Program Kinezjologii Edukacyjnej

Imię i nazwisko autora: mgr Natalia G

Realizacja: od września do czerwca każdego roku szkolnego

Przyjęty do realizacji przez Radę Pedagogiczną w terminie …………………………

…………………………….

pieczęć i podpis dyrektora placówki

PODSTAWA OPRACOWANIA TREŚCI ZAWARTYCH W PROGRAMIE PRZEDSZKOLA:

1. Podstawa Programowa Wychowania Przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego
   (Dz. U. z dnia 15 stycznia 2009 r.)

2. Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz U nr 67 z późn. zm.), np. art. 1
   i inne

3. Rozporządzenie MEN z dnia 8.06.2009 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 730) w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego
   i programów nauczania

4. Program wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarska, J. Kopała

PLAN PROGRAMU KINEZJOLOGII EDUKACYJNEJ

1. Wstęp

2. Cele programu

3. Adresaci programu

4. Założenia

5. Metody i formy realizacji programu

Ćwiczenia gimnastyki mózgu i ich cele

6. Treści programowe

7. Przewidywane efekty

8. Środki dydaktyczne

9. Propozycje zajęć

10. Ewaluacja programu

11. Bibliografia

I WSTĘP

Przedszkole to instytucja opiekuńczo-wychowawcza dla dzieci w wieku od 3 lat
do rozpoczęcia obowiązku szkolnego. Zadaniem przedszkola jest zapewnienie dzieciom właściwych warunków rozwoju fizycznego, umysłowego, emocjonalnego i społecznego,
jak i również przygotowanie ich do nauki w szkole. Działalność przedszkolna obejmuje wszechstronny rozwój dziecka. Stymulowanie rozwoju, pobudzanie aktywności i własnej inicjatywy dziecka, to jeden z istotniejszych celów. Dzieci uczestnicząc w różnorodnych zajęciach rozwijają swoją mowę, myślenie, kształtują pojęcia matematyczne, rozwijają sprawności manualne i motoryczne oraz ogólną sprawność ruchową. Ruch jest naturalną potrzebą dziecka, w wieku przedszkolnym. Pozwala na usprawnienie muskulatury ciała
i układów wewnętrznych, ale jest też środkiem do eksperymentowania i ułatwia zdobywanie doświadczeń praktycznych.

Opierając się na literaturze fachowej pragnę przedstawić projekt programu autorskiego obejmującego „Elementy metody Dennisona” a dokładnie Gimnastykę Mózgu.

Paul Dennison twórca „Kinezjologii edukacyjnej” badał wzajemną zależność pomiędzy rozwojem fizycznym, nabywaniem zdolności językowych a osiągnięciami szkolnymi. Opracował ćwiczenia synchronizujące współpracę obu półkul mózgowych,
a także poprawę następujących umiejętności szkolnych: koncentracji na zadaniach, koordynacji wzrokowo-ruchowej, wysławiania się, liczenia, czytania, zapamiętywania cyfr, pisania, zdolności manualnych. Metoda jest przeznaczona dla dzieci, młodzieży, dorosłych
(w tym ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i rozwojowymi).

Kinezjologia edukacyjna, to praktyczny i dynamiczny system, który posługuje się prostymi ruchami ciała dla zintegrowania funkcji mózgu. Dużą atrakcją tej metody jest
jej wyjątkowa łatwość i użyteczność. Gimnastyka Mózgu to ćwiczenia ruchowe, oddechowe
i rozluźniające, integrujące półkule mózgowe. Zapewniają one systematycznie ćwiczącym sprawność umysłu i energię na cały dzień, jak też likwidują stresy i stany lęku. Prowadzą
do osiągnięcia przez dziecko dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i społecznego. Kinezjologia Edukacyjna, jako metoda wspierająca rozwój dziecka, stymuluje ogólny jego rozwój, wyrównuje dysharmonie rozwojowe, koryguje zaburzone funkcje, zapobiega powstawaniu nowych zaburzeń emocjonalnych, kształtuje prawidłową wymowę, rozbudza zainteresowania wyrabiania motywacji.

Dennison twierdzi, że funkcjonowanie mózgu odbywa się w 3 wymiarach:

• Wymiar lateralności to możliwość skoordynowanego działania obu półkul jednocześnie, szczególnie w linii pola środkowego. Ta funkcja ma fundamentalne znaczenie dla umiejętności czytania, pisania, komunikacji, dla płynności ruchów całego ciała jednocześnie i możliwości uczenia się i poruszania jednocześnie.

• Wymiar ześrodkowania jest możliwością koordynacji górnych i dolnych części mózgu. Ta zdolność jest związana z emocjami, ich ekspresją, odczuwaniem, relaksacją. Odpowiada za poczucie bezpieczeństwa, organizuje działania.

• Wymiar koncentracji to skoordynowane działanie przednich i tylnych części mózgu. Jest związany z uczestnictwem, skupieniem uwagi, zrozumieniem naszych informacji
  w kontekście poprzednich doświadczeń. Osoby pozbawione tej zdolności mają zaburzoną uwagę i trudności w rozumieniu.

Powyższe wymiary są z sobą ściśle powiązane i jedynie ich wzajemna korelacje warunkuje pełny rozwój sprawności umysłowych.

Program autorski oparty jest i skonstruowany zgodnie z „Podstawą programową wychowania przedszkolnego dla przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych”

II CELE PROGRAMU

Cel główny:

1. Wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;

2. Kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów
   i porażek;

3. Stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci
   o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;

4. Troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa
   w zabawach i grach sportowych;

5. Zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.

Cele szczegółowe:

1. Wspieranie umiejętności:

• Koncentracji

• Uczenia się

• Uważnego słuchania i jasnego wypowiadania się

• Rysowania

• Matematycznych

• Czytania i czytania ze zrozumieniem (dziecko zdolne)

• Pisania (dziecko zdolne)

2. Szybsze i łatwiejsze zapamiętywanie materiału przez dzieci

3. Umiejętność odprężenia się i relaksacji. Usuwanie u dzieci napięć emocjonalnych, zmęczenia.

4. Umożliwianie dzieciom zaspokajania naturalnej potrzeby ruchu, wzrost aktywności.

5. Wyrabianie estetyki ruchów.

6. Usprawnianie aparatu ruchowego.

7. Przeżywanie przyjemności wykonywanego ruchu.

8. Uczenie umiejętności słuchania i wykonywania poleceń.

9. Uczenie umiejętności prawidłowego, spokojnego i wyrównanego oddechu, zgodnego
   z zapotrzebowaniem organizmu w tlen.

10. Ośmielenie dzieci, przyśpieszenie ich rozwoju na wielu płaszczyznach.

11. Pomaganie w uzyskiwaniu odprężenia psychicznego.

12. Osiągnięcie w przyszłości lepszych wyników w nauce.

III ADRESACI PROGRAMU

• Dzieci uczęszczające do przedszkola objętego programem

• Nauczyciele zatrudnieni w placówce

• Rodzice dzieci uczęszczających do przedszkola objętego programem

• Inne osoby związane z placówką

IV ZAŁOŻENIA

Za najważniejsze założenie programu uważam to, iż dziecko jest podmiotem procesu nauczania i wychowania. Program ma, więc wspierać je w rozwoju, a metody pracy powinny być dostosowane do potrzeb oraz form aktywności przedszkolaków. Dziecku niezbędny jest ruch oraz aktywny kontakt ze światem. Wprowadzenie elementów kinezjologii edukacyjnej na zajęciach sprawi, że:

• Zajęcia staną się atrakcyjniejsze dla ucznia

• Dziecko lepiej pokona lub zmniejszy stres

• Poradzi sobie z emocjami

• Poprawi wyniki nauczania

• Wzmocni się motywacja do nauki

• Wzmocni się poczucie własnej wartości u dzieci

V METODY I FORMY REALIZACJI PROGRAMU

Oprócz tradycyjnych metod nauczania przedszkolnego zamierzam wprowadzić dodatkowe elementy Gimnastyki Mózgu.

Ćwiczenia te zamierzam wykorzystywać w ramach zabaw/ ćwiczeń porannych oraz
w ciągu dnia zależnie od potrzeb.

ĆWICZENIA GIMNASTYKI MÓZGU, będą bazą do pracy z dziećmi i elementem zabaw opartych na Metodzie Dennisona
Nazwa ćwiczenia	Opis ćwiczenia	Cele Gimnastyki Mózgu	Zamierzone cele operacyjne Dziecko:
Aktywna ręka	Wyprostowaną rękę unosimy do góry. Chwytamy ją drugą ręką zza głowy poniżej łokcia i na wydechu naciskamy w czterech kierunkach. Ręka naciskana stawia opór.	Poprawa ekspresji słownej, twórczego działania i postawy. Wzmocnienie koordynacji ręka- oko- ucho. Pogłębienie oddechu. Obniżenie napięcia mięśniowego obręczy barkowej, usprawnienie małej i dużej motoryki.	Doskonali koordynację wzrokowo - ruchową Usprawnia motorykę małą i dużą Rozwija inwencje twórczą Buduje dłuższe wielozdaniowe wypowiedzi Rozwija inwencję twórczą Rozwija percepcję słuchową
Energetyczne ziewanie	Masując staw żuchwowo- skroniowy, otwieramy usta i głęboko ziewamy	Poprawa zdolności ekspresji i twórczego myślenia. Wzmocnienie siły głosu i ułatwienie artykułowania myśli. Usprawnienie percepcji wzrokowej Relaksacja mięśni twarzy oraz okolic oczu, szyi i karku.	Doskonali percepcję wzrokową Rozwija inwencję twórczą
Energetyzator (Kobra)	Siadamy, kładziemy ręce przed sobą (na biurku, udach…). Na wydechu wyginamy się (do tyłu) w łuk (zachowując kierunek od dołu ku górze), na wydechu opuszczamy głowę i robimy koci grzbiet (zachowując kierunek od góry do dołu). Ćwiczenia wykonujemy płynnie i elastycznie.	Wzrost aktywności i koordynacji. Stymulacja przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego. Wyzwolenie twórczego myślenia.	Rozwija koordynację ruchów Ćwiczy duże grupy mięśniowe Rozwija inwencję twórczą
Kapturek myśliciela	Kciukiem i palcem wskazującym masujemy kilkakrotnie małżowinę uszną od góry do dołu, lekko ją rozwijając. Następnie rozciągamy delikatnie małżowinę do góry, w bok i do dołu.	Wzrost ogólnej sprawności. Poprawa percepcji słuchowej, zapamiętywania, koncentracji.	Rozwija pamięć Skupia uwagę na zadaniu - doskonali koncentrację Doskonali percepcję słuchową
Kołyska	Siadamy na podłodze, ręce lekko ugięte opierają się o podłoże. Nogi przenosimy z jednej strony na drugą.	Stymulacja przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego. Zwiększenie aktywności mózgu. Wzmocnienie systemu nerwowego. Niwelacja nadmiernych napięć.	Wyrabia odporność emocjonalną Rozładowuje napięcia
Krążenie szyją	Powolnym ruchem przenosimy głowę od ramienia do ramienia, pozwalając, by broda była jak najbliżej klatki piersiowej. Robimy to na wydechu. W skrajnym bocznym położeniu głowy wykonujemy wdech i powtarzamy czynność.	Relaksacja Zwiększenie koncentracji Pogłębienie oddechu. Wzmocnienie środkowego pola widzenia.	Usprawnia aparat oddechowy Zwiększa pojemność płuc Odpowiednio reguluje fazy oddychania: wdech - wydech
Leniwa ósemka	Na wysokości oczu, naprzeciw nosa wyznaczmy punkt. Od niego rozpoczynamy kreślenie kciukiem koła - w lewą stronę do góry. Po powrocie do punktu wyjścia rozpoczynamy kreślenie drugiego koła - w prawą stronę ku górze. Oczy podążają z ruchem ręki. (Rysunek przypomina leżącą 8). Wielokrotnie powtarzamy ten ruch. Robimy go raz jedną, raz drugą ręką, następnie obiema. Ósemki możemy kreślić w przestrzeni, na plecach drugiej osoby, na ścianie, na papierze, na piasku…	Wzmocnienie koordynacji pracy obu półkul mózgowych Usprawnienie percepcji wzrokowej Pomoc w czytaniu i pisaniu Poprawa pamięci krótko- i długoterminowej. Relaksacja, wyciszenie.	Doskonali percepcję wzrokową Doskonali koordynację wzrokowo - ruchową Rozładowuje napięcia
Luźne skłony (Sięganie piłki)	Siadamy, wyprostowane nogi krzyżujemy w kostkach. Ręce podnosimy do góry, robimy skłon tułowia do przodu. Ruch ten wykonujemy na wydechu, kilkakrotnie przenosząc ciężar ciała z jednego pośladka na drugi. Ręce wraz z ciałem znajdują się po tej samej stronie. Prostując się robimy wdech. Powtarzamy ćwiczenie, zmieniając układ nóg.	Rozwój abstrakcyjnego myślenia i twórczej ekspresji Wzrost koncentracji i koordynacji ruchowej. Rozluźnienie.	Doskonali koordynację ruchową Rozwija inwencję twórczą Rozładowuje napięcie
Oddychanie brzuszkiem	Dłonie kładziemy na dolnej części brzucha. Bierzemy głęboki wdech, czujemy jak dłonie oddalają się od siebie, powoli robimy wydech - dłonie zbliżają się.	Zwiększenie aktywności i koncentracji. Poprawa koordynacji prawej i lewej strony ciała Pogłębienie oddechu	Usprawnia aparat oddechowy Zwiększa pojemność płuc Odpowiednio reguluje fazy oddychania: wdech - wydech
Pompownie piętą (Naciskanie dzwonka)	Stajemy prosto, odstawiamy nogę do tyłu (w jednej linii) z lekko uniesioną piętą. Podczas wydechu dociskami piętę do podłogi, a przednią nogę uginamy w kolanie. Robiąc wdech, ponownie unosimy piętę, a przy wydechu znów opuszczamy. Powtarzamy ćwiczenie, zmieniając układ nóg.	Integracja przedniej i tylnej części mózgu Poprawa koncentracji i komunikacji Poprawa postawy.	Rozwija koncentrację Kontroluje utrzymywanie prawidłowej postawy ciała
Punkty pozytywne	Końcami palców lekko dotykamy punktów znajdujących się między linią włosów a brwiami, na wypukłości czołowej. Oddychamy spokojnie, możemy zamknąć oczy. Ćwiczenie wykonujemy do momentu odczucia harmonijnego pulsowania obu dotykanych obszarów.	Relaksacja i łagodzenie skutków stresu Poprawa pamięci Poprawa umiejętności komunikacyjnych, organizacyjnych i wizualizacji	Rozładowuje napięcie Rozwija wyobraźnię, pamięć, mowę, umiejętności organizacyjne
Pozycja Dennisona Ćwiczenie można wykonywać w pozycji siedzącej, leżącej lub stojącej.	I faza pozycji Dennisona Krzyżujemy nogi, ręce wyciągamy do przodu, dłonie odwracamy na zewnątrz, a kciuki kierujemy do dołu. Krzyżujemy ręce, splatamy dłonie, przyciągamy do klatki piersiowej. Językiem dotykamy podniebienia twardego. Możemy zamknąć oczy. II faza pozycji Dennisona Nogi ustawiamy równolegle do siebie, dłonie łączymy opuszkami palców.	Wspomaganie pozytywnego nastawienia Poprawa integracji umysł - ciało Relaksacja Równowaga emocjonalne	Wyzwala pozytywne uczucia Rozładowuje napięcie Rozpoznaje i rozumie swoje emocje i uczucia
Punkty na myślenie Mikser	Jedną ręką masujemy dwa punkty znajdujące się pod obojczykiem z obu stron mostka, druga rękę trzymamy na pępku (układ powtarzamy zmieniając ręce).	Zwiększenie poziomu energii Odprężenie Usprawnienie ogólnej koordynacji i wzroku	Rozładowuje napięcie Doskonali koordynację wzrokowo - ruchową
Punkty przestrzeni	Palcami jednej ręki dotykamy (możemy lekko masować) punktów nad górną wargą, drugą kładziemy na kości ogonowej. Patrzymy w górę. Ćwiczenie powtarzamy zmieniając układ rąk.	Doenergetyzowanie systemu nerwowego Wzmocnienie motywacji do działania, koncentracji i organizacji. Usprawnienie percepcji wzrokowej	Doskonali percepcję wzrokową Rozwija koncentrację, umiejętności organizacyjne
Punkty równowagi	Palcami jednej ręki dotykamy wypukłości za uchem i przy podstawie czaski (możemy lekko masować), drugą trzymamy na pępku. Ćwiczenie powtarzamy zmieniając układ rąk.	Wzrost równowagi wewnętrznej Wspieranie komunikacji niewerbalnej Relaksacja Poprawa samopoczucia Wzrost koncentracji, szybkości podejmowania decyzji Poprawa równowagi Poprawa percepcji wzrokowej Łagodzenie objawów choroby lokomocyjnej	Doskonali percepcję wzrokową Rozwija koncentrację, Rozładowuje napięcie Umie porozumiewać się za pomocą mowy ciała: gestów, ruchów ciała i mimiki Porusza się sprawnie, zachowując równowagę
Punkty ziemi	Palcami jednej ręki dotykamy punktów pod górną wargą (możemy lekko masować), drugą trzymamy na dole brzucha. Patrzymy w górę. Ćwiczenie powtarzamy zmieniając układ rąk.	Doenergetyzowanie układu nerwowego Poprawa koncentracji, organizacji działań Poprawa pracy oczu w polu środkowym i akomodacji Wzmocnienie stabilności	Rozwija koncentrację Doskonali spostrzegawczość wzrokową
Ruchy naprzemienne	Podnosimy do góry prawe kolano i dotykamy go lewą ręką, następnie podnosimy lewe kolano i dotykamy prawą ręką, lekko skręcając całe ciało (w miarę możliwości przekraczamy linię środkową)	Wzmożenie aktywności organizmu Poprawa ogólnej koordynacji ruchowej Poprawa wzroku i słuchu	Doskonali koordynacją ruchową Podejmuje chętnie różnego rodzaju aktywność fizyczną Doskonali percepcję wzrokową i słuchową
Rysowanie oburącz	Rysujemy oburącz symetrycznie względem linii środka, różne wzory w przestrzeni lub na płaszczyźnie.	Poprawa koordynacji oko - ręka Poprawa orientacji w przestrzeni Rozluźnienie napięcia nadgarstków, ramion, obręczy barkowej	Doskonali koordynacją wzrokowo - ruchową Doskonali orientację w przestrzeni Usprawnia motorykę małą
Ruchy naprzemienne na leżąco (Rower)	Leżąc na plecach wykonujemy ruchy naprzemienne. Na przemian dotykamy lewym łokciem prawego kolana, prawym - lewego. Głowę podtrzymujemy rękami.	Poprawa koordynacji prawej i lewej strony ciała Poprawa organizacji Wzmocnienie mięśni brzucha i przepony	Rozwija koordynację ruchów Doskonali sprawność manualną
Słoń	Stajemy w lekkim rozkroku z rozluźnionymi kolanami. Wyciągniętą ręką pokazujemy przed sobą punkt centralny wyobrażonej leniwej ósemki. Przytulamy ucho do ramienia i kreślimy w przestrzeni leniwą ósemkę. Powtarzamy ćwiczenie po 3 - 4 razy każdą ręką.	Wzmocnienie koordynacji oko - ręka, Poprawa percepcji słuchowej Poprawa równowagi Poprawa organizacji Poprawa koncentracji i zapamiętywania (szczególnie cyfr)	Doskonali koordynacją wzrokowo - ruchową Doskonali percepcję słuchową Rozwija koncentrację Zachowuje równowagę
Sowa	Mocno chwytamy prawą dłonią mięsień z lewej strony między szyją a barkiem. Zwracamy głowę w tę stronę. Bierzemy głęboki wdech i kierując głowę w stronę przeciwległego ramienia, głośno wydychamy powietrze (można artykułować wybrane głoski lub naśladować sowę). Gdy głowa znajdzie się nad prawym ramieniem, ponownie bierzemy głęboki wdech i wydychając powietrze wracamy do punktu wyjścia. Głowę utrzymujemy na tej samej wysokości. Po trzech cyklach powtarzamy ćwiczenie zmieniając układ rąk.	Wzmocnienie percepcji słuchowej Poprawa pamięci długo- i krótkoterminowej Poprawa koordynacji wzroku i słuchu z pracą całego ciała Zmniejszenie napięcia mięśni ramion i karku	Doskonali percepcję słuchową Rozwija pamięć Doskonali koordynacje wzrokowo - i słuchowo - ruchową Rozładowuje napięcie
Wypady	Stajemy prosto. Ręce opieramy na biodrach. Jedną nogę odstawimy w bok (stopy pod kątem 90^0), przy wydechu uginamy ją w kolanie (kolano nie może przekroczyć linii palców), przenosząc na nią ciężar ciała. Robiąc wdech, prostujemy kolano.	Poprawa koncentracji i organizacji Poprawa orientacji przestrzenne Poprawa pamięci długoterminowej i szybkiego zapamiętywania Poprawa postawy Wyzwolenie ekspresji twórczej	Doskonali orientację w przestrzeni Rozwija pamięć Kontroluje utrzymywanie prawidłowej postawy ciała Skupia uwagę na zadaniu - doskonali koncentrację
Zginanie stopy	Siadamy, jedną nogę kładziemy na kolanie drugiej, z wdechem przyciągamy stopę w stronę kolana, przy wydechu opuszczamy ją w przeciwnym kierunku. Wykonujemy ćwiczenia trzymając rękami przyczepy mięśni łydki i przyczepy mięśni goleni z przodu. Powtarzamy ćwiczenie zmieniając układ nóg.	Integracja pracy przedniej i tylnej części mózgu Poprawa koncentracji Poprawa komunikacji werbalnej Wspieranie prawidłowej postawy ciała	Skupia uwagę na zadaniu - doskonali koncentrację Kontroluje utrzymywanie prawidłowej postawy ciała Ma opanowaną technikę mówienia

VI TREŚCI PROGRAMOWE

W podstawie programowej wychowania przedszkolnego działalność związana z Kinezjologią Edukacyjną zawarta jest w następujących obszarach:

• Obszar 3

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

1. Zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;

2. Mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;

3. Uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi
   o ważnych sprawach;

4. W zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.

Treści programowe:

• Usprawnia narządy mowy

• Utrwala prawidłową artykulację

• Usprawnia aparat oddechowy

• Zwiększa pojemność płuc

• Potrafi ekonomicznie gospodarować powietrzem

• Obszar 5

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

1. Dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia;

2. Dostrzega związek pomiędzy chorobą a leczeniem, poddaje się leczeniu;

3. Jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;

4. Uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.

Treści programowe:

• Podejmuje chętnie różnego rodzaju aktywność fizyczną

• Kontroluje utrzymywanie prawidłowej postawy ciała

• Wykonuje ćwiczenia według pokazu i instrukcji słownej

• Uczestniczy w zajęciach ruchowych organizowanych przez nauczyciela

• Rozwija koordynację ruchów

• Ćwiczy duże grupy mięśniowe

• Rozwija koordynację wzrokowo - ruchową

• Obszar 14

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

1. Potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;

2. Potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać
   i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach;

3. Dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną
   do rysowania, wycinania i nauki pisania;

4. Interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania;

5. Słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami;

6. Układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej;

7. Rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.

Treści programowe:

• Doskonali percepcję i spostrzegawczość wzrokową

• Doskonali sprawność manualną

• Doskonali koordynację wzrokowo - ruchową

• Określa miejsca na kartce papieru

• Doskonali percepcję słuchową

• Ćwiczy zręczność

VII PRZEWIDYWANE EFEKTY

Opisana metoda daje niewymierne efekty. Można jedynie przypuszczać, iż przy systematycznym stosowaniu ćwiczeń nastąpi:

• Poprawa funkcjonowania intelektualnego, emocjonalnego i społecznego

• Poprawa koncentracji uwagi

• Lepsze zapamiętywanie

• Panowanie nad emocjami

• Większa śmiałość, samodzielność i spontaniczność u dzieci

• Poprawa czytania i pisania.

VIII ŚRODKI DYDAKTYCZNE

Leniwa ósemka

Płyty CD:

• „Get Ready To Learn”

• „Kinezjologiczne Nutki”

IX PROPOZYCJE ZAJĘĆ Z ELEMENTAMI KINEZJOLOGII EDUKACYJNEJ

• KOLOROWA CHMURKA

Cele:

• Usprawnia aparat oddechowy

• Zwiększa pojemność płuc

• Odpowiednio reguluje fazy oddychania: wdech - wydech

• Potrafi organizować zabawy i współdziałać z dziećmi

• Wzmacnia mięśnie ramion (obręczy barkowej)

Pomoce dydaktyczne: Balony

1. Połóżcie się na brzuchu wokół baloników i dmuchajcie na nie. Dobrze jest,
   aby pod wpływem dmuchania zmieniały swe położenie, a nawet się unosiły.

2. Połóżcie się w dwóch szeregach, naprzeciwko siebie. Między wami połóżcie baloniki. Dmuchajcie na nie tak, by poruszając się, nie dotknęły żadnego z was.

• ROZCIĄGANIE GUMY

Cele:

• Kontroluje utrzymywanie prawidłowej postawy ciała

• Zwiększa pojemność płuc

• Doskonali percepcje wzrokową i słuchową

• Doskonalenie motoryki małej

Stań w lekkim rozkroku. Ręce ułóż wzdłuż ciała. Na wdechu prawą, wyprostowaną rękę unieś do góry, a lewą przenieś do tyłu. Na wydechu rozciągnij kręgosłup, pchaj otwartą dłonią
w kierunku sufitu i podłogi. Powtarzaj ćwiczenie, zmieniając układ rąk

• ULOTNE ZNAKI

Cele:

• Zwiększa pojemność płuc

• Odpowiednio reguluje fazy oddychania: wdech - wydech

• Doskonali koordynację wzrokowo - ruchową

• Usprawnia narządy mowy

Pomoce dydaktyczne: lustro lub szyba

Na lustrze lub szybie nadmuchaj na jednym wydechu różnej wielkości dowolny znak (kółko, literkę, leniwą ósemkę, dowolne bazgroły). Obrysuj go lewą i prawą ręką, poszczególnymi palcami, a na końcu oburącz.

• WYBORY

Cele:

• Zwiększa pojemność płuc

• Doskonali motorykę dużą i małą

Leżysz na plecach z nogami lekko zgiętymi w kolanach, z rękami zgiętymi w łokciach. Nogi
i ręce poruszają się w przeciwnych kierunkach. Głowa obraca się w tą samą stronę co ręce. Możesz rękami kreślić znak n nieskończoności (leniwą ósemkę) i obserwować go.

• KOT

Cele:

• Doskonali percepcję wzrokową

• Doskonali percepcję słuchową

• Doskonali zdolności grafomotoryczne

Stań na czworakach. Przemieszczaj się wykonując ruchy jednostronne. Zatrzymaj się w klęku podpartym. Odpocznij chwilę i narysuj nosem, całą głową i pępkiem znak leniwej ósemki. Przemieszczaj się wykorzystując ruchy naprzemienne. Znów zatrzymaj się w klęku podpartym. Odpocznij chwilę i narysuj oczami, ramionami i biodrami znak nieskończoności.

• KREATYWNA ÓSEMKA

Cele:

• Doskonali koordynację wzrokowo - ruchową

• Doskonali motorykę małą/ precyzyjną

• Rozwija umiejętność koncentracji na zadaniu

Pomoce dydaktyczne: znak leniwej ósemki, i zależnie od pomysłu: zabawki
(np. samochodziki), plastelina, sznurek, wata, kolorowy papier, farby, produkty sypkie (kasza, ryż, piasek), guziki, muszelki, itp.

Po śladzie nieskończoności (leniwej ósemki) zaznaczonym np. na papierze:

• Tocz, przesuwaj, prowadź różnorodne zabawki

• Rozmazuj plastelinę, masę solną, masę mydlaną, itp.

• Przyklejaj watę, wełnę, sznurek

• Wydzieraj i przyklejaj kolorowy papier, gazetę, wstążki, kawałki materiałów

• Wyciskaj z tubki (strzykawki) klej, farbę, krem

• Rozsypuj ryż, kaszę, piasek, drobne kamyki (produkty o różnym ciężarze, fakturze)

• Rozkładaj guziki, kredki, muszelki, kamyki, gumki, sznurki, papiery

• Wpinaj pineski, szpilki, wykałaczki, papierowe dekoracje urodzinowe

• NA TROPACH YETI

Cele:

• Doskonali koordynację wzrokowo - ruchową

• Wzmacnia pamięć i koncentrację

Pomoce dydaktyczne: piłka, balon itp.

Stając w lekkim rozkroku, wykonaj powoli luźny skłon i obiema rękami obrysuj stopy piłką, balonem, samochodzikiem… zsynchronizuj swój ruch z oddechem. Możesz rysować wokół stóp leniwą ósemkę.

• SŁODKIE ŚLADY

Cele:

• Usprawnia narządy mowy

• Zwiększa pojemność płuc

• Ma opanowaną technikę mówienia

• Mówi płynnie niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji

Zamknij oczy. Wysuń język jak najdalej i narysuj wokół warg jak największy krąg. Delikatnie językiem obrysuj kontur warg. Policz wszystkie zęby, dotykając kolejno: od jednej do drugiej strony (prawa - lewa, lewa - prawa), na górze i na dole, od wewnątrz i od zewnątrz. Wykonaj znak nieskończoności: językiem, wargami, żuchwą. W tym czasie twoje ręce mogą zgniatać gazety, bawić się kredkami, piłką lub przekładać różne przedmioty.

Więcej zabaw jak i konkretne scenariusze można znaleźć w poniższych publikacjach:

1. E. Dzionek, M. Gmosińska, A Kościelniak, M. Szwajkajzer, Kinezjologia Edukacyjna, Kraków 2006

2. J. Zwoleńska (red), Twórcza kinezjologia w praktyce Propozycje dla każdego, Warszawa 2004

3. J. Zwoleńska, Radosna Kinezjologia, Warszawa 2005 P. E. Dennison, G. E. Dennison, Kinezjologia Edukacyjna dla dzieci Podstawowy podręcznik Kinezjologii Edukacyjnej
   dla rodziców i nauczycieli, Warszawa 2003

X EWALUACJA PROGRAMU

W trakcie oraz po zakończeniu programu zajęć metodą Kinezjologii Edukacyjnej dokonana zostanie  jego ewaluacja. Ocenie podlegać będą następujące elementy:

• Poprawa percepcji i spostrzegawczości wzrokowej

• Poprawa percepcji słuchowej

• Poprawa koordynacji wzrokowo - ruchowej

• Usprawnienie aparatu oddechowego i zwiększenie pojemności płuc

• Poprawa umiejętności grafomotorycznych

• Poprawa koncentracji i pamięci

• Rozładowanie napięć, a tym samym zmniejszenie liczby konfliktów

• Znajomość ćwiczeń Kinezjologii Edukacyjnej

Narzędziami ewaluacji będą:

• Obserwacja podczas zajęć i w czasie prowadzonych diagnoz i obserwacji okresowych

• Rozmowy z wychowankami i rodzicami

            Zakładanym efektem pracy ma być poprawa funkcjonowania wychowanków
w zakresie umiejętności podanych powyżej.

XI BIBLIOGRAFIA

1. E. Tokarska, J. Kopała, Zanim będę uczniem Program wychowania przedszkolnego, Warszawa 2009

2. E. Dzionek, M. Gmosińska, A Kościelniak, M. Szwajkajzer, Kinezjologia Edukacyjna, Kraków 2006

3. J. Zwoleńska (red), Twórcza kinezjologia w praktyce Propozycje dla każdego, Warszawa 2004

4. J. Zwoleńska, Radosna Kinezjologia, Warszawa 2005 P. E. Dennison, G. E. Dennison, Kinezjologia Edukacyjna dla dzieci Podstawowy podręcznik Kinezjologii Edukacyjnej dla rodziców i nauczycieli, Warszawa 2003

5. S. K. Masgutow, Gimnastyka mózgu w pracy i zabawie, Warszawa 2005

6. A. Curzytek, I. Lenar - Bar, Ruchy doskonalące umysł, Bliżej przedszkola, nr 01.88, styczeń 2009

7. M. Bucka, Kinezjologia edukacyjna dobra i łatwa metoda pracy, Bliżej przedszkola, nr 10.97 październik 2009

8. Materiały do kursu „Gimnastyka Mózgu”

Zwoleńska J. Radosna Kinezjologia, Warszawa 2005

18

---