

Zawór czerpalny -

Zasada działania PERLATORA - zmniejsza zużycie wody, dzięki temu, że siatki i sitko rozpylają wodę na drobne kropelki. Sitko i sitki oczyszczają też wodę. Dzięki kryzie zasysane jest powietrze i zmniejsza się prędkość wody.

PODZIAŁ BATERII CZERPALNYCH - w zależności od:

1. sposobu mocowania: -na ścianie, -na obrzeżu przyboru (na jakiej wysokości przybór)

2. konstrukcji wylewki: - z perlatorem lub regulatorem wydatku, - bez perlatora lub regulatora wydatku

3. sposobu otwierania: -dwuuchwytowe (stopień zmieszania zależy od otwarcia) -jednouchwytowe (stopień zmieszania wody zależy od kąta otwarcia dźwigni), -klawiszowe(regulacja stopnia zmieszania w sposób mechaniczny), -z czynnikiem podczerwieni, -z czynnikiem mikrofalowym. (nie dotykamy ich)

4. sposobu regulacji temperatury: -bez termoregulacji, -z termoregulacją (termostat zapewnia temp. wypływającej wody)

ELEMENTY WSPÓŁPRACUJĄCE ZE ZLEWOZMYWAKIEM:

1.szczotka współpracującą z natryskiem podłączonym do wyciąganej elastycznej wylewki

2.gietka wylewka pozwalająca na dowolne kształtowanie przez użytkownika

3.dodatkowe podejście montażowe dla zmywarki do naczyń lub pralki automatycznej

4.zdalne sterowanie za pomocą pilota wyposażonego w zawór dozujący, jednorazowy wypływ wody w ilości 20 dm³

ROZWIĄZANIE KONSTRUKCYJNE BATERII UMYWALKOWYCH:

1.rozwiązanie ułatwiające utrzymanie higieny jamy ustnej może być wyposażona w szczotkę do zębów zasilaną z wody z baterii(turbo-dent)

2. bateria, która umożliwia ukształtowanie wypływającego strumienia wody w kształcie paraboli

3.rozwiązanie łączące zalety baterii jednouchwytowej i posiadającej termostat zapewnia utrzymanie stałej temp. wypływajacej wody pomimo zmiany ciśnienia. (Ciśnienie wody w instalacji wodociągowej często ulega zmianie, baterie termostatyczne wyposażone zostały w balonsator ciśnienie dzięki, któremu następuje odpowiednie uregulowanie ciśnienie wody przed dopływem do modułu termostatycznego. W korpusie baterii znajduje się zabezpieczenie baterii, które umożliwia zassanie brudnej wody do wnętrza instalacji.)

ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNE BATERII WANNOWYCH:

1.wylewka z napowietrzaniem

2.zawór podłączenia węża natryskowego wyposażonego w przełącznik ciśnieniowy lub mechaniczny

3. rączka natryskowa może posiadać rozwiązanie konstrukcyjne, które umożliwiają zmianę strumienia wypływającego od łagodnego do bicza wodnego

4 Bateria Kludy mega mix - jednouchwytowy mieszacz ceramiczny, przycisk, prysznic, aerator, filtr i układ zabezpieczenie przed cofnięciem wody jest montowana w otworze przelotowym wanny jest połączona z układem przelotowo-spustowym z który tworzą jedną całość.

BATERIE PRZEZNACZONE DO UŻYTKOWANIA PRZEZ OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE:

-prosta obsługa, -niezawodność pracy, -ograniczenie użycia wody(funkcje zabezpieczenia przed zalaniem).

Klasyczne zawory i baterie z przedłużonymi dźwigniami są zastępowane przez baterie specjalistyczne wyposażone w funkcje czasowe. Uruchamiane są po naciśnięciu gałki a zamykają wypływ wody po określonym czasie. Baterie mogą być również uruchamiane w następujący sposób za pomocą pedału uruchamianego stopą lub kołem wózka, pokrętłem, przedłużoną dźwignią przystosowaną do uruchamiania kolanem, ręką lub łokciem lub uruchamiana fotokomórką.

PRZYBORY SANITARNE - Elementy instalacji kanalizacyjnych:

1.zlewy - przybory jednokomórkowe bez możliwości gromadzenia w nich wody wykonane z żeliwa blachy emaliowanej, kamionki lub tworzywa sztucznego.

2.zmywaki (jednokomorowe) lub zlewozmywaki(dwukomorowe) wykonane są z blachy nierdzewnej albo stalowej emaliowanej lub tworzywa sztucznego z możliwością gromadzenia w nich wody.

3.umywalki wykonane z szkliwionego fajusu lub szkliwionej porcelany sanitarnej

4.wanny kąpielowe mogą być wykonane z żeliwa, blachy emaliowanej lub tworzywa sztucznego . Mają kształt prostokątny o długości 1-1,7m

5.brodziki natryskowe -są wyższe niż tace

6.bidet -ze szkliwionej porcelany sanitarnej jest wyposażony w baterie do natrysku bez możliwości gromadzenia wody lub z zamknięciem pozwalającym na gromadzenie wody, bateria na obrzeżu przyboru

7.miski ustępowe- z porcelany sanitarnej mają wbudowany syfon o wysokości ujęcia wodnego 75mm

WODOMIERZE - urządzenie pomiarowe przeznaczone do samoczynnego pomiaru objętości wody, którego organ pomiarowy(wirnik albo tłok) porusza się w wyniku działania naporu hydrodynamicznego przepływającej wody. Wodomierz wirnikowy jest to wodomierz, w którym wirnik(skrzydełko) wyposażony jest w szereg łopatek rozmieszczonych osiowo symetrycznie jest zasilany jednym lub wieloma strumieniami wody prostopadle do jego osi obrotu. Wodomierz śrubowy jest to wodomierz wirnikowy, w którym wirnik wyposażony w szereg łopatek ukształtowany w postaci śruby wielozwojowej jest zasilany osiowo jednym zwartym strumieniem.

KRZYWA BŁĘDÓW WODOMIERZA SKRZYDEŁKOWEGO POJEDYŃCZEGO - ε-błąd wskazań wodomierza, q_S-próg rozruchu wodom.

q_s- próg rozruchu wodomierza, q_max-strumień obj. max jest to wartość strumienia obj. bez uszkodzenia w ograniczonym czasie przy zachowaniu błędów względnych wskazań w granicach dopuszczalnych bez przekroczenia wartości max straty ciśnienia. q_n- strumień obj. nominalnej jest to wartość strumienia obj. równa połowie wartości q_max przy której wodomierz powinien działać bez uszkodzenia przy przepływie ciągłym lub przerwanym przy zachowaniu błędów względnych wskazań w granicach błędnych względnych wskazań w granicach błędnych dopuszczalnych, q_b -strumień obj. pośredni jest to wartość strumienia obj. przy którym błędy względnie graniczne dopuszczalne, q_min- strum obj. minimalny od której począwszy zmieniają swoją wartość wodomierz powinien działać przy zachowaniu błędów względem wskazań w granicach błędów wzgl granicznych dop.

Strata ciśnienia - jest to nieodzyskiwalna różnica ciśnienia wody mierzalna za i przed wodomierzem.

Średnica nominalna wodomierza oznaczona DN jest to średnica nominalna przewodu do którego wodomierz jest przeznaczony wodom. Określonej średnicy nominalnej mogą być także wbudowane w przewód o innej średnicy nominalnej za pomocą łączników redukcyjnych( śred DN-15) można założyć na przewodzie o średnicy 15 i więcej.

Podział na typy w zależności od liczby strumieni oddziałujących na wirnik(skrzydełko) rozróżnia się: - jednostrumieniowe J, -wielostrumieniowe W

Rodzaje w zależności od środowiska, w którym pracuje liczydło rozróżnia się dwa rodzaje wodomierzy skrzydełkowych: -suche S, -mokre M

W zależności od nominalnego strumienia objętości wyrażonego w m³/h rozróżnia się 7 wielkości wodomierzy skrzydełkowych: 0.6 1 1.5 2.5 3.5 6 10

W zależności od klasy obciążeń pozycji zainstalowania przyjętego wyposażenia, zastosowanych materiałów konstrukcji wodomierza rozróżnia się odmiany oznaczone liczbą dwucyfrową 0,1-99

W JAKI SPOSÓB DOBIERAMY WODOMIERZ -

1.ustalić przepływ obliczeniowy wody Q

2.ustailś umowny przepływ wodomierza Q_w

3. dobrac wodomierz porównując umowny przepływ obliczeniowy (2 x max strumień objętościowy)

4.Q≤Q_max/2 D_N<D

OBLICZANIE PRZEPŁYWÓW W INSTALACJ. WODOCIĄGOWYCH

Istnieje kilka metod ustalenia przepływu obliczeniowego. Większość z nich opiera się na dwóch podstawowych założeniach:

1. Przyjęcie tzw. jednostki obciążenia, której odpowiada wydajność określonego zaworu czerpalnego przy przyjęciu określonej wartości nadciśnienia wody pod zaworem. Wydajność innych zaworów jest odpowiednio odniesiona do zaworu uznanego za wzorcowy.

2. Uwzględnienie jednoczesności otwarcia wszystkich zaworów( jednoczesność jest uwzględniona przez przyjęcie postaci wzorów jego współczynników).

Dla budynków mieszkalnych, których wypływ normatywny z punktów czerpalnych q_n wyrażony w dm³/s jest zawarty w przedziale 0,07 dm³/s ∑ q_n<20 dm³/s oraz dla armatury q_n< 0,5 dm³/s należy korzystać z następujących zależności:

q=0,682(∑q_n)^0,45-0,14, gdzie: q-przepływ obliczeniowy wody dm³/s,

q_w- normatywny wypływ z punktu czerpalnego dm³/s

2.Dla budynków mieszkalnych w których wypływ normatywny z punktów czerpalnych q_n wyrażony w dm³/s spełnia nierówność że ∑q_n> 20 dm³/s i dla armatury q_n≥0,5 dm³/s, należy posługiwać się poniższą metodą:

q=17(∑q_n)^0,21-0,7

Metoda Brisa

Jako jednostką obciążenia przyjęto wypływ z zaworu czerpalnego o średnicy 10mm. Wypływ ten jest pod ciśnieniem 5mH₂O(0,05MPa) i wynosi 0,25 dm³/s. Na podstawie tak określonej jednostki obciążenia zostały wyznaczone wartości dla innych zaworów czerpalnych. Przepływ obliczeniowy w instalacji wodociągowej w budynku mieszkalnym określa się według Q=0,25(∑N)^0,5

N-jednostka obciążenia

Metoda Spysznowa

Przyjętą jednostką obciążenia(równoważnikiem) jest wypływ z zaworu czerpalnego umieszczonego nad zlewem kuchennym. Wypływ z tego zaworu jest pod ciśnieniem 2mH₂O(0,02MPa) i wynosi 0,2dm³/s. Wartości obciążeniowe innych punktów czerpalnych zostały określone w odniesieniu do przyjętej jednostki obciążenia. Przepływ obliczeniowy wody w instalacji wodociągowej budynku mieszkalnego określa się

Q=0,2(∑N)^1/a +k∑N k-wspólczynnik, q-przeplyw obliczeniowy, N-jednostka obliczeniowa(obciążenia, równoważniki), a- wykładnik zależy od zakładowego dobowego zużycia wody na jednego mieszkańca

Metoda Szopenskiego (metoda prawdopodobieństwa)

Max. chwilowe(sekundowe) natężenie przepływu wody w danym odcinku przewodu instalacji określa się na podstawie współczynników prawdopodobieństwa działania danego punktu czerpalnego P oraz obciążenia analizowanego odcinka wyrażonego sumą równoważników wypływu ∑N. Suma równoważników dla danego odcinka jest jednoznacznie uzależniona od liczby i rodzaju punktów czerpalnych. Prawdopodobieństwa działania danego punktu czerpalnego jest uzależnione od typu odbioru.

MAX. SEKUNDOWY PRZEPŁYW: q=5q_o*α

q-max przepływ sekundowy dm³/s, q_o-zapotrzebowanie na wodę dla 1 punktu czerpalnego jeżeli na danym odcinku instalacji jest kilka punktów czerpalnych to go należy przyjmować dla punktu czerpalnego o najwyższym wypływie;
α - współczynnik zależy od wartości N pkt czerpalnego

Dla obiektów, w których odcinek lub całość instalacji zaspokaja potrzeby graniczne odbiorców charakteryzujących się takim samym standardem wyposażenia sanitarnego mieszkań.

P=q_ou/3600qN

P-prawdopodobieństwo działania w chwili max zapotrzebowania punktu czerpalnego,q_n-zapotrzebowanie na wodę prze jednego odbiorcę w godz. Jej max zużycia dm³/h,u -całkowita liczba jednakowych odbiorców korzystających z instalacji w analizowanym obiekcie, N-całkowita liczba punktów czerpalnych obsługujących u odbiorców, q_o-zapotrzeb. Na wodę przez jeden punkt czerpalny charakteryzujący się największym natężeniem przepływu dm³/s

ZABEZPIECZENIE WODY W INSTALACJACH WODOCIĄGOWYCH PRZED WTÓRNYM ZANIECZYSZCZENIEM WYNIKŁYM Z NIEKONTROLOWANYCH WSTECZNYCH PRZEPLYWÓW.

Zanieczyszczenia w instalacjach mogą pochodzić z różnych źródeł:

- od zanieczyszczeń mechanicznych(produkty korozji) wody dopływającej z sieci wodociągowej lub z innego źródła włączonego do wspólnej instalacji;

- od samej instalacji w wyniku korozji, wzajemnej agresywności materiałów instalacyjnych oraz zawartości w wodzie jonów metali i mikroelementów

-z przyborów i urządzeń z których zanieczyszczona woda może przedostać się do instalacji z którymi została połączona na stałe lub tylko tymczasowo:

*może wystąpić wytworzenie podciśnienia i zasssanie przy wstecznym ruchu cieczy zanieczyszczonej(zalewowanie zwrotne)

*okresowe powstanie w wybranych punktach instalacji ciśnienia wyższego od ciśnienia panującego w sieci w wyniku czego do sieci wodociągowej może zostać wtłoczony płyn zanieczyszczony

-z elementów samej instalacji w której występuje stagnacja wody przez dłuższy czas powodując koncentrację substancji rozpuszczonych zawiesin lub rozwój skupisk bakterii

W wyniku awarii wymienników ciepła zasilanych z miejskich sieci ciepłowniczych w których woda jest specjalnie preparowana lub systemów ciepłej wody ogrzewanej energii słoneczną(płyny) wypełnionych płynami niezamarzającymi(glikol) lub z urzadzeń chłodniczych.

LD50- ilośc substancji lub jej mieszaniny, której jednorazowe wchłonięcie drogą doustną spowoduje po 15 dniach śmierć 50% popluacji zwierząt podlegających próbie.

KATEGORIE PŁYNÓW -

I kategoria - woda wypływająca bezpośrednio z sieci wodociągowej przeznaczona do użytkowania przez człowieka do celów konsumpcyjnych;

II kategoria - płyn niestanowiący bakteriologicznego lub toksycznego zagrożenia dla zdrowia człowieka;

III - płyn stanowiący pewne zagrożenie dla zdrowia człowieka z uwagi na obecność co najmniej jednej substancji toksycznej lub bardzo toksycznej o LD50>200 mg/kg wagi ciała

IV - płyn stanowiący pewne zagrożenie dla zdrowia człowieka z uwagi na obecność co najmniej jednej substancji toksycznej lub bardzo toksycznej o LD50≥200 mg/kg wagi ciała lub tez co najmniej jednej substancji radioaktywnej mutagennej lub rakotwórczej

V-płyn stanowiący zagrożenie dla zdrowia człowieka z uwagi na obecność substancji mikrobiologicznych lub wirusowych.

POZIOM MAKSYMALNY ROBOCZY - w systemach typu otwartego jest to max poziom cieczy a w systemach ciśnieniowych jest to max możliwa wysokość ciśnienia

POZIOM MAX AWARYJNY - najwyższy poziom geometryczny lub piezometryczny cieczy w dowolnym miejscu urządzenia podczas pracy ciągłej w warunkach awaryjnych opisanych w dokumentacji technicznej urządzenia

POZIOM KRYTYCZNY - poziom geometryczny lub piezometryczny cieczy w dowolnym miejscu urządzenia w dwie sekundy po zamknięciu dopływu wody począwszy od poziomu max awaryjnego.

PRZERWA POWIETRZNA - fizyczna szczelina pomiędzy najniższym punktem otworu wlotowego wody a max awaryjnym lub krytycznym poziomem wody w urządzeniu, instalacji lub poziomem otworu wlotowego powietrza znajdującego się w układzie hydraulicznym instalacji

URZADZENIA MAGAZYNUJĄCE WODE I PODWYŻSZAJĄCE CIŚNIENIE W INSTALACJACH WODOCIĄGOWYCH -

1-ukł. hydroforowo-pompowe w skład której wchodzi: -zasilający zbiornik dolny(lub sieć wodociągowa) -ukł. pompowy - hydrofor, wyposażony w manometr kontaktowy lub inny przekaźnik ciśnienia, który przerywa lub zamyka obwód energ. zasilania silnika elektr. przy odpowiednio założonych ciśnien. granicznych p_min i p_max powietrza w hydroforze - agregat sprężarkowy do wytwarzania odpowiedniego ciśnienia w hydroforze oraz do uzupełniania ubytków powietrza/.

2- zbiorniki górne- sterowanie pracą pompy odbywa się za pomocą zmiennego poziomu wody w zbiorniku, który powinien być umieszczony powyżej najwyższego punktu poboru wody

3-zestawy podwyższające ciśnienie z pompami pracującymi w ukł. równoległym lub szeregowym.

REGULACJE UKŁ POMPOWYCH

Podst. cechą warunków pracy ukł. wodoc. jest zmienny w czasie rozbiór wody. Dostosowanie ilości wody dostaczanej przez pomy do zmniejszającego się jej zużycia można osiągnąć przez:

1)zastosowanie odpowiedniej liczby pomp współpracujących równolegle

2) zmianę charakteru ukł pompowego przez :

a)dławienie przepływu zaworem zainstalowanym na przewodzie tłocznym

b) odprowadzenie upustem części wody wychodzącej z pompy

3) zmian chartka. pomp przez

a)zmiane prędkości obrotowej wirnika

b) zmniejsznie średnicy wirnika pomp(odpowiednio go obtaczając) lub zmieniając kąt ustawienia łopatek wirnika.

ZABEZPIECZENIE P.POŻ.

Zagrożenie przeciw pożarowe. Krajowe przepisy budowlane określają zagrożenia pożarowe przez:

- zaliczanie budynku do odpowiedniej kategorii zagrożenia ludzi

- wydzielenie pożarowe pomieszczeń dla których wymagane jest obliczenie tzw. obciążenia ogniowego.

- ustalenie pomieszczeń zagrożonych wybuchem i odpowiednie ich usytuowanie

- zaliczenie budynku do odpowiedniej grupy ze względu na wysokość.

STREFĘ POŻAROWĄ MOŻE STANOWIĆ: budynek albo jego część oddzielona od innych budynków elementami oddzieleń p. poż bądź też pasami wolnego terenu.

INST. P.POŻ. WODOC. to inst. wodoc. nawodniona lub sucha zasilana ze źródła zainstalowana wewn. budynku z której za pomocą hydrantów wewn. lub zaworów hydrantowych pobiera się wode do gaszenia pożarów.

ZAWÓR HYDRANTOWY -zawór zaporowy, umieszczony na inst. wodoc. p.poż wyposażony w nasadę pożarniczą umożliwiającą podpięcie węży pożarniczych.

HYDRANT WEWN. -zespół obudowany składaj. się z zaworu hydrantowego, węża pożarniczego i prądownicy wodnej zasilanej bezpoś. z inst.

PODZIAL WYSOKOŚCI BUDYN. - 1-bud. niskie (N) do 12 m n.p.t. lub bud. mieszkalne do 4 kondygn. włącznie 2- bud. Średnie (SW) od 11 do 25m n.p.t. bud mieszkalne do 9 kond. włącznie. 3- bud. wysokie (W) 25-55,

4 - bud. wysokościowe powyż 55m. (WW)

W bud. SW ale zasilanych bezpośrednio z sieci wodoc., w których wymaga się instalow. hydrantów wewn. mogą mieć inst. p.poż połączoną z inst. doprowadzaj. wodę na cele byt-gos.

W inst p. poż. wewn. stosuje się zawory hydrantowe o sredn. 25mm oraz hydranty o sredn. 52mm. Cisn. wody przed zaworem hydrantowym położonym najwyżej i najniekorz. w instal. nie może być mniejsze od 0,2 MPa. Źródłem wody dla inst. p. poż. powinien być przewód wodociągowy o średnicy co najmniej 150mm. Źródłem wody może być tez zbiornik o poj.100m3 i zbiornik ten może być zlokalizowany obok budynku w podziemnej części lub nad najwyższą kondygn. bud.

URZĄDZENIA TRYSKACZOWE to samoczynne wodne urządź. gaśnicze związane stale z obiektem przeznaczone do zwalczanie pożarów pierwszej fazie ich powstawania, spełnia też role urządź. alarmowego.

TRYSKACZ-zawór wyposażony w zamkniecie grzybkowe z zamkiem rozpadającym się pod wpł dzial. ciepła w temp. znamionowej oraz o wypryskiwacz, tóry rozbija strumien wody na drobne krople.Temp..znamionowe min.30-40˚wyższa od panującej w pomiesz

ZRASZACZE w odróżni. od tryskaczy są stale otwarte nie mają blokady w postaci zama topikowego lub ampułki szklanej w związku z czym siec przewodów rozpraw. nie jest napełniona wodą.

SYSTEMY INSTALACJI KANALIZACYJNYCH

System I system pojedynczego pionu kanalizacyjnego z podejściami częściowo wypełnionymi. Urządzenia sanitarne są podłączone do podejść częściowo wypełnionych, projektowanych na częściowe napełnienie 50% i są podłączone do pojedynczych pionów kanalizacyjnych.

System II system pojedynczego pionu kanalizacyjnego z podejściami częściowo wypełnionymi o mniejszych średnicach. Urządzenia sanitarne są podłączone do podejść o mniejszych średnicach. Podejścia są projektowane przy stopniu napełnienia 70% i są podłączone do pojedynczego pionu kanalizacyjnego.

System III system pojedynczego pionu kanalizacyjnego z podejściami całkowicie wypełnionymi. Urządzenia sanitarne są podłączone do podejść całkowicie wypełnionych. Podejścia te są projektowane przy stopniu napełnienia 100%. Każde podejście jest podłączone oddzielnie do pionu kanalizacyjnego.

System IV system oddzielnych pionów. Każdy system kanalizacyjny typu I,II,III może być również podzielony na pion kanalizacyjny odprowadzający ścieki czarne z ustępów spłukiwanych i pisuarów oraz na pion kanalizacyjny odprowadzający ścieki szare z pozostałych urządzeń sanitarnych.

CHARAKTERYSTYKA ZAWORÓW NAPOWIETRZAJĄCYCH

zawory te stosuje się w celu dostarczenia odpowiedniej ilości powietrza do instalacji kanalizacyjnej. Ze względu na to że zawory nie pozwalają na wydostawanie się z instalacji tzw. gazów kanałowych, mogą być montowane wewnątrz pomieszczeń jako zakończenie pionów kanalizacyjnych lub stanowić indywidualne napowietrzanie dla niekorzystnie położonych zaworów.

Zawory napowietrzające umożliwiają jednokierunkowy przepływ powietrza z atmosfery do instalacji w momencie powstania podciśnienia w systemie. Zawór zostaje zamknięty pod wpływem grawitacji przy zerowej różnicy ciśnienia uszczelniając w ten sposób układ w momencie wystąpienia nadciśnienia.

INSTALOWANIE ZAWORÓW

1-zawory powinny być instalowane w miejscu pozwalającym na swobodny dostęp i swobodny przepływ powietrza. Temperatura w pomieszczeniu, gdzie zamontowany jest zawór nie może być niższa niż 0C.

2-zawory napowietrzające umieszczone na pionach należy montować na poddaszu lub w innym miejscu, w którym zapewniony będzie niezakłócony dopływ powietrza do zaworu. Jeżeli miejsce z zaworem jest zabudowane, należy wyposażyć je w otwór wentylacyjny w pomieszczeniu w którym zamontowany jest wpust, podłączony zawór należy umieścić w min 35cm pod podłogą

3- zawory należy instalować w pozycji pionowej z odchyleniem nie przekraczającym 15˚ od przewodu pionowego. Minimalna odległość zaworu od najwyżej położonego przelewu powinna wynosić ok. 10cm

4-w przypadku zastosowania większej ilości pionów -jeden pion na 5 pionów oraz ostatni pion na każdym przewodzie odpływowym (licząc od strony przykanalika) musi być wentylowany tradycyjnie (za pomocą rury wywiewnej).

OBL.NATĘŻ. PRZEPŁYWU ŚCIEKÓW

Q_wew=K(∑DV)^0,5 Q_wew - natęż. przepływu ścieków dm3/s K-wsp. częstości, zależy od przeznaczenia budynku, DV- odpływ jednostkowy z urządzeń sanitarnych (zależy od typu systemu instalacji).

Q_cał=Q_wew+Q_C+Q_p, gdzie Q_ca - całkowite natęż. przepływu, Q_wew- natęż. przepływu ścieków , Q_C - ciągłe natęż. przepływu, Q_p - natęż. przepływających ścieków z przepompowni dm3/s.

KRZYWA SPRAWNOŚCI DLA PRZEKROJU KOŁOWEGO WG WZORU MANRINGA

h -napełnienie, d-średnica kanału, β -stosunek wydatków, α -stosunek prędkości

1.Przyjmuje się dane: Q_ww-przepływ ścieków w obliczanym przewodzie [dm³/s],

i-spadek dna kanału [%], DN-średnica przewodu [mm],

2. Z tablic przepływów i prędkości przy całkowitym napełnieniu kanałów odczytuje się: Q₀-wartość przepływu dla kanału o średnicy DN,

V₀-wartość prędkości przepływu dla kanału o średnicy DN.

Wartość Q₀ i V₀ dotyczą kanału o średnicy DN ułożonego ze spadkiem i=1% za analizowany przewód ma zwykle inny spadek w związku z czym otrzymane wartości należy skorygować Q₁=Q₀(i₁)^0,5 V₁=V₀(i₁)^0,5

Otrzymane wartości stanowią przepływ i prędkość w kanale o średnicy d ułożonym ze spadkiem „i” przy całkowitym napełnieniu kanału.

3. Ustala się rzeczywistą prędkość przepływu i napełnienia kanału, w tym celu należy obliczyć wartość β =Q/Q₁

Wartość β należy odłożyć na osi odciętych krzywej sprawności i odczytać wartość α i h/d.

Poszukiwana wielkość prędkości będzie wynosić: V=V₁∙α [m/s]

Napełnienie h ustala się na podstawie odczytanego wcześniej stosunku h/d z osi rzędnych krzywej sprawności i znanej średnicy DN.

KANALIZACJA PODCIŚNIENIOWA -transportowanie ścieków w wyniku działania podciśnienia (ciś. niższe od atmosf.)

WSPÓŁCZYNNIK α -zmienny wsp. używany do obliczania prawdopodobieństwa strat statycznych ciś. w zależności od teoretycznych strat ciś.

STATYCZNE STRATY CIŚNIENIA - straty ciś. wywołane wzniesieniem przewodu kiedy system jest w stanie spoczynku

TEORETYCZNE STRATY STATYCZNE- straty statyczne spowodowane wszystkimi wzniesieniami rurociągu wypełnionymi wodą.

DYNAMICZNE STRATY CIŚNIENIA- suma start spowodowanych bezwładnością, tarciem i wzniesieniem przewodów podczas przepływu wody.

PRAWDOPODOBNE STRATY CIŚNIENIA - teoretyczne statyczne straty ciś. pomnożone przez wsp. prawdopodobieństwa.

ELEMENT WYPŁYWOWY - elem. pomiarowy ścieków odpływających z urządzeń.

ZAWÓR OPRÓŻNIAJĄCY - zawór który pozwala na przepływ samych ścieków lub mieszaniny ścieków - powietrznej do przewodów kanalizacji podciśnieniowej.

CZĘŚĆ OPRÓŻNIAJĄCA - zestaw z zaworem opróżniającym i objętością buforową (niegazowaną) przyjmującą ścieki.

RUROCIĄG PODŁĄCZENIOWY - część rurociągu podciśnieniowego łącząca pojedynczą część opróżniającą ze zbiorczym rurociągiem podciśnieniowym.

PRZESTRZEŃ REFORMUJĄCA - dolny punkt profilu rurociągu wykonywany specjalnie w celu wytworzenia kontrolowanego przepływu porcji ścieków.

STACJA PODCIŚNIENIOWA - obiekt wyposażony w wytwornicę lub wytwornicę podciśnieniowa, punkty wypływu i urządzenia sterujące, może także zawierać zbiornik podciśnieniowy lub retencyjny.

WYRÓŻNIA SIĘ 2 SYSTEMY KANALIZACJI PODCIŚNIENIOWEJ:

1. System jednoprzewodowy- w systemie tym wszystkie rodzaje ścieków odprowadzane są wspólnym ukł. przewodów

2. System dwuprzewodowy- w systemie tym oddzielnymi ukł. przewodów są odprowadzane ścieki szare i ścieki czarne. Automatyczne urządzenia opróżniające są wówczas zainstalowane przy miskach ustępowych skąd są odprowadzane ścieki czarne i na pionach lub przykanalikach odprowadzających ścieki szare. Przewody poziome umieszcza się pod stropem konstrukcyjnym osłaniając je stropem podwieszonym.

UŁOŻENIE PRZEWODÓW KANALIZACJI PODCIŚNIENIOWEJ

System kan. podciś. składa się:

1. automatycznych zaworów opróżniających, 2. toalet podciśnieniowych,

3. sieci przewodów, 4. stacji podciśnieniowej.

System działa pod ciśnieniem niższym niż atmosferyczne, ścieki wpływają do sieci przez zawory opróżniające. System jest oparty na zasadach transportu przerywanego i natychmiastowego dostępu do podciśnienia. Kiedy zawór jest otwarty, różnica między ciś. atmosf. a ciś. w przewodzie głównym powoduje przemieszanie objętości wody wraz z wielokrotną ilością powietrza przez rurociąg podłączeniowy do rurociągu głównego. Podczas gdy ciś. wyrównuje się a powietrze przepływa przez system, następuje cykliczne przyspieszenie przepływu kilkunastu oddzielnych porcji wody, które były gromadzone w najniższych punktach sieci. Przepływ wody zachodzi w obu kierunkach, ale końcowy kierunek przepływu wody zależy od spadku przewodu. Po kilku powtarzających się przemieszczeniach porcji ścieków, powietrze traci większość swej energii kinetycznej i nie może powodować dalszego pompowania. Dla systemów wewnątrz budynku długość transportowa ścieków jest zwykle w zasięgu działania każdej części opróżniającej.

SYSTEM KANALIZACJI PODCIŚNIENIOWEJ W PORÓWNANIU Z SYSTEMEM GRAWITACYJNYM WYRÓŻNIA SIĘ MOŻLIWOŚCIĄ:

-oszczędzanie wody koniecznej do spłukiwania misek ustępowych,

-stosowanie małych średnic rur,

-poziomego (bez utraty wysokości) transportu ścieków.

PROJEKTOWANIE System powinien być tak zaprojektowany by dynamiczne straty cieśn. dla przewodu przy przepływie obliczeniowym liczone od stacji podciśnieniowej do końca przewodu były mniejsze niż dostępna różnica podciśnienia. Ponieważ trudno jest określić na etapie projektowania systemu dynamiczne straty cieśn. do celów projektowych przyjmuje się prawdopodobne statyczne straty cieśn. Układ powinien być tak zaprojektowany by statyczne straty ciśń. podczas całego czasu pracy systemu były mniejsze od dostępnej różnicy podciśnienia tj. różnicy miedzy podciśnieniem inst., a podcieniem początkowym potrzebnym do działania urządzeń opróżniających.

PRAWDOPODOBNE STATYCZNE STRATY CIEŚN. OBLICZENIOWEGO WG. RÓWNANANIA:

ΔP_ST- prawdopodobne statyczne straty cieśn. [Pa], α-wsp. prawdopodobieństwa, g-przyśp. ziems. [m/s2], ρ-gęst. ścieków [kg/m3], h- wysokość wzniesienia przewodu [m], d-średnica wewn. przewodu, n-liczba wzniesień rurociągu.

Współczynnik α wskazuje do jakiego poziomu spodziewane jest napełnienie wzniesienia przewodu wodą zwykle α ≤1 i zmniejsza się wraz ze wzrostem stosunku powietrze-woda. Jest podawane przez dostawce systemu.

DESZCZÓWKA - natęż. spływu wody opadowej z dachu Q_d

Q_d=r*A*C [dm3/s] r-natęż opadów atm. [dm3/sm2], A-efektywna powierzchnia dachu [m2], C-wsp. spływu, bezwymiarowy przyjmowany w normie jako 1,0 chyba, że krajowe lokalne przepisy i wytyczne stanowią inaczej

r=s*r_min , r_min-min. natęż. opadów przyjmowane wg normy 0,03dm3/m2,

s-wsp. Ryzyka związany z obiektem dla którego projektujemy kanalizacje deszczową od 1 do 3. C=(q_SPŁ/q)≤1

EFEKTYWNA POWIERZCHNIA DACHU [m2] - A=L_R*Br

L_R -dł. dachu z którego odprowadza się wodę, Br-szerokość dachu od rynny do jego szczytu [m]

A= efektywna powierzchnia dachu.

T_R= odległość między rynną, a szczytem dachu, mierzoną wzdłuż dachu.

H_R- wysok. dachu od rynny do jego szczytu

A=L_R* T_R - pow. połaci dachowej.

UWAGA: Jeśli na dach lub do projektowanej rynny może spływać opad kierowany wiatrem na ścianę budynku efektywną powierzchnie dachu powinno się zwiększyć o 50% powierzchni ściany. Sytuacje takie mogą mieć miejsce w przypadku odwadniania szczelnych powierzchni tarasów, balkonów lub połaci dachowych połączonych z zewnętrznymi ścianami wyższych kondygnacji innego lub tego samego budynku.

Deszcz padający z wiatrem pod kątem od 26^o do 90^o od poziomu - A=L_R(Br+H_R/2)

Deszcz padający prostopadle - A=L_R*T_R

SPOSOBY ODWADNIANIA DACHÓW -

Dach jednospadowy, Dach dwuspadowy

Czterospadowy, dwuspadowy z wyprowadzeniem ścieków do wewnątrz budynku

RYNNA OKAPOWA-mocowana jest poniżej krawędzi połaci dachowej i zbiera wody opadowe z całej pow. połaci dachowej

RYNNA KOSZOWA -odbiera wodę opadową z dwóch schodzących się połaci dachowych

RYNNA GZYMSOWA -instal. bezpośrednio przy zewn. ścianie budynku

RYNNA LEŻĄCA -mocowana powyżej linii okapu połaci dachowej

DŁUGOŚĆ ODPŁYWOWA RYNNY -długość rynny od końca (od miejsca zatrzymania wody do wylotu np. rynny spustowej) lub połowa odległości między sąsiednimi wylotami z rynny.

Dachy o spadkach 8% powinny mieć wpusty odprowadzające wody umieszczone w najniższym miejscu dachu. Wpusty powinny być wyposażone w kosze odwodnieniowe.

---