Rok akademicki 1998/99 |
Laboratorium z fizyki |
|||
Nr ćwiczenia: 63 |
Procesy fizyczne w lampach elektronowych |
|||
Wydział: Elektronika Kierunek: T.C.. |
WALDEMAR PUŁA |
|||
Data wykonania 1999-04-16 |
Ocena |
Data zaliczenia |
Podpis |
|
|
T |
|
|
|
1. Zasada pomiaru:
Emisja elektronów z powierzchni metali ogrzanych do odpowiedniej temperatury nosi nazwę - zjawiska fotoemisji. Decydujące znaczenie w tym zjawisku posiada wartość liczbowa tzw. pracy wyjścia elektronów z metali. Określamy ją jako minimum energii, którą musi posiadać elektron w celu pokonania bariery potencjału wywołanej napięciem kontaktowym. Im mniejsza wartość pracy wyjścia z danego metalu, w tym niższej temperaturze będzie zachodziła termo emisja. W tym ćwiczeniu wyznaczamy pracę wyjścia, wykorzystując zjawiska zachodzące w lampie elektronowej - diodzie.
2. Schemat układu pomiarowego:
3. Ocena dokładności pojedynczych pomiarów:
In- natężenie prądu nasycenia:
klasa - 0,5 zakresy - 7,5 ; 15 ; 30;
Iz - natężenie prądu żarzenia
miliamperomierz - Metex:
Dla zakresów:
200 mA, 2 A:
ΔI 1,2 % wartości mierzonej + 1dgt
Uź - napięcie żarzenia:
klasa - 0,5 zakresy - 7,5 ; 3 ; 1,5 ;
4.
a.) Tabela pomiarowa:
|
|
|
|
U=150[V] |
|
|
LP |
Iz |
Iz |
Uz |
Uz |
In |
In |
|
[A] |
[A] |
[V] |
[V] |
|
|
1 |
0,54 |
0,0065 |
1,15 |
0,043 |
0,10 |
0,004 |
2 |
0,56 |
0,0067 |
1,25 |
0,047 |
0,28 |
0,011 |
3 |
0,58 |
0,0070 |
1,38 |
0,052 |
0,62 |
0,023 |
4 |
0,60 |
0,0072 |
1,45 |
0,054 |
1,18 |
0,044 |
5 |
0,62 |
0,0074 |
1,55 |
0,058 |
2,05 |
0,077 |
6 |
0,64 |
0,0077 |
1,61 |
0,060 |
3,25 |
0,122 |
7 |
0,66 |
0,0079 |
1,71 |
0,064 |
5,20 |
0,195 |
8 |
0,68 |
0,0082 |
1,81 |
0,068 |
7,90 |
0,593 |
9 |
0,70 |
0,0084 |
1,91 |
0,072 |
11,50 |
0,863 |
10 |
0,72 |
0,0086 |
2,01 |
0,075 |
16,25 |
2,438 |
11 |
0,74 |
0,0089 |
2,11 |
0,079 |
21,25 |
3,188 |
12 |
0,76 |
0,0091 |
2,21 |
0,083 |
30,00 |
4,500 |
b.) Tabela wyników:
LP |
Pz |
Pz |
T |
1/T |
1/K |
jn |
lnjn |
|
[W] |
[W] |
[K] |
[1/K] |
[1/K] |
[mA] |
|
1 |
0,62 |
0,031 |
684,1 |
0,0015 |
0,000018 |
0,10 |
-2,30 |
2 |
0,70 |
0,035 |
704,9 |
0,0014 |
0,000018 |
0,28 |
-1,27 |
3 |
0,80 |
0,040 |
728,9 |
0,0014 |
0,000017 |
0,62 |
-0,48 |
4 |
0,87 |
0,043 |
744,3 |
0,0013 |
0,000017 |
1,18 |
0,17 |
5 |
0,96 |
0,048 |
763,0 |
0,0013 |
0,000016 |
2,05 |
0,72 |
6 |
1,03 |
0,051 |
776,4 |
0,0013 |
0,000016 |
3,25 |
1,18 |
7 |
1,13 |
0,056 |
794,3 |
0,0013 |
0,000016 |
5,20 |
1,65 |
8 |
1,23 |
0,061 |
811,7 |
0,0012 |
0,000015 |
7,90 |
2,07 |
9 |
1,34 |
0,066 |
828,7 |
0,0012 |
0,000015 |
11,50 |
2,44 |
10 |
1,45 |
0,072 |
845,3 |
0,0012 |
0,000015 |
16,25 |
2,79 |
11 |
1,56 |
0,077 |
861,5 |
0,0012 |
0,000014 |
21,25 |
3,06 |
12 |
1,68 |
0,083 |
877,3 |
0,0011 |
0,000014 |
30,00 |
3,40 |
5. Przykładowe obliczenia:
Moc żarzenia
Temperatura katody
Gęstość prądu
Praca wyjścia elektronu z katody:
W = k*tgα k = 1,38*10-23 J/K
, i tak:
tgα1 = 23883 K tgα2 = 17005 K tgα3 = 22740 K tgα4 = 16756 K tgα5 = 20347 K tgα6 = 16219 K tgα7 = 15495 K tgα8 = 14884 K tg α9 = 14614 K
tgα10= 12056 K tgα11= 16433 K
Średnia wartość tgα = 17310 K
W = 1,38*10-23 J*K-1 * 17310 K ≈ 2,39*10-19J
1eV = 1019 J
W = 2,39 eV
6. Rachunek błędów:
Błąd pomiaru mocy żarzenia obliczyłem metodą różniczki zupełnej:
Błąd wyrażenia 1/T
7. Wnioski.
Charakterystyki zależności gęstości prądu mocy żarzenia i prądu żarzenia przedstawiają parabolę. Błędy jn są dość małe ze względu na dodrą klasę miernika. Podobnie ma się sprawa z błędami pozostałych dwóch pomiarów: jz oraz Uz .
Liniowa zależność lnjn=f(1/T) pokazuje nam wartość pracy wyjścia:
W =2,39 eV
8. Wykresy: