Informatyka w turystyce i rekreacji, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI


Informatyka w turystyce i rekreacji

Pytania na egzamin, dla MSU II rok

1. Scharakteryzuj systemy MRP

Planowanie zapotrzebowania materiałowego (ang. Material requirements planning (MRP)) - jest to zbiór technik, które pomagają w zarządzaniu procesem produkcji. Techniki te często wspomagane są odpowiednimi aplikacjami komputerowymi.

Głównym celem jest zmniejszenie nakładów finansowych potrzebnych przez organizację produkcyjną. Jest to osiągane przez optymalizację zapasów oraz samego procesu produkcyjnego.

Do systemu wprowadza się informację o zaplanowanej produkcji, lub wielkość sprzedaży lub przyjętych zamówieniach na wyroby gotowe. Na tej podstawie system planuje produkcję poszczególnych elementów oraz dostawy podzespołów i materiałów. Planowanie może być wykonane wprzód lub wstecz (tzn. od zadanego dnia obliczenie, kiedy wymagana produkcja zostanie wykonana lub kiedy trzeba rozpocząć proces aby uzyskać wymaganą produkcję na zadaną datę). System przewiduje czasy produkcyjne, czasy dostaw. W procesie planowania może następować optymalizacja kosztów, czasu wykonania, opłacalności. Do różnych typów produkcji stosuje się inne algorytmy obliczeń.

Cele MRP

2. Scharakteryzuj systemy MRP II

Planowanie Zasobów Produkcyjnych (ang. MRP II - Manufacturing Resource Planning. W celu odróżnienia od zwykłego MRP konieczne jest dodawanie rzymskiej liczby II, gdyż rozwinięcie tego skrótu jest inne.)

Model MRP II w stosunku do MRP został rozbudowany o planowanie zdolności produkcyjnych (CRP) oraz o elementy związane z procesem sprzedaży i wspierające podejmowanie decyzji na szczeblach strategicznego zarządzania produkcją. Poza materiałami związanymi bezpośrednio z produkcją, MRP II uwzględnia także materiały pomocnicze, zasoby ludzkie, pieniądze, czas, środki trwałe i inne.

Amerykańskie stowarzyszenie sterowania produkcją i zapasami (APICS), które opracowało w latach 60. algorytm MRP i następnie rozwinięło go do tzw. MRP w zamkniętej pętli (MRP closed loop), a dalej do MRP II, oficjalnie ogłosiło w roku 1989 dokument „MRP II Standard System”[1]. Dokument ten opisuje funkcje, jakie powinien realizować system klasy MRP II:

Koncepcja MRP II została później rozbudowana do MRP II+ oraz ERP. Obecnie pod pojęciem MRP II rozumiemy zarówno rozbudowany algorytm do planowania produkcji i zapotrzebowania na zasoby, jak i standard opracowany przez APICS, w którym centralne miejsce zajmuje algorytm MRP II.

3. Scharakteryzuj systemy CRM

Zarządzanie relacjami z klientami lub System relacji z klientami (CRM (ang.) Customer Relationship Management) to zestaw narzędzi i procedur istotnych w zarządzaniu kontaktami z klientami.

CRM należy traktować nie tylko jako narzędzie, ale jako część strategii i filozofii biznesu, gdzie stały kontakt i zadowolenie klienta jest kluczową wartością. Istotną kwestią jest zapewnienie jednolitego systemu we wszystkich procesach biznesowych - od początku procesu sprzedaży poprzez serwis do sporządzania odpowiednich statystyk wykorzystywanych przy tworzeniu portfela produktów.

Sam sposób komunikacji dla systemu CRM nie jest sprawą pierwszoplanową, a jedynie narzędziem. Systemy CRM obudowane są w różnorodne moduły komunikacji.

Sprawne działanie systemu CRM nie byłoby możliwe bez systemów baz danych i systemów informatycznych.

Uwaga! Tego samego skrótu (CRM) używa się również względem Marketingu zaangażowanego społecznie (Cause Related Marketing).

CRM to nie jest system informatyczny, tylko jak określa to wielu praktyków jest przyjętą strategią, filozofią działania przedsiębiorstwa, która ma na celu poprawę kontaktów z klientami, przez co możliwy jest dynamiczniejszy rozwój przedsiębiorstwa i lepsza realizacja wyznaczonego celu - osiągniecie zysku.

Zastosowania systemów "klasy CRM"


Z
front-office różnych systemów CRM spotykamy się codziennie np. korzystając z Błękitnej Linii TP S.A.. Jest to przykład wykorzystania CRM w tzw. Call center. Klient dzwoniąc na infolinię, po podaniu swoich danych jest identyfikowany przez obsługującą go osobę, która uzyskuje te dane z systemu CRM.

Z (back-office), korzysta z danych mających swe źródło w systemach transakcyjnych. Dane te pochodzą głównie z działów sprzedaży, marketingu, serwisu. Na jego podstawie możliwe jest uzyskanie materiału analitycznego, który stanowi podstawę do dalszych działań.

Systemy "klasy CRM" są często integralną częścią całego systemu informatycznego. Przykładem może być połączenie w systemach SAP systemu CRM z systemem R/3. Mamy tu możliwość tworzenia dokumentów sprzedaży w systemie CRM i przekazywania informacji o tych dokumentach do systemu R/3, w którym może się odbywać dalsza część procesu biznesowego (jak np. zamówienie części potrzebnych do wytworzenia sprzedawanego produktu czy chociażby część procesu związanego z dostawą, czyli generowanie dokumentów sprzedaży). Oznacza, to, że każdy obszar działalności dzięki tym systemom może być ze sobą zintegrowany.

Systemy CRM często wykorzystywane są też w firmach korzystających z sieci mobilnych sprzedawców. Jest to możliwe dzięki takim funkcjom jak Mobile Sales. Na przenośnych komputerach sprzedawców instalowane są aplikacje pozwalające na synchronizację z centralnym systemem CRM. Łączą się oni co jakiś czas z systemem centralnym, dzięki czemu zmienione przez nich dane bądź informacje o nowych klientach przesyłane są do centralnego systemu. Z drugiej strony dostarczane są aktualizacje danych, w zależności od tzw. subskrypcji. Do każdego sprzedawcy możemy przypisać inne subskrypcje. Subskrypcje mają zminimalizować transfer danych do niezbędnego minimum (np. sprzedawcy działającego na terenie Polski północnej nie są dostarczane informacje o klientach z z Polski południowej).

Systemy "klasy CRM" ułatwiają stworzenie klasyfikacji klientów z podziałem, np na klientów kluczowych (przynoszących zasadniczy zysk) i klientów mniej opłacalnych, a czasem nawet nieopłacalnych (generujących zbyt małe zyski lub wręcz straty). Tej klasyfikacji dokonuje się m.in. poprzez: analizę RFM, analizę LVT, macierz możliwego do osiągnięcia zysku (profit opportunity cycle), analiza opłacalności relacji klient - produkt

Po dokonaniu klasyfikacji klientów i produktów na odpowiednie grupy, przedsiębiorstwo w stosunku do nich podejmuje odpowiednią decyzję. I tak, wskazuje się na następujące, możliwe do realizacji (najkorzystniejsze), alternatywne rozstrzygnięcia: - przekonanie nieopłacalnych klientów do rezygnacji z dalszej współpracy lub przekonanie ich do zakupu produktów wysoko opłacalnych dla przedsiębiorstwa, - zwiększenie ceny za mało opłacalne produkty lub wycofanie ich z rynku.

Architektura CRM

Istnieją trzy istotne elementy dla systemu CRM:


Od strony technicznej system CRM składa się z trzech warstw: serwera a
plikacji, serwera baz danych i warstwy interfejsu.

Związek z klientem

Wszystkie relacje związane z danym klientem określamy mianem związku. Składa się z epizodów, które dzieli się na:

Narzędzia CRM

4. Scharakteryzuj systemy ERP

ERP (ang. Enterprise Resource Planning - Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa) to termin będący określeniem na klasę systemów informatycznych, na które składa się zbiór współpracujących ze sobą aplikacji (modułów). Systemy te służą do wspomagania zarządzania znacznej ilości działań wykonywanych w przedsiębiorstwie lub grupy współpracujących ze sobą przedsiębiorstw poprzez gromadzenie oraz umożliwienie wykonywania operacji na zebranych danych[1]. Wspomaganie to może obejmować wszystkie lub część szczebli zarządzania i ułatwia optymalizację wykorzystania zasobów oraz zachodzących procesów przedsiębiorstwa.

Systemy ERP są rozwinięciem systemów MRP II. Podstawowym ich elementem jest baza danych, która zazwyczaj jest wspólna dla wszystkich pozostałych modułów. Moduły te zwykle obejmują następujące obszary:[1]

W skład systemów ERP mogą wchodzić również inne moduły, jak np. moduł zarządzania transportem, controlling, czy zarządzanie projektami. Systemy ERP są dosyć elastyczne i umożliwiają dopasowanie ich do specyfiki poszczególnych przedsiębiorstw, m.in. dlatego, iż poszczególne moduły mogą być wzajemnie niezależne od siebie (tzn. mogą pracować bez obecności innych modułów).

Systemy te zazwyczaj pozwalają też na ustalenie uprawnień dostępu dla poszczególnych użytkowników. Inną cechą charakterystyczną systemów jest umożliwienie użytkownikom wykonania procesu planowania "z dołu do góry" (ang. bottom-up replannig), czyli możliwości wprowadzania zmian (nanoszenia poprawek, rozpatrywania alternatywnych rozwiązań) w rozwiązaniach zaproponowanych przez system (np. zmiana wielkości partii dostawczej)[1].

5. Scharakteryzuj systemy ZSI

Zintegrowany system informatyczny (ang. integrated system) - najbardziej merytorycznie i technologicznie zaawansowana klasa systemów informatycznych wspomagających zarządzanie w przedsiębiorstwach i instytucjach. Optymalizuje procesy zarówno wewnętrzne, jak i zachodzące w najbliższym otoczeniu poprzez oferowanie gotowych narzędzi. Narzędzia te służą do automatyzacji wymiany danych pomiędzy działami przedsiębiorstwa oraz pomiędzy przedsiębiorstwem a innymi podmiotami biznesowymi z jego otoczenia (np. kooperantami, dostawcami, odbiorcami, bankami, urzędami skarbowymi).

Głównymi cechami są: kompleksowość funkcjonalna, integracja danych i procedur, elastyczność funkcjonalna i strukturalna, zaawansowanie merytoryczne i technologiczne oraz otwartość.

Wśród tendencji rozwojowych należy wskazać:

6. Scharakteryzuj systemy DSS

Decision Support Systems (DSS) - systemy wspomagające podejmowanie decyzji. Aplikacje dostarczające informacji i wiedzy, wykorzystywane głównie przez kierownictwo średniego i wysokiego szczebla oraz analityków korporacyjnych. W efekcie wykorzystania systemów DSS uzyskujemy raporty i zestawienia, które dostarczane są kierownictwu w ramach systemów informowania kierownictwa EIS (Executive Information Systems). Dlatego też często systemy DSS określane są jako specjalizowana forma EIS.

Od końca lat 80. rozwija się też w różnych gałęziach przemysłu tzw. wysokiego ryzyka, medycynie i dla zarządzania zagrożeniami "inteligentne" DSS (IDSS) wykorzystujące technologie sztucznej inteligencji, systemy ekspertowe oraz modelowanie operacyjne i kognitywistyczne procesów decyzyjnych. Celem tych systemów jest zastępowanie lub wspomaganie złożonych lecz już dobrze zdefiniowanych funkcji rozumowania.

Samo pojęcie „Systemy Wspomagania Decyzji” pierwszy raz opisał w swojej pracy doktorskiej S.Morton w 1971r. Nazwę DSS(Decision Support Systems - Systemy Wspomagania Decyzji) utrwalono na początku lat 80-tych w USA, Europie, również w Polsce. Wraz z pojawieniem się mikrokomputerów budowa SWD(Systemy Wspomagania Dedyzji) nabrała rozmachu i przyspieszenia. Koszty wdrożenia systemu wahają się w granicach od kilku tysięcy do kilku milionów złoty w zależności od rodzaju systemu, jego wielkości i ilości modułów.

Ewolucja DSS

Przez ostatnie 10 lat zmieniała się nazwa programów wspomagających decyzję - od EIS (Executive Information Systems) poprzez DSS (Decision Support Systems) aż do systemów BI (Business Inelligence). Programy EIS - systemy informowania kierownictwa - były zwykle budowane przez zespoły programistów przy użyciu języka C++ lub 4GL aby umożliwić menedżerom i szefom firm łatwe i proste otrzymywanie wybranych informacji o kondycji ich przedsiębiorstwa. W wielu przypadkach aplikacje EIS miały predefiniowane zestawy zapytań, wyposażone w szereg parametrów ustawianych przez użytkownika. Rezultatem zapytań były tabele lub wykresy. Działalność aplikacji EIS była ograniczona tylko do tych zastosowań, które określili wcześniej programiści. Rodzaj informacji jakie dostarczały EIS dotyczył zwykle sprzedaży ogólnej, sprzedaży poszczególnych produktów czy liczby produktów sprzedanych w okresie rozliczeniowym. Jakiekolwiek nietuzinkowe pytania biznesowe, wymagające głębszych analiz wymagały skorzystania z usług zakładowego informatyka, który pisał zapytania w języku SQL i formatował odpowiedzi w formie raportu.

Aplikacje DSS - systemy wspomagania podejmowania decyzji - należały do pierwszej generacji oprogramowania, które w sposób dynamiczny generowały zapytania SQL w celu uzyskania takiej informacji, jaką użytkownik DSS chce zobaczyć. Pozwalają one w sposób efektywny wyodrębnić dane z relacyjnej bazy danych bez konieczności zrozumienia czy nauczenia się pisania skryptów SQL. W odróżnieniu od aplikacji EIS, programy DSS mogły dotyczyć różnych zastosowań, pod warunkiem, że ich opis był przechowywany w relacyjnej bazie danych. Na dodatek użytkownik DSS mógł zadawać pytania w szerokim zakresie zastosowań w biznesie, a uzyskane informacje-odpowiedzi mógł w prosty sposób formatować w bardziej zrozumiałe prezentacje. Pytania zadawane przez użytkowników DSS mogą dotyczyć o wiele bardziej złożonych spraw, niż to co oferował EIS. I tak w aplikacji DSS możemy zadawać pytania takie, jak: Jak wielu klientów korzysta z usług firmy? Jaki jest najlepiej sprzedający się produkt? Jaki jest najgorzej sprzedający się produkt? Uwieńczeniem ewolucji zmian oprogramowania DSS stały się pierwsze aplikacje BI (Business Intelligence) czyli systemy dostarczające kompleksowych informacji, wspierające podejmowanie decyzji na wszystkich szczeblach zarządzania przedsiębiorstwem. Tego typu aplikacje oparte na interfejsach sieciowych pozwalają użytkownikowi łatwo wybierać interesujące go dane z jednego lub wielu źródeł i mogą dotyczyć wielu zastosowań - a wszystko po to, żeby służyć pomocą we właściwym podejmowaniu decyzji na poziomie zarządzania przedsiębiorstwem. W skład aplikacji BI wchodzą: DSS, aplikacje przeznaczone do przetwarzania online (OLAP), aplikacje do tworzenia statystyk oraz aplikacje do analizy związków między danymi (data mining - eksploracja danych) - korelacji, związków przyczynowo-skutkowych itp.

7. Scharakteryzuj systemy WMS

Web Map Service (WMS) - stworzony przez Open Geospatial Consortium (OGC) międzynarodowy standard internetowego serwisu do tworzenia i udostępniania map. Mapy te są renderowane na podstawie danych geograficznych zawartych najczęściej w bazie danych (np. PostGIS) lub w plikach (np. GML, ESRI shapefile) i wyświetlane najczęściej w takich formatach jak GIF, JPEG, PNG. Jeden serwis może oferować kilka warstw tego samego obszaru prezentując jednak różne dane (np. rzeki, line kolejowe, podział administracyjny, itd.).

Zasada działania

W celu zobaczenia map użytkownik łączy się z serwerem WMS przy pomocy specjalnego programu - klienta WMS. Klient pobiera z serwera metadane, w których znajduje się lista dostępnych warstw, obsługiwane formaty, systemy współrzędnych itp. Użytkownik wybiera interesujące go warstwy, a program wysyła do serwera zapytanie o gotowy wycinek mapy o zadanych wymiarach i położeniu.

8. Scharakteryzuj systemy MPS

System MPS jest zaawansowanym narzędziem internetowym, opartym o najnowsze technologie, zajmującym się zarządzaniem treścią na stronach WWW. Wystarczy podstawowa wiedza informatyczna, by bez żadnych dodatkowych środków móc edytować własny serwis internetowy.

Administracja systemem odbywa się w odpowiednim panelu, do którego dostęp mają jedynie upoważnieni administratorzy. Mogą mieć oni pełne (superadmin) lub ograniczone uprawnienia.

Obsługa systemem MPS jest wyjątkowo prosta, pomimo wielu dodatkowych, skomplikowanych funkcji. Dzięki nim, witryna staje się dynamiczna, atrakcyjna i uniwersalna, wyróżniająca się z ogółu konkurencyjnych stron WWW.

Dodawanie i aktualizowanie danych opiera się na zaawansowanym edytorze tekstu (WYSYWIG), w którym można formatować tekst, tworzyć tabele, wprowadzać wypunktowania itp. Praca w nim wygląda bardzo podobnie jak w popularnych edytorach tekstowych, np. Microsoft Word.

System MPS jest wyjątkowo elastyczny. Jego konstrukcja pozwala na nieograniczoną rozbudowę. Może posłużyć jako fundament małych, średnich, ale także dużych serwisów internetowych.

9. Scharakteryzuj systemy ADC

ADC - (Automatic Data Capture) jest to automatyczne gromadzenie danych, pojęcie mocno związane z logistyką, obejmujące automatyczne identyfikowanie danych, na ogół z wykorzystaniem kodów kreskowych i ich przekazywanie do systemu informatycznego celem dalszego przetwarzania, wspomaga realizację SCM.

10. Podaj definicje systemów GDS

11. Podaj definicje systemów CRS

12. Wymien funkcje systemów GDS/CRS

CRS i GDS
wprowadzenie
CRS - Postawienie problemu
Podstawowe zadanie operatorów podróży:
zakup pojedynczych elementów podróży i tworzenie pakietów.
Podstawowe zadanie biur podróży:
sprzedaż wyjazdów i pakietów turystycznych.
wniosek:
operatorzy podróży i biura podróży muszą ze sobą współpracować.

CRS - System łączy dwa światy:
Producentów usług turystycznych:
-linie lotnicze
-wypożyczalnie samochodów
-hotele
-operatorzy podróży
-inni producenci,
i sprzedawców tych usług:
-agencje turystyczne
-biura podróży
-punkty sprzedaży linii lotniczych
-inne punkty sprzedaży.

System CRS (GDS) - to system komputerowy, którego zadaniem jest stworzenie warunków do komunikacji między producentami usług turystycznych i ich odbiorcami.
Systemy CRS zbierają i porządkują informacje:
-czas przylotów i odlotów samolotów,
-opis tras lotu, międzylądowania,
-ilość miejsc wolnych, rezerwacje,
-klasy taryfowe, taryfy lotu,
-czas lotu,
-In-Flight-Service,
-ilość miejsc wolnych w hotelach, rezerwacje,
-ceny miejsc w hotelach,
-wynajmowanie pomieszczeń konferencyjnych,
-połączenia pociągowe,
-dostępność samochodów do wynajęcia,
-ceny samochodów do wynajęcia,
-połączenia autobusowe między lotniskiem i okolicznymi miastami,
-informacje o miejscach/krajach docelowych, tabele klimatyczne,
-przepisy wizowe, szczepienia obowiązkowe,
-kursy walut,
-… i wiele temu podobnych.

rodzaje CRS - ów

Systemy CRS
Regionalne:
małe systemy (sieć PC) z informacjami o pokojach do wynajęcia, czasami połączone z systemami narodowymi.
Narodowe/krajowe:
rozpowszechnione głównie w krajach europejskich, często z szerokim asortymentem usług turystycznych.
Globalne:
tworzone początkowo dla pojedynczych linii lotniczych, ale o coraz większym, światowym zasięgu i z coraz to większą ilości linii lotniczych,

Systemy CRS skąd pochodzą oferty:
Regionalne:
Hotele, właściciele pokoi gościnnych i pomieszczeń konferencyjnych, gospody, biura obsługi turystów.
Narodowe/krajowe:
łącznik między systemami regionalnymi i globalnymi, dodatkowo kolej, krajowi operatorzy podróży, firmy czarterowe.
Globalne:
przede wszystkim linie lotnicze (ale nie czarter), międzynarodowe korporacje hotelowe, wynajmu samochodów, firmy sprzedały kart wstępu.

Systemy CRS kto kupuje oferty:
Regionalne:
głównie biura obsługi turystów przyjeżdżających i turyści indywidualni. Czasami biura podróży.
Narodowe/krajowe:
biura podróży, miejsca sprzedaży biletów linii lotniczych ( biura LOT-u), czasami klienci indywidualni przez internet albo videotext, w przyszłości te! sprzeda! turystom indywidualnym
poprzez programy telewizyjne.
Globalne:
głównie biura podróży i miejsca sprzedaży biletów linii lotniczych, coraz częściej klienci indywidualni przez internet (i Intranet) albo videotext.





Systemy CRS rozmiary/wielkość systemów:
Regionalne:
małe systemy, mniej niż 1 000 podłączeń w systemie
Narodowe/krajowe:
od 1 000 do 20 000 terminali w systemie.
Globalne:
ponad 20 000 terminali w systemie, największe mają ponad 200 000 terminali.

Systemy CRS przykłady:
Regionalne:
IRIS, TIBS, DORIS, INFREM, DARWIN, TourisLine, TourisOnline, Eurosoft, Omnis online
Narodowe/krajowe:
START, ESTEREL, GALILEO UK, TRAVIAUSTRIA, TRAVISWISS(GALILEO-SWISS), SMART
Globalne:
AMADEUS, GALILEO INTERNATIONAL, SABRE, WORLDSPAN, (SYSTEM ONE)


Systemy CRS w Europie:
SMART - Skandynawia
TIMAS - Irlandia
GALILEO UK - Anglia
START' - Niemcy CORDA - Holandia
ESTEREL - Francja SAPHIR - Belgia
SAVIA - Hiszpania TRAVI-SWISS - Szwajcaria (Galileo-Swiss)
TRAVI-AUSTRIA - Austria SIGMA - Włochy

Rezerwacje w systemie CRS np. START-AMADEUS:
argumenty za:
* szybko i łatwo można wystawić dokumenty podróży,
* nadzieja na większą sprzedaż,
* większa dostępność produktu na rynku,
* produkt dostępny nowym, potencjalnym klientom,
* poprawa pozycji we współzawodnictwie operatorów,
* wzrasta image operatora podróży.
argumenty przeciw:
* wysokie koszty (inwestycje),
* niewielka akceptacja operatorów autobusowych w biurach podróży,
* systemy GDS i CRS nie mają odpowiednich modułów rezerwacyjnych dla operatorów autobusowych,
* systemy CRS s' lokalnym operatorom autobusowym nieprzydatne.

13. Krótko charakteryzuj moduł Worldspan Go!®

14. Krótko charakteryzuj moduł Worldspan Go!® Res

15. Krótko charakteryzuj moduł Worldspan Go!® Express

16. Krótko charakteryzuj moduł Worldspan Fares & Pricing

17. Krótko charakteryzuj moduł Worldspan Airlines & Availability

18. Opisz dokładnie moduł Worldspan e-Pricing

19. Opisz dokładnie moduł Worldspan Trip Manager®XE

Rozbudowany Trip Manager XE

Program, który służy do zarządzania podróżą on-line, został wprowadzony i rozbudowany przez Worldspan - globalnego dostawcę technologii internetowych.

Trip Manager XE oferuje między innymi program medialny i wizualny marketing firmy VFM Interactive przeznaczony dla hoteli i kurortów na całym świecie.

Klienci będą mieli możliwość przejrzenia i porównania miejsc noclegowych poprzez wirtualne zwiedzanie obiektu, pokaz slajdów, migawek i zdjęć.

Firma VFM Interactive rozbudowuje program dodając dane o obiektach hotelowych na całym świecie, możliwościach rezerwacji przelotów oraz lokalizacji agencji wynajmujących samochody.
Trip Manager XE można zintegrować z narzedziami kalkulacji cen.

Worldspan Trip Manager® XE

Ewolucja w technologii podrózy, ktora integruje technologię masowej podrózy z dzisiejszymi systemami biznesowymi.

Korzyści

* Trip Manager XE pozwala firmom seryjnej podróży włączać zamówienia do istniejących systemów zarządzania przedsiebiorstwem

* Poprzez platformę .NET, Trip Manager XE oferuje:

o Interoperacyjności hosta z wieloma systemami i urządzeniami

o Przyspieszony rozwoj produktu i integracja z innymi technologiami

o skalowalność oraz integracja z innymi technologiami, (rownież w wielu językach)

* Branża Worldspan's Fares and Pricing jest całkowicie zintegrowana z Trip Manager XE

* konfuguracja przyjazna dla uzytkownika by spełnic unikalne wymagania, tj niepowtarzalny styl i wyglad

Atrybuty

* Linie lotnicze: publikacje, taryfy (w tym tani przewoznicy) poprzez jeden zintegrowany panel mozna np interaktywnie wybrac miejsce w samolocie

* Hotele i wypozyczalnie samochodów: interkatywna rezerwacja samochodów i hoteli (interkatywny podgląd pokoi w hotelach)

* wielojezyczne menu, mozliwa płatność w dowolnej walucie

* ankiety, prowadzenie raportów w systemie Worldspan Report Manager SM



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Informatyka, 3 rok, Zastosowanie informatyki w turystyce i rekreacji (Madridistka)
tech. ifn. ćw, ^ Turystyka i Rekreacja GWSH Katowice, 2 semestr, technologia informacyjna
Informatyka w turystyce i rekreacji, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI
Propozycja promocji walorów turystycznych gminy z wykorzystaniem sieci społecznościowych, 3 rok, Zas
INFORMATYKA tematy prac zaliczeniowych 2012, 3 rok, Zastosowanie informatyki w turystyce i rekreacji
AUTOMAPA sciaga, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI
BYT 24.06.2003 v1, W celu usprawnienia ruchu turystycznego Ministerstwo Turystyki i Rekreacji postan
Pilotaż i Przewodnictwo, Rekreacyjne Formy Wypoczynku i IT, Informacja turystyczna
sciaga informa, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI
BYT 08.09.2003 v2, W celu usprawnienia ruchu turystycznego Ministerstwo Turystyki i Rekreacji postan
male reckie literki, ^ Turystyka i Rekreacja GWSH Katowice, 2 semestr, technologia informacyjna
INFORMATYKA EGZAMIN 11, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI
ŚCIĄGA INFORMATYKA, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI
Zastosowanie informatyki w turystyce i rekreacji 1, 3 rok, Zastosowanie informatyki w turystyce i re
informa Do zaliczenia, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI
analiza systemów informatycznych, 3 rok, Zastosowanie informatyki w turystyce i rekreacji (Madridist
INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI(2), INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI
sciaga na informe2, INFORMATYKA W TURYSTYCE I REKREACJI

więcej podobnych podstron