ZAJĘCIA 35
Temat: Organy wegetatywne u roślin.
Przed przystąpieniem do rozwiązywania zadań zapoznaj się z teorią.
Do organów wegetatywnych zaliczamy: korzeń, liście, łodygę.
KORZEŃ - KORZEŃ - jest organem, który podczas kiełkowania nasienia rozwija się pierwszy. Swoje liczne działania pełni dzięki licznym rozgałęzieniom rozchodzącym się w glebie.
KORZEŃ GŁÓWNY rośnie na przedłużeniu pędu rośliny, wydłuża się pionowo i zagłębia w ziemię. Gdy korzeń główny osiągnie odpowiednią długość i grubość, wyrastają
KORZENIE BOCZNE, rozrastające się poziomo lub ukośnie w glebie. Od korzeni bocznych kolejno odrastają ODGAŁĘZIENIA dalszych rzędów.
Rozrastające się w glebie korzenie tworzą SYSTEM KORZENIOWY. Rozróżnia się 2 podstawowe typy systemu korzeniowego:
- palowy - tworzy silnie rozbudowany korzeń główny, rosnący pionowo i mający wiele, znacznie mniejszych korzeni bocznych (sosna, marchew...)
- wiązkowy - składa się z licznych, prawie jednakowych, cienkich korzeni; brak jest korzenia głównego, który wcześnie zanika, a jego miejsce zajmuje pęk korzeni bocznych i przybyszowych (trawy, rośliny jednoliściennych)
- korzenie wielu roślin (sosny, dębu) współżyją z niektórymi grzybami; współżycie to nazywamy mikoryzą. Korzenie roślin motylkowych współżyją z bakteriami asymilującymi azot atmosferyczny.
Występują różne modyfikacje korzenia w zależności od pełnionej funkcji oraz warunków środowiska w których występuje dana roślina.
np. korzenie spichrzowe - marchew, korzenie powietrzne - epifity, korzenie oddechowe - roślinny bagienne (cypryśnik błotny).
ŁODYGA - Łodyga jest częścią wegetatywną pędu, na której osadzone są liście. Utrzymuje ona w pozycji pionowej roślinę oraz odpowiednio liście, kwiaty, owoce. Jest łącznikiem między korzeniami a liśćmi. Przewodzi wodę oraz wytwarza, transportuje i magazynuje substancje pokarmowe. Może być zielna lub zdrewniała.
Łodygi zielne są nietrwałe i obumierają pod koniec sezonu wegetacyjnego. Występują u roślin jednorocznych (np. słonecznik, bób, dynia, rumianek), dwuletnich (np. marchew, brukiew, pietruszka) i wieloletnich, czyli bylin, które tracą na zimę części nadziemne, zimują zaś w postaci organów przetrwalnikowych, tj. cebul, kłączy lub bulwy.
Łodygi zdrewniale są trwałe. Charakterystyczne są dla wieloletnich form drzewiastych: drzew (np. wiśnia), krzewów (np. bez, porzeczka), krzewinek (wrzos, borówka). Na zimę zrzucają jedynie liście.
Podobnie jak korzeń, łodyga ulega przyrostowi na grubość (patrz dalej), co wiąże się z obecnością kambium śródwiązkowego, np. u dwuliściennych. Jest pewna grupa roślin nasiennych, mianowicie rośliny jednoliścienne, u których przyrost na grubość nie występuje (wyjątek stanowią palmy) w wyniku braku kambium. Do roślin jednoliściennych należą m.in. trawy (np. zboża), turzyce, liliowate. Łodygi tych roślin są z reguły cienkie.
LIŚCIE- Liść to organ wegetatywny rośliny, jest on częścią pędu. Spełnia bardzo ważne funkcje w życiu rośliny:
— asymilacyjną,
— fotosyntetyzującą (syntetyzuje węglowodany),
— prowadzi wymianę gazową w procesie oddychania,
— transpiruje,
— niekiedy służy także do rozmnażania wegetatywnego.
Najczęściej liście są płaskie o dużej powierzchni asymilacyjnej. Liczba i ich ułożenie jest regularne i charakterystyczne dla gatunku. Układ liści na łodydze określa się mianem ulistnienia.
Ulistnienie może być:
a) skrętoległe (b. częste), np. wierzba, len, szczaw (A);
b) naprzeciwległe (dość częste), np. kasztanowiec, pokrzywa (B);
c) okółkowe (rzadko), np. moczarka kanadyjska, jałowiec (C).
Liście rozwijają się z zawiązków liści, czyli pączków. Wzrost liści jest ograniczony, a pokrój ogólny bywa różny, jednakże zasadniczo w skład liścia właściwego wchodzą ogonek i blaszka liściowa z unerwieniem. Liście roślin dwuliściennych mają różnorodne kształty, a ich nerwacja najczęściej bywa pierzasta lub dłoniasta. U roślin jednoliściennych liście mają często kształt równowąski, a nerwację równoległą.
Widoczne w liściu unerwienie jest utworzone przez wiązki przewodzące (drewno i łyko).
Ze względu na liczbę blaszek liście dzielą się na pojedyncze i złożone. Liście pojedyncze mają jedną blaszkę liściową, która może być cała, tj. nie podzielona (np. u brzozy, lipy, grzebienia białego), lub podzielona na odcinki przez mniej lub bardziej głębokie wcięcia (np. u dębu, klonu). Liście złożone składają się z kilku blaszek liściowych zwanych listkami (np. u kasztanowca, akacji).
Rodzaje liści: A — liście pojedyncze; B — liście złożone
Podstawowe funkcje liścia (fotosynteza i transpiracja), związane z ciągłą wymianą CO2, O2 i H2O ze środowiskiem, uwarunkowane są budową anatomiczną.
Skórka okrywa liść z dołu i z góry. Dzięki obecności takich wytworów skórki, jak aparaty szparkowe, zapewniona jest sprawna regulacja wymiany gazowej i transpiracja. Oprócz aparatów szparkowych mogą być obecne włoski, które tworzą kutner, warstwę chroniącą przed nadmiernym parowaniem. Liczba aparatów szparkowych oraz obecność włosków ściśle wiążą się z warunkami środowiska. Ponadto ściany komórkowe skórki mogą ulegać modyfikacjom.
Przestrzeń między dolną i górna skórką wypełnia miękisz asymilacyjny. Występuje on zwykle w 2 rodzajach:
1) jako miękisz palisadowy zbudowany z podłużnych komórek dość ściśle do siebie przylegających, bogatych w chloroplasty; tu liczba przestworów międzykomórkowych jest niewielka;
2) jako miękisz gąbczasty zbudowany z komórek o dość nieregularnym kształcie, zawierających mniej chloroplastów; miękisz ten ma wiele przestworów międzykomórkowych, a w sąsiedztwie aparatów szparkowych tworzą się komory powietrzne.
Budowa oraz kształt liści jest uwarunkowany spełnianą funkcją, mogą, więc one ulec przekształceniom (modyfikacjom) i obok asymilacji spełniać, w zależności od warunków życiowych, następujące zadania:
— spichrzowe gromadzące wodę, jak u aloesu;
— spichrzowe gromadzące materiały zapasowe, jak u cebuli;
— cierni — silnie zdrewniałe, sztywne (np. u robinii akacji, berberysu, kaktusów, opuncji, agawy), zawierające wiązki przewodzące i dlatego trudne do oderwania (w przeciwieństwie do kolców, np. u róży, które nie są przekształconymi liśćmi);
— czepne — wąsy służ, jako organ owijający się wokół podpory, jak np. u grochu i dyni;
— pułapki — występujące u roślin mięsożernych (np. u muchołówki, dzbanecznika czy rosiczki), przy czym ich liście wydzielają sok zawierający enzymy trawienne, toteż uwięziony owad ulega częściowemu strawieniu;
— ochronne — jak np. łuskowate liście cebuli czy łuskowate liście osłaniające pączki
ZADANIA
Zadanie 1
Na rysunku przedstawiono przekrój przez pęd cebuli.
Podaj cyfrę, którą na rysunku oznaczono łodygę. Określ rodzaj systemu korzeniowego występującego u cebuli. Wyjaśnij rolę przedstawionego organu w życiu takich roślin jak: tulipan, cebula, czosnek.
Zadanie 2
Przedstawiono różne organy roślin okrytonasiennych. Podaj wpisując oznaczenia literowe które organy to zmodyfikowane
1.pędy spichrzowe -
2.korzenie spichrzowe -
3.liście spichrzowe -
Zadanie 3
Nazwij elementy wiązki oznaczone na schemacie cyframi 1,2,3. Określ rodzaj wiązki (otwarta, zamknięta), uzasadniając odpowiedź jednym argumentem.
Zadanie 4
Na ilustracjach przedstawiono różne modyfikacje liści u roślin. Wymień podstawowe funkcje liści przedstawionych na ilustracji, oraz nazwij je.
Zadanie 5
Rysunki ilustrują modyfikacje organów wegetatywnych roślin na przykładzie cebuli (Allium
cepa) i kaktusa (Echinocactus ornatus).
Wyjaśnij, na czym polegają przystosowania tych roślin do określonych warunków środowiska, związane z wykształceniem zmodyfikowanych liści (wskazanych na rysunkach).
Zadanie 6
Zadanie 6
Na rysunkach przedstawiono zmodyfikowane organy podziemne ziemniaka i kosaćca.
Podaj, które organy tych roślin uległy
modyfikacji oraz wyjaśnij, jakie ma ona
dla nich znaczenie.
Teorię i zadania opracowano na podstawie następujących wydawnictw:
Podręczniki do biologii w zakresie podstawowym i rozszerzonym;
Vademecum maturzysty wydawnictwo Operon;
Repetytorium maturzysty wydawnictwo Greg,
Vademecum maturzysty wydawnictwo Zielona Sowa;
Vademecum maturzysty wydawnictwo Oświata.
Zadania maturalne:
wydawnictwo Operon,
wydawnictwo MAC,
wydawnictwo WSIP,
wydawnictwo PWN,
wydawnictwo CKA,
wydawnictwo OMEGA,
wydawnictwo: NOWA ERA.
Arkusze maturalne (CKE).