PRZEDSIĘBIORCA JEDNOOSOBOWY
(osoba fizyczba prowadząca we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły działalność gospodarczą i zawodową)
Możliwości samodzielnego działania osoby fizycznej:
· osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą (wpisana do EDG)
· utworzenie jednoosobowej sp. z o.o. (tu przedsiębiorcą oczywiście jest spółka, a nie osoba fizyczna)
· status przedsiębiorcy ma wspólnik spółki cywilnej (w zakresie wykonywanej przez niego działalności gosp.)
# Do jednoosobowego przedsiębiorcy stosuje się przepisy dot. przedsiębiorców w ogóle, jednak z kilku powodów jego sytuacja jest wyjątkowa:
a) zgłoszenie do EDG,
b) posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych lub ewentualnie ograniczonej zdolności do cz.pr i wtedy czynności dokonuje przedstawiciel ustawowy,
c) wpływ małżonka na podejmowane czynności à wymóg zgody przy czynnościach rozporzadzających dot. majątku wspólnego
d) nieograniczona odpowiedzialność osobista
Cechy (wg usdg):
a) prowadzenie przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym
b) zarobkowy charakter działalności
c) również działalność zawodowa (wolne zawody)
d) wykonywanie działalności w sposób ciągły i zorganizowany
e) kryterium przedmiotowe: zawodowe występowanie we własnym imieniu = profesjonalne wykonywanie działalności (zw. z określonym poziomem wiedzy i umiejętności)
ROZPOCZĘCIE działalności gospodarczej:
# uzyskanie statusu przedsiębiorcy - poprzez wpis do EDG; wpis ten jest obowiązkiem przedsiębiorcy i stanowi warunkek podjęcia działalności gospodarczej
# jak inni obowiązek uzyskania wymaganych zezwoleń, licencji, koncesji + REGON, NIP i cała reszta
ZAKOŃCZENIE PROWADZENIA działalności gospodarczej:
1) zaprzestanie prowadzenia dział. gosp. + wykreślenie z EDG
2) prawomocne orzeczenie sądu zakazujące osobie fiz. prowadzenia określonej dział. gosp.
3) uchylenie koncesji / zezwolenia
4) upadłość
5) wniesienie przedsiębiorstwa do spółki jako aportu + wykreślenie z EDG
Wymień kategorie podmiotów zaliczanych ustawowo do przedsiębiorców
Są to wykonujące działalność gospodarczą w celach zarobkowych i we własnym imieniu:
a) osoby fizyczne
b) osoby prawne
c) inne jednostki organizacyjne które nie posiadają osobowości prawnej jednak przepisy prawa przyznają im zdolność prawną
Wymień podstawowe systemy utrwalania danych o przedsiębiorcach.
a) ogólny system identyfikacji i klasyfikacji podmiotów gospodarki narodowej (REGON)-
b) system ewidencji przedsiębiorców
c) system rejestracji podatkowej
d) wewnętrzny system ewidencyjno informacyjny przedsiębiorstw państwowych i innych podmiotów gospodarki narodowej
e) rejestry sądowe (KRS)
f) inne
Jakie funkcje pełni KRS przedsiębiorców?
a) funkcja informacyjna- jest zbiorem wiarygodnych, powszechnych danych o zarejestrowanych przedsiębiorcach
b) funkcja legalizacyjna- wpis legalizuje byt przedsiębiorcy (czyli bez wpisu też istnieje, ale działa nielegalnie)
c) kreacyjno- prawna
d) konwalidacyjna (sanująca, uzdrawiająca)
11. Jakie rejestry składają się na KRS?
a) rejestr przedsiębiorców
b) rejestr stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej
c) rejestru dłużników niewypłacalnych
Jaki organ prowadzi ewidencję działalności gospodarczej osób fizycznych.
Ewidencję działalności gospodarczej prowadzi gmina właściwa dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, a wpisu do ewidencji dokonuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, który jest organem ewidencyjnym. Miejscem zamieszkania przedsiębiorcy jest miejscowość, w której przebywa przedsiębiorca z zamiarem stałego pobytu.
Z jakim momentem osoba fizyczna zyskuje status przedsiębiorcy?
Osoba fizyczna staje się przedsiębiorcą w momencie wpisu ewidencji działalności gospodarczej i rozpoczęcia działalności gospodarczej, do której podjęcia konieczny jest ów wpis do ewidencji działalności gospodarczej.
Pojęcie i funkcje spółki cywilnej.
Art. 860. § 1. Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
§ 2. Umowa spółki powinna być stwierdzona pismem.
Istotnymi postanowieniami umowy spółki cywilnej są zatem:
a) dążenie do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego
b) działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
Spółka cywilna jest prawno- organizacyjna formą współdziałania gospodarczego osób. Może być założona dla każdego celu gospodarczego; jednorazowego lub długotrwałego, w celu osiągnięcia zysku lub nie. Spółka ta nie ma zdolności prawnej, dlatego działalność gospodarczą prowadzą wspólnicy spółki cywilnej.
Prawa i obowiązki wspólników spółki cywilnej.
a) każdy ze wspólników jest zobowiązany i uprawniony do prowadzenia spraw spółki
Art. 865. § 1. Każdy wspólnik jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw spółki.
§ 2. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy, które nie przekraczają zakresu zwykłych czynności spółki. Jeżeli jednak przed zakończeniem takiej sprawy chociażby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej prowadzeniu, potrzebna jest uchwała wspólników.
§ 3. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników wykonać czynność nagłą, której zaniechanie mogłoby narazić spółkę na niepowetowane straty.
b) Art. 866. W braku odmiennej umowy lub uchwały wspólników każdy wspólnik jest umocowany do reprezentowania spółki w takich granicach, w jakich jest uprawniony do prowadzenia jej spraw.
c) Art. 867. § 1. Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach.
§ 2. Ustalony w umowie stosunek udziału wspólnika w zyskach odnosi się w razie wątpliwości także do udziału w stratach.
d) Art. 868. § 1. Wspólnik może żądać podziału i wypłaty zysków dopiero po rozwiązaniu spółki.
§ 2. Jednakże gdy spółka została zawarta na czas dłuższy, wspólnicy mogą żądać podziału i wypłaty zysków z końcem każdego roku obrachunkowego.
e) Art. 869. § 1. Jeżeli spółka została zawarta na czas nie oznaczony, każdy wspólnik może z niej wystąpić wypowiadając swój udział na trzy miesiące naprzód na koniec roku obrachunkowego.
§ 2. Z ważnych powodów wspólnik może wypowiedzieć swój udział bez zachowania terminów wypowiedzenia, chociażby spółka była zawarta na czas oznaczony. Zastrzeżenie przeciwne jest nieważne.
f) Art. 874. § 1. Z ważnych powodów każdy wspólnik może żądać rozwiązania spółki przez sąd.
Zasady odpowiedzialności za zobowiązania spółki cywilnej.
a) Art. 864. Za zobowiązania spółki wspólnicy odpowiedzialni są solidarnie.
Art. 366. § 1. Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).
§ 2. Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.
b) Odpowiedzialność ta ma charakter subsydiarny tzn. wierzyciel spółki może rządac zaspokojenia swej wierzytelności z majątku osobistego któregokolwiek ze wspólników z osobna, kilku z nich lub wszystkich naraz dopiero gdy egzekucja z majątku spółki okaże się niemożliwa.
c) każdy ze wspólników odpowiada za zobowiązania spółki nie tylko majątkiem spółki, ale także majątkiem osobistym
d) wspólnik, który przystąpił do już istniejącej spółki, nie odpowiada solidarnie z pozostałymi wspólnikami za zobowiązania spółki powstałe przed data jego przystąpienia do spółki. Z kolei osobista odpowiedzialność wspólnika, który wystąpił ze spółki, trwa nadal, lecz ogranicza się do zobowiązań spółki zaciągniętych przed jego wystąpieniem.
e) wszelkie odmienne postanowienia dotyczące odpowiedzialności wspólników spółki cywilnej nie wywierają skutków wobec osób trzecich.
Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.
Stowarzyszenie może zostać utworzone w każdym celu prawnie dozwolonym pod warunkiem, że nie będzie to cel komercyjny, zarobkowy. Stowarzyszenie może ograniczać zakres swojej działalności wyłącznie do działania na rzecz swoich członków, a jego działalność nie musi być społecznie użyteczna.
Fundacja potrzebuje majatku określonego w akcie zalozycielskim przez założycieli, a w przypadku stowarzyszenia majątek nie jest konieczny. W przypadku fundacji to zarząd podejmuje większość decyzji w przypadku stowarzyszenia czlonkowie maja większą wladzę.
Rejestracja jest podobna i koszt jej wynosi 250 zł (jesli podmiot nie będzie prowadził dzialalności gospodarczej ) lub 1500 zł (opłata za wpis w KRS i ogłoszenie wpisu w MSiG).
Inne są organy nadzoru.
Jak założyć fundację:
Fundacja - forma prawna organizacji pozarządowej, której istotnym substratem jest kapitał przeznaczony na określony cel oraz statut zawierający reguły dysponowania tym kapitałem. Fundacje są po stowarzyszeniach w Polsce drugą co do popularności formą prawną wśród organizacji pozarządowych. W Polsce nie jest prawnie dopuszczona forma fundacji w prawdziwych, to znaczy fundacji interesu prywatnego, potocznie zwanych fundacjami rodowymi lub rodzinnymi. Fundacja zarządza majątkiem, który posiada, oraz ewentualnie go powiększa. Statut może przewidywać kumulowanie zysków fundacji aż do osiągnięcia określonej wartości lub poziomu pozwalającego na wypłatę beneficjentom świadczeń o określonej wysokości. Według polskiego prawa Fundacja jest zakładem (osobą prawną typu zakładowego), a więc - w odróżnieniu od np. stowarzyszeń, związków zawodowych, partii, samorządów zawodowych i innych korporacji - nie ma członków (jest bezosobowa). Jest przez to bardziej niezależna niż korporacja od osób fizycznych, o celu, majątku, zasadach działania decyduje jej twórca.
Fundacja zarejestrowana w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) to jedna z form prowadzenia działalności społecznej.
Aby powstała fundacja konieczny jest fundator, który przeznacza pewien majątek na publicznie użyteczny cel. Fundator określa też majątek przeznaczony na ten cel, czyli tzw. fundusz założycielski. To, jaki jest cel i wysokość majątku fundacji przeznaczanego na realizację tego celu są najważniejszymi warunkami związanymi z utworzeniem fundacji.Fundator może samodzielnie szczegółowo określić zasady działania i inwestowania fundacji albo pozostawić to do decyzji jej zarządu.
Cel, dla którego możemy powołać fundację, powinien być społecznie lub gospodarczo użyteczny, zgodny z podstawowymi interesami Rzeczpospolitej Polskiej w szczególności takim jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami (art. 1). Wyrażenie „w szczególności” oznacza, że wymienione w ustawie, a przywołane wyżej cele, są podane jedynie dla przykładu. Oznacza to w praktyce, że fundacja może realizować dowolne cele charytatywne lub społeczne czy też gospodarczo użyteczne pod warunkiem jednak, że mają one charakter publiczny. Czasem może wydawać się, że cel dla którego chcielibyśmy powołać fundację, jest jak najbardziej użyteczny, np. pomoc finansowa w formie wieloletniego stypendium dla osieroconego dziecka. Jednak cel wyżej podany nie ma charakteru publicznego. Dlatego też ważne jest, aby określając zakres działań organizacji pamiętać, że fundacja nie powinna być tworzona w celu zaspokojenia prywatnego, osobistego dobra fundatora lub jakiejkolwiek innej osoby, lecz dla dobra ogólnego. Cechą charakterystyczną fundacji jest niedochodowość celu, dla którego została ona ustanowiona. Zgodnie z zapisami ustawy, fundator oprócz określenia celu fundacji, powinien przeznaczyć na rzecz fundacji, na realizację tego celu, pewien majątek. Na ten tzw. fundusz założycielski składać się mogą pieniądze, papiery wartościowe, rzeczy ruchome i nieruchome oddane na własność fundacji. Majątek przeznaczony na realizację celu fundacji powinien umożliwić jej rozpoczęcie działań. Decyzję, co do wysokości funduszu założycielskiego podejmuje fundator.
Niezbędne dla powołania fundacji są:
1. Wola fundatora aby założyć fundację, wyrażona w tzw. akcie fundacyjnym.
2. Opracowanie statutu, czyli dokumentu określającego organizację i sposób działania fundacji
3. Złożenie wniosku rejestrowego o wpisanie fundacji do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS)
4. Wpisanie fundacji do KRS.
Akt fundacyjny (założycielski) to oświadczenie woli zmierzające do ustanowienia fundacji, określające cel fundacji i majątek przeznaczony na realizację tego celu. Prawo wymaga, żeby oświadczenie miało formę aktu notarialnego, dlatego fundator składa je przed notariuszem (wyjątkiem jest sytuacja, kiedy ustanowienie fundacji następuje w testamencie - art. 3 ust. 1-3). Jeśli fundatora reprezentowałby pełnomocnik, to osoba ta musi mieć pełnomocnictwo ustanowione również w formie aktu notarialnego (art. 99 par. 1 k.c. w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy o fundacjach). Na złożenie wniosku o zarejestrowanie fundacji mamy 7 dni od daty podpisania aktu notarialnego, czyli od daty zaistnienia zdarzenia uzasadniającego wpis.
Jak założyć Stowarzyszenie?
Stowarzyszenie to organizacja społeczna (zrzeszenie) powoływana przez grupę osób mających wspólne cele lub zainteresowania. Specjalnymi odmianami stowarzyszeń, oddzielnie skodyfikowanymi i mającymi specjalne cele, są w Polsce partie polityczne, komitety wyborcze, związki wyznaniowe, organizacje pracodawców, związki zawodowe, cechy rzemieślnicze. Cechą wspólną wszystkich tych organizacji jest działalność niezarobkowa.
Stowarzyszenie może być zwykłe i zarejestrowane w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). A to trzy najważniejsze kroki do założenia stowarzyszenia zarejestrowanego w KRS:
1. Stowarzyszenie jest zakładane na zebraniu założycielskim przez co najmniej 15 osób, które stają się członkami założycielami stowarzyszenia.
2. Na zebraniu założycielskim członkowie podejmują uchwały o:
- powołaniu organizacji,
- wyborze komitetu założycielskiego ,
- uchwaleniu statutu ,
- mogą też wybrać zarząd i komisję rewizyjną.
3. Następnie komitet założycielski składa wniosek (razem z wymaganymi załącznikami) o rejestrację stowarzyszenia do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do KRS.
4. Omów tryb ewidencji działalności gospodarczej w prawie polskim.
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą nie podlegają wpisowi do KRS, lecz to ewidencji działalności gospodarczej.
Ewidencję prowadzi gmina właściwa dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy, jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej. Miejscem zamieszkania jest miejscowość, w której przebywa przedsiębiorca z zamiarem stałego pobytu.
Organem ewidencyjnym jest wójt, burmistrz, prezydent miasta. Ewidencję prowadzi się w systemie informatycznym. Ewidencja jest jawna. Każdy ma prawo dostępu do danych zawartych w ewidencji i do przeglądania akt ewidencyjnych przedsiębiorcy wpisanego do ewidencji. Domniemywa się, że dane wpisane do ewidencji są prawdziwe. Wpis do ewidencji jest dokonywany na wniosek, chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z urzędu. Wpisem do ewidencji jest również wykreślenie albo zmiana wpisu. Wniosek o wpis do ewidencji składa się na formularzu zgodnym z określonym wzorem urzędowym. Składając wniosek, wnioskodawca uiszcza opłatę. Organ ewidencyjny wydaje decyzję o wpisie. Decyzję o wpisie do ewidencji wydaje się niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia wpływu wniosku.
Organ ewidencyjny wydaje decyzję o odmowie wpisu, gdy:
1) wniosek dotyczy działalności nieobjętej przepisami ustawy;
2) wniosek został złożony przez osobę nieuprawnioną;
3) prawomocnie orzeczono zakaz wykonywania określonej we wniosku działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę.
Organ ewidencyjny może wykreślić z urzędu wpis zawierający dane niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, po uprzednim wezwaniu przedsiębiorcy do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni.
5. Wyjaśnij rolę i znaczenie KRS-u.
KRS ma decydujące znaczenie dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania obrotu gospodarczego. Zaczął funkcjonować z dniem 1.1.2001 roku, a wprowadzony został ustawami z 20.08.1997 roku: o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz Przepisy wprowadzające ustawę o KRS.
KRS to urzędowy wykaz podmiotów, zawierający istotne informacje (dane) dotyczące tych podmiotów.
Rejestr jest jawny - każdy kto ma w tym interes ma prawo wglądu do rejestru i zapoznania się z informacjami, które się tam znajdują. Ponadto z rejestrem jest związana zasada domniemania prawdziwości danych, która oznacza, że każda informacja w KRS jest prawdziwa.
Rejestr prowadzą w systemie informatycznym sądy rejonowe (sądy gospodarcze), obejmujące swoją właściwością obszar województwa lub jego część.
Organami pomocniczymi sądów rejestrowych są gminy, które:
- udostępniają formularze wniosków umożliwiających rejestrację spółek jawnych
- zapewniają dostęp do informacji o wysokości opłat, sposobie ich uiszczania oraz o właściwości miejscowej sądów rejestrowych
- zapewniają wgląd do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD).
Minister Sprawiedliwości tworzy Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, zwaną Centralną Informacją, z oddziałami przy sądach rejestrowych, której zadaniem jest: wydawanie odpisów, wyciągów i zaświadczeń.
6. Jakie znasz rodzaje rejestrów w KRS-ie.
Rejestr składa się z 3 niezależnych od siebie rejestrów:
1) rejestru przedsiębiorców,
2) rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej,
3) rejestru dłużników niewypłacalnych.
REJESTR PRZEDSIĘBIORCÓW - wpisuje się do niego:
- spółki jawne i europejskie zgrupowania interesów gospodarczych
- spółki partnerskie
- spółki komandytowe
- spółki komandytowo-akcyjne
- spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
- spółki akcyjne
- spółki europejskie
- spółdzielnie i spółdzielnie europejskie
- przedsiębiorstwa państwowe
- jednostki badawczo-rozwojowe
- przedsiębiorców określonych w przepisach o zasadach prowadzenia na terytorium RP działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne, zwane przedsiębiorstwami zagranicznymi
- towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych
- inne osoby prawne, jeżeli wykonują działalność gospodarczą i podlegają obowiązkowi wpisu do rejestru
- oddziały przedsiębiorców zagranicznych działających na terytorium RP
- główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń.