ęłęóJedzie sobie pan, pan
na koniku sam, sam
a za panem chłop, chłop (dotąd patataj klasyczny)
na koniku hop, hop (patataj wysokoskokowy, coby sie cztery litery trochę potłukły)
a za chłopem Żyd, Żyd (patataj klasyczny)
na koniku hyc, hyc (patatj wyskokowy. Ważne patatje wyskokowe trzeba róznicować, inwencję pozostawiam patatajującemu)
a za Żydem Żydóweczki, pogubiły pakuneczki (znów klasyka)
aj waj buch, aj waj buch (kiwanie dzieckiem na boki przy aj waj, a na buch przechył delikwentem w tył
ęłęó2 lata to świetny wiek, aby rozpocząć zabawę ze sztuką. Warto zacząć od zwykłych wydzieranek - dziecko nakleja na papier kawałki kolorowego papieru. Jeśli maluch ma jeszcze słabe ręce, dla ułatwienia można mu pociąć papier w paski (taki pasek łatwiej rozerwać). Klej powinien być w sztyfcie. Papier może być różnokolorowy, można też zdecydować się na odcienie jednego koloru (np. niebieskiego - „pada deszcz” lub od żółci do brązu „lecą liście”). Niektóre dzieci w tym wieku chętnie malują palcami - można kupić do tego celu specjalne farby lub zrobić je samemu. Jeśli jednak dziecko wzdryga się przed zamoczeniem rąk w kolorowej mazi - nie warto go nawet nakłaniać.
Nawet kiedy wykonujemy swoje codzienne obowiązki możemy towarzyszącemu nam maluchowi zaproponować świetną zabawę: zdejmowanie skarpet z suszarki może stać się zabawą w dobieranie do pary, segregowanie, a na koniec rzucanie do celu (to znaczy do szuflady). Segregować można także sztućce (wyjmowane ze zmywarki i umieszczane w odpowiednich przegródkach) czy autka i misie układane na półce. Dzięki takim zabawom dziecko szybko opanuje pojęcia: duży,
większy, mały, mniejszy, góra, dół, a także nazwy kolorów. Jeśli dodacie element rywalizacji (kto szybciej, więcej i dalej) to w taki sposób wciągniecie do pomocy także starsze dziecko.
Dwulatek chętnie naśladuje, dlatego przypomnij sobie zabawę w „Ojca
Wirgiliusza” - to dobra okazja do rozładowania energii w deszczowy dzień.
Próbując powtórzyć pokazywane przez ciebie gesty, dziecko uczy się obserwacji i zapamiętywania. Można też bawić się w „logopedyczną” wersję tej zabawy: dziecko powtarza ruchy języka, wymowę głosek itp. - wspomoże to jego wymowę.
Wyspa Skarbów
Zabawa dla dzieci w wieku 3-8 lat i rodziców
Cel: rodzinna gra integracyjna
Rekwizyty: zapałki, słodycze, kostka do gry, pionek dla każdego uczestnika
Scenariusz: Na stole układamy wspólnie planszę do gry — zamkniętą trasę (pętlę), której każde kolejne pole oznaczone jest zapałką. Następnie niektóre z zapałek wymieniamy na słodycze — skarby. Gracze trafiają teraz na wyspę skarbów i wyruszają z wyznaczonego miejsca, przesuwając się o tyle pól, ile wypadnie na kostce. Każdy, kto trafi na ciastko lub cukierek, może go sobie zabrać. Gra kończy się, kiedy wszystkie skarby na wyspie zostaną zebrane.
Prosto do celu
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwijanie zręczności i umiejętności matematycznych
Rekwizyty: pudełko, po 5 drobnych przedmiotów (np. guzików) dla każdego uczestnika, kawałek sznurka
Scenariusz: Na podłodze stawiamy pudełko. Kilka kroków dalej umieszczamy sznurek, który będzie linią startową. Każdy z zawodników dostaje po 5 guzików. Każdy z uczestników zabawy po kolei staje na linii startowej i stara się trafić jednym ze swoich guzików do celu. Jeżeli mu się uda, od każdego z graczy dostaje po jednym dodatkowym guziku (za każdym razem głośno liczymy: np. Adaś miał 3 guziki, dostał jeden od Kuby i jeden od Kacpra, więc teraz ma 5). Jeżeli nie trafi, zabiera swój guzik z powrotem. Wygrywa ten, komu jako jedynemu zostaną w ręce guziki.
Wełniana opowieść
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwijanie kreatywności i wyobraźni
Rekwizyty: motek wełny
Scenariusz: W zabawie może brać udział 2 lub więcej osób. Pierwsza osoba wymyśla pierwsze zdanie opowieści i rozwijając wełnę „rysuje” na podłodze związaną z nią rzecz lub postać (np. „Dawno, dawno temu w wielkim zamku żyła sobie piękna księżniczka” — układamy z wełny kontury zamku lub postać księżniczki). Motek przekazuje kolejnej osobie, która wymyśla kolejne zdanie itd.
Najdłuższy wąż
Zabawa dla dzieci w wieku 4-5 lat
Cel: rozwijanie zdolności manualnych
Rekwizyty: gazeta lub duża kartka papieru dla każdego uczestnika, nożyczki
Scenariusz: Zaczynając od brzegu kartki lub gazety, po spirali, każde dziecko wycina z papieru jak najdłuższego węża. Na koniec porównujemy węże, układając je obok siebie. Twórca najdłuższego dostaje nagrodę.
Mumia faraona
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji ruchów
Rekwizyty: dwie rolki papieru toaletowego na jedną „mumię”
Scenariusz: W „Mumię faraona” może bawić się dwoje lub więcej dzieci albo np. dziecko z rodzicem. Jedna z osób owija drugą papierem toaletowym tak, aby cała postać była zakryta (uwaga: młodsze dzieci mogą się bać, jeżeli nie pozostawimy im otworów na usta i oczy). Jeżeli uczestników jest więcej, możemy zorganizować konkurs, która grupa najszybciej przygotuje mumię.
Bajkowe kalambury
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwijanie inteligencji, wyobraźni i umiejętności kojarzenia
Rekwizyty: szary papier pakowy, półpergamin lub tablica oraz flamaster do rysowania
Scenariusz: Zabawa podobna do telewizyjnego programu „Kalambury”. Jedna z osób przygotowuje hasła: tytuły bajek lub imiona występujących w nich postaci. Druga osoba rysuje podane hasła na tablicy lub pergaminie. Pozostali odgadują. Zabawę można też przeprowadzić bez żadnych rekwizytów — wówczas zamiast rysować, zawodnicy odgrywają zadane scenki.
Jednoręki łowca
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwijanie sprawności manualnej
Rekwizyty: rękawica z jednym palcem (może być kuchenna), pudełko zapałek
Scenariusz: Zapałki wysypujemy z pudełka. Zadaniem gracza jest w określonym czasie jedną ręką (w rękawicy) zebrać jak najwięcej zapałek i umieścić w pudełku. Przy okazji możemy oczywiście poćwiczyć umiejętność liczenia :-)
Mistrz Kształtów
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwijanie umiejętności logicznego myślenia, kojarzenia i spostrzegawczości
Rekwizyty: brak
Scenariusz: Jeden z zawodników — może to być rodzic — wskazuje przedmiot i opisuje, jaki ma kształt (np. długopis - podłużny). Następnie, kolejno, każdy z uczestników zabawy kolejno wymyśla przedmiot o podobnym kształcie (np. ołówek, wałek do ciasta, latarnia uliczna, zapałka, ...). Jeżeli zawodnik ma problemy, oddaje fant. Na końcu wykupujemy fanty śpiewając piosenki, robiąc przysiady itp. Ten, kto stracił ich najmniej, zostaje Mistrzem Kształtów.
Domino
Zabawa dla dzieci od 3. roku życia
Cel: rozwój umiejętności logicznego myślenia, spostrzegawczości, wyobraźni
Rekwizyty: różne drobne przedmioty, zabawki
Scenariusz: Wszystkie rekwizyty wysypujemy na środku pokoju. Każde z dzieci bierze dla siebie tyle samo przedmiotów, na środku zostaje tylko jeden. Gracze kolejno próbują dołączać po jednym ze „swoich” rekwizytów do leżącego na środku. Mają przy tym uzasadniać swój wybór, wskazując podobieństwa między konkretnymi przedmiotami, np. czerwony klocek - czerwony pluszowy miś (kolor) - kot z drewna (zwierzę) - wykałaczka (materiał) - długopis (kształt) itd.
Wysoka wieża
Zabawa dla dzieci od 3. roku życia
Cel: rozwój umiejętności manualnych, wyobraźni, orientacji w przestrzeni
Rekwizyty: szalik, chustka lub szeroka wstążka oraz klocki
Scenariusz: Zabawa polega na budowaniu z klocków, z zawiązanymi oczami, jak najwyższej wieży. W czasie, kiedy jedno z dzieci buduje, pozostałe liczą głośno z ilu elementów składa się wieża. Wygrywa autor najwyższej budowli.
Złap lisa za ogon
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój sprawności fizycznej i koordynacji ruchowej
Rekwizyty: skakanka lub sznur
Scenariusz: „Lis” dostaje skakankę. Jeden z jej końców trzyma w dłoni i ucieka, ciągnąc „ogon” za sobą. Pozostałe dzieci próbują złapać go — ale tylko rękami. Zwycięzca w nagrodę zostaje „lisem”.
Owca i wilki
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój sprawności fizycznej i orientacji w przestrzeni
Rekwizyty: mały dzwonek lub grzechotka, opaska na oczy dla każdego gracza
Scenariusz: Jedno z dzieci („owca”) dostaje dzwonek lub grzechotkę. Pozostałe („wilki”) zakładają na oczy opaski. „Owca” pasie się na łące, co chwilę wydając dźwięki dzwonkiem lub grzechotką. Zadaniem „wilków” jest jej odnalezienie i złapanie. Kto dokona tego jako pierwszy, zostaje „owcą”.
Polowanie na świnkę
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój koordynacji ruchowej dziecka oraz umiejętności matematycznych
Rekwizyty: piłka tenisowa dla każdego uczestnika, miarka
Scenariusz: Uproszczona wersja popularnej francuskiej gry w boule. Na ziemi rysujemy kółko. Ustawia się w nim pierwszy z graczy i puszcza po ziemi „świnkę” (kamyk lub piłeczkę w wyróżniającym się kolorze) na odległość kilku metrów. Następnie, kolejno, każde dziecko próbuje stojąc w kółku tak poturlać swoją piłeczkę, żeby znalazła się jak najbliżej „świnki”. Jeżeli różnice są niewielkie, mierzymy odległości miarką, żeby nie było wątpliwości i porównujemy (np. 46 centymetrów to mniej niż 48).
Mały budowniczy
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój sprawności fizycznej, koordynacji ruchów i wyobraźni przestrzennej dziecka
Rekwizyty: wiaderko i łopatka dla każdego uczestnika
Scenariusz: Zabawa rozgrywana jest w piaskownicy. Dzieci stają obok siebie w rozkroku. Każdy z uczestników ma za plecami, w odległości około pół metra, wiaderko. Na sygnał "start" każdy z uczestników schyla się i próbuje, nabierając piasek łopatką, napełnić stojący za nim pojemnik. Zwycięzcą zostaje ten, kto dokona tego jako pierwszy.
Kto pod kim dołki kopie...
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój umiejętności manualnych dziecka
Rekwizyty: mała piłka (np. tenisowa), łyżka lub łopatka do piasku
Scenariusz: W piaskownicy lub na innej w miarę równej powierzchni usypujemy kopczyk z piasku. Na szczycie umieszczamy piłeczkę. Dzieci na zmianę wybierają piasek spod piłki w taki sposób, żeby piłka się nie stoczyła. Zaczyna najmłodszy z graczy. Komu przy podbieraniu piasku stoczy się piłka — odpada.
Sprytny tragarz
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój umiejętności manualnych dziecka
Rekwizyty: zapałki i pudełka od zapałek
Scenariusz: Pudełko stawiamy na stole pionowo, na dłuższym boku. Następnie staramy się umieścić na grzbiecie takiego „osiołka” jak najwięcej „bagaży” (zapałek). W przypadku jednego dziecka zabawę możemy uatrakcyjnić zapisując rekordy: największą liczbę bagaży załadowanych na grzbiet osiołka lub najlepszy czas, w jakim uda się ułożyć np. 10 zapałek. W grupie kilkorga maluchów urządzamy zawody, kto ułoży najwięcej albo będzie najszybszy.
Zamiana ról
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: kształtowanie odpowiedzialności i umiejętności koncentracji uwagi
Rekwizyty: brak
Scenariusz: Najlepszym sposobem na poskromienie przestępcy jest czasami mianowanie go... stróżem prawa. Podobnego mechanizmu można użyć w kontaktach z dzieckiem. Jeżeli chcesz zaszczepić maluchowi takie cechy jak odpowiedzialność, rozwaga, samodzielność — zamień się z nim rolami. Pozwól mu samemu ułożyć harmonogram dnia. Poza jego własnymi pomysłami, niech znajdą się w nim również wszystkie niezbędne elementy, takie jak prasowanie, zakupy czy przygotowanie obiadu. Niech dziecko wyznaczy Ci zadania do wykonania. Po zakończeniu zabawy porozmawiajcie o swoich wrażeniach.
Trzymajmy się planu
Zabawa dla dzieci od 2. roku życia
Cel: rozwój systematyczności i umiejętności koncentracji uwagi, wzmacnianie u dziecka poczucia bezpieczeństwa
Rekwizyty: brak
Scenariusz: Nawet rodzic, który sam jest człowiekiem niezorganizowanym, może spróbować nauczyć swoje dziecko systematyczności. Zaczynamy od przygotowania planu na kilka godzin w ciągu dnia. Później wyjaśniamy dziecku po kolei co i dlaczego będziemy robić. Np. "Teraz zjemy śniadanie, żebyśmy mieli dużo siły na cały dzień. Później pójdziemy do kina i obejrzymy bajkę o wesołym smoku. Wracając do domu zrobimy zakupy, bo bez warzyw nie moglibyśmy przygotować obiadu". Jeżeli dziecko ma jakieś uwagi do przedstawionego planu (dotyczy dzieci starszych), dyskutujemy nad nimi, żeby dojść do porozumienia. Później realizujemy to, co wspólnie ustaliliśmy. Taki sposób działania wzmacnia w dziecku poczucie bezpieczeństwa. Pomagają w tym również wszelkie ustalone rodzinne rytuały, np. wspólny niedzielny obiad albo wieczorna kołysanka.
Super mózg
Zabawa dla dzieci od 5. roku życia
Cel: rozwój pamięci wzrokowej dziecka
Rekwizyty: dwie talie kart do gry
Scenariusz: Na stole stawiamy przegrodę, np. z papierowej teczki. Rodzic układa po swojej stronie 5 kart (im starsze dziecko, tym więcej może ich być). Na chwilę odsłania karty, po czym znów je chowa. Zadaniem dziecka jest wybranie z drugiej talii odpowiednich kart i ułożenie ich w tej samej kolejności.
Stworki-potworki
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój umiejętności manualnych i wyobraźni dziecka
Rekwizyty: kredki, papier
Scenariusz: Do udziału w zabawie wystarczą dwie osoby (dziecko i rodzic), ale uczestników może być też więcej. Każdy dostaje swoją kartkę i rysuje u góry głowę. Później zagina papier tak, żeby nie było widać tego, co jest namalowane i podaje kartkę kolejnemu uczestnikowi zabawy. Ten dorysowuje tułów i ręce, po czym znów zgina kartkę i przekazuje ją dalej. Następna osoba rysuje nogi, a ostatnia — buty. Na końcu rozkładamy kartki i... możemy razem pośmiać się ze stworków-potworków.
Uciekające pchełki
Zabawa dla dzieci od 5. roku życia
Cel: rozwój inteligencji matematycznej dziecka
Rekwizyty: guziki, zapałki lub inne drobne przedmioty („pchełki”)
Scenariusz: Rodzic lub dziecko chowają w dłoni od 1 do 5 „pchełek”. Drugi gracz próbuje odgadnąć ile ich jest. Jeżeli trafi — przejmuje „pchełki”, jeżeli nie — oddaje ze swoich tyle, o ile się pomylił (jeżeli np. powiedział „dwie”, a w rzeczywistości w ręce jest pięć, traci trzy „pchełki”, bo 5-2=3). Następnie zamieniamy się rolami. Gra trwa tak długo, dopóki jednemu z uczestników nie uciekną wszystkie „pchełki”.
Kolorowe kredki
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój umiejętności logicznego myślenia oraz spostrzegawczości
Rekwizyty: kolorowe kredki, pudełko lub koszyk
Scenariusz: Do pudełka lub koszyka wkładamy kredki. Dziecko losuje jedną z zamkniętymi oczami i próbuje znaleźć w mieszkaniu przedmioty, które są takiego koloru jak kredka. Jeżeli znajdzie ich więcej niż pięć — zdobywa nagrodę. Dodatkowo możemy wzbogacić zabawę o wyszukiwanie wspólnych cech poszczególnych przedmiotów, np. stolik jest brązowy tak samo jak szafa, jedno i drugie jest zrobione z drewna.
Tajemnicze grzechotki
Zabawa dla dzieci od 4. roku życia
Cel: rozwój pamięci oraz wrażliwości słuchowej dziecka
Rekwizyty: nieprzezroczyste plastikowe kubki, folia (np. z niepotrzebnej reklamówki), gumki recepturki, groch, kasza, kamyczki, spinacze biurowe lub inne drobne przedmioty
Scenariusz: Do każdej pary plastikowych kubków wsypujemy jeden rodzaj materiału i zatykamy je za pomocą kawałków folii przewiązanych gumką (dziecko pomagając w przygotowaniach może rozwijać swoje umiejętności manualne). Zadaniem uczestnika zabawy będzie dobranie kubków w pary na podstawie dźwięków, jakie wydają przy wstrząsaniu. Dodatkowo może rozpoznawać, co znajduje się w poszczególnych kubkach. Możemy też rozwijać inteligencję językową dziecka, prosząc o wymienienie jak największej liczby przymiotników odnoszących się do zawartości danego kubka (np. kamyki - twarde, ostre, kanciaste, zimne, niejadalne itp.).
Drogocenny kamień
Zabawa dla dzieci od 5. roku życia
Cel: rozwój inteligencji motorycznej i matematycznej dziecka
Rekwizyty: kamyczki lub fasola
Scenariusz: Kamyczki (fasolę) rozkładamy na stole. Jeden z nich („drogocenny”) kładziemy na zewnętrznej stronie dłoni. Zabawa polega na tym, aby zebrać jak najwięcej kamyczków i wrzucić je do woreczka w taki sposób, aby nie spadł ten leżący na dłoni. Proszę spróbować, to wcale nie takie łatwe, jak się wydaje! W przypadku jednego dziecka zabawę możemy uatrakcyjnić notując rekordy: największą liczbę zebranych kamyków lub najlepszy czas, w jakim uda się zebrać np. 10 sztuk. w grupie kilkorga maluchów urządzamy zawody, kto więcej lub szybciej uzbiera. Starszym dzieciom zabawę można utrudnić, np. wprowadzając zasadę, że zebrane kamyki trzeba ułożyć w konkretny wzór lub kształt litery (w ten sposób rozwijamy również inteligencję wzrokową dziecka).
W co bawić się z chorym dzieckiem?
Choroba dziecka to dobry czas na nadrobienie zaległości w czytaniu. Małemu dziecku możesz pokazywać książeczki z obrazkami i wyjaśniać mu, co przedstawiają. Nieco starsze chętnie posłuchają bajek albo zabawnych rymowanek. Czytając dziecku rozwijasz jego wyobraźnię i zasób słów.
Zabawy plastyczne
Rysować można także w łóżku! Jeżeli maluch jeszcze tego nie potrafi, Ty możesz chwycić za kredki i rysować to, o co Cię poprosi. Starsze dziecko możesz nauczyć robienia wycinanek z papieru. Pamiętaj tylko, żeby dać mu bezpieczne nożyczki z zaokrąglonymi końcami i żeby z rozpędu nie pocięło kołdry…
Czy wiesz, co jesz?
Nie tylko dziecko w czasie choroby traci apetyt. Nie zmuszaj go do jedzenia, ale spróbuj coś przemycić do jego żołądka. Jeżeli przełykanie nie sprawia mu bólu, możesz przygotować małe kawałki tego, co masz w domu do jedzenia, zawiązać mu oczy i sprawdzić, czy potrafi rozpoznawać różne smaki.
ęłęóCO ULEPIĄ MOJE PALUSZKI?
Plastelina, modelina,ciastolina, masa solna czy każda inna masa plastyczna jest wspaniałym pomysłem na spędzenie z dzieckiem miłego popołudnia i dobrym sposobem na rozwijanie u niego zamiłowania do zabaw artystycznych.
Jakie korzyści płyną z tego dla dziecka?
Po pierwsze lepienie z masy plastycznej to dobra zabawa.
Po drugie nasza pociecha ćwiczy sprawność małych paluszków.
Po trzecie dziecku dowiaduje się, że to co wygląda podobnie nie musi wcale mieć podobnych właściwości i zastosowań - każda masa plastyczna jest inna.
Plastelina - zawsze dość miękka i lepka - można z niej nie tylko lepić cudaki ale też np. wyklejać obrazki, poprzez rozmazywanie niewielkich ilości na papierze. Do lepienia plastelinowych figurek można użyć różnokształtnych makaronów, suchych traw czy koralików.
Modelina - po zagnieceniu łatwa do modelowania, można utrwalić gotową pracę w piekarniku lub gotując w wodzie. Można z niej wykonać koraliki, wisiorki czy broszki na prezent na dzień matki (modelina dobrze łączy się z metalowymi zapinkami).
Ciastolina - bardzo miękka do gniecenia, dlatego dobrze się sprawdza w zabawach z najmniejszymi dziećmi. Nawet jeśli maluch ubrudzi się nią, ciastolina po wyschnięciu daje się łatwo wykruszyć z ubrania czy nawet dywanu.
Masa solna - bez trudu zrobisz ją sama. Można ją barwić na różne kolory. Jest łatwa w modelowaniu, nadaje się na ozdobne zawieszki na ścianę czy niesamowite figurki z dodatkiem goździków, suchych patyczków czy kamyków. Po wyschnięciu jednak nie nadaje się do zabawy dla dziecka bo może się połamać.
MASA SOLNA
Masę solną wykonuje się mieszając mąkę, sól i wodę z klejem do tapet mieszając je w proporcjach:
2 części mąki pszennej,
1 część soli kuchennej drobnoziarnistej,
3/4 części wody o temperaturze pokojowej,
Kleju do tapet dodaje się 1 łyżkę na na każde 10 dag mąki.
Po wymieszaniu mąkę sól i klej do tapet dodajemy powoli wodę cały czas mieszając tak, by uniknąć powstania grudek. Masę zagniatamy około 15 minut aż nabierze jednolitej i elastycznej konsystencji.
Kiedy jest już odpowiednio formujemy z niej kulę i wkładamy do woreczka foliowego, żeby nie wyschła. Następnie umieszczamy na około 2 godziny suchym i chłodnym miejscu (nie w lodówce). Gotową masę solną można przechowywać do 2 tygodni.
Żeby masa solna nie przyklejała się w czasie wałkowania i formowania w pożądane kształty, deseczkę na której pracujemy najlepiej wyłożyć folią aluminiową. Chcąc połączyć pojedyncze elementy należy mające stykać się powierzchnię zwilżyć mokrym pędzelkiem, aby się skleiły.
Możemy ozdobić nasze figurki odciskając w masie solnej, ręcznie lub przy pomocy wałka, różne przedmioty (materiały z grubym splotem, koronki, liście z mocno zaznaczonymi nerwami, guziki i wszystko inne co tylko przyjdzie nam do głowy). Jako oczek, do naszych figurek, możemy użyć kolorowych koralików albo goździków.
Masę solną możemy dowolnie barwić dodając do niej niewielką ilość farb olejnych lub temperowych albo przypraw (np kurkumy). Po wysuszeniu figurki kolor nieco zblaknie, ale można ją jeszcze po wierzchu pomalować farbami wodnymi albo bardzo rozcieńczonymi temperami. Ciekawe efekty daje też brązowienie figurek w piekarniku. Zaczyna się w temperaturze 70-80°C podpiekając je przez godzinę i przez kolejne pół godziny zwiększając temperaturę do 180°C, tak długo aż nabierze złocistej barwy.
Figurki należy suszyć w piekarniku w temperaturze 70-80°C około 10-12 godzin, obracając je co godzinę by równomiernie wysychały. Można robić przerwy w czasie suszenia, pilnując jednak by w sumie figurki przebywały w piekarniku tyle, ile powinny.
Po wystudzeniu trzeba je jeszcze pomalować lakierem bezbarwnym.
Lekka masa do modelowania (Plastic Art light jest niezwykle lekką modeliną, której powierzchnia w ciągu kilku minut staje się dotykowo sucha na powietrzu, utwardza się na powietrzu w temperaturze pokojowej w ciągu 1-2 dni zależnie od grubości warstwy) - łatwa w modelowaniu, bardzo lekka, po wyschnięciu całkiem trwała i odporna na upadki, można ją malować farbami. Pokryta farbą wodoodporną może nawet pływać po wodzie.
ęłęóZabawy 2-4....
Przesypywanie ryżu, przelewanie wody
Wiek 2 - 4
Co przygotować
Gdy dziecko skończy 18 miesięcy zachęcaj je do przesypywania ryż z jednego małego dzbanka do drugiego, a następnie do przesypywania piasku w ten sam sposób. Gdy dziecko potrafi to zrobić bez rozsypywania ryżu i piasku, pozwól mu przelewać wodę.
Jak to pomaga w nauce To ćwiczenie to ważne kroki prowadzące do nauki pisania. Trzymanie uszka dzbanka pozwala rozwinąć umiejętności trzymania ołówka, zaś wsypywanie bez rozsypywania i przelewanie bez rozlewania jest ważną czynnością rozwijającą drobne ruchy mięśni niezbędnych przy pisaniu
Wskazówka Zacznij zabawę z ryżem, wstaw oba dzbanki do płaskiego naczynia. Możesz użyć tego samego naczynia później kiedy dziecko będzie przelewać wodę.
I jeszcze jedno Wlewanie wody do piasku i mieszanie ich razem jest idealnym sposobem na zachęcenie do fizycznych eksperymentów - i tu rozlewanie nie ma znaczenia
Obrót helikoptera
Wiek 2 - 4
Co przygotować Zachęć dziecko by stanęło z rozłożonymi rękoma i kręciło się tak szybko, jak to tylko możliwe przez 15 sekund. Powiedz “Zatrzymaj się i zamknij oczy, utrzymaj równowagę, stój prosto” Dziecko powinno stać spokojnie przez 25 sekund aż do momentu, gdy przestanie mu się kręcić w głowie. Powtórzcie ćwiczenie 5 razy, za każdym razem dziecko powinno się kręcić w tę samą stronę. Powtarzajcie ćwiczenie codziennie
Jak to pomaga w nauce Obrót helikoptera sprawia, iż płyn znajdujący się wewnątrz mechanizmu słuchowego przesuwa się szybko, co wspomaga wzrost nowych aktywnych komórek w części mózgu odpowiedzialnej za poczucie równowagi oraz kształtuje w pamięci wzorzec niezbędny do czytania i pisania
Wskazówka Jeśli dziecko ma kłopoty z obracaniem się, stań przy nim i pomóż, chwyć dziecko za rączkę i pociągnij, aby zaczęło się obracać.
I jeszcze jedno Badane dzieci w Minnesoty w Stanach Zjednoczonych znalazły się w grupie najlepszych 5% dzieci pod względem osiągnięć w testach sprawdzających umiejętność czytania i pisania
W jaki sposób działa Obracanie się, turlanie, przewroty oraz ćwiczenia na drabinkach stymulują rozwój móżdżku przedsionkowego czyli ośrodka równowagi
Rozpoznawanie dźwięków
Wiek 2 - 4
Co przygotować Kiedy idziesz z dzieckiem na spacer zatrzymaj się od czasu do czasu i zaproponuj żebyście posłuchali wszystkich dźwięków, które umiecie rozpoznać. Nie chodzi tu tylko o dzięki oczywiste. Słuchacie odgłosu wiatru, szelestu liści i świstu opon przejeżdżających samochodów. Rozmawiaj o różnych dźwiękach takich jak “świst”, “szelest”, “trzepot”, “bzyczenie”, czy “wycie”, pomaga rozbudować słownictwo.
Jak to pomaga w nauce Zazwyczaj używany drobnego ułamka naszej umiejętności słuchania, patrzenia, wąchania oraz smakowania. Nauczenie się jak w pełni wykorzystywać zmysły jest kluczową częścią procesu poznawania. Uważne słuchanie jest kluczowym elementem koncentracji.
Wskazówka Bawcie się w ten sposób z zamkniętymi oczami - to zdumiewające, jak bardzo koncentracja wyostrza zmysły.
I jeszcze jedno Kiedy wrócicie z “dźwiękowego spaceru”, sprawdź ile odgłosów pamiętacie i umiecie naśladować.
Odkrywanie zapachów
Wiek 2 - 4
Co przygotować Wprowadź dziecko w świat wspaniałych zapachów natury. Wylej odrobinę perfum na nadgarstek dziecka i powiedz mu, że aromat ten pochodzi z olejku ze słodko pachnących kwiatów. Weź kawałek skórki pomarańczy i cytryny, ściśnij każdy z nich i pokaż dziecku , jak olejek pojawia się na powierzchni. Pozwól dziecku posmakować. Zrób mieszankę z suszonego rozmarynu, tymianku oraz liści mięty. Nazywaj zapachy związane z gotowaniem, aromaty ziół, zapach świeżo pieczonego chleba, itp. Odwiedźcie ogródek i powąchajcie różne rodzaje ziół oraz kwiatów. Pokruszcie kilka płatków kwiatka i włóżcie między dwie książki, tak aby powstał pachnący proszek.
Jak to pomaga w nauce Rozbudowane słownictwo związane z zapachami oraz uczy rozróżniania aromatów.
Wskazówka Nie tylko perfumy otrzymujemy z roślin. Rozszerz nieco przykład i pokaż inne produkty pochodzenia roślinnego -gumę, papier, cynamon, węgiel do grilowania itp.
I jeszcze jedno Pokaż w jaki sposób pszczoły wybierają nektar z kwiatów, aby zrobić miód. Pokaz różne gatunki miodu z różnych kwiatów.
Ćwiczenia każdego dzionka
Wiek 2 - 6
Co przygotować Każde dziecko musi codziennie dużo biegać, huśtać się, wspinać, robić przewroty, turlać, tańczyć. Pobawcie się trochę przed kąpielą. Jest to świetna okazja, żeby zagrać w “czasowniki”. “Zobaczmy ile razy musisz podskoczyć, żeby przejść
przez pokój”. “Zobaczmy ile razy potrafić obrócić się dookoła”. Naucz dziecko jak mierzyć puls po bieganiu lub po zrobieniu kilku
pajacyków. Wytłumacz dlaczego ćwiczenia są tak ważne. Wprowadź nawyk codziennego podskakiwania, maszerowania, skakania na skakance i wspólnego tańczenia przy muzyce. Pozwól dziecku zaproponować nowe kroki.
Jak to pomaga w nauce Szybkie ćwiczenia ruchowe wspomagają wzrost komórek móżdżku . Sprawność fizyczna jest kluczowym elementem rozwoju dziecka, gdyż zdrowe ciało i zdrowy umysł współpracują ze sobą
Wskazówka Aby nieco urozmaicić program zajęć , zaproponuj skoki na jednej nodze, czołganie tyłem, i przewroty, ale niech te ćwiczenia nie będą na początku zbyt forsowne.
I jeszcze jedno Te ćwiczenia to dobry sposób aby połączyć sprawność fizyczną z wprowadzeniem podstawowych nazw mięśni oraz pozostałych części ciała
Nawlekanie makaronu|
Wiek 2 - 4
Co przygotować Dala małych dzieci makaron jest nie tylko do jedzenia. Między drugim i trzecim rokiem życia można używać makaronu w celu rozwinięcia umiejętności nawlekania drobnych przedmiotów na nitkę. Rozłóż trochę surowego makaronu na stole i daj dziecku sznurowadło zakończone na końcu. Najpierw pokaż, jak nawlec pierwszy kawałek makaronu, a potem zachęć dziecko do samodzielnego nawlekania makaronu. Potem dziecko może pomalować makaron, by powstał naszyjnik.
Jak to pomaga w nauce Nawlekanie drobnych elementów na nitkę lub sznurek rozwija motoryczne umiejętności palców, które będą potem potrzebne przy pisaniu.
Wskazówka Nie zwlekaj , że dziecko będzie nawlekało małe elementy, zanim nauczy nawlekać się większe przedmioty.
I jeszcze jedno Mniej więcej w tym samym czasie gdy dziecko potrafi nawlekać na sznurek drobne kawałki makaronu, powinno też umieć posegregować kłębki wełny według koloru
Części ciała
Wiek 2 - 5
Co przygotować Na dużych kartkach obrysuj ciało dziecka: ramiona, ręce, palce itd. A następnie wytnij pozostały zarys postaci. Połącz części tego “szkieletu”, zszywając je nicią lub używając spinaczy do papieru. Następnie wpisz nazwy części ciała:: palec wskazujący, łokieć, ścięgno Achillesa. Potem pytaj dziecko czy lubi (np. ser), a maluch w odpowiedzi niech
pokiwa palcami u nóg, jeśli odpowiedź brzmi “tak” lub dotknie ucha jeśli odpowiedź jest przecząca. W kolejnych zabawach zmieniaj pytania i części ciała - w ten sposób dziecko rozbuduje słownictwo związane z ciałem.
Jak to pomaga w nauce Oto inteligencja ruchowa w najlepszym wydaniu: używanie własnego ciała jako punktu wyjścia do zgłębienia wielu kwestii bardziej naukowo.
Wskazówka Najlepiej będzie jeśli wypiszesz nazwy tych części ciała, które wybierze dziecko.
I jeszcze jedno Gdy uczycie się danej części ciała, zastosuj dowolna grę, na jako tylko przyjdzie ci ochota: “Kto pierwszy dotknie swojego ścięgna Achillesa”.
Gry z woreczkami fasoli
Wiek 2 - 5
Co przygotować Przygotuj jeden woreczek fasoli dla każdego członka rodziny, wsypując pół filiżanki nieugotowanej fasoli do małego woreczka. Wypuść z niego powietrze i zabezpiecz plastikową gumką, a następnie włóż woreczek do starej skarpetki, zaszyj i odetnij niepotrzebny materiał. W pierwszej grze rzuć jeden woreczek na ziemię w odległości około 2 metrów. Wszystkie grające osoby rzucają swoje woreczki tak blisko pierwszego woreczka, jak tylko się da. Najbliższy rzut wygrywa.
Jak to pomaga w nauce Bardzo dobre ćwiczenie kształtujące koordynacje między ręką a okiem. Dodatkowo jeśli będziecie liczyć woreczki podczas rzucania, gra stanie się lekcją matematyki! Wskazówka W wielu grach jest lepiej używać woreczków z fasolą niż piłek - zwłaszcza przy pokonywaniu toru przeszkód z woreczkiem na głowie,
co wspomaga równowagę.
I jeszcze jedno Jako alternatywę do rzutu w woreczek z fasolą, narysuj koło lun linie na podłodze i sprawdź, kto potrafi wrzucić swój woreczek do środka koła lub najbliżej linii
Zgadywanki z zamkniętymi oczami
Wiek 2 - 5
Co przygotować Zawiąż dziecku oczy - oczywiście pod warunkiem, że dziecko się tego nie boi. Następnie zachęć do rozpoznawania różnorodnych dźwięków i przedmiotów - dawaj dziecku pewne wskazówki. Na przykład. możesz pokroić kawałek chleba i dać dziecku do dotknięcia, możesz zetrzeć kawałek sera do powąchania, przynieść kawałek pomidora do posmakowania, potrzymać gazetę do powąchania, otwierać i zamykać okno, odkręcić kran z wodą, ruszać klamką. Od czasu do czasu zamieńcie się rolami - niech dziecko poszuka przedmiotów i zada tobie zagadkę.
Jak to pomaga w nauce Doskonale rozwija percepcje z wykorzystaniem wielu zmysłów. Ta gra rozwija również koncentrację oraz zasób słownictwa, jeśli poprosisz dziecko aby opisało, jaki dany przedmiot jest w dotyku, jak smakuje i jaki dźwięk wydaje.
Wskazówka Poproś dziecko aby spróbowało rozpoznać świeże owoce, warzywa oraz kwiaty, tylko za pomocą smaku oraz węchu.
I jeszcze jedno Staraj się znaleźć przykłady niecodziennych odczuć, np., pocieraj opuszkiem palca dziecka cebulę pokrojoną w plasterki.
Nauka przez dotyk
Wiek 2 - 5
Co przygotować Włóż do torby wiele przedmiotów o różnych kształtach, rozmiarach i fakturze, np. okrągłe ołówki, długopisy i kołki, książki w twardej i miękkiej oprawie, czasopismo, kawałki różnych materiałów itp. Powiedz dziecku, aby włożyło jedną rękę do torby i znalazło “ kwadratową podstawkę z korka” albo “prostokątny ołówek”, używając tylko dotyku.. Przypilnuj, aby dziecko używało obu rąk na zmianę.
Jak to pomaga w nauce Zdolności dotykowe (poznawanie przez dotyk) są kluczową częścią inteligencji ruchowej
Wskazówka Jeśli dziecko ma trudności, zachęć je do opisania słowami tego, co wyczuwa dotykając każdego przedmiotu aż do momentu gdy dojdzie do szukanego przedmiotu.
I jeszcze jedno Aby urozmaicić zabawę, poproś dziecko, by znalazło w torbie jakiś przedmiot i opisało go, a tgy musisz go rozpoznać. Następnie zamieńcie się rolami.
Lewa i prawa
Wiek 2 - 5
Co przygotować Pozwól dziecku poćwiczyć odkręcanie i zakręcanie nakrętki od słoika. Podczas wykonywania tej czynności naucz dziecko, że w lewą stronę zakręcamy, w prawą - zakręcamy. Potem dziecko jak ma powiedzieć która strona jest lewa może sobie wyobrazić odkręcanie słoika. Pobawcie się w zabawę “pomniki”, :dziecko trzyma się za lewe ramię i stoi nieruchomo, albo obejmują prawą kostkę prawą ręką i skacze przez pokój.
Jak to pomaga w nauce Samodzielne ubieranie się i nakładanie butów na właściwą nogę pomaga zdobyć pewność siebie i świetnie wpływa na poczucie własnej wartości.
Wskazówka Gdy ubierasz dziecko, mów ”To twój prawy bucik” i poproś by dotknęło właściwej nogi. Kiedy jedziesz samochodem, często rozmawiajcie o prawej i lewej stronie.
I jeszcze jedno Jeśli dziecko jest praworęczne, powtarzaj “Piszesz prawą ręką”
Zrób układankę
Wiek 2 - 4
Co przygotować Możesz w prosty sposób wykonać proste układanki ze starych kart świątecznych lub jakichkolwiek kart z kolorowymi obrazkami. Jeśli wytniesz obrazek z gazety pryk lej go na tekturkę. Potem potnij obrazek na kawałki o różnych kształtach i poproś dziecko, by złożyło go w jedną całość. Jeśli układanki są większe i bardziej skomplikowane, najlepiej mieć dwa takie same obrazki i jeden zachować jako model. Jak to pomaga w nauce Znakomicie rozwija pamięć i umiejętność porównywania kolorów. Obrazuje także jedną istotną prawdę: łatwiej jest nauczyć się czegoś, jeśli najpierw widzimy kompletny obrazek. Dobrze wpływa ma rozwój mniejszych mięśni, jest zatem także ćwiczeniem wprowadzającym do nauki pisania.
Wskazówka Jeśli przygotujesz kilka układanek , oznacz każdy zestaw z tyłu innym kolorem i trzymaj w różnych kopertach.
I jeszcze jedno Gdy dziecko ma około dwóch lat, możesz wprowadzić gotowe układanki kupione w sklepach. Naucz dziecko jak można ułatwić sobie układanie obrazka patrząc na wzór.
Stymumulujące zabawki
Wiek 2 - 6
Szczególnie wartościowe są: Drewniane klocki kwadratowe, prostokątne, trójkątne, półkola, klocki ukośne, wygięte oraz słupy, z których dziecko może budować Proste instrumenty muzyczne, takie jak: ksylofon, dzwonki, tamburyn, trójkąt, bębenek.
Tablica z kołkami do przypinania, na których możemy rozciągnąć gumkę, formuując je w proste kształty geometryczne. Ciężarówki i zabawki, które można rozbierać na części. Zabawki na kołach popychane w górę i w dół po rampie, uczą podstaw logiki (zasada akcja - reakcja) i pomaga wypracować precyzyjnie ruchy palców Domek dla lalek, jeśli możesz na to sobie pozwolić (możesz go też wykonać, ze starych kartonowych pudełek. Jednorazowe opakowania, pojemniki po jogurtach, tekturowe opakowania, plastikowe słoiczki, rolki od papieru toaletowego, sznurek Duży magnes, szkło powiększające i latarkę do eksperymentowania.
Dopasowana do wzrostu dziecka kuchnia i przybory do sprzątania: miękka miotła, mop do podłogi, mała szufelka, zmiotka i kilka
małych szczotek do czyszczenia. Mała konewka, szczotka, ściereczka do naczyń, gąbka, kosz i małe plastikowe wiaderka mogą okazać się lepszą inwestycją, niż srogie zabawki.
Ważne: Kiedy dziecko używa klocków lub pustych kartonów w celu przedstawienia czegoś innego np. kostka staje się samochodem, oznacza to , że zaczyna ono myśleć w kategorii symbolu - jeden przedmiot przedstawia inny. To początek zjawiska zwanego “myśleniem wyższego porządku”. Później dziecko zacznie używc symboli przy czytaniu i w zadaniach matematycznych
Wskazówka Zabawki “Duplo” “Lego' oraz “K-Nex”
I jeszcze jedno Pytaj dziecko co można zrobić z tego pudełka po jogurcie i dwóch rolek papieru toaletowego. Do czego podobne są te kształty.
Inspirujące wizyty
Wiek 2 - 6
Wycieczki pobudzają zmysły, rozbudowują słownictwo i pozwalają dziecku poznawać ludzi, a także odkrywać, jak funkcjonuje świat. Nie tylko ogrody zoologiczne, parki czy rzekiposiadaja wartość edukacyjną. Jest wiele innych miejsc wartych obejrzenia, omówienia oraz zbadania: Lotnisko, terminal portowy i promowy, sklep z antykami, rynek, ogródek, farma, sala sortowania na poczcie, warsztat samochodowy, giełda rzeczy używanych, szczyt katedry, wystawa rolnicza, centrum przetwarzania śmieci, złomowisko, centrum religijne odmienne od twojego, redakcja lokalnej gazety, sieć wodociągowa, piekarnia, magazyn w supermarkecie, lokalna fabryka, drukarnia, stajnia koni wyścigowych, komisariat policji, remiza strażacka, galeria sztuki, stacja telewizyjna lub radiowa, historyczne wioski, cyrk lub wesołe miasteczko, zakład szewski, centrum szkolenia psów, wyprawa na zakupy. Wykorzystaj w pełni centa informacji turystycznej, szukaj miejsc ze znakiem “i” i proś o broszurki z opisem najatrakcyjniejszych miejsc.
Wskazówka Sklepy dają wiele możliwości edukacyjnych: policzcie zawody, które widzicie wokół siebie, porozmawiajcie o potrzebnych umiejętnościach i kwalifikacjach.
I jeszcze jedno Niektórzy producenci żywności zapewniają ciekawe ulotki tłumaczące dzieciom stosowne porocesy; wiele z nich zachęca do odwiedzin w fabryce.
Rodzinny popis ekwibrystyczny
Wiek 2 - 6
Co przygotować Zachęć dziecko by starało się utrzymać równowagę przenosząc różne przedmioty z jednej części domu do ogrodu lub drugiej. Dziecko może próbować utrzymać piórko, książkę lub pudełko kart na dłoni. Zaproponuj dziecku by spacerowało szybkim krokiem z książką na głowie lub leżało na plecach z głową uniesioną w górę i starało się utrzymać różnorodne przedmioty na stopie. Połóż drewnianą deskę na trawniku albo ścieżce około 25 cm szerokości i 2 m długości. Bawcie się w chodzenie po desce, później możesz użyć do tego celu liny rozłożonej na ziemi.
Jak to pomaga w nauce Świetnie uczy utrzymać prawidłową postawę oraz równowagę. Pomaga również wykształcić wzorzec pamięciowy w części mózgu odpowiedzialny za równowagę.
Kształtuje koordynacje całego ciała oraz koordynacje ręka / oko; wzmacnia pewność siebie.
Wskazówka Dziecko może uczyć się trzymania równowagi na innych przedmiotach (np. miotła)albo z piłkami na dłoniach. Wpierw powiedz dziecku jak zachować bezpieczeństwo.
I jeszcze jedno Żonglowanie również wspomaga koordynacje ruchową. Rozpoczynajcie od dwóch miękkich piłek stopniowo zwiększajcie trudnością. Próbujcie też żonglować chustami.
Kręgle
Wiek 2 - 5
Co przygotować Gdy dziecko ma trzy lata zaczynajcie grać w kręgle w domu, używając piłki o średnicy około 10 cm i sześciu pustych plastikowych butelek po napojach. Ustaw butelki w rzędzie tak jak kręgle na kręgielni. Na podłodze połóż kijek w odległości około metra od najbliższego kręgla dla trzylatka (do 2 m dla czterolatka). Pokaż dziecku jak toczyć kulę na podłodze w ten sposób, aby strącić jak najwięcej kręgli.
Jak to pomaga w nauce Istotne ćwiczenie wspomaga koordynację ręka / oko, które uczy prostych działań matematycznych.
Wskazówka Pokaż dziecku, że butelki są bardziej stabilne, kiedy są do polowy wypełnione wodą - dzięki temu dziecko uczy się także fizyki.
I jeszcze jedno Liczcie poprzewracane kręgle - w ten sposób dodacie do zabawy nieco prostej matematyki.
ęłęóZabawy z mamą i tatą
J Rysowanie i malowanie - farby plakatówki, pędzelek, dużo kartek papieru, duże kartony i.... duuuuużo cierpliwości, żeby się nie przejmować tym, że wszystko dookoła jest brudne
J Karton (np. po telewizorze) do zrobienia domku, który można następnie pomalować razem z dzieckiem
J Zabawa w „a ku ku” - przykrywamy dziecko chustką, można w ten sposób chować również zabawki
J Jazda samochodem po mieszkaniu z przystankami, zabieranie pasażerów i nazywanie przystanków (uwaga, przystanek komoda, wsiada miś, wysiada piesek, etc.)
J Wożenie dziecka w kocu po podłodze, wersja huśtawka, ale muszą być dwie dorosłe osoby do bujania
J Pływamy na statku - poduszce z kanapy
J Zabawa ciastoliną -robimy węże, jeże, bałwanki itp.
J Domki dla misiów lub innych zabawek - kładziemy na podłodze np. kartonowe pudełka (mogą być z wieczkami), poszukiwanie ukrytych zabawek - zabawa według inwencji
J Wersja garnuszka na klocuszek - dziecko wrzuca duże guziki i pojedyncze klucze do puszki z otworem
J Ganie się, udając pieski, węże, latające ptaszki itp.
J Czytamy książeczki tzn. objaśniamy obrazki
J Zabawa w chowanego - dziecko najczęściej chowa się do naszych kryjówek J
J Robimy zdjęcia telefonem lub aparatem cyfrowym różnym przedmiotom lub zabawkom w domu, następnie pokazujemy i pytamy gdzie to jest
J Chowamy różne przedmioty, na początek w widoczne miejsca, następnie utrudniamy
J Zabawy z czapkami - różne wersje: zbieramy różne czapki mamy, taty, dziecka, czepki kąpielowe, wkładamy je zwierzątkom lub przymierzamy przed lustrem śmiejąc się z siebie nawzajem, wrzucamy czapki z odległości i najczęściej z wysokości rąk mamy do łóżeczka, następnie dziecko wyrzuca je na podłogę i zabawa od nowa.
J Zabawa w teatrzyk - chowamy się za fotelem, misie występują na oparciu. Scenariusz dowolny, można również śpiewać piosenki z wykorzystaniem różnych zabawek.
J Zabawy z balonem - podbijanie kilku balonów, rysowanie wesołych buziek na balonach, można dokleić „włosy” z krepiny, wypuszczamy powietrze z balona i gonimy za nim
J Zabawy z kolorowymi czasopismami - odszukujemy np. dzieci, samochody, zwierzątka itp.
J Turlanie się po podłodze
J Kulki z papieru - robimy kule z gazet, którymi można się obrzucać lub wrzucać np. do dużego garnka, drzemy papier na drobne kawałeczki, w ten sposób powstaje „śnieg”. Kawałeczki papieru można zbierać łopatką do wiaderka, podrzucać i rozdmuchiwać - bałaganu co niemiara, ale szybko się sprząta!!
J Zabawy z parasolką: do końcówek parasolki przywiązujemy na nitkach małe zabawki lub figurki wykonane z papieru - chodzimy po domu śpiewając wesołe piosenki, chowamy się pod parasol i mówimy „pada deszcz”, zabawy według inwencji, ale kolorowy parasol dobrze się sprawdza
J Bańki mydlane
J Tuby kartonowe - z dużych kartonów robimy, tuby i układamy tam pluszowe zwierzaki, później wyjmujemy drugą stroną
J Oglądanie zdjęć - poświęcamy kilka zdjęć gorszej jakości na specjalny album do oglądania dla dziecka, można tam umieszczać zdjęcia wycięte z gazet
J Poduszkowy koń - poduszkę owijamy w koc, związujemy gumą, powstaje "koń", można z niego spadać na tapczan i "wozić" inne zabawki
J Zjeżdżalnia - obok fotela układamy poduchy, na które można zjeżdżać
J Odrysowywanie kształtów rączek i stóp - następnie dziecko może je pokolorować
J Papierowe samoloty - robimy samoloty z papieru (takie jak w szkole podstawowej), rzucamy i ganiamy za nimi po całym domu
J Basen - wyciągamy wszystkie akcesoria basenowe (czepek, kostium, koło, piłka itp. ) i pływamy po podłodze, można wykorzystać mały basenik ogrodowy - oczywiście bez wody
J Kąpiel „na sucho” - wyjmujemy wanienkę dziecka, wrzucamy zabawki, można wykąpać lalę, wykonując wszystkie czynności jakie robimy w czasie kąpieli dziecka
J Zabawy latarką - w ciemnym pokoju zapalamy i gasimy latarkę mówiąc „jasno - ciemno”, „światło - nie ma światła”, można przykleić kolorową krepinę.
J Wieża z pudełek - zbieramy pudełka różnej wielkości (np. po butach, lekarstwach, ryżu, sokach itp.), budujemy z nich wieże i różne domki, a następnie rozwalamy. Można wkładać większe w mniejsze.
J Grzechotki - do puszek po napojach lub plastikowych butelek wrzucamy ryż, kaszę itp. Grzechotki wykorzystujemy w trakcie śpiewania rytmicznych piosenek.
J Czarodziejska różdżka - z kolorowej krepiny wycinamy paski, przyklejamy do patyczka, wykorzystujemy w czasie różnych zabaw.
J Karuzela - wprawiamy w ruch obrotowy np. kółka z piramidki, dziecko może je łapać
J Trąby z papieru - robimy tuby z papieru i trąbimy przez nie
J Tor przeszkód - robimy prosty tor przeszkód z krzeseł, poduszek itp. pokonujemy go razem z dzieckiem
J Szałas - budujemy szałas z koców i krzeseł
J Pociąg - ustawiamy pociąg z krzeseł
Zajęcia „gospodarskie”
J Rozpakowywanie zakupów
J Zabawy z sitkami - wyjmujemy sitka różnej wielkości i z różnego materiału, wkładamy większe w mniejsze, zakładamy na głowę i wygłupiamy się
J Zabawy z garnkami - podobnie jak sitka, tylko może bez wersji „na głowę”
J Przesypywanki - bierzemy kaszę (może być gryczana) i przesypujemy z jednej miseczki do drugiej. Można robić z innymi produktami dobrymi do przesypywania (ryż, soczewica, fasola itp.)
J Zmywanie
J Przekładanie owoców - z koszyczka do koszyczka itp.
J Sortowanie prania
J Wycieranie kurzu
J Gniecenie ciasta
J Zamiatanie
J Czyszczenie butów
J Ściąganie prania z suszarki
Uwaga!!!!!!!!
Wszystkie zabawy powinny odbywać się
pod czujnym nadzorem rodziców
Wierszyki - „masażyki”
J Przyszła myszka do braciszka.
Tu zajrzała, tam wskoczyła,
A na koniec tu się skryła.
na plecach dziecka wykonujemy posuwiste ruchy opuszkami złączonych palców;
lekko drapiemy dziecko za jednym uchem, następnie za drugim; wsuwamy palec za kołnierzyk
J Płynie, wije się rzeczka
Jak błyszcząca wstążeczka.
Tu się srebrzy, tam ginie,
A tam znowu wypłynie.
rysujemy na plecach dziecka falistą linię; delikatnie drapiemy je po plecach,
wsuwamy palce za kołnierzyk; przenosimy dłoń pod pachę i szybko wyjmujemy.
Wierszyk można wykorzystać podczas zabawy w kąpieli: Naśladujemy ręką wijącą
się rzeczkę to w wodzie, to kreśląc ją na plecach dziecka, chowamy rękę pod
wodą i nagle wynurzamy
J Wspinał się pajączek po rynnie.
Spadł wielki deszcz i zmył pajączka
Zaświeciło słoneczko,
Wysuszyło pajączka, rynnę i...
Wspinała się pajączek po rynnie...
kroczymy palcami po plecach dziecka, od dołu ku górze; przykładamy
do nich obie dłonie i szybko przesuwamy je w dół; masujemy plecy
ruchem okrężnym, aż poczujemy ciepło; zaczynamy od początku
J Drzewom we włosy dmucha wiatr,
A deszczyk kropi: kap, kap, kap.
Krople kapią równiuteńko,
Szepczą cicho: „mój maleńki,
Śpij już, śpij, śpij, już śpij, już śpij...”
Leci listek, leci przez świat
Gdzieś tam na ziemię cicho spadł.
Leci drugi, leci trzeci,
Biegną zbierać listki dzieci.
No, a potem wszystkie liście
Układają w piękne kiście.
dziecko jest zwrócone do nas plecami, dmuchamy w jego włosy; delikatnie opukujemy jego plecy; głaszczemy dziecko po włosach i ramionach; wodzimy opuszkami po plecach dziecka; lekko naciskamy je w jednym miejscu; wędrujemy opuszkami palców dwa razy; szybko, z wyczuciem stukamy wszystkimi palcami;
głaszczemy dziecko po plecach
J Po pleckach płynie rzeczka rysujemy palcem wężyki wzdłuż plecków
I przeszła pani na szpileczkach "idziemy" palcami jak w butach na obcasach
A potem przeszły słonie ugniatamy tup-tup-tup powoli całymi dłońmi
I przejechały konie galopujemy" pięściami - oczywiście nie za mocno!
A potem spadł deszczyk robimy deszczyk opuszkami palców po całych pleckach
Czy czujesz już dreszczyk? szybkie tup-tup-tup palcami wzdłuż kręgosłupa
Piosenki i wierszyki z pokazywaniem
Głowa ramiona
kolana pięty x3
oczy uszy usta nos x2
Rączki robią klap klap klap
Nóżki robią tup tup tup
Tutaj swoja główkę mam
a na brzuszku bam bam bam
Tutaj swoje uszka mam
oczki patrzą tu i tam
buzia robi am am am
a na nosie sobie gram
Pucu pucu chlastu chlastu
nie mam rączek jedenastu
ale mam dwie rączki małe
lecz do pracy doskonałe
O jak przyjemnie i jak wesoło
w pingwina bawić się się się
raz nóżka lewą raz nóżką prawą
Mało nas mało nas do pieczenia chleba
tylko nam tylko nam ciebie tu potrzeba
Nie chcę cię Nie chcę cię
Nie chcę cię znać
chodź do mnie chodź do mnie
rączkę mi daj
prawą mi daj lewą mi daj
i już się na mnie nie gniewaj
Stoi różyczka w czerwonym wieńcu
my się kłaniamy jako książęciu
ty różyczko dobrze wiesz dobrze wiesz dobrze wiesz
kogo kochasz tego bierz tego bierz
Mam chusteczkę haftowaną
co ma cztery rogi
kogo kocham
kogo lubię
rzucę mu pod nogi
tej nie kocham tej nie lubię tej nie pocałuję
a chusteczkę haftowaną tobie podaruję
Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje
a miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje
hejże dzieci hejże ha
hejże ha hejże ha
róbcie wszystko to co ja to co ja
Misie dwa Misie dwa Misie dwa
misie szare misie bure obydwa
i kochają się te misie
przytulają sobie pysie misie szare misie bure obydwa
Tu prawą mam rączkę a tu lewą mam
jak praczki pracują pokażę ja wam
tak piorą tak piorą przez cały boży dzień (razy 2)
wieszają wieszają przez cały boży dzień (razy 2
maglują maglują przez cały boży dzień razy 2
prasują prasują przez cały boży dzień (razy 2)
Tu prawą...
Tu paluszek, tu paluszek
kolorowy mam fartuszek
tutaj rączka a tu druga
a tu oczko do mnie mruga
tu jest buźka
tu ząbeczki
tu wpadają cukiereczki
tu jest nóżka
i tu nóżka
choć zatańczyć jak kaczuszka
Moja Ulijanko,
Klęknij na kolanko,
Ujmij się pod boczki,
Chwyć się za warkoczki,
Umyj się, uczesz się
I wybieraj, kogo chcesz.
Kółka małe, kółka duże,
głowa prosto, ręce w górze,
ręce w prawo, ręce w lewo,
tak się chwieje wielkie drzewo
szu, szu, szu, szu, szu.
14