SPIS TREŚCI
Wstęp
Prawo nie działa wstecz?
Słowniczek
Rozdział I
Najem lokali mieszkalnych
Umowa najmu
Prawa właścicieli
Obowiązki właścicieli
Prawa lokatorów
Obowiązki lokatorów
Używanie lokalu bez tytułu prawnego
Rozdział II
Ustalanie wysokości czynszu
Czynsz w publicznym zasobie mieszkaniowym
Czynsz w gminnym zasobie mieszkaniowym
Czynsz w pozostałym zasobie
Zasady zmiany wysokości czynszu
Rozdział III
Mieszkaniowy zasób gminy
Zadania własne gminy
Kompetencje Rady gminy w zakresie polityki mieszkaniowej
Lokale socjalne
Eksmisja
Wstęp
Zmiana ustroju w Polsce przyniosła tak dawno oczekiwane przez nasze społeczeństwo poszanowanie prawa własności. Właściciele nieruchomości z dumą podnieśli głowy do góry i zaczęli egzekwować swoje prawa. Jednym z nich jest prawo do swobodnego rozporządzania nieruchomością oraz prawo do pobierania czynszu z najmu lokali w wysokości pozwalającej na utrzymanie nieruchomości oraz na godny zarobek z faktu jej posiadania. Po drugiej stronie stanęli najemcy (lokatorzy), którzy wraz z uwolnieniem gospodarki w Polsce, a co za tym idzie również czynszów w nieruchomościach prywatnych, zaczęli odczuwać niepokój związany z możliwością ich gospodarstw domowych do udźwignięcia nowych wyższych kosztów związanych z najmem lokalu mieszkalnego, a także bezpieczeństwa związanego z ewentualnym rozwiązaniem umowy. Aby nie dopuścić do masowej eksmisji najemców z zajmowanych przez nich lokali oraz, aby wzrost kosztów z tytułu najmu rozłożyć w czasie, w ramach realizacji polityki mieszkaniowej Państwa rząd postanowił stworzyć przepisy prawne chroniące najemców. 21 czerwca 2001 roku Sejm przyjął ustawę o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U.2001 nr 71 poz.733). Przepisy ustawy nie dotyczą zasobów mieszkaniowych, którymi dysponuje Wojskowa Agencja Mieszkaniowa.
Do ochrony praw lokatora stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności
Prawo nie działa wstecz?
Ustawę o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego z dnia 21 czerwca 2001 roku stosuje się również do stosunków prawnych powstałych przed wejściem jej w życie.
Jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy tj. z dniem ogłoszenia osoba zajmowała lokal bez tytułu prawnego przez okres co najmniej 10 lat, to z mocy prawa wstępuje w stosunek najmu tego lokalu po upływie 12 miesięcy od obowiązywania ustawy, jeżeli właściciel nie wniesie powództwa o nakazanie opróżnienia lokalu lub o ustalenie nieistnienia stosunku najmu. W przypadku nawiązania stosunku najmu w sposób opisany powyżej czynsz najmu jest naliczany w wysokości 3 % wartości odtworzeniowej.
Słowniczek
Lokator - najemca lokalu, a także osoba używająca lokal na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności.
Właściciel - wynajmujący, a także osoba, z którą wiąże lokatora stosunek prawny uprawniający go do używania lokalu.
Współlokator - lokator, któremu przysługuje tytuł prawny do używania lokalu wspólnie z innym lokatorem
Lokal
lokal, który służy do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych,
pracownia twórcy, służąca do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki,
Lokalem nie jest pomieszczenie przeznaczone na krótkotrwały pobyt ludzi, które znajdują się w budynkach internatów, burs, pensjonatów, hoteli, domów wypoczynkowych lub innych, służące do celów turystycznych lub wypoczynkowych
Lokal zamienny
znajduje się w tej samej miejscowości, w której lokal dotychczasowy,
wyposażony jest w co najmniej takie urządzenia techniczne jak dotychczasowy,
powierzchnia pokoi, taka jak w lokalu dotychczasowym - warunek jest spełniony jeśli na członka gospodarstwa przypada 10 m2 powierzchni łącznej pokoi, w gospodarstwie jednoosobowym - 20 m2 tej powierzchni.
Powierzchnia użytkowa lokalu - powierzchnia wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu:
pokoi,
kuchni,
spiżarni,
przedpokoi,
alków,
holi,
korytarzy,
łazienek,
inne pomieszczenia służące potrzebom mieszkalnym i gospodarczym lokatora
Powierzchnią użytkową lokalu nie jest powierzchnia balkonów, tarasów, logii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek do przechowywania opału
Obmiaru powierzchni użytkowej dokonuje się w świetle wyprawionych ścian w oparciu o poniższe zasady:
pomieszczenia o wysokości w świetle równej lub większej niż 2,20 m - 100 %
pomieszczenia o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m - 50%
pomieszczenia o wysokości w świetle mniejszej niż 1,40 m - pomija się
Opłaty niezależne od właściciela - opłaty za dostawy do lokalu:
energii,
gazu,
wody oraz ścieków,
odpadów i nieczystości ciekłych
Wartość odtworzeniowa lokalu - iloczyn powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynku.
Wskaźnik przeliczeniowy kosztu odtworzenia - przeciętny koszt budowy 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych
Rozdział I
Najem lokali mieszkalnych
Umowa najmu
Umowę najmu lokalu można zawrzeć na czas:
oznaczony
nieoznaczony,
Zawsze wtedy, gdy umowa jest odpłatna, a lokal wchodzi w skład mieszkaniowego zasobu gminy umowa musi być zawarta na czas nieoznaczony
(chyba, że lokator żąda zawarcia umowy na czas oznaczony).
Warunki umowy:
wpłacenie przez najemcę kaucji na zabezpieczenie należności z tytułu najmu. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu po potrąceniu należności. Kaucja może mieć maksymalnie wysokość rocznego czynszu, według stawki z dnia zawarcia umowy. W przypadku najmu lokalu socjalnego lub zamiennego kaucji nie pobiera się.
wprowadzenie ulepszeń przez najemcę tylko za zgodą wynajmującego, określając sposób rozliczeń (w umowie najmu lub pisemnie później)
Przed wydaniem lokalu strony sporządzają protokół, w którym określają stan techniczny i stopień zużycia instalacji i urządzeń w lokalu.
Wypowiedzenie umowy:
Wypowiedzenie umowy najmu jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego jego używania, musi nastąpić na piśmie pod rygorem nieważności, na miesiąc na przód i jest możliwe tylko w następujących przypadkach:
pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal używa lokalu w sposób sprzeczny z umową
pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal używa lokalu w sposób sprzeczny z jego przeznaczeniem
pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód
pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal wykracza w sposób rażący i uporczywy przeciwko porządkowi domowemu
lokator jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat, co najmniej za 3 pełne okresy płatności mimo wyznaczonego terminu dodatkowego
lokator wynajął, podnajął lub oddał w bezpłatne użytkowanie lokal lub jego część bez zgody właściciela
lokator używa lokal, który wymaga opróżnienia w celu rozbiórki lub remontu
Jeżeli czynsz najmu jest niższy niż 3 % wartości odtworzeniowej w skali roku to właściciel może wypowiedzieć stosunek najmu:
z zachowaniem 6 miesięcznego terminu wypowiedzenia z powodu niezamieszkiwania najemcy przez okres dłuższy niż 12 miesięcy
z zachowaniem 1 miesięcznego terminu wypowiedzenia, na koniec miesiąca, osobie której przysługuje tytuł prawny do innego lokalu w tej samej miejscowości, a lokator może używać ten lokal i spełnia on warunki lokalu zamiennego.
Jeżeli właściciel zamierza zamieszkać w przedmiotowym lokalu może wypowiedzieć najem na 6 miesięcy naprzód, na koniec miesiąca, jeśli:
lokator ma prawo do lokalu, w którym może zamieszkać w warunkach takich jak lokal zamienny
właściciel zapewni lokatorowi lokal zamienny, w którym wysokość czynszu musi uwzględniać stosunek powierzchni i wyposażenia lokalu zamiennego do zwalnianego
Jeżeli właściciel, jego pełnoletni zstępny, wstępny lub osoba wobec, której właściciel ma obowiązek alimentacyjny zamierza zamieszkać w lokalu, a nie dostarcza lokatorowi lokalu zamiennego i lokatorowi nie przysługuje prawo do innego lokalu, w którym może zamieszkać, właściciel może wypowiedzieć stosunek najmu na 3 lata na przód na koniec miesiąca, na piśmie, wskazując osobę, która ma zamieszkać. Jeżeli lokatorem jest osoba, która w dniu otrzymania wypowiedzenia przekroczyła 75 lat i po upływie terminu wypowiedzenia nie będzie miała tytułu prawnego do innego lokalu, ani osób, które są zobowiązane wobec niej do świadczeń alimentacyjnych, wypowiedzenie stosunku najmu stanie się skuteczne dopiero w chwili śmierci lokatora Jeżeli właściciel lokalu nie zamieszkał w nim lub zamieszkał na krócej niż pół roku lokator jest uprawniony do powrotu do lokalu na dotychczasowych warunkach lub żądania zapłaty przez właściciela różnicy w czynszu, które obecnie płaci, w stosunku do tych które płacił za okres 1 roku. Koszty przeprowadzki ponosi właściciel. Ponadto w powyższym przypadku właściciel jest zobowiązany do wypłacenia lokatorowi kary ustawowej w wysokości 15 % wartości odtworzeniowej lokalu.
Z ważnych przyczyn, innych niż opisane powyżej właściciel może wytoczyć powództwo o rozwiązanie stosunku prawnego i na kazanie przez sąd opróżnienia lokalu, jeżeli strony nie osiągnęły porozumienia, co do warunków i terminu rozwiązania stosunku.
Jeżeli lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd stosunku prawnego uprawniającego do używania lokalu.
Prawa wynajmującego (właściciela)
Właściciel lokalu ma prawo do:
podwyższenia czynszu lub innych opłat
Obowiązki wynajmującego (właściciela)
zapewnienie sprawnego działania istniejących instalacji i urządzeń, stanowiących wyposażenie lokalu i budynku,
wymiana zużytych elementów w przypadku najmu lokalu opróżnionego przez dotychczasowego najemcę,
utrzymanie w należytym stanie, porządku i czystości pomieszczeń i urządzeń części wspólnych nieruchomości,
dokonywanie napraw nieruchomości wspólnej, chyba, że straty powstaną z winy najemcy,
dokonywanie napraw lokalu, napraw lub wymiany instalacji i elementów wyposażenia technicznego bez osprzętu, stolarki okiennej, podłóg i wykładzin podłogowych oraz tynków jeżeli nie obciążają najemcy.
informowanie pisemnie najemcy o zmianie adresu siedziby lub zamieszkania
udowodnienie zasadności podwyżki czynszu najmu na żądanie właściciela lub sądu
przedstawienie lokatorowi zestawienia opłat niezależnych od właściciela wraz z przyczyną ich podwyższenia
zapewnienie lokatorowi lokalu zamiennego w przypadku wykonywania w lokalu prac uniemożliwiających jego użytkowanie
Prawa lokatora (najemcy)
zakwestionowanie wysokości podwyżki czynszu w ciągu 2 miesięcy od jej otrzymania
Obowiązki najemcy (lokatora)
uiszczanie czynszu i innych opłat za używanie lokalu na podstawie umowy
utrzymanie lokalu we właściwym stanie technicznym i sanitarnym,
przestrzeganie porządku domowego,
dbałość i ochrona przed dewastacją części wspólnych nieruchomości,
naprawa i konserwacja:
podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych, ściennych okładzin ceramicznych, szklanych
okien i drzwi
wbudowanych mebli (wraz z wymianą)
trzonów kuchennych, kuchni, grzejników, urządzeń sanitarnych (wraz z wymianą)
osprzęt i zabezpieczenia instalacji elektrycznej
instalacje co i zw i ccw (bez pionów)
informowanie pisemnie wynajmującego o zmianie adresu siedziby lub zamieszkania
udostępnienie lokalu w celu usunięcia awarii, pod groźbą wejścia siłą przy pomocy Policji lub Straży pożarnej
udostępnienie lokalu po uzgodnieniu terminu w celu doraźnego przeglądu jego stanu
Używanie lokalu bez tytułu prawnego
Osoby, które zajmują lokal bez tytułu prawnego są obowiązane przez okres używania, co miesiąc uiszczać odszkodowanie w wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Ta sama zasada dotyczy osób, które są uprawnione do lokalu zamiennego lub socjalnego.
Jeżeli straty właściciela są większe niż odszkodowanie, właściciel może zażądać od lokatora odszkodowania uzupełniającego (z wyłączeniem osób oczekujących na lokal zamienny lub socjalny).
Jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego dla osoby uprawnionej wyrokiem sądu, właścicielowi przysługuje od niej zapłata odszkodowania w wysokości różnicy między odszkodowaniem jakie mógłby otrzymać od osób użytkujących lokal bez tytułu prawnego, a odszkodowania płaconego przez osoby oczekujące na lokal socjalny.
Rozdział II
Ustalanie wysokości czynszów
Czynsz w publicznym zasobie mieszkaniowym
W lokalach wchodzących w skład publicznego zasobu mieszkaniowego stawki czynszu za 1 m2 powierzchni użytkowej lokali są ustalane z uwzględnieniem czynników podnoszących lub obniżających ich wartość użytkową, należą do nich:
lokalizacja budynku
położenie lokalu w budynku
wyposażenie budynku i lokalu w urządzenia techniczne i instalacje uwzględniając stopień ich zużycia
ogólny stan techniczny budynku
Czynsz w gminnym zasobie mieszkaniowym
W przypadku, gdy właścicielem zasobów mieszkalnych jest gmina, wysokość stawki czynszu ustala organ wykonawczy tej jednostki tj. Rada gminy. Rada gminy określa także zasady polityki czynszowej oraz stawki obniżania czynszu.
W Warszawie do dzisiaj obowiązuje w zakresie polityki czynszowej oraz zasad obniżania czynszu Uchwała Rady Gminy Warszawa - Centrum nr 145/VIII/99 z 29 kwietnia 1999 roku.
Dla ustalenia wysokości czynszów uchwałą Rady Gminy Warszawa - Centrum nr 150/XVIII/95 z dnia 08 czerwca 1995 roku stolica została podzielona na tzw. strefy
Strefa I:
samo Centrum
zabudowa willowa
Strefa II:
centra dzielnic,
teren dzielnicy śródmieście nie objętych strefą I
zabudowa willowa nie objęta strefą I
Strefa III:
pozostałe tereny nie zaliczone do strefy I i II
Najniższe stawki czynszu w stosunku do lokali mieszkalnych o typowym standardzie należących do zasobu gminy (M.ST. warszawy) wynoszą:
I strefa - 2,59 PLN/1m2 powierzchni użytkowej
II strefa - 2,49 PLN/1m2 powierzchni użytkowej
III strefa - 2,39 PLN/1m2 powierzchni użytkowej
Po uwzględnieniu czynników obniżających stawka nie może być mniejsza, niż 0,63 PLN/1m2 powierzchni użytkowej.
Stawka czynszu dla lokalu socjalnego wynosi 0,63 PLN/1m2 powierzchni użytkowej.
Przykładowe czynniki obniżające stawki czynszu:
lokale wspólne - wspólna kuchnia, łazienka, pokój - 15 %
zły stan techniczny budynku - budynek przeznaczony do remontu kapitalnego lub rozbiórki - 20 %
brak instalacji technicznych w lokalu; energii elektrycznej, zimnej wody, ciepłej wody, kanalizacji, gazu, centralnego ogrzewania - 5 % za każdą brakującą instalację
lokal z bezpośrednim wejściem do izby użytkowej tj. kuchnia, pokój - 2 %
lokal ze ślepą kuchnią - 2 %
parter lub ostatnie piętro w budynku z windą w sąsiedztwie maszynowni - 5 %
lokal usytuowany powyżej IV piętra w budynku bez windy - 5 %
lokal w suterenie - 20 %
brak WC w lokalu - 15 %
brak łazienki w lokalu - 5 %
brak kuchni w lokalu - 5 %
Czynsz w pozostałym zasobie mieszkaniowym
W przypadku pozostałych jednostek samorządu terytorialnego czynsz najmu w lokalach stanowiących własność tych jednostek lub samorządowych jednostek prawnych ustalają odpowiednio rady powiatu lub sejmik województwa.
Zasady zmiany wysokości czynszu
Podwyższanie wysokości czynszu oraz innych opłat związanych z używaniem lokalu nie może być dokonywane częściej niż, co 6 miesięcy, a jeżeli poziom rocznego czynszu przekroczy 3 % wartości odtworzeniowej lokalu, to roczna podwyżka nie może być wyższa niż 10 % dotychczasowego czynszu lub dotychczasowych opłat za używanie lokalu.
Jeżeli wysokość podwyżki w ciągu roku przekroczy 10 % jej dotychczasowej wysokości to właściciel lokalu wypowiadając dotychczasową wysokość czynszu może tego dokonać najpóźniej na koniec miesiąca z zachowaniem terminów wypowiedzenia, który wynosi 3 miesiące (chyba, że strony ustalą dłuższy w umowie). Wypowiedzenie musi być dokonane na piśmie pod rygorem nieważności. Podwyżka czynszu lub innych opłat jeżeli przekroczy 3 % wartości odtworzeniowej lokalu może nastąpić tylko w uzasadnionym przypadku. Takiego uzasadnienia musi udzielić właściciel na pisemne żądanie lokatora w terminie 7 dni, również na piśmie. Uzasadnienie musi zawierać przyczynę podwyżki oraz jej kalkulację.
Nie stosuje się powyższych zasad jeśli następuje podwyżka opłat niezależnych od właściciela.
Opłaty niezależne od właściciela mogą być pobierane tylko wtedy, gdy lokator nie ma zawartej umowy bezpośrednio z dostawcą mediów lub usług.
Rozdział III
Mieszkaniowy zasób gminy
Zadania własne gminy
W rozumieniu ustawy mieszkaniowy zasób gminy stanowią lokale będące własnością:
gminy,
gminnych osób prawnych,
spółek handlowych utworzonych z udziałem gminy, (z wyłączeniem TBS)
oraz lokale, które są w posiadaniu samoistnym ww podmiotów. Ponadto istnieje tzw. publiczny zasób mieszkaniowy, który stanowią lokale :
wchodzące w skład zasobu gminy,
będące własnością innych jednostek samorządu terytorialnego,
będące własnością samorządowych osób prawnych tych jednostek,
będące własnością Skarbu Państwa
będące własnością państwowych osób prawnych
Według ustawy tworzenie warunków do zaspakajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy. Należą do nich między innymi:
zapewnianie lokali socjalnych,
zapewnianie lokali zamiennych,
zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych gospodarstw domowych o niskich dochodach,
wypłata dodatków mieszkaniowych
Do zadań własnych gminy w zakresie polityki mieszkaniowej należą w szczególności tworzenie i posiadanie zasobu mieszkaniowego, które może być realizowane również poprzez wynajmowanie przez gminę lokali od innych właścicieli i podnajmowanie je innym osobom. Od podnajemców, którzy osiągają niski dochód gmina może pobierać czynsz niższy niż sama jest obowiązana zapłacić.
Kompetencje Rady gminy w zakresie polityki mieszkaniowej
Rada gminy uchwala:
wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, na co najmniej 5 kolejnych lat, który obejmuje:
prognozę wielkości zasobu mieszkaniowego w poszczególnych latach z podziałem na lokale socjalne i pozostałe
prognozę stanu technicznego zasobu mieszkaniowego w poszczególnych latach z podziałem na lokale socjalne i pozostałe
planowaną sprzedaż
zasady polityki czynszowej
warunki obniżania czynszu
sposób i zasady zarządzania lokalami i budynkami
przewidywane zmiany w zasadach zarządzania
źródła finansowania gospodarki mieszkaniowej
wysokość wydatków z podziałem na koszty bieżącej eksploatacji, modernizacji, koszty zarządu nieruchomości wspólnej, inwestycyjne
zakres zamian lokali związanych z remontami
zasady wynajmu lokali, które określają w szczególności:
wysokość dochodu gospodarstwa domowego, które uzasadni oddanie w najem lokalu na czas oznaczony lub nieoznaczony
wysokość dochodu gospodarstwa domowego, które uzasadni oddanie w najem lokalu socjalnego
wysokość dochodu gospodarstwa domowego, które uzasadni zastosowanie obniżek w czynszu
warunki mieszkaniowe, które będą powodować ich poprawę
kryteria w pierwszeństwie zawierania umów najmu na czas nieoznaczony
kryteria w pierwszeństwie zawierania umów najmu lokalu socjalnego
warunki zamiany lokali
tryb rozpatrywania wniosków o najem lokali
zasady postępowania w stosunku do osób, które pozostały w lokalu opuszczonym przez najemcę
zasady oddawania w najem lokali o powierzchni użytkowej powyżej 80 m2
Lokale socjalne
Lokal socjalny to taki, który został wydzielony z mieszkaniowego zasobu gminy i spełnia następujące warunki:
nadaje się do zamieszkania ze względu na wyposażenie
nadaje się do zamieszkania ze względu na stan techniczny
posiada powierzchnię minimum 5 m2 na osobę,
w gospodarstwie jednoosobowym 10 m2
może mieć obniżony standard.
Umowę najmu lokalu socjalnego zawiera się na czas oznaczony, z osobą, która nie posiada tytułu prawnego do lokalu i której dochody nie przekraczają wysokości uchwalonej przez Radę gminy. Umowę można przedłużyć na następny okres jeśli najemca pozostaje w niezmienionej sytuacji.
Stawka czynszu za lokal socjalny nie może przekraczać połowy stawki najniższego czynszu obowiązującego w danej gminie.
Prawo do lokalu socjalnego nie przysługuje osobie, która samowolnie zajmuje lokal, a sąd nakazał jego opróżnienie, chyba że jest to usprawiedliwione zasadami społecznymi.
Gmina może wypowiedzieć najem lokalu socjalnego bez zachowania terminu wypowiedzenia jeśli najemca uzyskał tytuł prawny do innego lokalu i może w nim zamieszkać.
Eksmisja
Opróżnienie lokalu może nastąpić na podstawie wyroku sądowego w przypadku złożenia powództwa przez innego lokatora lub właściciela innego lokalu w tym budynku, w przypadku, gdy lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku.
Współlokator może wytoczyć powództwo o nakazanie przez sąd eksmisji małżonka, małżonka rozwiedzionego lub innego współlokatora tego samego lokalu, jeżeli ten swoim rażącym zachowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie.
W przypadku wyroku nakazującego opróżnienie lokalu sąd orzeka o obowiązku przyznania przez gminę, właściwą według miejsca położenia lokalu podlegającemu opróżnieniu, lokalu socjalnego. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do lokalu socjalnego wobec:
kobiety w ciąży
małoletniego
niepełnosprawnego
ubezwłasnowolnionego
sprawującego opiekę nad ubezwłasnowolnionym (jeśli razem mieszkają)
obłożnie chorych
emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania pomocy społecznej
osoby posiadającej status bezrobotnego
osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały - chyba, że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany
Wyroków eksmisyjnych nie wykonuje się w okresie od 01 listopada do 31 marca roku następnego, jeżeli osobie eksmitowanej nie wskazano lokalu, do którego ma nastąpić przekwaterowanie.
Jeżeli powodem wydania wyroku o eksmisji jest znęcanie się nad rodziną ww zasady nie obowiązują.
1
Opracowanie: Agata Skibińska