AGH, Wydział EAIiE |
Nazwisko i Imię: Feliksiak Jacek Szablowski Krzysztof |
|||
LABORATORIUM PODSTAW STEROWANIA LOGICZNEGO
|
|
|||
Rok akademicki : 2009/2010 |
Rok studiów: III Semestr: V |
|
||
Kierunek: Elektrotechnika
|
|
|||
Temat ćwiczenia: Dekoder 7-segmentowy |
||||
Data wykonania: 13.11.2009 |
Data oddania: 20.11.2009 |
Data zaliczenia sprawozdania:
|
Dekoder jest podzielony na siedem segmentów tak jak na rysunku obok:
W celu obliczenia funkcji które nam umożliwią realizację logiczną dekodera 7-segmentowego. Należy każdemu z segmentów przypisać wartość 0 ( jak się ma nie świecić) albo 1 ( jeżeli ma się zaświecić) , w zależności od tego czy dany segment cyfry się świeci . Tak została stworzona poniższa tabelka dla wszystkich 7 segmentów:
cyfra |
x3 |
x2 |
x1 |
x0 |
a |
b |
c |
d |
e |
f |
g |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
3 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
4 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
5 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
6 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
7 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
8 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
9 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
10 |
1 |
0 |
1 |
0 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
11 |
1 |
0 |
1 |
1 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
12 |
1 |
1 |
0 |
0 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
13 |
1 |
1 |
0 |
1 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
14 |
1 |
1 |
1 |
0 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
15 |
1 |
1 |
1 |
1 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Dla każdego z segmentów została stworzona tabela Karnough, z której można było wyliczyć funkcję potrzebne do stworzenia logicznych połączeń między przełącznikami. I tak dla segmentu:
A mamy:
X3X2 X1X0 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
1 |
0 |
1 |
1 |
01 |
0 |
1 |
1 |
1 |
11 |
- |
- |
- |
- |
10 |
1 |
1 |
- |
- |
B mamy:
X3X2 X1X0 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
1 |
1 |
1 |
1 |
01 |
1 |
0 |
1 |
0 |
11 |
- |
- |
- |
- |
10 |
1 |
1 |
- |
- |
C mamy:
X3X2 X1X0 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
1 |
1 |
1 |
0 |
01 |
1 |
1 |
1 |
1 |
11 |
- |
- |
- |
- |
10 |
1 |
1 |
- |
- |
D mamy:
X3X2 X1X0 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
1 |
0 |
1 |
1 |
01 |
0 |
1 |
0 |
1 |
11 |
- |
- |
- |
- |
10 |
1 |
1 |
- |
- |
E mamy:
X3X2 X1X0 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
1 |
0 |
0 |
1 |
01 |
0 |
0 |
0 |
1 |
11 |
- |
- |
- |
- |
10 |
1 |
0 |
- |
- |
F mamy:
X3X2 X1X0 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
1 |
0 |
0 |
0 |
01 |
1 |
1 |
0 |
1 |
11 |
- |
- |
- |
- |
10 |
1 |
1 |
- |
- |
G mamy:
X3X2 X1X0 |
00 |
01 |
11 |
10 |
00 |
0 |
0 |
1 |
1 |
01 |
1 |
1 |
1 |
1 |
11 |
- |
- |
- |
- |
10 |
1 |
1 |
- |
- |
Po przedstawieniu funkcji F(a,b,c,d,e,f,g) w postaci bramek i odpowiednim połączeniu ich ze sobą oraz dekoderem powstał nam układ jak na rysunku :