Partie stronnictwa polityczne II RP.
Ruch Narodowy - Prawica nacjonalistyczna - ENDECJA - 1919r Związek Ludowo-Narodowy kierowany prze Romana Dmowskiego , Stanisława Grabskiego i Mariana Seydę . Program : sprowadzał się do idei państwa narodowego , Polacy dominującą siła. Wolność wyznania - pierwszoplanowa rola Kościoła katolickiego . Odmowa praw dla mniejszości narodowych połączona z coraz silniejszym antysemityzmem . Gospodarka: zasady własności prywatnej i wolnego rynku , ale sprzeciw wobec interwencjonizmu państwowego ! Pierwszym okresie II RP poparcie dla demokracji parlamentarnej i kilkakrotne uczestnictwo w rządach . Po przewrocie majowym w opozycji antysanacyjnej i kult „rządów silnej ręki” oraz przechodzenie na pozycje totalitarne . Przejawem tych tendencji było powołanie masowego Obozu Wielkiej Polski (1926) , a po jego rozwiązaniu (1933) przez władze sanacyjne nowego ugrupowania Obozu Narodowo-Radykalnego (1934) .ONR w 1935r podzielił się na „Falangę” i „ABC” . W 1928r endecja zmieniła nazwę na Stronnictwo Narodowe.
Ruch chrześcijańsko-społeczny . Połączenie ugrupowań chadeckich z trzech byłych zaborów doprowadziło w 1919r do powstania Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji kierowanego przez Wojciecha Korfantego , ks. Stanisława Adamskiego i Wacława Bitnera . 1920r połączenie z Chrześcijańsko-Narodowym Stronnictwem Robotniczym i powołano Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Pracy ( od 1925r. wrócono do nazwy Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji ) . Program: zgodny z nauką społeczną Kościoła katolickiego , , był poszukiwaniem tzw. „trzeciej drogi” między socjalizmem a liberalnym kapitalizmem , które odrzucali .