KLASYCYZM
Kierunek nawiązujący do grecko - rzymskich wzorów antycznych (tympanony, kolumny, nawiązania do mitologii w obrazach).Pojawił się w sztuce europejskiej w różnych okresach, np.: w postaci tendencji klasycznych stanowiących podstawę renesansu. W węższym znaczeniu jako kierunek artystyczny wystąpił w połowie XVIII w. i określany jako neoklasycyzm objął prawie całą Europę i Amerykę Północną. Stanowił reakcję na przesadę sztuki późnego baroku. Inspirowany był ideologią oświecenia odnoszącą się do starożytnych praw natury i rozumu ujętych w zasadach racjonalizmu. Głównym teoretykiem klasycyzmu był niemiecki historyk sztuki J.J Winckelmann - twórca definicji klasycyzmu opartej na „ szlachetnej prostocie i spokojnej wielkości. Największe znaczenie dla upowszechnienia idei klasycyzmu miała grafika z widokami zabytków starożytnego Rzymu wydawana w cyklach. Mimo włoskich korzeni głównym jego ośrodkiem była Francja gdzie styl ten objął fazy: stylu Ludwika XVI, dyrektoriatu i empier'u. W Anglii odpowiadał mu styl Gregorian i Adamów. W Polsce zaś styl Stanisława Augusta.
Przedstawiciele Klasycyzmu
Architektura
J.G. Soufflot - Panteon w Paryżu
J.F. Chalgrin - Łuk Triumfalny na placu de Gaulle'a
C.G. Langhans - Brama Brandenburska w Berlinie
J. Adams i J.Soane - Bank of Englanad
W. Bażenow i M. Kozakow - gmach Senatu na Kremlu w Moskwie
D. Merlini i J.Ch. Kamsetzer - Łazienki i wnętrza Zamku Królewskiego w Warszawie
J. Kubicki - Belweder
A. Corazzi - Teatr Wielki w Warszawie
W. Gucewicz - katedra w Wilnie
Rzeźba
A. Canowa - Paulina Borghese jako Wenus
B. Thorvaldsen - pomnik księcia J. Poniatowskiego w Warszawie
J.G. Schadow - kwadryga na Bramie Brandenburskiej
Malarstwo
J.L. David - Przysięga Horacjuszy
I.A.D. Ingres przewódca malarzy klasycyzmu w sporze z romantykami
M. Baciarelli - główny dekorator Zamku Królewskiego
B. Belotta - autor widoków Warszawy
BELWEDER
PANTEON w PARYŻU
BRAMA BRANDENBURSKA
PAŁAC NA WODZIE W WARSZAWSKICH ŁAZIENKACH
PRZYSIĘGA HORACJUSZY