|
Budowa Komputera klasy PC
|
Spis treści
Urządzenia i podzespoły zainstalowane w komputerze
Komputer
Komputer (z ang. computer od łac. computare - obliczać, dawne nazwy: mózg elektronowy, elektroniczna maszyna cyfrowa, maszyna matematyczna) - to urządzenie elektroniczne służące do przetwarzania wszelkich informacji, które da się zapisać w formie ciągu cyfr albo sygnału ciągłego.
Najpopularniejszym obecnie rodzajem komputera jest stacjonarny komputer osobisty (desktop), z tego powodu potocznie traktowany jest jako synonim komputera w ogóle.
Wnętrze komputera w obudowie typu tower
Jednostka centralna
zasilacz
płyta główna
procesor
pamięć RAM
a) Zasilacz
Typowy zasilacz o mocy 350 W
Zasilacz to urządzenie, które służy do przetwarzania napięcia przemiennego dostarczanego
z sieci energetycznej ( w Polsce 220-230V ) na niskie napięcia stałe, niezbędne do pracy pozostałych komponentów komputera. Większość zasilaczy wykonana jest w postaci metalowego prostopadłościanu, z którego ścianki wychodzi kilka wiązek przewodów.
Po przeciwnej stronie znajdują się otwory wentylacyjne i gniazdo IEC C14, do podłączenia zasilania z sieci energetycznej. Opcjonalnie może tam być też umieszczony wyłącznik
i przełącznik napięcia wejściowego. Przez zasilacz przepływa gorące powietrze z wnętrza obudowy komputera, w związku z tym stosuje się wentylatory o większej wydajności niż wymagana do utrzymania stałej temperatury w samym zasilaczu. Zasilacze komputerowe są klasyfikowane na podstawie maksymalnej mocy wyjściowej. Typowe zakresy mocy zasilaczy dla komputerów domowych i biurowych wynoszą od 300 W do 500 W (dla komputerów miniaturowych - poniżej 300 W). Zasilacze stosowane w komputerach dla graczy mają moc
z zakresu 500-800 W, a w serwerach - od 800 W do 1400 W.
Jednym z parametrów zasilacza jest jego sprawność energetyczna. Sprawność to stosunek mocy zasilacza oddawanej na jego wyjściu, do mocy pobranej z sieci energetycznej. Różnica między mocą pobraną, a oddawaną jest emitowana w postaci ciepła i promieniowania elektromagnetycznego[2]. Sprawność wyraża się typowo w procentach. Im wyższa sprawność tym mniejsze straty energii w zasilaczu. Zasilacze o wysokiej sprawności wydzielają mniej ciepła, dzięki czemu można w nich montować wentylatory o mniejszej wydajności lub pasywne chłodzenie. Sprawność zasilaczy zależy od obciążenia zasilacza, osiągając najmniejszą sprawność dla małego i bardzo dużego obciążenia i waha się w tej chwili pomiędzy 40%, a 85%.[2]. W celu poprawy sprawności zasilaczy komputerowych wprowadzono serię certyfikatów 80 PLUS, które gwarantują sprawność zasilacza przekraczającą 80%[3].
Ważnym parametrem zasilacza jest zdolność do dostarczania stabilnych napięć poszczególnym podzespołom komputera, w pełnym zakresie pobieranej mocy jaki i napięcia zasilania. Zakresy napięć określa norma ATX.
Kolejnym parametrem jest poziom hałasu wentylatora zasilacza podawany w dB (w nowych zasilaczach około 35 dB, zwykle tłumiony do 27 dB).
b) Płyta główna
ASUS PR-DLS533 to dwuprocesorowa płyta główna przeznaczona dla procesorów Intel Xeon (Socket 603) z FSB 533MHz do 3,06GHz.
Płyta główna (ang. motherboard, mainboard) najczęściej zielona, prostokątna płyta na której umieszcza się następujące układy elektroniczne komputera:
Pamięć RAM
Pamięć ROM
BIOS
Chipset
Procesor
Gniazdo procesora
Gniazda rozszerzeń PCI
Złącza EIDE
Na krawędzi płyty głównej znajdują się łącza portów szeregowych, równoległego portu klawiatury, myszy oraz portu USB, sloty (gniazda karty graficznej, muzycznej, TV itp.).
BIOS jest to program zapisany w pamięci ROM. Testuje on sprzęt po włączeniu komputera, uruchamia system operacyjny, kontroluje transfer danych pomiędzy komponentami tj. dysk twardy, procesor czy napęd CD-ROM. Za pomocą wbudowanego w BIOS programu SETUP można zmieniać standardowe ustawienia BIOS-u np. parametry podłączonych dysków twardych lub zachowanie komputera po jego włączeniu.
Gniazda rozszerzeń PCI (Peripherial Components Interconnect) - ówczesny standard gniazd rozszerzeń przeznaczonych do kart rozszerzeń wykonanych w tej architekturze. PCI spełnia normy standardu Plug and Play, obsługuje bus mastering i może przesyłać dane w porcjach
po 32 jak i 64 bity. Przez PCI urządzenie może przesyłać dane z prędkością do 132 MB/s.
W gnieździe rozszerzeń montuje się takie karty rozszerzeń jak:
Karta graficzna
Karta muzyczna
Karta telewizyjna
Karta sieciowa
Cache - pamięć buforowa drugiego poziomu jest instalowana na płycie głównej w sposób umożliwiający jej rozbudowę. Płyty główne wyposażane są standardowo w pewną określoną ilość pamięci cache L2. Najczęściej spotykane rozmiary to 256 KB, 512 KB, 1MB, 2MB.
Złącze EIDE - najczęściej stosowany w pecetach kontroler napędów. EIDE to rozszerzony
i ulepszony typ interfejsu IDE, oferujący między innymi większą szybkość transferu danych (do 17 MB/s).
Gniazdo pamięci SIMM (Single-Inline Memory Module) - jest to gniazdo w którym umieszcza się "kości" pamięci SIMM. Standard konstrukcyjny o 32 stykach; szyna danych ma szerokość zaledwie 8 bitów.
Gniazdo pamięci DIMM (Dual-Inline Memory Module) - jest to gniazdo w którym umieszcza się "kości" pamięci DIMM.
Gniazdo zasilania - jest to gniazdo poprzez które doprowadzone jest napięcie zasilające całą płytę główną i umieszczone na niej elementy.
c) Procesor
Typowy procesor
Procesor (CPU - Central Processing Unit) jest to centralna jednostka obliczeniowa,
a więc serce każdego komputera. Procesor nadzoruje i synchronizuje pracę wszystkich urządzeń w komputerze. Jest kilka charakterystycznych cech, które odróżniają procesory
od siebie: architektura (CISC lub RISC), liczba bitów przetwarzanych w jednym cyklu (mówimy np. procesor 32-bitowy), częstotliwość taktowania podawana w MHz.
Historia procesorów sięga lat siedemdziesiątych, kiedy to opracowano pierwsze prototypy współczesnych mikroprocesorów opartych na układach scalonych. Od zawsze potentatem
na tym rynku była firma Intel, która jako pierwsza opracowała procesory 32-bitowe, takie jak 486. Kolejnym dzieckiem Intela był procesor Pentium, który jako pierwszy przekroczył magiczną barierę 100 MHz jeśli chodzi o częstotliwość taktowania zegara procesora. Potem pojawiały się procesory Pentium II i III, a także ich zubożone wersje - Celerony. W czasie, kiedy pojawiały się te procesory, pojawiła się też druga firma, która godnie konkuruje do dziś z Intelem - AMD. Ich procesory k6, a potem Duron, Athlon czy zgodny z Pentiumem IV Sempron były i są bardzo popularne ze względu na przystępną cenę.
Najnowszym dzieckiem Intela jest procesor Pentium IV i jego nowsze wersje . Standardem jest już zegar o częstotliwości taktowania około trzech gigaherców. Warto zauważyć,
że zaledwie w przeciągu dziesięciu lat szybkość procesorów zwiększyła się ponad tysiąckrotnie.
Peryferia wewnętrzne
Dysk twardy
Karta graficzna
Stacja dyskietek
Napęd optyczny CD-ROM
Karta sieciowa
Karta dźwiękowa
Karta TV
a) Dysk twardy
Budowa wewnętrzna dysku twardego
Dysk twardy, napęd dysku twardego ((ang.) hard disc drive) - rodzaj pamięci masowej, wykorzystujący nośnik magnetyczny do przechowywania danych. Nazwa "dysk twardy" wynika z zastosowania twardego materiału jako podłoża dla właściwego nośnika,
w odróżnieniu od dyskietek (ang.) floppy disc, czyli miękki dysk), w których nośnik magnetyczny naniesiono na podłoże elastyczne. Pierwsze dyski twarde takie, jak dzisiaj znamy, wyprodukowała w 1980 roku firma Seagate - był przeznaczony do mikrokomputerów, miał pojemność 5 MB, czyli 5 razy więcej niż ówczesna, dwustronna dyskietka 8-calowa. Pojemność dysków wynosi od 5 MB (przez 10MB, 20MB i 40MB - dyski MFM
w komputerach klasy XT 808x i 286) do 3 TB[1] (w laptopach 20-1000 GB, w laptopach
z dwoma dyskami twardymi do 4000 GB). Opracowano również miniaturowe dyski twarde typu Microdrive, o pojemnościach od kilkuset MB do kilku GB, przeznaczone dla cyfrowych aparatów fotograficznych i innych urządzeń przenośnych. Dla dysków twardych najważniejsze są następujące parametry: pojemność, szybkość transmisji danych,
czas dostępu do danych, prędkość obrotowa dysków magnetycznych (obr/min.) oraz średni czas bezawaryjnej pracy (MTBF).
b) Karta graficzna
Karta graficzna Palit GeForce 7300 GT 256MB z własnym mini procesorem
Karta graficzna jest to karta rozszerzeń, umiejscawiana na płycie głównej poprzez
gniazdo PCI lub AGP, która odpowiada w komputerze za obraz wyświetlany przez monitor. Karty graficzne różnią się między sobą szybkością pracy, wielkością pamięci RAM, wyświetlaną rozdzielczością obrazu, liczba dostępnych kolorów oraz częstotliwością odświeżania obrazu. Rozdzielczość ekranu jest równa ilości pikseli (punktów) na ekranie
w pionie i w poziomie. Obecnie standardem jest rozdzielczość 1024x768, a dla mniejszych monitorów 800x600 pikseli. Częstotliwość odświeżania obrazu mierzona jest w hercach.
Im większa jest ta wielkość, tym mniejszy jest efekt migotania obrazu na monitorze, a co za tym idzie zmniejsza się zmęczenie oczu a zwiększa jakość wyświetlanego obrazu.
c) Stacja dyskietek
Stacja dyskietek jest to urządzenie służące do zapisywania i odczytu danych to stacja dyskietek, umożliwiająca przenoszenie zapisanych na niej informacji i odczytywanie ich na innych komputerach. Dyskietki FDD mieszczą od 360 KB do 1.44 MB danych.
Obecnie ich rolę przejęły nagrywalne płyty CD i DVD, a także coraz powszechniejsze nośniki USB. Dzisiaj stacje dyskietek nie są już standardowo montowane w komputerach
d) Napęd optyczny
Napęd optyczny DVD firmy LiteOn
Napęd optyczny - to urządzenie, które odczytuje dane z takich nośników, jak: CD-R,
CD-RW, DVD lub najnowszych Blu-ray Disc. Informacje odczytywane są za pomocą wiązki lasera. Standardowa płyta CD może pomieścić 700 megabajtów danych. Jeśli chodzi o dyski DVD, to mogą one pomieścić od 4,8 gigabajtów wzwyż. Napęd optyczny może być połączony z komputerem interfejsami ATA ,SATA lub SCSI. Jego prędkość jest podawana
w wielokrotności podstawowej prędkości 1x odpowiadającej przepustowości 150 kB/s -
w przypadku napędów CD bądź 1350 kB/s - w przypadku napędów DVD (przykładowo: maksymalny transfer CD - ROM u 8x to 1,2 MB/s). W powszechnym użyciu są też napędy odczytujące oraz nagrywające nośniki danych co prawie całkowicie wyparło dyskietki floppy.
e) Karta sieciowa
Karta sieciowa odpowiedzialna jest za wysyłanie i odbieranie danych w sieciach LAN. Każda karta jest przystosowana tylko do jednego typu sieci (np. Ethernet) i posiada niepowtarzalny numer, który identyfikuje zawierający ją komputer. Przydziela go międzynarodowa instytucja pod nazwą IEEE. Każdemu producentowi przypisuje ona odpowiedni kod i zakres liczbowy. Wytwórca interfejsu Ethernet tworzy niepowtarzalny adres o długości 48-bitów, zwany często adresem sprzętowym lub adresem fizycznym. Adres ten jest nazywany również adresem sterowania dostępem do medium - Media Access Control (MAC). Maksymalna prędkość ramkową systemu Ethernet to 10 lub 100 Mbps.
f) Karta dźwiękowa
Karta dźwiękowa (ang. sound card) umożliwia rejestrację, przetwarzanie i odtwarzanie dźwięku. Najbardziej znaną grupą kart dźwiękowych jest seria Sound Blaster firmy Creative Labs. Obecnie karty dźwiękowe wystarczające do zastosowań amatorskich często wbudowywane są w płytę główną.
g) Karta TV
Karta telewizyjna (ang. tuner card) - urządzenie wejścia/wyjścia komputera. Umożliwia rejestrację, przetwarzanie i odtwarzanie obrazu telewizyjnego. Często posiada komplet wejść i wyjść analogowych, umożliwiających podłączenie do komputera magnetowidu, gry wideo czy telewizora.
Peryferia zewnętrzne
Urządzenia multimedialne (wejścia-wyjścia)
a) Mysz
Pierwsza drewniana mysz z 1964 r
Mysz służy do wydawania poleceń komputerowi jako urządzenie wejścia. Wielu użytkowników, zwłaszcza początkujących, woli używać myszy niż klawiatury do nawigacji, nie tylko w edytorach tekstu, ale także, a może przede wszystkim, na pulpicie systemu operacyjnego. Dzięki myszy możliwe jest przesuwanie po ekranie monitora małej strzałki zwanej kursorem. Jest to tak zwany lokalizator (innym tego typu urządzeniem jest ekran dotykowy w laptopach). Przy technologii kulkowej myszka wyposażona jest w specjalną kulkę, która porusza się wewnątrz łożyska, przy okazji poruszając rolkami wewnątrz niego. Dzięki temu sensory wyczuwające ten ruch mogą przekazywać impulsy do komputera, czego efektem jest poruszanie się myszy po ekranie. Myszy kulkowe wymagają specjalnych podkładek o wysokim współczynniku tarcia. Myszy optyczne działają na zasadzie promieni świetlnych odbijających się od podłoża na którym pracuje mysz. Ich przewagą nad myszkami kulkowymi jest przede wszystkim większa precyzja, a także możliwość pracy w dużo mniej restrykcyjnych warunkach, na przykład w innej płaszczyźnie niż pozioma. Kolejnym krokiem w rozwoju myszy są myszy laserowe, które zamiast promieni podczerwonych emitują wiązkę lasera. Dzięki temu uzyskuje się olbrzymią precyzję.
Obecnie produkuje się głównie myszy na łącze PS/2 i USB a także bezprzewodowe, sterowane drogą radiową.
b) Klawiatura
Klawiatura ergonomiczna Logitech -Wzornictwo Comfort Wave Design umożliwia naturalne ułożenie palcy oraz dłoni podczas pisania.
Klawiatura komputerowa - uporządkowany zestaw klawiszy służący do ręcznego sterowania urządzeniem lub ręcznego wprowadzania danych. W zależności od spełnianej funkcji klawiatura zawiera różnego rodzaju klawisze - alfabetyczne, cyfrowe, znaków specjalnych, funkcji specjalnych, o znaczeniu definiowanym przez użytkownika.
Coraz częściej w klawiatury komputerowe wbudowuje się dodatkowe elementy sterujące (gładzik, dodatkowe przyciski, pokrętła, suwaki i in.), kontrolne (diody świecące) i inne
(np. czytnik kart pamięci, porty USB, gniazda do zestawu słuchawkowego) - najczęściej
do obsługi multimediów.
Na klawiaturze komputerowej każde naciśnięcie lub puszczenie klawisza powoduje
wysłanie sygnału do komputera. Każdy klawisz ma przypisaną własną parę sygnałów, zwanych „scancode”. Klawiatury wprowadzające znaki łacińskie występują najczęściej
w tzw. układzie QWERTY (od pierwszych liter w lewym, górnym rogu klawiatury), rzadziej QWERTZ (klawiatury niemieckie czy polskie w tzw. układzie maszynistki)
Obecnie produkuje się klawiatury od 82 do 145 klawiszy. Łącze PS 2 lub USB. Od pewnego czasu na rynku dostępne są klawiatury bezprzewodowe stosujące do komunikacji
z komputerem podczerwień (musi być kontakt klawiatury z odbiornikiem sygnału) oraz fale radiowe (mogą to być znaczne odległości ok. 5 m). Najnowszym trendem jest łączenie klawiatur za pomocą standardu Bluetooth.
c) Drukarka/skaner/urządzenia wielofunkcyjne
Urządzenie wielofunkcyjne Epson Stylus RX425 - doskonały skaner, kopiarka
i drukarka w jednym.
Drukarka - urządzenie współpracujące z komputerem, służące do przenoszenia danego tekstu, obrazu na różne nośniki druku (papier, folia, płótno itp). Rodzaje drukarek: igłowa atramentowa, laserowa. Różnią się miedzy sobą szybkością oraz jakością wydruku a także kosztem eksploatacji.
Skaner - urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu paskowego
lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej (najczęściej cyfrowej).
Skaner przeszukuje kolejne pasma informacji odczytując je lub rejestrując. Nie jest to więc zwykły czytnik, a czytnik krokowy (np. skaner obrazu nie rejestruje całego obrazu w jednej chwili jak aparat fotograficzny, a zamiast tego rejestruje kolejne linie obrazu - dlatego głowica czytająca skanera przesuwa się lub skanowane medium pod nią). Obecnie produkuje się także urządzenia wielofunkcyjne, które są połączeniem drukarki, faksu, kopiarki, skanera.
d) Urządzenia multimedialne (wejścia- wyjścia)
Urządzenia wejścia/wyjścia takie jak słuchawki, mikrofon, kamera, dżojstik, gamepad, kierownica, okulary 3D. Wszystko to służy w celu udoskonalenia wymiany informacji- obrazu, dźwięku, ruchu, pomiędzy komputerem i użytkownikiem.
Zamienniki do urządzeń wewnętrznych komputera podłączane zewnętrznie
Prawie wszystkie z urządzeń wbudowanych wewnętrznie do komputera posiada swe zamienniki zewnętrzne a to dzięki dużej popularności portu USB wykorzystywanego
w większości komputerów PC i laptopów.
Dysk twardy
Dysk sieciowy
Napęd optyczny
Karta dźwiękowa
Karta sieciowa
Karta TV
a) Dysk twardy
Dysk zewnętrzny to podobnie jak pendrivy poręczny i wygodny sposób przechowywania i przenoszenia danych, ale mieszczą ich o wiele więcej . Najpopularniejsze dyski zewnętrzne są 2,5 i 3,5 calowe. 2,5 calowy przenośny dysk może pomieścić do 500 gigabajtów danych, natomiast pojemność 3,5 calowego może wynosić nawet 2 terabajty! Najbardziej zaawansowane technicznie modele dysków zewnętrznych mają porównywalne osiągi do dysków wewnętrznych, czy dysków sieciowych, których używamy w komputerach.
Dyski zewnętrzne umieszczone są w specjalnych obudowach, zapewniających optymalne odprowadzanie ciepła, dzięki czemu nie muszą być aktywnie chłodzone przy pomocy wentylatorów. Powłoka chroni je także przed uszkodzeniami mechanicznymi i wstrząsami.
Dysk zewnętrzny możemy zastosować w wielu dziedzinach, a to, do czego będziemy go wykorzystywać zależy tylko od naszych potrzeb i pomysłów. Z powodzeniem można magazynować na nim kopie zapasowe ważnych programów, lub wykonanych przez nas plików, w celu uchronienia efektów naszej pracy od skutków awarii komputera. Na przenośnym dysku możemy utworzyć albumy ze zdjęciami i zabierać je ze sobą do rodziny czy znajomych, kolekcjonować filmy i muzykę. Szczególnym rodzajem dysków zewnętrznych są dyski sieciowe. Najczęściej do dysku zewnętrznego producent dodaje niezbędne oprogramowanie. Mniejsze dyski mogą czerpać zasilanie bezpośrednio z USB ale większość ma własne zasilanie. Na rynku są dostępne także konstrukcje z interfejsami połączeń FireWire (IEEE1394) i eSATA.
W niektórych przypadkach na dysku zewnętrznym użytkownik instaluje system operacyjny inny niż na dysku wbudowanym i używa go jako zamiennie
b) Dysk sieciowy
Dysk sieciowy to nowoczesne, a co najważniejsze praktyczne urządzenie, znajdujące zastosowanie nie tylko w firmach, ale i w domach. Jego nowoczesność dotyczy sposobu gromadzenia danych - dysk sieciowy podłącza się bezpośrednio do sieci komputerowej. Jest to bardzo wygodne rozwiązanie, ponieważ dane z poszczególnych, połączonych siecią komputerów są magazynowane w urządzeniu, które jest niezależne od nich. Zwiększa to znacząco bezpieczeństwo danych, a my nie musimy obawiać się, że awaria jednego komputera spowoduje utratę efektów pracy.
Na dysku sieciowym możemy wykonywać dokładnie takie operacje jak na tradycyjnym dysku twardym. Dysk sieciowy jest widoczny w systemie każdego komputera z sieci, tak wiec korzystanie z niego jest równie łatwe jak z dysku znajdującego się wewnątrz komputera. Zastosowanie dysku sieciowego nie tylko chroni dane przed awarią, ale także znacznie upraszcza funkcjonowanie przy kilku komputerach w domu i w firmie. Niewielkie pliki możemy co prawda przesyłać pocztą internetową, albo próbować przenosić na wymiennych dyskach, ale jest to często kłopotliwe. Nie mówiąc już o plikach i programach, których przesłanie jest niemożliwe ze względu na rozmiar. Problem ten rozwiązuje zainstalowanie dysku sieciowego - każdy użytkownik komputera w sieci może na nim zapisać dowolny plik, i każdy może odczytać na swoim komputerze to, co zapisał na dysku sieciowym inny użytkownik.
Dysk sieciowy z powodzeniem sprawdzi się jako stacja multimedialna, pozwalająca administratorowi zarządzać danymi. Do obsługi dysków sieciowych dostępna jest bogata oferta oprogramowania. Dzięki tym programom możemy między innymi połączyć dysk sieciowy z domowymi urządzeniami, uzyskać zdalny dostęp do dysku sieciowego, monitorować pracę dysku sieciowego, czy uzyskać nadzór nad wykorzystaniem procesora, użyciem pamięci, przepływem danych w sieci i wolnym miejscem na dyskach.
c) Napęd optyczny
Napęd optyczny może znajdować się we wnętrzu komputera. Jest wówczas podłączony za pomocą interfejsu ATA, SATA lub SCSI. Może też stanowić odrębne, zewnętrzne urządzenie, podłączane do komputera za pomocą złącza USB, FireWire, SCSI, eSATA lub do sieci komputerowej poprzez złącze LAN.W pełni zastępuje napęd wewnętrzny.
d) Karta dźwiękowa
Większość użytkowników zadowala się fabrycznie integrowanymi na płytach głównych kodekami audio, których jakość, mimo zapewnień producentów, pozostawia wiele do życzenia.
Słaba jakość dźwięku z układów zintegrowanych to w dużej mierze skutek ich lokalizacji. Płyta główna jest najgorszym z możliwych miejsc dla takiego układu. Stanowi centrum zakłóceń generowanych przez wszelkie podzespoły peceta. Dużo lepiej byłoby umieścić układy dźwiękowe w osobnych obudowach poza pecetem. Taką właśnie budowę mają zewnętrzne karty audio, które dzięki uniwersalnemu interfejsowi USB można stosować zarówno w komputerach przenośnych, jak i stacjonarnych
e) Karta sieciowa
Zalety karty sieciowej z interfejsem USB
Duża popularność portu USB wykorzystywana w większości komputerów PC i Laptopów.
Nie wymaga ponownego uruchamiania komputera, po podłączeniu karty sieciowej oraz możliwość podłączenia karty w czasie, kiedy komputer jest uruchomiony.
Zastosowanie technologii Plug and Play , czyli automatyczna instalacja urządzenia, zaraz po wykryciu go przez komputer.
Duża szybkości transmisji danych, dla USB 1.1 do 12 Mbit/s, dla USB 2.0 do 60 MB/s Możliwość przesyłania danych ,zarówno drogą przewodową jak i bezprzewodową. Znakomicie i w coraz większym stopniu zastępują karty sieciowe wbudowane.
f) Karta TV
.
\Zewnętrzne tunery telewizyjne podłączane do komputera przez port USB lub nawet bezpośrednio do monitora umożliwiają odbiór programów telewizji naziemnej, telewizji satelitarnej (również telewizji cyfrowej). Mogą służyć do przechwytywania sekwencji wideo i prostej (liniowej) edycji wideo.
Źródła:
http://www.bryk.pl/teksty/liceum/pozosta%C5%82e/informatyka/15950-budowa_wewn%C4%99trzna_komputera.html
http://www.budowakomputera.kgb.pl/
http://zsp5.krosno.pl/konkurswww/2011
http://pl.wikipedia.org/wiki
http://www.pcworld.pl
str. 16