Drobnoustroje wywołujące mastitis
Rodzaje mastitis u bydła
Interpretacja uzyskanych wyników
MIKROBIOLOGIA
Czynniki etiologiczne mastitis
# Do dnia dzisiejszego stwierdzono sto kilkadziesiąt drobnoustrojów wywołujących mastitis (bakterie, mykoplazmy, grzyby, wirusy, algi)
# Największe znaczenie mają jednak bakterie, których udział jako czynników etiologicznych w powstawaniu zapaleń gruczołu mlekowego sięga 70 - 90 % przypadków
Bakterie najczęściej wywołujące mastitis
Większość mastitis jest spowodowanych przez 3 rodzaje bakterii:
Paciorkowce
Gronkowce
Pałeczki E.coli
Uwaga !
Gronkowce i paciorkowce mogą wywoływać rożne formy mastitis
Pałeczki z grupy E.coli wywołują zazwyczaj zapalenia o przebiegu ostrym lub nawet nadostrym
Podział drobnoustrojów
Major pathogens
Staphylococcus aureus
Streptococcus agalactiae
Streptococcus dysgalactiae
Streptococcus uberis
E. coli
Arcanobacetrium pyogenes
Minor pathogens
Gronkowce koagulazoujemne
Corynebacterium bovis
Grzyby
Mykoplazmy
Inne drobnoustroje
Inny podział drobnoustrojów
Bakterie zakaźne to m.in. (ATAKUJĄ W CZASIE DOJU!!!)
Staphylococcus aureus
Streptococcus agalactiae
Bakterie środowiskowe to m.in.
Streptococcus uberis
E. coli
Główna droga wnikania drobnoustrojów to droga wstępująca!!!
Diagnostyka mikrobiologiczna
Oparta jest głównie na rutynowych badaniach mikrobiologicznych (wysiewy na podłożach i preparaty mikroskopowe) oraz testach API
Paciorkowce
Gatunki wywołujące mastitis:
paciorkowiec zaburzeń mleczności (Streptococcus dysgalactiae)
paciorkowiec wymieniowy (Streptococcus uberis)
paciorkowiec bezmleczności (Streptococcus agalactiae)
W ostatnich latach coraz większego znaczenia nabierają paciorkowce środowiskowe (Streptococcus uberis)
Częstym rezerwuarem paciorkowców jest zainfekowany gruczoł mlekowy - dlatego też ważnym źródłem zakażenia jest wydzielina zapalna gruczołu mlekowego
Innym źródłem zakażenia mogą być: legowiska zwierząt, skóra wymienia a nawet pysk zwierzęcia
Paciorkowce zasiedlają nabłonek dróg wyprowadzających mleko (kanałów mlecznych wyprowadzających oraz zatok)
Gronkowce
gatunki wywołujące mastitis: Staphylococcus epidermidis, Micrococcus sp. - należące do tzw. minor pathogens , ale przede wszystkim Staphylococcus aureus - będący przedstawicielem major pathogens
źródłem zakażenia jest zarówno środowisko zwierzęcia (ściółka, aparatura udojowa), jak również skóra, a także zakażony gruczoł mlekowy
Zapalenia gronkowcowe (mastitis staphylococcosa)
W odróżnieniu od paciorkowców gronkowce posiadają zdolność wnikania do głębszych partii tkanki gruczołowej - zasiedlają pęcherzyki i tam ulegają namnożeniu a swój negatywny wpływ na organizm krowy realizują m.in. poprzez enzymy i toksyny
E. coli i bakterie pokrewne
Gatunki wywołujące mastitis (tzw. Colimastitis) drobnoustroje z rodziny Enterobacteriaceae - przede wszystkim E. coli rzadziej Klebsiella pneumoniae, Enterobacter aerogenes, a incydentalnie zaś inne bakterie (np. Proteus sp. Salmonella sp.)
źródłem zakażenia jest szeroko pojęte środowisko - gdyż bakterie z grupy Coli są wszędobylskie ale do infekcji wymienia dochodzi przy zadziałaniu pewnych czynników sprzyjających
zapalenia kliniczne - głównie o przebiegu ostrym lub nadostrym (m.in. temp. 41- 42 °C !!!)
Colimastitis
W przebiegu colimastitis bardzo gwałtownie powstają nieodwracalne zmiany w - przy zbyt późnym lub nieodpowiednim leczeniu trwała utrata mleczności w danej ćwiartce, a w przypadkach ekstremalnych nawet śmierć zwierzęcia
Arcanobacterium pyogenes
Drobnoustrój ten jest odpowiedzialny za wystąpienie tzw. letniego zapalenia wymienia (summer mastitis)
Omawiane zapalenie występuje od lipca do połowy września, u samic przebywających na pastwisku (także u jałówek)
Schorzenie przebiega jako mastitis apostematosa
źródłem zakażenia są wymiona chorych krów, przy czym dużą rolę w rozprzestrzenianiu się zarazka pełnią wektory w postaci much
główną drogą wnikania drobnoustroju do tkanki gruczołowej wymienia nie jest droga galaktogenna (przez kanał strzykowy) ale droga przez skórę (predysponują uszkodzenia i rany)
Przyszła mleczność krowy jest stracona
Mykoplazmy
Gatunki wywołujące mastitis: Mycoplasma bovis, M. canadense, M. bovigenitalium i inne mykoplazmy
źródła zakażenia: mykoplazmy występują w organizmie zdrowych krów, gdyż są to drobnoustroje bytujące na błonach śluzowych układu oddechowego i moczo - płciowego; ich działanie chorobotwórcze ujawnia się wtedy, gdy zaistnieją pewne okoliczności
Istnieją podejrzenia, że u niemałego odsetka krów, u których przy mastitis nie izoluje się drobnoustrojów (zapalenia aseptyczne) czynnikami odpowiedzialnym za stan chorobowy są właśnie mykoplazmy , które nie sa izolowane ze względu na trudności diagnostyczne
Grzyby
gatunki grzybów wywołujące mastitis: głównie drożdżaki (Candida sp.) rzadziej inne grzyby (np.
źródłem zakażenia jest otoczenie zwierząt - a szczególnie stara zbutwiała słoma oraz spleśniałe siano, przy czym infekcjom grzybiczym sprzyja wysoka wilgotność
Zapalenia grzybicze (mastitis mycotica s. blastomycotica)
mastitis mycotica mają niejednokrotnie związek z uprzednim dowymieniowym podawaniu antybiotyków
mastitis mycotica należy podejrzewać w przypadku braku poprawy po dowymieniowym podawaniu antybiotyków
Uwagi końcowe
Oprócz ww drobnoustrojów czynnikami etiologicznym mastitis mogą być inne patogeny - zarówno bakterie (np. z rodzaju Nocardia, Pseudomonas, Brucella, Pasteurella, Listeria, Mycobacterium czy inne) jak i wirusy (np. BHV-1), a nawet glony (algi) - z rodzaju Prothotheca - jednak ich znaczenie w wywoływaniu zapaleń gruczołu mlekowego jest mniejsze
RODZAJE MASTITIS i INTERPRETACJA UZYSKANYCH WYNIKÓW
Klasyfikacja i podział zapaleń wymienia
Od kilkudziesięciu już lat istnieje wiele podziałów zapaleń gruczołu mlekowego krów, co z jednej strony świadczy o trudnościach w usystematyzowaniu objawów (głównie klinicznych) i zmian anatomopatologicznych, z drugiej zaś brak jednolitości w podziale zapaleń może utrudniać ustalanie optymalnych schematów leczenia
Kłopoty w usystematyzowaniu schorzeń wymienia wynikają przed wszystkim z faktu występowania bardzo różnych procesów zapalnych (o bardzo zróżnicowanym przebiegu ), których natężenie zależy zarówno od charakteru czynników zakaźnych, jak i czynników środowiskowych. Istnieją również pewne nieprecyzyjne określenia, które gmatwają obiektywną interpretację. Przykładem jest funkcjonujący kiedyś dość powszechnie termin „mastitis catarrhalis
Podział zapaleń wymienia wg Gotzego i Diernhoffera (nieaktualny)
Zapalenie wymienia nieżytowe (mastitis catarrhalis); jeżeli proces zapalny obejmuje przewody wyprowadzające - określane to jest jako galactophoritis
Zapalenie wymienia miąższowe (mastitis parenchymatosa), dzielące się na następujące postacie:
Ostre zwykłe (m. parenchymatosa acuta simplex)
Ropowicze (m. phlegmonosa)
Włóknikowe (m. fibrinosa)
Miąższowe przewlekłe (m. parenchymatosa chronica) zwane także zapaleniem stwardniającym (m. indurativa)
Ropne (m. apostematosa)
Martwicowe (m. necrotica)
Zgorzelinowe (m. gangrenosa)
Zapalenie wymienia śródmiąższowe (mastitis intestitialis)
Podział zapaleń wymienia wg Heidricha i Renka (nieaktualny)
Ostre nieżytowe zapalenie przewodów mlecznych i tkanki wydzielniczej wymienia (Galactophoritis et mastitis catarrhalis acuta)
Przewlekłe nieżytowe zapalenie przewodów mlecznych i tkanki wydzielniczej wymienia (Galactophoritis et mastitis catarrhalis chronica)
Ciężkie ostre zapalenie wymienia (M. acuta gravis)
Przewlekłe ropne zapalenie wymienia (Mastitis apostematosa chronica)
Nieropne śródmiąższowe zapalenie wymienia (Mastitis intestitialis non purulenta)
Gruźlica wymienia (Mastitis tuberculosa)
Promienicze zapalenie wymienia (Mastitis actinomycotica)
Grzybicze zapalenie wymienia (Mastitis blastomycotica)
Podział zapaleń wg Gloora (nieaktualny)
Zapalenie wymienia I-go stopnia (Mastitis simplex)
Zapalenie wymienia II-go stopnia (Mastitis phlegmonosa)
Zapalenie wymienia III-go stopnia (Induratio uberis)
Podział zapaleń wymienia wg Senzego (nieaktualny)
Zapalenia miąższowe
Zapalenie toksyczne wymienia
Zapalenie gośćcowe wymienia
Zapalenia nieżytowe
Zapalenie alergiczne wymienia
Zapalenie grzybicze wymienia
Ze względu na dość duże zróżnicowanie powyższych klasyfikacji oraz niemały subiektywizm przy interpretacji zmian klinicznych i anatomopatologicznych w praktyce przyjął się podział zapaleń i ocena stanu zdrowotnego wymion zaproponowany przez Międzynarodową Federację Mleczarską (IDF)
Nie znaczy to wcale, że jest to podział idealny - jest raczej realny. Jego realność opiera się na pewnej prostocie
Rodzaje mastitis - wg IDF
Formy kliniczne
Zapalenie nadostre (mastitis peracuta s. superacuta)
Zapalenie ostre (mastitis acuta)
Zapalenie podostre (mastitis subacuta)
Zapalenie przewlekłe (mastitis chronica)
Formy podkliniczne
Zapalenie podkliniczne aspetyczne czyli bezbakteryjne - mastitis sublinica aseptica
Zapalenie podkliniczne septyczne czyli bakteryjne - mastitis sublinica septica
Mastitis acuta
Ostra postać mastitis pojawia się nagle i przebiega przy silnie wyrażonych objawach ogólnych miejscowych i ogólnych
Stwierdza się wtedy wyraźny obrzęk (nabrzmienie), zaczerwienienie, bolesność i podwyższenie ciepłoty chorej ćwiartki (ćwiartek)
Obserwuje się również zmiany zabarwienia i konsystencji wydzieliny gruczołowej
Z zaburzeń ogólnych notuje się gorączkę, biegunkę, zaleganie, utratę apetytu
W przypadkach ekstremalnych dochodzi niekiedy nawet do śmierci zwierzęcia
Mastitis peracuta (superacuta)
Nadostra postać mastitis charakteryzuje się tym, że zmiany powstają gwałtownie i niejednokrotnie objawy ogólne (bardzo silnie wyrażone) poprzedzają wystąpienie lokalnych zmian w wymieniu
Mastitis subacuta
Podostra postać mastitis ma stosunkowo łagodny przebieg. Nie są tutaj raczej notowane zaburzenia w ogólnym stanie zdrowia lub zaburzenia te są bardzo słabo zaznaczone
Morfologiczne odchylenia od normy w obrębie chorej ćwiartki są raczej niewielkie - może być miernie wyrażony obrzęk, ale nie ma jeszcze zmian charakterystycznych dla postaci przewlekłej
Notuje się obniżenie w produkcji mleka, zmiany w wyglądzie mleka (rozwodnienie, kłaczki, domieszki ropne, etc.) oraz wzrost ilości komórek somatycznych
Mastitis chronica
Przewlekła postać mastitis jest zwykle zejściem stanu ostrego lub podklinicznego
Mastitis chronica trwa od kilku dni do kilku tygodni
Cechą charakterystyczną dla mastitis chronica - trwającego od kilku dni do kilku tygodni - jest obecność zmian przerostowych (zwłóknienia) lub zanikowych w obrębie tkanki gruczołowej
Notuje się ponadto wzrost ilości komórek somatycznych oraz zwykle zmiany makroskopowe w mleka (wydzielinie zapalnej).
Niejednokrotnie konsekwencją mastitis chronica jest deformacja wymienia, a także zanik tkanki gruczołowej
Zapalenia podkliniczne
Są one o wiele większym problemem niż formy kliniczne.
Stanowią one główną przyczynę ilościowych strat mleka i w zasadniczy sposób wpływają na jego zmiany w składzie mikrobiologicznym i biochemicznym
Czynnikami etiologicznymi zapaleń podklinicznych są najczęściej gram - dodatnie ziarniaki.
Ten rodzaj zapalenia charakteryzuje się wzrostem liczby komórek somatycznych, przy braku widocznych zmian klinicznych świadczących o toczącym się procesie zapalnym.
Zapalenia podkliniczne mogą się utrzymywać kilka miesięcy
Dość rzadko dochodzi do samowyleczenia, częściej natomiast forma podkliniczna może przejść w formę kliniczną
Rodzaje zapaleń podklinicznych
Zapalenie podkliniczne aseptyczne (bezbakteryjne)
badanie mikrobiologiczne daje wynik ujemny, a jedynym notowanym symptomem zapalenia jest wzrost ilości komórek somatycznych (stan taki określa się również jako zaburzenie w sekrecji)
Zapalenie podkliniczne septyczne (bakteryjne)
notuje się zarówno wzrost ilości komórek somatycznych jak i obecność drobnoustrojów
U W A G A !!!!
Wzrost Lks, czyli liczby komórek somatycznych jest jedynym parametrem, który uprawnia nas do użycia słowa zapalenie - tzn. mastitis
Uwaga !!!!
Wg szkoły wrocławskiej zapalenie podkliniczne aseptyczne jest tez określane jako zaburzenia w sekrecji
Wg szkoły wrocławskiej przewiduje się także, aby mastitis chronica (w zależności od stopnia zwłóknienia tkanki gruczołowej) dzielić na 3 podrodzaje:
Typu Lz
Typu Wz
Typu Sz
|
Zmiany wyglądu mleka (wydzieliny) |
Zmiany kliniczne |
Wzrost liczby komórek somatycznych |
Obecność drobno-ustrojów |
Interpretacja - ocena danej ćwiartki |
|
|
|
ogólne |
miejscowe |
|
|
|
Ćwiartka 1 |
- |
- |
- |
- |
- |
Ćwiartka zdrowa |
Ćwiartka 2 |
- |
- |
- |
- |
+ |
Zakażenie utajone |
Ćwiartka 3 |
- |
- |
- |
+ |
- |
Zapalenie podkliniczne aseptyczne |
Ćwiartka 4 |
- |
- |
- |
+ |
+ |
Zapalenie podkliniczne septyczne |
Ćwiartka 5 |
+ |
- |
+ |
+ |
+ |
Zapalenie przewlekłe |
Ćwiartka 6 |
+ |
+/-- |
+ |
+ |
+ |
Zapalenie podostre |
Ćwiartka 7 |
+ |
+ |
+ |
+ |
+ |
Zapalenie ostre |
Ćwiartka 8 |
+ |
+ + |
+ |
+ |
+ |
Zapalenie nadostre |
Ćwiartka 9 |
- |
- |
+ |
- |
- |
Zmiany pozapalne |