Nazwisko i imię |
Numer grupy |
Numer ćwiczenia |
Temat ćwiczenia |
Anna Miszkiel |
IX |
|
Pomiar wilgotności powietrza za pomocą psychometru |
Wilgotność bezwzględna powietrza jest to masa pary wodnej zawartej w 1 m3 powietrza. Jej wymiarem jest
.
Bezwzględna wilgotność atmosferyczna waha się od ok. 0.002
zimą do ok. 0.02
latem.
W praktyce nie ma większego znaczenia ilość pary w 1 m3, lecz stopień nasycenia powietrza parą wodną zależy jeszcze od temperatury, dlatego wprowadza się pojęcie wilgotności względnej
Wilgotność względną powietrza to stosunek masy pary wodnej m1 zawartej w pewnej objętości powietrza do tej masy pary wodnej m2, która by tę objętość w danej temperaturze nasyciła.
Masa pary m w danej objętości zależy od gęstości ρ (
), a gęstość jest wprost proporcjonalna do ciśnienia p, możemy więc zapisać:
gdzie a- współczynnik proporcjonalności oraz
p1- prężność pary wodnej zawartej w powietrzu w pewnej temperaturze, p2- prężność pary wodnej nasyconej w tej temperaturze.
Wilgotność względną wyrażamy zwykle w %
Np. wilgotność W = 50% oznacza wg. wzoru, że
, czyli powietrze zawiera połowę tej masy pary wodnej, która byłaby potrzebna do nasycenia; W = 100% oznacza nasycenia.
Wilgotność względna powietrza ma podstawowe znaczenie w spichlerzach zbożowych, magazynach żywnościowych, a także bibliotekach, muzeach itp. Do jej pomiarów stosuje się higrometry (włosowy, Aluarda, Daniela) oraz psychometry.
POMIAR WILGOTNOŚCI POWIETRZA ZA POMOCĄ PSYCHOMETRU
Na wspólnej podstawie są zawieszone dwa jednakowe termometry. Zbiorniczek z rtęcią jednego z nich, owinięty muślinem, jest stale zwilżany wodą z naczynka n, w którym zanurzony jest jeden koniec muślinu.
Woda parując zużywa ciepło. Pobiera je z najbliższego otoczenia , a więc z termometru, który tym samym oziębia się i to tym bardziej, im szybsze jest parowanie, czyli im suchsze jest powietrze. Termometr jednocześnie uzupełnia swe ciepło z otoczenia. Przy pewnej różnicy temperatur między termometrem mokrym
a suchym
, czyli otoczeniem, dopływ ciepła dokładnie pokrywa straty i wówczas różnica temperatur obu termometrów się ustala.
Biorąc pod uwagę różnicę temperatur obu termometrów, możemy z tablic psychometrycznych odczytać wilgotność powietrza lub ją obliczyć, korzystając ze wzoru:
gdzie: p2 - prężność pary wodnej nasyconej w temp. termometru suchego, p1 -prężność pary wodnej znajdującej się w powietrzu
Prężność pary wodnej p1 znajdującej się w powietrzu obliczamy ze wzoru:
gdzie: p - prężność pary wodnej nasyconej w temp. termometru mokrego t2, k - stały współczynnik, t1 - temp. termometru suchego, t2 - temp. termometru mokrego, b - ciśnienie atmosferyczne
W przybliżeniu można przyjąć, że szybkość parowania V (tzn. masa m wody przechodzącej w stan pary w ciągu 1 s.) jest proporcjonalna do różnicy między ciśnieniem p pary nasyconej tej cieczy w danej temperaturze a ciśnieniem pary p1 panującym w danej chwili nad cieczą oraz do powierzchni parującej S i odwrotnie proporcjonalna do ciśnienia barometrycznego.
Ilość ciepła pobranego na parowanie Q1 jest z kolei proporcjonalna do szybkości parowania.
Mamy zatem: Q1 V,
gdzie: B - współczynnik proporcjonalności.
Dopływ ciepła do termometru wilgotnego jest wprost proporcjonalny do różnicy temperatury otoczenia t1 (czyli termometru suchego) i temp. termometru wilgotnego ( t2) oraz do ogrzewanej powierzchni:
gdzie: C - współczynnik proporcjonalności
Z chwilą ustalenia się temperatury t2 dopływ ciepło równa się odpływowi Q1 = Q2 stąd:
gdzie: k - stały współczynnik charakterystyczny dla danego układu (przyrządu)
Powietrze w pokoju jest prawie nieruchome, psychometr wskazywał by więc wilgotność tylko swego najbliższego otoczenia nasyconego parą z mokrego muślinu. Aby tego uniknąć, przedmuchuje się powietrze za pomocą wiatraczka.