CHIRURGIA ESTETYCZNA I PLASTYCZNA
Objawy starzenia się skóry możemy podzielić na powierzchowne, wywołane ekspozycją na UV - typu plamy posłoneczne, piegi, teleangiektazje, rumień, oraz zmiany strukturalne skóry i naskórka - zmarszczki, rozszerzone pory, a także obniżenie sprężystości i napięcia skóry. Najbardziej starzejemy się pod wpływem promieniowania UV.
Chirurgię upiększającą dzieli się na:
- chirurgię plastyczną (rekonstrukcyjną), która polega na usuwaniu anomalii wrodzonych lub oszpeceń, czyli przywrócenie prawidłowego wyglądu.
- chirurgię kosmetyczną (estetyczną), polegającą na korygowaniu wad wyglądu zgodnie z życzeniem pacjenta, w celu udoskonalenia urody.
Co jest zatem celem chirurgii?
Celem chirurgii plastyczno-kosmetycznej jest osiągnięcie zadowolenia pacjenta, co do jego wymagań estetycznych, przywrócenie mu poczucia własnej wartości, eliminacja kompleksów.
Po co kosmetyczce wiedza na temat chirurgii estetycznej i plastycznej?
Kosmetyczka pełni rolę doradcy, dlatego też musi posiadać wiedzę na temat metod upiększania i odmładzania.
Należy pamiętać, iż nie każdy człowiek może poddać się zabiegom chirurgii estetycznej. Istnieje bowiem wiele przeciwwskazań natury medycznej, gdyż operacja plastyczna wymaga odpowiednich warunków zdrowotnych. Przed każdym zabiegiem, oprócz szeregu badań, należy przeprowadzić wywiad, w celu ustalenia ewentualnych przeciwwskazań, a także badanie organoleptyczne, mające na celu ustalenie napięcia mięśni, stanu skóry i zdrowia pacjenta.
Pielęgnacja domowa to przede wszystkim:
Unikanie stresu i przepracowania,
Unikanie spożywania używek (kawa, alkohol, papierosy),
Racjonalna dieta,
Higiena życia codziennego (ruch na świeżym powietrzu, sen),
Wypełniacze
Wypełniacze (implanty) to różnorodne substancje organiczne i nieorganiczne, które umieszcza się w skórze właściwej na drodze iniekcji, w celu wypełnienia zmarszczek i bruzd
Ich zadaniem jest wypełnienie przestrzeni powstałej na skutek zmian zachodzących we włóknach kolagenowych i elastycznych
bruzdy nosowo-wargowe, czoło
delikatne zmarszczki („kurze łapki”)
zagłębione blizny
poprawa kształtu ust
Idealny wypełniacz
Kilka ważnych kryteriów:
nie powoduje odczynów w miejscu wstrzyknięcia (reakcje alergiczne, z podrażnienia, odczyny zapalne)
powinien być bezpieczny przy długotrwałym stosowaniu
skutecznie wypełnia zmarszczki i głębsze bruzdy
efekt kosmetyczny powtarzalny przy kolejnych zabiegach
niewidoczny dla otoczenia, nie przesuwa się z miejsca podania
prosta technika podania implantu
stosunkowo niedrogi
zatwierdzony do stosowania u ludzi
Nietrwałe (wchłaniające się) materiały wypełniające zmarszczki.
KWAS HIALURONOWY
KOLAGEN
WŁASNY TŁUSZCZ
KWAS HIALURONOWY
Jest naturalnym składnikiem naszej skóry, ale zanika wraz z wiekiem. Jest odpowiedzialny za utrzymanie wilgotności. W zabiegach lekarskich kwas hialuronowy stosuje się w postaci iniekcji do wypełniania ubytków i zmarszczek. Preparat podajemy bardzo cienką igła w linię zmarszczki lub okolice ust. Kwas hialuronowy powiększa swą objętość poprzez wiązanie wody w skórze. Zabieg trwa ok. 30 min., nie wywołuje wyłączenia z codziennego życia. Efekty zabiegu utrzymują się przez ok. 6 miesięcy, ponieważ kwas hialuronowy ulega wchłonięciu. Potem można zabieg powtarzać.
Preparaty do wypełniania zmarszczek kwasem hialuronowym mają postać krystalicznego, bardzo plastycznego i elastycznego żelu, który po wprowadzeniu do skóry wypełnia zmarszczkę, dając bardzo naturalne efekty. Podawane są bardzo cienkimi igłami co zmniejsza doznania bólowe. Po wstrzyknięciu żelu w linię zmarszczki lub w usta preparat wiąże wodę i powiększa objętość danej okolicy wygładzając zmarszczki lub modelując kontur ust. Wypełnianie stosowane jest w celu usunięcia bruzd nosowo-wargowych, zmarszczek okolicy oczu, międzybrwiowych, opadniętych kącików ust oraz modelowania owalu twarzy. Okres utrzymywania się efektu początkowego zabiegu można przedłużyć kolejnymi wstrzyknięciami. Większość pacjentów decyduje się na ten zabieg po upływie 6-12 miesięcy od pierwszego zabiegu wygładzania zmarszczek lub korekcji konturów twarzy. Natomiast powiększanie warg wymaga zwykle uzupełnienia po około 6 miesiącach.
Stosowane preparaty
Na polskim rynku dostępnych jest wiele preparatów kwasu hialuronowego (np. Restylane, Teosyal, Princess, Stylage, Emervel, Esthelis itp.).
KOLAGEN
Jest to podstawowe białko tkanki łącznej, występuje w połączeniu z innymi białkami strukturalnymi - elastyną. Struktura, jaką jest kolagen nazywana jest proteoglikanem, pełni rolę szkieletu tkanki łącznej, nadaje skórze elastyczność, napięcie, utrzymuje na właściwym poziomie nawilżenie skóry. Kolagen występuje w różnych formach, większość z nich jest nierozpuszczalna w wodzie i nie ma zdolności wchłaniania się w skórę, dlatego w kosmetyce wykorzystuje się hydrolizaty kolagenu. Kolagen występuje w wielu tkankach organizmu zwierząt a jego budowa jest zróżnicowana w zależności od funkcji i miejsca występowania.
W młodej skórze, dzięki odpowiedniej aktywności fibroblastów, następuje nieustanny proces syntezy włókien kolagenowych, które poprzez procesy enzymatyczne ulegają rozkładowi. Wraz z wiekiem zmniejsza się aktywność fibroblastów i zmniejsza się ilość kolagenu w skórze.
Kolagen jest to białko naturalne. Niestety może dawać objawy niepożądane, reakcje alergiczne. Dlatego ważne jest wykonanie testu uczuleniowego na miesiąc przed wykonaniem zabiegu. Test kolagenowy na skórze polega na wstrzyknięciu przez lekarza małej ilości kolagenu w przedramię, tuż pod skórą. Przez 4 tygodnie lekarz i pacjent obserwują, czy nie występuje uczucie swędzenia, zaczerwienienie, obrzęk
Przeciwwskazania:
Łuszczyca Charakterystycznym objawem łuszczycy są czerwonobrunatne lub zaróżowione, płaskie grudki o wyrazistych brzegach i zróżnicowanej wielkości pokryte srebrzystą lub srebrzystoszarą, nawarstwiającą się łuską. Zmiany mają czasem tendencję do zlewania się. Wykwity występują najczęściej na skórze prostowników kończyn (głównie łokci i kolan), okolicy kości krzyżowej, okolicy pośladkowej, na owłosionej skórze głowy oraz skórze stóp i dłoni
Gościec charakteryzuje się nieswoistym zapaleniem stawów, zmianami pozastawowymi i powikłaniami układowymi. Przebiega z okresami remisji i zaostrzeń. Typowe objawy to ból i obrzęk zajętych stawów, ograniczenie ich ruchomości. Uszkodzenie stawu i układu wiązadłowego powoduje charakterystyczne deformacje.
Toczeń rumieniowaty zmiany skórne typu rumienia - często o układzie motyla na twarzy, zmiany skórne rumieniowo - bliznowaciejące, nadwrażliwość na światło słoneczne, nadżerki na błonach śluzowych jamy ustnej, bóle stawowe lub zmiany zapalne stawów bez zniekształceń, zapalenie błon surowiczych, zmiany nerkowe, takie jak białkomocz lub wałeczkom ocz, objawy neurologiczne, na przykład drgawki lub psychozy, objawy hematologiczne - niedokrwistość, spadek poziomu białych krwinek i płytek krwi, zaburzenia immunologiczne oraz wysokie miano przeciwciał przeciwjądrowych w surowicy krwi.
Choroba Basedowa (dotyczy tarczycy) Większość objawów tej choroby jest typowa dla wszystkich rodzajów nadczynności
tarczycy. Główne objawy to: wole, tachykardia (przyspieszenia akcji serca) lub
zaburzenia rytmu serca- najczęściej jest to migotanie przedsionków, uczucie
gorąca, drżenie kończyn, aksamitna i wilgotna skóra. Chorzy stają się bardziej
niespokojni, pobudzeni ruchowo i drażliwi, siła mięśniowa może się osłabić.
Zastosowanie kolagenu:
Kolagen jest powszechnie stosowany w kosmetykach, zwłaszcza w kremach i maściach przeciwzmarszczkowych.
Iniekcje z kolagenu służą do redukcji zmarszczek:
kurzych łapek (zewnętrzne kąciki oczu)
mięśnia marszczącego brwi
fałdu nosowo-policzkowego
powiększania ust.
Przeciwwskazania do terapii kolagenowej:
Alergia na kolagen,
Implantów kolagenowych nie można stosować do powiększania piersi, wstrzykiwać do kości, ścięgien i mięśni,
Ciąża,
Karmienie piersią.
Terapia składa się z 3 etapów:
test na skórze (wstrzyknięcie niewielkiej ilości kolagenu tuż pod skórę, w przedramię, przez 4 tygodnie obserwujemy miejsce wkłucia, czy nie wystąpiło swędzenie, zaczerwienienie, obrzęk.
seria zabiegów.
z okresowych korekt.
PRZESZCZEPIANIE WŁASNEJ TKANKI TŁUSZCZOWEJ
Pobieramy tkankę tłuszczową z brzucha, pośladów, ud. Wstrzykujemy w te same partie, co kolagen, czyli:
kurze łapki (zewnętrzne kąciki oczu)
mięsień marszczący brwi
fałd nosowo-policzkowy
powiększanie ust.
Nie ma tu powikłań i reakcji uczuleniowych. Metoda ta wypiera wstrzykiwanie kolagenu.
Nie wchłaniające się (trwałe) materiały wypełniające zmarszczki.
SILIKON
GOR-TEX
ZŁOTE NICI
SILIKON
nie jest przyswajalny przez organizm. Wstrzykuje się go głęboko pod skórę w postaci mikrokropelek. Powoduje on zniwelowanie głębokich i średnich zmarszczek. Stosowany jest również do wypełniania okolicy ust. Zabieg wymaga dużej precyzji i umiejętności od osoby go wykonującej. Zastrzyk wykonany zbyt płytko może doprowadzić do nieestetycznych zgrubień, a w konsekwencji do stanów zapalnych.
GOR-TEX
jest tkaniną syntetyczną, porowatą, niezniszczalną, doskonale wypełniającą zmarszczki. Zabieg polega na wprowadzeniu za pomocą igły kilku nici lub płytek głęboko pod skórę. Zabieg nie jest skuteczny w przypadku powierzchownych zmarszczek.
Nici teflonowe
ZŁOTE NICI
metoda podobna do face liftingu. Polega na wprowadzeniu w głębokie warstwy skóry twarzy, szyi, policzków sterylnych nici, co pobudza procesy odnowy tkanek i poprawia napięcie skóry. Stosuje się je przy operacjach opadających powiek, policzków, korekty owalu twarzy. Stosuje się zarówno nici złote jak i teflonowe (gor-tex). Pozostają one w skórze do końca życia. Jeśli wprowadzi się je niewystarczająco głęboko, może dojść do ich „wychodzenia”. Metoda ta została odkryta na wykopaliskach w Egipcie. Opatentowali ją Rosjanie. Zabieg implantacji złotych nici polega na implantacji pod skórę złotych nici, które tworząc stelaż dla wiotczejących mięśni, napinają je i wygładzają skórę w miejscach poddanych zabiegowi (twarz, szyja, dekolt, owal twarzy, podbródek). Już po miesiącu w miejscach wszczepienia nici powstaje nowa sieć naczyń krwionośnych, co powoduje leprze ukrwienie, dotlenienie i odżywienie skóry, która staje się napięta, znikają przebarwienia, a istniejące zmarszczki ulegają wygładzeniu.
Jednocześnie złoto stymuluje produkcję kolagenu i elastyny, co daje efekt liftingu we wprowadzonych miejscach. Efekty zabiegu - młoda, zdrowa, pozbawiona przebarwień i rozszerzonych naczynek krwionośnych skóra, utrzymują się od 7 do 10 lat. Nie ma ograniczeń wiekowych przy zabiegu, wykonywany jest on u osób po 25 roku życia, bo wówczas zmniejsza się ilość produkowanego w naszej skórze kolagenu, celem jest, więc powstrzymanie procesów starzenia, po przez stymulację produkcji białek. Osoby starsze (po 35 roku życia) poddają się zabiegowi głównie w celu pozbycia się zmarszczek, przebarwień (spowodowanych wiekiem i słońcem) ujędrnienia i liftingu skóry twarzy szyi oraz dekoltu
Działanie złotych nici
Skóra człowieka składa się w 90% z wody, pozostaje dobrym przewodnikiem dla jonów złota, które przedostają się daleko poza obręb implantów. Wokół jonów złota powstaje sieć naczyń krwionośnych, co powoduje lepsze ukrwienie, dotlenienie i odżywienie skóry. Skóra staje się świetlista, promienna, napięta, znikają przebarwienia, a rozszerzone naczynka wchłaniają się.
Sposób wykonania
Każda nić o długości 25 cm. zakończona jest specjalną jednorazową igłą, której kształt pozwala uniknąć bólu w trakcie implantacji. Lekarz ze złotych nici tworzy siatkę, która podtrzymuje osłabione mięśnie i nie pozwalają skórze zwiotczeć. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. W celu odmłodzenia całej twarzy u osoby przed 40 rokiem życia potrzeba 5 nici, po jednej na policzki i owal twarzy, jednej w podbródek. Osoby po 40 roku życia potrzebują większej ilości nici, ponieważ ich skóra z biegiem lat zatraciła zdolności produkcji kolagenu i elastyny, a włókna białkowe uległy znacznemu osłabieniu, dlatego zalecana jest implantacja po dwie nici w każdy policzek.
Po zabiegu przez 4-7 dni mogą utrzymywać się lekkie zasinienia.
Złote nici działają dwuetapowo, co jest związane z budową samego implantu. W pierwszym etapie trwającym około 2 miesięcy widoczne jest działanie rozpuszczalnej nici chirurgicznej, która stanowi otoczkę właściwej złotej nici. Zwiększa się ilość komórek układu odpornościowego i dochodzi do oczyszczenia organizmu z martwych tkanek. W drugim etapie dochodzi do odkładania się włókien kolagenowych i elastylowych wokół złotej nici. Zabieg złotych nici jako jedyny, spośród znanych medycynie do tej pory, skutecznie powoduje wzrost ilości elastyny w skórze. Ponadto złoto ma działanie stymulujące produkcję nowych naczyń krwionośnych w skórze, co powoduje lepsze jej dotlenienie i odżywienie, niwelowane są procesy starzenia, wygładzają się zmarszczki, znika zwiotczenie, zmniejszają się fałdy, zwiększa elastyczność, poprawia się koloryt cery, normalizuje się praca gruczołów łojowych, znika tak często widoczna siatka naczyń krwionośnych.
beauty.-club.pl
Sposoby wygładzania zmarszczek mimicznych.
TOKSYNA BOTULINOWA
EMBRIOBLASTY
MEZOTERAPIA
TOKSYNA BOTULINOWA
popularnie zwana jadem kiełbasianym - jest bardzo silnie działającą naturalną toksyną powodującą zahamowanie uwalniania acetylocholiny - neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za przekaźnictwo impulsów między nerwami a mięśniami. Toksyna botulinowa działa poprzez blokowanie połączeń między zakończeniami nerwów a unerwianymi przez nie mięśniami, czyli blokuje tzw. synapsy nerwowo - mięśniowe. Toksyna wiąże się z błoną presynaptyczną płytki motorycznej i blokuje wydzielanie acetylocholiny, co powoduje, że mięśnie rozluźniają się i zmarszczki na jakiś czas rozprostowują się.
Toksyna botulinowa jest najsilniejszą znaną toksyną biologiczną. Jest neurotoksyną wytwarzaną przez beztlenową pałeczkę Clostridium botulinum. Znamy 7 typów antygenowych toksyny oznaczonych od A - G. Do zatrucia u ludzi dochodzi po spożyciu zakażonych konserw głównie typem A, B i E. W handlu znajdują się dwa preparaty farmakologiczne toksyny botulinowej typu A:
Dysport
Botox
Toksyna botulinowa jest szeroko stosowana w usuwaniu zmarszczek:
między brwiami (zmarszczki “lwie”, okolica gładzizny czoła)
poprzecznych czoła
wokół oczu (kurze łapki)
innych: powieki dolnej, wokół ust, na brodzie, szyi.
W dermatologii, obok zastosowania botoxu do wygładzania zmarszczek, stosuje się go do leczenia nadpotliwości dłoni, stóp i pach. Zastrzyki z toksyny botulinowej zaleca się również w leczeniu schorzeń związanych z kurczami mięśni i tikami, w leczeniu spastyczności u dzieci z porażeniem mózgowym, w okulistyce do leczenia zeza i kurczu powiek. Botox może też uwolnić nas od bólów głowy - podany w odpowiednią okolicę czoła i karku leczy migrenę.
EMBRIOBLASTY
Embrioblasty to wyciągi komórkowe przeznaczone do rewitalizacji skóry na drodze stymulacji fibroblastów do produkcji kolagenu i elastyny. Są one przygotowywane do użycia w specjalnym procesie wielokrotnych zamrażań, naświetlań i filtracji. Poddane tym zabiegom nie tylko nie posiadają własnego systemu immunologicznego (co sprawia, że nie są traktowane przez organizm ludzki jako obce), ale wyzwalają "cząsteczki bio-stymulujace", którym przypisuje się działanie regeneracyjne na otaczające tkanki.
Badania naukowe wykazały, że embrioblasty wprowadzone do skóry pobudzają komórki "gospodarza". Wzmagają w ten sposób procesy odnowy skóry (szczególnie w miejscach zmarszczek).
Surowiec pobierany jest w sterylnych warunkach z zawiązków embrionów bydlęcych w pierwszym trymestrze ciąży. Występuje on wówczas w postaci żelu, a w związku z tym, że płód nie ma jeszcze wtedy układu odpornościowego, istnieje małe ryzyko wystąpienia alergii.
Wskazania i przeciwwskazania do zastosowania embrioblastów:
Wskazania
Zmarszczki,
Zwiotczała skóra twarzy, szyi,
Profilaktyka przeciwstarzeniowa,
Przeciwwskazania
Brak
Sposób wykonywania zabiegu:
Materiał wstrzykuje się śródskórnie, poprzez wielokrotne wkłucia, w miejsca występowania zmarszczek mimicznych, twarzy, szyi, dekoltu. Po ostrzykiwaniu może pojawić się rumień i niewielki obrzęk. Dla utrzymania się efektów zabiegi należy powtarzać. Sekwencja: 2-3 zabiegi w odstępach 10 dniowych, kolejne po 2-3 tygodniach i po miesiącu, z czasem odstępy można zwiększyć.
MEZOTERAPIA
Mezoterapia to bodźcowa terapia przeciwzmarszczkowa lub lecząca cellulit. Polega na wstrzykiwaniu miejscowo przez skórę substancji leczniczych. Dawki wstrzykiwanych specyfików nie są duże. Igły używane w mezoterapii są krótkie (4-6 mm) i cienkie (0,4 mm średnicy). Zastrzyki wykonuje się podskórnie, nie docierając do tkanki podskórnej ani do mięśni.
Kwalifikacja do zabiegu mezoterapii:
Wywiad lekarski dotyczący alergii na leki, patologii tarczycy, nadciśnienia tętniczego, chorób układu sercowo-naczyniowego, przyjmowania leków przeciwzakrzepowych, towarzyszących chorób skóry i planowanej ciąży.
Uprzednio stosowane terapie danego problemu estetycznego.
Ocena psychologiczna.
Dokumentacja fotograficzna.
W przypadku leczenia cellulitu i lokalnego nagromadzenia tłuszczu: wzrost, waga, BMI (wskaźnik masy ciała), poprzednia waga, obecność nadmiaru skóry, ewentualna utrata elastyczności i sprężystości skóry.
Pisemna zgoda pacjenta.
Technika zabiegu.
Metoda polega na wielokrotnych wstrzyknięciach śródskórnych lub podskórnych (0,5-4 mm) małych objętości substancji aktywnej. Iniekcji dokonuje się strzykawką lub automatycznym pistoletem do mezoterapii. W przypadku leczenia zmian w obrębie twarzy używanie pistoletu jest przeciwwskazane. W trakcie wykonywania zabiegu powinno się zachować stałe odległości miedzy wstrzyknięciami.
Substancje stosowane w mezoterapii są najczęściej pochodzenia roślinnego. Podaje się też witaminy, rzadziej stosowane są leki. Mogą one być podawane pojedynczo lub w mieszaninie zwanej „koktajlem”.
Wskazania do mezoterapii
odmładzanie twarzy, szyi, dekoltu, grzbietów rąk
cellulit w obrębie brzucha, ud, pośladków, bocznych powierzchni kolan, wewnętrznych powierzchni ramion
wypadanie włosów o różnej etiologii
Przeciwwskazania:
ciąża
karmienie piersią
alergia
cukrzyca
nowotwory
aktywne infekcje bakteryjne, grzybicze i wirusowe
trądzik
stan zapalny skóry
skóra naczyniowa
przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych
Alternatywą dla mezoterapii igłowej jest przezskórna bezigłowa mezoterapia. Substancje aktywne wprowadzane są w głąb skóry dzięki wykorzystaniu metod wspomagania transportu transepidermalnego. Zaletą metody jest całkowita bezbolesność zabiegu.
PRZEZSKÓRNA BEZIGŁOWA MEZOTERAPIA
ELEKTRORIDULIZA
Elektroriduliza - technika polegająca na stymulacji elektrycznej, w wyniku jej działania dochodzi do powstania stanu zapalnego, a następnie blizny wypełniającej zmarszczkę.
Zabieg polega na wprowadzeniu w skórę (w zmarszczki) bardzo cienkiej igły przez którą przepuszczany jest prąd o zmiennym napięciu.
Impulsy elektryczne stymulują skórę przez co dochodzi do jej regeneracji.
Wskazania do zabiegu:
- Usuwanie powierzchownych zmarszczek twarzy, szyi,
- Regeneracja płytkich rozstępów.
Operacje odmładzające twarz.
Lasery stosowane do odmładzania skóry
FACE LIFTING plastyka twarzy
Plastyka czoła
BLEFAROPLASTYKA plastyka powiek
Chirurgiczna korekta czerwieni warg
Chirurgiczne powiększanie podbródka
Korekta podwójnego podbródka
Plastyka szyi
FACE LIFTING
Face lifting - zabieg mający na celu wygładzenie skóry twarzy oraz poprawę jej owalu. Polega na wykonaniu kilku nacięć (w linii włosów, na skroni, przed małżowinami usznymi i za uszami), następnie lekarz odseparowuje skórę od mięśni i podskórnej tkanki tłuszczowej, przesuwa ją i wygładza. Podczas zabiegu można usunąć nadmiar tkanki tłuszczowej, a także, jeżeli istnieje taka konieczność, zrekonstruować mięśnie.W związku z umiejscowieniem nacięć blizny są niewidoczne. Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym, pacjent po operacji pozostaje w klinice dobę. Po opuszczeni kliniki przez kilka dni utrzymuje się opuchlizna, a pacjent musi nosić opatrunek. Szwy zdejmuje się po 6-8 dniach.
Często wykonuje się tzw. lekki lifting skóry i mięśni czoła. Zabieg ten koryguje jedynie zmarszczki okolic czołowych i unosi łuk brwiowy. Cięcia prowadzi się wówczas na skórze głowy, we włosach, ok. 5 cm od linii czoła, następnie następuje naciągnięcie odseparowanej skóry i jej wygładzenie. Zabieg trwa stosunkowo krócej niż face lifting, pacjent opuszcza klinikę na drugi dzień, w tym przypadku nie ma konieczności zakładania opatrunku, szwy usuwane są po 8 dniach. Obrzęk po zabiegu utrzymuje się przez ok. 3 dni.
Lekki lifting można zastosować także w celu usunięcia tzw.” kurzych łapek”, zabieg przebiega podobnie do poprzednich, cięcie wykonuje się w skórze we włosach na wysokości skroni i naciąga okolice „kurzych łapek” i policzków.
Jest zabiegiem przywracającym młody wygląd. Zabieg polega na rekonstrukcji skóry twarzy i tkanki podskórnej, odmłodzeniu twarzy, ale nie hamuje procesu starzenia się skóry.
Efektem zabiegu jest:
- wygładzenie zmarszczek wokół oczu
- rozprostowanie fałdu nosowo-policzkowego
- likwidacja obwisłych policzków, podbródka
- poprawienie wyglądu szyi
Ta metoda nie da się usunąć zmarszczek wokół ust, tzw. „małpiego pyszczka”. Należy wtedy rozszerzyć zabieg o wstrzyknięcie w okolicę ust kolagenu, własnego tłuszczu. Trwałość zabiegu 5-10 lat.
Face lifting może być wykonany tylko 3 razy w życiu. Po czwartej operacji powstają widoczne blizny, a twarz upodabnia się do maski.
Powikłania po zabiegu face liftingu:
- opóźnione gojenie się ran
- powstanie widocznych blizn
- powstanie krwiaka (rzadko)
- porażenie nerwu twarzowego
BLEFAROPLASTYKA (plastyka powiek)
- zabieg naprawczy skóry wokół powiek, usuwa worki pod oczami oraz nadmiar skóry na powiekach. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, cięcia prowadzi się w naturalnych fałdach skóry, aby blizny były słabo widoczne. Po zabiegu występuje obrzęk, zasinienie, ból, podrażnienie spojówek, dolegliwości te usuwa się farmakologicznie, po kilku dniach zdejmuje się szwy, po 2 miesiącach blizny znikają.
Plastyka powiek górnych:
Operacja polega na wycięciu nadmiaru skóry i niekiedy wyjęciu uwypuklającego się w formie "pseudoprzepukliny" tłuszczyku okołogałkowego, zwłaszcza w okolicy przyśrodkowej. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Po 2-3 godzinach wypis do domu. Chłodne, łagodzące okłady z rumianku są wskazane przez pierwsze 3 dni po operacji. Zdjęcie szwów po 3-5 dniach po operacji. Aktywność socjalna po 7-8 dniach. Po 10-14 dniach możliwy makijaż.
Plastyka powiek dolnych:
Zazwyczaj celem operacji jest likwidacja zwisającego nadmiaru skóry, mięśnia okrężnego i tłuszczyku okołogałkowego, tzw. "worków pod oczami". Polega to głównie na usunięciu "pseudoprzepukliny" i nadaniu odpowiedniego napięcia mięśniowi okrężnego oka, a także usunięciu nadmiaru skóry. Powrót do aktywności z uwagi na zasinienia i obrzęki nieco dłuższy niż w przypadku plastyki powiek górnych. Operacja jest też znacznie bardziej skomplikowana, ale daje spektakularne wyniki u większości pacjentów. Przeprowadza się ją w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Plastyka powiek stanowi wraz z operacją face lift i operacją uniesienia brwi podstawę tzw. "zabiegów odmładzających".
Powieki 5 dni po operacji
Chirurgiczna korekta czerwieni warg.
Zabieg dotyczy górnej i dolnej wargi. Szwy zakładane są na granicy czerwieni warg. W kącikach ust wykonuje się niewielkie nacięcia, przez które wprowadza się wkładki z gor-texu. Usta stają się pełniejsze, rozprostowują się niewielkie zmarszczki.
Inne metody uzyskania pełniejszych ust to przeszczep własnej tkanki tłuszczowej, wstrzyknięcie kolagenu lub kwasu hialuronowego.
Chirurgiczne powiększanie podbródka
Korekta każdej części twarzy decyduje i wpływa na ogólny jej wygląd. Chirurgiczne powiększanie podbródka wykonuje się w sytuacji, gdy jest on zbyt mały, co w konsekwencji powoduje uwydatnienie się nosa i szczęki. Zabieg chirurgiczny jest zabiegiem trwałym, jego efekty pozostają całe życie.
Znane są dwa sposoby powiększania podbródka:
Cięcie wewnątrz jamy ustnej lub pod podbródkiem i umieszczenie implantu pomiędzy mięśniem a kością podbródka,
Cięcie od strony jamy ustnej i rekonstrukcja kości podbródka (nie pozostawia blizny na zewnątrz).
Korekta podwójnego podbródka
Defekt ten można zniwelować poprzez odessanie tkanki tłuszczowej z podbródka. Zabieg jest efektywny tylko u osób nie mających zwiotczałej skóry. Korekta polega na wykonaniu niewielkiego cięcia w fałdzie podbródka, wprowadzeniu igły i odessaniu odpowiedniej ilości tkanki tłuszczowej. Zabieg trwa ok. 30 min. i wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Przez 2-4 dni pacjent ma założony opatrunek, po upływie tego czasu zdejmowane zostają szwy.
Plastyka szyi
Lifting szyi często wykonywany jest razem z liftingiem twarzy. U niektórych bowiem oznaki starzenia pojawiają się szybciej nie na czole czy w okolicy oczu, a właśnie na szyi i dekolcie. Gdy lifting szyi i twarzy przeprowadza się jednocześnie, odmłodzenie jest bardzo widoczne. Zdarza się, że liftingu szyi potrzebują pacjentki, które drastycznie straciły na wadze, a także te, u których zwiotczała skóra szyi jest cechą dziedziczną. Wbrew pozorom zabiegowi poddają się nie tylko kobiety, ale również panowie.
Fałdy podbródkowe mogą tworzyć się z tkanki tłuszczowej, która odkłada się na linii szczęki. Z powodu wiotkości mięśnie szyi mogą nieestetycznie zwisać, tworząc swoiste kołnierze skórne. Lifting szyi oraz dekoltu jest operacją plastyczną, której celem jest zredukowanie zwisającej skóry z okolic szyi oraz usunięcie zmarszczek. Zabieg trwa przeważnie od dwóch do trzech godzin. Podniesienie obwisłej skóry wykonuje się za pomocą dwóch nacięć - pod uchem i za uchem. Lifting szyi z dodatkowym podniesieniem skóry wykonuje się za pomocą małego nacięcia pod brodą oraz pod uchem. W przypadku wykonywania wyłącznie podniesienia skóry jej odcinki są przycinane, natomiast reszta skóry zostaje naciągnięta i zszyta. W przypadku liftingu szyi usuwa się odcinek pokrytego tłuszczem mięśnia, a pozostałe końce zszywa się razem. Operacja plastyczna wykonywana jest w środkowo-przedniej części szyi. Skórę łączy się pod uchem lub za uchem, aby uzyskać dobry wygląd szyi. Chirurg zamyka nacięcie za pomocą nierozpuszczalnych szwów. Wokół głowy i pod szyją umieszczony zostaje opatrunek uciskający.
DO GŁÓWNYCH POWIKŁAŃ, KTÓRE MOGĄ WYSTĄPIĆ PO OPERACJI PLASTYCZNEJ SZYI, NALEŻĄ:
reakcja alergiczna na znieczulenie i leki,
asymetria szyi,
krwiak,
miejscowe nagromadzenie płynu surowiczego,
guzowatość, plamistość i zwiotczenie skóry.
U niektórych pacjentów dochodzi także do pomarszczenia skóry. Niezwykle rzadkim powikłaniem jest utrata czucia w skórze szyi
Korygowanie kształtu uszu
Korekcja odstających uszu / korekta uszu/ korekcje uszu
zabieg polega na usunięciu nadmiaru tkanki chrzęstnej ucha. Lekarz wykonuje cięcie za uchem, usuwa chrząstkę lub ją podwija. Po operacji małżowina uszna przylega do głowy, zakładany zostaje unieruchamiający opatrunek (2 dni), aby nie doszło do przemieszczenia się przesuniętej małżowiny. Efekt zabiegu jest trwały a blizny nie są widoczne.
Operacja jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym. Cięcia skórne znajdują się na tylniej powierzchni ucha i są niewidoczne. Operacja ma na celu wymodelowanie chrząstek ucha tak, aby ucho przylegało do głowy w sposób naturalny. Raz wykonana operacja spowoduje prawidłowe "przyleganie" ucha do końca życia.
Godzinę po operacji pacjenci idą do domu. Zdjęcie opatrunku i szwów za uchem wykonuje się 7 dni po operacji. Przez okres 3-4 tygodni wskazane jest używanie opaski elastycznej.
Korekta kształtu nosa
Zniekształcenia podzielić można na dwie główne grupy:
Wrodzone zniekształcenia (np.: długi, wąski, szeroki, garbaty, zapadnięcie grzbietu, skrzywienie przegrody nosowej),
Nabyte zniekształcenia (np.: zgrubienie grzbietu, złamanie kości nosa, ubytki tkanki nosa).
Poszczególne postacie zniekształceń nosa wymagają różnych metod leczenia operacyjnego:
Operacje naprawcze mające na celu poprawienie kształtu nosa, uzyskanie estetycznego wyglądu całej twarzy,
Operacje odtwórcze polegające na odtworzeniu brakującego fragmentu nosa,
Przed przystąpieniem do operacji naprawczej nosa lekarz musi zbadać jamę nosową i zatoki przynosowe. W przypadku skrzywienia przegrody nosa trzeba najpierw wykonać resekcję przegrody, może się ona odbyć podczas jednej operacji, jednocześnie z operacją naprawczą. Istotną rolę odgrywają cięcia podczas operacji, najbardziej korzystne są cięcia wewnątrznosowe. Ważny jest również opatrunek unieruchamiający po zabiegu naprawczym, jego rolą jest utrzymanie nowego kształtu nosa oraz jego ochrona. Zakłada się również opatrunek do jamy nosowej. Rekonwalescencja trwa zazwyczaj 10 dni, pacjent w tym czasie stosuje leki przeciwbólowe i opatrunki zmniejszające zasinienie. W przypadku operacji odtwórczych stosuje się przeszczepy skórno- chrzęstne oraz wolne przeszczepy skóry.
Jeżeli ubytek jest wynikiem wypadku czy urazu zabieg powinien być przeprowadzony możliwie jak najwcześniej. W sytuacji ubytku po chorobie nowotworowej zabieg można przeprowadzić tylko wtedy, gdy nowotwór został usunięty z dużym marginesem zdrowej tkanki.
Bezoperacyjne powiększanie piersi
Pełniejszy biust bez operacji i implantów - zabieg powiększania piersi z użyciem preparatu Macrolane
Macrolane to produkt oparty na bazie przezroczystego żelu zawierającego stabilizowany kwas hialuronowy pochodzenia niezwierzęcego. Warto dodać, że kwas hialuronowy jest naturalną substancją występującą w skórze, tkance podskórnej i łącznej oraz w płynie stawowym. Zabieg polega na wstrzyknięciu pod każdy gruczoł piersiowy preparatu w ilości ok.100-120 ml w znieczuleniu miejscowym lub dożylnym (krótkotrwałym). Biust zyskuje objętość i ładniejszy kształt. Efekty są widoczne niemal natychmiast, przy czym warto podkreślić, że piersi wyglądają naturalnie, również w dotyku materiał w piersi nie jest wyczuwalny.
Zabieg jest prosty, dość krótki i niemal bezbolesny, a kobieta nie musi po nim nosić żadnego specjalnego ubrania medycznego. Bezpośrednio po zabiegu można wrócić do domu i swoich codziennych zajęć. Należy się jedynie spodziewać zaczerwienienia i niewielkiego obrzęku po ostrzyknięciu, ale objawy te świadczą o prawidłowym działaniu preparatu i ustępują już po 1-2 tygodniach. Za to efekt utrzymuje się ok. 2 lat (zależy od stanu piersi, a także wieku, stylu życia i aktywności fizycznej pacjentki). Do tego czasu kwas hialuronowy zawarty w preparacie ulega stopniowemu wchłonięciu. Zabieg można po tym okresie powtórzyć, dostrzykując odpowiednią ilość wypełniacza.
Zabieg z zastosowaniem Macrolane zapewnia najlepszy efekt przy powiększaniu piersi z miseczki A na B oraz przy korekcji asymetrycznych piersi. Metoda jest delikatna, a przy tym skuteczna. Nie wymaga postępowania pooperacyjnego i można ją powtarzać. Tak jak w każdym innym zabiegu medycznym, mogą występować skutki uboczne, jak np. zgrubienia i guzki - znikają one jednak dzięki masażowi.
Przeciwwskazania do zabiegu dotyczą kobiet z wysokim ryzykiem zachorowania na raka piersi, występowaniem torbieli w gruczołach piersiowych oraz zmian w badaniach usg piersi i mammografii. Również choroby autoimmunologiczne (tarczycy), wątroby i nerek, ostre i przewlekłe infekcje, zaburzenia krzepliwości krwi, a także stwierdzona nadwrażliwość na kwas hialuronowy wykluczają możliwość wykonania zabiegu.
BREAST LIFT
Zabieg powiększania piersi -zabieg polega na uniesieniu tkanki gruczołu i wprowadzeniu implantu (woreczka z silikonem, solą fizjologiczną, tkankę tłuszczową pacjentki). Implant można umieścić podskórnie lub podmięśniowo. Czas trwania zabiegu to ok. 1-3 godzin, szwy usuwane są po tygodniu od zabiegu.
Wskazania do zabiegu powiększania piersi:
Wrodzony niedorozwój piersi,
Zanik tkanki gruczołu piersiowego po porodzie,
Chęć posiadania większego biustu.
W celu wprowadzenia implantu stosuje cięcie, wyróżniamy 3 rodzaje cięć:
Pod piersią,
Wokół otoczki sutkowej,
W dole pachowym.
Trwałość zabiegu do kilkunastu lat. Efekty zabiegu zależą od elastyczności skóry i ewentualnej ciąży.
Po operacji zawsze pozostają blizny.
Aby powiększyć piersi wszczepia się implanty. Zabieg polega na uniesieniu tkanki gruczołu do góry i zrobieniu kieszeni, do której wprowadza się implant. Nacięć dokonuje się: pod piersią, wokół brodawki, w dole pachowym.
Rodzaje protez:
Silikonowe klasyczne - wypełnione żelem silikonowym. Duża wytrzymałość, konsystencja przypominająca ludzkie ciało. Wada jest to, ze mogą się przemieszczać.
Protezy solne - wypełnione sola fizjologiczną. Są zdrowsze, ładniej wyglądają. Wadą jest to, że są nieszczelne i wymagaja wymiany (deformacje).
Protezy wypełnione żelami skrobiowymi - są najlepsze. Łączą elementy protez silikonowych i solnych. Są nieszkodliwe.
Zmniejszenie / redukcja piersi / uniesienie piersi
Podstawą tej operacji jest usunięcie nadmiaru skóry i gruczołu piersiowego do rozmiaru B/C z jednoczesnym uniesieniem brodawek do pozycji prawidlowej. Operacja w znieczuleniu ogólnym. Konieczne 2 dni pobytu po operacji w Klinice pod opieką lekarza i pielegniarki.
Zdjecie szwów 10-14 dni po operacji. Konieczne noszenie biustonosza przez 14-21 dni. Po miesiącu możliwy jest powrót do pełnej aktywności.
Uniesienie / lift piersi
Celem operacji jest uniesienie zwiotczałych piersi i nadanie im okrągłego młodzienczego kształtu i jędrności.
W klasycznej metodzie (odwrócone "T") cięcia znajdują sie:
1 - wokol brodawki piersiowej
2 - Pionowo/5-7cm/ do bruzdy podpiersiowej
3 - w bruzdzie podpiersiowej.
Postępowanie pooperacyjne jak w przypadku zmniejszenia piersi. W czasie operacji można powiększyć biust przez wprowadzenie silikonowych protez piersiowych
Modelowanie sylwetki.
LIPOSUKCJA.
zabieg polega na wykonaniu przez chirurga kilku niewielkich nacięć w fałdach skórnych, wprowadzeniu rurki i odessaniu nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej. Metodę tą stosuje się w celu usunięcia nadmiaru tłuszczu z okolic brzucha, pośladków, ud, bioder, ramion, podbródka. Podczas jednego zabiegu można zlikwidować nadmiar tłuszczu z kilku obszarów jednocześnie.
Podczas zabiegu lekarz prowadzi ciecia długości 1,5 cm, przez które wprowadza kaniulę, a następnie za pomocą podciśnienia odessany zostaje nadmiar tkanki tłuszczowej. Zabieg trwa 1-2 godziny, po czym zakłada się opatrunek, który zdejmuje się po 2 tygodniach.
Do zabiegu liposukcji wykorzystuje się czasem fale ultradźwiękowe, w celu zmniejszenia spoistości tkanki tłuszczowej.
Zabieg polega na usuwaniu przez niewielkie nacięcia skóry tkanki tłuszczowej. Likwiduje się złogi tłuszczu z bioder, ud, pośladków, brzucha, łydek, kolan, ramion, podbródka, policzków. Zabieg wykonuje się wówczas, gdy niepożądana tkanka tłuszczowa odkłada się w miejscach, skąd trudno jej się pozbyć za pomocą ćwiczeń fizycznych.
Najlepsze efekty uzyskuje się u osób otyłych miejscowo.
Tkanka tłuszczowa w miejscu usunięcia nie odrasta, ale… rośnie w innym miejscu.
Jednorazowo można odessać 3l tłuszczu, u osób otyłych bezpiecznie można odessać 6-10 l. rezultaty zależą od elastyczności skóry, dlatego efekty u osób powyżej 40 r.ż. nie są zbyt rewelacyjne.
U osób otyłych często jest konieczność usunięcia również fragmentu skóry - zabieg nazywamy wtedy dermolipektomią.
Liposukcja obarczona jest wieloma powikłaniami, m. in. w postaci zatoru, infekcji, niedokrwistości.
Alternatywą dla liposukcji jest zabieg z wykorzystaniem urządzenia Ultracontur. Jest to zabieg bezinwazyjny.
Plastyka brzucha (abdominoplastyka)
To duży zabieg chirurgiczny wykonywany wyłącznie w narkozie. Wymaga przygotowania przedoperacyjnego i 3-5 dniowego pobytu pooperacyjnego w klinice. Klasyczny zabieg polega na odtworzeniu pozycji mięśnia prostego brzucha wraz z jego przednią pochewka i wycięciu tkanki skórno-tłuszczowej leżącej poniżej pępka. Blizny pooperacyjne są kryte w naturalych zgięciach skórnych powyżej łona i typowe damskie figi skutecznie je ukrywają. Po operacji konieczne jest unieruchomienie w łóżku w pozycji z zgiętymi kolanami przez dwa dni. Ostrożne poruszanie się jest możliwe od 3-4 dnia po operacji. Aktywność fizyczna jest ograniczona przez 2-4 tygodni. Zdjęcie szwów 8-10 dni po operacji. Pełna aktywność fizyczna, uprawianie sportu, kąpiele słoneczne, itd. 6-8 tygodni po operacji. W zależności od sytuacji, możliwe są modyfikacje tej typowej operacji i połączenia jej np. z odsysaniem nadmiaru tkanki tłuszczowej. Takie operacje są "lżejsze" i powrót do pełnej aktywności fizycznej jest zwykle o połowę krótszy.
Plastyka ud
Plastyka ud polega na chirurgicznym usunięciu nadmiaru skóry i podskórnej tkanki tłuszczowej z wewnętrznej strony ud i pachwin oraz wzmocnieniu napięcia powięzi tej okolicy w celu uzyskania jej ładniejszego zarysu. Operacja ta jest przykładem niezwykle rzadko wykonywanych operacji, w trakcie których usuwa sięjednocześnie skórę i tkankę tłuszczową. Obecnie większym powodzeniem cieszą się zabiegi liposukcji, jednakże gdy oprócz tkanki tłuszczowej nadmiar skóry powstały po jej odessaniu jest znaczny, zabieg plastyki ud jest niezbędny.
Plastykę ud wykonuje się na ogół u starszych pacjentek, ze znacznym nadmiarem wiotkiej skóry zniekształcającej zarys tej okolicy. Operację tą przeprowadza się również u osób z bardzo znaczną utratą wagi ciała po odchudzaniu. Najlepsze wyniki uzyskuje się u proporcjonalnie zbudowanych, nie bardzo otyłych pacjentek z dużym nadmiarem skóry zniekształcającym w znaczny sposób kontur ud, a u których znaczna poprawa wyglądu rekompensuje powstałe po operacji blizny (z czasem bardzo mało widoczne). Oczywiście jest też grupa pacjentek, u których tego rodzaju operacja nie jest wskazana. Do nich należą pacjentki bardzo otyłe z grubymi, nieproporcjonalnie krótkimi udami, czy też pacjentki cierpiące na przewlekłe choroby, takie jak cukrzyca czy nadciśnienie.
przez zabiegiem na skórę ud naniesione zostaną oznaczenia ułatwiające precyzyjne wykonanie zabiegu, a także wykonany zostanie komplet zdjęć. Cięcie przebiega najczęściej w pachwinie wzdłuż bocznego brzegu włosów łonowych i kieruje się w dół po wewnętrznej powierzchni uda. W zależności od budowy ciała i nadmiaru skóry, dolny odcinek cięcia może mieĺ od kilku do kilkunastu centymetrów. Skóra i tkanka podskórna oddzielone są od podłoża, a nadmiar skóry i tkanki tłuszczowej wycinany. Operację kończy zszycie rany kilkoma warstwami szwów i założenie lekko uciskającego opatrunku. Bezpośrednio po zabiegu, w ciągu najbliższych 2-3 dni, mogą występować pewne dolegliwości bólowe, kontrolowane za pomocą odpowiednich leków przeciwbólowych. Dolegliwości te mogą się nasilać przy wzmożonej aktywności ruchowej. Po 3 dniach opatrunek zastępowany jest specjalnym elastycznym ubraniem, które należy nosić aż do zdjęcia szwów (około 2 tygodni). Normalnym objawem są obrzęki i zasinienia wykraczające niekiedy poza granice operowanych okolic. Są one zjawiskiem przejściowym i ustępują stopniowo w ciągu kilku tygodni. Do pełnej aktywności pacjentki wracają zazwyczaj po upływie 14 dni od zabiegu. Blizny po operacji mogą natomiast utrzymywać się nawet przez kilka miesięcy.
Plastyka ramion (brachioplastyka)
Plastyka okolicy ramion polega na usunięciu zbędnej, zwisającej skóry z okolicy ramion. Jest ona często wykonywana w połączeniu z odsysaniem tłuszczu w tych miejscach.
Operacja plastyczna liftingu ramion trwa do dwóch godzin i przeprowadzana jest zazwyczaj w znieczuleniu ogólnym. Procedura operacyjnego liftingu ramion jest zalecana osobom, u których wystąpiła konieczność napięcia mięśni ramion. Na skutek utraty elastyczności mięśnia skóra zaczyna zwisać i marszczyć się tworząc wizualnie nieestetyczną fałdę.
Chirurg plastyczny nacina skórę:
- w dolnej części pachy (minimalne nacięcie pięciocentymetrowe);
- wzdłuż wewnętrznej części ramion (od pachy do łokcia);
- wzdłuż tylnej części ramienia, od początku pachy do łokcia (długość nacięcia jest uzależniona od wielkości obszaru skóry i od ilości tłuszczu do usunięcia).
Nacięcia wykonywane są w celu napięcia i uniesienia skóry. Chirurg usuwa również nadmiar tłuszczu z okolicy ramion oraz zacieśnia wiązadła ramion. W końcowym etapie zabiegu lekarz zaszywa ranki. Szwy są usuwane po 7-10 dniach w zależności od rozległości nacięć. W miejscu rany umieszczany jest bandaż elastyczny, który ułatwia proces gojenia.
Lifting górnej części ramion można osiągnąć w rezultacie liposukcji. W takich przypadkach nie ma konieczności wykonywania obszernych nacięć. Decyzje o rodzaju zabiegu lekarz podejmuje wspólnie z pacjentem.
Brachioplastyka - operacja plastyczna ramion - po operacji
- nie powinno się nadwerężać ramion, np. podnosząc ciężkie przedmioty;
- przez około dwa tygodnie po zabiegu nie powinno się wyciągać ramion;
- po upływie około miesiąca od operacji można powrócić do intensywnego trybu życia, np. do chodzenia na siłownię (przed upływem miesiąca zalecane są delikatne ćwiczenia aerobowe).
Zabieg liposukcji ramion
Zabieg liposukcji może trwać od jednej do pięciu godzin w zależności od rozległości obszarów poddawanych zabiegowi oraz techniki, jaką obrał chirurg plastyczny
Przed rozpoczęciem zabiegu obszar, który będzie poddawany odsysaniu tłuszczu jest dokładnie czyszczony. Aplikowane jest znieczulenie miejscowe (z delikatnym uśpieniem) lub ogólne w zależności od złożoności zabiegu oraz wrażliwości pacjenta na ból.
Chirurg plastyczny wykonuje pojedyncze lub wielokrotne nacięcia. W większości przypadków nacięcie wykonywane jest w dolnej części pachy.
Klasyczna metoda odsysania tłuszczu jest jedną z najbardziej popularnych.
Specjalny fluid spulchniająca ciało jest wstrzykiwany kaniulą (dużą igłą z otworkiem) w miejsca poddawane zabiegowi. Wprowadzony roztwór z saliny (roztwór soli - jałowy roztwór chlorku sodu), lidokainy i epinefryny pomaga w zmiękczeniu tkanki tłuszczowej, kontroluje utratę krwi i usprawnia usuwanie tłuszczu.
W kolejnym etapie zabiegu chirurg plastyczny wprowadza kaniulę do tkanki tłuszczowej. Wpychając i wyciągając z powrotem kaniulę rozluźnia on tkankę tłuszczową pacjenta. Następnie uruchamiane jest znajdujące się na drugim końcu kaniuli urządzenie ssące, które usuwa tłuszcz (stosowane jest również rozwiązanie mechaniczne, czyli na końcu kaniuli umieszcza się strzykawkę, którą wysysa się tłuszcz - jest to metoda czasochłonna i zalecana tylko przy drobnych zabiegach). Operacja kończy się zazwyczaj założeniem rozpuszczalnych szwów.