Nazwa Biblia pochodzi od greckiego słowa biblos oznaczającego papirus bądź świętą czcigodną księgę. W terminologii biblijnej słowo to znalazło się za sprawą tłumacza Biblii hebrajskiej na język grecki, który przez biblos (lub biblion) oddał hebrajskie ha-sefer - zbiór ksiąg. We wczesnym chrześcijaństwie stosowano dla określenia Pisma Świętego liczbę mnogą od biblion - biblia. Słowo to zostało zapożyczone przez język łaciński (używane w liczbie pojedynczej rodzaju żeńskiego - biblia, -ae), a za pośrednictwem łaciny przez języki europejskie (por.: fr. La Bible, niem. die Bibel, wł. La Bibbia, pol. Biblia).
Pismo Święte.
Już Nowy Testament określa księgi Starego Testamentu jako grafi (pisma) lub grafe (pismo). Kościół pierwotny posługiwał się tą nazwą odnosząc ją do Nowego i Starego Testamentu, a dla podkreślenia Bożego pochodzenia tekstu dodawał "święte". Stąd pochodzi nazwa. Pismo Święte.
Religia Izraela była opartą na Przymierzu zawartym z Bogiem Jahwe na górze Synaj. Cały Stary Testament jest opisem dziejów tego Przymierza. Przez krew Jezusa Bóg zawarł z Nowym Izraelem Nowe Przymierze, o którym traktuje Nowy Testament (por.: 2Kor 3, 14). Greckie słowo diateke znaczy przymierze i testament, stąd utarły się nazwy Stary Testament, Nowy Testament oraz Stare Przymierze, Nowe Przymierze.
Dla oznaczenia zbioru ksiąg natchnionych używa się ponadto takich określeń jak: Słowo Boże, Święte Litery, Księgi święte, itd.
Podział i liczba ksiąg.
A) Stary Testament
a) podział żydowski:
Biblia hebrajska dzieli księgi Starego Testamentu na trzy grupy:
1. Tora (Prawo): Rdz, Wj, Kpł, Lb, Pwt
2. Nebiim (Prorocy):
- wcześniejsi: Joz, Sdz, 1-2 Sm, 1-2 Krl
- późniejsi: Iz, Jr, Ez, Oz, Jl, Am, Ab, Jon, Mi, Na, Ha, So, Ag, Za, Ml
3. Ketubim (Pisma):
- wielkie: Ps, Prz, Hi
- pięć zwojów: Pnp, Rt, Lm, Koh, Est
- inne: Dn, Ezd, Ne, 1-2 Krn
Żydowski Stary Testament liczy 24 księgi. Liczbę tę uzyskują Żydzi, tworząc po jednej księdze z następujących grup:
b) podział katolicki:
b) podział katolicki:
Biblia katolicka dzieli Stary Testament na następujące grupy:
1. Księgi historyczne
- Pięcioksiąg (5): Rdz, Wj, Kpł, Lb, Pwt
- dzieło Deuteronimisty (6): Joz, Sdz, 1-2 Sm, 1-2 Krl
- dzieło Kronikarza (4): 1-2 Krn, Ezd, Ne
- księgi dydaktyczno- historyczne (6): Rt, Tb, Jdt, Est, 1-2 Mch
2. Księgi dydaktyczne (7): Hi, Ps, Prz, Koh, Pnp, Mdr, Syr
3. Księgi prorockie (18):
- prorocy więksi (6): Iz, Jr (+ Ba, Lm), Ez, Dn
- prorocy mniejsi (12): Oz, Jl, Am, Ab, Jon, Mi, Na, Ha, So, Ag, Za, Ml
B) Nowy Testament
Księgi Nowego Testamentu katolicy i protestanci dzielą w jednakowy sposób, wyróżniając trzy grupy, analogicznie jak w Starym Testamencie:
Już na pierwszy rzut oka widać zasadniczą różnicę w podziale i liczbie ksiąg Starego Testamentu w Biblii hebrajskiej i katolickiej. Stary Testament w Biblii protestanckiej zawiera te same księgi, co Biblia hebrajska, brak tam ksiąg deuterokanonicznych (tzn. takich, co których natchnienia były wątpliwości) nazywanych przez protestantów apokryfami.
Nowy Testament liczy 27 ksiąg.
Stary Testament:
- Biblia hebrajska - 24 (39)
- Biblia katolicka - 46; łącznie: 46 (ST) + 27 (NT) = 73
- Biblia protestancka - 39; łącznie: 39 (ST) + 27 (NT) = 66