2. WYZNACZANIE NIEKTÓRYCH CECH FIZYCZNYCH I MECHANICZNYCH MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH
2.1 Badanie autoklawizowanego betonu komórkowego
2.1.1. Oznaczenie gęstości objętościowej w stanie suchym wg PN-EN 678:1998
Wykonanie oznaczenia
Oznaczenie gęstości objętościowej należy przeprowadzić na 3 probówkach o wymiarach 100x100x100 mm, pobranych w sposób zgodny z obowiązującą normą. Próbki po wyciągnięciu zostały wysuszone w temperaturze 105 ÷ 5°C do stałej masy. 3 próbki przygotowane z betonu komórkowego zostały kolejno zważone z dokładnością do 0,1% masy badanej próbki.
Po zważeniu próbki zostały pomierzone z dokładnością do 0,1 mm.
Gęstość objętościową w stanie suchym ρ
obliczamy w kg/m
wg wzoru
ρ
=
w którym:
- masa w stanie suchym badanej próbki, kg
V - objętość badanej próbki, m
.
Za wynik oznaczenia przyjmujemy średnią arytmetyczną wyników pomiarów 3 próbek (z zaokrągleniem do 5kg/m
).
Gęstość objętościowa autoklawizowanego betonu komórkowego może być oznaczana w stanie wilgotnym i suchym.
2.1.1 Gęstość objętościowa:
=
m [kg] V = a * b * c [m
]
1 0,7604 0,001012 751,4
3 0,723 0,001016 711,6
5 0,7066 0,001013 697,5
m
= 760,4g = 0,7604 kg
m
= 723g = 0,723 kg
m
= 706,6g = 0,7066
V
= a
* b
* c
1m = 1000mm
V
= 99,86 mm * 100,36 mm * 100,88 mm = 0,0999m * 0,1004 m * 0,1009 m = 0,001012 m
V
= 100,95 mm * 100,66 mm * 99,91 mm = 0,101m * 0,1007m * 0,0999m = 0,001016 m
V
= 99,91 mm * 100,59mm * 100,84mm = 0,0999m * 0,1006m * 0,1008*m = 0,001013 m
=
= 720,1(6)
= 720
2.1.2. Oznaczenie wilgotności masowej wg PN-EN 1353
Wilgotność obliczamy na podstawie wyników uzyskanych w oznaczeniu masy próbek w stanie niesuszonym oraz w stanie wysuszonym do stałej masy. Wilgotność masową
obliczamy w % wg wzoru:
=
* 100%
W którym:
- masa próbki w stanie niesuszonym, kg,
- masa próbki wysuszonej do stałej masy, kg.
Jako wynik oznaczenia podajemy średnią arytmetyczną z 3 próbek (z dokładnością do 0,1%).
2.1.2. Wilgotność
=
* 100%
1 0,809 0,7604 6,4%
3 0,7571 0,723 4,7%
5 0,735 0,7066 4%
=
* 100% = 6,4%
=
* 100% = 4,7%
=
* 100% = 4%
=
=
= 5%
2.1.3 Oznaczenie porowatości (nie wchodzi w zakres normy)
Porowatość określa się na podstawie badania gęstości pozornej i gęstości 3 próbek betonu komórkowego. Porowatość p obliczamy w % wg wzoru:
P = (1 -
) * 100%
W którym:
- gęstość objętościowa w stanie suchym, kg/m
,
- Gęstość właściwa, kg/m
.
2.1.3. Porowatość
p
1 751,4 69,9%
3 711,6 71,5%
5 697,5 72,1%
=
= 71,2%
2.1.4. Oznaczenie średniej wytrzymałości na ściskanie wg PN-89/B-06258
Oznaczenie wytrzymałości na ściskanie przeprowadzamy w stanie suchym na 6 próbkach o wymiarach 100x100x100 mm, pobranych z górnej, środkowej i dolnej części wyrobu w sposób określony w normie przedmiotowej. Po wycięciu , próbki powinny być wysuszone w temperaturze 105 ÷ 5°C do stałej masy (w 2 kolejnych wyrażeniach wykonanych w odstępie ≥24h, strata masy nie przekracza 0,2% masy całkowitej). Badane próbki badamy z dokładnością do 0,1 mm. Po sprawdzeniu wymiarów próbki poddajemy ściskaniu w prasie przy użyciu podkładek elastycznych z płyty pilśniowej porowatej o grubości 9,5 ÷ 12,5 mm, aż do całkowitego zniszczenia. Zwracamy uwagę aby próbka była ustawiona na środku płyty oporowej. Ciśnienie wywierane na próbkę powinno wzrastać z szybkością 10 ÷ 20 N/cm
* s. Zgniatanie odbywa się prostopadle do kierunku wyrastania betonu komórkowego w formie.
Wytrzymałość betonu komórkowego R obliczamy z dokładnością do 0,05 MPa wg wzoru:
R =
* 10
W którym:
P - siła niszcząca próbkę kN
F - powierzchnia próbki, cm
.
2.1.4. Oznaczenie średniej wytrzymałości na ściskanie
P [kN] F [cm
] R
1 45,6 100 4,56
4,55
2 44 100 4,40
3 45,2 100 4,52
4,5
4 44 100 4,40
5 43,2 100 4,32
4,3
6 47 100 4,7
F = 100mm * 100mm = 10cm * 10cm = 100 cm
=
= 4,5 MPa
Zestawienie wyników badań autoklawizowanego betonu komórkowego
Nr Prób. |
|
|
|
|
|
p |
|
R |
|
|
|
kg/m |
kg/m |
kg/m |
% |
% |
% |
% |
MPa |
MPa |
|
1 |
|
|
2500 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2.2 Oznaczenie gęstości objętościowej próbek o kształtach nieregularnych
2.2.1. Oznaczenie gęstości objętościowej kruszywa na wadze hydrostatycznej
Ze średniej próbki laboratoryjnej przygotowanej wg PN-87/B-06721 pobraliśmy próbkę składającą się z trzech ziaren kruszywa (o wymiarach 40 ÷ 80 mm) o kształtach zbliżonych do ziarn kubicznych.
W laboratorium przygotowane były 3 próbki kruszywa: granit, bazalt, marmur
Wykonanie oznaczenia
- Metalową szczoteczką usuwamy przylegające do próbek cząstki pyłu, gliny itp. Zanieczyszczeń
- Próbki należy wysuszyć do stałej masy w temperaturze 105 ÷ 110°C i ostudzić w eksykatorze.
- Określamy ich masę z dokładnością do 0,1 g.
- Próbki nasycić wodą do stałej masy.
Po nasyceniu wodą próbkę przenieśliśmy na sito kwadratowe o 4,0 mm i pozostawiliśmy na 10 minut, przetarliśmy ściereczką, a następnie zważyliśmy w powietrzu z dokładnością do 0,1g.
- Następnie zważyliśmy próbkę zanurzoną całkowicie w zlewce z wodą na wadze hydrostatycznej.
Objętość próbki V obliczamy wg wzoru
V =
[cm
]
W którym:
- masa próbki nasyconej wodą i zważonej w powietrzu, g
- masa próbki nasyconej wodą i zważonej w wodzie, g
- gęstość wody, g/ cm
m
(g) m
(g) V [
]
Granit 195,81 122 73,8
Bazalt 245,81 162 83,8
Marmur 264,54 168 96,5
Gęstość pozorną
badanej próbki obliczamy do drugiego znaku po przecinku wg wzoru
=
[ g/ cm
]
W którym:
m - masa próbki wysuszonej do stałej masy, g,
V - objętość próbki, cm
.
dla granitu m - 194 g
=
= 2,63
dla bazaltu m - 243,2 g
=
= 2,90
dla marmuru m - 263,4 g
=
= 2,73
Za wynik oznaczenia przyjęliśmy średnia arytmetyczną wyników 3 próbek. Różnica pomiędzy poszczególnymi wynikami nie powinna być większa niż 0,02 g/ cm
. W przypadku większych różnic należy podać wyniki poszczególnych oznaczeń.