SZTAB GENERALNY WOJSKA POLSKIEGO

ZARZĄD PLANOWANIA STRATEGICZNEGO - P5

INFORMACJA
O PLANOWANYCH ZMIANACH DYSLOKACYJNYCH WYNIKAJĄCYCH Z PROGRAMU ROZWOJU SIŁ ZBROJNYCH RP W LATACH 2007-2012

ORAZ JEGO ANEKSÓW

LISTOPAD 2009 R.

1. ZAŁOŻENIA OGÓLNE

1. Planowane w latach 2009 - 2012 zmiany organizacyjno - dyslokacyjne
   w Siłach Zbrojnych RP wynikają z aneksów do wdrożonego „Programu rozwoju Sił Zbrojnych RP w latach 2007 - 2012”. Na kształt zmian w strukturze organizacyjnej Sił Zbrojnych RP istotny wpływ miała przyjęta ich liczebność oraz wprowadzenie do końca 2010 roku profesjonalizacji Sił Zbrojnych RP.

2. Kierunki zmian w Siłach Zbrojnych RP determinowane są racjonalnym wydawaniem środków budżetowych i efektywnym wykorzystaniem posiadanych zasobów. Wszystkie zmiany, skutkujące przebudową struktur Sił Zbrojnych RP, poddane zostały wszechstronnym analizom, ze szczególnym uwzględnieniem zasady „koszt-efekt” w kontekście potrzeb obronnych, efektywnego wydatkowania środków finansowych z budżetu państwa, a także potencjalnych skutków dla społeczności lokalnych.

3. Opracowując aneksy do „Programu … 2007- 2012” przyjęto następujące zasady:

• Zwiększenie stosunku jednostek walczących do zabezpieczających.

Wzrost liczby jednostek wojskowych o wysokiej gotowości bojowej (wysoce ukompletowanych, wyposażonych w nowoczesne uzbrojenie i sprzęt wojskowy, zdolnych do podjęcia natychmiastowych działań w kraju i poza jego granicami,
w układzie narodowym, sojuszniczym i koalicyjnym), pozwoli skrócić czas od momentu podjęcia decyzji politycznej do chwili użycia sił w rejonie operacji. Wprowadzane zmiany zapewnią poprawę stosunku stanów osobowych jednostek walczących do jednostek zabezpieczających o około 18 %.

• Spłaszczenie struktur dowodzenia.

Fakt ten pozwoli na skrócenie łańcucha decyzyjnego i umożliwi skuteczne kierowanie wojskami w kraju i poza jego granicami. Zostanie to osiągnięte, m.in. poprzez likwidację dowództw okręgów wojskowych oraz reorganizację struktur. Likwidacji ulegnie znaczna liczba dowództw i sztabów jednostek zabezpieczających i wspierających. Działania te umożliwią zmniejszenie liczby elementów funkcjonalnych podległych poszczególnym dowódcom. Jednocześnie, dzięki nasyceniu nowoczesnymi systemami dowodzenia zostanie zwiększona operatywność organów dowodzenia oraz przyspieszony proces decyzyjny, tym samym zapewnione zostaną warunki do szybszego
i pełnego osiągania celów operacji.

• Racjonalizacją struktur.

Zakłada się łączenie jednostek o identycznej strukturze i bliźniaczym wyposażeniu w celu usprawnienia szkolenia żołnierzy i racjonalnego gospodarowania posiadanymi zasobami. Zintegrowane zostaną oddziały
i pododdziały o podobnym składzie, ośrodki i centra szkolenia oraz szkoły podoficerskie. W rezultacie umożliwi to osiągnięcie efektu synergii. Liczba dowództw dywizji w składzie Sił Zbrojnych RP zostanie zmniejszona do trzech. Pozwoli to na osiągnięcie obowiązujących standardów, które przewidują, że dowództwo związku taktycznego powinno posiadać zdolność do dowodzenia 3 - 5 brygadami ogólnowojskowymi.

• Zwiększenie mobilności i dostępności sił.

Zakłada się ewolucyjne przechodzenie od ilości na rzecz jakości m. in. poprzez profesjonalizację i modernizację Sił Zbrojnych RP, rozmieszczenie jednostek wojskowych w pobliżu ośrodków szkolenia oraz lotnisk, co pozwoli na zwiększenie zdolności w zakresie mobilności i dostępności. Działania te pozytywnie wpłyną także na elastyczność i ekonomię użycia Sił Zbrojnych RP.

• Wyprowadzenie jednostek wojskowych z dużych aglomeracji miejskich.

Proces ten jest pochodną analizy realnych i potencjalnych zagrożeń militarnych i niemilitarnych, mogących bezpośrednio narazić na obezwładnienie lub zniszczenie krytycznej infrastruktury, w tym organów dowodzenia i kierowania Sił Zbrojnych RP, a także aspektów ekonomicznych. Docelowo jednostki te zamierza się przedyslokować w pobliże poligonów, co w znacznym stopniu obniży koszty transportu wojsk i zapewni pełne wykorzystanie obiektów szkoleniowych. Efekty podjętych działań będą niewspółmiernie wyższe od poniesionych na ten cel nakładów.

• Optymalizacją wykorzystania zasobów infrastruktury.

Siły Zbrojne RP dysponując ograniczonymi środkami budżetowymi zmuszone są do ich racjonalnego wydawania. W tym celu pozbywamy się zbędnej infrastruktury przekazując ją na potrzeby społeczności lokalnych jednocześnie zmniejszając koszty funkcjonowania sił zbrojnych. W wyniku przeprowadzonego przeglądu garnizonów w zasobach sił zbrojnych zamierza się pozostawić tylko infrastrukturę wojskową przewidzianą do użytkowania jej przez najbliższych kilkanaście lat.

2. CEL ZMIAN ORAZ PRIORYTETY ROZWOJU SIŁ ZBROJNYCH RP

1. Profesjonalizacja i doskonalenie zdolności operacyjnych Sił Zbrojnych RP do podjęcia i prowadzenia działań obronnych, w tym w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego oraz udziału w operacjach pokojowych, stabilizacyjnych i antyterrorystycznych.

2. W latach 2009 - 2012 przyjęto następujące priorytety rozwoju sił zbrojnych:

• przygotowanie podstaw formalno-prawnych i organizacyjnych zapewniających osiągnięcie profesjonalizacji Sił Zbrojnych RP;

• doskonalenie systemu obrony powietrznej;

• kontynuowanie modernizacji technicznej w oparciu o programy operacyjne i programy uzbrojenia;

• utrzymanie wysokiego poziomu wyszkolenia Wojsk Specjalnych;

• realizacja zobowiązań sojuszniczych oraz udział Sił Zbrojnych RP
  w rozwijaniu zdolności obronnych UE;

• przygotowanie dowództw i jednostek wojskowych wydzielanych do NATO i UE oraz deklarowanych do udziału w misjach międzynarodowych;

• osiąganie wysokiego poziomu interoperacyjności w ramach NATO,
  w obszarach kluczowych systemów funkcjonalnych sił zbrojnych;

• dostosowanie zasobu infrastruktury wojskowej do potrzeb profesjonalnych sił zbrojnych.

3. Wykonanie planowanych zmian zapewni realizację zobowiązań międzynarodowych wynikających z członkowstwa w NATO i UE oraz ułatwi osiągnięcie wymaganych wskaźników dostępności sił.

4. Zaproponowane kierunki zmian są kompromisem pomiędzy potrzebami
   a możliwościami Sił Zbrojnych RP. Na naszych oczach prymat jakości nad ilością staje się faktem. Realizując zaplanowane zamierzenia Polska posiadać będzie armię zdolną do realizacji całego spektrum zadań w kraju i poza jego granicami
   w wymiarze narodowym, wielonarodowym i koalicyjnym.

3. LICZEBNOŚĆ SIŁ ZBROJNYCH RP

1. „Program rozwoju Sił Zbrojnych RP w latach 2007 - 2012” wraz z aneksami zakłada osiągnięcie na koniec 2011 r. stanu ewidencyjnego Sił Zbrojnych RP na poziomie do 100.000 żołnierzy służby czynnej oraz do 20.000 żołnierzy Narodowych Sił Rezerwowych. W kolejnych latach, stan ten będzie utrzymywany na tym samym poziomie.

2. Na koniec 2009 r. Siły Zbrojne RP osiągną stan ewidencyjny do 100.000 żołnierzy, w tym około 2.500 kandydatów na żołnierzy zawodowych, natomiast na koniec 2010 r. do 100.000 żołnierzy służby czynnej i kandydatów na żołnierzy zawodowych oraz do 10.000 żołnierzy Narodowych Sił Rezerwowych.

4. ZASADNICZE ZMIANY ORGANIZACYJNO-DYSLOKACYJNE
   W RODZAJACH I KOMPONENTACH SIŁ ZBROJNYCH RP

1. W Siłach Zbrojnych RP

Celem zmian w Siłach Zbrojnych RP jest racjonalizacja struktur organizacyjnych poprzez zwiększenie potencjału obronnego, w tym posiadanie oddziałów
i pododdziałów wysoko rozwiniętych, profesjonalnych, dobrze uzbrojonych, wyposażonych i wyszkolonych, gotowych do użycia na terytorium kraju i poza jego granicami.

Zasadnicze zmiany:

• Sformowanie Centrum Doktryn i Szkolenia SZ.

Podstawowym założeniem budowy w latach 2009-2011 struktury organizacyjnej Centrum jest zapewnienie możliwości efektywnej realizacji powierzonych zadań oraz nadanie mu charakteru połączoności. Przeznaczeniem Centrum Doktryn i Szkolenia SZ RP będzie zbieranie, analizowanie, upowszechnianie wniosków i doświadczeń oraz eksperymentowanie nowych koncepcji i sposobów prowadzenia działań, jak
i organizacji szkolenia, a także ich implementacja w dokumentach doktrynalnych i szeroko przyjętym oprzyrządowaniu procesu szkolenia w celu przygotowania dowództw, sztabów i wojsk do realizacji zadań adekwatnie do zmieniających się uwarunkowań.

• Sformowanie Centrum Bezpieczeństwa Cybernetycznego SZ.

Realizacja tego przedsięwzięcia ma na celu przygotowanie zdolności do prowadzenia działań w cyberprzestrzeni. Zapewni Siłom Zbrojnym RP posiadanie spójnego komponentu, który będzie odpowiedzialny za ochronę własnych systemów i sieci teleinformatycznych oraz obezwładnianie systemów potencjalnego przeciwnika. Instytucja ta będzie podlegać pod Szefa Sztabu Generalnego WP, w perspektywie stanowić będzie zalążek Wojsk Informatycznych.

2. Wojska Lądowe

Celem zmian w Wojskach Lądowych jest dostosowanie ich wielkości oraz struktury organizacyjnej do przewidywanych zagrożeń, zadań i posiadanego uzbrojenia i sprzętu wojskowego, a także przygotowanie komponentu lądowego do udziału w operacjach poza granicami kraju w ramach wielonarodowych połączonych sił zadaniowych (NATO, UE).

Zasadnicze zmiany:

• przedyslokowanie Dowództwa Wojsk Lądowych z Warszawy do Wrocławia.

Zmiana dyslokacji Dowództwa WLąd ma na celu ograniczenie do minimum konieczności przemieszczenia stanowiska dowodzenia do zapasowego miejsca dyslokacji w sytuacji kryzysu i wojny, poprawę funkcjonowania dowództwa poza strefą ewentualnych działań bezpośrednich, przy racjonalnym wykorzystaniu potencjału garnizonu Wrocław.

• rozformowanie jednego dowództwa dywizji.

Utrzymanie w składzie Sił Zbrojnych RP trzech związków taktycznych
z podporządkowanymi im dziesięcioma brygadami, wypełnia osiągnięcie obowiązujących standardów, które przewidują, że dowództwo związku taktycznego powinno posiadać zdolność do dowodzenia 3 - 5 brygadami ogólnowojskowymi.

• sformowanie Brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych.

Przedsięwzięcie to, zapewni optymalną dostępność sił i środków w czasie reagowania kryzysowego na terytorium państwa oraz zwiększonego zaangażowania w misjach poza granicami kraju. Ponadto, ułatwi to osiągnięcie jednorodnych standardów szkoleniowych oraz optymalizację systemu dowodzenia;

• konsolidacja pododdziałów.

Planuj się konsolidację pododdziałów artylerii (w ramach trzech pułków artylerii) przeciwlotniczych (w ramach trzech pułków przeciwlotniczych), saperów (w ramach dwóch pułków saperów i pułku inżynieryjnego) oraz chemicznych (w ramach dwóch pułków chemicznych). Działania te, pozwolą na racjonalizację struktur przy jednoczesnym zachowaniu ich potencjału bojowego i elastyczności użycia, a także zapewnią wsparcie i zabezpieczenie wojsk operacyjnych na wymaganym poziomie.

3. Siły Powietrzne

Celem zmian w Siłach Powietrznych jest poprawa ich zdolności do wykonywania zadań, w tym wsparcia i transportu lotniczego w ramach narodowych
i wielonarodowych połączonych sił zadaniowych. Zmiany w Siłach Powietrznych ukierunkowane są na stworzenie sprawnego systemu dowodzenia jednostkami lotniczymi i Obrony Powietrznej, zapewnienie wysokiego poziomu szkolenia
oraz efektywne wykorzystanie personelu.

Zasadnicze zmiany:

• włączenie w struktury baz lotniczych eskadr lotniczych z jednoczesnym ich przemianowaniem na Bazy Lotnictwa Taktycznego, Transportowego
  i Szkolnego.

Działania te, zapewnią dostosowanie struktur organizacyjnych jednostek lotniczych adekwatnych do eksploatowanego sprzętu nowej generacji. Ponadto, zoptymalizowane zostanie wykorzystanie personelu służby inżynieryjno-lotniczej oraz wyeliminuje się dublowanie zadań w bazach i eskadrach lotniczych, głównie w obszarze administracyjnym oraz logistycznym;

• integracja jednostek obrony powietrznej w ramach jednej brygady rakietowej OP.

Przedsięwzięcie ukierunkowane jest na zwiększenie efektywności realizacji zadań stojących przed wojskami OP SP, a w tym jednostek osłony obiektów
o znaczeniu strategicznym, osłony lotnisk oraz wsparcia obrony przeciwlotniczej WLąd. Ponadto, zmiany te ukierunkowano na dostosowanie struktury tych wojsk do planowanych do wprowadzenia nowych systemów OPL. Proponowane rozwiązania zapewniają możliwość zwiększenia liczby jednocześnie zwalczanych środków napadu powietrznego.

• sformowanie eskadry działań specjalnych.

Przedsięwzięcie to wynika z przyjętych zobowiązań sojuszniczych oraz potrzeb narodowych związanych ze wsparciem Wojsk Specjalnych w misjach
i operacjach poza granicami kraju.

4. Marynarka Wojenna

Celem zmian w Marynarce Wojennej jest dostosowanie jej struktury do przewidywanych zagrożeń, zadań, posiadanego oraz pozyskiwanego uzbrojenia
i sprzętu wojskowego.

Zasadnicze zmiany:

• sformowanie Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego.

Przedsięwzięcie to jest kontynuacją pozyskiwania nowej jakościowo zdolności operacyjnej Marynarki Wojennej do rażenia z brzegu jednostek nawodnych
w ramach operacji obronnej z jednoczesną możliwością wsparcia zgrupowania lądowego.

• przeformowanie baz lotniczych w bazy lotnictwa morskiego w ramach Brygady Lotnictwa MW.

Reorganizacja struktury wewnętrznej Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej zwiększy skuteczność użycia statków powietrznych lotnictwa Marynarki Wojennej w operacjach. Uprości i zoptymalizuje system dowodzenia oraz zwiększy efektywność szkolenia personelu lotniczego Marynarki Wojennej.

5. Wojska Specjalne

Celem zmian w Wojskach Specjalnych jest rozwijanie ich zdolności do prowadzenia operacji specjalnych w układzie narodowym, sojuszniczym
i koalicyjnym.

Zasadnicze zmiany obejmują sformowanie kolejnych zespołów bojowych oraz Jednostki Wsparcia Dowodzenia i Zabezpieczenia WS.

Ich wprowadzenie pozwoli na zwiększenie zdolności operacyjnych do samodzielnego zabezpieczenia operacji specjalnych na poziomach taktycznym
i operacyjnym, osiągnięcie zdolności do dowodzenia operacjami przez Dowództwo Wojsk Specjalnych na poziomie strategicznym oraz kompleksowego ich zabezpieczenia i prowadzenia walki w wymiarze informacyjnym.

6. Inspektorat Wsparcia SZ

Celem zmian w jednostkach podporządkowanych Szefowi Inspektoratu Wsparcia SZ jest dostosowanie ich wielkości oraz struktury organizacyjnej do przewidywanych zadań, posiadanego uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz potrzeb zabezpieczanych wojsk.

Zasadnicze zmiany:

• rozformowanie dowództw Śląskiego i Pomorskiego Okręgu Wojskowego.

Rozformowanie dowództw okręgów wojskowych pozwoli na optymalizację dowodzenia wsparciem logistycznym poprzez skrócenie łańcucha decyzyjnego. Jednocześnie, zmniejszone zostaną stany osobowe sztabów na rzecz jednostek operacyjnych, a organizatorzy poszczególnych systemów uzyskają bezpośrednie przełożenie na odpowiednie jednostki (elementy) wykonawcze;

• reorganizacja struktur Terenowych Organów Administracji Wojskowej.

Zmiana sposobu uzupełniania Sił Zbrojnych RP z trybu obowiązkowego na ochotniczy powoduje konieczność dostosowania struktur i zadań Wojewódzkich Sztabów Wojskowych (WSzW) i Wojskowych Komend Uzupełnień (WKU). Planuje się rozformowanie szesnastu WSzW
i sformowanie w to miejsce czterech Regionalnych Sztabów Wojskowych (RSzW) wraz z dwunastoma delegaturami wchodzącymi w ich skład (rozmieszczonymi w pozostałych województwach) oraz rozformowanie ok. czterdziestu WKU. Zmiany skutkować będą spłaszczeniem struktur administracji wojskowej, jej optymalizacją oraz dostosowaniem do planowanych zmian organizacyjno - dyslokacyjnych w siłach zbrojnych.

• sformowanie czterech Regionalnych Baz Logistycznych.

Przedsięwzięcie to ma na celu stworzenie zrejonizowanego systemu zarządzania potencjałem logistycznym, dostosowanego do potrzeb zabezpieczanych wojsk realizujących zadania w układzie narodowym, sojuszniczym i koalicyjnym oraz poprawę efektywności jego wykorzystania poprzez automatyzację procesów i możliwości monitorowania zasobów
i potrzeb logistycznych. Planowana struktura regionalnych baz logistycznych zapewni utrzymanie niezbędnego potencjału logistycznego Sił Zbrojnych RP, koordynację transportu strategicznego na poziomie umożliwiającym realizację zobowiązań sojuszniczych, a także poprawę efektywności gromadzenia, dystrybucji i odtwarzania wymaganych zapasów środków zaopatrzenia.

7. Dowództwo Garnizonu Warszawa

Celem zmian w jednostkach wojskowych podległych Dowódcy Garnizonu Warszawa jest dostosowanie ich struktur organizacyjnych do realizacji zadań zabezpieczenia organów kierowania obroną państwa i dowodzenia siłami zbrojnymi poziomu strategicznego w okresie pokoju, kryzysu i wojny.

Zasadnicze zmiany obejmują integrację jednostek dowodzenia i łączności
w ramach Brygady Wsparcia Dowodzenia i 10. pułku dowodzenia.

Ich realizacja pozwoli poprawić efektywność zabezpieczenia strategicznych organów kierowania i dowodzenia siłami zbrojnymi oraz szkolenia
i realizacji zadań na korzyść operacyjnych organów dowodzenia.

8. Żandarmeria Wojskowa

Celem zmian w Żandarmerii Wojskowej jest realizacja pełnego zabezpieczenia prewencyjnego i dochodzeniowo-śledczego sił narodowych i sojuszniczych na terytorium kraju oraz poza jego granicami, a także wykonywania rozszerzonych zadań aktywnego zwalczania terroryzmu, zabezpieczenia likwidacji skutków klęsk naturalnych i katastrof technicznych oraz wzmacniania sił ochrony i obrony wskazanych obiektów.

Zasadnicze zmiany obejmują włączenie Placówek ŻW w struktury organizacyjne Oddziałów ŻW.

Wprowadzenie zmian pozwoli na osiągnięcie zdolności do działań prewencyjnych i dochodzeniowo-śledczych, wyposażenie i przygotowanie Oddziałów Specjalnych oraz jednostek terenowych ŻW do wykonywania zadań
w systemie reagowania kryzysowego, a także prowadzenie wspólnych działań
z Policją. Wymiernym efektem transformacji ŻW będzie zwiększenie mobilności, manewrowości oraz ukierunkowanie działań na aktywne zwalczanie zagrożeń.

9. Inspektorat Wojskowej Służby Zdrowia

Celem zmian w jednostkach podporządkowanych lub nadzorowanych przez Szefa Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia jest dostosowanie ich wielkości oraz struktury organizacyjnej do przewidywanych zadań, poprawa jakości zabezpieczenia medycznego komponentów realizujących zadania na terenie
i poza granicami kraju, w tym zapewnienie opieki zdrowotnej, psychologicznej
i rehabilitacyjnej.

Zasadnicze zmiany:

• przekazanie 12 szpitali SPZOZ poza resort obrony narodowej.

Obecna struktura stacjonarnego wojskowego systemu zabezpieczenia medycznego oparta jest na 3 wojskowych szpitalach klinicznych, 15 szpitalach wojskowych, 5 wojskowych szpitalach uzdrowiskowych, 3 jednostkach badawczo - rozwojowych, 31 wojskowych specjalistycznych przychodniach lekarskich oraz 28 komisjach lekarskich. W ramach reorganizacji systemu planuje się przekazane poza resort obrony narodowej 12 Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej oraz 2 wojskowych szpitali uzdrowiskowo - rehabilitacyjnych. Zintegrowane zostaną także dwa szpitale wojskowe. Ocenia się, że zmniejszenie aktualnie utrzymywanego stacjonarnego potencjału zapewni dostosowanie go do potrzeb zabezpieczanych rodzajów i komponentów sił zbrojnych, a także umożliwi lepsze wykorzystanie, poprzez koncentrację posiadanych zasobów. Uwolnione w ten sposób siły i środki pozwolą na wzmocnienie Wojskowych Szpitali Polowych zabezpieczających żołnierzy wykonujących zadania
w misjach i operacjach poza granicami kraju.

• stworzenie ośmiu Obwodów Profilaktyczno - Leczniczych.

Docelowo, stacjonarny wojskowy system zabezpieczenia medycznego planuje się oprzeć na bazie 8 wojskowych zakładów opieki zdrowotnej, które będą funkcjonować jako instytucje gospodarki budżetowej, tworząc osiem Obwodów Profilaktyczno - Leczniczych. Zakłada się, że integracja posiadanego potencjału spowoduje lepsze jego wykorzystanie, racjonalne i oszczędne gospodarowanie oraz poprawi opiekę medyczną nad żołnierzami.

Ponadto, w garnizonach wojskowych planowana jest racjonalizacja struktur medycznych polegająca na połączeniu funkcjonujących w nich izb chorych
i ambulatoriów. Integracja sił i środków służby zdrowia zapewni opiekę na wyższym poziomie. Natomiast koncentracja lekarzy w jednej placówce umożliwi realizację programów ich szkolenia specjalistycznego oraz spowoduje redukcję kosztów w zakresie sprzętu i wyposażenia medycznego, a także właściwe utrzymanie infrastruktury.

5. ZMIANY ORGANIZACYJNO-DYSLOKACYJNE W RAMACH UMIĘDZYNARODOWIENIA STRUKTUR

1. Dowództwo Wielonarodowego Korpusu Północny - Wschód.

Od ponad 10 lat Polska będąc Państwem - Gospodarzem wydziela personel wojskowy do Dowództwa Wielonarodowego Korpusu Północny - Wschód (WKP-W) wraz z Brygadą Wparcia Dowodzenia oraz kompanią dowodzenia.

Obecnie w skład obsady Dowództwa WKP-W wchodzą przedstawiciele
11 państw. Służą w nim żołnierze duńscy, niemieccy i polscy, od kwietnia 2004 także oficerowie estońscy, litewscy i łotewscy. W styczniu 2005 r. do korpusu przystąpiła Słowacja, w grudniu tego samego roku Czechy. W listopadzie 2006 r. do korpusu dołączyły Stany Zjednoczone a w lipcu br. Rumunia stając się dziesiątym państwem korpusu. Ostatnim państwem, które przystąpiło do korpusu jest Słowenia. Trwają prace nad afiliacją słoweńskiego batalionu NBC, Wielonarodowego Batalionu MP (Polska, Słowacja, Czechy, Chorwacja) oraz wstępne rozmowy dotyczące afiliacji brygady węgierskiej. W styczniu 2010 r. planowany jest udział Dowództwa WKP-W w operacji ISAF w Afganistanie. Personel Dowództwa WKP-W wejdzie w skład Dowództwa Kompozytowego
X zmiany.

2. Brygada Litewsko - Polsko - Ukraińska.

Rozpoczęte zostały prace nad sformowaniem Brygady Litewsko - Polsko
- Ukraińskiej.

Planuje się, że Brygada będzie mogła być użyta w operacjach podejmowanych przez ONZ, NATO i UE na podstawie mandatu zatwierdzonego przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, zgodnie z podjętą decyzją przez właściwe organy państw ramowych. Dotychczas uzgodniono w resorcie decyzję MON w sprawie powołania zespołu ds. utworzenia brygady, Koncepcję funkcjonowania LIT-POL-UKRBRIG oraz List Intencyjny. Uzgodniona Koncepcja oraz List Intencyjny zostały przesłane (lipiec br.) do zainteresowanych państw (Litwa, Łotwa, Estonia Ukraina). Litewskie, polskie
i ukraińskie pododdziały wydzielane do Brygady pozostaną w dotychczasowych miejscach stałej dyslokacji i podporządkowane będą dowódcy Brygady na czas ćwiczeń i misji. Dowództwo i sztab Brygady wraz z elementami wsparcia dowodzenia i ochrony zlokalizowane są na terytorium Polski (garnizon Lublin). Najbliższe przedsięwzięcia do realizacji:

• uzgodnienie „Koncepcji funkcjonowania LITPOLUKRBRIG” - po otrzymaniu uwag od zainteresowanych państw;

• podpisanie Listu Intencyjnego - 16 listopada 2009 r.

Zakłada się, że osiągnięcie wstępnej gotowości Brygady do działania nastapi - do końca 2012 r., a pełnej gotowości do działania - do końca 2013 r.

3. Centrum Doskonalenia Żandarmerii Wojskowej.

Odpowiadając na wyzwania w zakresie transformacji sił Sojuszu podjęliśmy decyzję o utworzeniu w Polsce (Mińsk Mazowiecki) Centrum Doskonalenia Żandarmerii Wojskowej (Military Police Centre of Excellence - MP COE).

Międzynarodowy charakter Centrum i efekty jego pracy w znacznym stopniu przyczynią się do usprawnienia edukacji i szkolenia narodowych oraz sojuszniczych sił policji wojskowych, podniesienia ich interoperacyjności oraz zdolności do efektywnego działania w ramach aktualnie prowadzonych i przyszłych operacji NATO. W procesie tworzenia MP COE wykorzystane będą nasze doświadczenia zdobyte w trakcie tworzenia Wielonarodowego Batalionu Policji Wojskowej NATO (NATO MPBAT), w którym to Polska jest krajem wiodącym. Osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej Centrum planowane jest w drugiej połowie 2011 r.

4. Zmiana statusu Polski w EUROKORPUSIE.

W następstwie systematycznego wzrostu polskiego zaangażowania w struktury wojskowe w Europie Prezes Rady Ministrów w styczniu 2008 r. wyraził zgodę na rozpoczęcie negocjacji mających na celu zmianę statusu Polski w Eurokorpusie z państwa wysyłającego na państwo ramowe (Framework Nation).

Oficjalna zmiana statusu Polski będzie możliwa dopiero w następstwie podpisania przez Polskę Traktatu Strasburskiego (nie wcześniej niż w 2010 r.). W chwili obecnej prowadzone są wielowątkowe negocjacje w ramach grup eksperckich Eurokorpusu, gdzie dyskutowane są sprawy m.in. dotyczące obsady stanowisk, wydzielenia zdolności, składki do budżetu, logistyki i inne. W najbliższym czasie będzie podjęta decyzja co do terminu uzyskania statusu Państwo Ramowe w Eurokorpusie.

5. Doskonalenie struktur dowodzenia NATO.

Polska aktywnie uczestniczy w pracach związanych z doskonaleniem struktur dowodzenia Sojuszu i ich zdolności do dowodzenia w operacjach
i misjach.

Bardzo ważnym przedsięwzięciem w tym zakresie jest nowa organizacja jednostek wsparcia dowodzenia. Polska zgłosiła akces utworzenia na swoim terytorium dowództwa batalionu łączności (3. Batalionu Łączności NATO
- 3. NSB w Bydgoszczy) wraz z elementami wsparcia i zabezpieczenia.

W połowie października br. gościliśmy Dyrektora NCSA, którego zapoznaliśmy
z naszą ofertą oraz podnieśliśmy kwestie dofinansowania przez Agencję prac infrastrukturalnych, w ramach NSIP. W najbliższym czasie główny wysiłek skupiony zostanie na pracach związanych z oszacowaniem kosztów inwestycji oraz przygotowaniem personelu do struktur batalionu.

6. INFRASTRUKTURA

1. Proponowane zmiany w infrastrukturze wojskowej są pochodną analizy realnych
   i potencjalnych zagrożeń mających na celu wypracowanie optymalnego rozmieszczenia jednostek wojskowych oraz racjonalnego zagospodarowania nieruchomości znajdujących się w zasobie wojska. Działania te pozwolą ograniczyć koszty funkcjonowania Sił Zbrojnych RP. Przy ich planowaniu uwzględniono czynniki operacyjne, ekonomiczne oraz społeczne. W wyniku tego, w zasobach sił zbrojnych pozostanie najbardziej wartościowa infrastruktura wojskowa.

2. Przyjęte kryteria oceny infrastruktury wojskowej:

• lokalizację jednostek wojskowych w pobliżu obiektów szkoleniowych Sił Zbrojnych RP (ośrodków poligonowych, strzelnic, placów ćwiczeń, autodromów, miejsc szkolenia spadochronowego, wybranych odcinków wybrzeża i wód przybrzeżnych) pozwalających na zintensyfikowanie szkolenia oraz ograniczanie jego kosztów;

• położenie garnizonów wojskowych w stosunku do sieci komunikacyjnych (dróg, traktów kolejowych oraz lotnisk) pozwalających na manewr drogą lądową, powietrzną i morską (zarówno w przewidywany rejon zagrożenia, jak
  i do miejsc szkolenia);

• efektywną realizację zadań w ramach Programu Inwestycji NATO
  w Dziedzinie Bezpieczeństwa (NSIP);

• dobry stan techniczny obiektów i możliwość ich użytkowania w perspektywie kilkudziesięciu lat.

3. Zmniejszenie liczby garnizonów wojskowych.

Zaplanowane przedsięwzięcia organizacyjno-dyslokacyjne przewidują docelowe funkcjonowanie w Siłach Zbrojnych RP końca 2012 r. - 105 garnizonów wojskowych dysponujących wartościowym zasobem infrastruktury wojskowej (obecnie funkcjonuje 126 - planowana jest integracja 23 garnizonów wojskowych z uwagi na bliskość ich położenia oraz zniesienie 8 garnizonów wojskowych).

4. Ograniczenie posiadanego zasobu infrastruktury wojskowej.

Posiadany zasób infrastruktury do roku 2012/2013 ulegnie zmniejszeniu
o około 20%.

Obecnie wyspecyfikowano do przekazania ok. 30 tys. ha (tj. ok. 13,4 % posiadanego obecnie zasobu) oraz ok. 6 mln m³ kubatury budynków (tj. ok. 9,1 % posiadanego obecnie zasobu). Szczegółowy wykaz zbędnej infrastruktury przewidzianej do przekazania poza resort obrony narodowej ujęty jest w przygotowanym do zatwierdzenia przez Ministra Obrony Narodowej aneksie do „Planu przekazania do Agencji Mienia Wojskowego, Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, Państwowego Gospodarstwa Leśnego „Lasy Państwowe” oraz innych instytucji cywilnych, nieruchomości zbędnych dla resortu obrony narodowej” (obecnie ww. aneks znajduje się w końcowej fazie uzgodnień resortowych). W przedmiotowym aneksie ujęto m.in. przekazanie kompleksu wojskowego k-471, tj. poligonu Nowa Dęba (Lipa) - załącznik.

5. Oszczędności wynikające z zaprzestania utrzymywania infrastruktury zbędnej dla Sił Zbrojnych RP.

Szacunkowe roczne koszty związane z utrzymaniem wytypowanej do przekazania infrastruktury wynoszą ok. 130 mln zł. Po przekazaniu poza resort obrony narodowej nieruchomości zbędnych ww. kwota zostanie wykorzystana na inne cele np. modernizację techniczną perspektywicznego zasobu infrastruktury.

6. Koszty działań reorganizacyjnych w obszarze infrastruktury wojskowej.

Przed przekazaniem zbędnego zasobu infrastruktury poza resort
obrony narodowej niezbędne jest poniesienie kosztów związanych
m.in. z rekultywację terenów oraz ich geodezyjne wydzielenie.

7. Wykorzystanie zasobu infrastruktury po 2012 r.

Monitorowanie prac związanych z dostosowaniem struktur organizacyjnych do docelowych potrzeb SZ RP w obszarach administracji wojskowej, bazy wypoczynkowej, składów materiałowych i warsztatów technicznych, ilości instytucji wojskowych w dużych aglomeracjach miejskich, bazy szpitalnej oraz bazy szkoleniowej, pozwoli na wytypowanie optymalnej wielkości najbardziej wartościowego zasobu infrastruktury wojskowej do dalszego użytkowania oraz zbędnego zasobu możliwego do przekazania poza resort obrony narodowej po 2012 r.

7. EFEKTY PRZEPROWADZONYCH ZMIAN

W wyniku wdrożenia planowanych zmian w strukturze organizacyjnej Sił Zbrojnych RP zakłada się:

• osiągnięcie pełnej profesjonalizacji sił zbrojnych;

• wzrost zdolności sił zbrojnych do obrony państwa i sojuszników oraz udziału w operacjach sojuszniczych i koalicyjnych poza terytorium kraju;

• osiąganie standardów NATO przez kolejne jednostki wojskowe;

• zwiększenie potencjału sił zbrojnych poprzez wprowadzenie na wyposażenie nowoczesnego UiSW;

• optymalizację liczby garnizonów i kompleksów wojskowych;

• poprawę stanu infrastruktury wojskowej.

SZTAB GENERALNY WP

W NATO MPBAT uczestniczą także Czechy, Słowacja oraz Chorwacja.

2/11

---