Politechnika Lubelska |
Laboratorium Metrologii |
|||
w Lublinie |
Ćwiczenie nr 33. |
|||
Imię i nazwisko: Katarzyna Przytuła, Grzegorz Masłowski, Bartłomiej Marzec |
Semestr IV |
Grupa dziekańska: ED 4.3 |
Rok akademicki: 2010/11 |
|
Temat ćwiczenia: Pomiary parametrów dwójników pasywnych metodą trzech woltomierzy. |
Data wykonania: 15.03.2011 |
Ocena: |
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest poznanie właściwości metody trzech woltomierzy i wykorzystanie jej do pomiarów parametrów dwójników pasywnych na stanowisku pomiarowym wspomaganym komputerowo.
Spis przyrządów:
Opornik wzorcowy- Typ RN-1; 1kΩ, klasa 0,01; Pdop.= 1W w powietrzu, Pdop.= 3W w kąpieli; PL-P3-267-E6,
Opornik wzorcowy- max 0,1A; 100Ω; RN1; 20oC Manganin; WSInż-EM-43-3/16,
Opornik wzorcowy- Typ RN1; 10kΩ; klasa 0,02; Pdop.= 1W w powietrzu, Pdop.= 3W w kąpieli; PL-P3-268-E6,
Cewka indukcyjna- 0,15A; 110Ω; 64pF; 500mH; Nr 2153,
Multimetr- ESCORT 3145A,
Multiplexer,
Rezystor dekadowy- DR4b-16; klasa 0,05; PL-P3-279-E6/,
Zasilacz AC- 50Hz, Imax=2,2A; 10V,
Woltomierz elektromagnetyczny- klasa 1; 15V, 30V; PL-P3-24-E6/,
Komputer klasy PC z oprogramowaniem Lab View,
Cewka o nieznanych parametrach- EP 2-3
Układ pomiarowy:
Pomiar parametrów dwójnika.
Typ dwójnika: L-Normal cewka |
Wartość rezystora wzorcowego: 100Ω |
Klasa rezystora wzorcowego: 0,01 |
||||
Lp. |
U1 [V] |
f1 [Hz] |
U2 [V] |
f2 [Hz] |
U3 [V] |
f3 [Hz] |
1. |
7,2926 |
49,95 |
3,7826 |
49,95 |
9,9563 |
49,96 |
2. |
7,303 |
49,96 |
3,7842 |
49,97 |
9,9776 |
49,96 |
3. |
7,303 |
49,96 |
3,779 |
49,96 |
9,9798 |
49,96 |
4. |
7,301 |
49,96 |
3,7842 |
49,95 |
9,967 |
49,96 |
5. |
7,2982 |
49,97 |
3,785 |
49,96 |
9,9772 |
49,96 |
6. |
7,2937 |
49,97 |
3,779 |
49,97 |
9,975 |
49,97 |
7. |
7,2898 |
49,96 |
3,7817 |
49,96 |
9,9769 |
49,96 |
8. |
7,2999 |
49,96 |
3,7819 |
49,97 |
9,9722 |
49,97 |
9. |
7,2857 |
49,96 |
3,7779 |
49,95 |
9,9637 |
49,95 |
10 |
7,2915 |
49,95 |
3,7799 |
49,95 |
9,9592 |
49,95 |
U średnia |
7,2948 |
----- |
3,78144 |
---- |
9,97049 |
---- |
f średnia |
49,9593 |
Parametry dwójnika:
Błędy:
Błąd bezwzględny pomiaru napięcia multimetrem cyfrowym:
Błąd względny pomiaru napięcia multimetrem cyfrowym:
Wielkość mierzona |
Wzór na względny błąd systematyczny graniczny mierzonego parametru |
Wynik |
I |
|
0,35% |
Z |
|
0,4% |
R |
|
0,11%
|
cos |
|
0,3% |
S |
|
0,4% |
P |
|
3,05% |
Przykładowe obliczenia:
Typ dwójnika: nieznana cewka |
Wartość rezystora wzorcowego: 100Ω |
Klasa rezystora wzorcowego: 0,01 |
||||
Lp. |
U1 [V] |
f1 [Hz] |
U2 [V] |
f2 [Hz] |
U3 [V] |
f3 [Hz] |
1. |
6,0191 |
50,06 |
5,2476 |
50,06 |
9,8824 |
50,07 |
2. |
6,032 |
50,07 |
5,2547 |
50,07 |
9,8923 |
50,07 |
3. |
6,0367 |
50,06 |
5,2531 |
50,06 |
9,9221 |
50,06 |
4. |
6,0327 |
50,07 |
5,2532 |
50,08 |
9,8984 |
50,08 |
5. |
6,0394 |
50,08 |
5,2556 |
50,08 |
9,9182 |
50,07 |
6. |
6,0268 |
50,07 |
5,2594 |
50,07 |
9,9287 |
50,07 |
7. |
6,0361 |
50,07 |
5,2523 |
50,07 |
9,9139 |
50,08 |
8. |
6,0515 |
50,07 |
5,259 |
50,07 |
9,9161 |
50,08 |
9. |
6,039 |
50,07 |
5,2672 |
50,07 |
9,9434 |
50,07 |
10 |
6,0394 |
50,06 |
5,2526 |
50,06 |
9,9212 |
50,07 |
U średnia |
6,03527 |
----- |
5,25547 |
---- |
9,91367 |
---- |
f średnia |
50,0697 |
Parametry dwójnika:
Błędy:
Błąd bezwzględny pomiaru napięcia multimetrem cyfrowym:
Błąd względny pomiaru napięcia multimetrem cyfrowym:
Wielkość mierzona |
Wzór na względny błąd systematyczny graniczny mierzonego parametru |
Wynik |
I |
|
0,38% |
Z |
|
0,77% |
R |
|
0,83%
|
cos |
|
1,13% |
S |
|
0,77% |
P |
|
3,15% |
Wielkość mierzona |
L-Normal cewka |
Cewka nieznana |
I [A] |
|
|
Z [Ω] |
|
|
R [Ω] |
|
|
cosφ |
|
|
S [VA] |
|
|
P [W] |
|
|
Wnioski:
Metoda trzech woltomierzy pozwala na wyznaczenie wielu parametrów dwójników w trakcie ich pracy, przy dowolnie ustawionej wartości częstotliwości i napięcia zasilającego.
Zastosowanie multimetru cyfrowego o dużej impedancji wejściowej pozwoliło na zmniejszenie błędu pomiaru, natomiast użycie komputera znacznie ułatwiło obliczenia.
Analiza wyników obliczeń błędów pozwala stwierdzić, że błędy nie są duże i mieszczą w dopuszczalnych granicach.
Wartości rezystancji R, prądu I, impedancji Z, cos
, mocy czynnej P i pozornej S są wyznaczane metodą pośrednią na podstawie zmierzonych napięć i rezystancji wzorcowej Rw.