PYTANIA EGZAMINACYJNE - CZ. II (ROK V)

1. Wymioty żywoczerwoną krwią to:

1. hematemesis,

2. melanemesis,

3. melena,

4. hematochezja,

5. haemorrhagia

2. Najczęściej występującym powikłaniem choroby wrzodowej jest:

1. przedziurawienie wrzodu,

2. masywne krwawienie z wrzodu,

3. zwężenie odźwiernika,

4. przemiana nowotworowa,

5. przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka

3. Po leczeniu operacyjnym, największy wskaźnik nawrotów choroby wrzodowej, obserwuje

się w przypadku:

1. pyloroplastyki z wagotomią pniową,

2. antrektomii z wagotomią pniową,

3. częściowej resekcji żołądka metodą Billrotha II,

4. wysoce wybiórczej wagotomii,

5. częściowej resekcji żołądka metodą Rydygiera

4. Zakażenie Helicobacter pylori nie jest przyczyną:

1. zapalenia błony śluzowej żołądka,

2. wrzodu trawiennego,

3. chłoniaka żołądka typu MALT,

4. mięsaka żołądka,

5. raka żołądka

5. Najskuteczniejszymi lekami w leczeniu choroby wrzodowej okazały się:

1. amoksycylina i klarytromycyna,

2. inhibitory receptorów histaminowych H-2,

3. leki zobojętniające,

4. inhibitory pompy protonowej,

5. prawdziwe A+D

6. Dysplazja to:

1. zastępowanie prawidłowej błony śluzowej żołądka błoną charakterystyczną dla jelita cienkiego i grubego,

2. rozrost regenerującego nabłonka powierzchniowego wyścielającego dołeczki żołądkowe,

3. zmniejszenie rzeczywistej ilości gruczołów żołądkowych,

4. atypia komórek nabłonka, zaburzenia różnicowania komórek, zaburzenia architektoniki błony śluzowej,

5. prawdziwe A i C

7. W klasyfikacji TNM dla oceny zaawansowania raka żołądka ,wg UICC, T-3 oznacza:

1. guz naciekający błonę śluzową i podśluzową,

2. guz naciekający narządy sąsiednie,

3. guz naciekający warstwę mięśniową lub podsurowiczą,

4. guz naciekający błonę surowiczą bez naciekania narządów sąsiednich,

5. guz o średnicy 3 cm i większej

8. Regionalne węzły chłonne w raku żołądka grupy N-2 to węzły:

1. tętnicy żołądkowej lewej i wątrobowej wspólnej,

2. pnia trzewnego,

3. krzywizny większej żołądka,

4. wnęki śledziony i tętnicy śledzionowej,

5. prawdziwe A+B+D

9. Ograniczony rak głowy trzustki jest wskazaniem do:

1. zespolenia przewodu żółciowego z dwunastnicą,

2. wycięcia głowy trzustki,

3. operacji sposobem Whipple'a,

4. leczenia cytostatykami,

5. radioterapii

10. Najczęstszymi objawami raka trzustki są:

1. bóle w nadbrzuszu,

2. żółtaczka,

3. spadek masy ciała,

4. napady cukrzycy,

5. depresja psychiczna

Prawidłowe:

1. 1,3,4

2. 1,2,5

3. 2,3,4

4. 1,2,3

5. 2,3,5

11. Ciężką postać ostrego zapalenia trzustki można rozpoznać na podstawie oceny

następujących parametrów:

1. skali Ransona,

2. skali Apache II,

3. wysokiej leukocytozy,

4. spadku ciśnienia tętniczego,

5. wzrostu poziomu glukozy

Prawidłowe:

1. 1,3

2. 1,2,5

3. 2,3,5

4. 1,2

5. 3,4,5

12. Najczęstszą przyczyną torbieli rzekomej trzustki jest:

1. rak brodawki Vatera,

2. rak trzustki,

3. ostre zapalenie trzustki,

4. ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego,

5. uraz trzustki

.

13. Rak trzustki umiejscowiony jest najczęściej w obrębie:

1. brodawki Vatera,

2. głowy trzustki,

3. trzonu trzustki,

4. ogona trzustki,

5. obejmuje cały narząd

14. Objaw Courvoisier'a jest najbardziej charakterystyczny dla:

1. ostrego zapalenia trzustki,

2. torbieli trzustki,

3. ropnia trzustki,

4. raka trzustki,

5. ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego

15. Najczęstszymi przyczynami ostrego zapalenia trzustki są:

1. alkoholizm i choroby dróg żółciowych,

2. hiperlipidemia,

3. przyczyny jatrogenne (pooperacyjne lub po EWCP),

4. przyczyny idiopatyczne,

5. substancje toksyczne

16. Charakterystyczne dla przewlekłego zapalenia trzustki są następujące objawy z

wyjątkiem:

1. stolców tłuszczowych,

2. niedrożności przewodu pokarmowego,

3. cukrzycy,

4. żółtaczki mechanicznej,

5. spadku masy ciała

17. Postać obrzękowa ostrego zapalenia trzustki stanowi:

1. 30-35% wszystkich ostrych zapaleń trzustki,

2. 40-45% wszystkich ostrych zapaleń trzustki,

3. 60-65% wszystkich ostrych zapaleń trzustki,

4. 80-85% wszystkich ostrych zapaleń trzustki,

5. 90-95% wszystkich ostrych zapaleń trzustki

18. Operacja Warrena w nadciśnieniu wrotnym polega na:

1. połączeniu żyły śledzionowej z żyłą nerkową lewą,

2. połączeniu żyły śledzionowej z żyłą krezkową dolną,

3. przecięciu naczyń żołądkowych krótkich,

4. połączeniu żyły wrotnej z żyłą krezkową górną,

5. oskalpowaniu okolicy połączenia żołądkowo - przełykowego

19. Operacja Drapanasa w nadciśnieniu wrotnym polega na:

1. połączeniu żyły śledzionowej z żyłą nerkową lewą,

2. połączeniu żyły śledzionowej z żyłą krezkową dolną,

3. przecięciu naczyń żołądkowych krótkich,

4. połączeniu żyły krezkowej górnej z żyłą główną dolną,

5. oskalpowaniu okolicy połączenia żołądkowo - przełykowego

20. Cechą niecharakterystyczną dla krwotoku z żylaków przełyku jest:

1. możliwość przedziurawienia przełyku,

2. masywne krwawienie,

3. wysoka śmiertelność,

4. zaburzenia świadomości,

5. występuje w marskości wątroby

21. Czynnikami ocenianymi w tzw. klasyfikacji Childe'a są:

1. stopień odżywienia pacjenta,

2. poziom bilirubiny,

3. występowanie wodobrzusza,

4. wszystkie z powyższych,

5. żadne z powyższych

1. W marskości wątroby blok odpowiedzialny za nadciśnienie wrotne jest:

1. przedwątrobowy przedzatokowy,

2. przedwątrobowy pozazatokowy,

3. sródwątrobowy pozazatokowy,

4. zawątrobowy pozazatokowy,

5. zawątrobowy przedzatokowy

22. Sonda Sengstakena - Blakemore'a ma:

1. dwa balony i dwa kanały,

2. trzy balony i trzy kanały,

3. dwa balony i trzy kanały,

4. jeden kanał i dwa balony,

5. dwa kanały i trzy balony

24. W nadciśnieniu wrotnym blok powstający w chorobie Budda- Chiariego jest:

1. śródwątrobowym - przedzatokowym,

2. śródwątrobowym - pozazatokowym,

3. przedwątrobowym - przedzatokowym,

4. pozawątrobowym - pozazatokowym,

5. wszystkie fałszywe

25. Zwężenie lub niedrożność tętnicy szyjnej wewnętrznej może wywołać:

1. zaburzenia mowy, jeśli zmiany znajdują się po stronie półkuli dominującej,

2. zaburzenia ruchowe, zaburzenia czuciowe,

3. zaburzenia wzroku po stronie zwężonej lub niedrożnej tętnicy,

4. wszystkie powyższe,

5. żadne z powyższych

26. Stwierdzenie niedrożności tętnicy szyjnej wewnętrznej jest wskazaniem do:

1. leczenia zachowawczego,

2. do pilnego udrożnienia,

3. do wykonania thrombectomii,

4. do wykonania przęsła omijającego,

5. żadne z powyższych

27. Za krytyczne zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej uważa się zwężenie:

1. > 60%,

2. od 50 do 60%,

3. ≥75%,

4. od 40 do 60%,

5. żadne z powyższych

28. Operacja udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej jest przeciwwskazana:

1. w niedrożności tętnicy szyjnej wewnętrznej,

2. po przebytym zawale mięśnia sercowego,

3. po wszczepionych stentach do naczyń wieńcowych,

4. po operacji zespołu Leriche'a,

5. po operacji tętniaka aorty brzusznej

29. Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej jest spowodowany:

1. przez ucisk wywołany obojczykiem u sportowców,

2. zwężeniem i niedrożnością tętnicy podobojczykowej,

3. uciskiem wywieranym przez żebro szyjne,

4. złamaniem obojczyka,

5. żadne z powyższych

30. Najczęstszą przyczyną zwężenia lub niedrożności pnia ramienno-głowowego jest:

1. miażdżyca,

2. choroba Takayashu,

3. rozwarstwienie lub tętniak aorty,

4. zespół górnego otworu klatki piersiowej,

5. zmiany po radioterapii

31. Który lub które z wymienionych objawów chorobowych jest wskazaniem do leczenia

operacyjnego zespołu podkradania tętnicy podobojczykowej:

1. niewydolność krążenia kręgowo-podstawnego o znacznym nasileniu,

2. chromanie kończyny górnej,

3. fenomen Raynauda w zakresie ręki,

4. bóle spoczynkowe kończyny górnej,

5. martwica palców

Prawidłowe:

1. 1 i 2

2. 1, 2, 3

3. 1, 4, 5

4. 3, 4

5. 1, 5

32. Który z wymienionych objawów występują w zwężeniu tętnicy szyjnej wewnętrznej:

1. nagła przemijająca ślepota jednooczna,

2. napadowe bóle głowy,

3. zawroty głowy,

4. krótkotrwałe utraty przytomności,

5. bóle ręki po stronie zwężenia

Prawidłowe:

1. 1, 2

2. 3, 4

3. 1, 5

4. 1, 2, 3, 4, 5

5. 1, 3

33. „Pętla wartownicza” lub pojedyncza rozdęta pętla jelita cienkiego wskazuje na:

1. zapalenie otrzewnej,

2. ropień międzypętlowy,

3. zapalenie pęcherzyka żółciowego,

4. przedziurawienie żołądka,

5. ostre zapalenie trzustki

34. Najczęstszą przyczyną niedrożności mechanicznej przewodu pokarmowego jest:

1. skręt jelit,

2. uwięźnięcie przepukliny,

3. wgłobienie jelit,

4. nowotwór złośliwy jelita,

5. ciało obce

35. Najczęstszą przyczyną niedrożności mechanicznej dolnego odcinka przewodu

pokarmowego jest:

1. skręt esicy,

2. ciało obce,

3. nowotwór złośliwy jajników,

4. nowotwór złośliwy okrężnicy,

5. zapalenie uchyłków esicy

36. Najczęstszą postacią skrętu jelita jest skręt:

1. jelita cienkiego,

2. kątnicy,

3. poprzecznicy ,

4. zstępnicy,

5. esicy

37. Niedrożność mechaniczna z zadzierzgnięcia - najgroźniejsze jest:

1. brak pasażu treści pokarmowej,

2. zamknięcie naczyń krezki jelita,

3. wzdęcie brzucha,

4. zaburzenia wodno-elektrolitowe,

5. wymioty

38. Megacolon toxicum jest postacią nagłą:

1. choroby Crohna,

2. wrzodziejącego zapalenia jelita grubego,

3. uchyłkowatości okrężnicy,

4. skrętu polipa jelita,

5. toksycznego uszkodzenia jelita

39. „Wolny obszar” w obrazie rtg pod kopułami przepony jest objawem:

1. przedziurawienia jelita grubego,

2. przedziurawienia wyrostka robaczkowego,

3. przedziurawienia żołądka,

4. wszystkie powyższe,

5. żadne z powyższych

40. Przeciwwskazaniem do wykonania kolonoskopii jest:

1. wiek powyżej 70 lat,

2. przebyte operacje jamy brzusznej,

3. wrzodziejące zapalenie jelita grubego,

4. polipowatość jelita grubego,

5. uchyłkowatość okrężnicy

41. Uchyłek Mechela jest to:

1. uchyłek przełyku,

2. uchyłek dwunastnicy,

3. uchyłek jelita cienkiego,

4. uchyłek odbytnicy,

5. uchyłek żołądka

42. Wskazaniem do operacyjnego leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jest:

1. megacolon toxicum,

2. masywne krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego,

3. przedziurawienie okrężnicy,

4. żadne z powyższych,

5. każde z powyższych

43. Do objawów niedrożności jelita zalicza się:

1. wzdęcie brzucha,

2. wstrzymanie gazów i stolca,

3. kolkowe bóle brzucha,

4. żadne z powyższych,

5. każde z powyższych

44. Zasadniczym sposobem leczenia insulinoma jest

1. brachyterapia,

2. chemioterapia,

3. chirurgia,

4. leczenie hormonalne,

5. leczenie preparatami Vilca cora

45. Większość zmian nowotworowych wątroby:

1. to pierwotne nowotwory wątroby,

2. powoduje wzrost poziomu bilirubiny,

3. to guzy przerzutowe,

4. wymaga leczenia chirurgicznego,

5. nie powoduje wzrostu poziomu CEA

46. Najczęstszym nowotworem żołądka jest:

1. rak płaskonabłonkowy,

2. mięsak,

3. rak gruczołowy,

4. przerzut z innego narządu,

5. chłoniak

47. Najgorzej rokującym nowotworem jamy brzusznej jest:

1. rak trzustki,

2. insulinoma,

3. rak jelita grubego,

4. rakowiak wyrostka robaczkowego,

5. rak żołądka

48. Rak jelita grubego najczęściej przerzutuje do:

1. płuc,

2. wątroby,

3. węzłów chłonnych,

4. kości płaskich,

5. skóry

49. Wybierz odpowiedzi zawierające objawy typowe dla raka odbytnicy:

1. anemia, zaburzenia rytmu oddawania stolca, obecność krwi w stolcu,

2. guz wyczuwalny badaniem per rectum, „ołówkowate” stolce,

3. blesne wypróżnienia, uczucie pobolewania w podbrzuszu,

4. uczucie niepełnego wypróżnienia,

5. wzrost poziomu wapnia i CEA w surowicy

Prawidłowe:

1. 1, 2, 4

2. 3, 5

3. 2, 5

4. 3, 4

5. 5

50. Nowotwór synchroniczny jelita grubego to

1. drugi guz zdiagnozowany maksymalnie w odstępstwie 2 miesięcy,

2. również wymaga leczenia operacyjnego,

3. wyklucza możliwość skutecznego leczenia chirurgicznego,

4. zawsze wymaga badania mikroskopowego,

5. zawsze wymaga napromieniania

Prawidłowe:

1. 2, 4, 5

2. 3, 5

3. 1, 2, 4

4. 3, 4

5. 5

51. Przeciwwskazaniami do radykalnej operacji żylaków kończyn dolnych są:

1. niedokrwienie kończyny,

2. skaza krwotoczna,

3. obrzęk chłonny,

4. niedrożność żył głębokich, zwłaszcza uda,

5. wszystkie prawdziwe

52. Klasyfikacja stosowana w przewlekłej niewydolności żylnej to:

1. CEAP,

2. APACHE,

3. TNM,

4. JAMA,

5. żadna z wymienionych

53. Podpowięziowe przecięcie i podwiązanie żył przeszywających to operacja metodą:

1. De Palmy,

2. Warrena,

3. Lintona,

4. Milligana,

5. prawdziwe A i C

54. Czynnikiem ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej nie jest:

1. wiek poniżej 40 lat,

2. długotrwałe unieruchomienie,

3. otyłość,

4. ciąża i połóg,

5. choroba nowotworowa

55. W diagnostyce chorób żył kończyn dolnych stosowane są następujące próby z wyjątkiem:

1. próba Schwartza,

2. próba Trendelenburga,

3. próba Allena,

4. próba Perthesa,

5. próba Pratta

56. Wskazaniem do operacji żylaków kończyn dolnych są:

1. żylaki objawowe,

2. żylaki nawrotowe,

3. powiększanie się żylaków u leczonych zachowawczo,

4. prawdziwe A i B,

5. wszystkie prawdziwe

57. Najgroźniejszym powikłaniem zakrzepicy żył głębokich jest:

1. zespół pozakrzepowy,

2. ostra niewydolność lewej komory serca,

3. przewlekła niewydolność prawej komory serca,

4. zator tetnicy płucnej,

5. żylaki kończyn dolnych

58. Najczęstszą przyczyną ostrego niedokrwienia kończyn jest:

1. zator i zakrzepica,

2. uraz tętnicy,

3. tętniak rozwarstwiający aorty,

4. zakrzepica żylna,

5. migotanie przedsionków

59. Pierwszym objawem sugerującym ostre niedokrwienie kończyny jest:

1. silny, nagły ból kończyny,

2. ochłodzenie kończyny,

3. obrzęk kończyny,

4. chromanie przestankowe,

5. niedowład kończyny

60. W rozpoznaniu zatorowego tła ostrego niedokrwienia pomocne jest:

1. badanie EKG,

2. dokładne zebranie wywiadu w kierunku wcześniejszych objawów chromania przestankowego,

3. ocena wskaźnika kostka/ramię,

4. prawidłowe A i B,

5. prawidłowe A, B i C

61. Jeżeli przyczyną ostrego niedokrwienia kończyny jest zator, ostry zakrzep lub siniczy

bolesny obrzęk kończyny leczenie należy rozpocząć od:

1. embolektomii w trybie nagłym,

2. dożylnego podania heparyny,

3. elewacji kończyny,

4. podania leków przeciwbólowych,

5. podania leków poprawiających ukrwienie obwodowe

62. „Zator jeździec” to

1. zator przemieszczający się nieustannie w naczyniach tętniczych,

2. zator powstały u jeźdźca w wyniku długiego ucisku uda przez siodło,

3. zator rozwidlenia aorty,

4. zator w odejściu tętnicy głębokiej uda,

5. odpowiedź A i B prawidłowa

63. Przyczyną przewlekłego niedokrwienia kończyn mogą być:

1. zator i zakrzepica tętnic,

2. choroby zapalne tkanki łącznej,

3. cukrzyca,

4. miażdżyca tętnic,

5. prawidłowe B, C i D

64. Zespół Leriche'a to:

1. niedrożność końcowego odcinka aorty i/lub obu tętnic biodrowych wspólnych albo zewnętrznych,

2. brak tętna na tętnicach obwodowych obu kończyn dolnych,

3. zator tętnic biodrowych,

4. wszystkie odpowiedzi prawidłowe,

5. żadna odpowiedź nie jest prawidłowa

65. Przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych:

1. musi być leczone operacyjnie przez pomostowanie (by-pass),

2. może być leczone z powodzeniem zachowawczo,

3. wymaga stałego podawania heparyny,

4. wymaga koniecznie leczenia chorób współistniejących (cukrzycy, hyperlipidemii, choroby niedokrwiennej serca),

5. prawdziwe B i D

66. Wskaż nieprawidłowy poziom bilirubiny całkowitej w surowicy dorosłego człowieka:

1. 3mg%,

2. 4mg/dl,

3. 4mg%,

4. 30ၭmol/l,

5. 40ၭmol/l

Prawidłowe:

1. 1, 4

2. 2, 3, 5

3. 1, 2, 3, 4, 5

4. 3, 5

5. 1

67. Ciemne zabarwienie moczu jest charakterystyczne dla żółtaczki:

1. mechanicznej,

2. hemolitycznej,

3. miąższowej,

4. B i C są prawidłowe,

5. wszystkie powyższe są prawidłowe,

68. Metodą leczenia objawowej kamicy pęcherzyka żółciowego jest:

1. cholecystostomia,

2. cholecystektomia,

3. choledochotomia,

4. choledochostomia,

5. żadne z powyższych

69. Objaw Courvoisiera polega na wyczuwaniu przez powłoki powiększonego pęcherzyka

żółciowego, któremu zawsze towarzyszy:

1. żółtaczka,

2. żółtaczka i gorączka,

3. żółtaczka, ból i gorączka,

4. wszystkie z powyższych,

5. żadne z powyższych

70. Badaniem z wyboru w podejrzeniu kamicy żółciowej jest:

1. KT,

2. RTG,

3. USG,

4. cholecystografia,

5. cholangiografia

71. Dren Kehra to dren w kształcie litery:

1. U,

2. J,

3. T,

4. L,

5. V

72. Które ze zdań na temat raka pęcherzyka żółciowego jest nieprawdziwe:

1. częstość występowania K > M,

2. najczęściej jest to gruczolakorak,

3. czynnikami ryzyka są: kamica pęcherzyka żółciowego i przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego,

4. rokowanie jest niepomyślne,

5. żadne z powyższych

73. Pierwotny rak wątroby występuje najczęściej u chorych:

1. z marskością wątroby,

2. z wirusowym zapaleniem wątroby typu B (HBV) i typu C (HCV),

3. w diecie których, znajdują się aflatoksyny grzyba Aspergillus flavus,

4. wszystkie prawdziwe,

5. prawdziwe tylko B i C

74. Najczęściej spotykanym nowotworem łagodnym wątroby jest:

1. naczyniak wątroby,

2. gruczolak z komórek wątrobowych,

3. ogniskowy guzkowy przerost,

4. gruczolak przewodów żółciowych,

5. nerwiak

75. Najczęściej spotykanym nowotworem złośliwym wątroby jest:

1. pierwotny rak wątroby

2. rak z komórek przewodów żółciowych

3. rak pochodzenia przerzutowego

4. hepatoblastoma embrionale

5. mięsak

76. Zespół Caroliego to:

1. wrodzona torbielowatość wątroby,

2. wrodzona naczyniakowatość wątroby,

3. atrezja przewodu żółciowego,

4. liczne zwężenia i torbielowate rozszerzenia wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, z nawracającym zapaleniem dróg żółciowych i z wytworzeniem w nich złogów,

5. wszystkie fałszywe

77. Triada Charcota w zapaleniu dróg żółciowych to:

1. bóle w prawym nadbrzuszu,

2. aerobilia,

3. żółtaczka mechaniczna,

4. gorączka i dreszcze,

5. utrata łaknienia

Prawidłowa odpowiedź:

1. 1, 2, 3

2. 2, 3, 4

3. 1, 3, 4

4. 1, 2, 4

5. 1, 3, 5

78. Zespół Mirizziego to:

1. atrezja przewodu żółciowego,

2. uchyłkowatość pęcherzyka żółciowego,

3. wrodzona akineza pęcherzyka żółciowego,

4. żółtaczka zaporowa, w której kamień pęcherzyka żółciowego doprowadził do ucisku lub zwężenia sąsiadującego przewodu wątrobowego,

5. wszystkie fałszywe

79. Niedrożność żółciowa jelit powstaje w wyniku:

1. ucisku wodniaka pęcherzyka żółciowego na dwunastnicę,

2. ucisku guza głowy trzustki na dwunastnicę,

3. perforacji pęcherzyka żółciowego do wolnej jamy otrzewnej, z wystąpieniem żółciowego zapalenia otrzewnej,

4. perforacji kamienia z pęcherzyka żółciowego do dwunastnicy, z zatkaniem końcowego odcinka jelita krętego,

5. wszystkie fałszywe

80. Pęcherzyk „porcelanowy” to:

1. inna nazwa wodniaka pęcherzyka żółciowego,

2. inna nazwa ropniaka pęcherzyka żółciowego,

3. kinetyczny pęcherzyk żółciowy,

4. obkurczony na licznych złogach pęcherzyk żółciowy, powstały w rezultacie przewlekłego, nawracającego stanu zapalnego,

5. wszystkie fałszywe

81. Objawami raka przewodu żółciowego są:

1. żółtaczka zaporowa o stale wzrastającym nasieniu i bezbólowym przebiegu,

2. często objaw Courvoisiera,

3. nawracające wymioty treścią „fusowatą”,

4. okresowa gorączka i dreszcze,

5. hepatomegalia

Prawidłowe:

1. 1, 2, 3

2. 2, 3, 4

3. 1, 3, 4

4. 1, 2, 4

5. 1, 2, 5

82. Guz Klatskina to:

1. guz głowy trzustki,

2. guz brodawki Vatera,

3. guz pęcherzyka żółciowego,

4. guz przewodów żółciowych w okolicy rozwidlenia przewodów wątrobowych,

5. wszystkie fałszywe

83. W przygotowaniu chorego do operacji tarczycy podajemy pacjentowi płyn Lugola.

Jest to:

1. wodny roztwór czystego jodu,

2. alkoholowy roztwór czystego jodu,

3. wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu,

4. alkoholowy roztwór czystego jodu w jodku potasu,

5. wodny wyciąg hormonów tarczycy

84. Nowotworem tarczycy nie jest:

1. rak brodawczakowaty,

2. rak pęcherzykowy,

3. rak płaskonabłonkowy,

4. rak rdzeniasty,

5. rak anaplastyczny

85. O nadczynności tarczycy może świadczyć:

1. obniżony poziom TSH,

2. podwyższony poziom podstawowej przemiany materii,

3. podwyższony poziom cholesterolu

Prawidłowe:

1. 1 i 2,

2. 1 i 3,

3. 2 i 3,

4. wszystkie z powyższych,

5. żadna z powyższych

86. Tzw. guzek zimny w obrazie scyntygraficznym odpowiada najczęściej:

1. gruczolakowi,

2. zapaleniu tarczycy,

3. rakowi,

4. chłoniakowi,

5. torbieli

87. Powikłaniem po chirurgicznym leczeniu tarczycy jest:

1. tężyczka pooperacyjna,

2. pooperacyjna niedoczynność tarczycy,

3. porażenie nerwu krtaniowego zwrotnego

Prawidłowe:

1. 1, 2

2. 2, 3

3. 1, 3

4. żadne z powyższych

5. wszystkie z powyższych

88. Podawanie hormonów tarczycy po operacji usunięcia wola ma na celu:

1. profilaktyka nawrotu wola,

2. blokowanie układu podwzgórze- przysadka- gruczoł wewnątrzwydzielniczy,

3. normalizację poziomu TSH w surowicy

Prawidłowe:

1. tylko 1

2. tylko 2

3. 1 i 2

4. 1 i 3

5. wszystkie

89. Zapaleniem tarczycy nie jest:

1. ostre, ropne zapalenie tarczycy,

2. wole Hashimoto,

3. wole Riedla,

4. wole Hornera,

5. wole de Quervin

90. Najczęstszą przyczyną wola obojętnego jest:

1. niedostateczna podaż jodu w diecie,

2. nadmierna zawartość jodu w diecie,

3. okres dojrzewania,

4. wrodzona niedoczynność enzymów tzw. pułapki jodowej,

5. spożywanie nadmiernej ilości związków wolotwórczych (np. kapusta, brukiew)

1

---