TEST KOŃCOWY - IV ROK

1. Kluczowym badaniem w rozpoznaniu ostrej niedrożności jelit jest:

1. określenie poziomu elektrolitów surowicy,

2. badanie przedmiotowe,

3. zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej w pozycji stojącej,

4. badanie podmiotowe,

2. Najwyższą śmiertelność obserwuje się w przypadku:

1. ostrej niedrożności mechanicznej prostej,

2. niedrożności z zadzierzgnięcia,

3. niedrożności z niedokrwienia jelit,

4. niedrożności porażennej,

3. Najczęstszą przyczyną prostej mechanicznej niedrożności jelita cienkiego jest:

1. wysiew nowotworu żołądka lub narządów płciowych kobiet do jamy otrzewnej,

2. zatkanie jelita przez kamień żółciowy,

3. ropnie jamy otrzewnej głównie w przebiegu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego lub pękniętego uchyłka jelita grubego,

4. zaburzenia pasażu przez pooperacyjne i pozapalne zrosty jamy otrzewnej,

4. Do szybkiej utraty płynu i elektrolitów dochodzi w przebiegu:

1. niedrożności wysokiej,

2. niedrożności niskiej,

3. niedrożności porażennej,

4. niedrożności z niedokrwienia,

5. Przyczyną niedrożności z zadzierzgnięcia nie może być:

1. przepuklina jamy brzusznej,

2. wgłobienie jelita,

3. zrost otrzewnowy,

4. rak odbytnicy,

6. Do obrażeń klatki piersiowej przebiegających z niewydolnością oddechową nie zaliczamy:

1. pęknięcia przepony,

2. odmy prężnej,

3. uszkodzenia dużych naczyń,

4. złamania kilku sąsiadujących żeber w co najmniej dwóch miejscach,

7. Wskazaniem do otwarcia klatki piersiowej po uprzednim założeniu drenu do jamy opłucnej nie

jest :

1. wyciek z drenu 1000 ml krwi natychmiast po założeniu drenażu,

2. wyciek krwi z drenu 200ml/h,

3. wyciek krwi z drenu 350ml/h,

4. przeciek powietrza 5000ml/h,

8. W przypadku krwiaka opłucnej najkorzystniejszym miejscem do założenia drenu jest:

1. II międzyżebrze w linii środkowo-obojczykowej,

2. II-III międzyżebrze w linii pachowej tylnej,

3. VI-VII międzyżebrze w linii pachowej tylnej,

4. VIII-IX międzyżebrze w linii pachowej przedniej,

9. Przy drenażu ssącym jamy opłucnowej ciśnienie w układzie ssącym powinno wynosić:

1. 10-15 mm słupa wody,

2. 20-25 mm słupa wody,

3. 10-15 mm słupa Hg,

4. 30-35 mm słupa Hg,

10. Najkorzystniejszą metodą leczenia niepowikłanego złamania żeber jest:

1. unieruchomienie chorego w łóżku,

2. podawanie leków przeciwkaszlowych i antybiotyków,

3. blokada nerwów międzyżebrowych,

4. unieruchomienie żeber opaską elastyczną,

11. Oparzenia ciężkie to oparzenia:

1. pośredniej głębokości skóry, obejmujące ok. 15% powierzchni ciała dorosłego człowieka,

2. obejmujące skórę owłosioną głowy,

3. pełnej głębokości skóry, obejmujące ok. 5% powierzchni ciała dorosłego człowieka,

4. powikłane urazem inhalacyjnym układu oddechowego,

12. Stopień wypełnienia łożyska naczyniowego u chorych oparzonych oceniamy przy pomocy:

1. pomiaru ciśnienia tętniczego krwi,

2. pomiaru diurezy godzinowej,

3. pomiaru ośrodkowego ciśnienia żylnego,

4. wszystkie powyższe metody są równie wiarygodne,

13. Oparzenie III stopnia, to takie które obejmuje:

1. tylko powierzchowne warstwy skóry właściwej,

2. wszystkie warstwy skóry właściwej,

3. skórę właściwą i tkankę podskórną,

4. skórę właściwą, tkankę podskórną i tkanki leżące głębiej (np. mięśnie, ścięgna),

14. Postępowanie polegające na zamianie rany oparzeniowej na ranę chirurgiczną powoduje:

1. zmniejszenie odsetka zgonów,

2. skrócenie czasu leczenia,

3. zmniejszenie kosztów leczenia,

4. wszystkie powyższe twierdzenia są prawdziwe,

15. W ambulatoryjnym, miejscowym leczeniu rany oparzeniowej zastosowanie mają:

1. sole srebrowe sulfonamidów,

2. wodne roztwory jodyny,

3. kremy natłuszczające skórę,

4. maści zawierające pochodne kwasu acetylosalicylowego,

16. Ziarninującą ranę oparzeniową możemy przykryć przeszczepem gdy:

1. powróciło czucie powierzchowne ,

2. powróciło czucie głębokie,

3. liczba bakterii w 1 gramie tkanki ziarninowej wynosi poniżej 100000,

4. liczba bakterii w 1 gramie tkanki ziarninowej wynosi poniżej 10⁶,

17. Co to jest wrzód?

1. naciek tkankowy,

2. naddatek powierzchni nabłonkowej w wyniku rozrostu tkanek,

3. ubytek w tkankach patologicznie zmienionych, sięgający poza nabłonek pokrywający je; w wyniku postępującego niszczenia tkanek,

4. ropień skóry,

18. Co to jest zastrzał?

1. ropne zapalenie tkanek po stronie dłoniowej palców,

2. rana postrzałowa palca,

3. rana kłuta paliczka,

4. ostra infekcja ręki,

19. Bursitis olecrani to:

1. ropień kaletki łokciowej,

2. zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej,

3. zapalenie i wodniak kaletki łokciowej,

4. obrzęk łokcia,

20. Paronychia to:

1. zanokcica,

2. zastrzał,

3. ropień,

4. ropowica,

21. Zasadniczym sposobem leczenia raków przewodu pokarmowego jest:

1. leczenie chirurgiczne,

2. chemioterapia,

3. radioterapia,

4. wszystkie powyższe,

22. Podstawą racjonalnej decyzji o sposobie leczenia nowotworów jest:

1. określenie stopnia zaawansowania nowotworu,

2. ocena stany ogólnego pacjenta,

3. określenie stopnia złośliwości nowotworu,

4. wszystkie powyższe,

23. Stadium zaawansowania nowotworu T2N2Mo to:

1. zaawansowanie lokalne,

2. zaawansowanie lokoregionalne,

3. nowotwór uogólniony,

4. żadne z powyższych,

24. Mięsak to:

1. nowotwór złośliwy wywodzący się z tkanki mięśniowej,

2. nowotwór pochodzenia nabłonkowego,

3. nowotwór złośliwy macicy,

4. nowotwór złośliwy pochodzenia mezenchymalnego,

25. Wybierz odpowiedź zawierającą jedynie sposoby systemowego leczenia onkologicznego:

1. leczenie operacyjne, radioterapia,

2. radioterapia, chemioterapia,

3. chemioterapia, hormonoterapia,

4. radioterapia, hormonoterapia,

26. Rana postrzałowa to :

1. vulnus morsum,

2. vulnus caesum,

3. vulnus sclopetarium,

4. vulnus incisivum,

27. Faza fibroblastów w procesie gojenia rany ma miejsce:

1. w pierwszej fazie gojenia się rany,

2. w ostatniej fazie gojenia się rany,

3. przez cały okres gojenia się rany,

4. występuje w ranie zakażonej,

28. Czynnikiem miejscowym opóźniającym gojenie się rany nie jest:

1. krwiak,

2. niedokrwienie tkanek,

3. powtarzalny uraz rany,

4. duża ilość fibroblastów w ranie,

29.Czynnikiem ogólnym opóźniającym gojenie rany nie jest:

1. niedobór białka,

2. niedostatek jonów Cu, Zn, Mg,

3. niedokrwistość,

4. środki cytotoksyczne,

30. Najdłużej goi się :

1. naskórek,

2. mięsień,

3. tkanka podskórna,

4. ścięgno,

31. Do operacji w „czystym” polu zaliczamy:

1. wycięcie wyrostka robaczkowego,

2. resekcję żołądka,

3. wszczepienie stymulatora serca,

4. operacja guza podstawy mózgu z dojściem przez jamę ustną,

32. Jaką profilaktykę antybiotykową należy zastosować przy „czystych” operacjach typu

hernioplastyka, strumectomia:

1. cefazolina,

2. cefamandol,

3. amoksycylina z kwasem klawulanowym,

4. nie należy stosować profilaktyki antybiotykowej,

33. Optymalnym momentem profilaktycznej antybiotykoterapii przy małym ryzyku zakażenia

jest podanie leku:

1. przez kilka dni, przed planowym zabiegiem,

2. wieczorem, w dniu poprzedzającym zabieg,

3. w czasie ½ - 2godz. przed zabiegiem,

4. bezpośrednio po zabiegu operacyjnym,

34. Do profilaktyki zakrzepicy i zespołu pozakrzepowego zaliczamy:

1. stosowanie heparyny drobnocząsteczkowej,

2. śródoperacyjną, przerywaną pneumatyczną kompresję kończyn dolnych,

3. wczesne uruchamianie pacjenta po zabiegu operacyjnym - w pierwszych 24 godzinach (nie dotyczy pacjentów operowanych w znieczuleniu nadoponowym lub podpajęczym),

4. wszystkie powyżej,

35. Względnymi przeciwwskazaniami do leczenia fibrynolitycznego są:

1. udar naczyniowy mózgu, krwotok śródczaszkowy lub zabieg operacyjny (śródczaszkowy) w ciągu ostatnich 2 miesięcy,

2. źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze ( skurczowe > 200mg Hg, rozkurczowe > 110mg Hg ),

3. retinopatia krwotoczna,

4. wszystkie powyżej,

36. Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia zakrzepicy żylnej antagonistami witaminy K

(acenocumarol, sintrom) jest prawdziwe:

1. w celu szybszego osiągnięcia terapeutycznych stężeń leku należy podać bardzo dużą dawkę wysycającą,

2. optymalny czas leczenia po pierwszym epizodzie to okres 6 tygodni,

3. przy nawracającej chorobie zakrzepowo-zatorowej stosuje się stałe leczenie,

4. wszystkie są prawdziwe,

37. Pierwszym i najczęstszym objawem raka odbytu jest:

1. krwawienie,

2. świąd,

3. ból,

4. niedrożność przewodu pokarmowego,

38. Postępowaniem z wyboru w leczeniu raka kanału odbytu jest:

1. amputacja brzuszno-kroczowa odbytnicy,

2. radiochemioterapia,

3. szerokie miejscowe wycięcie,

4. immunoterapia,

39. Rak jelita grubego lokalizuje się najczęściej w:

1. odbycie,

2. odbytnicy,

3. esicy,

4. kątnicy,

40. Podaj stopień zaawansowania choroby hemoroidalnej w przypadku gdy hemoroidy

wypadają poza odbyt i wymagają odprowadzenia ręcznego :

1. I°,

2. II°,

3. III°,

4. IV°,

41. Wskazaniem do leczenie operacyjnego choroby hemoroidalnej jest:

1. III i IV stopień choroby,

2. obfite krwawienia,

3. wcześniejsze stadium chorobowe z patologicznymi zmianami towarzyszącymi (np. szczelina),

4. wszystkie wyżej wymienione,

42. Przepuklina nieodprowadzalna:

1. jest to ostry stan - zagrożenie życia,

2. niewykonalne jest odprowadzenie zawartości worka przepuklinowego,

3. występuje najczęściej u otyłych kobiet,

4. wszytkie odpowiedzi są prawidłowe,

43. Które z poniższych zdań jest prawdziwe:

1. zawartością każdej przepukliny brzusznej jest jelito,

2. leczenie przepuklin jest zawsze operacyjne,

3. przepuklina może pojawić się w każdym wieku,

4. po operacjach laparoskopowych nie stwierdza się przepuklin pooperacyjnych,

44. Przepuklina pachwinowa prosta:

1. jest początkowym stadium przepukliny mosznowej,

2. może być operowana w znieczuleniu miejscowym,

3. przebiega wzdłuż kanału pachwinowego,

4. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe,

45. Przeciwwskazaniem do leczenia przepuklin metodą laparoskopową jest:

1. przepuklina pachwinowa obustronna,

2. przepuklina nawrotowa,

3. otyłość,

4. żadne z powyższych,

46. Najczęstszą przepukliną brzuszną jest:

1. przepuklina przeponowa,

2. przepuklina pępkowa,

3. przepuklina pachwinowa,

4. przepuklina w linii białej,

47. Typowe kliniczne objawy zapalenia wyrostka robaczkowego to:

1. dyslokacja bólów z prawego dołu biodrowego do nadbrzusza,

2. silne wielodniowe bóle w prawym dole biodrowym z dreszczami,

3. dyslokacja bólów z nadbrzusza do prawego dołu biodrowego,

4. dyslokacja bólów z lewego dołu biodrowego do prawego,

48. Typowym objawem otrzewnowym jest:

1. objaw Blumberga,

2. objaw Goldflama,

3. objaw Romberga,

4. objaw Chełmońskiego,

49. W różnicowaniu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego z kolką nerkową prawostronną

mogą być pomocne:

1. stwierdzenie promieniowania bólów do jądra,

2. występowanie krwinkomoczu,

3. dodatni objaw Goldflama,

4. wszystkie wyżej wymienione,

50. W przebiegu zapalenia pęcherzyka żółciowego występuje :

1. żółtaczka,

2. objaw Courvoisiera,

3. wymioty treścią fusowatą,

4. objaw Chełmońskiego,

51. Przedziurawienie wrzodu żołądka dotyczy najczęściej:

1. dna żołądka,

2. krzywizny większej; ściany tylnej,

3. krzywizny mniejszej; ściany przedniej,

4. okolicy wpustu,

52. Haemobilia to:

1. przeciek żółci do układu krwionośnego,

2. krwawienie z miąższu wątroby do dróg żółciowych,

3. podwyższony poziom bilirubiny we krwi,

4. podwyższony poziom żelaza w żółci,

53. Dwuczasowe pęknięcie śledziony polega na:

1. pęknięciu torebki po dwukrotnym urazie,

2. pęknięciu torebki w pierwszej kolejności z następczym samoistnym zatrzymaniem krwawienia przez skrzep,

3. powstaniu krwiaka podtorebkowego w pierwszej kolejności a następnie pęknięciu torebki do jamy otrzewnej,

4. pęknięciu torebki w dwóch różnych miejscach w różnym czasie,

54. Pojawienie się objawów otrzewnowych po urazie tępym brzucha jest wskazaniem do:

1. intensywnej antybiotykoterapii,

2. stałego monitoringu w warunkach OIOM,

3. laparotomii w trybie pilnym,

4. szczegółowej diagnostyki a w przypadku nie rozpoznania uszkodzenia narządu jamy brzusznej, obserwacji w warunkach OIOM,

55. Miejscem wprowadzenia cewnika podczas diagnostycznego płukania jamy otrzewnej u

pacjenta po urazie jest punkt położony:

1. w połowie odległości pomiędzy kolcem biodrowym przednim górnym a pępkiem,

2. ok. 2cm poniżej pępka w linii pośrodkowej,

3. ok. 2 cm powyżej pępka w linii pośrodkowej,

4. ok. 2 cm do boku od pępka,

56. Szybkim wskaźnikiem krwotoku u pacjenta po urazie brzucha nie jest:

1. spadek ciśnienia krwi,

2. wzrost tętna,

3. spadek morfologii krwi,

4. bladość powłok,

1

---