Politechnika Wrocławska Instytut fizyki |
Wykonał : Bartosz Rusek Dariusz Ryl Wydział Elektryczny r. II |
||
Temat ćwiczenia 57: Badanie efektu Halla . |
|||
Data : 4.12.1998 godz: 830-1100 |
Prowadzący: Dr Piotr Ziemiański |
Ocena : |
I . Cel ćwiczenia :
Wyznaczenie charakterystyk hallotronu oraz wyznaczenie koncentracji elektronów swobodnych w półprzewodniku .
II. Przebieg ćwiczenia .
Złączono układ elektryczny do pomiarów napięcia Halla , odłączono zasilanie od cewek elektromagnesu i wykonano kompensację napięcia asymetrii regulując wartością prądu płynącego przez hallotron . Następnie przystąpiono do pomiaru charakterystyki UH=f(B). Pomiary polegały na utrzymywaniu stałego prądu płynącego przez hallotron , zmienianiu indukcji magnetycznej w szczelinie i odczytywaniu napięcia Halla UH .Wykonano również pomiary charakterystyki UH=f(IS) tym razem jednak przy stałej indukcji magnetycznej nastawiano wartość prądu płynącego przez hallotron i odczytywano wartość napięcia Halla .
III. Schematy pomiarowe .
Schemat podłączenia elektromagnesu Schemat podłączenia hallotronu do
do pomiaru prądu Iel wykonania pomiarów IS i UH
IV. Spis przyrządów pomiarowych .
Elektromagnes El-01
Zasilacz elektromagnesu ZT-980-4
Woltomierz cyfrowy V-530 (do pomiaru UH) o niedokładności pomiaru ±(0,05%wartości mierzonej +0,01%podzakresu)
Miliamperomierz LM-3 kl.0,5% (nr.1 do pomiaru prądu Iel )
Miliamperomierz LM-1 kl.0,5% (nr.2 do pomiaru prądu IS)
Zasilacz ZT-980-3
Hallotron
Przystawka hallotronu
V. Tabele i wyniki pomiarów.
Tabela wyników pomiarów charakterystyki UH=f(B) , wartości czułości hallotronu oraz koncentracji elektronów swobodnych .
Lp. |
Iel |
zakr |
ΔIel |
UH |
zakr |
ΔUH |
B |
IS |
ΔIS |
γ |
|
n |
|
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mV] |
[mV] |
[mV] |
[T] |
[mA] |
[mA] |
|
|
|
1 |
14,0 |
15 |
±0,1 |
27,0 |
100 |
±0,1 |
0,05 |
5,0 |
±0,1 |
108,4 |
111,8 |
55,6⋅1016 |
2 |
30,0 |
30 |
±0,2 |
56,3 |
100 |
±0,1 |
0,10 |
|
|
112,6 |
|
|
3 |
43,0 |
75 |
±0,4 |
81,9 |
100 |
±0,1 |
0,15 |
|
|
109,2 |
|
|
4 |
59,0 |
75 |
±0,4 |
111,5 |
1000 |
±0,2 |
0,20 |
|
|
111,5 |
|
|
5 |
74,0 |
75 |
±0,4 |
142,3 |
1000 |
±0,2 |
0,25 |
|
|
113,8 |
|
|
6 |
89,0 |
150 |
±0,8 |
171,1 |
1000 |
±0,2 |
0,30 |
|
|
114,1 |
|
|
7 |
103,0 |
150 |
±0,8 |
198,9 |
1000 |
±0,2 |
0,35 |
|
|
113,6 |
|
|
8 |
117,0 |
150 |
±0,8 |
221,5 |
1000 |
±0,3 |
0,40 |
|
|
110,8 |
|
|
9 |
132,0 |
150 |
±0,8 |
251,4 |
1000 |
±0,3 |
0,45 |
|
|
111,7 |
|
|
10 |
148,0 |
150 |
±0,8 |
282,5 |
1000 |
±0,3 |
0,50 |
|
|
113,0 |
|
|
Tabela błędów pomiarowych .
|
ΔC |
ΔSγ |
ΔPγ |
δ |
n |
Δn |
δn |
|
|
|
|
[%] |
|
|
[%] |
111,8 |
±6,6 |
±4,9 |
±1,7 |
5,9 |
55,6⋅1016 |
7,2⋅1016 |
12,9 |
Gdzie: ΔSγ−błąd systematyczny pomiaru wartości średniej
ΔPγ−błąd przypadkowy pomiaru wartości średniej
ΔC
−całkowity błąd bezwzględny wartości średniej
δ
− błąd względny pomiaru wartości średniej czułości hallotronu
Δn−błąd bezwzględny koncentracji elektronów swobodnych
δn−błąd względny pomiaru koncentracji elektronów swobodnych
Tabela pomiarowa charakterystyki UH=f(IS) HHHHHhhhhskjashfdkjshalkhjdflkasjhdflkakjfjhsd
Lp. |
B |
Iel |
ΔIel |
IS |
ΔIS |
UH |
Zakr |
ΔUH |
|
[T] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mA] |
[mV] |
[mV] |
[mV] |
1 |
0,5 |
148,0 |
±0,8 |
1,0 |
±0,1 |
55,0 |
100 |
±0,1 |
2 |
|
|
|
1,5 |
|
85,2 |
100 |
±0,1 |
3 |
|
|
|
2,0 |
|
113,8 |
1000 |
±0,2 |
4 |
|
|
|
2,5 |
|
142,3 |
1000 |
±0,2 |
5 |
|
|
|
3,0 |
|
169,5 |
1000 |
±0,2 |
6 |
|
|
|
3,5 |
|
200,0 |
1000 |
±0,2 |
7 |
|
|
|
4,0 |
|
226,2 |
1000 |
±0,3 |
8 |
|
|
|
4,5 |
|
256,0 |
1000 |
±0,3 |
9 |
|
|
|
5,0 |
|
282,7 |
1000 |
±0,3 |
VI. Przykładowe obliczenia .
Błąd pomiaru napięcia Halla UH woltomierzem cyfrowym V-530 jest określony zależnością :
Błąd pomiaru prądu IS oraz Iel liczono ze wzoru :
Czułość hallotronu liczono z zależności :
90
Ponieważ wykonano liczbę 10 pomiarów czułości hallotronu wyliczono błąd średni kwadratowy z zależności :
Aby obliczyć błąd bezwzględny pomiarów skorzystano z rozkładu studenta .Ponieważ liczba pomiarów nie przekracza 20 przyjęto że pomiary wykonano z prawdopodobieństwem p=0,95 i tn,p równym 2,4 , stąd błąd przypadkowy pomiaru wynosi :
Niepewność systematyczna wynika z niedokładności przyrządów pomiarowych i wynosi :
Całkowity błąd pomiaru czułości hallotronu jest więc sumą tych dwóch błędów
Koncentracja swobodnych elektronów jest liczona z zależności:
Błąd obliczenia wartości koncentracji elektronów swobodnych liczono z różniczki logarytmicznej :
Błąd bezwzględny tej wielkości wynosi więc :
VII. Wykresy .
VII. Wnioski .
Jak widać na obu wykresach wartość napięcia halla UH jest proporcjonalna do w pierwszym przypadku indukcji B a w drugim prądu płynącego przez hallotron IS ponieważ charakterystyki mają charakter prostoliniowy .Wartość błędu określenia wartości czułości hallotronu jest dość duża bo wynosi 5,9% . Wynika to z niedokładności zastosowanych przyrządów pomiarowych oraz od niedokładności nastawiania żądanej indukcji magnetycznej . Ponieważ ten błąd jest takiej wartości błąd pomiaru koncentracji elektronów swobodnych jest znacznie większy i osiąga wartość 12,9% . Taki błąd jest spowodowany w głównej mierze wartością błędu czułości hallotronu .
1
1