Wykład - 2002.03.15. --> [Author:AJ]

Dokumenty: Konstytucja RP, Ust. z dnia 05.06.1998 r. o administracji rządowej w województwie, KPA, Ust. o samorządzie gminnym, powiatowym, wojewódzkim, Ust. o NSA z 11.05.1995 r., Ust z 04.09.1997 r. o działach adm. rząd., podręcznik E. Ochendowski „Pr. Administracyjne” cz. ogólna TNOiK, Toruń 2001

1. Pojęcie administracji i organu administracji publicznej.

2. Prawo administracyjne jako gałąź prawa i jego podział.

3. Źródła prawa administracyjnego (Art. 87-94 Konstytucji RP - Źródła prawa).

• Podział terytorialny państwa dla celów administracji publicznej.

• Akt administracyjny jako prawna forma działania administracji publicznej - decyzje administracyjne lub postanowienie wydawane w trybie Kodeksu Postępowania Administracyjnego (KPA).

• Centralizacja - decentralizacja, koncentracja i dekoncentracja w systemie organów administracji publicznej.

• Rodzaje organów administracji rządowej:

1. naczelne organy administracji rządowej (np. Minister kierujący działem administracji rządowej w rozumieniu ustawy z 04.09.1997 r. o działach adm. rząd.),

2. centralne organy administracji rządowej, nad którymi nadzór sprawuje właściwy minister lub Prezes RM, Komendant Główny Policji, Komendant Główny Państwowej Straży Granicznej, nad którymi nadzór sprawuje Minister SWiA, natomiast nad szefem UOP nadzór sprawuje bezpośrednio Prezes RM,

3. terenowe organy administracji rządowej (wojewoda, którego powołuje i odwołuje premier na wniosek ministra właściwego ds. administracji publicznej oraz ter. organy rządowej adm. niezespolonej pod zwierzchnictwem woj. np. Dyrektor Izby Skarbowej, Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego czy Dyrektor Urzędu Morskiego.

5. Organy samorządu terytorialnego w Polsce (Ust. z dnia 08.03.1990 r. o sam. gminnym, Ust. z 05.06.1998 r. o sam. powiatowym, Ust. z 05.06.1998 r. o sam. wojewódzkim).

Na poziomie gminy wiejskiej organem stanowiącym i kontrolnym jest rada gminy, w mieście rada miasta, organem wykonawczym gminy jako jednostki samorządu terytorialnego jest zarząd gminy, w mieście zarząd miasta, na czele tego zarządu jako przewodniczący stoi: w gminie wiejskiej - wójt, w gminie miejskiej - burmistrz, a w miastach powyżej 100 tys. mieszk. lub w byłych miastach wojewódzkich (49) - prezydent.

W przypadku samorządu powiatowego organem stanowiącym jest rada powiatu, organem wykonawczym powiatu jako jednostki samorządu terytorialnego jest zarząd powiatu, na czele którego stoi starosta.

Na poziomie województwa samorządowego organem stanowiącym i kontrolnym jest sejmik województwa, który wybiera zarząd województwa na czele z marszałkiem województwa (najpierw wybiera marszałka województwa, a później na jego wniosek pozostałych członków zarządu województwa, podobnie jest w gminach i powiatach).

Osobowość prawną posiada: gmina, powiat i województwo (z mocy prawa), a nie rady czy sejmik (są to organy).

Nie organy, lecz ludzie stojący na danym stanowisku wydają decyzje.

Rada (gminy, miasta) a nie zarząd odwołuje i powołuje wójta, burmistrza, prezydenta.

POJĘCIE ADMINISTRACJI - administracja stanowi prawnie wyodrębnioną część aparatu państwowego, będąca elementem władzy wykonawczej, cechy charakterystyczne adm. publicznej są następujące: adm. publ. obejmuje swoim zakresem podmiotowym administrację rządową, adm. samorządową oraz inne podmioty administrujące - które wykonują funkcje zlecone adm. publ. np. organy samorządu zawodowego tj. samorząd adwokacki, radcowski, lekarski, a także organy zakładów administracyjnych tj. szkoła, szpital np. w szkole wyższej organem tym jest dziekan orzekający w I instancji i rektor w II, jak również inne podmioty ustawowo upoważnione do wydawania decyzji lub postanowień w rozumieniu KPA.

CECHY, JAKIE POSIADA ADMINISTRACJA PUBLICZNA:

1. działa w imieniu i na rachunek państwa adm. rządowa jak i inne podmioty administrujące wykonujące funkcje zlecone adm. rządowej; natomiast adm. samorządu terytorialnego działa w imieniu własnym i na własny rachunek, ponieważ gmina, powiat czy województwo jako jednostki samorządu terytorialnego posiadają z mocy prawa osobowość prawną;

2. działa we własnym imieniu i na własny rachunek, a nie skarbu państwa;

3. zawsze funkcjonuje na określonym terytorium;

4. gmina, powiat i województwo obejmuje określoną ludność, która zamieszkuje jej teren;

5. gmina, powiat, województwo ma określony ustrój, jest to statut gminy, powiatu czy województwa, a nie statut urzędu gminy, starostwa powiatowego, urzędu marszałka;

6. działa na podstawie prawa i w granicach prawem przewidzianych - oznacza to, że w sferze zewnętrznej np. wydając decyzje administracyjne czy postanowienia, a więc akty administracyjne zewnętrzne jak i wydając akty normatywne np. rozporządzenia czy zarządzenia skierowane do generalnie określonych adresatów musi mieć każdorazowo upoważnienie ustawowe;

7. ma charakter monopolistyczny (nikt nie może tej administracji zastąpić, nie ma adm. prywatnej), a więc działa w ramach powierzonych przez prawo kompetencji i jednocześnie ma charakter bezosobowy i władczy, ponadto działa w sposób ciągły i stabilny - w administracji nie może być żadnej przerwy w jej działaniu;

8. administracja jest fragmentem władzy wykonawczej (należy oddzielić osobę do organu);

9. administracja podejmuje działania nie w celu osiągania zysków;

10. opiera się w swoim działaniu przede wszystkim na pracy zawodowego (fachowego) aparatu urzędniczego (Ust. z 1982 r. o urzędnikach adm. rządowej - umowa o pracę, Ust. z 1990 r. o pracownikach adm. samorządowej - umowa o pracę, Ust. z 1996 r. o Państwowej Służbie Cywilnej - urzędnicy mianowani);

11. jest organizacją o charakterze jednolitym i ogólnym (Art. 15 Konst.), województwo jest regionem zdecentralizowanym, a nie autonomicznym, każde województwo działa tak samo;

12. może działać z urzędu jak i na wniosek zainteresowanych podmiotów;

13. administracja rządowa jest zorganizowana na zasadzie kierownictwa i podporządkowania np. zwierzchnikiem służbowym wojewody jako przedstawiciela rządu na obszarze województwa jest Prezes RM - premier, który wydaje mu wiążące wytyczne, instrukcje, polecenia (układ kierownictwa - podległość służbowa i osobowa);

14. adm. ma charakter władczy, co oznacza, że może stosować środki przymusu administracyjnego w przypadkach ustawowo określonych w odniesieniu do egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze pieniężnym jak i niepieniężnym zgodnie z przepisami Ust. z 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

DEFINICJA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO - jest to taka gałąź prawa, która reguluje organizację i dział. organów adm. publ. oraz innych podmiotów wykonujących funkcje zlecone w adm., które realizowane są za pomocą odpowiednich prawnych form działania. Jest to działalność o charakterze organizatorskim (gmina zaspokaja podstawowe potrzeby w zakresie np. komunikacji, bezpieczeństwa, wywozu nieczystości...), która musi być oparta na odpowiednich przepisach prawa powszechnie obowiązującego, renty ustawowej, także, gdy dotyczy funkcji reglamentacyjno-dystrybucyjnej (co wolno obywatelom, a co nie) podejmowanej przez odpowiednie podm. administrujące. Istota pr. adm. sprowadza się do tego, że każde państwo obojętnie na jakim systemie prawa oparte, w każdym systemie musi być unormowane postępowanie w adm.

PODZIAŁ PRAWA ADMINISTRACYJNEGO:

1. USTROJOWE PRAWO ADMINISTRCYJNE - które reguluje organizację, zasady funkcjonowania aparatu adm. publ., a także obejmuje przepisy dotyczące podziału terytorialnego państwa dla celów adm. publ. Nie jest to część prawa adm. skodyfikowana, ponieważ jest regulowana w wielu ustawach tj. oprócz Konst. w ustawach samorządowych (nie ma ustawy o samorządzie terytorialnym!!!); do ustrojowego prawa zaliczamy też ust. o administracji rządowej w województwie, ust. z 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, a także inne ustawy, które określają ustrój administracji publicznej np. ust. o inspekcji sanitarnej, ustawa o Państwowej Inspekcji Pracy (Konstytucja Art. 146-172). Oprócz ustaw samorządowych dokumentem, który określa ustrój samorządu terytorialnego są regulaminy: urzędu gminy, starostwa powiatowego, urzędu marszałkowskiego, oraz statut i regulamin urzędu woj.

2. Każdego z nas dotyka MATERIALNE PRAWO ADMINISTRACYJNE - część prawa adm. nieskodyfikowana, która określa wzajemne uprawnienia i obowiązki z jednej strony organów adm. publ., a z drugiej strony podmiotów znajdujących się na zewnątrz tej adm. Podział materialnego pr. adm. wprowadziła ust. z 04.09.1997 r. o działach adm. rządowej, która wyodrębniła 32 działy zbudowane o kryterium przedmiotowo funkcjonalne, przy czym każdy z działów jest regulowany odrębnym pakietem ustaw szczególnych np. dział środowisko reguluje ust. z 08.04.2001 r. prawo ochrony środowiska oraz kilkanaście innych ustaw dotyczących tej problematyki np. ust. o ochronie przyrody czy ust. prawo wodne. Ustaw tych jest obecnie ok. 440. Każda sfera działania administracji regulowana jest odrębnym pakietem ustaw.

3. PROCESOWE PRAWO ADMINISTRACYJNE (proceduralne pr. adm.) - reguluje tryb i zasady postępowania adm. w celu realizacji norm materialnego i ustrojowego prawa adm., jest skodyfikowane w ust. z 14.06.1960 r. KPA, a także zalicza się do tej części prawa administracyjnego ust. z 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w adm. oraz ust. z 29.08.1997 r. ordynacja podatkowa.

ŹRÓDŁA PRAWA ADMINISTRACYJNEGO DZIELĄ SIĘ NA: źródła prawa konstytucyjnie unormowane oraz tzw. swoiste źródła prawa. W pierwszym przypadku obejmuje: źródła prawa powszechnie obowiązującego (art. 87 Konst.) oraz źródła prawa wewnętrznego administracji (Art. 93 Konst.). Natomiast tzw. swoiste źródła prawa obejmują tzw. akty kierownictwa wewnętrznego, a więc np. wytyczne, instrukcje, okólniki, jak też zarządzenia wydane bez upoważnienia ustawowego (tzw. samoistne akty normatywne) - nie zaliczmy ich do źródeł prawa w rozumieniu konstytucji.

ŹRÓDŁA PRAWA POWSZECHNIE OBOWIĄZUJĄCEGO w rozumieniu Konst. obejmują:

• Konstytucja (Ustawa Zasadnicza),

• Ratyfikowana umowa międzynarodowa przez prezydenta RP,

• Rozporządzenia wydawane przez prezydenta, ZRM, prezesa RM, ministrów oraz KRRiT,

• Akty prawa miejscowego.

ŻRÓDŁA PRAWA WEWNĘTRZNEGO: w rozumieniu Art. 93 Konst. obejmują uchwały RM, zarządzenia ministrów, zarządzenia kierowników urzędów centralnych (Komendant Główny Policji, SG, PSP), zarządzenia Prezesa NBP, zarządzenia: wojewodów oraz innych terenowych organów adm. rządowej, a także zarządzenia organów adm. samorządowej. Konst. przesądziła o tych ustawach (są one konst. unormowane).

Organy adm. publ. po wejściu w życie nowej Konst. (z dnia 02.04.1997 r., weszła w życie 17.10.1997 r.) mogą wydawać zewnętrzne akty administracyjne, jak np. decyzje administracyjne tylko na podstawie odpowiedniego przepisu ustawowego i wydanego na podstawie jego upoważnienia, rozporządzenia lub ratyfikowanej za zgoda parlamentu przez prezydenta umowy międzynarodowej, która nadaje się do bezpośredniego stosowania, a więc zawiera tego rodzaju przepisy jak ust. krajowa.

Ponadto zgodnie z Art. 93 Konstytucji zarządzenia jak i uchwały RM mają charakter wewnętrzny, a więc obowiązują jednostki tylko organizacyjnie podlegle organowi wydającemu te akty, nie mogą stanowić podst. do wydawania decyzji czy postanowień (dotyczy to również wszystkich tzw. swoistych źródeł pr. adm.).

Przepis tylko rangi ustawowej i wykonawczego rozporządzenia może stanowić podstawę do wydawania decyzji, która nakłada na obywatela obowiązki czy uprawnienia.

Ustawa wchodzi w życie 14 dni po publikacji w Dz. U. z wyjątkiem sytuacji szczególnych lub w innym terminie, ustawa pociągająca za sobą zobowiązania finansowe wchodzi z dn. 01.01.

Wykład - 2002.04.18.

1. W świetle Art. 87 Konst. wyróżnia się źródła prawa powszechnie obowiązującego, które obejmują:

1. Konstytucję - ustawa zasadnicza,

2. Ustawy,

3. Ratyfikowane przez prezydenta umowy międzynarodowe przy zastrzeżeniu, że w świetle Art. 89 wyróżnia się te umowy, które wymagają uprzedniej zgody parlamentu w formie ustawy do ich ratyfikacji przez prezydenta,

4. Rozporządzenia wydawane zgodnie z Art. 92 Konst. na podst. upoważnienia ustawowego o charakterze szczegółowym i w celu wykonania ustawy.

2. Rozporządzenia w świetle Konstytucji wydają:

1. Prezydent,

2. RM,

3. Prezes RM,

4. Ministrowie kierujący działami administracji rządowej oraz KRRiT.

3. Akty prawa miejscowego wydawane w świetle Art. 94 przez wojewodę, terenowe organy rządowej administracji zespolonej, jak i niezespolonej pod zwierzchnictwem wojewody, a także organy samorządu terytorialnego (np. uchwała rady gminy, miasta o zatwierdzeniu projektu miejscowego zagospodarowania przestrzennego).

1. Podstawą prawną do wydawania decyzji adm. czy postanowień, a więc tzw. zewn. aktów adm. jest wyłącznie przepis ustawowy wydanego na podst. upoważnienia ustawowego rozporządzenia.

2. Umowa międzynarodowa może stanowić po jej ratyfikacji podstawę prawną do wydawania decyzji czy postanowień pod warunkiem, że nadaje się do bezpośredniego stosowania, a więc zawiera tego rodzaju normy prawne jak ustawa krajowa.

3. Jeżeli to nie występuje (zachodzi) w takim przypadku recepcja (przejęcie) jej postanowień do prawa krajowego wymaga uchwalenia odpowiedniej ustawy lub nowelizacji istniejącej ustawy lub ustaw w tym zakresie. Um. międzynarodowa nie może być konkretyzowana w drodze wydanego w tym celu rozporządzenia tak jak jest to w przypadku ustawy (Ust. z 14.04.2000 r. o um. międzynarodowych).

Każdy obowiązek nakładany na obywatela musi mieć swoje źródło w ustawie.

Postanowienia Art. 91 Konst.

Po ratyfikacji przez prezydenta umowy międzynarodowej za uprzednią zgodą parlamentu po jej ogłoszeniu w Dz. U. stanowi ona część krajowego porządku prawnego i jeżeli może być bezpośrednio stosowana, ma nawet pierwszeństwo przed ustawą w przypadku kolizji z jej postanowieniami.

Art. 91 ust. 3 Konst. - w świetle tego artykułu po ratyfikacji przez Polskę umowy tworzącej dane organizacje międzynarodowe np. UE prawo przez nią stanowione zgodnie z jej prawem traktatowym będzie miało pierwszeństwo nawet w przypadku kolizji z ustawami.

Po wstąpieniu Polski do UE tzw. prawo pierwotne UE, a więc prawo traktatowe związane z utworzeniem wspólnot europejskich, a następnie Traktatem z Maastricht o utworzeniu UE, Traktatem Amsterdamskim, Traktatem z Nicei oraz wykładnią ich postanowień zawartą w wyrokach EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWOŚCI (ETS) z siedzibą w Luksemburgu oraz tzw. rozporządzenia wydane przez Radę UE staną się częścią krajowego porządku prawnego z mocy prawa, a więc bez potrzeby ich kolejnego uchwalenia przez parlament. Natomiast w odniesieniu do tzw. dyrektyw stanowionych przez w szczególności Komisję UE ich „wejście” do krajowego porządku prawnego wymagać będzie w przypadku Polski uchwalenia odpowiedniej ustawy lub nowelizacji istniejącej ustawy czy ustaw.

Przed przystąpieniem Polski do UE musi nastąpić harmonizacja i dostosowanie całego pr. pol. do prawa pierwotnego UE oraz rozporządzeń i dyrektyw jeżeli nie zostaną wynegocjowane tzw. okresy przejściowe związane z opóźnionym wejściem w życie do prawa krajowego niektórych rozp. czy dyrektyw. Wspólnota Europejska opiera się na 3 filarach: swobodny przepływ idei, kapitałów i ludzi (media czwartą władzą).

W obecnym stanie prawnym organ administracji orzekając w danej sprawie administracyjnej nie może odmówić zastosowania przepisu ustawowego i podustawowego nawet jeżeli jego zadania nie są sprzeczne np. z Konst., ponieważ jest związany przepisami prawa powszechnie obowiązującego.

Skład orzekający sądu np. NSA (3 osobowy) rozpatrując skargę na ostateczną decyzję administracyjną po wyczerpaniu środków odwoławczych przez strony, jeżeli stwierdzi, że przepis ustawowy lub podustawowy powołany w danej sprawie jest sprzeczny z konstytucją, może odmówić zastosowania jego w danej sprawie, jednak w praktyce rzadko korzysta z tego uprawnienia ponieważ wyrok sądu nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego, z tego względu wydaje postanowienia o zawieszeniu postępowania sądowego i kieruje pytanie prawne w tej sprawie do TK (Trybunał Konstytucyjny).

Zgodnie z konstytucyjną zasadą demokratycznego państwa prawnego wyrażoną w Art. 2 Konst. oraz zasadą praworządności określoną w Art. 7 Konst., która stanowi, że organy władzy publicznej, a więc także adm. publ. działają na podst. i w granicach prawa; oznacza to, że są również związane hierarchią systemu źródeł prawa powszechnie obowiązującego zarówno przy wydawaniu rozporządzeń jak i decyzji i postanowień, oznacza to również, że w świetle Art. 8 ust. 2, przepisy Konst. stosuje się bezpośrednio przy czym konkretyzacja konstytucyjnych praw i obowiązków o charakterze ekonomicznym, socjalnym, kulturalnym i politycznym jest dokonywana w drodze odpowiednich ustaw z materialnego pr. adm.

Art. 8 Konst. - jeżeli Konst. jest najwyższym prawem RP.

Wydawane przez wojewodę rozporządzenia na podst. upoważnień ustawowych w tym również rozporządzenia porządkowe są wyłącznie aktami prawa miejscowego, a więc obowiązującymi na określonym terytorium państwa np. województwa czy części województwa, a więc nie są to w żadnym przypadku rozporządzenia w rozumieniu Art. 92 Konst.

ŹRÓDŁA PRAWA PUBLICZNEGO W ADMINISTRACJI - w świetle Art. 93 Konst. wyróżnia się również źródła prawa wewnętrznego adm., które w świetle orzecznictwa (wyroków) TK obejmują zakresem przedmiotowym następujące ich rodzaje, które są skierowane do jednostek organizacyjnych podległych organowi wydającemu ten nakaz:

1. uchwały RM,

2. zarządzenia ministrów oraz kierowników urzędów centralnych,

3. zarządzenia wojewody oraz terenowych organów adm. rządowej, działających pod zwierzchnictwem wojewody, jak i tzw. niezespolonych np. dyrektora Izby Skarbowej,

4. organy samorządu terytorialnego,

5. inne podmioty administrujące np. Prezes NBP.

Powyższe źródła prawa wewnętrznego jak np. zarządzenia musza być wydawane na podst. ustawy oraz w żadnym przypadku nie mogą stanowić podstawy prawnej do wydawania decyzji czy postanowień skierowanych do adresatów zewnętrznych.

Jednak w świetle ustawy z 30.11.2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych z chwilą wejścia w życie tej ustawy zgodnie z nowa Konst. nastąpiła zmiana upoważnień ustawowych w ponad 70 ustawach z materialnego pr. adm. w zakresie dotyczącym upoważnienia do wydawania zarządzeń czy też uchwał RM jako przepisów powszechnie obowiązujących przed wejściem w życie Konst. Na nowe upoważnienia ustawowe do wydawania rozporządzeń w rozumieniu Art. 92 Konst. Jednak do czasu wejścia w życie powyższych nowych rozporządzeń obowiązują dotychczasowe zarządzenia (uchwały RM) wydane przed 17.10.1997 r.

Źródła pr. wewnętrznego adm. musza być zgodne z odpowiednimi aktami prawnymi, a więc w praktyce przepisami ustawowymi, ze źródłem prawa powszechnie obowiązującego.

Uchwała jak i zarządzenie wydane po 17.10.1997 r. w rozumieniu Art. 93 Konst. nie może w żadnym przypadku stanowić podst. prawnej do wydawania zewnętrznych aktów adm., a więc np. decyzji adm.

Ust. z dnia 20.07.2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. Nr 62 poz. 718), stanowi, że każdy akt normatywny powinien być ogłaszany w odpowiednim dz. urzędowym, a jeżeli jest o charakterze powszechnie obowiązującym wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, jeżeli dany akt normat. nie określi terminu dłuższego wejścia w życie lub dana ust. nie stanowi inaczej.

AKT NORMATYWNY może wejść w życie w terminie krótszym niż 14 dni np. ustawa czy rozporządzenie jeżeli ważny interes państwa wymaga natychmiastowego jego wejścia w życie (np. bezpieczeństwo kraju), a zasada demokratycznego państwa prawnego z Art. 2 Konst. nie stoi temu na przeszkodzie wówczas może nawet wejść w życie nawet z dniem ogłoszenia w Dz. U.

Przepisy porządkowe wchodzą w życie po upływie 3 dni od dnia ich ogłoszenia, co może nastąpić w sposób zwyczajowo przyjęty, ponadto mogą wejść w życie nawet z dniem ogłoszenia, w powyższym trybie jeżeli zwłoka w tym zakresie spowodowałaby nieodwracalne szkody czy też istotne zagrożenie dla zdrowia, imienia, a nawet życia ludzi.

W przypadku ustawy data uchwalenia to dzień uchwalenia przez sejm, data ta nie ma nic wspólnego z wejściem w życie, ustawa w chodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dz. U., chyba, że przepisy stanowią inaczej (np. po 3 miesiącach, z określona data np. 1 stycznia).

SWOISTE ŹRÓDŁA PR. ADM. - w żadnym przypadku nie są unormowane w Konst. i obejmują swoim zakresem przedmiotowym nast. ich rodzaje:

1. akty kierownictwa wewnętrznego np. wytyczne, instrukcje, okólniki,

2. akty programowania (planowania) przy zastrzeżeniu, że ustawodawca nie nadał im rangi aktów prawa miejscowego jak np. planowi miejscowemu zagospodarowania przestrzennego,

3. normy techniczne (technologiczne) - stanowią 90% norm unijnych,

4. orzecznictwo (wyroki sądów np. NSA, SN nie są źródłem prawa, tylko wiążą wdanej sprawie),

5. poglądy nauki pr. adm. (doktryny) - nie są źródłami prawa, a kształ.

Swoiste źródła pr. adm. nie mogą stanowić w żadnym przypadku podstawy prawnej do wydawania decyzji czy postanowień skierowanych do adresatów zewnętrznych, jak i nie zalicza się ich do źródeł prawa w adm. w rozumieniu Art. 93 Konst.

Organy adm. publ. rozstrzygają daną sprawę co do istoty w całości lub w części wydając decyzję administracyjną, która jest tzw. zewnętrznym aktem adm. i powinna zawierać nast. elementy:

1. oznaczenie organu, który wydał decyzję i datę decyzji,

2. oznaczenie adresatów decyzji (stron postępowania),

3. podstawa prawna wydanej decyzji,

4. rozstrzygnięcie (osnowa decyzji) - przyznanie lub nie uprawnień,

5. uzasadnienie (podstawa) prawne i taktyczne decyzji ,

6. pouczenie czy służy od tej decyzji odwołanie do organu wyższego stopnia w terminie 14 dni czy też jeżeli jest to już dec. ostateczna wyd. po wyczerpaniu środków odwoławczych przez stronę, wówczas pouczenie o prawie wniesienia skargi do NSA w terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji,

7. podpis z imienia, nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania tej decyzji w ramach danego organu (np. dyrektor wydziału ochrony środowiska z up. wojewody...).

Oprócz decyzji organy adm. publ. wydają również postanowienia w toku postępowania adm., które nie rozstrzygają jednak sprawy co do istoty np. postanowienie o dopuszczeniu dowodów postępowania, o sprostowaniu omyłki pisarskiej w nazwisku strony lub numerze decyzji.

Na postanowienie przysługuje stronie zażalenie w terminie 7 dni do organu wyższego stopnia od dnia otrzymania postanowienia jeżeli stanowi tak KPA.

CENTRALIZACJA - oznacza taki sposób organizacji aparatu administracyjnego, w którym organy niższego stopnia są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego stopnia. Specyfiką modelu scentralizowanego administracji jest układ kierownictwa, który oznacza, że organ wyższego stopnia może władczo wkraczać w działalność organu podległego za pomocą wytycznych, instrukcji, okólników, poleceń służbowych, a więc aktów kierownictwa wewnętrznego.

Model ten jest charakterystyczny dla adm. wojskowej, policji, a także inspekcji administracyjnych.

POJĘCIE KIEROWNICTWA związane jest więc z hierarchicznym podporządkowaniem, a więc podległością służbową i osobową organów niższego stopnia wobec organów wyższego szczebla.

Układ kierownictwa występuje również w stosunkach pomiędzy prezesem RM i RM, a wojewoda jako przedstawicielem rządu na obszarze województwa.

W modelu adm. scentralizowanej może wystąpić koncentracja, a więc zjawisko skupienia zadań i kompetencji w ręku jednego organu lub grupy organów właściwych dla rozstrzygania danego rodzaju spraw, ponadto w tym modelu może wystąpić również dekoncentracja zadań i kompetencji, a więc przenoszenie kompetencji na większe liczby organów przez organ, którego sfera ulega dekoncentracji nawet w formie zarządzenia czy okólnika - oznacza to, że powyższy akt prawny może być w każdej chwili uchylony przez organ, który zdecydował o dekoncentracji kompetencji.

Wyróżnia się dekoncentrację rzeczową w sytuacji rozkładania kompetencji jednego organu na kilka organów tego samego szczebla oraz dekoncentrację terytorialną, która oznacza przenoszenie kompetencji organów wyższego stopnia na podległe mu organy terenowe.

DECENTRALIZACJA - oznacza taki sposób organizacji aparatu administracyjnego, w którym organy niższego stopnia nie są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego szczebla, a ich stosunki oparte są na układzie nadzoru. Oznacza to, że organy zdecentralizowanie posiadają ustawowo zagwarantowany zakres samodzielnego orzekania. Natomiast organy nadzorcze ustawowo określone mogą ingerować w ich działalność tylko w przypadkach ustawowo oznaczonych za pomocą środków nadzorczych ustawowo dozwolonych oraz w oparciu o kryteria nadzoru ustawowo wymienione np. nadzór premiera, wojewody i RIO (Regionalna Izba Obrachunkowa) nad działalnością samorządu terytorialnego.

Zgodnie z Art. 15 Konst. ustawa zasadnicza wprowadziła decentralizację władzy publ., a nie jej autonomię, czego przykładem jest samorząd terytorialny, zawodowy czy gospodarczy (Art. 16 i 17 Konst. oraz rozdział VII dot. Samorządu terytorialnego).

Wyróżnia się decentralizację terytorialną i rzeczową.

DECENTRALIZACJA TERYTORIALNA - oznacza, że organy adm. (podmioty administrujące) posiadają na określonym terytorium państwa ustawowo zagwarantowany zakres samodzielnego orzekania czego przykładem jest samorząd terytorialny.

DECENTRALIZACJA RZECZOWA - polega na powierzeniu samodzielnym organom lub organizacjom zarządzania określonymi rodzajami spraw np. powierzenie PAN określonych zadań z dziedziny nauki.

Organy adm. przekazują szereg kompetencji na rzecz samorządów zawodowych (lekarski, radcowski...).

NADZÓR oznacza sytuacje w których organ nadzorczy jest wyposażony w określone środki oddziaływania na postępowanie organów nadzorowanych, a jednocześnie zawiera uprawnienia kontrolne i na podst. ich ustaleń stosowanie odpowiednich środków nadzorczych. W związku z tym wyróżnia się tzw. nadzór ogólny, zwierzchni i specjalistyczny. Stosowane śr. nadzoru muszą mieć każdorazowo umocowanie ustawowe np. stwierdzenie nieważności uchwały rady miasta w drodze rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody; możliwość zawieszenia organu niższego stopnia w działalności na określony czas czy uprawnienie do zatwierdzenia rozstrzygnięć organów niższego stopnia. Pojęcie nadzoru zawsze obejmuje swoim zakresem przedm. pojęcie kontroli przy czym org. nadzorczy może stosować odpowiednie śr. nadzorcze w oparciu o ustalenia własnej kontroli lub kontroli zewn. przeprowadzonej przez wyspecjalizowane organy np. NIK lub inspekcje adm.

KONTROLA - jest to funkcja organu, której celem jest wyłącznie sprawdzenie działalności innych podmiotów oraz ocena prawidłowości ich działania ujęta we wnioskach pokontrolnych. Organ kontrolujący z wyłączeniem przypadków ustawowo określonych nie ma możliwości wpływania władczego na dział. org. kontrolowanych ponieważ wnioski pokontrolne przekazuje do org. sprawującego kierownictwo lub nadzór.

Ustawodawca dopuszcza jednak organy inspekcji administracyjnych do stosowania odpowiednich środków nadzorczych w oparciu o ustalenia własnej kontroli, jeżeli wystąpi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia ludzi np. decyzja wojewódzkiego inspektora sanitarnego czy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o wstrzymaniu działalności gospodarczej ze względu na zagrożenie dla zdrowia ludzi.

PODZIAŁ KONTROLI ZE WZGLĘDU NA KRYTERIUM:

1. zawodowa i społeczna,

2. zasięg kontroli - kontrola zupełna np. NIK oraz kontrola ograniczona (wyspecjalizowana),

3. kontrola zewnętrzna i wewnętrzna,

4. kontrola sądowa,

5. kontrola parlamentarna,

6. kontrola prokuratorska,

7. kontrola RPO (Rzecznika Praw Obywatelskich).

PODZIAŁ KONTROLI ZE WZGLĘDU NA ETAP JEJ PRZEPROWADZENIA:

1. kontrola wstępna- która polega na tym, że organowi kontrolującemu przedstawia się niezbędne dokumenty i materiały przed jej rozpoczęciem,

2. kontrola faktyczna - jest przeprowadzana podczas działań organu kontrolowanego czyli jest kontrolą towarzyszącą procesowi działania organu,

3. kontrola następna (typowa) - jest dokonywana po zakończeniu czynności kontrolowanej, dotyczy oceny warunków danego działania, a także prawidłowości przebiegu tego działania organu, które się już zakończyło.

PODZIAŁ KONTROLI ZE WZGLĘDU NA JEJ SPOSÓB PRZEPROWADZENIA:

1. inspekcja - kontrola realizowana w drodze bezpośredniej obserwacji podmiotu kontrolowanego,

2. lustracja - oznacza, że przedmiotem kontroli jest nie tylko działanie podmiotu kontrolowanego lecz stan rzeczywisty badanego przedmiotu,

3. rewizja - oznacza kontrolę finansową polegającą na sprawdzeniu stanu faktycznego śr. majątkowych jedn. kontrolowanej z ich dokumentacją oraz na ocenie prawidłowości dysponowania tymi środkami,

4. wizytacja - kontrola zmierzająca do oceny kontrolowanego podmiotu w drodze bezpośredniego wglądu w jego działanie przy czym może być to kontrola zupełna lub ograniczona.

KOORDYNACJA - oznacza możliwość oddziaływania inne podmioty administrujące w celu scharmonizowania ich działalności biorąc pod uwagę określony cel ustawowo oznaczony. W obecnym stanie prawnym koordynacja najczęściej wyst. w formie współdziałania i dotyczy wyłącznie podmiotów, które nie są podporządkowane organowi odpowiedzialnemu za współdziałanie np. współdział. wojewody z sejmikiem woj. przy realizacji woj. strategii rozwoju zgodnie z Art. 12 ust. o sam. woj. z 05.06.1998 r.

Wykład - 2002.05.23.

Naczelne, centralne i terenowe (w obecnej Konst. nie ma już tego podziału) organy adm. rządowej, organy samorządu terytorialnego.

Administracja w Polsce jest nazywana adm. publiczną, a nie państwową.

Obecnie używając pojęcia adm. publ. dzielimy ją na adm. rządową i samorządową.

Adm. rządowa obejmuje organy działające na szczeblu centralnym i organy terenowe.

POJĘCIE NACZELNY ORGAN ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ nie jest pojęciem ustawowym lecz z nauki pr. adm. np. ministrowie kierujący działami adm. rządowej w rozumieniu ust. z 04.09.1997 r. o działach adm. rządowej, a także naczelnym organem jest RM i prezes RM (zgodnie z ust. z 08.08.1996 r. o RM).

Nowelizacja ustawy może zmienić nawet nazwę ustawy, ale nie zmienia się data ustawy według tekstu pierwotnego.

Każdy minister kierujący działem lub działami jest konstytucyjnym członkiem RM, który sprawuje nadzór nad ustawowo określonymi organami centralnymi np. Minister właściwy ds. wewnętrznych, który kieruje działem pod tą nazwą sprawuje nadzór nad Komendantem Głównym Policji, KG Państwowej Straży Pożarnej, Szefem Obrony Cywilnej kraju, KG Straży Granicznej.

Mamy tu do czynienia z przykładem w którym zobrazowaliśmy sobie 2 cechy organu naczelnego: jeśli to jest minister, to jest to taki organ, który jest konstytucyjnie umocowany czyli określony w Konst., a w przypadku ministra wchodzi w skład RM; każdy z tych organów naczelnych pełni nadzór nad organami centralnymi. Każdy naczelny organ adm. rządowej jest jednocześnie organem centralnym, natomiast żaden organ centralny nie jest organem naczelnym.

Prezydent jeżeli wykonuje funkcje adm. publ. jest również w tym zakresie organem naczelnym oraz KRRiT.

Zgodnie z art. 149 Konst. minister jest zobowiązany kierować określonym działem lub działami adm. rządowej lub realizować zadania wyznaczone mu przez Prezesa RM.

Każdy minister, który kieruje danym działem lub działami adm. rządowej w tym zakresie może wydawać zarówno rozporządzenia w rozumieniu art. 92 Konst. jak i zarządzenia w rozumieniu art. 94 Konst.

Ustawa o działach... w art. 5. dokonuje ich klasyfikacji, jest to katalog wyczerpujący przy zastrzeżeniu, że każdy minister może kierować jednym lub nawet kilkoma działami jako tzw. minister właściwy w sprawach danego działu. Omawiana ustawa stanowi również, że jeden minister musi kierować tylko trzema działami tj. budżet, finanse publ. i instytucje finansowe. Natomiast szczegółowy zakres działania każdego ministra kierującego danym działem lub działami reguluje rozp. Prezesa RM w sprawie szczegółowego zakresu działania danego ministra. Wynika to z tego, że ust. o działach... reguluje jedynie ramowo treść każdego działu odsyłając w tym zakresie do ustaw szczególnych z materialnego pr. adm. lub ustrojowego; w ten sposób, że wykonawcze rozp. właściwego ministra (np. min. infrastruktury - budownictwo, gosp. przestrzenna i mieszkaniowa, gosp. morska, łączność i transport) wymienia te działy. Premier decyduje jak działy adm. rządowej będą ułożone, którymi działami będzie kierował dany minister.

Ministerstwo jest tworzone, znoszone i przekształcane w drodze rozp. RM przy zastrzeżeniu, że ministerstwo jest to jedynie aparat pomocniczy dla merytorycznej i technicznej obsługi ministra jako organu naczelnego (decyzje adm. wydaje minister, a nie ministerstwo, wojewoda, a nie UW, wójt, burmistrz, prezydent, a nie Urząd Miejski).

Premier w drodze rozporządzenia nadaje również statut każdemu ministerstwu, w którym określa szczegółowo jego strukturę org. Minister w drodze zarządzenia ustala regulamin organizacyjny każdego ministerstwa w oparciu o postanowienia statutu, natomiast Dyrektor Generalny ministerstwa zatwierdza wewn. regulaminy org. Poszczególnych komórek org. ministerstwa (także kierownik urzędu centr. w drodze zarządzenia nadaje regulamin org., a Dyrektor Gen. w urzędzie centralnym w drodze zarządz. zatwierdza regulaminy wewn.).

Prezes RM w drodze rozp. określa szczegółowy zakres działania każdego ministra kierującego danym działem lub działami, natomiast szczegółowo treść każdego działu regulują odpowiednie ustawy szczególne.

Dział adm. rządowej w rozumieniu ust. z 04.09.1997 r. jest zbudowany w oparciu o kryterium przedmiotowo-funkcjonalne, a nie kryterium podmiotowe, oznacza to, że w pierwszej kolejności ustawodawca reguluje w ust. o działach... zakres działania każdego z tych działów w sposób ramowy, a następnie jednoosobowo premier w drodze rozp. w sprawie szczegółowego zakresu działania, mówi który z ministrów będzie kierował danymi działami (jest to odwrócenie poprzedniej kolejności kiedy w poprz. stanie prawnym było tak, że określano najpierw organy, a później przypasowywano do nich kompetencje, teraz jest odwrotnie najpierw określa się zadania i kompetencje, potem poziom na którym będą one rozstrzygane, a na końcu tego ciągu działań prawnych i faktycznych określam, który podmiot administrujący będzie to robił). Decyduje więc tu kryterium przedmiotowo-funkcjonalne, a nie podmiotowe. I decyzję podejmuje premier, kto którymi działami będzie kierował.

WNIOSEK: rozp. Prezesa RM w sprawie szczegółowego zakresu działania danego ministra musi wyczerpująco wymieniać działy adm. rządowej, którymi on kieruje oraz zawierać wykaz organów podległych i nadzorowanych przez tego ministra np. minister SWiA kieruje działami: adm. publ. (art. 6 ust. o działach...), sprawy wewnętrzne (art. 29) oraz wyznania religijne (art. 30). Ponadto jeżeli decyzję adm. w I instancji wydaje kierownik urzędu centralnego lub minister jest to już decyzja ostateczna w rozumieniu KPA, od której nie przysługuje odwołanie lecz stronie służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy skierowanej do danego organu i dopiero od nowej jego decyzji służy stronie skarga do NSA (art. 127 KPA).

Centralny organ adm. rządowej obejmuje swoim zakresem działania również obszar całego państwa przy czym w odróżnieniu od organu naczelnego jego status prawny jest wymieniony w Konst. Oznacza to, że każdorazowo który z organów adm. rządowej posiada taki status rozstrzyga ust. szczególna z materialnego pr. adm. np. ust o policji z 1090 r. stanowi, że centralnym org. adm. rządowej w sprawach bezpieczeństwa i porządku publ. jest Komendant Główny Policji; natomiast każdorazowo powoływanie i odwoływanie kierownika urzędu centralnego następuje przez Prezesa RM na wniosek właściwego ministra działowego, który sprawuje nadzór.

Z kolie jeżeli Prezes RM sprawuje bezp. nadzór nad kierownikiem urzędu centr. zgodnie z art. 33a ust. o działach... wówczas sam powołuje i odwołuje kierownika danego urzędu centr. np. Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Szefa UOP, Szefa Służby Cywilnej.

Zmiana w zakresie struktury naczelnych organów idzie w tym kierunku, iż premier powinien jak najmniej nadzorować organy centralne, natomiast kompetencji jego powinien przejmować właściwy dział obronictwa.

NIE UTOŻSAMIAĆ ORGANU Z URZĘDEM, KTÓRY JEST POWOŁANY DO JEGO OBSŁUGI.

USTAWA O ADM. RZĄDOWEJ W WOJEWÓDZTWIE (05.06.1998 r.) - adm. rządową na obszarze woj. realizują z jednej strony wojewoda oraz działające pod jego zwierzchnictwem wojewódzkie służby, inspekcje i straże, a także terenowe org. rządowej adm. niezespolonej pod zwierzchnictwem wojewody (np. urzędy, izby skarbowe, urząd morski, okręgowe urzędy górnicze), a także org. sam. terytorialnego realizujące zadania zlecone z zakresu adm. rządowej oraz organy sam. zawodowego w zakresie określonym odrębnymi ustawami (adwokacki, radcowski, pielęgniarski, architektów...). Jeżeli lekarz... ma być pozbawiony wykonywania zawodu (zawieszony) to nie decyduje o tym wojewoda, minister, lecz Sąd Dyscyplinarny.

WOJEWODĘ powołuje i odwołuje Prezes RM, na wniosek ministra właściwego ds. adm. publ.; natomiast vice wojewodów powołuje i odwołuje również premier, lecz na wniosek wojewody (od 1918 r.).

W świetle art. 28 jeżeli wojewoda nie może pełnić obowiązków służbowych (np. zmarł, wyjechał służbowo za granice za zgodą premiera, jest w szpitalu...) wówczas I vice wojewoda przejmuje na ten okres wszystkie jego ustawowo określone kompetencje, w innej sytuacji I jak i II vice wojewoda realizuje jedynie zadania i kompetencje określone przez wojewodę zgodnie ze statutem UW oraz regulaminem organizacyjnym UW.

ZADANIA I KOMPETENCJE WOJEWODY (zastrzeżone wyłącznie dla wojewody):

1. Przedstawiciel RM (rządu) na obszarze województwa - zgodnie z art. 38 ust. z 08.08.1996 r. o RM w przypadku przyjęcia dymisji rządu przez prezydenta z mocy prawa na ręce nowego Prezesa RM w ciągu 3-ch miesięcy od dnia powołania nowej RM dymisję składają wszyscy sekretarze i podsekretarze stanu oraz wojewodowie i vice wojewodowie. Art. 15 i 16 - Prezes RM w zakresie tej kompetencji jest zwierzchnikiem służbowym wojewody, co oznacza, że ich stosunki oparte są o układ kierownictwa, a więc podległości służbowej i osobowej. Oznacza to, że w tym zakresie premier może wydawać polecenia służbowe, wytyczne czy instrukcje, które są bezwzględnie obowiązujące dla wojewody. Wojewoda musi realizować politykę rządu na obszarze woj. Prezes RM sprawuje kierownictwo nad działalnością wojewody nie tylko w oparciu o kryterium zgodności z prawem, lecz również celowości, rzetelności, gospodarności oraz zgodności z polityką rządu. Podst. funkcja wojewody w tym zakresie jest związana z jednej strony z kontrolą realizacji przez organy adm. rządowej nałożonych zadań publicznych, a z drugiej strony koordynacja ich współdziałania z innymi podmiotami administrującymi pod kątem realizacji polityki rządu na obszarze województwa.

2. Sprawuje zwierzchnictwo nad zespolonymi wojewódzkimi inspekcjami, służbami i strażami - realizowane przez wojewodę zwierzchnictwo nad zespolonymi wojewódzkimi inspekcjami, służbami i strażami nie jest zwierzchnictwem służbowym ponieważ wojewoda nie może wydawać poleceń służbowych, lecz tzw. polecenia celu, które mogą wyłącznie dotyczyć obowiązku realizacji określonej kompetencji bez określenia jednak sposobu jego wykonania oraz środków, które mają być użyte, gdyż nie jest to polecenie służbowe. Zwierzchnictwo wojewody oznacza, że w statucie UW muszą być wymienione, zespolone służby, inspekcje i straże, a częścią regulaminu org. UW są regulaminy zespolonych organów, przy zastrzeżeniu, że nie dotyczy to Komendy Woj. Policji; ponadto finansowanie zespolonych służb, inspekcji i straży odbywa się za pośrednictwem budżetu wojewody.

3. Terenowy organ adm. rządowej w rozumieniu KPA, który wydaje decyzje adm. w I instancji lub jako organ odwoławczy -organ nadzoru nad jednostkami sam. teryt. działającymi na szczeblu gminnym, powiatowym, wojewódzkim. Wojewoda jako terenowy organ adm. rządowej w rozumieniu KPA jest ustawo uprawniony do wydawania decyzji i postanowień I instancji jak i organ odwoławczy w II instancji np. od decyzji wójta, burmistrza, prezydenta miasta czy starosty służy odwołanie do wojewody, a nie do SKO (Samorządowe Kolegium Odwoławcze) tylko wtedy jeżeli stanowi tak ustawa szczególna z mat. pr. adm. np. ust. pr. budowlane z 07.07.1994 r. stanowi, że odwołanie od decyzji starosty odmowie wydania pozwolenia na budowę służy do wojewody, nie do SKO. Natomiast odwołanie od decyzji woj. służy zawsze do właściwego rzeczowo ministra kierującego danym działem np. w zakresie ochrony środowiska odwołanie w terminie 14 dni za pośrednictwem woj. strona składa do ministra właściwego ds. środowiska.

4. Organ nadzoru nad jednostkami sam. terytorialnego działającymi na szczeblu gminnym, powiatowym, wojewódzkim - wojewoda obok premiera i RIO (Regionalna Izba Obrachunkowa) jest organem nadzoru nad sam. teryt. realizującym ta kompetencje w oparciu o kryterium wyłącznie zgodności z prawem czyli legalności; oznacza to, że organy nadzorcze nie sprawują już tego nadzoru w oparciu o kryterium celowości, rzetelności i gospodarności przy zastrzeżeniu, że jedynie inaczej stanowi ustawa i RIO. Jeżeli woj. wyda rozstrzygnięcie nadzorcze o stwierdzeniu nieważności uchwały organu samorządu terytorialnego np. rady gminy (miasta, powiatu) z powodu rażącego naruszenia prawa, służy na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze gminie (powiatowi) skarga do NSA (termin 30 dni), a sąd wyznacza rozprawę w terminie 30 dni od dnia wpłynięcia skargi. Jeżeli upłynął rok od podjęcia uchwały organu sam. teryt. oznacza to, że jeżeli sąd adm. (NSA) uwzględni skargę wówczas nie może również stwierdzić jej nieważności lecz orzeka o jej niezgodności z prawem. Oznacza to, że w takim przypadku uchwała traci moc prawną dopiero z dniem ogłoszenia wyroku sądu w tej sprawie. Jeżeli NSA stwierdziłby nieważność takiej uchwały wyroku sądu wówczas uchwała taka traci moc prawną od początku. Eliminuje się jej wszystkie skutki prawne. Jeżeli sąd orzeka niezgodność z prawem to dopiero z dniem wyroku sądu.

5. Reprezentant Skarbu Państwa na zasadach określonych w ustawach szczególnych - w obecnym stanie jest szczątkowa i rozproszona. Polityka regionalna państwa jest realizowana zgodnie z ust. z 12.05.2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego. Jednym z podst. środków prawych są tzw. kontrakty woj. oraz strategia rozwoju województwa uchwalana przez sejmik województwa na wniosek zarządu województwa we współdziałaniu z wojewodą.

SAMORZĄD TERYTORIALNY - jest przykładem DECENTRALIZACJI władzy publ. w rozumieniu art. 15 Konst.

Gmina, powiat i województwo jako jednostki sam. teryt. posiadają z mocy prawa osobowość prawną, działają na oznaczonym terytorium, które zamieszkuje ludność oraz posiadają zamierzony ustrój wewnętrzny regulowany statutem gminy, powiatu i województwa oraz regulaminem organizacyjnym urzędu gminy, starostwa powiatowego, urzędu marszałka województwa, które są aparatem pomocniczym dla merytorycznej i tech. obsługi odpowiednio zarządu gminy (miasta), zarządu powiatu i zarządu województwa. Gminy, powiatu, i województwa jako jedn. sam. teryt. nie wolno w żadnym wypadku utożsamiać z węższym pojęciem gminy, powiatu, województwa jako jedn. zasadniczego podziału terytorialnego podziału państwa dla celów adm. publ. Sam. woj. i sam. powiatu nie sprawują w żadnym przypadku nadzoru nad działalnością sam. gminnego, a sam. woj. nad sam. powiatowym.

Rada gminy (miasta), rada powiatu i sejmik woj., które wybierane są w wyborach powszechnych, są to organy stanowiące i kontrolne np. uchwalają statut gminy, powiatu czy woj., budżet, wybierają wójta, burmistrza, prezydenta, starostę (rada powiatu), marszałka woj. (sejmik woj.), a nast. na ich wniosek pozostałych członków zarządu (funkcje kontrolne realizują za pomocą kom. rewizyjnej oraz kom. stałych.

Zarząd gminy, powiatu, województwa jest organem wykonawczym gminy, powiatu, woj., który realizuje uchwały organu stanowiącego w zakresie zadań własnych oraz realizuje zadania zlecone zakresu adm. rządowej w drodze ustawy lub porozumienia administracyjnego. Nie mogą one ogłosić opałści.

--> [Author:AJ]

1

PRAWO ADMINISTRACYJNE - prof. dr hab. Jerzy Stelmasiak AUTOR Agnieszka Jabłońska

Szukasz gotowej pracy ?

To pewna droga do poważnych kłopotów.

Plagiat jest przestępstwem !

Nie ryzykuj ! Nie warto !

Powierz swoje sprawy profesjonalistom.

---