Technologia produkcji, Technikum rolnicze, Produkcja roślinna


Ewelina Tobolak - Ignatowska

Klasa II SP TR

Semestr II

Rok szkolny 2008/09

PRACA KONTROLNA

Z TECHNOLOGII PRODUKCJI ROŚLINNEJ

TEMAT: Charakterystyka technologii uprawy rzepaku ozimego

Rzepak należy do roślin o dużych wymaganiach agrotechnicznych i wymaga intensywnej technologii produkcji.

  1. Stanowisko w zmianowaniu. Pierwszym elementem technologii uprawy jest wybór przedplonu. Odpowiednimi przedplonami dla rzepaku ozimego są rośliny wcześnie scho­dzące z pola, np. ziemniaki wczesne, udany wczesny groch lub mieszanki strączkowych na zielonkę. Dobrymi przedplonami są też mieszanki traw z lucerną, koniczyna czerwona zaorana po I pokosie, mieszanki zbożowo - strączkowe i zboża wcześnie schodzące z pola. Najgorszym przedplonem zbożowym dla rzepaku jest owies. Rzepak toleruje stanowisko po sobie i może być uprawiany w kilkuletniej monokulturze. W glebie pod monokulturą narasta jednak populacja mątwika, a sam rzepak jest w silniejszym stopniu porażony przez choroby i szkodniki. W celu utrzymania na tolerowanym poziomie populacji mątwika w glebie łączny udział rzepaku i bura­ka w zmianowaniu nie powinien przekraczać 25%.

  1. Uprawa roli. Musi być podporządkowana wymogowi wczesnego siewu rzepaku. Po ziemniakach wczesnych i roślinach strączkowych wystarcza zastosowanie kultywatora lub wykonanie orki siewnej pługiem z przedpłużkiem. Kultywator i pług powinny być połączone z wałem kolczastym. Podstawowe zabiegi uprawowe należy wykonać na 4-5 tygodni przed siewem rzepaku, tak aby rola należycie się odleżała. Po mieszankach traw z roślinami motylkowy­mi konieczny jest pełen system uprawek, na które składa się podorywka pługiem z wałem kolczatką lub pługiem talerzowym, a następnie orka siewna pługiem zagregatowanym z wałem Campbella. Pod uprawy podstawowe wysiewa się nawozy wap­niowe oraz nawozy fosforowe i potasowe. Przed siewem rzepaku należy zastosować jedno- i dwukrotnie zestaw uprawowy, składający się z kultywatora lub brony i wału strunowego. Powierzchnia pola przed siewem musi być bardzo starannie wyrównana, a miąższość wierzchniej, spulchnionej warstwy roli nie powinna przekraczać 5 cm. Pod uprawki przedsiewne stosuje się z reguły małą dawkę nawozów azotowych.

Celem zespołu uprawek pożniwnych i przedsiewnych jest:

Prawidłowo doprawiona gleba pod siew rzepaku ozimego powinna wy­glądać następująco: wierzchnia war­stwa gleby o miąższości 3-4 cm win­na posiadać strukturę gruzełkowa-tą, a pod nią powinna zalegać gleba zagęszczona, zapewniająca dobre, kapilarne podsiąkanie wody

Skutki niewłaściwej uprawy gleby:

Brak spulchnienia wierzchniej war­stwy, silne zagęszczenie podglebia to naturalne przeszkody dla prawidło­wego wzrostu roślin. Często w tych warunkach w wypadku wystąpienia silnych opadów jesiennych następu­je pogorszenie warunków wodno-powietrznych gleby, na które rzepak re­aguje płytkim, krzaczasto rozwiniętym systemem korzeniowym. Wadliwie zbudowany system korzeniowy nie będzie się już prawidłowo rozwijał w okresie wiosennym, następuje natural­na blokada możliwości dotarcia przez system korzeniowy do głębszych warstw gleby, gdzie znajdują się zaso­by wody i składników pokarmowych, a w warunkach często występujących susz majowo-czerwcowych negatyw­nie wpływa na wysokość plonu.

  1. Nawożenie. Rzepak ma duże potrzeby pokarmowe i nawozowe.

Fosfor - pierwiastek niezbędny rośli­nie dla prawidłowego rozwoju syste­mu korzeniowego w okresie jesiennym. Jego wysoka zawartość w gle­bie na przedwiośniu pozwala na szybką regenerację systemu korze­niowego po ewentualnych uszkodze­niach mrozowych powstałych zimą i na przedwiośniu.

Potas - rzepak ozimy reaguje bardzo negatywnie na niską zawar­tość tego składnika w glebie w całym okresie wegetacji; jego brak ujemnie wpływa na przyrost masy wegetatyw­nej oraz plon nasion.

Azot - nadmiar azotu mogą doprowa­dzić do przedwczesnego wy­niesienia pąka wierzchołkowe­go. Tym samym zostają stwo­rzone warunki do przemar­znięcia roślin w czasie zimy. Również niedobór azotu jest niekorzystny, gdyż słabo roz­winięte rośliny w okresie jesie­ni gorzej zimują.

  1. Przygotowanie nasion. Do siewu należy używać tylko nasion kwalifikowanych, zaprawionych przez produ­centa, o dużej wartości użytkowej. Zaprawianie nasion chroni w dużej mierze młode rośliny rzepaku przed szkodnikami: chowaczem galasówkiem i pchełkami oraz przed chorobami: zgorzelą siewek i czernią rzepaku. Należy unikać nasion zaprawionych w poprzednim roku, ponieważ substancje czynne zapraw nasiennych mogą się czę­ściowo ulotnić. Zaprawianie chroni siewki przed chorobami zgorzelo­wymi oraz przed szkodnikami.

  1. Siew. Prawidłowy siew decyduje w znacznej mierze o powodzeniu uprawy rzepaku. Optymalny termin siewu rzepaku zależy od rejonu uprawy i wypada w okresie pomiędzy 10 i 25 sierpnia. Dla Polski od Pomo­rza, Żuław i Warmii poprzez Kujawy, - najkorzystniejsze siewy tego gatun­ku powinny być zakończone do 20-22 sierpnia.

Planowana obsada roślin rzepaku zależy od warunków uprawy, na które składają się warunki glebowe, klimatyczne i poziom agrotechniki i wynosi 60-100 tys. roślin na ha. Ilość wysiewu powinna być o ok. 20% więk­sza od planowanej obsady roślin, Jesienią optymal­na obsada roślin dla odmian populacyjnych wynosi 60 sztuk/m2, a dla mieszańcowych 40 sztuk.

Rzepak najczęściej jest siany w rozstawie rzędów 20-25 cm, zwłaszcza przy zakładanym zmniejszeniu obsady roślin. Jed­nak praktykowany jest także siew wąskorzędowy, co 10-13 cm. Rzepak nale­ży siać równomiernie płytko na głę­bokość 2-3 cm z małą prędkością siewnika, 4-6 km/godz. W gospodar­stwach, w których rzepak uprawiany jest na tym samym polu co 2-3 lata. Siewy gęstsze szkodzą zimowaniu, wylęganiu, sprzyjają porażeniu przez choroby i szkodniki. Szeroką rozstawę rzędów dopuszcza się wyłącznie przy pielęgnacji mechanicznej międzyrzędzi.

Rzepak kiełkuje epigenicznie, tzn. liścienie wydobywają się z gleby i dlatego nasiona powinny być umieszczone płytko, na głębokości 1-2 cm, tylko wyjątkowo w przesuszonej glebie na głębokości 2-3 cm. Nasiona muszą być umieszczone na zagęszczonym podłożu (wał strunowy) i przykryte cienką, pulchną warstwą gleby. Siewnik powinien być zespolony z wałem pierścieniowym, a nigdy z broną.

  1. Pielęgnacja i ochrona rzepaku. Prowadzenie łanu polega na utrzymaniu go w stanie wolnym od chwastów, skutecznym zwalczaniu chorób i szkodników oraz na stosowaniu dokarmiania dolistnego na podstawie stale prowadzonej oceny jego stanu.

Na polach silnie zachwaszczonych oprysk herbicydowy należy wykonać profilaktycznie w okresie przed siewem lub przed wschodami rzepaku, dobierając preparat właściwy dla zespołu chwastów. Może zaistnieć konieczność powtórzenia oprysku w okresie po wschodach lub wiosną, innym wówczas i również dobranym do dominującego zachwaszczenia preparatem. Na polach słabiej zachwaszczonych i w systemie pielęgnacji mechaniczno-chemicznej stosuje się jeden oprysk herbicydowy w okresie późnej jesieni lub wczesnej wiosny.

  1. Przygotowanie plantacji do zbioru polega na zastosowaniu preparatów typu regulatorów wzrostu lub herbicydów, które przyspieszają dojrzewanie nasion, zapobiegają pękaniu łuszczyn i powodują zasychanie wegetatywnych części rzepaku oraz łuszczyn.

W uwagi na duży koszt zabiegu desykację stosuje się na bardzo udanych plantacjach, częściowo wylęgniętych i przy zbiorze rzepaku na cele nasienne.

  1. Zbiór rzepaku może być jedno- lub dwuetapowy.

  1. Przykładowy wariant technologii produkcji rzeaku.

Rodzaj zabiegu

Rodzaj narzędzia

Termin

Wapnowanie

rozsiewacz wapna

07

wapno 3t/ha

-

Podorywka

pług z kolczatką

08

Wysiew nawozów P2K

rozsiewacz nawozów

08

60kgP2O5i10kgK2O

08

Orka siewna

pług z watem Campbella

08

Doprawianie roli

zestaw uprawowy 2x

08

Wysiew nawozów N

rozsiewacz nawozów

08

40kgN

-

Siew nasion

siewnik z wałem

08

6 kg nasion

-

Pielęgnacja

opiełacz 2x

09,10

Wysiew nawozów N

rozsiewacz nawozów

03

100 kg N

-

Bronowanie

brona chwastownik

03

Oprysk herbicydowy

opryskiwacz

04

Kerb 50 WP 1,5 kg

-

Zwalczanie chowacza

opryskiwacz

04

Bancol 50 WP 1 kg

-

Wysiew nawozów N

rozsiewacz nawozów

04

50kgN

-

Zwalczanie słodyszka i chowacza, dokarmianie mikroelementami

opryskiwacz

06

Zolone 2 kg

-

Florogama 10 dm3

-

Zwalczanie mszyc

opryskiwacz

06

Pirimor 50 DG 0,5 dcm3

-

Zbiór nasion

dwuetapowy

0,7



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Główne elementy technologii produkcji roślin motylkowatych, zagadnienia z rolnictwa
Technologia produkcji roślin kolokwium
3.2. Nowoczesne technologie w produkcji roślinnej (1), Przedmioty do wyboru na sem. 3 i 4, przedmiot
METODY OCHRONY ROŚLIN 2, Technologia Produkcji Roślinnej
ROŚLINY OKOPOWE ziemniaki, Technologia Produkcji Roślinnej
ROŚLINY OKOPOWE buraki, Technologia Produkcji Roślinnej
pszenica, Technologia Produkcji Roślinnej
produkcja roślinna semestr I, Technologia Produkcji Roślinnej
Pszenica Ozima, Technologia Produkcji Roślinnej
ściąga semestrI, Technologia Produkcji Roślinnej
projekt żyto 2, Technologia Produkcji Roślinnej
AKTUALNE TRENDY W TECHNOLOGIACH PRODUKCJI ROŚLINNYCH SUROWCÓW PASZOWYCH
TECHNOLOGIA PRODUKCJI ROSLINNEJ, TECHNOLOGIA PRODUKCJI ROŚLINNEJ
Produkcja - wykłady, Technologia Produkcji Roślinnej
Zestaw zagadnień do egzaminu z przedmiotu Technologie produkcji roślinnej, Technologia Produkcji Roś
Uproszczona karta technologiczna produkcji roślinnej

więcej podobnych podstron