ANATOMIA

1. TARCZYCA - nieparzysty gruczoł wydzielania wewnętrznego. Wytwarza hormony trójjodotyroninę (T3), tyroksynę (T4) i kalcytoninę, wpływając na metabolizm
   i gospodarkę wapniowo-fosforową organizmu.
   
   Tarczyca jest umiejscowiona w przednio-dolnej części szyi. Zbudowana jest z dwóch płatów bocznych połączonych wąską cieśnią (węziną). Czasami występuje także trzeci płat - piramidowy.Węzina tarczycy łączy ze sobą oba płaty boczne. Zlokalizowana jest ona na przedniej ścianie górnego odcinka tchawicy.

• unaczynienie:

• tętnica tarczowa górna (od tętnicy szyjnej zewnętrznej),

• tętnica tarczowa dolna (od pnia tarczowo-szyjnego - od tętnicy podobojczykowej),

• tętnica tarczowa najniższa - wśród 5-10% populacji (od łuku aorty)^{[potrzebne źródło]}.

• odpływ krwi żylnej:

• żyła tarczowa górna (do żyły szyjnej wewnętrznej),

• żyła tarczowa dolna (do żyły szyjnej wewnętrznej)'

• żyła tarczowa najniższa (zwykle większa od pozostałych) (do żyły ramienno-głowowej lewej).
  

• TRZUSTKA - zbudowana jest z miąższu trzustki o charakterze zrazikowym, opierając się na ukształtowaniu powierzchni trzustki można wyróżnić jej poszczególne części:

• głowę- najszersza część trzustki, objęta pętlą (podkową) dwunastnicy i zrastająca się z jej częścią zstępującą.
  

• szyjka, zwana cieśnią- to odcinek o długości ok. 2 cm, stanowiący przedłużenie głowy w trzon.
  

• trzon - ogon - lewy koniec trzustki, który jest najczęściej spłaszczony, chociaż czasami może być guzkowato zgrubiały. Jest skierowany na lewo i ku górze i swym koniec opiera się o śledzionę.

• unaczynienie

• tętnicę trzustkowo-dwunastniczą górną,

• gałąź przednia i tylna tętnicy trzustkowo-dwunastniczej dolnej od tętnicy krezkowej górnej lub gałęzi jelitowej.
  

• żyły zazwyczaj towarzyszą odpowiadającym im tętnicom. Żyły trzustkowo-dwunastnicze uchodzą do żyły krezkowej górnej lub bezpośrednio do żyły wrotnej, natomiast kilka drobnych żył trzustkowych uchodzi do żyły śledzionowej.

• unerwienie (przywspółczulne pochodzi od nerwu błędnego - działa pobudzająco na gruczoł:

rozszerza naczynia krwionośne, zwiększając dystrybucję tlenu a w ten sposób również produkcję

soku trzustkowego, ponadto rozszerza przewody trzustkowe, w których sok trzustkowy się

zbiera. + współczulne stanowią bezrdzenne włókna nerwowe pochodzące ze splotu trzewnego)





3. WĄTROBA - pod przeponą, większa część jest w prawym podżebrzu. Według tradycyjnego podziału można w budowie wątroby wyróżnić 4 płaty: prawy, lewy, czworoboczny, ogoniasty.
   
   Jednakże ten podział nie odpowiada rzeczywistej anatomii wątroby, która posiada budowę segmentarną. Gruczoł ten składa się z 2 płatów i 8 segmentów.

Każdy płat składa się z czterech segmentów. Segmenty i płaty wątroby oddzielone są od siebie przegrodami łącznotkankowymi.

Przez wnękę wątroby przechodzi tętnica wątrobowa właściwa, żyła wrotna wątroby oraz przewód żółciowy. Następnie wnikając do wnętrza narządu dzielą się kolejno na: tętnicę wątrobową międzypłacikową, żyłę wątrobową międzypłacikową oraz przewód żółciowy międzypłacikowy.

• unaczynienie - krew do wątroby doprowadzana jest na dwa sposoby: żyła wrotna wątroby oraz tętnicą wątrobową właściwą. Odprowadzana jest natomiast trzema żyłami wątrobowymi poprzez żyłę główną dolną do prawego przedsionka serca.

• unerwienie - z układu współczulnego i włókien przywspółczulnych nerwu błędnego; do błony surowiczej wątroby dochodzą gałązki czuciowe prawego nerwu przeponowego.
  





4. ŻOŁĄDEK - z przełykiem łączy się przez wpust żołądka, a z dwunastnicą łączy go odźwiernik. W budowie makroskopowej żołądka można wyróżnić następujące elementy: wpust żołądka, dno żołądka, trzon żołądka (krzywizna mniejsza / większa), część przedodźwiernikową i odźwiernik.
   
   Ściana żołądka zbudowana jest z następujących warstw (od wewnątrz): błony śluzowej, błony mięśniowej (mięśniówka) i błony surowiczej.
   
   Wewnętrzną warstwę wyścielającą wnętrze żołądka stanowi błona śluzowa. W błonie śluzowej znajdują się gruczoły, które zawierają następujące rodzaje komórek:

• okładzinowe - wydzielające kwas solny,

• główne - wydzielające pepsynogen (trawiący białko),

• śluzowe - wydzielające śluz, który chroni komórki okładzinowe, główne oraz inne wchodzące w skład błony śluzowej przed trawiącym działaniem kwasu solnego,

• dokrewne - wydzielają serotoninę,

• komórki G wydzielające gastrynę.
  





5. JELITO CIEŃKIE - najdłuższa część przewodu pokarmowego, ciągnąca się od żołądka do jelita grubego, od którego oddziela się poprzez zastawkę krętniczo-kątniczą.
   
   Jelito cienkie dzielimy na trzy podstawowe części, kolejno: dwunastnica (część górna / zstępująca / pozioma /wstępująca), jelito czcze oraz jelito kręte.
   





6. JELITO GRUBE - końcowy odcinek jelita łączący jelito cienkie z odbytem, na przebiegu zawiera następujące części: jelito ślepe tzw. kątnica (z wyrostkiem robaczkowym), okrężnica (części: wstępująca, poprzeczna, zstępująca i esica), odbytnica (odbyt).
   
   
   
   

7. MACICA
   






8. SKÓRA
   




1

---