Nr ćwicz. 1 |
Data 10.03.2006 |
Grupa I (17:00-20:00) |
Wydział:Technologii chemicznej Kierunek: Technologia Chemiczna
|
Semestr II |
Dr inż. Bogdan Wyrwas |
przygotowanie: |
wykonanie: |
ocena: |
Skala pH
Wstęp teoretyczny:
1) Teoria Arrheniusa:
Głosi, że kwas to substancja odszczepiająca w roztworze wodnym jony wodorowe, natomiast zasada to substancja odczepiająca w roztworze wodnym jony wodorotlenowe. Według tej teorii w wyniku zobojętnienia kwasu zasadą i odwrotnie powstaje sól i woda.Reakcje zobojetniania zgodnie z ta teoria rozpatruje się tylko w środowisku wodnym.Teoria ta zawodzi, gdy trzeba wyjaśniać pojęcia i reakcje kwasów i zasad w innych rozpuszczalnikach.
2) Teoria Broensteda - Lowry`ego:
Jest to teoria protonowa ogłoszona niezaleznie przez dwóch chemików Broesteda i Lowry`ego w 1923 roku. Teoria ta definiuje kwasy definiuje kwasy jako donory protonu, a zasady jako akceptory protonu. Teoria Lewisa jest bardziej ogólna niż teoria Lewisa.
3) Teoria Usanowicza:
Stanowi ona uogólnienie głoszonych wcześniej teorii. Traktuje ona kwasy jako substancje tworzące z zasadami sole, odszczepiające kationy lub przyłączające elektrony. Zasadami według tej teorii są substancje zobojętniające kwasy, odszczepiające aniony lub oddające elektrony.
4) Rola rozpuszczalnika:
Rozpuszczalniki możemy podzielić na:
Aprotonowe (niezdolne do reakcji z protonem)
Protolityczne (zdolne do przyłączania lub oddawania protonu i do reakcji autoprotolizy). Dzielą się na:
Rozpuszczalniki protonoakceptorowe (protonofilowe), którre łatwo przyłączają protony, są to zatem rozpuszcalniki zasadowe. W ich środowisku są szczególnie dobrze zdysocjowane kwasy.
Rozpuszczalniki protonodorowe (protonogenne) - łatwo oddają protony, są to więc rozpuszczalniki kwasowe. W ich środowisku zasady są dobrze zdysocjowane.
Rozpuszczalniki amfoteryczne (amfiprotyczne) - zależnie od warunkoów mogą przyłączać lub oddawać protony, a więc zachowywać się jak kwas lub zasada.
Kwas 1 + zasada 2
zasada 1 + kwas 2
HCl + H2O
Cl- + H3O+ (1)
HSO4- + H2O
SO42- + H3O+ (2)
H2O + NH3
OH- + NH4+ (3)
H2O +Al(H2O)5OH+
OH- + Al.(H2O)63+ (4)
5) pH i iloczyn jonowy wody:
PH jako pierwszy wprowadził Soerensen i określił jako ujemny logarytm stężenia jonów wodorowych:
pH= - log[H3O+]
Wykładnik aktywności jonów wodorowych:
PaH = -log aH3O+
6) Wartości pH kwasów i zasad:
Kwasy pH od 0 ≈ 7
Zasady pH od 7 ≈ 14
Roztwory obojętne - pH = 7
7) Wskaźniki pH:
Wskaźniki pH tworzą grupę związków, organicznych, zo charakterze słabych kwasów lub słabych zasad, które reagując z wodą tworzą sprzężone układy kwas - zasada, przy czym oba człony są inaczej zabarwione. Wskaźniki możemy podzielic na jednobarwne, dwubarwne, mieszane, uniwersalne itd...
Ważniejsze wskaźniki:
Wskaźnik |
Zakres pH zmiany barwy |
Zabarwienie w roztworze |
|
|
|
kwaśnym |
alkaicznym |
Błękit tymolowy |
1,2 - 2,8 |
czerwone |
żółte |
Oranż metylowy |
3,1 - 4,4 |
czerwone |
żółte |
Czerwień metylowa |
4,2 - 6,3 |
czerwone |
żółte |
Czerwień bromofenolowa |
5,2 - 6,8 |
żółte |
czerwone |
Czerwień fenolowa |
6,4 - 8,0 |
żółte |
czerwone |
Fenoloftaleina |
8,3 - 10,0 |
bezbarwne |
czerwone |
Tmoloftaleina |
9,3 - 10,5 |
bezbarwne |
niebieskie |
Opracowanie wyników:
Cm HCl: |
0,1 |
0,01 |
0,001 |
0,0001 |
pH: |
1,6 |
2,3 |
3,2 |
4,3 |
pH teoretyczne: |
1 |
2 |
3 |
4 |
Cm NaOH: |
0,1 |
0,01 |
0,001 |
0,0001 |
pH: |
12,2 |
11,6 |
10,6 |
9,06 |
pH teoretyczne: |
13 |
12 |
11 |
10 |
Cm CH3COOH: |
0,1 |
0,01 |
0,001 |
0,0001 |
pH |
2,75 |
3,42 |
4,08 |
4,73 |
pH teoretyczne: |
2,88 |
3,38 |
3,88 |
4,38 |
Wykres:
IV) Wnioski:
pH kwasu wzrasta w miarę rozcieńczania.
pH zasady maleje w miarę rozcieńczania.
Łatwo określić środowisko (kwasowe lub zasadowe), dzięki znajomości wskaźników.
PH teoretyczne różni się od pH zmierzonego w praktyce, co dokładnie widać na wykresach.
Z 3 pierwszych wykresów można zauważyć ze pomiary były prowadzone poprawnie, ponieważ wyniki otrzymane nie odbiegają zbytnio od pomiarów.
Miareczkowanie wyciągu z czerwonej kapusty:
Czyli miareczkowanie 0,1 M NaOH z dodanym wyciągiem z czerwonej kapusty, kwasem solnym 0,1 M.
pH |
objętość [ml] |
kolor |
12,03 |
0 |
zielony |
11,91 |
1 |
|
11,73 |
2 |
|
11,58 |
3 |
|
11,48 |
4 |
|
11,28 |
5 |
|
11,12 |
6 |
|
10,97 |
7 |
|
10,82 |
8 |
|
10,67 |
9 |
|
10,51 |
10 |
|
10,36 |
11 |
|
10,21 |
12 |
|
10,05 |
13 |
|
9,9 |
14 |
|
9,75 |
15 |
|
9,59 |
16 |
|
9,44 |
17 |
|
9,29 |
18 |
|
9,13 |
19 |
|
8,98 |
20 |
|
8,83 |
21 |
|
8,68 |
22 |
|
8,52 |
23 |
|
8,37 |
24 |
|
7,88 |
25 |
|
7,48 |
26 |
|
6,99 |
27 |
|
6,78 |
28 |
ciemnofioletowy |
6,05 |
29 |
|
5,69 |
30 |
|
5,33 |
31 |
|
5,02 |
32 |
|
4,9 |
33 |
|
4,76 |
34 |
malinowy |
4,55 |
35 |
|
4,3 |
36 |
|
4,04 |
37 |
|
3,13 |
38 |
|
Obliczenia teoretyczne dla soli:
Na2CO3
pH = 7 + ½ pKa(zas) + ½ logC(zas)
pH= 12,65
Kolor zielony odczyn zasadowy
2) NaCl
pH = 7
Kolor ciemnofioletowy odczyn obojętny
SnCl2
pH = ½ pKa(kw) - ½ logC(kw)
pH = 1,45
Kolor malinowy odczyn zasadowy
Wnioski:
To ćwiczenie pokazało zależność barwy wyciągu z czerwonej kapusty od pH. Dzięki zmianie barwy w roztworach o różnych pH możliwe jest użycie wyciągu z kapusty jako naturalnego wskaźnika i oszacowanie przybliżonego pH roztworu na podstawie barwy. Ćwiczenie było bardzo ciekawe, pozwoliło dostrzec przydatność w chemii substancji nas otaczających.