FUNDUSZE+STRUKTURALNE+-+ZAGADNIENIA+!!!, Prywatne, Studia


  1. Reforma polityki strukturalnej UE.

Celem polityki strukturalnej w Unii Europejskiej jest zmniejszenie różnic w poziomie życia i rozwoju gospodarczym między najbiedniejszymi a najbogatszymi regionami państw członkowskich.

Rozwój polityki strukturalnej można podzielić na kilka etapów, które są bezpośrednio związane z okresami programowania pomocy strukturalnej.

Pierwsze przesłanki determinujące powstanie polityki strukturalnej pojawiły się już w Traktacie Rzymskim ustanawiającym Europejską Wspólnotę Gospodarczą. Kolejnym ważnym wydarzeniem było utworzenie w 1968 roku w strukturze Komisji Europejskiej Dyrekcji Generalnej Polityki Regionalnej. Jednak systemowa polityka regionalna na poziomie wspólnotowym zapoczątkowana została dopiero w połowie lat siedemdziesiątych, jej wyrazem było powołanie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, który nadal jest jej podstawowym filarem i głównym instrumentem jej implementacji. Całokształt polityki prowadzono w oparciu o trzy fundusze strukturalne, które powstawały w różnym okresie. Chronologicznie utworzono następujące fundusze:

 

Europejski Fundusz Społeczny jest pierwszym z zastosowanych we Wspólnocie instrumentów polityki strukturalnej. Został utworzony w 1960 roku i koncentruje się na walce z bezrobociem w państwach członkowskich Wspólnoty. Pomoc finansowa Europejskiego Funduszu Społecznego przeznaczana jest dla różnych regionów i grup społecznych, przede wszystkim zaś dla pracowników zagrożonych bezrobociem długoterminowym oraz dla ludzi młodych (do 25 roku życia), wkraczających dopiero na rynek pracy. Zakres interwencji funduszu obejmuje pięć obszarów wsparcia:

 

Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej powstał w 1964 roku. Wspiera on przekształcenia strukturalne w rolnictwie oraz rozwój obszarów wiejskich. Fundusz ten składa się z dwóch sekcji: Sekcji Gwarancji, która partycypuje w finansowaniu Wspólnej Polityki Rolnej, oraz Sekcji Orientacji, finansującej kilka obszarów, w tym szczególnie rozwój i modernizację terenów wiejskich; zmiany struktury zawodowej mieszkańców wsi; zwiększenie konkurencyjności produktów rolnych; restrukturyzację oraz dostosowanie potencjału produkcyjnego gospodarstw do wymogów rynku; osiedlanie się młodych rolników; rozwój ruchu tury-stycznego i rzemiosła; rozwój i eksploatację terenów leśnych; inwestycje w dziedzinie ochrony środowiska; wyrównywanie szans gospodarstw po-łożonych na terenach górzystych i terenach dotkniętych kataklizmami.

 

Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego powstał w 1975 roku jako reakcja na coraz głębsze rozbieżności w rozwoju regionów państw członkowskich Unii Europejskiej. Ma za zadanie niwelowanie dysproporcji w poziomie rozwoju regionalnego poszczególnych krajów. Zakres interwencji tego funduszu jest najszerszy, gdyż uczestniczy on w współ-finansowaniu wielu obszarów życia społeczno-gospodarczego.

Przełomowy moment w realizacji polityki strukturalnej stanowiły lata 1988-1989. Podstawą zmian były następstwa wprowadzonego w życie l lipca 1987 r. Jednolitego Aktu Europejskiego, wraz z jego podpisaniem zostają ustalone główne zasady rzeczywistej polityki spójności wobec państw członkowskich południowej części Europy oraz innych słabiej rozwiniętych regionów, która ma stanowić przeciwwagę dla wymogów europejskiego rynku wewnętrznego.

Ważnym czynnikiem akcelerującym zmiany w polityce strukturalnej byto również przystąpienie do Wspólnot trzech nowych państw: Grecji, Hiszpanii, Portugalii. Rozszerzenie terytorialne Unii spowodowało bowiem zwiększenie zróżnicowania pomiędzy regionami, co wymagało podjęcia działań amortyzujących istniejące różnice poprzez instrumenty polityki strukturalnej.

                            

W roku 1989 ustanowiono również podstawowe reguły, na których opierała się realizacja polityki strukturalnej. Oparto ją na sześciu zasadach: pomocniczości, koncentracji, partnerstwa, programowania, współfinansowania, kompatybilności.

W 1993 roku Rada Ministrów Unii Europejskiej przyjęła nowe rozporządzenie regulujące zasady funkcjonowania funduszy strukturalnych na obszarze Wspólnoty w latach 1994 -1999 „II Pakiet Delorsa

W tym czasie powstał również Finansowy Instrument Orientacji Rybołówstwa 1993 r. Jego zasadniczym celem jest wspieranie restrukturyzacji rybołówstwa państw tworzących Unię Europejską. Za jego pośrednictwem finansowane jest: rozwój hodowli ryb, infrastruktura portów rybackich wraz z ich wyposażeniem w niezbędne zaplecze i urządzenia; restrukturyzacja i unowocześnienie floty rybackiej oraz metod połowu i przetwarzania ryb; podnoszenie konkurencyjności produktów rybnych i ich promowanie na rynku.

Wzmacniając jeszcze działania umożliwiające osiąganie spójności państw członkowskich w tym samym roku obok już czterech funduszy strukturalnych utworzono Fundusz Spójności (Kohezji), w celu wzmacniania społecznej i gospodarczej spójności Unii Europejskiej. Fundusz Spójności wspiera duże przedsięwzięcia o charakterze infrastrukturalnym w dwóch obszarach: transport oraz ochrona środowiska przyrodniczego, w tych krajach, w których poziom PKB na jedne-go mieszkańca jest niższy niż 90% średniej dla całej Unii Europejskiej.

 

Kolejne istotne zmiany znalazły odzwierciedlenie w dokumencie Agenda 2000, podczas Szczytu Berlińskiego odbywającego się w marcu 1999 roku. Związane one byty z pojawiającymi się zarzutami dotyczącymi zarówno skali i struktury środków, jak i poprawy efektywności ich wykorzystania. Wprowadzone zmiany dotyczyły zwłaszcza większej koncentracji środków finansowych, uproszczenia procedur i decentralizacji oraz podejmowania decyzji o ich przyznawaniu.

Od 2000 r. zredukowano liczbę celów polityki strukturalnej z sześciu do trzech. Obejmują one finansowanie działań dotyczących następujących obszarów:

 

Kolejną istotną zmianą jest też redukcja Inicjatyw Wspólnotowych z trzynastu do czterech. Wśród funkcjonujących w perspektywie finansowej lat 2000-2006 pozostały Interreg III, URBAN, Equal i Leader +2.

Programy te mają na celu rozwiązywanie problemów w skali całej Unii. I tak:

 

W szczególności finansowane są działania promujące wykorzystanie lokalnych źródeł surowcowych, wytwarzanie wyrobów regionalnych, a także kultywujące miejscowe tradycje.

 Należy dodać, iż obok ww. funduszy i inicjatyw wspólnotowych w Unii Europejskiej występuje szerokie spektrum różnorodnych programów określanych jako tzw. miękkie. Celem ich jest głównie inwestowanie w rozwój kapitału ludzkiego, jako podstawy wzrostu gospodarczego i dobrobytu, a także kreowanie tożsamości i poczucia jedności wśród mieszkańców kontynentu europejskiego 3. W strukturze wydatków unijnych przeznaczonych na politykę strukturalną ma miejsce wyraźna dominacja Celu 1.

  1. Polityka strukturalna UE.

Polityka strukturalna we Wspólnocie poprzez dążenie do zmniejszania nierówności gospodarczych i społecznych między regionami służy gospodarczej i społecznej spójności Unii.

Polityka strukturalna - w jej skład wchodzą:

I element - Fundusze Strukturalne

EFRR (projekty inwestycyjne, budowlane, boiska, budynki, kanalizacja)

EFS (działania adresowane do ludzi: szkolenia, konferencje, pomoc dla niepełnosprawnych, staże, studia podyplomowe),

EFOiGR (wszystko co związane z rolnictwem, obszarami wiejskimi)

FIWR (wszystko co związane z sektorem).

II element - Inicjatywy Wspólnotowe

INTERREG (finansowany z EFRR)

EQUOL (finanse. z z EFS)

LEADER (finans. z EFOiGR)

URBAN (finans. z EFRR)

III element - Fundusz Spójności

Transport

- kategorie: drogi krajowe + autostrady (małe drogi z funduszu regionalnego)

- wartość projektu (projekty duże)

Ochrona Środowiska

Tylko projekty duże

Rybołówstwo, zakup kutrów, szkolenia itp.).

Polityka strukturalna UE.


0x08 graphic
0x01 graphic

  1. Cele polityki strukturalnej do roku 2006.

Cel 1 (o charakterze terytorialnym)

Wspieranie rozwoju i dostosowań strukturalnych regionów opóźnionych w rozwoju w których poziom PKB na jednego mieszkańca, mierzony parytetem siły nabywczej i obliczany na podstawie danych Wspólnoty za ostatnie trzy lata, jest niższy od 75% średniej unijnej) oraz słabo zaludnionych regionów północnych, gdzie gęstość zaludnienia nie przekracza 8 osób na km2. W ramach Celu 1 w latach 2000-2006 przeznaczono dla tych regionów 69,7% globalnych środków będących w dyspozycji funduszy strukturalnych

Działania finansowane w ramach Celu 1

Cel 2 (o charakterze terytorialnym)

Cel 3 (o charakterze horyzontalnym)

  1. Cele polityki strukturalnej w latach 2007 - 2013.

W nowym okresie programowania 2007-2013 polityka regionalna Unii Europejskiej będzie realizowała następujące cele priorytetowe:

Cel 1. Konwergencja - polega on na wspieraniu wzrostu i tworzeniu nowych miejsc pracy w państwach i regionach najbiedniejszych o PKB poniżej 75% średniej dla UE. Działania podejmowane w ramach tego celu będą mogły być finansowane z EFRR oraz EFS oraz w przypadku państw gdzie Produktu Narodowego Brutto (PNB) na jednego mieszkańca jest niższy niż 90% średniej dla całej UE z Funduszu Spójności.
Cel 2. Konkurencyjność regionalna i zatrudnienie zmierza do umocnienia konkurencyjności i atrakcyjności regionów, jak również do zwiększenia zatrudnienia; czyni to w dwojaki sposób. Po pierwsze, programy rozwoju, pomagające regionom w przewidywaniu i propagowaniu przemian gospodarczych poprzez innowacje i promowanie społeczeństwa opartego na wiedzy, przedsiębiorczości i ochrony środowiska, a także poprawę dostępności tych regionów. Po drugie, wsparcie posłuży zwiększeniu liczby i poprawie jakości miejsc pracy dzięki przystosowaniu pracowników do zmian i inwestycjom w kapitał ludzki. Celem tym nie będą objęte regiony, które objęte będą wsparciem w ramach celu Konwergencja.

 Cel 3. Europejska współpraca terytorialna ma w zamierzeniu umocnienie współpracy transgranicznej w drodze wspólnych inicjatyw na szczeblu lokalnym i regionalnym, współpracy międzynarodowej służącej zintegrowanemu rozwojowi przestrzennemu oraz międzyregionalnej współpracy i wymiany doświadczeń.

  1. Fundusze strukturalne w latach 2000 - 2006.

Fundusze strukturalne to środki finansowe, które Unia Europejska przeznacza na realizację konkretnych projektów w krajach członkowskich. W latach 2000-2006 wyróżniane były cztery rodzaje funduszy strukturalnych, z których każdy finansuje ściśle określone typy projektów:

  1. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) - finansuje projekty infrastrukturalne, doradcze i inwestycyjne przedsiębiorstw, projekty dla instytucji wspierających firmy (np. funduszy poręczeniowych) itd.

  2. Europejski Fundusz Społeczny (EFS) - dzięki niemu realizowane są między innymi projekty szkoleniowe dla przedsiębiorstw. Wiele projektów finansowanych z tego funduszu dotyczy także osób bezrobotnych

  3. Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Sekcja Orientacji (EFOiGR) - umożliwia realizację między innymi projektów inwestycyjnych w zakładach przemysłu rolno - spożywczego oraz gospodarstwach rolnych

  4. Finansowy Instrument Wspierania Rybołówstwa (FIWR) - wspiera projekty w sektorze rybołówstwa, w tym w przedsiębiorstwach zajmujących się przetwórstwem rybnym.

  1. Fundusze strukturalne w latach 2007 - 2013.

W latach 2007 - 2013 w wyniku reformy polityki spójności obowiązują dwa Fundusze Strukturalne :

Obszary wsparcia z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego to:

  1. Środowisko produkcyjne i konkurencyjność przedsiębiorstw

  2. Badania naukowe i rozwój technologiczny

  3. Inwestycje infrastrukturalne

  4. Rozwój turystyki i inwestycji kulturalnych

  5. Rozwój społeczeństwa informacyjnego

  6. Ochrona środowiska

  7. Współpraca przygraniczna

W Polsce w nowym okresie programowania 2007-2013 fundusz uczestniczy we współfinansowaniu następujących programów:

  1. Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko

  2. Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka

  3. Program Operacyjny Rozwój Polski Wschodniej

  4. Program Operacyjny Europejskiej Współpracy Terytorialnej

  5. Program Operacyjny Pomoc Techniczna

  6. 16 Regionalnych Programów Operacyjnych

  1. Aktywną politykę rynku pracy

  2. Przeciwdziałanie zjawisku wykluczenia społecznego

  3. Kształcenie ustawiczne

  4. Doskonalenie kadr gospodarki, oraz rozwój przedsiębiorczości

  5. Zwiększenie dostępu i uczestnictwa kobiet na rynku pracy

Pomoc skupia się w najbiedniejszych regionach ,wspiera inicjatywy przeciwdziałające bezrobociu, wpływające na wzrost przedsiębiorczości i zatrudnienia oraz aktywizacje zawodową kobiet, niepełnosprawnych i ludności z obszarów wiejskich i marginalizowanej społecznie.

W nowym okresie programowania 2007-2013 Europejski Fundusz Społeczny jest realizowany za pomocą Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki na lata 2007-2013.

  1. Inicjatywy wspólnotowe 2000 - 2006.

Interreg III

URBAN II

EQUAL

LEADER +

  1. Inicjatywy wspólnotowe 2007 - 2013.

- Inicjatywa JEREMIE - zakłada zaangażowanie Grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego w proces wzmacniania funduszy pożyczkowych, poręczeniowych, oraz inwestycyjnych wspierających finansowo małe i średnie przedsiębiorstwa.

- Inicjatywa JASPERS - to program pomocy technicznej adresowany przede wszystkim do nowych państw członkowskich.

- Inicjatywa JESSIKA - zakłada współpracę między Komisją Europejską (KE), Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI), oraz Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju(EBOR), mając na celu wspieranie inwestycji w zakresie zrównoważonego rozwoju na obszarach miejskich UE. Jessika ma funkcjonować w postaci specjalnych funduszy - w tym przypadku funduszy rozwoju miejskiego lub funduszy holdingowych.

  1. Podstawy prawne funkcjonowania funduszy strukturalnych w latach 2000-2006.

  1. Podstawy prawne funkcjonowania funduszy strukturalnych w latach 2007 - 2013.

      1. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności,

      2. Rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (zasady wydatkowania środków z EFRR)

      3. Rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady nr 1083/2006

      4. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1828/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

  1. Podstawowe zasady funkcjonowania funduszy strukturalnych 2000 - 2006

  1. Podstawowe zasady funkcjonowania funduszy strukturalnych 2007 - 2013.

W latach 2007-20013 (w dokumentach UE nazwane jest to „perspektywą finansową”) działają dwa fundusze strukturalne: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Społeczny. Trzecim instrumentem polityki UE jest fundusz Spójności.

Wszystkie te instrumenty zostały uregulowane odpowiednimi aktami prawnymi. Są to:

Wszystkie wspomniane wyżej dokumenty miały na celu przeprowadzenie reformy polityki spójności wg następujących zasad:

1. Utrzymanie ważnego znaczenia polityki spójności i przeznaczenie na nią znacznych środków w latach 2007-2013 jest to ponad 1/3 budżetu UE.

2. Ograniczenie liczby funduszu strukturalnych. Tylko dwa fundusze : EFRR i EFS oraz fundusz Spójności.

3. Włączenie Inicjatyw Wspólnotowych EQUAL, INTERREG, LEADER, URBAN do trzech nowych celów.

4. Uproszczenie systemu wdrażania czyli zarówno uproszczenie programowania na poziomie wspólnoty jak i państw członkowskich oraz ułatwienie w ustalaniu kwalifikowalności kosztów.

5. Zachowanie podstawowych zasad funduszy UE czyli: wieloletniego programowania, dodatkowości, partnerstwa, współfinansowania i ewaluacji.

6. Koncentracja działań na trzech nowych celach powiązanych z priorytetami strategii lizbońskiej: - konwergencja, - konkurencyjność regionalna i zatrudnienie, - europejska współpraca terytorialna.

Zasady Pomocy:

- Komplementarności,

- Spójności,

- Zgodności,

- Programowania,

- Partnerstwa,

- Pomocniczości,

- Zasada Interwencji proporcjonalnej

- Zasada podziału zarządzania

- Zasada dodatkowości.

  1. Proces programowania funduszy 2000 - 2006.

Zasada programowania - reguluje działanie funduszy strukturalnych. Nakłada obowiązek podejmowania decyzji na podstawie wieloletnich programów rozwoju i innych dokumentów planistycznych, obejmujących wszystkie informacje niezbędne do sprawnego i efektywnego osiągania zamierzonych celów.

Programowanie funduszy strukturalnych jest wymogiem każdego państwa członkowskiego jest to ważny proces, który wiąże się z organizacją i podejmowaniem decyzji.

Programowanie funduszy strukturalnych jest wymogiem każdego państwa członkowskiego jest to ważny proces, który wiąże się z organizacją i podejmowaniem decyzji. Programowanie funduszy strukturalnych jest procesem bardzo długim i składa się on z dwóch etapów:

ETAP 1: Planowanie (przygotowanie planu rozwoju regionalnego)

ETAP 2: Operacyjny(realizacja etapu 1)

1. Komisja Europejska (KE) określa priorytety dla regionów.

2. Państwo członkowskie określa regiony, które wg niego powinny trzymać środki z funduszy strukturalnych .

3. KE dokonuje przeglądu regionów i ich akceptacji bądź odrzuca.

4. Państwo członkowskie ustala plan rozwoju regionalnego, jest on negocjowany z KE, następnie na podstawie wynegocjowanych ustaleń tworzy się dokument „ Plan Rozwoju Regionalnego”.

5. Państwo członkowskie realizuje ten dokument.

Celem procesu programowania są wspólne działania pomiędzy KE, a Państwem członkowski, które zmierzają do rozwoju i spójności UE.

Dokumenty programowe w okresie 2000-20006:

Państwo członkowskie powinno przedstawić Unii Europejskiej następujące dokumenty:

    1. Podstawowym dokumentem jest „Plan Rozwoju Regionalnego”, służy on do negocjacji między Komisją Europejską o Państwem Członkowskim - jest to plan analizy sytuacji w danym regionie UE, podaje się tutaj potrzeby regionów ich cele, strategie rozwoju regionalnego oraz fundusze jakie są potrzebne nadane przedsięwzięcie.

    2. Plan Rozwoju Narodowego - plan ten zostanie zaakceptowany gdy Komisja Europejska uzna, że jest on wykonalny i dobrze planuje rozwój .- w tym dokumencie podaje się stan gospodarki danego kraju.

    3. Podstawy Wsparcia Wspólnoty - ten dokument jest rozwinięciem „ Planu Rozwoju Regionalnego „- należy tutaj przedstawić jakie środki SA potrzebne Dy wykonać jakiś projekt np. wzrost zasobów ludzkich.

    4. Ostatnim dokumentem jest „ Uzupełnienie Programów” - opisuje się tutaj bardzo szczegółowo treść każdego programu.

Przez ten dokument wdraża się priorytety i strategie danych programów.

Programowanie jest to proces organizacji w którym ustala się następujące zasady:

  1. Proces programowania funduszy 2007 - 2013.

1 stycznia 2007r. rozpoczął się kolejny okres programowania funduszy strukturalnych, obejmujących lata 2007-2013.

W nowym okresie programowania na lata 2007-2013 nastąpiła zasadnicza reorganizacja systemu funduszy w ramach polityki spójności, która zgodnie z propozycjami KE realizowana będzie w oparciu o trzy źródła finansowe:

Z polityki spójności wyłączono fundusze wspierające rolnictwo oraz rybołówstwo i przeniesiono je odpowiednio do Wspólnej Polityki Rolnej oraz Wspólnej Polityki Rybackiej.

Dokumenty programowe na okres 2007- 2013:

Etapy Programowania 2007- 2013

  1. Strategiczne Wytyczne Wspólnoty dla Spójności (SWW) - będące podstawą działań rozwojowych podejmowanych w państwach członkowskich w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności. Dokument ten dotyczy wyłącznie tej części inwestycji krajowych i regionalnych, które będą współfinansowane ze środków funduszy.

  2. Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia (NSRO) - wspierające wzrost gospodarczy i zatrudnienie.

  3. Programy Operacyjne (PO) - które precyzować będą priorytety w odniesieniu do najważniejszych działań.

Polityka regionalna UE w okresie programowania 2007- 2013 będzie realizowała następujące cele:

  1. Zasada programowania wieloletniego.

  1. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, formy wsparcia, rodzaje projektów.

Misja:

„wyrównanie regionalnych różnic w ramach Wspólnoty”

„promowanie stabilnego i zrównoważonego rozwoju”

Obszary interwencji:

  1. Europejski Fundusz Społeczny, formy wsparcia, rodzaje projektów.

Misja: „rozwój zasobów ludzkich i zatrudnienie”

Obszary interwencji:

-  aktywną politykę rynku pracy,

-   przeciwdziałanie zjawisku wykluczenia społecznego,

-   kształcenie ustawiczne,

  1. Europejski Fundusz Gwarancji Rolnych.

Misja: „wsparcie WPR i poprawa struktury rolnictwa”

Obszary interwencji:

W ramach funduszu współfinansowane są:

rozwój obszarów wiejskich

  1. Finansowy Instrument Wsparcia Rybołówstwa.

Misja: „zrównoważone zarządzanie zasobami i struktury konkurencyjne”

Obszary interwencji: środki w celu zapewnienia trwałej równowagi między popytem a podażą, poprawa konkurencyjności, przetwórstwo i marketing, rewitalizacja obszarów zdominowanych przez rybołówstwo,

  1. Wkład finansowy, poziom dofinansowania z funduszy strukturalnych.

Wkład finansowy funduszy

-      działanie nie może jednocześnie otrzymywać finansowego wkładu z więcej niż jednego funduszu,

Pułapy wielkości wkładu funduszy - Cel 1

Podział środków na poszczególne cele:

  1. Pojęcie kosztów kwalifikowanych, zasady kwalifikowanych wydatków w kontekście obowiązujących aktów prawnych i innych dokumentów w latach 2000 - 2006.

Rozporządzenie Komisji nr 1685/2000 w sprawie szczegółowych zasad wdrażania rozporządzenia Rady nr 1260/1999 w zakresie uznawania wydatków na działania współfinansowane z funduszy strukturalnych. Rozporządzenie definiuje zasady, które powinny być stosowane przy określaniu kwalifikowania wydatków zgodnie z formami pomocy określonymi w art. 9 lit. e) Rozporządzenia nr 1260/1999.

Zgodnie z Rozporządzeniem nr 1685/2000 istnieje 12 zasad kwalifikowania się wydatków.

Zasady kwalifikowania wydatków:

Rozporządzenie Komisji nr 1159/2000 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych podejmowanych przez państwa członkowskie i dotyczące pomocy z Funduszy Strukturalnych.

Rozporządzenie zawiera ogólne zasady i zakres informacji i promocji dotyczącej pomocy z EFS. Rozporządzenie definiuje, przepisy dotyczące technicznych środków informacji i promocji, takich jak billboardy, tablice pamiątkowe, plakaty, materiały informacyjne, imprezy informacyjne i inne.

  1. Pojęcie kosztów kwalifikowanych, zasady kwalifikowanych wydatków w kontekście obowiązujących aktów prawnych i innych dokumentów w latach 2007 - 2013.

Podstawa prawna

Rozporządzenie 1083/2006 określiło pojęcie kwalifikowalności wydatków.

Kwalifikowalność wydatków - państwa członkowskie zobowiązane są do wprowadzenia zasad kwalifikowalności na poziomie krajowym podjęto decyzję o decentralizacji kosztów decyzji, większy nacisk kontrolny. Kraj członkowski ma obowiązek określić zasady kwalifikowalności wydatków - dany wydatek może być uznany za kwalifikowany tylko wówczas, gdy zostanie on poniesiony w ramach operacji, która jest realizowana na mocy decyzji instytucji zarządzającej programem operacyjnym i zgodnie z kryteriami ustalonymi przez komitet monitorujący.

  1. System instytucjonalny wdrażania polityki strukturalnej UE w latach 2000 - 2006.

Jednostki zaangażowane w zarządzanie i wdrażanie Podstaw Wsparcia Wspólnoty

- Instytucja Zarządzająca na szczeblu wspólnotowym,

- Instytucja Zarządzająca PWW w Polsce,

- Instytucja Płatnicza,

- Instytucja Zarządzająca programami operacyjnymi

- Beneficjenci końcowi, w tym Instytucje Wdrażające,

Instytucje zarządzające na szczeblu wspólnotowym

Instytucja Zarządzająca Podstawami Wsparcia Wspólnoty

Instytucja Zarządzająca Podstawami Wsparcia Wspólnoty w Polsce

Pozostałe Instytucje Zarządzające Podstawami Wsparcia Wspólnoty

  1. System instytucjonalny wdrażania polityki strukturalnej UE w latach 2007 - 2013.

1) Instytucja zarządzająca

Do zadań Instytucji Zarządzającej Programem należą m.in.: