Problematyka spełniania wymogów bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, Ergonomia


Problematyka spełniania wymogów bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, przy ręcznych pracach transportowych w leśnictwie w warunkach pogórza i gór”

 

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14.03.2000r., wydanym w sprawie bhp przy ręcznych pracach transportowych (Dz.U. nr 26, poz. 313, zm. Dz. U. Nr 82, poz. 930), przez prace te rozumie się każdy rodzaj transportowania lub podtrzymywania przedmiotów, ładunków lub materiałów przez jednego lub więcej pracowników, w tym przemieszczanie ich poprzez: unoszenie, podnoszenie, układanie, pchanie, ciągnięcie, przenoszenie, przesuwanie, przetaczanie lub przewożenie.

 

Przepis ten nakłada szereg obowiązków na pracodawcę polegających m.in. na:

 

- stosowaniu rozwiązań technicznych i organizacyjnych zmierzających do wyeliminowania ręcznych prac transportowych,

- w przypadku stwierdzenia, że sposób wykonywania pracy jest nieprawidłowy i stwarza zagrożenia, pracodawca winien wstrzymać prace transportowe do czasu zastosowania działań eliminujących te zagrożenia,

- organizacji ręcznych prac transportowych w taki sposób, by zapewnić ograniczenie do minimum odległości ręcznego przemieszczania przedmiotów,

- wykonywaniu prac związanych z ręcznym przemieszczaniem przedmiotów na powierzchni równej, stabilnej i nieśliskiej,

- zapewnieniu by masa przedmiotów przenoszonych przez jednego pracownika nie przekraczała 30 kg przy pracy stałej i 50 kg przy pracy dorywczej,

- zapewnieniu, by przy zespołowym przenoszeniu przedmiotów odstęp między pracownikami wynosił przynajmniej 0,75 metra,

- wykluczeniu prac transportowych, jeżeli ciało pracownika znajduje się w niestabilnej pozycji, a pochylenie tułowia pracownika przekracza 45 stopni. 

 

Natomiast z dwuletnich obserwacji kontrolnych autora, analizy treści przepisów wewnątrzresortowych, rozmów z pracodawcami i pracownikami wynika następujący stan faktyczny i prawny:

 

1. Pozyskanie drewna w warunkach górskich prowadzi się stosując zasadniczo metodę sortymentową, tj. ścinka i wyróbka gotowych sortymentów ręcznie pilarką, natomiast zrywka prowadzona jest ciągnikami specjalistycznymi typu skider (zrywka wleczona lub półpodwieszona) lub ciągnikami rolniczymi wyposażonymi we wciągarki oraz zrywka konna.

2. Drewno wielkowymiarowe (tartaczne) zrywane jest w dłużycach o wymiarach od 8 - 14 mb, przeciętnie ok. 10 mb. Drewno średniowymiarowe S2 (papierówka) i S4 (opał) zrywane jest ciągnikiem rolniczym lub specjalistycznym zagregowanym z nasiębierną przyczepą kłonicową. Drewno to zrywane jest też zaprzęgiem konnym.

3. W trakcie pozyskania drewna metodą sortymentową pilarz lub jego pomocnik musi ręcznie wykonywać następujące czynności związane z przenoszeniem drewna:

- donoszenie lub podrzucanie wyrobionych wałków i szczap na miejsce złożenia stosu (odległość od 2 do ponad 25 metrów); (biorąc zaś pod uwagę dopuszczalną według przepisów masę przenoszonego drewna stosowego wskazanym byłoby raczej wyrabianie go na stołach manipulacyjnych zamiast przy pniu),

- układanie wymiarowego stosu.

4. W trakcie zrywki wozak ręcznie wykonuje następujące operacje:

- załadunek drewna na przyczepę nasiębierną do wysokości ok. 1,5 do 1,8 metra od podłoża, stojąc na nieutwardzonym i nierównym gruncie'

- rozładunek na składzie przejściowym i ułożenie wymiarowego stosu o wysokości 1,05 metra.

5. Wywóz drewna stosowego wykonywany jest samochodami wyposażonymi w żurawie lub też samochodami bez żadnych urządzeń pomocniczych, ładowanymi ręcznie do wysokości 2,5 do 2,8 metra.

6. Przy tak prowadzonym procesie ścinki, zrywki i wywozie drewna jeden wałek lub szczapa, nim znajdzie się na samochodzie odbiorcy, musi być podniesiona od 4 do 5 razy. W przypadku, gdy dopuszcza się odbiórkę drewna na składzie, można pominąć składanie stosów w lesie przez pilarza lub pomocnika.

7. Drewno w Lasach Państwowych wyrabiane jest zgodnie z następującymi normami, które określają wymagania dla drewna stosowego, są to przede wszystkim:

 

- PN - 93/D-95000  Surowiec drzewny. Pomiar, obliczanie miąższości i cechowanie.

- PN - 91/D-95018  Drewno Średniowymiarowe. Wspólne wymagania i badania

   
Normy te wprowadził do stosowania w Lasach Państwowych Dyrektor Generalny Zarządzeniem Nr 29 z 21.06.1993r (DG-12/0420/7/93). W dniu 31.05.2002 roku Dyrektor Generalny Zarządzeniem Nr 48 wprowadził do stosowania „Ramowe warunki techniczne. Drewno średniowymiarowe opakowaniowe iglaste” (OM-260-4-02).

8. Według tych norm wyrabiane wałki i szczapy drewna (S2 i S4) mogą mieć w grubszym końcu 24 cm bez kory, a długość od 0,5 m (tylko S4 opał) do 7,0 m. Dla drewna S2 (stosowe użytkowe) dopuszcza się następujące wymiary: 1,0; 1,1; 1,2 m oraz od 2,0 do 7,0 m w odstopniowaniu co 0,1 m. Nowo wprowadzone warunki techniczne pozwalają na wyrabianie drewna podgrupy S2B (opakowaniowe iglaste, grubsze użytkowe) w długościach 0,8; 1,0; 1,2; 1,6; 2,4 przy minimalnej średnicy 13 cm.  W drewnie S4 (opał) norma w ogóle nie określa maksymalnej średnicy dla wyrabianych wałków i szczap.

Problematyka spełniania wymogów bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, przy ręcznych pracach transportowych w leśnictwie w warunkach pogórza i gór”

 ciąg dalszy ....  1|2|3|4

 

9. Maksymalne średnice surowych wałków o długości 1,0 m spełniających wymogi dźwigania przez jedną osobę, czyli 30 kg wynoszą:

 

sosna

23,3 cm

jodła

19,5 cm

buk

19,6 cm

dąb

18,8 cm

olcha

23,5 cm

grab

18,8 cm

brzoza

20,1 cm

modrzew

22,4 cm

świerk

22,7 cm

 

10. Wyrabianie wałków o większych średnicach lub o większych długościach niż podane w pkt 8 i 9, choć zgodnych z obowiązującymi normami, przy zastosowaniu powszechnej w górach metody sortymentowej narusza dopuszczalne masy przedmiotów przenoszonych, gdyż często wyrabiane są wałki i szczapy o „średnicach” przekraczających 30 cm (na wyraźne żądanie odbiorcy drewna, kierowane do Służby Leśnej).

 

Masa zaś takich wałków czy szczap wynosi wtedy odpowiednio: 

sosny

60,0 kg

jodły

85,5 kg

buka

84,6 kg

dębu

92,3 kg

olchy

59,0 kg

grabu

92,3 kg

brzozy

80,4 kg

modrzewia

65,0 kg

świerku

63,3 kg

 

W przypadku tym nie mogą być nawet przy pracy w zespole dwuosobowym spełnione wymogi wzmiankowanego na wstępie przepisu (praca w 3 osoby wykluczona, gdyż nie jest możliwe zapewnienie odstępu 0,75 m między pracownikami).


0x08 graphic
Drewno stosowe sosna, brzoza, wiąz wyrobione w gabarytach przekraczających normy dźwigania dla mężczyzn. Galeria zdjęć >>>
 

 

 

11. Wyeliminowanie tych zagrożeń powinno (lub musi) nastąpić na etapie wyrabiania sortymentu jak i w trakcie jego zrywki. Na obecnym poziomie usprzętowienia nie ma możliwości spełnienia tego wymagania.

Proces ścinki i zrywki musiałby być całkowicie zmechanizowany, z wykorzystaniem maszyn wielooperacyjnych (procesory, forwardery, harvestery).

Według tabeli zamieszczonej w „Postępach Techniki w Leśnictwie” nr 79 w artykule Krzysztofa Jodłowskiego podano, że w Polsce w 1998 roku pracowało 7 harvesterów.

Nawet nowoczesne metody pozyskiwania drewna w górach opisane w „Wytycznych technologicznych pozyskiwania metodą drewna krótkiego ze zrywką forwarderem w wybranych rębniach złożonych” (opracowanie DGLP i IBL Warszawa 2002 rok) do końca nie eliminują problemu podnoszenia nadmiernych ciężarów.

Przy przyjętym tam procesie pozyskania PF (pozyskanie pilarką, zrywka forwarderem - nasiębierny poruszający się po szlaku zrywkowym) długość wałków nie powinna być mniejsza niż 2,0 m, a w procesie PWF (pozyskanie pilarką, dociąganie sortymentów dłuższych - kłody do 6,0 m wciągarką do szlaku, zrywka forwarderem) powinna stanowić wielokrotność wymaganej długości wałków, nie dłuższe jednak niż ok. 6,0 m.

W systemie PF zaleca się „układać ręcznie wyrobione wcześniej wałki (długość co najmniej 2,0m!) po kilka sztuk w drzewostanie przy szlaku w zasięgu żurawia, najlepiej na podkładce z odpadowego drewna” !!! 

 

12.Kupowanie przez odbiorców drewna wyrobionego w grube wałki jest korzystne nie tyle z powodu konkurencyjnej ceny, co z powodu ułatwienia dalszego jego przerobu. Unikają oni w ten sposób wstępnej manipulacji i powstawania z tego powodu odpadów oraz dlatego, że tak przygotowane drewno jest łatwiejsze i tańsze w transporcie, składowaniu i wykorzystaniu w produkcji. Odbiorcami tego drewna są firmy posiadające bardzo słaby park maszynowy, często dysponujące jedynie wielopiłą i piłą tarczową. Brak jest suwnic, podajników i innych urządzeń usprawniających transport na terenie firmy. Zwykle większość prac wykonywanych jest ręcznie zaczynając od rozładunku drewna, a kończąc na ręcznym przecieraniu tych grubych wałków na wielopiłach. Obserwując drewno, które te firmy kupują, można stwierdzić, że znaczna część tych sortymentów nie spełnia kryterium dopuszczalnej masy.  

 

13.Wyeliminowanie z tej dziedziny gospodarki zagrożenia, jakim jest podnoszenie niedopuszczalnych ciężarów przez pracowników, wymaga podjęcia działań takich jak: 

a) wprowadzenie maszyn wielooperacyjnych i procesów technologicznych eliminujących prace ręczne związane z podnoszeniem na etapie zarówno wyrabiania sortymentów jak i ich zrywki - ze względów hodowlanych, konfiguracji terenu oraz na aktualnym poziomie usprzętowienia i w istniejących warunkach ekonomicznych - nierealne.

Zakup zaś maszyn wielooperacyjnych, nawet na warunkach preferencyjnych, dla niewielkich firm świadczących usługi w Lasach Państwowych jest zbyt dużym wydatkiem, czego przykładem może być wycofywanie się ZUL z przejęcia ciągników LKT, zakupionych przez nadleśnictwa w ramach pomocy dla usługodawców. 

b) pozyskanie drewna bez wyrabiania sortymentów stosowych w lesie, zrywka w całości i manipulacja na składzie - częściowo eliminuje problem podnoszenia zbyt dużych ciężarów, ponieważ będzie istniała konieczność ułożenia ich w stosy w celu obmiaru i w celu przygotowania do wywozu. Sposób ten jest możliwy do wprowadzenia w okresie zimowym, gdy drewno zrywane jest po ośnieżonych szlakach zrywkowych, w innym okresie będzie silnie zabrudzone (zrywka wleczona lub półpodwieszona). Manipulacja takiego drewna na składzie jest niechętnie wykonywana przez robotników, ponieważ szybko zużywa się łańcuch pilarki narażając ich na wydatki związane z zakupem nowego, a także naraża ich na zwiększone zagrożenia (praca szybko tępiącym się łańcuchem pośrednio wpływa na wzrost wibracji i hałasu emitowanych przez pilarkę). 

c) organizacja pracy w sposób zapewniający, że zbyt ciężkie wałki będą podnoszone dwuosobowo - brak akceptacji takiego rozwiązania przez robotników spowodowany spadkiem wydajności, a co za tym idzie zarobku - konieczny nadzór ciągły w celu egzekwowania takich zasad. Ponadto nadal ma miejsce liczebna przewaga podmiotów jednoosobowych nad ZUL wieloosobowymi w wielu nadleśnictwach, a tam nie można mówić o jakimkolwiek zapewnieniu przestrzegania przepisów ochrony pracy, w tym ergonomii. 

d) wyrabiania drewna wielkowymiarowego do minimalnych dopuszczalnych średnic w górnym końcu, zrywka w całości, natomiast wyróbka pozostałych części w sortymenty stosowe o dopuszczalnych ciężarach. Drewno obecnie wyrabiane jako S2B (grube wałki użytkowe) można wyrabiać w klasie wymiarowej drewna WO-1 (drewno tartaczne w pierwszej klasie grubości -do 24 cm w środku długości), z uwagi na bardzo zbliżone wymagania jakościowe S2B i WO-1.

Organizacja pozyskania, zrywki i wywozu ze strony Lasów Państwowych wymagałaby składowania takiego drewna na oddzielnych mygłach.

Pozyskanie i zrywka drewna WO-1 (tartaczne) jest tańsze niż drewna S (stosowe) i ta różnica powinna zniwelować nieco mniejszą cenę, za którą sprzedawałoby się drewno WO-1, po obniżeniu do poziomu S2B.

Wywóz takiego drewna odbywałby się ogólnodostępnym taborem wyposażonym w żurawie lub samochodami z wciągarką linową.

Na żadnym etapie tak prowadzonego procesu technologicznego nie występowałoby narażenie robotników leśnych na przekraczanie dopuszczalnych norm przenoszenia lub podnoszenia masy drewna.

Takie postępowanie musiałoby być wprowadzone w całych Lasach Państwowych, aby zmusić odbiorców do zaakceptowania tego sposobu wyrabiania drewna, które dotychczas było sprzedawane jako grube wałki użytkowe i tym samym wyeliminować zbędną konkurencję między nadleśnictwami.

Z badań przeprowadzonych przez Katedrę Użytkownia Lasu Akademii Rolniczej w Poznaniu (projekt badawczy nr 32/99 - zamawiany przez Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych w Warszawie, pod kierownictwem prof. dr hab. Dietera F.Giefinga) wynika, że do najcięższych prac w leśnictwie należy m.in. ręczna zrywka drewna krótkiego.

Podczas tych czynności dzienny wydatek energetyczny robotnika przekracza 11 tys. kJ.

Badania te przeprowadzono w latach 1999-2001 r. na zlecenie Lasów Państwowych, obejmując zabiegi trzebieży wczesnej i późnej w drzewostanie sosnowym, wykonywane w oparciu o metodę drewna krótkiego przez drwala - pilarza i pomocnika drwala.

Wyniki te szczegółowo obrazuje poniższy materiał, ujęty w punktach I, II, i III.

Problematyka spełniania wymogów bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, przy ręcznych pracach transportowych w leśnictwie w warunkach pogórza i gór”

 ciąg dalszy ....  1|2|3|4

 

I. Trzebież wczesna 

Opis powierzchni. Nadleśnictwo Zamrzenica, leśnictwo Lnianek, oddz. 161a Drzewostan So w wieku 45 lat na siedlisku Bśw.

Opis czynności i techniki pracy. Zabieg trzebieży wczesnej wykonywano w oparciu o metodę drewna krótkiego. Wyrabiano sortymenty długości 2,4 m. Ścinkę oraz pozostałe czynności obróbcze wykonywał drwal pilarką, natomiast pomocnik pomagał w obalaniu drzew i korował pniaki. Wałki układali obaj robotnicy. Zrywka prowadzona była przy użyciu ciągnika Ursus C-330 z wózkiem.

 Drwal
(ścinka, okrzesywanie, przerzynka, układanie)

Operacja

Czas trwania [min]

Ścinka

33

Obalanie

5

Okrzesywanie

75

Przerzynka

80

Przejścia

127

Układanie

28

Przerwa technologiczna

33

Przerwa obsługowa

28

Przerwa wypoczynkowa

71

Razem

480

 

 

Kategorie czasu pracy

Czas trwania

[min]

[%]

Czas efektywny

320

66,7

Czas pomocniczy

61

12,7

Czas obsługi technicznej

28

5,8

Czas odpoczynku

71

14,8

Razem

480

100,0

A. Fizyczne obciążenia pracą

1. Wydatek energetyczny

Operacja

Czas trwania [min]

Jednostkowy wydatek energii netto [kJ/min]

Całkowity wydatek energii netto [kJ/8 h pracy]

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

Ścinka

33

21,8

24,3

23,6

719

802

779

Obalanie

5

32,5

38,1

27,7

162

190

138

Okrzesywanie

75

16,8

21,4

22,6

1260

1605

1695

Przerzynka

80

16,4

20,1

20,8

1312

1608

1664

Przejścia

127

25,8

23,9

22,8

2540

3619

3721

Układanie

28

20,0

28,5

29,3

722

669

638

Przerwa technologiczna

33

5,2

4,4

5,2

172

145

172

Przerwa obsługowa

28

7,6

8,4

9,4

213

235

263

Przerwa wypoczynkowa

71

3,1

3,1

3,6

220

220

256

Razem

480

-

-

-

7320

9093

9326

Wydatek energetyczny netto 9326 kJ/8h pracy - praca bardzo ciężka (pow. 8380 kJ/8h). Średni minutowy wydatek energii roboczego czasu zmiany wyniósł 20,2 kJ.

 

 1.Monotonia pracy
Monotonia pracy - mała.

Pomocnik drwala
(obalanie, korowanie, układanie)

Operacja

Czas trwania [min]

Pomoc w obalaniu

9

Przejścia

94

Korowanie

51

Układanie

111

Przerwa technologiczna

26

Przerwa wypoczynkowa

189

Razem

480

 

 

Kategorie czasu pracy

Czas trwania

[min]

[%]

Czas efektywny

171

35,6

Czas pomocniczy

120

25,0

Czas odpoczynku

189

39,4

Razem

480

100,0

 

A. Fizyczne obciążenie pracą

1. Wydatek energetyczny

Operacja

Czas trwania [min]

Jednostkowy wydatek energii netto [kJ/min]

Całkowity wydatek energii netto [kJ/8 h pracy]

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

Obalanie

9

32,5

38,1

27,7

292

343

249

Przejścia

94

22,8

21,8

22,8

2143

2049

2143

Korowanie

51

23,7

20,1

20,0

1209

1025

1020

Układanie

111

20,0

28,5

29,3

2220

3163

3252

Przerwa technologiczna

26

5,2

4,4

5,2

135

114

135

Przerwa wypoczynkowa

189

3,1

3,1

3,6

586

586

680

Razem

480

-

-

-

6585

7280

7479

Wydatek energetyczny netto 7479 kJ/8h pracy - praca ciężka (6285-8380 kJ/8h). Średni minutowy wydatek energii czasu roboczego zmiany - 21,0 kJ.

 

2. Obciążenie statyczne

 Stopień obciążenia

Operacje zaliczone do poszczególnych stopni obciążenia wg metod

% czasu zmiany roboczej w poszczególnych stopniach obciążenia wg metod

OWAS

Haubleina

OWAS

Haubleina

Mały - SI

Kategoria 1

Przejścia, przerwa technologiczna, przerwa wypoczynkowa

 

Przejścia, przerwa technologiczna, przerwa wypoczynkowa

64,2

64,2

Średni - SII

-

-

-

-

Duży - SIII

Kategoria 3

Pomoc w obalaniu, korowanie pniaków, układanie

 

Pomoc w obalaniu, korowanie pniaków, układanie

35,8

35,8

Ogólna ocena obciążenia

duże

duże

100,0

100,0

„Problematyka spełniania wymogów bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, przy ręcznych pracach transportowych w leśnictwie w warunkach pogórza i gór”

 ciąg dalszy ....  1|2|3|4
 

      II. Trzebież późna - wariant maszynowo-ręczny

 

Opis powierzchni.

Nadleśnictwo Zamrzenica, leśnictwo Lnianek, oddz. 18d. Drzewostan So w wieku 71 lat na Bśw.

           

Opis czynności i techniki pracy.

Zabieg trzebieży późnej wykonywano w oparciu o metodę drewna krótkiego. Wyrabiano z odziomkowych części strzał kłody długości 6 m, z reszty wałki 2,4 m. Ścinkę oraz pozostałe czynności obróbcze wykonywał drwal pilarką, natomiast pomocnik pomagał w obalaniu drzew, korował pniaki oraz układał wałki. Sortymenty wielkowymiarowe zrywane były do drogi wywozowej LKT, sortymenty średniowymiarowe zrywane były konno (wózkiem).

 

 Drwal
(ścinka, okrzesywanie, przerzynka, układanie)
 

Operacja

Czas trwania [min]

Ścinka

47

Obalanie

20

Okrzesywanie

39

Przerzynka

59

Przejścia

137

Układanie

35

Przerwa wypoczynkowa

77

Przerwa technologiczna

35

Przerwa obsługowa

31

Razem

480

 

 

Kategorie czasu pracy

Czas trwania

[min]

[%]

Czas efektywny

200

41,7

Czas pomocniczy

172

35,8

Czas obsługi technicznej

31

6,5

Czas odpoczynku

77

16,0

Razem

480

100,0

 

 

 A. Fizyczne obciążenie pracą

 

1. Wydatek energetyczny

 

Operacja

Czas trwania [min]

Jednostkowy

wydatek energii netto [kJ/min]

Całkowity

 wydatek energii netto [kJ/8 h pracy]

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

Ścinka

47

21,8

24,3

23,6

1025

1142

1109

Obalanie

20

32,5

38,1

27,7

650

762

554

Okrzesywanie

39

16,8

21,4

22,6

655

835

881

Przerzynka

59

16,4

20,1

20,8

968

1186

1227

Przejścia

137

25,8

23,9

22,8

3535

3274

3124

Układanie

35

20,0

28,5

29,3

700

997

1025

Przerwa wypoczynkowa

77

3,1

3,1

3,6

239

239

277

Przerwa technologiczna

35

5,2

4,4

5,2

182

154

182

Przerwa obsługowa

31

7,6

8,4

9,4

236

260

291

Razem

480

-

-

-

8190

8849

8670

 Wydatek energetyczny netto 8670 kJ/8h pracy - praca bardzo ciężka (pow. 8380 kJ/8h). Średni minutowy wydatek energii czasu roboczego - 20,1 kJ.

 

2. Monotonia pracy
Monotonia pracy - mała.

Pomocnik drwala
(obalanie, korowanie, układanie)
 

Operacja

Czas trwania [min]

Pomoc w obalaniu

89

Przejścia

80

Korowanie

71

Układanie

122

Przerwa wypoczynkowa

104

Przerwa technologiczna

14

Razem

480

Kategorie czasu pracy

Czas trwania

[min]

[%]

Czas efektywny

282

58,7

Czas pomocniczy

94

19,6

Czas odpoczynku

104

21,7

Razem

480

100,0

 

 

A. Fizyczne obciążenie pracą


1.
Wydatek energetyczny

 

Operacja

Czas trwania [min]

Jednostkowy

wydatek energii netto [kJ/min]

Całkowity

 wydatek energii netto [kJ/8 h pracy]

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

metoda tabelaryczna

metoda Lehmana

metoda pomiarowa

Obalanie

89

32,5

38,1

27,7

2892

3391

2465

Przejścia

80

22,8

21,8

22,8

1824

1744

1824

Korowanie

71

23,7

20,1

20,0

1683

1427

1420

Układanie

122

20,0

28,5

29,3

2440

3477

3575

Przerwa wypoczynkowa

104

3,1

3,1

3,6

322

322

374

Przerwa technologiczna

14

5,2

4,4

5,2

73

62

73

Razem

480

-

-

-

9234

10423

9731

 

Wydatek energetyczny netto 9731 kJ/8h pracy - praca bardzo ciężka (pow. 8380 kJ/8h). Średni minutowy wydatek energii czasu roboczego wyniósł 21,0 kJ.

 

 2. Obciążenie statyczne

 

 Stopień obciążenia

Operacje zaliczone do poszczególnych stopni obciążenia wg metod

% czasu zmiany roboczej w poszczególnych stopniach

obciążenia wg metod

OWAS

Haubleina

OWAS

Haubleina

Mały - SI

Kategoria 1

Przejścia, przerwa technologiczna, przerwa wypoczynkowa

 

Przejścia, przerwa technologiczna, przerwa wypoczynkowa

41,3

41,3

Średni - SII

-

-

-

-

Duży - SIII

Kategoria 3

Obalanie, korowanie, układanie

 

Obalanie, korowanie, układanie

58,7

58,7

Ogólna ocena obciążenia

duże

duże

100,0

100,0

 Obciążenie statyczne - duże.

 

 III. Prace z zakresu użytkowania lasu

 

Tab. 21. Zestawienie ocen cząstkowych i łącznych obciążenia fizycznego robotników w  różnych pracach.

 

Rodzaj pracy

Stanowisko

robocze

Ocena wydatku energet.

Ocena wysiłku statycz.

Ocena monotyp. ruchów

Ocena łączna

Stopień uciążliwości

pracy

Czyszczenia późne

robotnik

5

3

2

3,50

duży

Trzebież wczesna

drwal

5

3

4

4,25

duży

pomocnik

4

3

3

3,50

duży

zrywkarz C-330

5

4

5

4,75

b. duży

Trzebież późna - wariant ręczno-maszynowy

drwal

5

3

3

4,00

duży

pomocnik

5

3

3

4,00

duży

zrywkarz LKT

3

2

1

2,25

mały

zrywkarz konny

5

4

5

4,75

b. duży

Trzebież późna - wariant zmechanizowany

operator harvestera

2

1

4

2,25

mały

operator forwardera

2

1

4

2,25

mały

Trzebież późna - wariant zmechanizowany z międzypolem

operator harvestera

2

1

4

2,25

mały

operator forwardera

2

1

4

2,25

mały

drwal

5

3

3

4,00

duży

pomocnik drwala

5

2

2

3,50

duży

 

Prace związane z pozyskaniem drewna uważane za jedne z najcięższych. Najwyższy koszt energetyczny (10-11 tys kJ/8h) towarzyszy pracy zrywkarzy zrywających ręcznie drewno krótkie (wałki 2,4 m). Praca na stanowiskach drwala i pomocnika drwala wiąże się z nieco niższym wydatek energetycznym, rzędu ok. 9 tys. kJ. Zastosowanie maszyn wielooperacyjnych pozwala na wyeliminowanie ciężkiego wysiłku fizycznego. Pracę operatorów tych maszyn cechuje wydatek energetyczny w wysokości ok. 2 tys. kJ/8h i jest najniższy wśród badanych.

 

Tab. 22. Zestawienie ocen cząstkowych i łącznych obciążenia psychicznego robotników w  różnych pracach.

 

Rodzaj pracy

Stanowisko

robocze

Ocena wysiłku psychicznego

Ocena

 monotonii pracy

Ocena łączna

Stopień uciążliwości pracy

Czyszczenia późne

robotnik

1,3

2

1,54

mały

Trzebież wczesna

drwal

2,7

2

2,45

mały/średni

pomocnik

1,3

2

1,54

mały

zrywkarz C-330

1,4

3

1,96

mały

Trzebież późna - wariant ręczno-maszynowy

drwal

2,7

2

2,45

mały/średni

pomocnik

1,3

2

1,54

mały

zrywkarz LKT

1,7

2

1,80

mały

zrywkarz konny

1,5

3

1,67

mały

Trzebież późna - wariant zmechanizowany

operator harvestera

4,0

4

4,00

duży

operator forwardera

3,6

4

3,74

duży

Trzebież późna - wariant zmechanizowany z międzypolem

operator harvestera

4,0

4

4,00

duży

operator forwardera

3,6

4

3,74

duży

drwal

1,7

2

1,80

mały

pomocnik drwala

1,0

2

1,35

b. mały

 

Reasumując, należy podkreślić, iż badania te dotyczą prac zrywkowych na terenach nadleśnictw nizinnych i przy pozyskiwaniu drewna sosnowego znacznie lżejszego od gatunków liściastych.

Jednakże można z dużym prawdopodobieństwem założyć iż wysiłek fizyczny robotników leśnych zatrudnionych w ZUL w trudnym terenie górskim będzie przy pracach tych jeszcze większy.

Dalsze tolerowanie opisanych wyżej bezpośrednich zagrożeń dla zdrowia pracowników leśnych skutkować może powstaniem swoistej bomby z opóźnionym zapłonem, gdyż schorzenia wynikające z urazów układu mięśniowo-szkieletowego ujawnia się w postaci rzeszy przedwczesnych rencistów.


Skider - ciągnik zrywkowy wykonujący zrywkę wleczoną lub półpodwieszoną
Forwarder - ciągnik zrywkowy wykonujący zrywkę całkowicie podwieszoną na przyczepach kłonicowych
Harvester - maszyna wielooperacyjna, wykonująca jednocześnie pozyskanie i zrywkę nasiębierną



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
04 plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia Dz U 2003 nr120poz1126
Popularyzacja zagadnień bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, BHP
plan BIOZ nasz, PLAN BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA
Org. bud.- z Internetu, Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia na budowach, Bezpieczeństwo i ochrona zdrow
Bezpieczenstwo i ochrona zdrowia w pracy
Dz U 03 120 1126 bezpieczeństwo i ochrona zdrowia
Plan bezpieczenstwa i ochrony zdrowia, BHP
30 w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochr
PLAN BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA
Organizacja robót budowlanych - z Internetu, BIOZ, BIOZ - bezpieczenstwo i ochrona zdrowia na budowi
PLAN BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA
Modelowanie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników budownictwa
04 plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia Dz U 2003 nr120poz1126
Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 23 czerwca 2003 r w sprawie informacji dotyczącej bezp
Rozporządzenie w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpiecze

więcej podobnych podstron