3.Modele sys. transp. charakterystycznych dla kopalń węgla kamiennego , ogólne schematy, rodzaje i charakterystyki stosowanych śr. transportowych.
Przenośniki taśmowe i taśmowo-linowe dużej mocy są stosowane w transp. głównym kopalń z podziemia na powierzchnie. najbardziej reprezentatywnym przydałem zastosowania tego sys. Transportowego jest kopalnia i elektrownia. wykonano wyrobisko korytarzowe nachylone pomiędzy punktem ciężkości poziomu wydobywczego kopalni węgla, a składowiskiem węgla w elektrowni. Schemat tego sys. obrazuje rys
Magistrale wodociągowe mogą być wykorzystane do pełnego lub częściowego łączenia w podziemiu, na różnych poziomach kilku kopalń. Odl. między kopalnią, a odbiorcą może dochodzić do kilkudziesięciu kilometrów w zależności od różnych czynników takich jak:
Wydajność, ukształtowanie terenu i złoża,rodzaju nadkładu. Stosowanie tego typu systemów transportowych daje duże ekonomiczne. Korzyści te wynikają przede wszystkim ze zblokowania elektrowni z kopalnią, z graniczenia pojemności zbiorników, ze zmniejszania wydatków energii na wielokrotne ładowanie węgla na środki transportowe, z prowadzenia pełnej automatyzacji kompleksu zakładów wydobywczo-energetycznych. Magistrale wodociągowe mogą być prowadzone poziomo lub po nachyleniu w zakresie do 18 stopni w podziemiu i na powierzchni. Mogą być instalowane w linii prostej łączącej kopalnię z odbiorcą lub w postaci dowolnej linii łamanej przestrzennej, jednak ograniczenie liczby przesypów jest zawsze korzystne. Z głębokości 1000m min. długość wynosi ok. 5,5 km . Przykładem tego typu rozw. układu transp. jest rysunek:
Systemy z transportem mieszanym znalazły szerokie zastosowanie w nowoczesnych kopalniach głębinowych. Różnorodność rozwiązań jest tutaj duża. Historycznie najstarszy przykładem tego systemu jest transport urobku ze ścian do oddziałowego punktu załadowczego przy użyciu nośników zgrzebłowych i taśmowych, od punktu załadowczego do szybu za pomocą kopalnianej kolei podziemnej i dalej na powierzchnie szybem. Wybór tego systemu transp. podyktowany jest dużą koncentracją wydobycia, średnią odl. oddziału od szybu przekraczającą 3 km koniecznością wykonania ze względów wentylacyjnych podwójnych przekopów oraz czynnikami ekonom. W transporcie głównym poziomym, od oddziału wydobywczego do szybu, stosuje się obecnie przede wszystkim przenośniki taśmowe typu gwarek z taśmą o szerok. 1;1,2;1,4 m i prędkości od 2 - 3 m/s. Długość poszczególnych przenośników zależy od układu dróg transportowych i wynosi od 600 - 1000 m. Najbardziej reprezentatywny przykład omawianego systemu z transportem mieszanym przedstawia schemat na rys.(3)
4. Modele systemów transp. charakterystyczna dla kopalń rud metali - ogólne schematy, rodzaje i charakteryst. stosowanych środków transportowych. Systemy z transportem przerywanym stosowane w górnictwie węglowym, rud metali ( miedzi, cynku i ołowiu). W systemach tych w transporcie oddziałowym wykorzystuje się ładowarki i wozy samojezdne a w trans głównym- kopalniana kolej podziemna lub duże wozy samojezdne. Przykład tego systemu przedstawia rys. :
Duże znaczenie w systemach tych ma: org. ruchu pojazdów, właściwy dobór pojemność i lokalizacja zbiorników urobku. Jednym z podstawowych warunków prawidłowego wykorzystania sys. jest mobilność zbiorników urobku instalowanych w rejonie oddziałów. Zbiorniki te powinny być także wyposażone w kruszarki urobku, gdyż zmniejszenie rozmiaru brył skalnych ułatwia następne operacje załadunku i wyładunku pojazdów oraz umożliwia lepsze wykorzystanie pojemności skrzyń ładunków pojazdów. W tym sys. istnieje ekonomiczne oraz techniczne uzasadniona tendencja do zwiększenia ładowności lub udźwigu pojazdów, zwiększania prędkości jazdy, zmniejszania czasów manipulacyjnych, liczby obsługi i do automatyzacji. Do własności sys. Zalicza się wszystkie istotne czynniki zewn. I wew. związane z funkcjonowaniem sys. funkcjonowanie sys. Jest możliwe dzięki pracy maszyn, dopływowi energii. Praca maszyn związana jest z przetwarzaniem en. w prace mechaniczną, której efekty zawsze wyrażone są przez wielkość fiz. z parametrem czasu np.: prędkość, natężenie przepływu przykładowo grupa wielkości fizycznych, związanych z zapewnieniem funkcji. Systemu maszynowego, obejmuje:
wymiary obiektu ( długość, szerokość, wysokość w metrach )
masę ( kg) lub ciężar własny w N
zasięg wykonawczy, m
pojemność naczynia lub organu roboczego , m3
prędkość przemieszczania elementu roboczego m/s
siła uciągu N
wydajność masowa Mg/h
wydajność objętościowa m3 /s i inne
ROZWIĄZANIA ZESPOŁÓW NAPĘDOWYCH PRZENOŚNIKÓW TAŚMOWYCH, CHARAKTERYSTYKI ELEMENTÓW SKŁADOWYCH BLOKU NAPĘDOWEGO.
W skład zespołu napędowego wchodzą:
Silnik - w napędach przenośników stosuje się z reguły silniki elektryczne - pierścieniowe, lub zwarte klatkowe, o mocach od 100 do 800 [kW]. Dla silników napędowych do napędu przenośników wymagana jest również odpowiednia klasa izolacji
Skrzynia przekładniowa - zadaniem ich jest zmiana wartości prędkości obrotowej wału biernego w stosunku do wału czynnego oraz zmiana momentu uzyskiwanego na wale biernym. W napędach przenośników taśmowych stosuje się dwa typy przekładni: 1 - równoległe, 2 - kątowe. Każda z przekładni budowana jest jako prawa lub lewa.
Sprzęgła - stosowane w celu połączenia wałów w napędzie przenośnika. Sprzęgła muszą spełniać następujące czynniki: 1 - przenosić moment obrotowy, 2 - eliminować nieosiowość ustawienia wałów, 3 - kompresować wydłużenie termiczne wałów, 4 - łagodzić gwałtowne zmiany obciążenia. Wszystkie te warunki spełniają sprzęgła poślizgowe wśród których wyróżniamy następujące pozycje: a - sprzęgła hedrokinetyczne, b - sprzęgła proszkowe, c - sprzęgła elektromagnetyczne
Bęben napędowy
Typowe rozwiązania zespołów napędowych:
Napęd dwusilnikowy z przekładnią równoległą
Napęd jednosilnikowy z przekładnią równoległą
Napęd dwusilnikowy z przekładnią kątową
Napęd jednosilnikowy z przekładnią kątową
Definicja transportu. Elementy składowe procesu i systemu transportowego wskaźniki efektywności transportu.
Transport kopalniany jest to zespół czynności związanych z przemieszczaniem w odpowiednim czasie na obszarze kopalni głębinowej, odkrywkowej lub morskiej ładunków dóbr materialnych i osób z jednego miejsca w inne przy wykorzystaniu właściwie dobranych środków technicznych i organizacyjnych. Do czynności tych należy zaliczyć także wszelkie procesy związane z załadunkiem i wyładunkiem środków transportu przy użyciu urządzeń zabudowanych na stałe na tych środkach, takich jak żurawie na platformach wozów lub na podwoziu samojezdnym, przenośniki zgrzebłowe w dnie wozów samowyładowczych i in., lub za pomocą urządzeń nie związanych konstrukcyjnie ze środkiem transportu.
Głównymi ogniwami transportu kopalnianego są;
- transport podziemny, który dzieli się na transport oddziałowy, główny, szybowy i pomocniczy
- transport na powierzchni
- transport zewnętrzny ( z kopalni do odbiorcy)
ZAŁADUNEK---NOŚNIK-------------------WYŁADUNEK
NOSIWO---------PRZEMIESZCZENIE----NOSIWO
MIEJSCE A-------DROGA TRANSP.-------MIEJSCA B
System transportu składa sie z elementów, którymi są urządzenia transportowe i węzły transportowe (np. załadownie wozów kopalnianych, zbiorniki wyrównawcze itd.)
2. Wpływ uwarunkowań górniczych i geologicznych na wybór systemu transportowego i dobór środków transportu.
Ewolucja eksploatacji górniczej jest scharakteryzowana przez:
-zwiększenie głębokości wydobycia
-koncentrację robót górniczych i wzrost jej produkcji jednostkowej
-rozwój mechanizacji i wzrost zużytej energii
W warunkach kopalń głębokich szybko wzrasta ciśnienie górotworu i przy słabych skałach proces deformacji wyrobisk ulega przyspieszeniu.
Klimatyczne warunki podziemnych wyrobisk, określone temperaturą i prędkością powietrza, wilgotnością, pyłem i ilością gazów szkodliwych, ulegają pogorszeniu ze wzrostem głębokości kopalń.
W kopalni istnieje kilka źródeł ciepła:
-wydzielane w wyniku cyrkulacji powietrza
-wydzielane przez skały i urobek
-wydzielane przez maszyny i urządzenia
-inne źródła ciepła
Ogólnie ze wzrostem głębokości zwiększają się procesy egzotermiczne, charakteryzujące się wydzielaniem dużych ilości CO i ciepła., wzrasta pyłowość węgla i prędkość powietrza klimatyzacja staje się trudniejsza do utrzymania. Te warunki kopalń określają koncepcje i wymagania stawiane systemom transportu, które można ująć następująco:
-środki transportu muszą odznaczać się dużym bezpieczeństwem w odniesieniu do atmosfery metanowej, nie mogą wydzielać nadmiernej ilości gazów toksycznych ani być źródłem intensywnej wibracji, hałasu, nadmiernego wydzielania ciepła i nie mogą stanowić zagrożenia pożarowego lub zagrożeń ruchowych
-odspojony od calizny urobek o wys. Temp. Powinien jak najkrócej znajdować się w strudze świeżego powietrza
-liczba punktów przeładunkowych powinna być zmniejszona do minimum
3. Budowa i zasada działania ścianowego przenośnika zgrzebłowego unifikacja i typizacja zespołów.
przenośnik zgrzebłowy jest to urządzenie transportowe typu przesuwającego w którym przymocowane do łańcucha (łańcuchów) elementy poprzeczne zwane zgrzebłami przesuwają urobek w sposób ciągły w określone miejsce.
Każdy przenośnik zgrzebłowy składa się z następujących podstawowych zespołów:
napędu, przęseł, łańcucha wraz ze zgrzebłami oraz zwrotni. Silnik napędowy sprzęgnięty z przekładnią zębatą za pośrednictwem sprzęgła hydrokinetycznego napędza gwiazdę napędową która pociąga łańcuch przenośnika wraz z urobkiem. Do napędu stosuje się silniki o dużym momencie rozruchowym (ogniotrwałe) Elementy i zespoły stosowanych przenośników są zunifikowane tak, że są one wzajemnie wymienne. Umożliwia to uporządkowanie gospodarki częściami zamiennymi oraz ułatwia szkolenie personelu obsługującego.
budowa-rysunek str. 470
18. Rodzaje taśm przenośnikowych ich budowa i charakterystyczne parametry
użytkowe.
Ze względu na przeznaczenie: ogólnego i specjalnego przeznaczenia(odporne na niskie i wysokie temperatury, na ścieranie, na działanie olejów, słońca, pary wodnej i inne).
Pod względem konstrukcyjnym na: gładkie, o specjalnej powierzchni(wytłaczanej, z nawulkanizowanymi progami i poprzeczkami) i specjalnej konstrukcji, przeznaczone do stosowania w przenośnikach z cięgnem pędnym(liny).
W zakresie budowy: rdzeniowe(rdzenie tkane lub z linek, dwurdzeniowe), monolityczne(z taśmy stalowej) i siatkowe(plecione z drutu stalowego lub z odpowiednio łączonych łańcuchów pierścieniowych).
Budowa: Taśma gładka o konstrukcji rdzeniowej składa się z kilku przekładek wykonanych z włókien naturalnych lub sztucznych, tkanych najczęściej krzyżowo i połączonych ze sobą za pomocą cienkiej warstewki gumy. Wszystkie przekładki tworzą razem rdzeń taśmy, który przenosi siły wzdłużne i poprzeczne. Przekładki łączy się razem w procesie wulkanizacji, a guma między przekładkami zabezpiecza odpowiednią przyczepność przekładek oraz daje możliwość ich wzajemnego przemieszczania. Rdzenie z przekładek tkanych wykonuje się z: bawełny, wełny drzewnej, poliamidów, poliestrów, azbestu, włókien szklanych. Taśmy trudnopalne maja okładki wykonane ze specjalnego PCW. Buduje się też taśmy z linkami stalowymi. Istotnym elementem każdej taśmy są bieżniki wykonane z kauczuku naturalnego lub syntetycznego.
Parametry techniczne: szerokość B[cm], liczba przekładek i lub linek z, obciążenie zrywające Sz[kN/cm] odniesione do jednej przekładki, moduł sprężystości podłużnej E[kN/cm], masa taśmy odniesiona do 1 m długości qt [kg/m lub kg/m2], grubość okładki nośnej i bieżnej on i oo [mm], grubość taśmy g [mm], koszt taśmy [zł/m].
rys
25. Rodzaje lokomotyw kopalnianych i wozów do transportu urobku.
Lokomotywy dzieli się na:
z uwagi na sposób wytwarzania siły pociągowej:
adhezyjne(przyczepne)
specjalne(np. zębate)
z uwagi na sposób zasilania
zależne(elektryczne przewodowe)
niezależne(elektryczne akumulatorowe, pneumatyczne, spalinowe)
z uwagi na rodzaj napędu
elektryczne
pneumatyczne
spalinowe
Wozy kopalniane dzieli się ze względu na:
przeznaczenie
wozy osobowe, w tym sanitarne
wozy urobkowe do przemieszczania urobku, skały płonnej oraz materiałów podsadzkowych
wozy do transportu różnego rodzaju materiałów i ciężkich urządzeń w tym drzewiarki, wozy do transportu materiałów długich, sypkich, płynów, gazów technicznych, bębnów, taśm i kabli, itp.
wozy specjalne wyposażone w urządzenia techniczne dla potrzeb kolei i przeciwpożarowe
wg charakteru przemieszczania
niesamojezdne, przemieszczane lokomotywami
samojezdne z odpowiednim napędem
liczbe osi
dwuosiowe
czteroosiowe
wozy na wózkach dwuosiowych
pojemność
wozy małe (WM) o pojemności do 1,5 m3 włącznie
wozy średnie (WS) o pojemności powyżej 1,5-3,0
wozy duże(WD) o poj. od 3,0 wzwyż
konstrukcję skrzyni i sposób wyładunków wozów urobkowych
ze skrzynią sztywno zamocowaną do ramy podwozia, opróżnianie przy wykorzystaniu wywrotu, ze skrzynią zamocowaną zawiasowo do ramy podwozia i podnoszonym bokiem skrzyni, wypróżnianie przez nachylenie skrzyni
ze skrzynią mającą odchylone dno, przez które następuje opróżnienie wozu
ze skrzynią mającą odchylone ścianki boczne i nachylone dno, opróżnianie przez odkrycie ścianek bocznych( jednej lub dwóch)
ze sztywną skrzynią zamocowaną obrotowo do ramy podwozia, wypróżnianie prze obrót skrzyni
zakres zastosowania wozów osobowych
dla wyrobisk transportowych poziomych
dla wyrobisk nachylonych
7. Klasyfikacja przenośników, zakres stosowania i charakterystyki techniczne
poszczególnych typów.
Podział ze względu na rodzaj czynnika roboczego niosącego mat. transportowany:
Cięgnowe:
taśmowe
taśmowe z cięgnem pędnym
z podwyższonym kątem nachylenia
zgrzebłowe: przesuwające i hamujące
zasobnikowe
zgarniakowe
kubełkowe
płytowe
miotające
wózkowe
Bezcięgnowe:
- śrubowe
toczno-napędowe
wibracyjne
wstrząsowe
magnetyczne
Grawitacyjne:
ślizgowe
wałkowe(impulsowe)
wózkowe(impulsowe)
Z czynnikiem pośredniczącym(ciśnieniowe):
pneumatyczne ssące, tłoczące, ssąco-tłoczące
hydrauliczne
Podzial ze wzgl. na predkośc transportowanego materiału:
O stalej predkości transportowanego materiału
ciśnieniowe
pneumatyczna
hydrauliczna
cięgnowe
c) śrubowe
toczno-napędowe
O zmiennej prędkości transportowanego materiału:
okresowo
wstrząsowe
podrzutowe
nieokresowe
miotające
grawitacyjne
impulsowe
Zakres stosowania:
grawitacyjne:
ześlizgi zsuwnie i zsypnie: w miejscach przeładunku, wszędzie tam, gdzie nie jest wymagana automatyczna regulacja strugi urobku, nadaja się do transportu tylko przy odpowiednim kącie nachylenia do poziomu; krążnikowe i wózkowe: szeroko w transporcie pomocniczym oraz w magazynach, warsztatach itp., do transportu zespołów urządzeń drobnicy i materiału kawałkowego; wałkowe napędzane: do transportu poziomego ciężkich ładunków jednostkowych o gładkiej i płaskiej podstawie.
zgarniakowe: do trasportu mat. sypkiego o małej twardości, drobno i średniouziarnionego z wyłaczeniem mat. silnie zdzierających, kruchych i przylepnych. tam gdzie mat należy odbierać z róznych zbiorników równocześnie lub oddzielnie i przemieszczać do innych zbiorników.
zgrzebłowe: jako przenośniki ścianowe, podścianowe i chodnikowe; lekkie: odstawa urobku z chodników, zabierek i ubierek, w zespołach chodnikowych i do odstawy urobku ze ścian, lecz w drugim polu;
taśmowe: w górnictwie pod ziemią i na pow. kopalń, pod ziemią w odstawie oddziałowej poza przodkiem wybierkowym i w odstawie głównej.
Charakterystyki techniczne poszczególnych typów:
zgrzebłowe: długość 60 - 300 m, szerokość 400 - 1100 mm, moc do 1,3 MW, prędkość 0,65 - 1,14 m/s, wydajność 60 -1000 t/h.
taśmowe: szerokość taśmy do 3 m,; 4,5 cm - grubość taśmy
24. Rodzaje i charakterystyka techniczna kolejek kopalnianych. Rozwiązania napędów i
zasilania.
Rodzaje kolejek kopalnianych:
W zależności od usytuowania w chodniku:
podwieszane
naspągowe
w zależności od rodzaju jezdni;
z jezdnią linową
z jezdnią szynową
W zależności od rodzaju napędu:
z napędem kołowrotem i liną otwartą
z napędem kołowrotem i liną bez końca
z ciągnikiem samojezdnym
Charakterystyka techniczna:
...........?????
23. Elementy systemu transportu kolejami trakcji szynowej.
Pierwszym elementem w transporcie kolejami szynowymi jest punkt załadowczy (element stacji załadowczej). W pracy punktu załadowczego można wyróżnić 3 ogólne zagadnienia: zapełnienie urobkiem skrzyni wozu, ruch pociągów próżnych i pełnych w rejonie stacji załadowczej, technika automatyzacji procesu zapełnienia wozu oraz ruchu pociągów. Punkt załadowczy składa się ze zbiornika akumulacyjnego, z którego przenośnik rozładowczy podaje urobek do kosza zasypowego usytuowanego nad wozem urobkowym.
Stacja załadowcza obejmuje całokształt czynności i urządzeń związanych z dojazdem, manewrowaniem, zapełnianiem pociągu i jego odjazdem pod szyb. Wyróżnia się stacje załadowcze krańcowe i pośrednie. Rozwiązanie poszczególnych stacji załadowczych zależy w dużym stopniu od przyjętego schematu ruchu pociągów na danym poziomie wydobywczym, wydajności punktu załadowczego, stosowanego taboru wozów urobkowych i lokomotyw, przyjętej mechanizacji i automatyzacji.
Ze stacji załadowczej materiał jest transportowany kolejami szynowymi do stacji wyładowczej. W stacjach wyładowczych odbywa się opróżnianie wozów urobkowych. Usytuowane są one w rejonie podszybia (jeżeli w szybie zabudowane jest urządzenie wyciągowe skipowe) lub na pow. kopalni (w szybie urządzenie wyciągowe klatkowe lub wychodnia). Wyróżnia się także specjalne stacje wyładowcze przeznaczone do opróżniania wozów transportu materiału podsadzkowego (usytuowane w różnych częściach kopalni). Metody opróżniania wozów urobkowych zależą od typu budowy danego wozu. Prawidłowe wykonanie stacji wyładowczych wymaga zastosowania różnych urządzeń mechanicznych: kolejek łańcuchowych przetokowych, hamulców torowych, zapór torowych, popychaków.
22. Systemy transportu ciągłego przenośnikami tasmowymi, urządzenia towarzyszące.
Systemy transportu!!! rys. str. 575!!!
Magistrale taśmociągowe mogą być prowadzone poziomo lub po nachyleniu w zakresie do 18 stopni w podziemiu lub na powierzchni, mogą one być zainstalowane w linii prostej łączącej kopalnie z odbiorcą lub w postaci dowolnej linii łamanej przestrzennej, jednak ograniczenie liczby przesypów jest zawsze korzystne.
W przypadku korzystnych warunków górniczo-geologicznych na obszarze jednej lub zespołu kopalń, należy przeprowadzić analizę porównawczą transportu nachylonego ciągłego z transportem łamanym poziom -pion -poziom i wybrać wariant optymalny.
Urządzenia pomocnicze:
Przy transporcie ciągłym szczególną uwagę zwraca się na przesypy czyli urządzenia służące do formowania, kierowania i wyrównywania strugi nosiwa w miejscu jego przeładunku z jednego przenośnika na drugi. Przesyp jest wyposażony w urządzenia:
chroniące taśmę przed uderzeniami brył nosiwa
zabezpieczające przed przesypywaniem się nosiwa na boki taśmy odbierającej
akumulujące nadmiar nosiwa w celu wyrównania strugi urobku
amortyzujące uderzenia brył nosiwa w przesyp
kontrolujące pracę przesypu
wybierające obce przedmioty z nosiwa.
10 pyt Przesypy
Przesypy są to urządzenia służące do kierowania, formowania i wyrównywania strugi nosiwa w miejscu jego przeładunku z jednego przenośnika na drugi. Załadunek przenośnika odbierającego może odbywać się w jednym lub jednocześnie w wielu miejscach wzdłuż jego długości Przesypy mogą być osiowe, prostopadłe i kątowe, pojedyncze lub zdwojone. Rozróżnia się przesypy stacjonarne i przenośne, sztywne i elastyczne. Przesyp jest wyposażony w urządzenia:
Przeznaczone do ochrony taśmy przed uderzeniami spadających brył nosiwa
Zabezpieczające rejon przeładunku przed przesypywaniem się nosiwa na boki taśmy odbierającej
Dające odpowiednie ukierunkowanie i uformowanie
Nadające nosiwu prędkość prędkość zbliżoną do prędkości taśmy odbierającej
Akumulujące nadmiar podawanego nosiwa
Amortyzujące uderzenia brył nosiwa
Kontrolujące prawidłowości pracy przesypu
Wybierające obce przedmioty z transportowanego nosiwa
Przedmioty stalowe wybierane są przy urzyciu elektromagnesów a drewno przy wykorzystaniu przenośnika grawitacyjnego krążnikowego. Dla przenośników o małej i średniej wydajności oraz przy transporcie materiałów mało ścieralnych stosuje się przesypy osiowe. Rysynek
Przy dużej prędkości ważne jest zrównanie składowej prędkości nosiwaw kierunku ruchu taśmy odbierającej z prędkością tej taśmy. Przy prędkości 3 do 4 m/s stosuje się przenośnik pośredni. Wyładunek nosiwa z przenośnika odbywa się na stacji czołowej lub na trasie przenośnika.
16. Budowa i zasada działania przenosnika taśmowego. Funkcje spełniane przez
poszczególne zespoły oraz ich unifikacja i typizacja. (rysunek)
Podstawą działania tego typu przenośników jest przemieszczanie nosiwa na taśmie specjalnej budowy, względem której nosiwo pozostaje nieruchome.
Typowy przenośnik taśmowy składa się z następujących zespołów:
konstrukcja nośna
zwrotnia
urządzenie napinające
wysięgnik
taśma
napęd
Ad.1. służy do zamocowania krążników górnych i dolnych, zabezpieczenie nosiwa przed opływającym powietrzem, mocuje się na niej także przełazy, osłony, oświetlenie.
Konstrukcja nośna przenośnika powinna składać się z powtarzalnych członów. być możliwie lekka, prosta w budowie, dostatecznie wytrzymała, odporna na warunki klimatyczne, łatwa w montażu i demontażu. Wyróżnia się sztywne lub elastyczne konstrukcje nośne.
Ad. 2. zabudowana jest na przeciwległym do wysięgnika końcu przenośnika
Ad. 3. służy do ustalenia położenia zwrotni. Ma ono śrubę rzymską i łańcuch kotwiczony na belce. Śruby rzymskie pozwalają na regulowanie położenia zwrotni tak by taśmy nie schodziły z położenia środkowego na boki
Ad. 4. pozwala na wyładowanie urobku na dalszy środek odstawy w pewnej odległości od napędu.
Ad. 5. składa się z rdzenia, okładki nośnej , okładki bieżnej, i ochraniaczy bocznych
Ad. 6.stacja napędowa powinna mieć dostateczną moc do wprawiania w ruch taśmy i utrzymywania jej prędkości w żądanym zakresie przy zadanym obciążeniu w okresie ruchu ustalonego przenośnika. Od stacji napędowej wymaga się odpowiedniej wytrzymałości, prostoty konstrukcji, małych rozmiarów i małej masy oraz trwałości większej od pozostałych elementów przenośnika.
Stacja napędowa składa się z: bębnów napędowych, silników, sprzęgieł, przekładni zębatych, hamulców, urządzeń czyszczących, wysięgnika, ramy napędu, bębna zrzutowego, osłon, blach bocznych wysięgnika.
Unifikacja : Nie istnieje przenośnik taśmowy o uniwersalnej konstrukcji, który zaspokoiłby potrzeby górnictwa podziemnego, odkrywkowego, hutnictwa i budownictwa. Dąży się jednak do pewnej unifikacji podzespołów przenośnika, które można by wykorzystać w przenośnikach przeznaczonych dla różnych celów i w różnych przemysłach. Wymagania te spełnia blokowa konstrukcja podzespołów umożliwiająca składanie ich ze sobą w wielu różnych zestawieniach.
Przenośniki posiadają wysoki stopień typizacji.
13.Przenosniki zgrzeblowe jako podzespoly innych maszyn zespolowych lub transportowych
Ładpwaeki łapowe zbudowane na zasadzie pracy przenosnika zgrzeblowego naleza do gr.ładowarek o dzialaniu ciaglym.Głownymi zespolami ładowarek łapowych sa:
-podwozia na gasienicach lub na kolach oponowych
-glowica zaladowcza
-przenosnik zgrzeblowy(podawarka)
-wysiegnica o zmiennym kacie obrotu plaszczyznie poziomej i pionowej
Zasada pracy ładowarki polega na zgarnianiu urobku z pochylej plyty przez dwie przeglubowe lapy i skierowaniu go do srodkowej czesci plyty na przenosnikzgrzeblowy jedno lub dwu lancuchowy.Przegubowe mocowanie wysiegnicy i hydrauliczne regulowanie jego obrotu umozliwia podawanie urobku do wozow lub na inne srodki transportu.
Ładowarki lapowe sa przeznaczone do ladowania skal o roznej gestosci i twardosci w wyrobiskach o nachyleniu +-15stopni Maszyny te maja duza wydajnosc ,dobra zwrotnosc i mogą być stosowane w pracach przygotowawczych oraz w systemach komorowo-filarowych.Wyroznia się ład.łapowe z pojedynczym przenosnikiem zgrzeblowym lub dwoma w ukladzie szeregowym.Łancuch zgrzeblowy o duzej predkosci (1-1,5 m/s) jest zlozony z szeregu powtarzalnych odcinkow których budowa pozwala na uzyskanie dwuprzegubowosci .Odcinek łańcucha sklada się z kilku ogniw łańcucha łubkowego przeginajacy się wzajemnie w płaszcyznie pionowej .Łancuch może być napedzany silnikiem ,który znajduje się w glowicy zaladowczej i napedza mechanizm nagarniajacy ładowarki lub który jest usytuowany na wysiegnicy przy bebnie wysypowym.
Na bazie ładowarek powstaly nowoczesne konstrukcje wiekszosci kombajnow wąskoprzodkowych W kombajnach tych może być stosowany jeden przenosnik zgrzeblowy z jednym łancuchem centralnym (gietki)albo dwoma łancuchami centralnymi lub skrajnymi a także dwa przenosniki zgrzeblowe w uk.rownoleglymlub w uk.szeregowym z których pierwszy przenosnik jest dwulancuchowy a drugi jedno lub dwu.Urobek jest pchany zgrzeblami ładowarki wzdloz czola przodka ,a nastepnie boczne usytuowany przenosnik zgrzeblowy dwułańcuchowy. W kombajnach chodnikowych bardzo lekkiej budowy do napedu glowicy sluzu łancuch zgrzeblowy przenosnika ,który napedza zwrotnie i zwiazana z nia glowice urabiajaca.Przenosnik sklada się z dwoch odcinkow rynien ,pierwszy odcinek jest mocowany w stole glowicy ladujacej ,a drugi odcinek stanowi wysiegnice kombajnu ,do ktorej mocowany jest naped zdwojony przenosnika i ladowarki .Zwrotnia napedowa jest jednoczesnie zwrotnia wysypowa .Druga zwrotnia ma za zadanie przeniesienie momentu obrotowego z bebna lancuchowego za posrednictwem przekadni zebatej na lupy ladujace i zredukowanie lp.obrotow bebna odpowiadajacych predkosci lancucha do lp. obrotow łap praz zapewnienie synchronizacji ich ruchow niedopuszcajacej do ich zderzenia.
Rys.
29. WOZY SAMOJEZDNE NA PODWOZIACH OPONOWYCH - PODZIAŁ I ZAKRES STOSOWANIA
Do mechanizacji wydobycia przewidziano samojezdne maszyny różnej budowy, w zakresie następujących grup pracy:- urabianie złoża; - zabezpieczenie i likwidacja wyrobisk eksploatacyjnych;- ładowanie i transport urobku;- transport obsługi, materiałów, urządzeń i maszyn oraz narzędzi;- przygotowanie dróg transportowych do prac pomocniczych.do specyficznych warunków kopalnianych, określających koncepcję i konstrukcję samojezdnych maszyn należą:-ograniczone wolne przestrzennie wyrobisk;-mała szerokość toru jazdy maszyn i małe promienie krzywizn;- wymagana duża zwrotność pojazdu; - dobra widoczność, wysokie temperatury, działanie korozyjne środowiska; - zmienne podłoże wyrobiska zanieczyszczone błotem lub wodą;- znaczne nachylenie dróg transportowych; - trudności w usuwaniu
spalin wydzielanych przez silniki spalinowe. Do zalet transportu maszynami samojezdnymi zalicza się:-duża elastyczność pracy;-łatwość wykonywania manewrów; - duża ruchliwość pojazdów;- możliwość transportu nosiwa o dowolnych własnościach fizyczno - mechanicznych;- łatwość poruszania się tych pojazdów po drogach o złożonym profilu i trasie, nachylenie trasy może wynosić 70 do 100 promili w kierunku jazdy wozami pełnymi i 120 do 150 promili w kierunku jazdy wozami próżnymi; - małe promienie skrętu pojazdów;- łatwość za i wyładunku;-duża wydajność pracy;-autonomiczny układ zasilania w energię; łatwość budowy dróg; -pełną mechanizację wszystkich prac transportowych.WADY:-złożoność konstrukcji pojazdów;- szybkie zużycie ogumienia;- zależność pracy silnika od warunków klimatycznych; - pracochłonność remontów i napraw;-ujemny wpływ na środowisko naturalne w postaci hałasu, wibracji, podwyższenia temperatury i wydzielenia gazów toksycznych; trudności w przewożeniu smarów i paliwa;- stosunkowo wysokie koszty.MASZYNY SAMMOJEZDNE MOŻNA PODZIELIĆ NA DWIE GRUPY;- maszyny w których silnik spalinowy służy wyłącznie do przemieszczania pojazdu w nowe miejsce pracy, a praca wykonywana jest kosztem innego rodzaju energii np. elektrycznej do tej należą:wozy wiertnicze, wozy kotwiące, wozy strzelnicze. Charakteryzują je małe silniki i małe prędkości jazdy;-maszyny w których całą praca wykonywana jest przy pomocy energii spalanego przez silnik paliwa w silniku spalinowym.do tej grupy należą wozy ładująco - odstawcze i wozy techniczne. Mają one duże moce i poruszają się z dużymi prędkościami. CZYNNIKI PODZIAŁOWE:1Osprzęt roboczy(wozy uniwersalne i wielocelowe)2rodzaj podwozia lub sposób przesuwania się w czasie pracy(maszyny na podwoziu gąsienicowym lub kołach gumowych))3)żródła napędu (silnik spalinowy, elektryczny, kombinacja tych dwóch) 4)rodzaj napędu (mechaniczny, elektryczny, hydrauliczny)
PODZIAŁ MASZYN TRANSPORTOWYCH WG OSPRZĘTU:- ładowarka łyżkowa niska lub normalna;- wóz ładująco - odstawczy;- wóz odstawczy jedno lub wielonaczyniowy z rozładunkiem tylnym przez obrót skrzyni lub przez poziome przesunięcie teleskopowej skrzyni, z rozładunkiem bocznym, z rozładunkiem przez dno; maszyny do prac pomocniczych, w tym wozy do transportu załogi, nośniki obudowy kasztowej, wozy do transportu kontenerów, wozy do zagęszczania spodku wyrobiska, wozy pogotowia technicznego, wozy paliwowo - smarownicze i inne.WG UKŁADU POJAZDÓW I RODZAJU PODWOZIA:- wozy samojezdne; do transportu nosiwa najczęściej z przenośnikiem zgrzebłowym na dnie skrzyni; - wozy na podwoziu samochodowym dwu lub trójosiowym; do transportu nosiwa najczęściej wywrotki z tylnym rozładunkiem; - wozy ciągnikowe z ciągnikiem jedno-, dwu-, lub trójosiowym; do transportu nosiwa najczęściej z półprzyczepą lub przyczepą o wyładunku tylnym, dolnym lub bocznym.;-wozy przeguboweWG ŻRÓDŁA NAPĘDU: -wozy ze spalinowym źródłem napędu(jedno lub dwusilnikowe);-z elektrycznym źródłem napędu(jedno lub wielosilnikowe);- wozy ze spalinowo elektrycznym (silnik wysokoprężny napędza generator prądu)lub spalinowo hydraulicznym źródłem napędu;- wozy ze spalinowym i elektrycznym źródłem napędu.
27. Kolejki podwieszane, struktura zespołu transportowego w zależności od rodzaju napędu i funkcji spełnianej w systemie transportowym.
Kolejki dzieli się:1, w zależności od usytuawania w chodniku:-podwieszone;-naspągowe2.w zależności od ordzaju jezdni:-z jezdnią linową;-z jezdnią szynową; 3. w zależności od rodzaju napędu:-z napędem kołowrotem i liną otwartą;- z napędem kołowrotem i liną bez końca;-z ciągnikiem samojezdnym.
Kolejki podwieszone są to kolejki poruszające się po torze jezdnym podwieszonym do obudowy wyrobiska. Torem jezdnym mogą być: lina lub kształtownik(najczęściej dwuteownik 140 lub 180 mm). Kolejki podwieszone stanowią najbardziej odpowiedni środek transportu ludzi oraz materiałów w oddziałach wydobywczych.
Kolejki z jezdnią linową
Torem jezdnym tych kolejek jest lina o średnicy zależnej od jej dopuszczalnego obciążenia i naciągu. Po linie przesuwane są wózki nośne, do których przyczepione są przewożone ładunki. Wózki nośne mogą być napędzane ręcznie lub z kołowrotem z liną. Przed samostaczaniem wózki te są zabezpieczone hamulcem z łapadłami.
Kolejki z jezdnią szynową
Torem jezdnym tych kolejek jest kształtownik, najczęściej dwuteownik 140 lub 180 mm. Jezdnia składa się z połączonych odcinków. Zamocowana jest ona za pomocą zawiesi bezpośrednio do obudowy wyrobiska. Środnik jezdni wykorzystuje się jako płaszczyznę hamowania oraz w ciągnikach z napędem własnym do prowadzenia kół napędowych. Dolna półka szyny służy jako tor jezdny wózków nośnych, które mogą być napędzane ręcznie, liną z kołowrotem lub ciągnikiem samojezdnym.
Kolejki z napędem kołowrotem i liną otwartą.
Napęd tego typu kolejek stanowi kołowrót z liną otwartą, tzn. że jej koniec jest połączony z kołowrotem, a drugi z wózkiem nośnym kolejki. Taki układ pozwala na opuszczanie lub podciąganie ładunków w chodnikach nachylonych. Kolejki te były rozpowszechnione z uwagi na trudności transportowe występujące zwykle w chodnikach nachylonych.
Kolejki z kołowrotem i liną bez końca
W kolejkach tych wózki nośne z ładunkami połączone są bezpośrednio lub poprzez wózek ciągnący z liną, która pracuje w układzie zamkniętym. Lina przebiega od kołowrotu poprzez krążki prowadzące do zwrotni gdzie następuje zmiana kierunku biegu liny i poprzez następne krążki na kołowrót. W takim układzie jedna strona liny jest robocz i po niej odbywa się transport ludzi lub materiałów. Istnieje łatwa możliwość zmiany kierunku biegu liny, co pozwala na transport w obydwu kierunkach.
Kolejki z ciągnikiem samojezdnym.
Samojezdny ciągnik napędowy wraz z zestawem nośników materiałowych lub kabinami osobowymi tworzy zespół przewozu materiałów lub załogi. Do napędu ciągnika służą silniki elektryczne lub spalinowe. Z uwagi na duży ciężar własny ciągniki napędowe stosowane są wyłącznie w kolejkach z torem jezdnym z kształtownika walcowego.
RODZAJE I CHARAKTERYSTYKA TECHNICZNA KOLEJEK KOPALNIANYCH. ROZWIĄZANIA NAPĘDÓW ZASILANIA
Rodzaje:a)kolejki szynowe podwieszone i naspągowe z napędem linowym lub b)z samojezdnym ciągnikiem.Ada. budowa - kolejki jednoszynowej podwieszonej z napędem liną bez końca. Lina bez końca jest wprawiana w ruch wodzarką cierną z tarczą i krążnikami kierującymi, której napęd hydrauliczny daje siłę pociągową 30 kN. Napęd jest wyposażony w silnik elektryczny mocy 30 kW, napędzający pompy hydrauliczne które cieczą o ciśnieniu 15 MPa zasilają sieci hydrauliczne. Prędkość liny jest regulowana stopniowo w zakresie 0 -2 m/s. Lina przewija się poprzez napęd, stację napinającą, zespoły stałych krążników prowadzących, zwrotnię i jest złączona obydwoma końcami z ramą wózka ciągnącego. Wózek ciągnący poprzedzony jest z każdej strony wózkiem prowadzącym w celu ukierunkowania jego jazdy po torze. Po torze jezdnym porusza się pociąg złożony z zespołu ciągnącego wózków hamulcowych i wózków nośnych. Dla wózków tych powierza się transportowane ładunki. Wózki nośne łączy się stykami lub belką nośną. Do podnoszenia i wciągania ładunków służą wciągarki łańcuchowe. Zespół sygnalizujący informuje o działaniu kolejki lub zbliżaniu się zestawu do stacji końcowej. Tor jezdny przystosowany jest do robienia na nim rozgałęzień(podwieszony jest do obudowy wyrobiska)
Kabiny do jazdy ludzi wykonywane są jako 4 lub 8 osobowe o szerokości 98 cm. Kabina powieszona jest na dwóch wózkach jezdnych połączonych cięgnem. Kabina wyposażona jest w hamulec ręczny. kolejki o zwiększonym udźwigu do 10 t i sile pociągowej do 60 kN wykonuje się z dwoma torami jezdnymi i dwoma linami zamkniętymi.
Kolejki o napędzie:-liną otwartą przyciagarkami bębnowymi o długości do 300 m;-z liną zamkniętą w miejsce bębnów stosuje się tarcze paraboliczne.
Kolejki szynowe o mniejszych udźwigach mogą za tor jezdny mieć linę stałą. ZALETY KOLEJEK PODWIESZANYCH: zdolność omijania przeszkód przyspągowych, łatwy wyładunek i załadunek, łatwe i szybkie wydłużanie lub skracanie trasy, stosunkowo duży udźwig, możliwość dojazdu do samego przodka, łatwość podwieszania różnych nośnikó, łatwa mechanizacja ich podnoszenia i opuszczania tworzenie dogodnych zestawów transportowych.WADY:kłopoty z liną i jej eksploatacją, konieczność pracy w odpowiednio wysokich wyrobiskach, konieczność podwieszania do obudowy wyrobiska, trudność we właściwym utrzymaniu prowadzenia liny i toru, ograniczona długość transportu z uwagi na wytrzymałość liny, trudność z prawidłowym rozwiązaniem sposobuv hamowania zestawó jezdnych.ADB.ten typ kolejki jest stosowany przy długich trasach i trasach zróżnicowanych z licznymi odgałęzieniami. ZALETY KOLEJEK Z CIĄGNIKIEM SAMOJEZDNYM: duża moc silników ciągnikóów pozwalająca na transport elementów o dużej masie. Regulowana i duża prędkość jazdy, operatywność i wydajność. WADY:duża masa własna ciągnika i związana z tym duża strata mocy, duże wymiary poprzeczne, trudności z usuwaniem spalin w ciągnikach DIESLA, a w ciągnikach elektrycznych z przewodem trakcyjnym, przy większych nachyleniach tras zachodzi konieczność stosowania transportu zębatego, co komplikuje budowę lokomotywy.(BUDOWA KOLEJKI SKOP Z SILNIKIEM SPALINOWYM) ciągnik stanowi sztywną konstrukcję zawieszoną przegubowo i elastycznie na dwóch wózkach nośnych będących jednocześnie zespołami pociągowymi. Istnieje możliwość dołączenia trzeciego zespołu nośno - napędowego za ciągnikiem. Siłą pociągowa przy obciążeniu nominalnym tych nośników wynosi 12 kN. Ciągnik wyposażony jest w dwie kabiny kierowcy tylną i przednią wyposażoną w dwie równoległe układy sterownicze. Oświetlenie przednie ciągnika stanowi reflektor i dwie lampy czerwone sygnalizacyjne. Napęd stanowi silnik spalinowy wysokoprężny o budowie iskrobezbiecznej o mocy 22 kW, zbiornik paliwa, pompa główna o zmiennej wydajności układu hydraulicznego który napędza silniki hydrauliczne (rewersyjne osiowe o stałej chłonności) wprawiające w ruch 4 lub 6 kół napędowych.układ dociskowy służący do wymuszenia ze zmienną siła P docisku do środnika szyny jest podłączony do przewodu tłocznego pompy głównej i obejmuje zespoły zaworów przez cylindry rozpinające. Podłączenie to zapewnia proporcjonalność siły docisku do zapotrzebowanego momentu obrotowego na kołach napędowych, jest to ciągnik z regulowaną siłą obrotu kół napędowych do szyny. Cały układ hydrauliczny zapewnia jazdę ciagnika w obu kierunkach z różnymi prędkościami hamowania hydrostatycznie przy włączonym silniku spalinowym, docisk kół napędowych do szyny proporcjonalny do siły pociągowej daje możliwość jazdy jednym tylko zespołem napędowym, przetaczanie ciągnika luzem i stałą kontrolę pracy układu.
skrętu pojazdów;- łatwość za i wyładunku;-duża wydajność pracy;-autonomiczny układ zasilania w energię; łatwość budowy dróg; -pełną mechanizację wszystkich prac transportowych.WADY:-złożoność konstrukcji pojazdów;- szybkie zużycie ogumienia;- zależność pracy silnika od warunków klimatycznych; - pracochłonność remontów i napraw;-ujemny wpływ na środowisko naturalne w postaci hałasu, wibracji, podwyższenia temperatury i wydzielenia gazów toksycznych; trudności w przewożeniu smarów i paliwa;- stosunkowo wysokie koszty.MASZYNY SAMMOJEZDNE MOŻNA PODZIELIĆ NA DWIE GRUPY;- maszyny w których silnik spalinowy służy wyłącznie do przemieszczania pojazdu w nowe miejsce pracy, a praca wykonywana jest kosztem innego rodzaju energii np. elektrycznej do tej należą:wozy wiertnicze, wozy kotwiące, wozy strzelnicze. Charakteryzują je małe silniki i małe prędkości jazdy;-maszyny w których całą praca wykonywana jest przy pomocy energii spalanego przez silnik paliwa w silniku spalinowym.do tej grupy należą wozy ładująco - odstawcze i wozy techniczne. Mają one duże moce i poruszają się z dużymi prędkościami. CZYNNIKI PODZIAŁOWE:1Osprzęt roboczy(wozy uniwersalne i wielocelowe)2rodzaj podwozia lub sposób przesuwania się w czasie pracy(maszyny na podwoziu gąsienicowym lub kołach gumowych))3)żródła napędu (silnik spalinowy, elektryczny,
30. UNIFIKACJA I TYPIZACJA W BUDOWIE MASZYN SAMOJEZDNYCH.
Unifikacja - ujednolicenie, działalność normalizacyjna polegająca na sprowadzaniu odmian wyrobów przemysłowych (np. elementów maszyn, budowli, wyrobów hutniczych) do jednej równoważnej - w taki sposób aby uzyskane wyroby były zmienne w użyciu.Typizacja - techniczna działalność organizacyjna polegająca na ustaleniu określonej różnorodności (ograniczonej liczby typów podstawowych)wyrobów o tych samych własnościach. Przyczynia się do potanienia i usprawnienia produkcji.
Nr6. Char. systemów transportu w kopalniach
KOPALNIA WĘGLA KAMIENNEGO
W kopalniach tych stosuje się zasadniczo trzy rodz. trans. kolejowego(napowietrzny-kolejki, naziemny i podziemny) W kopalniach głębinowych szerokie zastosowanie znalazły tzw. systemy mieszane. Szeroko stosowane kompleksy ścianowe wymagają zastosowania odp. środków transportu. Podstawowym przykładem takiego rozwiązania jest transport urobku ze ścian do oddziałowego punktu załadowczego przy użyciu wysokowydajnych przenośników zgrzebłowych i taśmowych, od punktu załadowczego do szybu za pomocą kopalnianej kolejki podziemnej i dalej na powierzchnię za pomocą skipu zabudowanego w szybie. Nowsze rozwiązania przewidują transport ciągły ze ściany pod szyb (za pomocą przen. taśmowych w trans. głównym poziomym). A dalej jw. Dalszym rozwinięciem tego systemu jest trans. z jednego poz. wydobywczego na drugi za pomocą magistrali taśmociągowej. W przypadku oddziałów o wysokiej wydajności i dogodnych war. zalegania wygodne jest łączenie oddziałów z podszybiem za pomocą osobnych przekopów lub łączenie ich wspólnym przekopem z zabudowanymi w nim dwoma przenośnikami z możliwością rewersji. Rozwiązanie to pozwala na budowę układu bez zbiorników wyrównawczych. Możliwe jest także zastosowanie trans. przenośn. w obrębie oddziału dostarczający urobek do punktów przeładunkowych na kolej podziemno-powierzchn. (magistrala kolejowa częściowo w wychodni a częściowo na powierzchni)
KOPALNIE RUD (SYS KOMOROWO-FILAR.) W krajowym górnictwie rud (Cu,Zn,Pb) wykorzystuje się syst. przerywane. W syst. tych wykorzystuje się w trans. oddziałowym ładowarki i wozy samojezdne, a w transporcie głównym wykorzystuje się kopalnianą kolej podziemną lub duże wozy samojezdne W sys. tych ważną role gra organizacja ruchu pojazdów i a także wielkość i lokalizacja zbiorników. Ważna jest mobilność tych zbiorników. Zbiorniki te powinny być wyposażone w kruszarki urobku (dla zwiększenia efektywności załadunku)
Stosuje się także sys. polegający na trans. oddziałowym za pomocą wozów samojezdnych, z kolei do zbior. wyrównawczych, a z nich dalej wozami samojezdnymi pochylnią łączącą kopalnię z powierzchnią.
KOPALNIE ODKRYWKOWE
Kopalnie skał budowlanych lub drogowych rozwiązują transport stosując załadunek urobku koparkami a następnie samochodami do zakładów przeróbczych. KWB które posiadają odbiorcę urobku w bezp. sąsiedztwie dążą do połączenia bezpośredniego miejsc wydobycia z punktem odbioru-elektrownią. Koparki są sprzężone z przenośnikami docelowymi Stosuje się tu tzw. wysokowydajne magistrale taśmociągowe transportujące urobek jak i nadkład.
Nr17.
Konstrukcja przenośnika taśmowego musi być dostosowana do warunków pracy i stawianych zadań i miejsca zabudowy. Są odmienne wymagania co do gabarytów i masy. Ograniczenia stawiają tutaj : 1.wytrzymałość taśmy 2.serokość taśmy 3.sztywność poprzeczna taśmy 4.łaczenie taśm 5.napędy taśm 6.predkośc taśmy. Przenośniki te stosowane są chętnie w transporcie oddziałowym do odstawy na trans. główny. Zaletą są niższe opory ruchu niż w przen. zgrzebłowych. Możliwość przedłużania przenośnika (stos. magazynów taśmy)
Przenośniki zgrzebłowe są chętnie stosowane w w KWK jako przenośniki do odstawy urobku ze ścian.
Wadą ich są wysokie opory ruchu , wysokie zapotrzebowanie na energie elektryczną