Meryl Streep, właśc. Mary Louise Streep (ur. 22 czerwca 1949 w Summit) - amerykańska aktorka filmowa i teatralna. Od 30 lat jest uważana przez Zone Europe i Amerykańską Akademię Filmową za najwybitniejszą aktorkę w dziejach kina. Zdobywczyni dwóch Oscarów, łącznie nominowana do tej nagrody aż 15 razy, co jest rekordem wśród aktorów. Ponadto 23 razy nominowana do Złotego Globu - w sumie zdobyła sześć tych nagród.
Na Yale studiowała w School of Drama (razem z Sigourney Weaver). Po ukończeniu studiów rozpoczęła karierę na Broadwayu. Pierwsze sukcesy odniosła na deskach teatru Public Theatre. Występ w sztuce 27 Wagons Full of Cotton Tennessee Williamsa przyniósł jej nominację do nagrody Tony. W 1976 brała udział New York Shakespearean Festival.
Na wielkim ekranie debiutowała rok później w Julii Freda Zinnemanna. Już za drugą rolę kinową - w Łowcy jeleni - została nominowana do Oscara w 1978. W tym samym roku telewizyjny miniserial Holocaust przyniósł jej nagrodę Emmy. Pierwszego Oscara zdobyła za rolę w Sprawie Kramerów (najlepsza aktorka w roli drugoplanowej, 1979), kolejną już za pierwszoplanową kreację w Wyborze Zofii w 1982. W ekranizacji powieści Williama Styrona zagrała tytułową Zofię, Polkę która po przejściu Auschwitz próbuje ułożyć sobie na nowo życie w USA.
Role z przełomu lat 70. i 80. potwierdziły opinię o jej niesamowitym talencie. Zagrała m.in. w Manhattan Woody'ego Allena i melodramacie Kochanica Francuza (na podstawie prozy Johna Fowlesa), gdzie partnerował jej Jeremy Irons. W 1985 zagrała w Pożegnanie z Afryką Sydneya Pollacka według powieści Karen Blixen. Tym razem partnerował jej Robert Redford. Film odniósł ogromny sukces. W latach 80. wybierała najczęściej role kobiet po przejściach, z bogatym bagażem doświadczeń. W kolejnej dekadzie XX wieku zaczęła występować również w komediach. W 1992 zagrała w Ze śmiercią jej do twarzy. Obok Meryl wystąpili w nim Goldie Hawn, Isabella Rossellini i Bruce Willis. Sensację wzbudził udział Meryl Streep w Dzikiej rzece, obraz ten jest jedynym filmem akcji w którym wystąpiła (nominacja do Złotego Globu).
W 1999 otrzymała kolejną nominację do Oscara za film Koncert na 50 serc. Rok 2002 to role w dwóch głośnych dziełach: Godzinach i Adaptacji - mogła w nich ponownie ukazać swój wielki talent dramatyczny. W pierwszym obrazie partnerowały jej Nicole Kidman (odtwórczyni głównej roli - pisarki Virginii Woolf, nagrodzona Oscarem i Złotym Globem) oraz Julianne Moore. Za kreację redaktorki w wydawnictwie, Clarissy Vaughn w Godzinach opiekującej się umierającym na AIDS przyjacielem, otrzymała nominację do Złotego Globu. Złoty Glob w 2002 roku odebrała dla najlepszej aktorki drugoplanowej za Adaptację (była również nominowana do Oscara). Rok później aktorka zgodziła się zagrać w miniserialu telewizyjnym Anioły w Ameryce u boku takich gwiazd jak Emma Thompson i Al Pacino. Serial zyskał ogromną popularność w USA, a Meryl otrzymała nagrodę Emmy i kolejny Złoty Glob.
W 2005 była ponownie nominowana do Złotego Globu (Kandydat). W 2006 zaproponowano jej rolę w filmie na podstawie bestsellerowej powieści Lauren Weisberger - Diabeł ubiera się u Prady, w której autorka opisuje swoje przeżycia z okresu gdy pracowała jako asystentka redaktor naczelnej amerykańskiego Vogue - Anny Wintour. Grająca Mirandę Priestly (postać wzorowana na Wintour) Streep otrzymała Złoty Glob i czternastą nominację do Oscara.
22 stycznia 2009 roku została nominowana po raz 15 do Oscara za rolę siostry Aloysius w filmie Wątpliwość, lecz przegrała z Kate Winslet
W roku 1973 zaręczyła się z Johnem Cazale, który w 1978 zmarł na raka. Pod koniec tego samego roku poznała Donalda Gummera. W 1978 roku wyszła za niego za mąż. Mają czworo dzieci: syna Henry'ego (1979) i 3 córki: Mamie (1983), Grace Jane (1986) i Louisę Jacobson (1991).
2009: Untitled Nancy Meyers Project jako Jane
2009: Julie & Julia jako Julia Child
2007: Ciemna materia (Dark Matter) jako Joanna Silver
1997: Po pierwsze nie szkodzić (...First Do No Harm) jako Lori Reimuller
1996: Wczoraj i dziś (Before and After) jako Carolyn Ryan
1982: Alicja w Krainie Czarów (Alice at the Palace) jako Alice
1982: W nocnej ciszy (Still of the Night) jako Brooke Reynolds
1979: Niezwykłe kobiety ... i Inni (Uncommon Women... and Others) jako Leilah
1979: Uwiedzenie Joe Tynana (The Seduction of Joe Tynan) jako Karen Traynor
1978: Holocaust jako Inga Helms Weiss
1977: The Deadliest Season jako Sharon Miller
1977: Secret Service jako Edith Varney
Została umieszczona na liście 12. Najbardziej Obiecujących Nowych Aktorów roku 1977 w John Willis' Screen World, Vol. 29.
Pierwotnie to ona miała zagrać rolę Mashy w Królu komedii (1982) Martina Scorsese. Jej miejsce zajęła Sandra Bernhard.
Razem z Madonną była brana pod uwagę przy obsadzaniu roli Velmy Von Tussle w filmie Lakier do włosów (2007), którą ostatecznie zagrała Michelle Pfeiffer.
Sydney Pollack chciał aby to Meryl zagrała rolę Tammy Hemphill w filmie Firma (1993), jednak aktorka odrzuciła tę ofertę. Ostatecznie rola przypadłą w udziale Holly Hunter, która w 1994 roku została wyróżniona nominacją do Oscara.
Pierwotnie to ona miała zagrać rolę Louelli Parsons w filmie Obywatel Welles (1999), jednak ostatecznie straciła ją, kiedy formę projektu zmieniono na telewizyjny. Ostatecznie angaż otrzymała Brenda Blethyn.
Odrzuciła rolę Rosalie Boca w filmie Kocham cię na zabój (1990). Streep zasugerowała aby powierzono ją Tracey Ullman (aktorki zaprzyjaźniły się podczas zdjęć do filmu Obfitość z 1985 roku). Ullman otrzymała angaż.
John Waters wyznał w jednym z wywiadów że bardzo zależało mu aby Meryl zagrała rolę Sylvii Stickles w zwariowanej komedii Apetyt na seks (2004), jednak nigdy nie złożył jej konkretnej oferty. Ostatecznie rola przypadła w udziale Tracey Ullman.
Nagrody |
||
Srebrny Niedźwiedź dla Najlepszej aktorki |
||