WZÓR
TEKST
Pierwszą próbą stworzenia samodzielnej jednostki organizacyjnej było wydanie przez Prezydenta RP, w czerwcu 1924 roku, dekretu w sprawie komercjalizacji lasów państwowych, czyli stworzenia z nich przedsiębiorstwa wyodrębnionego z budżetu państwa. Przedsiębiorstwo to miało osobowość prawą, jednak celem jego działania miało się stać osiąganie maksymalnego zysku.
Pod wpływem ostrej krytyki takiego rozwiązania ze strony środowiska leśników z organizacji. Lasów Państwowych, anulujące poprzedni dekret. Mocą tego rozporządzenia administrację i sprawy gospodarki leśnej wyłączono w odrębną gałąź administracji państwowej, nazwaną administracją lasów państwowych (alp).
Terenowy zarząd miały sprawować Dyrekcje Lasów Państwowych (DLP) z podległymi im nadleśnictwami.
W skład nadleśnictwa mogły wchodzić nie tylko lasy, lecz także zakłady przemysłowe, transportowe i inne. Choć rozporządzenie uwzględniało wiele postulatów leśników w sprawie organizacji państwowej administracji leśnej, miało też istotne mankamenty. Nie określało mianowicie zadań i celów gospodarki LP, a więc nie dawało podstaw do ustalenia ich własnej polityki gospodarczej. Nie tworzyło także centralnego, samodzielnego organu zarządzania, wyłączonego (tak jak DLP i nadleśnictwa) z ogólnej administracji państwowej. Administrację miał sprawować minister rolnictwa i dóbr państwowych.