O P I S T E C H N I C Z N Y
1. Podstawa opracowania
temat ćwiczenia projektowego z marca 1999 r.;
normy i normatywy projektowe, literatura fachowa.
2. Przedmiot i zakres opracowania
Projekt architektoniczno-budowlany budynku mieszkalnego jednorodzinnego dla 4 osobowej rodziny.
3. Lokalizacja budynku
Projektowany budynek mieszkalny jednorodzinny stanowiący przedmiot opracowania zlokalizowany został w Krakowie przy ul. Łokietka, na działce nr ew. 628 obręb Kraków, o powierzchni 2.200 m2. Główna oś budynku na kierunku wschód-zachód, wejście do budynku od strony wschodniej, linia zabudowy cofnięta w głąb działki.
4. Rozwiązanie architektoniczne - forma obiektu
Architektonicznie budynek nawiązuje do istniejącego budownictwa jednorodzinnego na terenie tej dzielnicy Krakowa.
5. Projektowany program i funkcja budynku
Program obiektu przedstawiony przez Inwestora zakładał całoroczne użytkowania budynku przez jego rodzinę składającą się z małżeństwa gospodarzy oraz ich dwojga dzieci.
W związku z powyższymi założeniami zaprojektowano :
w poziomie piwnic garaż dla 1 samochodu, kotłownię (przewidziano ogrzewanie obiektu na gaz) oraz niewielkie pomieszczenie gospodarcze i dwie większe piwnice ;
w poziomie parteru pokój ogólny z wyjściem na taras ziemny, kuchnię, trzy pokoje w tym dwa z dostępem na balkon, łazienkę, oraz wydzielonego w.c. dostępnego z hallu wejściowego;
w poziomie poddasza pokój i garderobę;
Poszczególne poziomy łączy klatka schodowa z niewielkimi hallami na każdej kondygnacji i z zamknięciem drzwiami na podeście pomiędzy piwnicami a parterem. Strych ponad wyższym parterem przewidziano jako nieużytkowy.
Wejście do budynku i wjazd do garażu zaprojektowano od strony ulicy, we wschodniej ścianie szczytowej. Wejście poprzedzono podcieniem. Ponadto w poziomie parteru przewidziano możliwość wyjścia na projektowany taras ziemny od strony południowej, poprzez drzwi balkonowe z pokoju ogólnego.
6. Dane podstawowe
Powierzchnia zabudowy (bez zjazdu do garażu) - 129,4 m2
Powierzchnia całkowita - 251,2 m2
Powierzchnia użytkowa - 213,5 m2
Kubatura ogólna - 686 m3
Liczba użytkowników - 4
7. Wykaz pomieszczeń
7.1. PIWNICE
Lp. |
Nazwa pomieszczenia |
Powierzchnia w m2 |
Rodzaj posadzki |
1 |
2 |
3 |
4 |
0.01 |
Garaż |
23,5 m2 |
pos. cementowa |
0.02 |
Kotłownia |
5,6 m2 |
terakota |
0.03 |
Pom. gospodarcze |
6,6 m2 |
terakota |
0.04 |
Piwnica |
8,9 m2 |
terakota |
0.05 |
Piwnica |
54,9 m2 |
terakota |
|
Razem pow. piwnic |
99,5 m2 |
|
7.2. PARTER
Lp. |
Nazwa pomieszczenia |
Powierzchnia w m2 |
Rodzaj posadzki |
1 |
2 |
3 |
4 |
1.01 |
Pokój dzienny |
30,5 m2 |
parkiet bukowy |
1.02 |
Pokój |
16,9 m2 |
wykł. dywanowa |
1.03 |
Pokój |
13,3 m2 |
wykł. dywanowa |
1.04 |
Pokój |
8,9 m2 |
wykł. dywanowa |
1.05 |
Łazienka |
5,5 m2 |
terakota |
1.06 |
Kuchnia |
11,8 m2 |
terakota |
1.07 |
W.C. |
1,7 m2 |
terakota |
1.08 |
Hall |
7,4 m2 |
terakota |
1.08 |
Przedsionek |
2,3 m2 |
terakota |
|
Razem pow. parteru |
98,3 m2 |
|
7.3. PODDASZE
Lp. |
Nazwa pomieszczenia |
Powierzchnia w m2 |
Rodzaj posadzki |
1 |
2 |
3 |
4 |
2.01 |
Pokój |
26,9 m2 |
wykł. dywanowa |
2.02 |
Garderoba |
13,7 m2 |
wykł. dywanowa |
2.03 |
Hall |
12,8 m2 |
parkiet bukowy |
|
Razem pow. poddasza |
53,4 m2 |
|
8. Opis robót budowlanych
8.1. Opis elementów konstrukcyjnych (szczegóły wg odrębnej części konstrukcyjnej)
Fundamenty betonowe i częściowo zbrojone na warstwie chudego betonu.
Ściany konstrukcyjne piwnic wylewane betonowe, częściowo zbrojone, ściany nośne nadziemia z pustaków ceramicznych typu MAX.
Stropy nad piwnicami i parterem prefabrykowano-monolityczne typu TERIVA I.
Schody żelbetowe wylewane, dwubiegowe, schody zewnętrzne żelbetowe.
Konstrukcja dachu drewniana krokwiowo-płatwiowa.
Konstrukcja balkonu płyta żelbetowa.
Budynek posadowiony na gruncie jednorodnym ( piaski drobne), poziom wody gruntowej 3,0 m poniżej poziomu terenu.
8.2. Opis izolacji i elementów wykończeniowych
8.2.1. Izolacje termiczne
Ściany zewnętrzne piwnic - płyty termoizolacyjne ze styropianu twardego o zamkniętych porach typu STYRODUR lub ROOFMATE SL grub. 5 cm do głębokości 1,0 m. pod poziomem projektowanego terenu, poniżej grub. 3 cm, przyklejane do ścian za pomocą mieszaniny zaprawy CERESIT CM 16 i emulsji CERESIT CC 83.
Ściany zewnętrzne parteru - styropian typu M, odmiany 15 lub 20 (o ciężarze objętościowym 15-20 kg/m3 i współczynniku przewodzenia ciepła 0,038 W/mK), grub. 10 cm, mocowany na zaprawie CERESIT CT 85 i dyble z tworzywa w systemie docieplenia CERESIT, lub przy pomocy innych klejów w dowolnym systemie docieplenia metodą „lekką mokrą.
Posadzki na gruncie - styropian ekstrudowany grubości 1 cm.
Strop pod nieużytkowym strychem - wełna mineralna ROCKMIN lub DELTAROCK grub. 15 cm.
Stropodach nad pom. użytkowymi - wełna mineralna ROCKMIN lub DELTAROCK grub. 15 cm + pustka powietrzna nie wentylowana grub. 3,5 cm.
8.2.2. Izolacje akustyczne
Stropy z podłogami drewnianymi - wełna mineralna ROCKMIN lub DELTAROCK 1 grub. 4 cm pomiędzy legarami.
Stropy z posadzkami ceramicznymi - styropian ekstrudowany grub. 2 cm na płycie stropowej.
Ścianki działowe - w przypadku wykonywania ścianek pom. sanitarnych z płyt GK, wełna mineralna PANELROCK grub. 5 cm pomiędzy rusztem z profili ocynkowanych.
8.2.3. Izolacje przeciwwilgociowe
Fundamenty - poziomo pod ścianami fundamentowymi 2 x papa asfaltowa na lepiku, pionowo 2 x ABIZOL R+P.
Ściany piwnic w gruncie - pionowo 3 x zaprawa wodoszczelna CERESIT CR 65.
Izolacja pozioma ścian - 2 x papa asfaltowa na lepiku pod stropem piwnic.
Izolacja pozioma posadzek piwnic na gruncie - 2 x papa asfaltowa na lepiku lub folia pcv ze sklejeniem zakładów oraz połączeniem z izolacją poziomą fundamentów.
Izolacja posadzek w pom. mokrych nadziemia - 2 x papa asfaltowa na lepiku lub folia pcv.
8.2.4. Ścianki działowe, obudowa poddasza i sufity podwieszone
Ścianki działowe grub. 10 cm wykonać płyt gipsowo-kartonowych (GK) grub. 12,5 mm na ruszcie z profili stalowych ocynkowanych systemu NIDA GIPS, z tym że w pomieszczeniach mokrych należy stosować obustronnie podwójną warstwę płyt wodoodpornych GKB1 na ruszcie z profili „75”. Szczegóły ścianek wg informatora NIDA GIPS.
Obudowa zewnętrzna poddasza (z wyłączeniem ścian murowanych) z płyt GK na ruszcie drewnianym 5x3,5 cm, mocowanym do drewnianego szkieletu szczytów bocznych lub elementów więźby dachowej (krokwie), z tym że w pomieszczeniach mokrych należy stosować podwójną warstwę płyt wodoodpornych GKB1 na ruszcie z profili ocynkowanych.
8.2.5. Podłogi i posadzki
Rodzaje podłóg i posadzek opisano na rzutach, warstwy na przekrojach.
8.2.6. Tynki wewnętrzne ścian i sufitów
Na ścianach, ściankach działowych murowanych i stropach żelbetowych tynki cementowo-wapienne kat. III lub gipsowe gładzone.
Ścianki i sufity z GK spoinowane i wzmacniane taśmą na stykach, a następnie szpachlowane i szlifowane pod malowanie lub okładziny ceramiczne wg zasad zawartych w informatorze NIDA GIPS.
8.2.7. Okładziny ścienne
W pomieszczeniach sanitarnych oraz kotłowni wykonać okładziny ścian z płytek ceramicznych glazurowanych do wysokości 2,0 m. Płytki układać na klej do glazury zarówno w przypadku ścian tynkowanych, jak i ścianek z płyt GK..
8.2.8. Malowanie
Malowanie ścian pomieszczeń parteru do sufitu w kolorach jasnych, sufitów w kolorze białym na bazie farby dyspersyjnej MALERIT firmy CAPAROL.
Elementy drewniane wnętrz (parkiety, podłogi sosnowe, schody drewniane i balustrady) malować lakierami bezbarwnymi ekologicznymi dowolnego producenta, dostosowanymi do danego elementu wg zaleceń producenta.
8.2.9. Stolarka okienna
Okna jednoramowe drewniane 2-szybowe, z drobnym podziałem i szybami niskoemisyjnymi wg zestawienia stolarki.
Wyłaz na dach 55x78 cm lub okno połaciowe dachowe o zbliżonych wymiarach.
Parapety wewnętrzne z płyt laminowanych bukiem, podokienniki zewnętrzne z blachy stalowo-tytanowej lub ceramiczne.
8.2.10. Stolarka drzwiowa
Drzwi wewnętrzne drewniane płytowe z okleiną drewnopodobną bukową o typowych wymiarach wg zestawienia.
Drzwi wejściowe drewniane klepkowe lub płycinowe wg zestawienia stolarki.
8.2.11. Ślusarka drzwiowa
Wrota garażowe segmentowe z blachy stalowej, dwuścienne ocieplane firmy H*RMANN.
Drzwi do kotłowni i garażu pełne stalowe z uszczelkami dla hermetycznego zamknięcia.
8.2.12. Ślusarka różna
Zabezpieczenie studzienek okiennych piwnic zamykanymi kratami stalowymi ocynkowanymi.
W posadzce podcienia, przed drzwiami wejściowymi zamontować wycieraczkę stalową ocynkowaną o wymiarach 60x60 cm.
8.2.13. Elewacje
Tynki parteru cienkowarstwowe (grubość uziarnienia do 3 mm) mineralne, strukturalne, barwione w masie, w kolorze jasnym wg planszy kolorystycznej.
Elementy konstrukcji drewnianej podcienia wejściowego i balkonu, balustrady balkonu i wejścia, stolarka okienna i drzwiowa, okiennice - w kolorze naturalnym drewna, zabezpieczone impregnatem owado- i grzybobójczym.
8.2.14. Pokrycie dachowe
Blacha dachówkowa PLANNJA na łatach drewnianych, z zabezpieczeniem połaci folią zbrojoną wstępnego pokrycia (wg opisu na przekrojach).
Zastosować systemowe elementy pokrycia.
8.2.15. Obróbki blacharskie, rynny i rury spustowe
Opierzenia kominów i okapu z blachy cynkowej lub stalowo-tytanowej.
Rynny i rury spustowe cynkowe lub z tworzywa sztucznego (warunkiem podstawowym są solidne haki rynnowe z uwagi na możliwość obrywania rynien na skutek ich oblodzenia).
8.2.16. Wentylacja pomieszczeń
Wszystkie pomieszczenia użytkowe posiadają wentylację grawitacyjną wyprowadzoną ponad dach budynku. Większość kanałów wentylacyjnych z rur SPIRO zgromadzona w bloku obudowanym płytami GK (patrz rzuty).
Kotłownia posiada otwór nawiewny 30x20 pod oknem, zabezpieczony od zewnątrz siatką, i kanał wywiewny 14x21 w kominie murowanym.
Opis projektowanych instalacji
Projektowany budynek zaopatrzony w instalację C.O., gazową, elektryczną i sanitarną
Obliczenia statyczne i wymiarowanie
Więźba dachowa
Założenia projektowe
pokrycie dachu: blacha dachówkowa na łatach drewnianych co 40 cm
I strefa obciążenia wiatrem
II strefa obciążenia śniegiem
teren otwarty z nielicznymi przeszkodami (A)
wysokość budynku od poziomu terenu do kalenicy 6,5 m
nachylenie połaci dachu α = 15°
rozstaw krokwi 75 - 80 cm
materiał konstrukcyjny więźby dachowej: drewno iglaste klasy K27
Obciążenia zmienne połaci dachu
Obciążenia śniegiem
obciążenie charakterystyczne śniegiem gruntu
Qk = 0,9 kN/m2
współczynnik kształtu dachu
C = 0,8
obciążenie charakterystyczne śniegiem dachu
Sk = Qk⋅C = 0,9⋅0,8 = 0,72 kN/m2
obciążenie obliczeniowe śniegiem dachu (γf = 1,4)
Sd = Sk⋅γf = 0,72⋅1,4 = 1,01 kN/m2
Obciążenie wiatrem
charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru
qk = 250 Pa
współczynnik ekspozycji
Ce = 1
współczynnik areodynamiczny
- strona nawietrzna : C = -0,9
- strona zawietrzna : C = -0,4
współczynnik działania porywów wiatru
β = 1,8
obciążenie charakterystyczne wiatrem dach
pk = qk⋅Ce⋅C⋅β = 0,25⋅1⋅(-0,9)⋅1,8 = -0,405 kN/m2 (nawietrzna)
pk = qk⋅Ce⋅C⋅β = 0,25⋅1⋅(-0,4)⋅1,8 = -0,180 kN/m2 (zawietrzna)
obciążenie obliczeniowe wiatrem dachu (γf = 1,3)
pd = pk⋅γf = -0,405⋅1,3 = -0,526 kN/m2 (nawietrzna)
pd = pk⋅γf = -0,18⋅1,3 = -0,234 kN/m2 (zawietrzna)
Obliczenie łaty
Zestawienie obciążeń łaty
Do obliczeń przyjęto dwie najbardziej niekorzystne kombinacje obciążeń zmiennych
dla stanu granicznego nośności:
I schemat - obciążenie śniegiem ( Ψ0 = 1) i obciążenie wiatrem (Ψ1 = 0,9)
II schemat - obciążenie siłą skupioną (człowiek P = 1 kN)
dla stanu granicznego użytkowania:
I schemat - obciążenie śniegiem
II schemat - obciążenie siłą skupioną (człowiek)
obciążenie |
γf |
obciąż. charktery-styczne (k) |
obciąż. oblicze- niowe (d) |
prostopadłe do połaci (⊥) |
równoległe do połaci (II) |
||
|
|
|
|
k |
d |
k |
d |
|
|
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
ciężar pokr. |
1,2 |
0,044 |
0,053 |
0,043 |
0,051 |
0,011 |
0,014 |
śnieg |
1,4 |
0,72 |
1,01 |
0,672 |
0,940 |
0,180 |
0,252 |
wiatr |
1,3 |
-0,180 |
-0,234 |
-0,18 |
-0,234 |
- |
- |
siła skupiona |
1,2 |
1,00 |
1,20 |
0,966 |
1,159 |
0,260 |
0,311 |
Schematy statyczne
schemat I schemat II
schemat I
qk⊥ = 0,40(0,043 + 0,672⋅1 - 0,180⋅0,9) = 0,221 kN/m
qd⊥ = 0,40(0,051 + 0,940⋅1 - 0,234⋅0,9) = 0,312 kN/m
qkII = 0,40(0,011 + 0,180⋅1) = 0,08 kN/m
qdII = 0,40(0,014 + 0,252⋅1) = 0,11 kN/m
schemat II
qk⊥ = 0,40⋅0,043 = 0,017 kN/m
qd⊥ = 0,40⋅0,051 = 0,020 kN/m
qkII = 0,40⋅0,011 = 0,004 kN/m
qdII = 0,40⋅0,014 = 0,006 kN/m
Pk⊥ = 0,966 kN
Pd⊥ = 1,159 kN
PkII = 0,260 kN
PdII = 0,311 kN
Sprawdzenie stanu granicznego nośności
Przyjęto łatę 50 x 50 mm (J = 52,08 cm4, W = 20,83 cm3)
Rdm = 13,0 MPa
E = 9000 Mpa
schemat I
M⊥ = qd⊥⋅0,125⋅l2 = 0,312⋅0,125⋅0,64 = 0,025 kNm
MII = qdII⋅0,125⋅l2 = 0,11⋅0,125⋅0,64 = 0,009 kNm
σm = M⊥/W + MII/W = (0,025 + 0,008)/0,0000208 = 1,58 Mpa < Rdm = 13,0 MPa
schemat II
M⊥ = 0,0703⋅ qd⊥⋅l2+0,207⋅ Pd⊥ = 0,0703⋅0,020⋅0,64 + 0,207⋅1,159⋅0,8 = 0,193 kNm
MII = 0,0703⋅ qdII⋅l2+0,207⋅ PdII = 0,0703⋅0,006⋅0,64 + 0,207⋅0,311⋅0,8 = 0,052 kNm
σm = M⊥/W + MII/W = (0,193 + 0,052)/0,0000208 = 11,78 Mpa < Rdm = 13,0 MPa
1.3.4. Sprawdzenie stanu granicznego użytkowania
fdop = l/200 = 0,4 cm
schemat I
schemat II
Obliczenie krokwi
1.4.1. Zestawienie obciążeń krokwi (rozstaw krokwi co 75 cm)
Do obliczeń przyjęto najbardziej niekorzystną kombinację obciążeń zmiennych
dla stanu granicznego nośności:
I schemat - obciążenie śniegiem ( Ψ0 = 1) i obciążenie wiatrem (Ψ1 = 0,9)
dla stanu granicznego użytkowania:
II schemat - obciążenie śniegiem
obciążenie |
γf |
obciąż. charktery-styczne (k) |
obciąż. oblicze- niowe (d) |
składowa Y obciążenia |
składowa X obciążenia |
||
|
|
|
|
ky |
dy |
kx |
dx |
|
|
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
kN/m2 |
ciężar pokrycia |
1,2 |
0,094 |
0,113 |
0,091 |
0,109 |
- |
- |
śnieg |
1,4 |
0,720 |
1,010 |
0,720 |
1,010 |
- |
- |
wiatr (str. nawietrzna) |
1,3 |
-0,405 |
-0,526 |
-0,378 |
-0,491 |
-0,027 |
-0,035 |
wiatr (str. zawietrzna) |
1,3 |
-0,180 |
-0,234 |
-0,168 |
-0,218 |
-0,012 |
-0,016 |
wełna min. gr. 15 cm |
1,2 |
0,090 |
0,117 |
0,087 |
0,104 |
- |
- |
płyta GK gr. 1,25 cm |
1,2 |
0,170 |
0,144 |
0,164 |
0,197 |
- |
- |
Uwaga : obciążenie wełną mineralną i płytą gipsowo-kartonową na ruszcie drewnianym w części połaci nad poddaszem użytkowym
Schematy statyczne
Do obliczeń przyjęto krokiew z połaci dachu nad częścią nieużytkową poddasza ze względu na większą rozpiętość i na występujący tam najbardziej niekorzystny układ obciążeń (przyjęto jako połać zawietrzną ). Obciążenia zebrano na 1 mb rzutu krokwi na płaszczyznę poziomą w kierunkach X i Y.
schemat I
qky = 0,80⋅(0,091 + 0,720⋅1 - 0,168⋅0,9) = 0,528 kN/m
qdy = 0,80⋅(0,109 + 1,010⋅1 - 0,218⋅0,9) = 0,738 kN/m
qkx = 0,80⋅(-0,012) = -0,009 kN/m
qdx = 0,80⋅(-0,016) = -0,013 kN/m
Rozwiązanie statyczne
schemat II
qky = 0,80⋅(0,091 + 0,720⋅1) = 0,649 kN/m
qdx = 0
Sprawdzenie stanu granicznego nośności
Przyjęto przekrój krokwi 10x15 cm
Siły przekrojowe
1.4.4. Sprawdzenie stanu granicznego użytkowania
fmax = 0,0072 m
fdop = l/200 =4,34/200 = 0,022 m > fmax
W wyniku dokonanych obliczeń dobrano krokiew 10 x 15 cm. Obliczenia statyczne wykonano przy pomocy programu RM-WIN.
Obliczenie murłaty
Murłatę wymiarujemy jako belkę swobodnie podpartą w miejscu zakotwienia, obciążoną siłami rozporu pochodzącymi od krokwi. Ponieważ siła rozporu w przyjętym schemacie wiązara i przy jego najbardziej niekorzystnym obciążeniu jest znikoma (HA = 0,026 kN), możemy pominąć obliczenia i przyjąć murłatę ze względów konstrukcyjnych. Przyjęto zatem murłatę o przekroju 12 x 12 cm, kotwioną prętami ∅ 12 (kotwienie pokazano na rysunku - szczegół A)
Elementy stropu TERIVA (rozstaw belek co 60 cm)
2.1. Założenia projektowe
strop typu TERIVA I
wysokość konstrukcyjna stropu 24 cm
rozstaw żeber co 60 cm
ciężar własny konstrukcji 2,68 kN/m2
dopuszczalne obciążenie użytkowe 1,50 kN/m2
Do obliczeń przyjęto schemat statyczny belki swobodnie podpartej, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków częściowego utwierdzenia a mianowicie
Belka nr 1 w stropie nad piwnicą o rozpiętości ls = 5,71 m
2.2.1. Zestawienie obciążeń
Obciążenie |
obciążenie charakterystyczne kN/m2 |
współczynnik obciążenia γf |
obciążenia obliczeniowe kN/m2 |
obciążenia stałe |
|||
parkiet gr. 1,9 cm |
0,20 |
1,2 |
0,24 |
jastrych cementowy gr. 3,5cm |
0,74 |
1,3 |
0,96 |
styropian gr. 2cm |
0,01 |
1,2 |
0,012 |
ciężar własny stropu wg świadectwa ITB-848/91 |
2,68 |
- |
2,95 |
tynk cem.-wap. gr. 1 cm |
0,19 |
1,3 |
0,25 |
łącznie ciężar własny stropu |
3,82 |
- |
4,17 |
obciążenie ścianką działową prostopadłą do belki (z płyt GK) w kN |
0,368 |
1,3 |
0,478 |
łącznie obciążenie stałe |
3,82 |
- |
4,17 |
obciążenie zmienne |
|||
obciążenie technologiczne |
1,5 |
1,4 |
2,1 |
obciążenie całkowite |
5,32 |
- |
6,27 |
Schemat statyczny belki
qk = a⋅(gwk + quk⋅Ψ01) = 0,60⋅(3,82+1,5⋅1,0) = 3,19 kN/m
pk = 0,37 kN/m
qd = a⋅(gwd + qud⋅Ψ01) = 0,60⋅(4,17+2,1⋅1,0) = 3,74 kN/m
pd = 0,48 kN/m
Mmax = 17,54 kNm
Vmax = 11,46 kN
Dalsze obliczenia możliwe są przy zastosowaniu teorii konstrukcji żelbetowych. W niniejszym opracowaniu ograniczymy się do porównania maksymalnych wartości sił przekrojowych występujących w obliczanej belce z maksymalnymi siłami które mogą wystąpić w tego typu stropie wg danych producenta (załączone do projektu). I tak dla stropu TERIVA I przy rozpiętości modularnej 6,0 m, maksymalny moment od obciążenia obliczeniowego może wynosić 19,35 kNm, a maksymalna siła tnąca 12,99 kN. Według danych producenta zastosowany typ stropu jest w stanie przenieść wymagane obciążenie.
Belka nr 2 w stropie nad piwnicą o rozpiętości ls = 3,91 m
Zestawienie obciążeń
Obciążenie |
obciążenie charakterystyczne kN/m2 |
współczynnik obciążenia γf |
obciążenia obliczeniowe kN/m2 |
obciążenia stałe |
|||
wykładzina dywanowa |
0,080 |
1,2 |
0,096 |
jastrych cementowy gr. 3,5cm |
0,74 |
1,3 |
0,96 |
styropian gr. 2cm |
0,01 |
1,2 |
0,012 |
ciężar własny stropu wg świadectwa ITB-848/91 |
2,68 |
1,1 |
2,95 |
tynk cem.-wap. gr. 1 cm |
0,19 |
1,3 |
0,25 |
łącznie ciężar własny stropu |
3,70 |
- |
4,27 |
obciążenie ścianką działową równoległą do belki (z płyt GK na ruszcie, masa ścianki 25 kg/m2) w kN/m |
0,306 |
1,3 |
0,398 |
łącznie obciążenie stałe |
3,70 |
- |
4,27 |
obciążenie zmienne |
|||
obciążenie technologiczne |
1,50 |
1,4 |
2,10 |
obciążenie całkowite |
5,20 |
- |
6,37 |
Schemat statyczny belki
qk = a⋅(gwk + quk⋅Ψ01) + gks = 0,60⋅(3,70+1,5⋅1,0) + 0,306 = 3,43 kN/m
qd = a⋅(gwd + qud⋅Ψ01) + gds. = 0,60⋅(4,27+2,1⋅1,0) + 0,398 = 4,22 kN/m
Mmax = 8,86 kNm
Vmax = 8,65 kN
Dalsze obliczenia opisano w punkcie poprzednim. I tak dla stropu TERIVA I przy rozpiętości modularnej 4,2 m, maksymalny moment od obciążenia obliczeniowego może wynosić 9,37 kNm, a maksymalna siła tnąca 12,99 kN. Według danych producenta zastosowany typ stropu jest w stanie przenieść wymagane obciążenie.
Ściany murowane
3.1. Zestawienie obciążeń
z poz.1 (dach)
- ciężar dachu 0,223 kN/m2
- śnieg (II strefa) 1,010 kN/m2
- wiatr (I strefa) -0,234 kN/m2
z poz.2 (stropy)
- ciężar stropu nad parterem 3,70 kN/m2
- ciężar stropu nad piwnicą 3,82 kN/m2
- obciążenie użytkowe w mieszkaniu 1,5⋅1,4 kN/m2
- obciążenie zastępcze od ścianek działowych 0,75⋅1,2 kN/m2
- ciężar stropu nad półpiętrem 3,33 kN/m2
- ciężar płyty żelbetowej nad kl. schodową 3,55 kN/m2
obciążenie z dachu w przeliczeniu na 1m2 rzutu poziomego
- obciążenie krótkotrwałe 1,010 - 0,234⋅(cosα/cosα) = 0,776 kN/m2
- obciążenie długotrwałe 0,223/cosα = 0,231 kN/m2
- razem = 1,007 kN/m2
obciążenie ze stropu nad parterem
- obciążenie krótkotrwałe 0,5⋅1,5⋅1,4 = 1,05 kN/m2
- obciążenie długotrwałe 3,70 + 0,5⋅1,5⋅1,4 = 4,75 kN/m2
- razem = 5,80 kN/m2
ciężar 1 m2 ściany zewnętrznej
- obciążenie stałe
- tynk cem.-wap. 0,01⋅19,0⋅1,3 = 0,247 kN/m2
- mur z pustaka MAX 0,29⋅11,0⋅1,3 = 4,147 kN/m2
- styropian 0,10⋅0,45⋅1,2 = 0,054 kN/m2
- razem = 4,448 kN/m2
obciążenie parciem wiatru ściany zewnętrznej
wysokość budynku H = 4,60m
szerokość budynku B = 10,39 m
długość budynku L = 13,99
H/L = 4,60/13,99 = 0,33 < 2 ; B/L = 10,39/13,99 = 0,74 < 1
C = 0,7
budynek niepodatny na dynamiczne działanie wiatru β = 1,8
współczynnik ekspozycji - teren otwarty Ce = 1,0
strefa I qk = 250 Pa, γf = 1,3
w = 0,25⋅1,0⋅0,7⋅1,8⋅1,3 = 0,41 kN/m2
obciążenie ssaniem wiatru ściany zewnętrznej
C = -0,4
w = 0,25⋅1,0⋅(-0,4)⋅1,8⋅1,3 = -0,23 kN/m2
Ściana zewnętrzna - metr bieżący ściany na parterze
Zestawienie obciążeń całkowitych
Schemat zestawienia obciążeń i schemat statyczny ściany pokazano na rysunkach
obciążenie z dachu
powierzchnia obciążenia 1⋅(0,60 + 0,39 + 0,5⋅5,71) = 3,84 m2
D = 3,84⋅1,007 = 3,87 kN
obciążenie ze stropu
powierzchnia obciążenia 1⋅0,5⋅5,71 = 2,86 m2
S = 2,86⋅5,80 = 16,59 kN
ciężary ścian
powierzchnia obciążenia na wysokości 2 kondygnacji 1⋅1,86 = 1,86
powierzchnia obciążenia na wysokości 1 kondygnacji 1⋅2,86 = 2,86
G1 = 1,86⋅4,448 = 8,27 kN
G2 = 2,86⋅4,448 = 12,72 kN
łącznie obciążenie z górnych kondygnacji przypadające na „przegub” nad rozpatrywanym elementem muru - nie uwzględnia się położenia (linii działania) sił - patrz rys. 5
N = D +G1 = 3,87 +8,27 = 12,14 kN
obciążenie całkowite na dole ściany murowanej
Nc = N + S + G2 = 12,14 + 16,59 + 12,72 = 41,45 kN
redukcja obciążenia użytkowego stropu
współczynnik zmniejszający 0,3 + 0,6 = 0,9 > 0,5
wartość obciążenia użytkowego w obciążeniu całkowitym Nc
2,86⋅1,5⋅1,4 = 5,69 kN
należy odjąć
5,69⋅0,1 = 0,57
obciążenie całkowite zredukowane
Nc,red = 41,45 - 0,57 = 40,88 kN
zestawienie obciążeń długotrwałych (oznaczono jako „prim”)
D' = 0,231⋅3,84 = 0,88 kN
S' = 4,75⋅2,86 = 13,58 kN
G'1 = G1 ; G'2 = G2
N'c = D' + S' + G'1 + G'2 = 35,45 kN
redukcja obciążenia użytkowego stropu w części długotrwałej
(2,86⋅1,5⋅1,4⋅0,5)⋅0,1 = 0,28 kN
N'c,red = 35,45 - 0,28 = 35,17 kN
stosunek obciążenia długotrwałego do obciążenia całkowitego
N'c,red/ Nc,red = 35,17/40,88 = 0,86
Określenie smukłości
Ψh = 1,0 (stropy żelbetowe)
lk/b = 2,5/9,61 = 0,26 ; Ψv = 1
l0 = Ψh⋅Ψv⋅lk = 1,0⋅1,0⋅2,56 = 2,56 m
λh = l0/h = 2,56/0,29 = 8,83 > 6 trzeba uwzględniać smukłości muru
Określenie wytrzymałości muru
pustak ceramiczny typu MAX kl. 10 Mpa
zaprawa cem.-wap. 5,0 Mpa
z tabl. Z5-1 - Rmk = 2,1 Mpa
z tabl. Z5-3 - γm = 1,7 ; γml = 1,25
Rm = (Rmk/(γm⋅γml))⋅m1⋅m2⋅m3 = (2,1/(1,7⋅1,25))⋅1⋅1⋅1 = 1,0 Mpa
z tabl. Z5-4 - αm = 1500
Określenie mimośrodów obciążeń i momentów obciążeń
m
Mgrn = S⋅es,grn = 0,048⋅16,59 = 0,796 kNm (M1)
Mdln = 0 (M2)
ze względu na to że większy jest Mgrn niekorzystnie na mur działa ssanie wiatru
Ms = 0,125⋅w⋅lk2 = 0,125⋅0,23⋅2,502 = 0,18 kNm
es0 = (0,6⋅M1 + 0,4⋅M2 + Ms)/Nc,red = (0,6⋅0,796 + 0,18)/40,88 = 0,016 m
Mimośród niezamierzony:
z tabl. 6 odczytano
Nośność filara
Nośność ściany jest wystarczająca.
Ściana wewnętrzna - filar miedzy drzwiami na półpiętrze
Zestawienie obciążeń całkowitych
Schemat zestawienia obciążeń i schemat statyczny ściany pokazano na rysunkach
obciążenie z dachu
powierzchnia obciążenia 1,57⋅(0,5⋅4,2 + 0,5⋅3,3) = 5,89 m2
D = 5,89⋅1,007 = 5,93 kN
obciążenie ze stropu nad półpiętrem (tylko ciężar stropu)
powierzchnia obciążenia 1,57⋅0,5⋅3,91 = 3,07 m2
S = 3,07⋅3,33 = 10,22 kN
obciążenie od płyty żelbetowej nad kl. schodową
powierzchnia obciążenia 1,57⋅0,5⋅3,01 = 2,36 m2
W = 2,36⋅3,55 = 8,38 kN
ciężary ścian
powierzchnia obciążenia powyżej stropu nad półpiętrem 1,57⋅1,19 = 1,87
powierzchnia obciążenia na wysokości półpiętra 1,57⋅2,86-0,90⋅2,0 = 2,69
G1 = 1,87⋅4,394 = 8,22 kN
G2 = 2,69⋅4,641 = 12,48 kN
łącznie obciążenie z górnych kondygnacji przypadające na „przegub” nad rozpatrywanym elementem muru - nie uwzględnia się położenia (linii działania) sił - patrz rys.
N = D + G1 + W = 5,93 +8,22 + 8,38 = 22,53 kN
obciążenie całkowite na dole ściany murowanej
Nc = N + S + G2 = 22,53 + 10,22 + 12,48 = 45,23 kN
Określenie smukłości
Ψh = 1,0 (stropy żelbetowe)
lk/b = 2,56/7,81 = 0,33 ; Ψv = 1
l0 = Ψh⋅Ψv⋅lk = 1,0⋅1,0⋅2,56 = 2,56 m
λh = l0/h = 2,56/0,29 = 8,83 > 6 trzeba uwzględniać smukłości muru
Określenie wytrzymałości muru
pustak ceramiczny typu MAX kl. 10 Mpa
zaprawa cem.-wap. 5,0 Mpa
z tabl. Z5-1 - Rmk = 2,1 Mpa
z tabl. Z5-3 - γm = 1,7 ; γml = 1,25
Rm = (Rmk/(γm⋅γml))⋅m1⋅m2⋅m3 = (2,1/(1,7⋅1,25))⋅1⋅1⋅1 = 1,0 Mpa
z tabl. Z5-4 - αm = 1500
Określenie mimośrodów obciążeń i momentów obciążeń
m
Mgrn = S⋅es,grn = 0,048⋅10,22 = 0,49 kNm (M1)
Mdln = 0 (M2)
es0 = (0,6⋅M1 + 0,4⋅M2)/Nc = (0,6⋅0,49)/45,23 = 0,006 m
Mimośród niezamierzony:
z tabl. 6 odczytano
Nośność filara
Nośność filara jest wystarczająca.
Nadproże o rozpiętości ls = 1,80 m
4.1. Zestawienie obciążeń
Ciężar 1 m2 ściany zewnętrznej (z p. 3.1.)
- tynk cem.-wap. 0,01⋅19,0⋅1,3 = 0,247 kN/m2
- mur z pustaka MAX 0,29⋅11,0⋅1,3 = 4,147 kN/m2
- styropian 0,10⋅0,45⋅1,2 = 0,054 kN/m2
- razem = 4,448 kN/m2
obciążenie ze stropu nad parterem (z p. 3.1.)
- obciążenie krótkotrwałe 0,5⋅1,5⋅1,4 = 1,05 kN/m2
- obciążenie długotrwałe 3,70 + 0,5⋅1,5⋅1,4 = 4,75 kN/m2
- razem = 5,80 kN/m2
Ciężar własny nadproża (przyjęto
I160)
- belki dwuteowe
- beton
- razem =
4.2. Zestawienie obciążeń na 1 mb belki stalowej
4.2.1 Schemat statyczny
4.2.2. Stan graniczny nośności
4.2.3. Stan graniczny użytkowania
Aby wyeliminować zwichrzenie zastosowano połączenie dwuteowników przez przyspawanie ich do siebie poprzez płaskowniki co 50 cm.
fmax = 0,0005 m < fdop = ls/200 = 1,80/200 = 0,009 m
W wyniku przeprowadzonych obliczeń ostatecznie przyjęto belkę nadprożową I160, dla której spełnione są warunki stanu granicznego nośności oraz stanu granicznego użytkowania.
Fundamenty
Przyjęto ławy betonowe z betonu B20. Zbrojone podłużnie prętami
, strzemiona
co 30 cm . Zbrojenie wykonane ze stali klasy A-1 St3SX .
Głębokość posadowienia D = 2,30 m
Ława fundamentowa Ł-1
5.1.1. Zestawienie obciążeń
- ciężar własny ściany zew. (z p. 3.1) -
- ciężar własny ściany piwnic -
- ciężar własny wieńców żelbetowych -
- obciążenie z dachu (z p. 3.1.) -
- obciążenie ze stropów (z p. 3.1.) -
- ciężar własny ławy fundamentowej -
5.1.2 Warunek I (nośność ławy)
(przyjęto)
5.1.3. Warunek II (skręcanie ławy w wyniku działania mimośrodu)
5.1.4. Wytrzymałość ławy na zginanie
5.1.5. Wytrzymałość ławy na ścinanie
Ława spełnia wszystkie warunki konstrukcyjne i wytrzymałościowe.