1.Zyski ciepła przez przegrody nieprzeźroczyste:
te=>ts=f(te,Ib,Ic) ,ts-temp.słoneczna
strumień ciepła:
q1=αe(te-tść)+ Ic∙Єc Є-wsp.absorpcji
q2=αe(ts-tść)
tść>te by uwzględnić promieniowanie słoneczne
q1=q2 , ts=te+Єc∙Ic/αe
αe-wsp.przejmowania ciepła między ścianą a pow.zew.
wzór Mockey-Wtight:
q(τ)=U∙(tsm-ti)+υ∙u(ts(τ-φ)-tsm)
U[W/m2]-wsp.przenikania ciepła
Tsm-temp.słoneczna średnia
Ti-temp.w pomieszczeniu-stała wartość
2.Obciążenia chłodnicze od oświetlenia
Liczymy obciążenia chłodnicze bo część ciepła dostaje się na drodze promieniowania od oświetlenia
Qchośw(τ)=Pel[β+1-α-β)boś]∙Øj
Qchł.-zależy od jasności wnętrza
Pel-zainstalowana moc el. kW,W
β-wsp.określający iloraz ciepła konwekcyjnego do mocy zainstalowanej
α-udział ciepła konwekcyjnego,który jest odprowadzany z powietrzem do zainstalowanej mocy
boś-wsp.akumulacyjny od oświetlenia,zależy od czasu i akumulacji wnętrza pomieszczenia
Øj-gdy mamy bilansowanie obiektu,jednoczesne użytkowanie urządzeń
3.Zyski od ludzi(obciążenia chłodnicze od ludzi)
Człowiek wydziela ciepło(jawne i utajone) i wilgoć
Ilość oddawanego ciepła zależy od:
-temp.wnętrza
-intensywności wykonywanej czynności,na którą ma wpływ płeć i rodzaj ubioru
Pozycja siedząca,człowiek odpoczywa:Qc=110÷120W ,Qj=90W ,Qu=40÷30W
Qjc=qj∙nl ,qj-ciepło jawne od osoby ,nl-liczba osób ,utajone-wpływa na wilgotność
4.Zyski wilgoci od ludzi
W pomieszczeniu gdzie przebywają ludzie zawsze występuja zyski wilgoci od ludzi=zyski ciepła utajonego.
Odprowadzanie wilgoci z pow.ciała zależy od:
-intensywności wykonywanych czynności -temp.zew .-ubioru
5.Zyski wilgoci od pow. Mokrych i pow wody w zbior
Pomieszczenia gdzie SA
-otwarte zb wodne
-realizowane technologie-mokre pomieszczenia
W pomieszczeniach w których znajdują się otwarte zb.wodne wydziela się wilgoć która przeszkadza i należy ją usunąć.
mwilg=β∙grad P mwilg-strumień wilgoci β-wsp.proporcjonalności P-ciśnienie
Po-liczone dla temp.wody P1-liczone dla temp.powietrza
mwilg=(a+0,0174w)(Po-P1)A(760/Pb) [kg/h] w-predkość powietrza
760/Pb-koryguje ciśnienie barometryczne do ciśnienia odniesienia
A-powierzchnia a-lotność cieczy
5.Chłodzenie powietrza
-komora zraszania: ten model może być spełniony -strumień głębokości, -wstępne chłodzenie
mp(h1-h2)=mw∙cw(tw2-tw1)
-adiabatyczna komora zraszania: mw=mp(x2-x1)
6.Zmiana fazy czynnika chłodniczego w przemianie izobarycznej
1-krzywa topnienia/krzepnięcia
2-krzywa sublimacji/resublimacji(faza stała/faza gazowa)
3-krzywa parowania/skraplania(ciekła/gazowa)
7.Wykresy termodynamiczne czynników chłodniczych
B'-ciecz nasycona B”-para nasycona C-ciepło przegrzania
8.NAGRZEWANIE
m1∙h1∙QG=h2m1
m1x1∙mwilg=m1x2
h2-h1=Δh=QG/m1
x2-x1=Δx=0
Współ.kierunkowy przemiany: Є=Δh/Δx=+∞
QG=m1(h2-h1)=V1ς1-2∙Cp1-2(t2-t1)
Zasilanie nagrzewnicy: Qn=Vp∙ς∙Cp ∙(t2-t1) ,Qw=mw∙cw(tw2-tw1)
Nagrzewanie: -pierwotne(wstępne) ,-wtórne
N=Δp∙ŋ
Moc ma wpływ na przyrost entalpii
Δh=N/m1
Δh=h2-h1
Cp(t2-t1)=N/m1
9.CHŁODZENIE
Chłodnica odprowadza ciepło jawne i utajone
Qch=m1(h2-h1)
wsp.kierunkowy przemiany: Є=Δh/Δx=-∞
a)chłodzenie suche-nie można doprowadzić aby wilgoć się wykropliła
b)chłodzenie mokre: wsp.ciepła jawnego WSF=Δhj/Δhu+Δhj
zasilanie chłodnicy:
-pośrednie: -bezpośrednie:
*wsp.obejścia chłodnicy BF=h2-hATP/h1-hATP
Chłodnica ma większa sprawność gdy BF zbliża się do 0
*skuteczność(sprawność) chłodnicy Ø=1-BF
Zasilanie chłodnic:
-chłodnica pełni rolę ochładzania powietrza
-osuszanie powietrza(na chłodnice zawsze napływa woda zimna)
-dla chłodnic bezpośrednio zasilanych(czynnik=freon)
10.Nawilżanie wodne i parowe;
a) parowe: para wodna o niskich parametrach jest doprowadzana do centrali lub kanału
m1∙h1+hp∙mp=m1∙h2=>Δh=mp∙hp/m1
m1∙h1+hp= m1∙x2=>Δx=mp/m1
Є=Δh/Δx=hp ,hp-entalpia pary
b)wodne: -woda jest medium roboczym ,-najlepszy kontakt powietrza z wodą w najmniejszej objętości w najkrótszym czasie by powietrze wchłonęło wodę ,-duża pow.kontaktu powietrza z wodą(dużą pow.uzyskuje się poprzez dodatkowe wypełnienie)
Parametry przemiany: -temp.wody ,-konstrukcja, która wpływa na sprawność
Skuteczność: E=x2-x1/xk-x1
11.Urządzenia do odzysku ciepła i wilgoci
a)rekuperatory-przekazują ciepło bezpośrednio *płytowe *z czynnikiem pośrednim *z rurkami cieplnymi *układy oparte o pompy ciepła
Dla regeneratorów które nie korzystają z en.elektrycznej: Ø=tz'-tz/tw-tz
Skuteczność zależy od: *konstrukcji *prędkości przepływu powietrza
.b)regeneratory-wymienniki z wypełnieniem Et=tz'-tz/t1-tz
12.Centrale częściowej klimatyzacji
-utrzymywanie temp.przez cały rok
-wilgotność w okresie zimowym
Nawilżanie wodne: Qchl=m(hc'-h1) ,mn=m(x2-x1)
Nawilżanie parowe: Qch=m∙(hl-hl') ,tl'=tl-Øt(tl-tw)
13.Centrala pełnej klimatyzacji-temp. i wilgotność jest utrzymana przez cały czas działania
Moc chłodnic: Qch=VN∙ς(hl'-L1)
Moc nagrzewnicy wtórnej: Nw=VN∙ς(hN-h1)
14.Obieg jednostopniowych,sprężarkowych,parowych urządzeń chłodniczych
Obieg termodynamiczny to zespół przemian czynnika termodynamicznego w którym stan początkowy równy jest stanowi końcowemu.Przykładem obiegu chłodniczego jest lewobieżny obieg Carnote'a
Do oceny efektywności termodynamicznej obiegu lewobieżnego stosuje się pojęcie współczynnika wydajności chłodniczej
*dla obiegu odwracalnego Єo=qo/Wob
Obiegiem odwracalnym jest obieg Carnote'a
Qo=To|S1-S4|=To∙Δs
|qk|=Tk|S1-S4|=Tk∙Δs
|Wob|=|qk|-qo=Δs|Tk-To|
Єo=To/Tk-To
Єo- zależy od temp.źródła górnego i dolnego
Rzeczywiste(nieodwracalne)obiegi lewobieżne ocenia się na podstawie stopnia doskonałości(stopnia dobroci)
η=Є/Єo
Є-wsp.wydajności chłodniczej obiegu rzeczywistego
Єo-wsp.wydajności chłodniczej obiegu odwracalnego
15.Obieg Carnote'a
qo+|Ws|=|qk|+WR Єc=qo/Wob
qo(+)-ciepło doprowadzone do układu
qo(-)-ciepło odprowadzone z układu
Ws(+)-praca doprowadzona do układu
Ws(-)-praca odzyskana z układu
Ten obieg nie jest możliwy do zrealizowania w praktyce ponieważ: *nie da się bez strat odzyskać pracy rozprężarki i przekazać do sprężarki za pomocą sprzęgla *sprężarka nie może wsysać pary wodnej mokrej bo nastąpiłoby zniszczenie sprężarki w wyniku uderzeń hydraulicznych
16.Obieg mokry Lindego bez dochładzania
Wsp.wydajności chłodniczej: Є= qo/ Wob=qo/|Ws|=h1-h4/h2-h1<Єc
Obieg Lindego w wyniku zastąpienia rozprężarki w obiegu carnote'a zaworem rozprężnym
-zmniejsza się ilość ciepła odbieranego prze układ o Δqo
17.Obieg mokry Lindego z dochładzaniem
Dławienie izentalpowe w ZR jest przyczyną nieodwracalnych strat energii.Następuje wzrost pracy obiegu i spadek wydajności chłodniczej.Ograniczenie strat jest możliwe przez dochłodzenie czynnika przez ZR.Zastosowanie dochłodzenia powoduje wzrost efektu chłodniczego qo o Δqo w porównaniu do obiegu Lindego bez dochładzania
Єd=qobez.d+Δqo/|Ws|>Єbez.d
Obiegi mokre Lindego nie mogą być zrealizowane w rzeczywistości gdyż ulegnie uszkodzeniu gdy będzie zasysać pary nasycone mokre.
18.Obieg suchy Lindego bez dochładzania
Współczynnik wydajności chłodniczej obiegu suchego mniejszy niż wsp.wydajności chłodniczej obiegu mokrego.Wynika to ze zwiększenia pracy obiegu ΔWob>Δqo Nieproporcjonalny wzrost pracy obiegu w stosunku do wzrostu wydajności chłodniczej jest spowodowany zwiększeniem temp.końcowej procesu sprężania Єbez.d=qobez.d/Wob
19.Obieg suchy Lindego z dochładzaniem
Dławienie izentalpowe w ZR jest przyczyna nieodwracalnych strat energii.Następuje wzrost pracy obiegu i spadek wydajności chłodniczej.Ograniczenie strat jest możliwe przy dochładzaniu czynnika przez ZR.Wsp.wydajności chłodniczej: Єzd=qozd/Wob=qbd+Δqo/Wob , Єzd> Єbez.d
20.Obiegi z regeneracją(obiegi przegrzane)
W obiegu termodynamicznym stosuje się regenerację aby uzyskać jednocześnie prowadzenie procesu sprężania w obrębie pracy przegrzanej w także czynnika przed zaworem co ogranicza straty energii.Warunkiem opłacalności zastąpienia obiegu suchego obiegiem przegrzanym z regeneracja jest spełnienie nierówności ΔWOb/Wobs<Δqo/qos=>Єr/Єs>1 , Єr-wsp.wydajności chłodniczej obiegu z regeneratorem. Єs-wsp.wydajności chłodniczej obiegu suchego Єo=qo/Ws , Єo-wsp.wydajności chłodniczej ,qo-praca chłodz. , Ws-praca dostarcz.
21.Obieg przegrzany z wykorzystaniem termostatycznych zaworów rozprężnych
-bez dochładzania lub z dochładzaniem.Temp. przegrzania jest regulowana za pomocą TZR który mz czujnik za parownikiem.
22.Obieg 2-stopnia
Obniżenie temp.parowania z To do To' (To'<To) powoduje:
-wzrost różnicy ciśnień pk-po<pk-po' i sprężu pk/ po< pk/ po' ,czego następstwem jest wzrost siły tłokowej sprężarki,wzrost naprężeń i nacisków,wzrost strat eksploatacyjnych.Przekroczenie max różnicy ciśnień może spowodować przekroczenie wytrzymałości konstrukcyjnej sprężarki i jej zniszczenie.
-wzrost temp. końca sprężania tk<tk'
-spadek jednostkowej wydłużalności chłodniczej qo>qo'
Wzrost pracy sprężania w<w'
Wydajność chłodnicza sprężarki Qo=A∙Vs∙qv=A∙Vs∙qo/v ,Vs-objętościowa wydajność skokowa sprężarki ,qv-jednostkowa objętość skokowa sprężarki
-większa ilość czynnika chłodniczego odparowuje podczas dławienia w zaworze rozpręższym x'>x Powoduje to nieefektywną pracę zaworu dławiącego a to powoduje że sprężarka musi przetłaczać więcej czynnika aby osiągnąć żądana wydajność chłodniczą
23.Obieg2-stopniowy z 2-stopniowym sprężeniem,chłodzeniem międzystopniowym i dochłodzeniem ciekłego czynnika
Praca sprężania będzie najmniejsza, jeżeli stopnie sprężania sprężarki nisko i wysoko-prężne będą jednakowe pm/po=pk/pm=>pm=√po∙pk ,Є=qo/Wob=qo/W1+W2 ,Є'=qo/Wob+ΔWOb ,Є>Є'
24.Obieg z 2-stopniowym sprężeniem i 2-stopniowym rozprężeniem
ЄII=1/(1/Єt1+(1+1/Єt1)∙1/Єt2) ,Єt1=h1-h8/h2-h1 ,Єt2=h3-h6/h4-h3 ,ЄI=h1-h8'/h2'-h1 ,ЄII>ЄI
25.Rzeczywiste obiegi chłodnicze sprężarkowych parowych urządzeń chłodniczych
W obiegach rzeczywistych występuje odchylenie w porównaniu do obiegów teoretycznych, które wywołane są przez:
-nieuniknione straty objętościowe i energetyczne w sprężarce
-przestrzeń szkodliwą(martwą) w sprężarce
-skończone prędkości tłoka sprężarki powodujące spadki ciśnień w przewodach i na zaworach sprężarki
-różnice temp. między ścianami sprężarki,otoczeniem,czynnikiem chłodniczym i tłocznym co wywołuje wymianę ciepła
-nieodwracalne straty tarcia
-nieszczelność
1-1' przegrzew pary w przewodzie ssawnym i spadek ciśnienia
1-1” przegrzew i spadek ciśnienia w króćcu ssawnym
1”-2' politropowe sprężenie
2'-2” przemiana w króćcu tłocznym
2”-3 ochłodzenie i skraplanie
3-4' dochłodzenie
4'-5' dławienie
5'-1 przemiana odparowanie
26.Termostatyczny zawór rozprężny z wew. wyrównaniem ciśnienia
Jego zasada działania jest wzajemnym współdziałaniem trzech sił pochodzących od:
F1-ciśnienie panujące w zespole czujnika P1(działający na membranę jako siła otwierająca zawór) ,Fo-ciśnienie PoA na wlocie do parownika(działa na membranę jako siła zamykająca) ,F2-siła do napięcia sprężyny regulacyjnej(działa w kierunku zamyk. zaworu)
27.Termostatyczny zawór rozprężny z zew. wyrównaniem ciśnienia
Gdy doprowadzimy pod membranę niższe ciśnienie z końca parownika PoE wówczas nastąpi większe otwarcie zaworu i więcej czynnika chłodniczego wpłynie do tego wymiennika
28.Elektryczny zawór rozprężny
Mierzone są dwie wielkości: *temp czynnika na wyjściu *ciśnienie czynnika na wyjsciu
1-zawór rozprężny 2-moduł sterujący 3-regulator elektroniczny 4-parowacz. ΔS=S1-S2
29.Schemat techn. instalacji chłodniczej z elementami układu automatyki i armatury
gdy tzad<tp zawór elektromagn.otwiera się(wzrost ciśnienia) ,gdy tzad>tp zawór elektromagn. zamyka się(spadek ciśnienia)
1- termostatyczny zawór rozprężający
2-zawór elektromagnetyczny
3-wziernik
4-filtr,osuszacz ciekłego freonu
5-presoetet wysokiego cisnienia
6-presostet niskiego ciśnienia
7-zawór ssawny sprężarki
8-zawór tłoczny sprężarki
9-zbiornik freonu
30.Pośrednie systemy chłodnicze-struktury ,bilans energii
-układ z belkami chłodzącymi
-układ z wodą lodową
Równanie bilansowe:
1)chłodzone powietrze Qch=mp(h1-h2)
2)moc chłodnicza wody lodowej Qch=mwp∙Cw(tp-tz)
3)moc chłodząca parowacza Qo=mc(h1-h4) ,Qo=mc∙qo
4)moc skraplacza Qs=mc∙qk=mc(h2-h3)
5)moc chłodnicza obiegu chłodzącego skraplacz Qs=mws∙Cw(tzs-tps)
6)moc chłodnicza chłodnicy chłodzącej skraplacz Qs=mps(h2s-h1s)
31.Pompy ciepła
Єpc=Qk/Ns=Qo+Ns/Ns=Qo/Ns+1=Єo+1
Єpc-wsp. Efektywności pompy ciepła
Єo-wsp. Efektywności chłodniczej
Qo=mqo-ciepło
Qk=mqk-efekt użyteczny
Ns=mws-moz sprężarki
Sprawność pompy ciepła jest większa od 1.Aby porównać ja z innymi źródłami ciepła należy dokonac porównania na podstawie zużycia energii pierwotnej. Sprawność wykorzystania energii pierwotnej z różnych źródeł ciepła:
-sieć cieplna ηk=0,7
-kotłownia olejowa ηk=0,8
-kotłownia gazowa ηk=0,75
-ogrzewanie elektryczne ηel=0,25÷0,3 (niska sprawność zamiany energii cieplnej na elektryczna w elektrowni)
Pompa ciepła może się opłacać gdy Qpc>Qkotła przy tym samym zużyciu energii pierwotnej Ep
Q=Ep∙ηel∙Єpc>ηk∙Ep ,Єpc>ηk/ηel=0,75/0,25=3,0=>Єpc≥3,0 (warunek opłacalności)
Єpc=Qk/Ns ,Єps=(Tk∙Δs)/((Tk-To)Δs)=Tk/Tk-To ,gdy Єpc↑,Tk↓ lub To↑
32.Zyski ciepła od słońca przez przegrody przezroczyste(okna)
Qok=F[Φ1Φ2Φ3(kc∙Rs∙Icmax+kr∙Rc∙IRzmax)+k(tz-tp)] [W]
F-pow. okna w świetle muru Φ1-udział pow. szkła w powierzchni okna
Φ1-poprawka ze względu na wysokość nad poziomem morza
Φ1-wsp.uwzględniający rodzaj oszklenia i urządzenia przeciwsłoneczne
Rs-stosunek pow.nasłonecnionej do całkowitej
Rc-stosunek pow.zacienionej do całkowitej Rs=Rc=1
ICmax ,IRmax-max wartości natężenia promieniowania całkowitego i rozproszonego dla szkła[W/m2]
kc ,kr-wsp.akumulacji k-wsp.przenikania ciepła przez okna[W/m2K]
tz-obliczeniowa temp. powietrza zew.[ºC] tp-obliczeniowa temp.w pom
Qok=FΦ1Φ2Φ3(Rs∙Icmax+Rc∙IRmax)
33.Absorpcyjne urządzenie chłodnicze
Obieg absorpcyjnego obiegu chłodniczego jest złożeniem 2 obiegów: lewobieżnego parowego sprężarkowego i prawobieżnego obiegu napędowego. Praca czynnika chłodniczego w parowniku zostaje pochłonięt przez roztwór w absorberze.Proces absorpcji jest procesem egzotermicznym i dlatego wymaga chłodzenia(odprowadzenie ciepła QA z układu) Ciśnienie wzbogaconego roztworu zostaje za pomocą pompy podniesione do ciśnienia skraplania. W warniku na skutek ogrzewania przez palnik(doprowadzenie ciepła Qw do ukł) następuje odgazowanie i desorpcja czynnika chłodniczego. Ubogi roztwór z warnika jest kierowany przez zawór rozprężny do absorbera a odgazowany czynnik chłodniczy zostaje skroplony w skraplaczu(odprowadzenie ciepła Qu z ukł) Skroplony czynnik chłodniczy jest kierowany przez zawór rozprężny do parownika, gdzie odparowuje(odebranie ciepła Qo przez ukł) Pary czynnika płyną do absorbera gdzie są pochłaniane przez ubogi roztwór.
Przemiany:
1-2 proces sprężania realizowany w sprężarce termicznej
2-3 izotermiczne skraplanie i oddanie ciepła
3-4 izentropowe rozprężanie
4-1 izotermiczne odparowanie i odbiór ciepła
8-5 izobaryczna absorpcja pary zachodząca z wydzieleniem ciepła
5-6 izentropowe zwiększenie ciśnienia przez pompę
6-7 desorpcja pary przez doprowadzenie ciepła
7-8 izentropowy spadek ciśnienia
Zasada działania urządzenia chłodniczego absorpcyjnego jest oparta na zdolności absorpcji jednego płynu przez drugi. W technice chłodniczej stosuje się płyny o bardzo różnych temp. wrzenia. Płyn o niższej normalnej temp. wrzenia pełni funkcję czynnika chłodniczego natomiast płyn o wyższej normalnej temp. wrzenia pełni funkcję absorbenta np.. amoniak-woda(absorbent) ,woda-bromek litu(absorbent).