Kierunki rozwoju mikroekonomii
Mikroekonomia zajmuje się badaniem pojedynczych podmiotów na poszczególnych rynkach. Zasadami ich zachowań i współzależności. Analizuje także zależności pomiędzy podażą a popytem.
Jej rozwój obserwujemy wszerz, wzwyż i wgłąb.
Rozwój wzwyż polega na braniu pod uwagę podczas analizy podmiotów coraz to nowych czynników wpływających na dany podmiot np. efekt produkcji to początkowo kapitał i praca ale dodać do tego można jeszcze energię, surowce itp.
Rozwój wgłąb oznacza wejście do rdzenia mikroekonomii i dodanie do niego zmieniających się założeń np. zmiana absolutnie racjonalnego zachowania podmiotu na zachowanie nie do końca absolutnie racjonalne.
Rozwój wszerz oznacza natomiast włączenie do rdzenia mikroekonomii dodatkowych problemów i zagadnień nie dotyczących jej dotychczas, którymi zajmowały się inne dziedziny nauki, np. problemy demograficzne rozpatrywane pod względem ekonomicznym ( niż demograficzny może być powodowany sytuacją ekonomiczną rodzin )
Teoria konsumenta
Teoria konsumenta mówi o zachowaniu się gospodarstw domowych na rynku dóbr i usług. Początkowo teorię tego zachowania określił Say, który stwierdził dane dobro jest warte tyle ile praca włożona w to dobro. Nie jest to jednak prawdą gdyż wtedy wszystkie zyski ze sprzedaży tego dobra trafiałyby do rzemieślnika wykonującego owe dobro a przecież tak nie jest. Stworzono więc teorię użyteczności, która mówiła o tym, iż dane dobro warte jest tyle ile jego użyteczność. Nastąpił jednak problem w określeniu tej użyteczności dobra.
Powstały więc dwie teorie próbujące określić użyteczność dóbr:
pierwsza zakładała iż jest ona mierzalna teoria kardynalna
druga, że nie jest mierzalna ale jest odpowiednio uporządkowana teoria ordynalna czyli jeśli A>B a B>C to A>C
Zasady Gossen'a wg teorii kardynalnej
Mówi o malejącej krańcowej użyteczności. W miarę nasycenia danym dobrem użyteczność tego dobra maleje.
Użyteczność
krańcowa
ilość dobra
Mówi, że użyteczność całkowita jest maxymalna gdy krańcowa jest równa zero.
Użyteczność max
całkowita
użyteczność krańcowa
o użyt. całkowita
Mówi o tym w jaki sposób konsument wybiera punkt równowagi w wyborze dwóch dóbr. Punkt optimum osiąga w momencie gdy jest mu obojętne które dobro zakupi za ostatnią jednostkę pieniężną.
Użyteczność krańcowa ilość B
A R B
Użyteczność krańcowa ilość A
Mówi o tym kiedy konsument może powiększyć łączną użyteczność wszystkich dóbr, następuje to gdy:
wzrosną jego dochody
zmniejszy się cena jednego dobra
pojawi nowa potrzeba i konsument musi na nowo ułożyć skalę preferencji.
Rynek doskonałej konkurencji
Na rynku tym występują wszystkie rodzaje konkurencji:
między oferentami
między nabywcami
między oferentami a nabywcami
Założenia modelu doskonalej konkurencji:
dostateczne rozproszenie popytu i podaży, gdzie cena jest wypadkową gry popytu i podaży, a podmioty nie mają na nią wpływu
homogeniczność produktów, która oznacza, iż wszystkie produkty od różnych oferentów są takiej samej jakości
pełna swoboda wejścia i wyjścia z rynku, gdzie ani jedno ani drugie nie niesie ze sobą dodatkowych kosztów ani zasobów czasu
przejrzystość rynku pod względem istnienia doskonałej informacji, która eliminuje ryzyko i niepewność, a dostęp do niej jest swobodny i pociąga za sobą żadnych kosztów
brak kosztów transakcyjnych oznacza, iż wszystkie operacje transakcyjne są niekosztowne
bierna rola państwa i agent rządowych oznacza, że podmioty nie są kierowane w swoich decyzjach przez:
manipulowanie podatkami
racjonowanie, dotowanie
ustalanie cen i wartości sprzedaży
doskonała podzielność produktu oznacza, że wszystkie produkty są doskonale podzielne i można je zakupić w dowolnej ilości
doskonała podzielność i mobilność czynników produkcji gdzie czynniki mogą w dowolny aczsowy i akosztowny sposób przemieszczać się pomiędzy sektorami
Zachowanie firmy na rynku doskonalej konkurencji:
W krótkim okresie (sytuacja w której elementy charakterystyczne uznawane są za stałe np. koszty) firma traktuje cenę jako wartość niezależną od niej. Cena powstaje jako wypadkowa gry podaży i popytu. Krzywa ceny jest równoległa do osi X.
Przychód jest ilością środków pieniężnych ze sprzedaży danej ilości produktu przy danej cenie. Jeśli firma chce sprzedać produkt po niższej cenie to dobrowolnie rezygnuje z części dochodu. TR = Pe * Q
Zysk jest to różnica między przychodem a kosztami. TP = TR - TC
Jeśli firma sprzedaje produkty po ustalonej cenie to krzywa jej przychodu będzie proporcjonalna.
Firma zachowuje się zgodnie z zasadą optymalizacji MR = MC = Pe = ATC
W długim okresie sytuacja przedsiębiorstwa zmienia się ze względu na zmienność parametrów. Długookresowy koszt przeciętny zrównuje się z ceną i kosztem marginalnym. MR = Pe = MC.
Rynek polipol ( monopolistyczny )
Najczęściej spotykana forma rynku ( lata 20-te XX w )
Założenia rynku konkurencji monopolistycznej:
produkty są zróżnicowane i posiadają bliskie substytuty ( źródłem różnic może być: jakość, firma, znak, kolor, lokalizacja punktów sprzedaży, usługi, gwarancja, obsługa klienta)
działa wielu nabywców i sprzedający posiadają niewielkie udziały w rynku, żaden nie wpływa na sytuację rynkową
sprzedawcy są ceno twórcami co oznacza zakres swobody kształtowania przez nich cen.
Istnieje względna swoboda wchodzenia i wychodzenia z rynku co oznacza że nie ma barier prawnych i technicznych istnieją jednak bariery finansowe.
Rynek jest przejrzysty czyli podmioty posiadają pełna wiedzę o sytuacji rynkowej.
Zachowanie firmy na rynku polipol:
Krzywa popytu i krzywa przychodu nie są już tak elastyczne.
Obowiązuje warunek MR = MC który wyznacza optymalną wielkość produkcji.
Punkt przecięcia krzywej popytu i przychodu całkowitego określa wielkość i cenę optymalną.
MC
Pr
D
Q opt ilość
W długim okresie krzywa MC spłaszczy się a wzrośnie elastyczność krzywej popytu i podaży.
Formy konkurencji między firmami:
konkurencja cenowa czyli obniżanie ceny przy obniżonych kosztach lub obniżanie kosztów przy nie zmienionej cenie istnieje także obniżanie i kosztów i ceny
konkurencja pozacenowa w formie:
różnicowania produktu za względu na markę, znak, nazwę, opakowanie, elementy ekologiczne
jakościowej czyli poprawa jakości poparta certyfikatami i znakami
różnorodności usług towarzyszących sprzedaży: szybkie dostarczanie, kredyt, serwis, gwarancja, świadczenia dodatkowe, sprzedaż wiązana (gratis)
reklamy i promocji.
Rynek oligopol ( konkurencji oligopolistycznej)
Założenia rynku konkurencji oligopolistycznej:
1) Występują następujące sytuacje :
kilku lub kilkunastu znaczących oferentów i wielu nabywców
wielu oferentów a kilku lub kilkunastu znaczących nabywców
kilku lub kilkunastu znaczących oferentów i nabywców
Każdy oligopolista może wpływać na wielkość ceny i rozmiar oferty, jego decyzje spotykają się z reakcjami konkurentów
Produkt oferowany na rynku może być:
jednorodny
zróżnicowany ( co oznacza preferencje nabywców )
Istnieją bariery wejścia i wyjścia związane z:
powodami techniczno - technologicznymi
ekonomicznymi
natury prawno - instytucjonalnej (charakter polityki państwa ogranicza działalność gospodarczą)
zróżnicowanie produktu ( marki, znaki )
oraz mają charakter zamierzony ( świadome działanie oligopoli ) i niezamierzony (powstałe bez takiego działania)
Rynek nie jest przejrzysty doskonale, część informacji o sytuacji rynkowej jest niedostępna dla uczestników rynku ( np. warunków ekonomicznych u konkurencji)
Modele rynków oligopolistycznych:
Model SL ( Sylos - Lalsini ) analizuje wpływ oligopolisty na cenę. Opiera się na założeniach:
proces koncentracji prowadzi do nieciągłości technologicznych tzn. że nie wszystkie technologie wytwarzania są dostępne każdej firmie na rynku, niektóre są dostępne tylko dużym firmom oznacza to skokowe zmiany wielkości firmy.
Poziom kosztów jednostkowych jest proporcjonalny do wielkości firmy (im firma większa tym niższy poziom kosztów jednostkowych)
ATC przeciętny
koszt
całkowity
wielkość firmy
Różna jest siła oddziaływania oligopolu na poziom ceny i zależy od wielkości firmy. Ceny kształtują tylko największe firmy ( liderzy ), mniejsze wpływają na nią pośrednio przez wpływ na podaż.
Nowe firmy mogą wchodzić na rynek tylko jeśli mogą osiągnąć dodatni zysk ekonomiczny.
Polityka cenowa liderów:
pierwszy rodzaj to wprowadzenie ceny niedopuszczalnej skierowany przeciwko konkurentom jest ona na poziomie nie gwarantującym zysku ekonomicznego czyli na poziomie przeciętnych kosztów całkowitych.
Drugi rodzaj polega na wprowadzeniu ceny wyrugowania na wysokości minimum przeciętnych kosztów zmiennych
Formy i narzędzia konkurencji na rynku:
W krótkim okresie forma konkurencji cenowej ma za zadanie przejęcie części popytu, w długim dotyczy ceny i kosztów wytwarzania, gdzie zmniejsza się koszty bez obniżania ceny lub zmniejsza się jedno i drugie w różnym tempie oraz zmniejszenie ceny bez obniżania kosztów celem tych działań jest umocnienie pozycji na ryku.
Konkurencja cenowa występuje jednak rzadko ze względu na :
dużą ilość wielkich firm, które trudno wyeliminować
brak pełnej informacji na temat kosztów wytwarzania
walka cenowa przenosi się na rynki dóbr substytucyjnych
oligopole szybko reagują na decyzje cenowe co przynosi małą efektywność
częste zmiany wywołują zamieszanie i zniechęcają nabywców
praktyka wykazuje, iż konkurencja pozacenowa daje lepsze efekty
Formy konkurencji pozacenowej:
reklama i promocja
różnorodność usług towarzyszących
konkurencja rzeczywista lub fikcyjna jakością
zróżnicowania produktu i dostosowania go do różnych potrzeb
marka, jakość i renoma firmy
Zachowanie firm na rynku oligopolistycznym:
Firmy podejmują współpracę łączą się w fuzje i zmowy (porozumienia).
Fuzje czyli łączą się w nowe struktury organizacyjno-ekonomiczne:
Kartel - zawieranie między samodzielnymi firmami porozumienie ustne dotyczące ceny i lub wielkości podziału rynku.
Syndykat - porozumienie firm w wyniku którego powstaje struktura kontrolująca porozumienie.
Trust - forma prowadząca do powstania nowej struktury organizacyjnej i ekonomicznej ( uczestniczący tracą samodzielność ekonomiczną)
Koncerny - poziomo -porozumienie firm produkujących ten sam wyrób, pionowo - łączy firmy realizujące poszczególne fazy procesu produkcji
Konglomeraty - porozumienie organizacyjno- ekonomiczne i finansowe między firmami produkującymi inne wyroby, zawiera się je by uniknąć monopolu.
Rynek monopolu pełnego
Założenia rynku monopolu pełnego:
występuje sytuacja jednego oferenta i wielu nabywców lub jednego oferenta i jednego nabywcy
może stosować dyskryminację cenową lub nie
produkt oferowany jest jednorodny i nie posiada bliskich substytutów
istnieje pełna przejrzystość informacji dostępnych także dla nabywców
nie istnieje konkurencja między oferentami
Zachowania firmy na rynku monopolu pełnego:
krzywa popytu na produkty danej firmy jest jednocześnie krzywą popytu na rynku
monopolista decyduje o cenie i wielkości oferty
istnieją bariery wejścia na rynek spowodowane popytem z jednej strony i kosztami z drugiej, które w krótkim okresie mogą być złamane przez monopolistę.
Krzywa popytu jest nieelastyczna, a krzywe popytu i przychodu krańcowego są od siebie bardziej oddalone niż na innych rynkach
W krótkim okresie firma może zachowywać się wg dwóch kryteriów:
maksymalizacji przychodów całkowitych
maksymalizacji zysku
Przyczyny monopolizacji:
techniczno-technologiczne (produkcja wymaga odpowiedniej wiedzy i wyposażenia kapitałowego)
infrastruktura (istnienie jednej sieci na danym terenie)
istytucjonalno-prawne wywołane przez państwo i koncesjonowanie pewnej działalności gospodarczej
przyrodniczo- technologiczne (wydobywanie surowca)
Krzywa przychodu marginalnego jest opadająca, położona poniżej krzywej popytu. Spadek przychodu marginalnego wywołany jest przez:
opadającą krzywą popytu czyli im większy poziom produkcji tym niższa jego cena
obniżki cen, które zmniejszają przychody uzyskane ze sprzedaży dotychczasowych jednostek
Przychody
Ceny
E=1
TR
MR D ilość
Gdyby monopolista kierował się kryterium maksymalizacji przychodu TR a nie zysku wówczas wybrałby taką wielkość produkcji dla której iloczyn ceny i rozmiaru produkcji jest maksymalny odpowiadałoby to sytuacji w której przychód krańcowy zeruje się.
TR max MR = O
Jednak na rynku monopolu pełnego kryterium optymalizacji ma prowadzić do zysku maksymalnego a nie przychodu całkowitego. Wiemy, że sytuacja taka może nastąpić tylko gdy MR = MC ( koszt krańcowy i przychód krańcowy )
Przychód MC ATC 3
Koszt
Cena ATC 2
Pm A
ATC 1
Pr
R D
Qr MR ilość
Biorąc pod uwagę odległość między krzywą popytu D a krzywą przychodu marginalnego monopolista może ilość równowagi Qr sprzedać nie po cenie równowagi Pr ale po cenie Pm. W ten sposób monopolista otrzymuje zysk wielkości pola figury Pr R A Pm. Zysk plusowy, minusowy czy zerowy zależy od położenia krzywej przeciętnego kosztu całkowitego ATC w stosunku do ceny monopolowej a nie ceny równowagi.
ATC1 - monopol osiąga zysk dodatni
ATC2 - monopol osiąga zysk zerowy
ATC3 - monopol osiąga zysk ujemny
Równowaga firmy w długim okresie:
warunki formalnie się nie zmieniają występują jedynie modyfikacje dotyczące łagodniejszego przebiegu krzywej kosztów
zmniejszania odległości między krzywą popytu a krzywą przychodu krańcowego
przy silnych barierach wejścia monopolista może osiągać zyski dodatnie
Podsumowanie rynków
Porównując dziś rynek doskonałej konkurencji z rynkiem monopolu pełnego zauważamy, że:
monopolista ma pełną swobodę kształtowania ceny i wielkości produkcji
ze względu na barierę wejścia monopol może osiągać dodatnie zyski w długim okresie
produkuje mniej niż rynek doskonałej konkurencji
monopolista sprzedaje po wyższej cenie
maksymalizując zyski nie musi minimalizować kosztów przeciętnych, może w sposób nieefektywny wykorzystywać zasoby ekonomiczne
Kryterium |
Doskonała konkurencja |
Konkurencja monopolistyczna (polipol) |
Konkurencja oligopolistyczna (oligopol) |
Monopol pełny |
liczba firm |
Bardzo dużo |
Wiele |
Kilka kilkanaście |
Jedna |
siła oddziaływania na cenę |
Żadna |
Mała w niszy monopolowej |
Duża |
Bardzo duża |
bariery wejścia |
Brak barier |
Jedna bariera (kosztów różnicowania produktu) |
Silne bariery o charakterze zamierzonym |
Bardzo silne bariery |
przejrzystość rynku |
Doskonała |
Pełna przejrzystość |
Ograniczona przejrzystość |
Pełna przejrzystość |
narzędzia konkurencji |
Konkurencja kosztowa |
Konkurencja cenowa i pozacenowa (zróżnicowanie produktu) |
Cenowa rzadko wykorzystywana i pozacenowa często wykorzystywana |
Brak
|
zysk długookresowy |
Zerowy |
Zerowy |
Tendencja do zerowego |
Możliwość dodatniego |
przykłady rynków |
Brak rynków |
Mleczarnie |
Firmy samochodowe |
Zakład energetyczny |
Podstawowe pojęcia
Mikroekonomia - nauka zajmująca się badaniem pojedynczych podmiotów gospodarczych i pojedynczych rynków dóbr. Zasadami ich zachowań i analizą podaży i popytu. Poszukuje odpowiedzi na pytania:
jakie czynniki określają ceny i ich ruch
co decyduje o rozmiarach popytu i podaży
jaki związki występują pomiędzy podmiotami
jakie czynniki kształtują poziom kosztów
w jaki sposób podmiot określa warunki działania
jakie reguły rządzą zachowaniem konsumentów
jak agendy państwowe zakłócają zachowanie podmiotów
Gospodarowanie - proces podejmowania decyzji takich by ograniczone zasoby wykorzystać do najpełniejszego zaspokojenia potrzeb ludzkich. Racjonalne to:
maxymalizacja efektu przy danych środkach (przy danych środkach max efekt)
minimalizacji nakładu przy danym efekcie (założony efekt osiągamy przy minimalnym nakładzie środków)
Potrzeby - wskutek wielowymiarowości natury ludzie odczuwają różne potrzeby wg Maslow'a są to:
podstawowe (biologiczne)
bezpieczeństwa
kontaktów społecznych
uznania i akceptacji
samorealizacji
Są one zaspakajane w postaci dóbr i usług.
Dobra - rzeczy i usługi, które służą do zaspakajania potrzeb. Wyróżniamy:
ekonomiczne (efekt działalności ludzkiej)
pierwotne ( bez przekształceń- powietrze, woda ze strumienia, grzyby)
konsumpcyjne ( bezpośrednio zaspakajające potrzeby)
produkcyjne ( służące do wytwarzania dóbr konsumpcyjnych)
Dzielimy je także na:
neutralne ( nie mogą wpływać na siebie)
komplementarne ( uzupełniające się )
substytucyjne ( zastępujące się)
Produkcja - proces wykorzystania czynników produkcji do wytwarzania dóbr konsumpcyjnych lub do kolejnych procesów produkcji.
Czynniki produkcji - dobra wykorzystywane do procesu produkcji tj.
surowce, energia, praca, wiedza, półprodukty, maszyny, budowle
Ich źródła to:
zasoby ludzkie ( ludzie z umiejętnościami)
naturalne ( otrzymywane z natury odnawialne lub nie)
kapitałowe ( środki i przedmioty pracy oraz zasoby finansowe)
Rzadkość - wskaźnik opisujący obfitość występowania elementów
Racjonalność - działanie racjonalne jest zawsze skuteczne, rzeczowa gdy dobór środków do działania odpowiada prawdziwej istniejącej sytuacji.
Postępowanie rozsądne, poprawne i skuteczne, uzależnione od naszej wiedzy o podmiocie. Wyróżniamy:
racjonalność rzeczową (dobór środków odpowiada obiektywnie istniejącej sytuacji czyli wiedza jest kompletna i działanie zawsze skuteczne)
metodologiczną (dobór środków zgodny z naszą wiedza o sytuacji, która może być kompletna lub nie, więc działanie może być skuteczne lub nie).
Wykresy - służą do analizy ekonomicznej jako dane empiryczne (tabele, wykresy, schematy, wskaźniki) powierzchniowe:
obrazkowe i bryłowe
Wskaźniki ekonomiczne - pozwalają scharakteryzować badane aspekty ekonomiczne działalności podmiotu:
płynności finansowej
rentowności
zadłużenia
sprawności działania
Rynek - miejsce dokonywania transakcji kupna i sprzedaży, zgrupowanie nabywców i oferentów oraz przestrzeń w której komunikują się oferenci i nabywcy, forma więzi między uczestnikami gry rynkowej.
Wyróżniamy:
wg przedmiotów wymiany
dóbr i usług konsumpcyjnych
produkcyjnych
czynników naturalnych
finansowy
informacji
prawa do użytkowania tytułów i znaków
ziemi
pracy
2) wg zakresu przestrzennego
lokalny
regionalny
krajowy
międzynarodowy
światowy
3) wg stopnia legalności transakcji
legalny
półlegalny
nielegalny
4) wg struktury podmiotowej i poziomu konkurencji
konkurencji doskonałej
monopolistycznej
oligopolistycznej
duopolistycznej
monopolu pełnego
Elementy podstawowe to ceny, popyt i podaż.
Cena - pieniężny ekwiwalent jednostki towaru- nominalny (cena danego towaru) oraz względny ( relacja jednego z drugim)
Spełnia funkcje:
informacyjne
wskazania ograniczoności towaru
kalkulacji
środka transakcji
usuwania trudności barier wymiany
Analiza danych - wartość minimalna i maxymalna
rozpiętość, rozstęp ( między max i min.)
średnia arytmetyczna ( suma danych podzielona przez ich ilość)
mediana (środkowa wartość ew. suma środków / 2)
dominanta (najczęściej powtarzające się dane)
tempo zmian ( najwyższy / najniższy * 100%)
Zysk - przychód ze sprzedaży - koszty uzyskania przychodu, przyjmuje wartość brutto i netto ( minus podatki od zysku ) oraz dla właścicieli po odjęciu rezerw dobrowolnych i obowiązkowych.
Przychód - ilość pieniędzy uzyskana ze sprzedaży w danym okresie.
całkowity TR = P * Q
przeciętny AR = TR / Q
marginalny MR = dTR / dQ ( przyrost przychodu całkowitego wywołany przyrostem produkcji o jednostkę) MR= (TR2 - TR1) / (Q2 - Q1)
Koszty - Wyróżniamy:
całkowite TC ( wszystkie poniesione nakłady w danym okresie) TC=FC+VC
przeciętne ( wielkość kosztów w stosunku do wielkości produkcji)
marginalne MC ( dodatkowy nakład poniesiony na jednostkę)
MC= dTC / dQ lub MC= (TC2 - TC1) / (Q2 - Q1)
alternatywne ( najlepsze nie wykorzystane rozwiązanie)
stałe FC ( nakład który nie ulega zmianie)
zmienne VC ( nakład który się zmienia wraz ze zmianą produkcji)
AFC - przeciętny koszt stały AFC= FC/Q
ATC - przeciętny koszt całkowity ATC= TC/Q = AFC + AVC
AVC - przeciętny koszt zmienny AVC= VC/Q
Optymalizacja - MR = MC
Wielkość produkcji wyznaczona przez warunek zrównania się kosztu marginalnego z przychodem marginalnym zapewnia najwyższy zysk lub najniższe straty.
Maxymalna korzyść netto występuje gdy korzyść marginalna zrównuje się z kosztem marginalnym.
Decyzja - każda sytuacja w której musimy podejmować decyzje przyjmuje typy:
pewności
ryzyka
niepewności
niepełnej informacji- ignorancji
Każdą decyzję możemy opisać za pomocą:
zbioru możliwych decyzji lub działań
zbioru możliwych stanów otoczenia
zbioru wyników, które otrzymujemy w konsekwencji podjęcia określonej decyzji i wystąpienia określonego stanu otoczenia
funkcji kryterium - subiektywnej funkcji użyteczności
Pewność - sytuacja występująca wówczas gdy znając powyższe elementy wiemy, że prawdopodobieństwo wystąpienia danego wyniku =1 (100%)
Ryzyko - sytuacja występuje gdy znamy w/w elementy i wiemy jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia danego stanu otoczenia, wiemy co się stanie gdy wybierzemy dany wariant.
Wiemy jakie decyzje mamy do wyboru, znamy wyniki jakie mogą przynieść wiemy że mogą wystąpić różne stany i jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia każdego z nich. Podejmowanie decyzji polega na obliczeniu prawdopodobieństw, wybór opcji zależy od kryterium jakie zastosujemy (maksymalizacja zysku, minimalizacja kosztów)
Niepewność - występuje gdy znamy w/w elementy ale nie znamy prawdopodobieństwa wystąpienia poszczególnych stanów otoczenia, podobna do ryzyka ale nie znamy wartości prawdopodobieństw . Podejmowanie decyzji opiera się na wyborze kilku kryteriów:
pesymizmu ( zakładamy, że stan otoczenia jest dla nas złośliwy )
optymizmu (zakładamy, że jaką decyzję byśmy nie podjęli otoczenie da nam najlepsze rozwiązanie)
zawodu ( różnica między użytecznością uzyskaną a tą którą moglibyśmy uzyskać gdyby stan natury był nam znany)
jednakowego prawdopodobieństwa ( zakładamy, że jeśli nie wiemy co osiągniemy to wybór jest obojętny)
Ignorancja - występuje gdy nie znamy niektórych z powyższych elementów.
Najczęściej występuje sytuacja ryzykowna i niepewna.
Poziom
zagrożenia
Ignorancja
Pewność Ryzyko Niepewność
Decyzja |
S1 |
S2 |
S3 |
S4 |
D1 |
U ( X 11 ) |
U ( X 12 ) |
U ( X 13 ) |
U ( X 14 ) |
D2 |
U ( X 21 ) |
U ( X 22 ) |
U ( X 23 ) |
U ( X 24 ) |
D3 |
U ( X 31 ) |
U ( X 32 ) |
U ( X 33 ) |
U ( X 34 ) |
Macierz użyteczności wyników x = wyniki przy danym stanie otoczenia
Popyt - zgłaszane przez nabywców zapotrzebowanie na konkretny produkt w danym czasie przy określonych cenach lub na ilość dobra za różne ceny w danym czasie.
Każdy racjonalny nabywca zgłasza mniejsze zapotrzebowanie gdy cena rośnie i większe gdy spada.
Zależność między ceną a ilością to prawo popytu.
Czynniki kształtujące popyt:
cena (zależność odwrotna)
dochody wyrażające siłę nabywczą konsumentów (zależność proporcjonalna)
zmiany cen dóbr komplementarnych i substytucyjnych
czynniki pozaekonomiczne
efekty zewnętrzne (naśladownictwa, demonstracji prestiżu, owczego pędu, snobizmu, Veblena
liczba konsumentów i struktura demograficzna
potrzeby, wymagania, gusta, zwyczaje, tradycja
Wzrost popytu następuje gdy jego krzywa wzrasta D2 ( gdy cena stoi a ilość wzrasta )
Spadek gdy krzywa spada D1 ( gdy cena stoi a ilość wzrasta )
Cena A
D1 D D2 Ilość A
Podaż - ilość dobra jaką oferenci przedstawiają na rynku w danym czasie przy różnych cenach.
Prawo podaży opisuje dodatkowo zależność między oferowaną ilością dobra a jego ceną.
Czynniki kształtujące rozmiar podaży:
cena ( zależność proporcjonalna)
ceny surowców i czynników produkcji
technika i technologia wytwarzania (ułatwienie produkcji powoduje jej wzrost i wzrost podaży)
czynniki wynikające z działalności państwa i agend rządowych (zmiana podatków, ceł, dotowania produkcji, wprowadzenie ostrzejszych lub łagodniejszych przepisów
przewidywania przyszłej koniunktury ( przewidywania przyszłych ekonomicznych warunków działania)
liczba producentów i jej zmiana
zjawiska niespodziewane (kataklizmy, katastrofy, zdarzenia losowe)
Krzywa podaży jeśli jest wyżej to podaż maleje S1 jeśli niżej to podaż rośnie S2.
Cena A
S1 S S2 ilość A
Zależności pomiędzy popytem a podażą - równowaga rynkowa oznacza stan gdzie nabywcy i oferenci zaspakajają swoje aspiracje popytu i podaży. Stan ten opisuje cena i ilość równowagi ( Pe i Qe )
Cena A Pe E
Qe ilość A
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
1