Laboratorium Fizyki Medycznej MSIB |
Aleksandra Benko |
Rok III |
Grupa I |
Data wykonania 27.X.2009 |
|
Temat : CHROMATOGRAFIA GAZOWA |
Data oddania 15.01.2009 |
Wstęp
Chromatografia gazowa jest powszechnie stosowaną metodą, służącą analizie składu chemicznego związków lotnych. Na jej podstawie, ze stosunkowo dużą dokładnością, można określić rodzaj cząsteczek wchodzących w skład mieszaniny ( na podstawie analizy czasu retencji - czasu przejścia związku przez kolumnę chromatograficzną, stałego dla danej substancji w danych warunkach) oraz ich udział procentowy ( poprzez analizę powierzchni piku)
Analiza chromatograficzna znajduje szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach nauki. Jeśli chodzi o fizjologię, może być ona wykorzystywana do badania wydolności płuc, pomiaru dawki przyjętych zanieczyszczeń, a nawet do wykrywania takich chorób jak astma, choroba wrzodowa wątroby, czy nawet rak. Jest to związane z faktem, że zmienione chorobowo komórki produkują inne lotne związki chemiczne w porównaniu z komórkami zdrowymi. Produkowane przez komórki lotne substancje chemiczne różnią się nawet w zależności od rodzaju nowotworu, dzięki czemu można wykryć nie tylko samą chorobę, ale nawet jej konkretny rodzaj.
Wykonanie ćwiczenia
Ćwiczenie podzielone zostało na dwa etapy :
Analiza mieszaniny kolejno 4% i 1% CO2 z powietrzem atmosferycznym
Analiza powietrza wydychanego przez osobę zdrową
W badaniu wykorzystano 2 chromatografy gazowe wyposażone w detektory :
TCD, zwany też katarometrem - uniwersalny detektor stężeniowy, wykorzystujący wrażliwość niektórych oporników na małe zmiany temperatury. Umożliwia wykrycie prawie wszystkich związków, których przewodność cieplna różni się od przewodności cieplnej gazu nośnego.
FID, czyli płomieniowo-jonizacyjny - jeden z najczulszych detektorów uniwersalnych. Jego działanie polega na jonizacji cząsteczek w płomieniu wodorowym oraz rejestracji zmian potencjału między płomieniem a otaczającą go elektrodą zbiorczą. Gdy przez detektor przepływa sam gaz nośny ustala się stały, niewielki potencjał między płomieniem, a elektrodą. W momencie gdy do detektora dotrze oznaczana substancja, ulegnie ona w wysokiej temperaturze degradacji, w wyniku czego powstałe jony spowodują zmianę potencjału (wzrost). Zmiana ta zostanie zarejestrowana jako sygnał pomiarowy.
Mieszanina pierwsza - kalibracja
Celem sporządzenia pierwszej mieszaniny kalibracyjnej, strzykawkę chromatograficzną napełniamy 10ml czystego CO2. Następnie, dopełniamy strzykawkę 40ml powietrza atmosferycznego. Otrzymana mieszania ma 20 - procentowy udział CO2. Aby uzyskać mieszaninę z 4 -procentowym udziałem CO2, wypuszczamy ze strzykawki 40ml mieszaniny i dopełniamy ją kolejnymi 40 ml powietrza atmosferycznego.
Tak sporządzoną mieszaninę wprowadzamy do chromatografu poprzez układ nastrzykowy i obserwujemy pojawiające się na ekranie monitora piki. Pomiar z wykorzystaniem detektora TCD daje następujące wyniki :
Związek chemiczny |
Czas retencji [min] |
Powierzchnia piku[mV*min] |
Metan |
1,100 |
0,92 |
O2 + N2 |
0,333 |
3806,00 |
CO2 |
2,033 |
149,90 |
H20 |
4,600 |
22,1 |
Mieszanina druga - kalibracja
Mieszaninę drugą otrzymujemy poprzez dodanie do 10ml 4% roztworu CO2 30ml powietrza atmosferycznego. Dzięki temu otrzymujemy mieszaninę 1% CO2 z powietrzem, którą kolejnie wprowadzamy do chromatografu. Pomiar z wykorzystaniem detektora TCD daje następujące wyniki :
Związek chemiczny |
Czas retencji [min] |
Powierzchnia piku[mV*min] |
Metan |
1,133 |
0,87 |
O2 + N2 |
0,350 |
3878,20 |
CO2 |
2,066 |
36,97 |
H20 |
4,683 |
28,42 |
Mieszanina trzecia - powietrze wydychane
Mieszanina trzecia to próbka wydychanego powietrza dorosłego, niepalącego mężczyzny. Pomiar z wykorzystaniem detektora TCD daje następujące wyniki :
Związek chemiczny |
Czas retencji [min] |
Powierzchnia piku[mV*min] |
Metan |
1,116 |
1,07 |
O2 + N2 |
0,350 |
3666,60 |
CO2 |
2,033 |
130,20 |
H20 |
4,016 |
61,70 |
Mieszanina czwarta - powietrze wydychane, powietrze atmosferyczne
Mieszanina czwarta to znowu próbka wydychanego powietrza. Tym razem jednak pomiar przeprowadzono z wykorzystaniem detektora FID, a w celach porównawczych przeanalizowano także powietrze atmosferyczne :
|
Powietrze wydychane |
Powietrze atmosferyczne |
||
Związek chemiczny |
Czas retencji |
Powierzchnia piku |
Czas retencji |
Powierzchnia piku |
CO |
3,496 |
50,800 |
3,500 |
14,600 |
H2 |
0,961 |
16164 |
0,960 |
481,500 |
Opracowanie wyników
Kalibracja
W pierwszej mieszaninie, zakładając, że stężenie
w powietrzu wynosi 400 ppm, po rozcieńczeniu znajdowało się :
Czyli w 10 ml :
Co, po przeliczeniu na procenty, daje stężenie równe :
W drugiej mieszaninie stężenie
było równe :
Co, po przeliczeniu na procenty, daje stężenie równe :
Z zebranych danych tworzymy wykres zależności powierzchni piku od stężenia
:
W pierwszej mieszaninie, zakładając, że stężenie metanu w powietrzu wynosi 2 ppm, znajdowało się :
Czyli w 10 ml :
Co, po przeliczeniu na procenty, daje stężenie równe :
W drugiej mieszaninie stężenie metanu było równe :
Co, po przeliczeniu na procenty, daje stężenie równe :
Z zebranych danych tworzymy wykres zależności powierzchni piku od stężenia metanu :
Powietrze wydychane - detektor TCD
Na podstawie wykresu wyznaczamy stężenie
i metanu w powietrzu wydychanym, odpowiadające powierzchni piku równej 130,20 oraz 1,07 mV*min. Stężenie
wynosi 20,5%, natomiast metanu -
Powietrze wydychane i atmosferyczne- detektor FID
Do kalibracji posłużyła próbka powietrza atmosferycznego. Przyjmujemy, że stężenie wodoru wynosi 0,5 ppm = 0,00005%, natomiast stężenie
- 1ppm, czyli 0,0001%. Na tej podstawie sporządzono wykresy kalibracyjne :
Wodór
Z wykresu odczytano stężenie procentowe jakie odpowiada powierzchni piku równej 481,5 [pA*min] i wynosi ono
Tlenek węgla
Z wykresu odczytano, że powierzchni piku równej 14,6 [pA*min] odpowiada stężenie
.
Szacunkowe obliczenie rocznej produkcji
przez ludzi
Średnia ilość oddechów na minutę - 16
Średnia pojemność oddechowa płuc - 500 ml
Populacja ludzi na całym świecie - 6,77mld
Ilość wdychanego
- 20ml
Ilość wydychanego
-
Produkcja
na oddech - 82,5ml
Roczna produkcja
-
Po przeliczeniu na masę =
kg
Wnioski
Otrzymane wyniki ilości wydychanego
przez badaną przez nas osobę są zgodne z oczekiwaniami ( z obliczeń wynika, że w ciągu godziny wydychane jest 1,37kg, podczas kiedy w normach figuruje wartość 1,4kg). Jak więc widać, metoda chromatografii gazowej jest bardzo dokładną i łatwą metodą, pozwalającą określić skład mieszanin gazowych. Można również z całą pewnością stwierdzić, że badana przez nas osoba była zdrowa i naprawdę niepaląca