KWIECIEŃ


PLAN PRACY DYDAKTYCZNO - WYCHOWAWCZEJ

DLA DZIECI 3 i 4 LETNICH

KWIECIEŃ 2009

TEMAT KOMPLEKSOWY: Barwa, kształt, dźwięk - poznajemy zmysły”.

L.P.

CELE/OSIĄGNIĘCIA DZIECI

TEMAT SZCZEGÓŁOWY/ SPOSÓB REALIZACJI

ŚRODKI DYDAKTYCZNE

UWAGI

1.

Ćwiczenie dotyku.

Wdrażanie do spokojnej zabawy, do wykonywania poleceń nauczycielki.

Zachęcanie do wspólnej zabawy, szczególnie dzieci nieśmiałych, wycofanych.

„Moje ręce poznają świat - dotyk”.

Zabawa wprowadzająca „Moje ręce”- dzieci oglądają swoje ręce, gładzą dłonią dłoń, pociągają lekko za palce itd. Następnie mogą w ten sposób poznawać dłoń kolegi (tylko tych dzieci, które zgadzają się na taką formę kontaktu). Opowiadamy sobie, jaka jest nasza dłoń (ciepła, miękka, duża, mała itd.) oraz co ręka potrafi - swobodne wypowiedzi dzieci.

N. prezentuje dzieciom zgromadzone pomoce - pudełko z piaskiem, kamyki, materiały o różnych fakturach, futerko, papier ścierny, linoleum itp.- dzieci dowolnie zapoznają się z przedmiotami. Następnie N. prosi o wyszukanie przedmiotów miękkich, szorstkich, zimnych, ciepłych.

Zabawa ruchowa „Powitanie” - swobodny ruch przy muzyce, na przerwę dzieci witają się podanymi częściami ciała (np. kolano z kolanem, dłoń z dłonią, ucho z uchem itp.).

Zgadywanka „Co się schowało pod obrusem?”: dzieci na podstawie dotyku rozpoznają rozmaite przedmioty ukryte pod płachtą materiału.

Lepienie z plasteliny n/t dowolny- toczenie, spłaszczanie, formowanie ulepianek.

Pudełka z różnymi przedmiotami.

Płyta CD.

Płachta materiału, różne przedmioty.

Plastelina, podkładki.

- Poznawanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości (…).

- Umożliwianie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.

2.

Wyostrzenie węchu.

Wzbogacanie słownictwa - nazywanie części twarzy.

Oswajanie z własnym odbiciem widzianym w lustrze

„Co czuje mój nos? - świat zapachów”.

Zabawa wprowadzająca „Moja twarz w lustrze”- dzieci oglądają swoje odbicie w lustrze, swobodnie wypowiadają się na temat tego co widzą, dotykają i nazywają części twarzy. Zabawa „Pokaż to, o czym mówię”: N. wymienia część twarzy i pokazuje ją, dzieci ją naśladują; po kilku próbach zabawę można utrudnić - N. wymienia jakąś część twarzy, ale pokazuje inną, zadaniem dzieci jest pokazać tę, o której mówi N.

„W kuchni” - N. prezentuje dzieciom pojemniczki z pachnącymi substancjami (kawa mielona, kakao, cynamon, wanilia, seler, mięta, rozmaryn, chrzan, pieprz itp.) - dzieci dotykają, wąchają, porównują, swobodnie wypowiadając się.

Zabawa „Pachnące pudełka” - N przygotowuje 4 pudełka z różnymi substancjami oraz po 1 dla każdego dziecka; zadaniem dzieci jest wyszukać wśród 4 pudełek tego, które pachnie tak samo jak pudełko otrzymane przez dziecko.

Wyklejanka z gotowych elementów „Moja wesoła buzia”- dzieci na owalną kartkę naklejają usta, nos, oczy, brwi itp., starając się umieścić je we właściwym miejscu (w razie kłopotów mogą spojrzeć w lusterko). Dzieci dbają o staranne i czyste wykonanie pracy.

Lusterka.

Pojemniczki z pachnącymi substancjami.

Zestaw pudełek do zgadywanki.

Kartka, części twarzy z papieru, klej.

- Poznawanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości (…).

- Umożliwianie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.

3.

Wyostrzenie słuchu.

Rozwijanie poczucia rytmu

Zachęcanie do swobodnych zabaw z instrumentami, do eksperymentowania.

„Po co nam uszy? - świat dźwięków”.

Zabawa „Dziwne pudełka”- dzieci otrzymują pudełka i testują ich dźwięk, potrząsają, uderzają, wymieniają na inne. Następnie na dany znak dzieci potrząsają pudełkami, na następny - przestają nimi poruszać.

„Powtórz za mną”- dzieci odtwarzają proste rytmy zadawane przez N.

Wystukiwanie rytmu piosenki „Dziwne rozmowy” trzymanym w dłoni pudełkiem o drugą dłoń.

„Kto ma takie samo pudełko?” - zabawa w małych zespołach: rozdajemy dzieciom pary pudełek z taką samą zawartością, zadaniem dzieci jest znaleźć kolegę, którego pudełko wydaje taki sam dźwięk.

„Co słyszysz?”- zabawa na powietrzu: dzieci mówią o tym co słyszą w otoczeniu.

Pudełka po zapałkach oklejone taśmą i wypełnione piaskiem, jednym dużym koralem, drobnymi koralikami, ziarnami, gwoździami itp.

- Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami. Stwarzanie okazji do porządkowania, klasyfikowania i liczenia.

- Umożliwianie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.

4.

Rozwijanie ogólnej sprawności fizycznej z szczególnym uwzględnieniem rozwijanie sprawności manualnej.

Ćwiczenie umiejętności rozpoznawania kolorów.

„Jaki to kolor? - świat barw” - zestaw zabaw ruchowych z chustą animacyjną.

1. Zabawy ułatwiające wzajemne poznanie i integrujące grupę:

- ,,Kolorowe wycieczki”- wszyscy siedzą na podłodze trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadzący podaje nazwę koloru, a osoby trzymające ten kolor zmieniają się miejscami.

- ,,Przebieganie pod chustą”- uczestnicy podnoszą i opuszczają chustę trzymając ją za uchwyty. Prowadzący mówi, kto ma zmienić miejsce np. przebiegają ci, którzy mają niebieskie oczy; przebiegają osoby, które mają siostrę itp. Gdy chusta jest maksymalnie w górze osoby te przebiegają pod nią.

2. Zabawy ćwiczące umiejętność rozpoznawania kolorów:

- ,,Stań na kolorze”- uczestnicy tańczą w rytm muzyki wokół chusty. Gdy muzyka umilknie, stają na kolorze podanym przez prowadzącego.

- ,,Złap przesyłkę”- grupa tworzy koło, trzymając chustę na której położona jest piłka. Wyznaczona osoba zajmuje miejsce pod chustą, wyciągając ręce przez otwór. Zadaniem bawiących jest tak prowadzić piłkę, by trafiła ona do osoby pod chustą. Zabawa może być prowadzona na czas (kto więcej razy w czasie jednej minuty chwyci i odrzuci piłkę na chustę).

3. Zabawy ćwiczące sprawność manualną:

,,Karuzela”- uczestnicy trzymają za uchwyty naprężoną chustę na wysokości pasa. Śpiewając: ,,Hej, ho, hej, ho, do pracy by się szło…”- rytmicznie przekazują sobie chustę w prawą stronę. Zaczynają od bardzo powolnego śpiewania, stopniowo zwiększając tempo. Po pewnym czasie następuje zmiana i chusta wędruje w lewą stronę.

4. Zabawy wprowadzające odprężenie i relaks:

,,Muzyczna chusta”- uczestnicy trzymają rozciągniętą chustę. Grupa porusza się w takt melodii falując nią. Prowadzący przygotowuje różne fragmenty muzyczne.

Chusta animacyjna.

Płyta CD.

- Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznej i zorganizowanej aktywności ruchowej dziecka. Umożliwianie udziału w grach, zabawach ruchowych i gimnastyce.

5.

Zapoznanie z czynnością sadzenia i siania.

Wytwarzanie radosnej atmosfery wspólnej pracy.

„Zakładamy Ślimakowy Ogródek w ogrodzie przedszkolnym”

Wyjście do ogrodu przedszkolnego, podział obowiązków oraz wspólne stworzenie rabaty kwiatowej i warzywnej.

Uprzątnięcie miejsca pracy, wspólne zabawy w ogrodzie przedszkolnym.

Narzędzia ogrodnicze.

Sadzonki kwiatów.

- Poznawanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości przyrodniczej…

TEMAT KOMPLEKSOWY: Poznajemy zwyczaje Wielkanocne”

1.

Wprowadzenie dzieci w tematykę świąteczną.

Zapoznanie z tradycją zdobienia jajek.

Przeliczanie do 3 (czterolatki do 4).

Zapamiętywanie prostej melodii.

„Pisanki, pisanki, jajka malowane (…)” - zapoznanie z piosenką.

Rozmowa połączona z oglądaniem obrazków tematycznych, albumów oraz pisanek - wprowadzenie w tematykę zbliżających się świąt.

Wysłuchanie piosenki śpiewanej przez N. pt.: „Pisanki” ilustrowanej sylwetami pisanek z motywami występującymi w tekście piosenki. Doskonalenie przeliczania do 3 (na pisankach). Próby wspólnego śpiewania poznanej piosenki.

Zamalowywanie pisanki wyciętej z papieru farbą plakatową wg własnego pomysłu, zainspirowane oglądaniem różnorodnych pisanek.

Spacer w okolicy przedszkola, oglądanie wystaw sklepowych, świątecznych dekoracji.

Ilustracje o tematyce Wielkanocnej, albumy itp.

Pisanki przygotowane wcześniej przez nauczycielkę.

Sylwety pisanek z motywami z piosenki.

Sylweta pisanki - po 1 dla każdego dziecka, farby, pędzelki, woda.

- Umożliwianie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.

2.

Wyjazd do Puszczy Zielonka w poszukiwaniu Zajączka

- Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznej i zorganizowanej aktywności ruchowej dziecka.

3.

Zapoznanie dzieci z tradycyjnymi potrawami świątecznymi.

Dbanie o estetyczne wykonanie pracy plastycznej.

„Co mama postawi na świątecznym stole?” - zapoznanie z tradycjami Wielkanocnymi.

Oglądanie pocztówek okolicznościowych, nazywanie znajdujących się na nich motywów charakterystycznych dla Wielkanocy.

Zabawa ruchowa „Skaczemy jak zajączki” - podskoki obunóż, kucnięcie na sygnał.

Pogadanka na temat potraw jakie znajdują się na

Wielkanocnym stole: jajka, baranek z masła lub cukru, szynka, kiełbasa.

Obserwowanie, jak N. wykonuje baranka z masła przy pomocy specjalnej foremki - dekorowanie go rzeżuchą wyhodowaną w sali oraz bukszpanem.

Zabawa ilustracyjna do piosenki „Pisanki”.

„Wielkanocny baranek” - wyklejanie kłaczkami waty konturu baranka, zwrócenie uwagi na dokładne wypełnienie konturu, na estetyczne wykonanie pracy.

Kartki świąteczne.

Ilustracje tematyczne.

Masło, forma do baranka.

Rzeżucha, bukszpan.

Płyta CD z piosenką.

Kartki z rysunkiem baranka, wata, klej, pędzelki.

- Wykorzystywanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości: społeczno - kulturowej poprzez poznawanie zasad organizacji życia społecznego, tradycji rodzinnej, regionalnej, narodowej oraz poznanie dzieł kultury.

4.

Utrwalenie podstawowych barw. Ćwiczenia spostrzegawczości.

Umiejętność uzasadniania swoich spostrzeżeń.

Wypowiadanie się na temat prac własnych.

„Wesołe zabawy z pisankami” - dostrzeganie i opisywani różnic …

Utrwalenie piosenki „Pisanki”, próby wyklaskiwania rytmu piosenki, określenie jej nastroju.

Zabawa dydaktyczna „Jakiej pisanki brakuje?” - utrwalenie nazw podstawowych kolorów; dziecko, które odgadnie jaką pisanką ukryła N. może schować następną, a reszta grupy zgaduje.

„Piłeczka i jako” - próby toczenia piłki oraz jajka, wskazywanie na różnice w toczeniu się, próba odpowiedzi na pytanie dlaczego tak się dzieje (jajko jest „krzywe”).

Zabawa ruchowa „Kurczęta do mamy” - gromadzenie się w wyznaczonym miejscu sali na przerwę w muzyce. Przeliczanie zgromadzonych „kurcząt” - dzieci wokół „mamy” - nauczyciela.

Wyjście na spacer w okolicy przedszkola.

Rysowanie kolorową kredą na betonie zainspirowane oglądaniem budzącej się do życia przyrody.

Płyta CD z piosenką.

Pisanki, np. drewniane w kilku kolorach.

Piłki, jajka.

Kolorowa kreda.

- Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami. Stwarzanie okazji do porządkowania, klasyfikowania i liczenia.

5.

Uporządkowanie zdobytych wiadomości w toku zabaw i gier dydaktycznych.

Wdrażanie do uważnego słuchania poleceń nauczycielki.

„Zgaduj - zgadula „Co wiesz o Wielkanocy?”

Rozmowa z dziećmi na temat zbliżających się świąt, przypomnienie i uporządkowanie zdobytych wiadomości - praca w małych zespołach.

Zgaduj - zgadula:

-„Zgadnij, o czym mówię?”: wyszukiwanie odpowiedzi wśród zgromadzonych na dywanie ilustracji.

- „Dużo czy mało?”: porównywanie ilości pisanek

- „Jaki to zwyczaj?”: dzieci odgadują, jaki zwyczaj Wielkanocny przedstawia ilustracja (Śmigus - Dyngus, święcenie potraw, malowanie pisanek).

Ilustracje tematyczne.

Pisanki - sylwety bądź drewniane, plastikowe.

- Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka.

TEMAT KOMPLEKSOWY: „Poznajemy rodzinę kurcząt”

Poniedziałek Wielkanocny

2.

Zapoznanie dzieci z nazwami zwierząt, ich wyglądem, sposobem odżywiania się, charakterystycznymi odgłosami.

Szersze rozumienie pojęcia „rodzina” na przykładzie ptaków domowych.

Nazywanie ptasich rodziców i dzieci.

Utrwalenie określeń

lekki - ciężki.

„Czyja rodzina mieszka w kurniku?” - zapoznanie z pojęciem rodziny.

Rozmowa połączona z oglądaniem ilustracji przedstawiających koguta, kurę, pisklę, kurnik.

Omówienie wyglądu zwierząt, zapoznanie z ich nazwami.

Przedstawienie sposobu odżywiania się oraz charakterystycznych odgłosów.

Utrwalenie pojęcia rodzina.

„O czym mówię?”: N. słownie opisuje koguta, kurę lub kurczątko, a dzieci wyszukują odpowiedniej ilustracji spośród różnorodnych rozłożonych na dywanie.

N. śpiewa piosenkę „Kurczątka” - osłuchanie z melodią.

Zabawa ruchowa - podskoki z nogi na nogę w rytm tamburyna.

Zabawa dydaktyczna „Ziarno dla kur” - porównanie ciężaru, używanie określeń ciężkie - lekkie: N. daje dziecku do jednej ręki garść ziarenek, a do drugiej jabłko.

Kolorowanie obrazków tematycznych, zachęcanie dzieci do wykorzystywania wielu kolorów.

Ilustracja tematyczna przedstawiająca kurzą rodzinę oraz kurnik.

Płyta z nagranymi odgłosami zwierząt.

Ilustracje do zagadek.

Tamburyno.

Garść ziaren, jabłko.

Obrazki tematyczne do kolorowania.

- Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka.

- Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami. Stwarzanie okazji do porządkowania, klasyfikowania i liczenia.

3.

Wdrażanie do uważnego słuchania nauczycielki.

Oglądanie jajek, porównywanie, sprawdzenie kruchości skorupki, zastanawianie się nad tym, co jest w środku.

Zachęcanie dzieci do eksperymentowania.

„Co jest w jajku, czy jajko łatwo się tłucze?” - zabawy badawcze.

Słuchanie opowiadania N. ilustrowanego sylwetami pt. „Jajecznica” (wg tekstu I. Salach): zapoznanie z przygodą dzieci - zbiciem jajek podczas szukania ich w kurniku. Oglądanie jajek, porównywanie ich - czy są tej samej wielkości, kształtu, koloru? Sprawdzenia kruchości skorupki - zbyt mocne uderzenie powoduje rozbicie jajka. N. wybija jedno jajko na talerzyk, dzieci oglądają jego zawartość: pokazanie i nazwanie białka i żółtka.

Zabawa ruchowa „Kury do kurnika” - reagowanie na dźwięk bębenka.

Lepienie z masy solnej zainspirowane oglądaniem jajek, próby formowania, toczenia kulek w dłoniach lub na stole.

Tekst opowiadania.

Sylwety bohaterów opowiadania.

Kilka jajek, tacka lub talerzyk.

Bębenek.

Masa solna, podkładki dla dzieci.

- Wykorzystywanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości przyrodniczej poprzez obserwowanie, eksperymentowanie, odkrywanie.

4.

Zainteresowanie dzieci życiem zwierząt.

Przećwiczenie mięśni narządów mowy.

Reagowanie na umówiony sygnał.

„Kurczęta” - zapoznanie z wierszem.

Słuchanie wierszyka W. Szymanówny pt.: „Kurczątko” recytowanego przez N. Podczas recytacji N. odchyla część skorupki i ukazuje kurczaczka z pluszu, zgodnie z treścią wiersza. Ćwiczenie ortofoniczne „Kurczątko” - przećwiczenie mięśni narządów mowy na zgłosce „pi”.

Następnie N. daje dzieciom do potrzymania jajko z pisklęciem, zwracając uwagę na kruchość skorupki; ponownie deklamuje wiersz, a dzieci podają sobie jajko z rąk do rąk.

Zabawa ruchowa „Kura i kurczęta” - gromadzenie się na sygnał słowny przy N.

Utrwalenie słów i melodii piosenki „Kurczątka”, próby śpiewu grupowego.

Malowanie palcami z użyciem żółtej farby n/t „Kurczątko” - po wyschnięciu pracy dzieci dorysowują kredką pewne elementy (dziobek, nóżki itp.).

Tekst wiersza.

Pluszowy kurczak w skorupce jajka.

Żółta farba plakatowa, ściereczka do rąk, kredki.

- Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka.

5.

Zapoznanie z nazwami niektórych części ciała zwierząt.

Porównywanie wielkości, stosowanie określeń mały - duży - mały - większy - największy.

Przeliczanie do 3 (czterolatki do 4).

Wykonanie pracy plastycznej na temat ptactwa domowego.

„Kogut - opiekun kurcząt” - przeliczanie do 3 (czterolatki do 4).

Oglądanie ilustracji przedstawiającej koguta: dzieci zapoznają się z jego wyglądem (grzebień, głowa, dziób, ogon, korale, nogi, skrzydła), dowiadują się o trybie jego życia, o tym, iż jest on ojcem kurcząt.

Porównywanie sylwet kogutów: mały - duży; następnie N. dokłada jeszcze jedną sylwetę - najmniejszego koguta - dzieci przeliczają koguty.

Wysłuchanie wiersza Cz. Janczarskiego pt. „Kogut”: na podstawie treści dzieci próbują określić cechy koguta (dumny, opiekuńczy itd.).

Zabawa ruchowa „Kogut” - N. jest dużym kogutem, którego ruchy naśladują jego dzieci - pisklęta.

Śpiewanie piosenki „Kurczątka” wraz z zabawą ruchową: dwoje dzieci tworzy z rąk „mostek”, pod którym przechodzą pozostałe dzieci tak długo, jak długo trwa śpiewanie piosenki.

Wydzieranka z kolorowego papieru n/t „Ozdabiamy ogon koguta”: dzieci starają się wydzierać z papieru kolorowego małe kawałki, a następnie wyklejać nimi ogon sylwety koguta, resztę mogą pokolorować kredkami lub pomalować farbami wg własnego pomysłu.

Ilustracja przedstawiająca koguta.

Trzy sylwety kogutów:

duży, średni, mały.

Tekst wiersza.

Papier kolorowy, klej, pędzelki do kleju.

Kontur koguta do wypełnienia.

Kredki, farby, pędzelki, woda.

- Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami. Stwarzanie okazji do porządkowania, klasyfikowania i liczenia.

TEMAT KOMPLEKSOWY: „Zwierzęta z wiejskiego podwórka”

1.

Poznanie zwierząt hodowanych na wsi.

Rozwijanie percepcji słuchowej.

„Na wiejskim podwórku” - poznanie zwierząt zamieszkujących wieś.

Rozmowa przy gazetce ściennej „Wiejskie podwórko”, wysłuchanie wiersza

H. Bechlerowej „Na podwórku” - poznanie nazw zwierząt mieszkających na wsi.

Zabawa orientacyjno - porządkowa „Kura woła dzieci”.

Wyklaskiwanie nazw zwierząt prezentowanych na ilustracjach przez N.

Zabawa „Kogo woła mama?”- dopasowanie głosów do odpowiednich zwierząt.

Kolorowanie rysunku wybranego zwierzęcia ze wsi.

Tekst wiersza.

Ilustracje zwierząt wiejskich.

Nagranie odgłosów zwierząt wiejskich.

Rysunki, kredki.

- Umożliwianie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.

2.

Ćwiczenie pamięci.

Rozwijanie aparatu mowy.

Dokładne i staranne wykonywanie pracy.

„Dziwne rozmowy”- zapoznanie z piosenką.

Zapoznanie z piosenką „Dziwne rozmowy”- osłuchanie z tekstem i melodią; rozmowa n/t treści piosenki.

Inscenizowanie tekstu piosenki „Dziwne rozmowy”.

Ćwiczenia ortofoniczne - naśladowanie głosów zwierząt z obrazków.

Próby śpiewania piosenki, zwrócenie uwagi na prawidłową emisję głosu (nie krzyczymy podczas śpiewu).

Nagranie piosenki.

Ilustracje zwierząt.

- Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka.

- Umożliwianie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.

3.

Rozwijanie spostrzegawczości.

Rozwijanie myślenia przyczynowo -skutkowego.

„Wiejskie zwierzęta”- ćwiczenia klasyfikacyjne.

Utrwalenie piosenki „Dziwne rozmowy”- śpiew grupowy i indywidualny.

Rozwiązywanie zagadek obrazkowych o zwierzętach ze wsi - rozpoznawanie zwierząt po fragmentach obrazków.

Zabawa „Ciepło- zimno” - szukanie zabawki- baranka.

Ćwiczenia klasyfikacyjne „Gdzie mieszka to zwierzę?”: przyporządkowywanie zwierząt do ich domków oraz „Czyja to mama?”: przyporządkowywanie zwierząt - dzieci do ich mam.

Obrysowywanie szablonów zwierząt, kolorowanie otrzymanych rysunków.

Nagranie piosenki.

Ilustracje zwierząt wiejskich.

Pluszowy baranek.

Obrazki przedstawiające zwierzęta, ich domy oraz dzieci.

Szablony zwierząt, kredki.

- Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami. Stwarzanie okazji do porządkowania, klasyfikowania i liczenia.

4.

Nauka nowych określeń, słów.

Rozwijanie małej motoryki.

„Koziołeczek” - dostrzeganie podobieństw i różnic między przedmiotami.

Wysłuchanie wiersza „Koziołeczek”. Zwrócenie uwagi na elementy humoru w wierszu.

Rozmowa n/t „Czego bał się koziołeczek?”- wyjaśnienie słowa „tchórz”.

Zabawa ruchowo - naśladowcza „Tak porusza się...”.

Wysłuchanie ciekawostek z życia wybranych zwierząt wiejskich.

„Co nie pasuje?”- wyszukiwanie i wskazywanie nieprawidłowości w obrazkach wiejskich zwierząt.

Budowanie z klocków zagrody dla baranów, koni, krów, zabawa figurkami zwierząt.

Tekst wiersza.

Obrazki zwierząt wiejskich z celowymi błędami.

Klocki, plastikowe figurki zwierząt.

- Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami.

5.

Rozwijanie ogólnej sprawności fizycznej dziecka ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń dużych grup mięśniowych.

„Kurczątka” - zestaw zabaw ruchowych.

Zestaw zabaw ruchowych „Kurczątka” - na podstawie zestawu ćwiczeń I. Salach „Plany miesięczne dla dzieci trzyletnich” - rozwijający ogólną sprawność fizyczną dziecka ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń dużych grup mięśniowych.

Ławeczka.

- Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznej i zorganizowanej aktywności ruchowej dziecka. Umożliwianie udziału w grach, zabawach ruchowych i gimnastyce.

1.

Ukazanie - jak potrzebne są zwierzęta i co człowiek im zawdzięcza.

„Skąd się bierze mleko?”- praca z historyjką obrazkową.

Obejrzenie inscenizacji opowiadania E. Zgondek „Głodny kotek” z użyciem sylwet: rozmowa n/t treści inscenizacji: jak nazywa się zwierzę, które daje mleko; co musi jeść krowa, aby dawać smaczne mleko; jak ludzie doją krowy; co znaczy „doić”; dlaczego ludzie i niektóre zwierzęta lubią mleko?

Zabawa ruchowa „Kotek Psotek”- N. trzyma w ręku pluszaka i wymyśla miejsca, gdzie może się schować- tam chowają się dzieci (np. pod stół, za drzwi, na krzesło).

„Wędrówka mleka”- N. umieszcza na sztalugach cztery zasłonięte ilustracje, w miarę opowiadania przez kotka odkrywa kolejne z nich. Następnie miesza ilustracje i prosi chętne dziecko o uporządkowanie ich- N. pomaga zadając dziecku pytania pomocnicze.

Lepienie z masy solnej n/t dowolny.

Sylwety zwierząt.

Pluszowy kot.

Historyjka obrazkowa.

Masa solna.

- Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka.

2.

Ukazanie pomocy, jaka zwierzęta niosą człowiekowi.

Humanitarne obchodzenie się ze zwierzętami.

Uważne słuchanie objaśnień nauczycielki.

„Koń”

Rozmowa połączona z obserwacją „Koń pomaga na wsi”- zapoznanie z praca jaką wykonuje koń na roli, np. zwożenie siana wozem, oranie pola pługiem tam, gdzie nie można wjechać maszyna itp.

Słuchanie wiersza „Konik”- rola konia w życiu człowieka - nie tylko pomaga, ale jest też przyjacielem.

Zabawa ruchowa z ćwiczeniami ortofonicznymi „Źrebięta”- przećwiczenie narządów mowy na zgłoskach i-cha-cha, iii. Zwrócenie uwagi na poprawne wymawianie głosek.

Ćwiczenia oddechowe „Wstążka w grzywie konika”- umiarkowane dmuchanie na wstążkę, korekta prawidłowego oddechu (wdech nosem, wydech ustami).

Wydzieranka z papieru kolorowego „Trawa dla konia” - wydzieranie z zielonego papieru pasków „trawy” i naklejanie na kartkę. Chętne dzieci mogą dorysować konika wg własnego pomysłu.

Ilustracje.

Tekst wiersza.

Wstążka.

Zielony papier, kartki, klej.

- Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka.

- Umożliwianie dziecku ekspresji spostrzeżeń, przeżyć, uczuć w różnych formach działalności z zastosowaniem werbalnych i niewerbalnych środków wyrazu.

3.

Bezpieczeństwo podczas zabawy.

Utrwalenie pojęć duży i mały.

„Burek naszym przyjacielem ”- utrwalenie pojęć: duży, mały.

Wysłuchanie wiersza E. Zgondek „Mój pies”- N. trzyma w ręku pluszaka i recytując wiersz wymienia wszystkie jego części ciała. Następnie zachęca dzieci do omówienia wyglądu swojego pieska, egzekwując posługiwanie się liczebnikami (np. dwoje uszu, dwoje oczu, jeden ogon).

Rozmowa n/t psa: jak odżywiają się psy, jakie mają zwyczaje, jaka rolę pełnią w życiu człowieka?

Zabawa ruchowa „Pieski bawią się piłkami”: rzucanie i łapanie piłki nad głową, toczenie piłki głową po podłodze, dmuchanie piłki „do drugiego pieska”.

Zabawa dydaktyczna „Mały i duży pies”- N. umieszcza dużego psa w czerwonej obręczy, a małego w niebieskiej, prosi dzieci, aby oceniły „na oko” wielkość swojego pieska i umieściły go w odpowiedniej obręczy, uzasadniając swoją decyzję.

„Nakarm psa” - praca z kartą pracy - odnalezienie drogi psa do miski - wodzenie palcem po śladzie, następnie kolorowanie właściwej drogi.

Pluszowe pieski różnej wielkości- po 1 dla każdego dziecka.

Piłeczki - po 1 dla każdego dziecka, 2 obręcze (czerwona i niebieska).

Karta pracy - labirynt, kredki.

- Dostrzegania i opisywania różnic, podobieństw i relacji między przedmiotami i zjawiskami. Stwarzanie okazji do porządkowania, klasyfikowania i liczenia.

4.

Uświadomienie dzieciom pewnych zwyczajów w świecie zwierząt zbieżnych z tymi, jakie panują w rodzinach ludzkich.

Utrwalenie nabytych wiadomości w zabawie tematycznej.

„Jak kura i kogut opiekują się swoimi dziećmi?” - zapoznanie dzieci ze zwyczajami zwierząt.

Wysłuchanie wiersza I. Salach pt. „Chodzi kurka” - uświadomienie dzieciom występowania pewnych zwyczajów w rodzinach zwierząt, podobnych do tych, jakie występują u ludzi, np. opieka nad dziećmi, karmienie, nauka chodzenia.

Wspólne śpiewanie piosenki „Kurczątka” wraz z zabawą ruchową.

Zabawa tematyczna „ W kurniku” z użyciem miniaturowych zwierzątek - dzieci podejmują role zwierząt, wymyślają krótkie historyjki, naśladują głosy zwierząt, systematyzujące zebrane dotąd wiadomości.

Tekst wiersza.

Miniaturowe figurki zwierząt hodowlanych przez człowieka.

Makieta podwórka (można wcześniej poprosić o jej wykonanie dzieci ze starszych grup).

- Wykorzystywanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości: przyrodniczej poprzez obserwowanie, eksperymentowanie, odkrywanie.

ZESTAWY ĆWICZEŃ I ZABAW RUCHOWYCH:

Zestaw zabaw ruchowych z chustą animacyjną Jaki to kolor? - świat barw” - na podstawie opracowania KLANZY - rozwijanie ogólnej sprawności fizycznej dziecka ze szczególnym uwzględnieniem rozwijania sprawności manualnej.

„Jaki to kolor? - świat barw” - zestaw zabaw ruchowych z chustą animacyjną.

1. Zabawy ułatwiające wzajemne poznanie i integrujące grupę:

- ,,Kolorowe wycieczki”- wszyscy siedzą na podłodze trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadzący podaje nazwę koloru, a osoby trzymające ten kolor zmieniają się miejscami.

- ,,Przebieganie pod chustą”- uczestnicy podnoszą i opuszczają chustę trzymając ją za uchwyty. Prowadzący mówi, kto ma zmienić miejsce np. przebiegają ci, którzy mają niebieskie oczy; przebiegają osoby, które mają siostrę itp. Gdy chusta jest maksymalnie w górze osoby te przebiegają pod nią.

2. Zabawy ćwiczące umiejętność rozpoznawania kolorów:

- ,,Stań na kolorze”- uczestnicy tańczą w rytm muzyki wokół chusty. Gdy muzyka umilknie, stają na kolorze podanym przez prowadzącego.

- ,,Złap przesyłkę”- grupa tworzy koło, trzymając chustę na której położona jest piłka. Wyznaczona osoba zajmuje miejsce pod chustą, wyciągając ręce przez otwór. Zadaniem bawiących jest tak prowadzić piłkę, by trafiła ona do osoby pod chustą. Zabawa może być prowadzona na czas (kto więcej razy w czasie jednej minuty chwyci i odrzuci piłkę na chustę).

3. Zabawy ćwiczące sprawność manualną:

,,Karuzela”- uczestnicy trzymają za uchwyty naprężoną chustę na wysokości pasa. Śpiewając: ,,Hej, ho, hej, ho, do pracy by się szło…”- rytmicznie przekazują sobie chustę w prawą stronę. Zaczynają od bardzo powolnego śpiewania, stopniowo zwiększając tempo. Po pewnym czasie następuje zmiana i chusta wędruje w lewą stronę.

4. Zabawy wprowadzające odprężenie i relaks:

,,Muzyczna chusta”- uczestnicy trzymają rozciągniętą chustę. Grupa porusza się w takt melodii falując nią. Prowadzący przygotowuje różne fragmenty muzyczne.

Zestaw zabaw ruchowych Kurczątka” - na podstawie zestawu ćwiczeń I. Salach „Plany miesięczne dla dzieci trzyletnich” - rozwijanie ogólnej sprawności fizycznej dziecka ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń dużych grup mięśniowych (s. 100)

  1. Marsz sygnalizujący rozpoczęcie zabawy.

  2. Zabawa orientacyjno - porządkowa „Azor”. Wesołe zabawy dzieci - kurcząt (biegi, podskoki, marsz). Na hasło „hau” - uciekają do kurnika. Miejsce oznaczone liną. Pieskiem jest początkowo nauczycielka a następnie wyznaczone dziecko.

  3. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych „Ziarenka”. Kurczęta szukają pożywienia - w chodzie małymi krokami, skłony tułowia w przód, pukanie palcem o podłogę (zbieranie ziarna) i wyprosty.

4. Zabawa z elementami czworakowania „Azor goni kurczęta”. Czworakowanie w różnych kierunkach - „Azor skrada się”. Na sygnał wyskok w górę pieski gonią kurki.

5. Ćwiczenie tułowia - skłony „Kurka zasypia”. Siad klęczny, skłon tułowia w dół i dotknięcie głową kolan - kurka chowa

głowę w pióra. Powolny wyprost i ustawienie głowy prosto.

  1. Zabawa prowadzona metodą Rudolfa Labana.

ROZWIJANIE WYCZUCIA PŁYNNOŚCI RUCHÓW I CIĘŻARU CIAŁA W PRZESTRZENI I CZASIE.

Pokazywanie, w jaki sposób kurka idzie pod wiatr, po piasku, po mokrej ziemi, w gąszczu krzewów, a następnie ruchy swobodne i lekkie.

  1. Zabawa z elementem równowagi - „Grzęda”.

Dzieci przechodzą po niskiej ławeczce - jak kura po grzędzie. Po wykonaniu zadania - siad skrzyżny i ocenianie przejścia kolegów.

  1. Zabawa z elementem biegu. Swobodny, lekki bieg w różnych kierunkach z wymijaniem: kurki wracają do kurnika.

9. Marsz uspakajający

ZADANIA REALIZOWANE W MIESIĄCU KWIETNIU WYNIKAJĄCE Z ROCZNEGO PLANU PRACY PRZEDSZKOLA

15



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Gospodarka płynami kwiecień 2006
zadanie - kwiecień 2009, egzamin na rzeczoznawcę majątkowego, kwiecien 2009
Sprawdzian z matematyki kwiecień
20i21Prawo Cywilne Wykład XX i XXI ) kwiecień i maj
orto test b 07 kwiecien
Co było kwiecień!
chemia odpowiedzi kwiecien 2013 operon
Kwiecień 2012
Przewodnik metodyczny Kwiecień
Tropiciele Trzylatek Osiagniecia dziecka kwiecien, Tropiciele trzylatek pakiet, Osiągnięcia
8(38) 2009 kwiecień świeta, Dla nauczycieli przedszkola
Scenariusz zajęć hospitowanych - kwiecień, przedszkole, awans
KolokwiumIIIA kwiecień 2005, Nieorganiczna, chemia2, Arkusze powtórzeniowe, Pobieranie1, studia 1.2,
biuletyn wup kwiecien 2006
2005 kwiecień W wodzie kryteria
chirurgia kwiecien 09
Kwiecień 10 próbny (wersja X)
KWIECIŃSKI Z Alternatywy myślenia o?ukacji
laissez faire kwiecien 2007

więcej podobnych podstron