13.10.2010r
Ewolucja ustrojowa w Grecji.
Historia1)XX wiek p.n.e- teren dzisiejszej Grecji podbity przez plemiona Achajskie i Jońskie. Płw. Bałkański, podbijają tamtejszą ludność, jednak nie wprowadzają swojego ustroju- przejmują system, który w tych państwach obowiązywał- jest to tzw. okres mykeński.
2)Podboje Dorów- podbijają państwo mykeńskie; Achajowie zaczynają się przenosić do Azji Mniejszej. Dorowie zajmują Peleponez, zaczynają się kształtować państwa greckie.
3) VIII-VII w. p.n.e- Grecy zajmują cały basen Morza Śródziemnego, tworzą pierwsze miasta- państwa [założone przez Dorów]
Ustrój państw greckich
Miasta- państwa
Monarchia spartańska
demokracja ateńska
Miasta- państwa
Ustrój monarchiczny na bazie społeczności plemiennych
najważniejszy jest król tzw. bazileusz
obok króla działa Rada Gerontów, tworzona przez zwierzchników fyle, która wybierała bazileusza
bazileusz respektuje opinie Rady
Zwierzchnicy fyle-przedstawiciele najważniejszych plemion,
Bazileus- nie miał boskiego przywileju, nie miał cech boskich, oddzielono króla od istoty boskiej; miał funkcje czysto reprezentacyjne
Rada Gerontów- władza ustawodawcza, kompetencje z zakresu wymiaru sprawiedliwości
Kompetencje bazileusza
w czasie pokoju
pełni funkcje obrzędowe (reprezentacyjne)
w czasie wojny
dowodzi wojskiem
prowadzi politykę państwową
Monarchia spartańska
-przyczyniła się do powstania ustrojów demokratycznych
-ukształtowała się w początku wkroczenia Dorów; XI w. p.n.e
Władza prawodawcza
Geruzja (Rada Starszych)
Apella (Zgromadzenie Ludowe)
Geruzja
Skład:
Początkowo: przedstawiciele najważniejszych wspólnot rodowych
Następnie członkowie wybierani przez Apellę
Ponadto: dwaj monarchowie
2 królowie:-władza sprawowana kolegialnie, musiała być zgoda oby dwóch
Zadania Geruzji:
Wybór 28 gerontów wybieranych dożywotnio
Podejmowanie decyzji najważniejszych dla kraju np: podatki, wypowiadanie wojen i pokoju
Kontrola działalności obu królów
Stanowienie uchwał (uchwały te stawały się obowiązującym prawem; gdy uchwała nie jednomyślnie-> wtedy musiała być zaakceptowana przez Apellę)
Miała kompetencje do uchylenia uchwał Apelli
Namiastka władzy sądowniczej ( dot. Najcięższych zbrodni-> zdrada monarchów spartańskich)
Członkowie Geruzji nie mogli być pociągnięci do odpowiedzialności karnej.
Apella
Zgromadzenie pełnoprawnych obywateli Sparty, którzy ukończyli 20 lat
Zwoływana przez królów, którzy przewodniczą jej obradom
Posiedzenie raz na miesiąc
Kompetencje prawodawcze- w sprawach mniej ważnych dla państwa
Zadania Apelli:
Ogłoszenie decyzji o rozpoczęciu lub zawarciu wojny
Wyznaczenie spośród króli najwyższego dowódcę na czas wojny
Wybór eforów i gerontów
Pozbawianie stanowisk urzędników niezgodnych sprawowania urzędu
Eforowie
Pełnoprawni obywatele Sparty, którzy ukończyli 30 lat
Wybierani na okres 5 lat
Organ kolegialny
Urzędnicy o charakterze pomocniczym
Zadania eforów
Kontrolują życie obywateli
Kontrolują działalność królów
Kierują polityką zagraniczną
Organ sądowniczy w drobniejszych sprawach karnych
Rozstrzygają indywidualnie w sprawach cywilnych
Po skończeniu kadencji składali sprawozdanie z swojej działalności nowym eforom, gdy działali niezgodnie z prawem- odpowiedzialność karna
Ustrój Aten
Król
Archont
Kolegium 6thesmothetów
Kolegium 9 archontów
Aeropag
Król
Pełni funkcje dożywotnio
Funkcje reprezentacyjne
Kieruje państwem, gdy przyjeżdżają delegacje państw sąsiadujących, przyjmuje ich, reprezentuje w państwach sąsiadujących
Archont
Pełni funkcje dożywotnio
Kieruje polityką państwową
„Pierwszy zastępca króla”
Kolegium 6themothetów
Prawodawcy
Porządkują i interpretują prawo
Kolegium 9 archontów
Skład:
Król
Polermach
Archont
Thesmotheci
Na czele 1-szy archont
Zadania:
Pierwszy archont (eponymos)- sprawy polityki wewnętrznej
Drugi archont (bazileus)- funkcje kapłańskie
Trzeci archont (polemarch) - funkcje wojskowe
Pozostali archonci- funkcje sądownicze
Areopag
Zasiadają dożywotnio
Zastąpił Radę Królewską
Zadania:
Wybór co roku archontów i pozostałych wojowników
Kontrola archontów i urzędników
Stanowienie prawa
Kontrola wykonywania prawa
Nadzór nad administrowaniem krajem
Orzekanie w sprawach najcięższych przestępstw
Reformy ustroju ateńskiego wprowadzone przez Solona
Ograniczono rolę Areopagu
Powołano nowe instytucje:
Wielka Rada (Bule)
Zgromadzenie Ludowe (Eklezja)
Zmiana trybu wyboru archontów
W każdej fyle wybiera się 10 kandydatów
Spośród nich wybiera się 10 archontów i jednego sekretarza
Powstał nowy organ- Heliaja (sąd przysięgłych, mógł wchodzić każdy obywatel, który ukończył 30lat, rozstrzygał w sprawach cywilnych i karnych)
Wielka Rada
Skład:
400 osób
Obywatele Aten, którzy skończyli 30 lat i należeli do najwyższych klas majątkowych
Wybierani przez 4 fyle
Najważniejsze sprawy dla państwa: wojny, pokój, nowe obowiązki obywateli
Zgromadzenie Ludowe
Skład posiedzenia:
Wszyscy obywatele Aten, bez względu na cenzus majątkowy, po ukończeniu 20 lat
20.10.2010r
Wykład 2
Reformy ustroju ateńskiego wprowadzona przez Kleistenesa
W miejsce 4 fyl wprowadzono 10 fyl terytorialnych
Każda fyle obejmuje 3 dzielnice i 10 demów (demu-odpowiednik gminy)
Poszerzono skład Wielkiej Rady do 500 członków
Powołano nową instytucje: 10strategów
Kompetencje wojskowe
Sprawy polityki wewnętrznej
Demy
Przynależność do demu warunkuje korzystanie z praw politycznych
Instytucje:
Zgromadzenia( agory)- władza ustawodawcza
Starosta demu (demarchos)- władza wykonawcza
Demokracja ateńska
V- IV w. p. n. E
Zapewniano obywatelom udział w rządzeniu poprzez prawo zasiadania w Zgromadzeniu Ludowym (Ekklezja)
Posiedzenie zwoływane przez purtynów (urzędujących członków Rady)
Obok Zgromadzenia działa Wielka Rada
Zgr.Ludowe- udział mogą wziąć obywatele Aten, którzy ukończyli 18lat; początkowo 1razy w miesiącu, później więcej) Zgromadzenie te nadzorowało działalność Wielkiej Rady
Zadania Ekklezji
Prawodawcze
Uchwalanie ogólnie obowiązujących przepisów prawa
Zajmowanie stanowiska w sprawach szczegółowych- podejmują uchwały
Kontrolujące
Kontrola urzędników państwowych
Sądowe
Osądzanie najcięższych zbrodni, takich jak np:
zdrada ojczyzny
przestępstwa popełnione przez urzędników
Wielka Rada (Bule)
skład
500członków
Wybierani w drodze losowania spośród chętnych do członkostwa obywateli
Kadencja- 1 rok
Początkowo obradowała codziennie?, potem powołano prytorów
50członków danej fyle, która przez 1/10 roku urzędowała w sposób ciągły
Za zasiadanie w Wielkiej Radzie żadnych wynagrodzeń)
Zadania Rady
Prawodawcze
Przygotowują projekty uchwał i praw
Sądownicze
Orzekania w mniej ważnych sprawach państwa
Administracyjne
Uprawnienia wobec urzędników państwowych
Urzędnicy w demokracji ateńskiej
Archontowie
Zadania w zakresie sprawowania kultu religijnego
Stratedzy
Pełnią funkcje wykonawcze np. w zakresie polityki zagranicznej
Thesmotheci
Pełnią funkcje sądownicze np:
oskarżyciele w sprawach o sprawę główną sądzoną przez Zgromadzeniem Ludowym
urzędnicy wykonywali uchwały Zgromadzenia i Rady
(Po za tymi 3-ema masa innych urzędników: poleci, urzędnicy policji)
Wstawiano ich za wzór wszystkim innym demokracji, które się pojawiły
Cechy urzędów ateńskich
kolegialność
urzędy wieloosobowe np. Wielka Rada
kadencyjność
najczęściej kadencja trwała 1 rok
kadencja była niepowtarzalna
umocowanie do działania
mandat władz demokratycznych
Sądownictwo w demokracji ateńskiej sprawowane przez 2 instytucje:
Heliaja
Skład: przysięgli w liczbie 6tys. (tzw. heliaści)
(10fyle-wybierają po 600,dzieliło się na 10 sekcji, każda sekcja zajmowała się określonymi sprawami w każdej 600 urzędników- 500urzędników i 100zastępców najważniejsza)
Areopag
Rozpatruje sprawy o najcięższe przestępstwa
Sąd Efetów
Skład: 51 sędziów
orzeka w sprawach karnych
Kolegium Jedenastu
Orzeka w sprawach zbrodni pospolitych
Kolegium Czternastu
Rozpatruje drobne sprawy karne i cywilne
Związki miast
Były to federacje miast- państw
O utworzeniu związku decydowały przesłanki:
Obronne
Gospodarcze
Religijne
Organy związków miast
Zgromadzenie
Przedstawiciele każdego państwa- miasta członkowskiego
Równe znaczenie głosów każdego państwa- miasta
Funkcje ustawodawcze
Rada
Organ kolegialny kontrolowany przez Zgromadzenie
Funkcje wykonawcze
W pewnym momencie pojawiła się konieczność spotkania się z przedstawicieli państw- miast.
Starożytne państwa despotyczne
Egipt
Mezopotamia
Persja
Państwa Syrio- Palestyny
Egipt
Egipt cechowała trwałość struktury terytorialnej tzn:
Jego podboje nie były zbyt rozległe (Syria, Palestyna)
Podboje były krótkotrwałe i nie wpływały na struktury wewnątrz kraju
Najeżdżany, np. przez:
Królów Etopii
Władców Asyrii
Podstawę egzystencji stanowi rolnictwo
Dominują indywidualne rozstrzygnięcia faraona
Boski faraon sam określa co sprawiedliwe
Mezopotamia
Położona w dorzeczu Eufratu i Tygrysu
Składa się z licznych państw- miast tworzonych przez Sumerów i Senitów
Główną rolę odgrywa partnerstwo
Dominują zbiory ustaw-> urzędnicy którzy działają przy władcy
Status władcy
Władcy to „wielcy ludzie”
Władcy to pośrednicy między bogiem a ludźmi
Władcy to „cienie boga”
W państwie tym dominowały związki państw- miast
Persja
Imperium perskie stworzone przez Cyrusa, który podbiła takie państwa jak:
Azję Mniejszą
Mezopotamię
Palestynę
Syrię
Imperium perskie podbił w 300 roku Aleksander Macedoński
Status władcy w państwie Persji jak i w Mezopotamii, władcy pośredniczą między Bogiem a ludźmi.
Państwo Syrio- Palestyny
Główne znaczenie miało państwo żydowskie
Stworzone przez Hebrajczyków
Szczyt rozwoju za króla Dawida oraz króla Salomona (X wiek)
Silne wpływy monarchii orientalnych
Po śmierci Salomona rozpad na 2 królestwa:
1) północne państwo Izraela
Południowe Judy
Status władcy
Władca to wybraniec boga
Władca to adopcyjny syn boga
Państwa despotyczne jako pierwsze budowały podstawy państw, plemion, władzy
Despocja to państwo:
Wykorzystujące własnych mieszkańców
Organizujące wielkie prace irygacyjne
Podbijające i grabiące obce ludy
Jak najwięcej podbić, jak najwięcej posiadać.
Status władcy
Właściciel wszystkich terenów w państwie
„pan życia i śmierci” poddanych
Posiada zdolności nadprzyrodzone
Twórca sprawiedliwości
Władca władzy obciążona ryzykiem
Sprawuje funkcje kapłańskie
Pełni funkcje przy pomocy klasy rządzącej
3.11.2010
Wielkie imperia
Imperium aryjskie
Imperium perskie
Imperium aryjskie
Imperium ekspansywne z wielkimi siłami militarnymi
Zcentralizowany zarząd w rękach gubernatorów
nie uznawanie żadnych form autonomii religijnej i kulturalnej ludów podbitych
każda sfera życia kontrolowana
Imperium perskie
uznanie autonomii kulturalnej, administracyjnej i religijnej ludów podbitych
zarząd w rękach rządów królewskich
Do egzaminu dodatkowo:
Wymiar ideowy
Sofiści starsi
Sofiści młodsi
Sokrates
Arystoteles
Platon
Ewolucja ustrojowa w Rzymie
Ewolucja ustroju rzymskiego
Okres królewski
Okres republiki rzymskiej
Okres cesarstwa
Okres pryncypatu
Okres dominatu
Ustrój Rzymu w okresie królewskim
Najwyższa władza należy do króla, tzw. rex
Obok króla funkcjonują dwa organy o charakterze reprezentacyjnym
Senat
Zgromadzenie Kurialne
Ludność podzielona ze względu na cenzus majątkowy
Zadania króla w zakresie władzy:
Sądowniczej, np.:
Sędzia w sprawach cywilnych i karnych
Administracyjnej np:
Zwołuje posiedzenia organów reprezentacyjnych
Mianuje i odwołuje urzędników
Dowódca rzymskich jednostek konnych- tribunus cetrum
Zarządca Rzymu- preafectus urbi
Oskarżyciel przy najcięższych zbrodniach- quaestore parricidi
Religijnej np.:
Interpretuje znaki przekazywane przez bóstwa
Wojskowej np.:
Dowodzi armią
Rozstrzyga o wojnie i pokoju
Senat
Skład
Początkowo 100 później 300 senatorów
Organ doradczy monarchy
Senat obsadzał król, kierował się cenzusem majątkowym, najbogatsi
Zgromadzenia Kurialne (comititia curiata)
Skład
Patrycjusze Rzymscy
Kompetencje decyzyjne
Przekazywanie władzy nowo wybranemu monarsze
Stanowienie praw
1 kuria= 10 rodów
W okresie królewskim 30 kurii z niej wychodzili patrycjusze
10kurii= 1 plemię
Ustrój Rzymu w okresie Republiki rzymskiej
Podstawową rolę pełnią zgromadzenia reprezentacyjne (kolegialne) obywateli
Zgromadzenie Kurialne
Zgromadzenie Centurialne
Zgromadzenie Dzielnicowe
Wiece obywateli( continos)- charakter nieformalny tzw. Consilia plebis
Zgromadzenie Centurialne
Skład:
Członkowie tzw. centurii
Kompetencje prawodawcze
Kompetencje administracyjne np.:
Obsadzanie najważniejszych urzędów w państwie
Rozwój urzędów rzymskich.
Zgromadzenie Dzielnicowe:
Obejmuje przedstawicieli:
Dzielnic wiejskich (17, potem 31)
Dzielnic miejskich (4)
Kompetencje prawodawcze np. rozpatrywanie inicjatyw pretorów
Kompetencje administracyjne, np. wybór niższych urzędników
Każda dzielnica swoje Zgromadzenia Dzielnicowe dla danej dzielnicy.
Wiece obywatelskie- zgromadzenia o charakterze nieformalnym.
Omawianie zagadnień omawianych podczas obrad zgromadzeń formalnych
Concila plebis
Zgromadzenie plebejuszy
Podejmują uchwały dotyczące ludności
tzw.plebiscita
Znaczenie Senatu w republice rzymskiej
Skład:
Początkowo: dożywotnio konsulowie
Senatorowie
Kompetencje:
Prawodawcze
Administracyjne
Finansowe (senat dysponował Skarbem Państwa)
Status aucturitas
Stanowisko większości senatorów
Jeżeli nie głoszono wobec niego sprzeciwu stanowisko to stawało się tzw. senatu consultum
Wiążące stanowisko Senatu
System urzędów państwowych w republice rzymskiej
Urzędnicy posiadali prawo wydawania przepisów prawnych wiążących wszystkich obywateli ( ius edicendi)
Urzędnicy posiadali prawo nakładania kar na obywateli, w tym kar pieniężnych
Rodzaje urzędników
Magistatury większe
Konsul
Pretor
Cenzor
Dyktator
Magistatury niższe
Kwestor
Edyl
Trybun ludowy
Zasada kadencyjności, urzędy nieopłacalne
Konsul
Godność konsula zastąpiła dotychczasową godność królewską
Istniało kolegium 2-óch konsuli
Wybierane przez Komicja Centurialne na 1 rok
Kompetencje
Prawodawcze
Administracyjne- powoływanie urzędów
Sądowe- rozstrzygał w sprawach karnych i cywilnych
Wojskowe
17.11.2010r
Demokracja w Europie
Pretorzy
Początkowo 2 potem 11
Wybieranie przez Zgromadzenie Centurialne
Sprawują wymiar sprawiedliwości w wylosowanych prowincjach na podstawie tzw. edyktu
Sprawują wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych i cywilnych( nie wydawali wyroku, sprawy czy roszczenie podlega ochronie karnej)
Cenzorzy
2-óch powołanych przez Zgromadzenie Centurialne na 5lat, z czasem na 1,5 roku
Główne zadania:
Przeprowadzenie spisu ludności
Prawo rewidowania list senatorów
Dyktator
Powoływany wyłącznie w sytuacji zagrożenia państwa lub miasta
Mianowany przez jednego z konsulów, na wniosek Senatu, na 1 rok
Kwestorzy
Mianowani przez konsula, z czasem przez zgromadzenie tribusowi
Prowadzenie dochodzeń w sprawach najcięższych zbrodni ( przestępstw o charakterze finansowym) i występowanie z aktem oskarżenia
Z czasem nabywają uprawnienie nadzoru nad skarbem państwa
Edylowie
Edylowie plebejscy
Wybierani przez Consilia plebis
Wspierają trybunów ludowych w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych
Edylowei kuruli
Wybierani w zgromadzeniach trybunowych
Sprawują wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych
Trybuni ludowi
Wybierani przez zgromadzenie plebejskie
Główne zadania:
Ochrona ludności plebejskiej przed nadużyciami ze strony arystokracji
Ustrój Rzymu w okresie cesarstwa
Ustrój Rzymu w okresie pryncypatu
Koncentracja władzy w rękach rządzącego (cesarza) zapoczątkowana przez Oktawiana
Oktawiana określano mianem „wspaniałego” i „ojca ojczyzny”
Z czasem Oktawian:
Nabył dożywotnio tytuł trybuna ludowego
Przejął władzę prokonsula
Został najwyższym kapłanem
Przyjmuje imię cezar
W okresie pryncypatu nie sprecyzowano zasad następstwa tronu
Początkowo decydujący wpływ na obsadę tronu miała gwardia pretorska
Z czasem cesarz koronował za życia swojego następcę
Uprawnienia Cesarza:
Uprawnienia prawodawcze np:
Wydawanie konstytucji cesarskich w postaci dekretów, mandatów, edyktów i reskryptów
Uprawnienia sądownicze np.:
Wskazywanie sędziom określone sprawy do rozstrzygnięcia
Ograniczenie roli Zgromadzeń reprezentacyjnych
Tracą uprawnienia elekcyjne i sądownicze
Są organami wyłącznie opiniodawczymi i doradczymi
Rola Senatu w okresie pryncypatu:
Wzmocnienie znaczenia w zakresie funkcji prawodawczych
Nabywanie uprawnień do wyboru niższych urzędników
Orzekanie w sprawach najcięższych przestępstw przeciwko cesarstwu
Dysponowanie skarbem państwa
W okresie pryncypatu ograniczono rolę urzędów rzymskich
Utrata największych kompetencji
Nowe urzędy:
Prefekt pretorianów
Dowódca gwardii przybocznej cesarza z uprawnieniami wojskowymi
Prefekt miejski
Zastępca cesarza podczas nieobecności w Rzymie
Praefectus annomae- organizator dostaw żywności
Praefectus ciquilium- dba o spokój i bezpieczeństwo w mieście
Rada cesarska
Posiedzeniom przewodniczy prefekt pretorianów
Skład:
Stali doradcy cesarza
Zadania:
Funkcje doradcze
Prawo interpretowania ustaw
Zarządzanie prowincjami:
Prowincje senatorskie
10 promocji
Zarządzane przez namiestników
Prowincje cesarskie
40 prownicji
Zarządzanie przez namiestnik.ów tzw:
Legati Augusti pro praetore, którzy sprawują władzę cywilną, wojskową, sądową w prowincji
Zgromadzenie prowincjonalne
Skład:
Osoby delegowane przez zarządzających prowincjami
Forum oceniania spraw lokalnych i uchwalania petycji w tych sprawach do urzędników
Ustrój Rzymu w okresie dominatu
Dzieło cesarza Dioklecjana
Całkowite ograniczenie roli i znaczenia Senatu
Umocnienie roli cesarza określonego mianem dominus- pan i bóg
Rola cesarza
Cesarz skupia wszystkie najważniejsze kompetencje państwowe- władzę:
Prawodawczą
Sądowniczą
Wojskową
Wykonawczą
Nowe instytucje i urzędy
Święty Kosystorz
Zastąpił Radę Cesarską
Skład:
Najważniejsi urzędnicy państwowi oraz powołani przez cesarza radcy
Organ doradczy cesarza
Prefekt Konstantynopola
Pełni funkcje pierwszego ministra
Inne urzędy np:
(funkcje reprezentacyjne)
Kanclerz
Minister skarbu
Minister wojska
Minister dworu
Minister domen cesarskich
W okresie dominatu zreformowano zasady następstwa tronu- wprowadzono tetriarchię:
Państwo zostało podzielone na 2 części, a Dioklecjan podzielił się władzą z Maksymianem
Posiadali władze równorzędną i byli tytułowani Augustami
Obaj Augustianie wybierali po jednym cesarze
Konstanty Wielki- zastępca Dioklecjana
Po śmierci Konstantyna Wielkiego państwo Rzymskie podzielono na 2 części:
Część wschodnia z Konstantynopolem
Cześć zachodnia z Rzymem
Zarząd terytorialny w okresie dominatu:
4 prefektury z prefektami na czele
12 diecezji z wikariuszami
100prownicji
Okręgi (civitas)
Średniowieczne koncepcje władzy i wpływ na rozwój demokracji w Europie
Monarchia patrymonialna
Epoka charakteryzująca się tym, że podstawę życia społecznego i gospodarczego państwa stanowiło funkcjonowanie ludności wiejskiej zależnej od państw feudalnych
Cechy ustroju feudalnego:
Znacząca rola właścicieli ziemskich
Władają poddanym chłopstwem
W społeczeństwie panuje system nierówności społecznych i prawnych
Podział ludności na stany (grupy)
Przywilejowane i dyskryminowane
Zróżnicowany ustrój poszczególnych państw np.:
Monarchia absolutna
Monarchia wczesnofeudalna oparta na systemie lennym
Społeczeństwo wczesnofeudalne:
Podstawową część stanowią chłopi poddani
Byli to dawniejsi niewolnicy
Zubożali wolni, którzy utracili ziemię
Feudalne prawo własności:
Własność zwierzchnia pana feudalnego wobec ziemi, na której osiadał chłop (tzw. dominum directum, dominum eminens)
Własność użytkowa chłopa poddanego do ziemi na której osiadał (tzw. dominum tiule)
Immunitety
Przywileje nadawane przez władcę ograniczające władzę państwową na terytorium uzyskującego immunitet
Rodzaje:
Immunitety pełne
Immunitety cząstkowe
Rodzaje immunitetów:
Wojskowy
Skarbowy
Administracyjny
Sądowy
Imperia średniowieczne
Cesarstwo bizantyjskie
Największy rozwój cesarstwa nastąpił za czasów Justyniania
Skodyfikował prawo
Odzyskał wiele obszarów: Półwysep Apeniński, Ziemie w Afryce Północnej oraz południową część Półwyspu Iberyjskiego
Odbudowę cesarstwa po wojnach rozpoczął Herakliusz (610-641)
Zreformował system terytorialny- utworzono nowe jednostki terytorialne tzw. tremy
Wprowadził nowe jednostki administracyjne- egzarchaty
Odbudowę zapoczątkowaną przez Herakliusza kontynuował Leon III.
Zreformował system fiskalny
Cesarstwo pod rządami Bazylego II
Zlikwidował zagrożenie ze strony Bułgarów
Odzyskał wpływy na Półwyspie Bałkańskim i w południowej Italii
Po zdobyciu Konstantynopola przez Krzyżaków na obszarze Binzacjum funkcjonowało cesarstwo łacińskie.
Ustrój cesarstwa bizantyjskiego:
Na czele cesarstwa cesarz-autokrator
Cesarz to namiestnik jedynego Boga na ziemi
Cesarz to pomazaniec boży
Najwyższy prawodawca
Od VI wieku cesarz nazywany bazyleus
Cesarz to władza absolutna: źródła prawa, najwyższy sędzia pan administracji i wojska
(zwierzchnik kościoła, 13-sty apostoł; podwójny tron; cesarz=bóg; tyrański ustrój)
W cesarstwie nie funkcjonowały organy republiki społecznej- u schyłku VI wieku zlikwidowano Senat
Jednowładztwo cesarza- podstawowa zasada rządów
Administracja państwowa
Funkcjonowali:
Logethes ton drom on- przewodniczy radzie ministrów
Poborca podatkowy
Skarbnik armii
Zarządca dóbr cesarskich
Nadworny urzędnik i mistrz ceremonii
System administracyjno- wojskowy cesarstwa
Podstawowa jednostka- thema
Na czele stratedzy z pełnią władzy cywilnej i wojskowej
Strategom pomagali prokonsulowie
W themie osiadała ludność napływowa i otrzymała ziemię w dziedzinie posiadania w zamian za służbę wojskową
Władza sądownicza
Najważniejszy jest sąd cesarski
Orzeka pod przewodnictwem eparcha mianowanego przez cesarza
Działa również sąd senacki
Imperium islamu
Ucieczka Mahometa z Mekki do Medyny to tzw. hidża- Mahomet rozwija religię
W 630 roku wraca do Mekki, religia islamu jest już mocno zakorzeniona w Arabii i Jemenie
Arabowie podbijają cały Bliski Wschód z Jerozolimą i Damaszkiem, a z czasem inne terytoria:
Persję
Mezopotamię
Wsch. Część Morza Śródziemnego z Cyprem
Wizygocką Hiszpanię
Azję Środkową z zachodnią częścią Chin i Indii
Zatrzymani dopiero przez Karola Wielkiego w bitwie pod Poitiers w 732r
Powyższych podbojów dokonali czterej następcy Mahometa tzw. kalifowie prawieni.
Wybierani byli przez starszyznę plemienną
Siedziba w Medynie, poźniej w Kufie
(632-732r)
Podstawową instytucją jest Kalifat
Na czele- kalif
To tzw. następca posłańca Allacha
Kalif sprawuje władzę polityczną i religijną uwzględniając zasady wynikające z Koranu
Obok zasad religijnych określał również zasady życia gospodarczego, religijnego i kulturalnego
Abu Behr-I następca Mahometa
Omar
W rękach kalifa władza prawodawcza.
Kalifaty
Kalif Omajdów
601-750r
Przeniósł stolicę do Damaszku
Wzmocnienie roli dynastii
Ich rządy zostały obalone przez Abbasydów
Dostęp do władzy gwarantowało odpowiednie pochodzenie
Kalif Abbasydów
750-1258r
Stolica to Bagdad
Dostęp do władzy gwarantowało wyznanie Islamu
W 1258r Bagdad zostaje podbity przez Mongołów.
Cywilizacja Islamu miała miejski charakter
W miastach budowano domy i pałace
W miastach żyli uprzywilejowani
Dygnitarze i dowódcy
Wspólnoty religijno- wojskowe
Zamożni kupcy
Bankierzy
(Była struktura społeczeństwa, jeszcze chłopi, rolnicy->utrzymanie państwa)
Władza administracyjna, sądowa i wojskowa
Sprawowana przez Kalifa za pośrednictwem urzędników
Wezyra- władza cywilna
Kierowników najwyższych resortów ministerialnych
Sędziów (tzw. kadi)
Komendanta policji
Skarbnika
Naczelnik poczty
Władza wojskowa
Władza wojskowa w państwie, w imieniu Kalifa, sprawuje Armir, który:
Kieruje obroną państwa
Wyznacza dowódców poszczególnych jednostek
3-ecia władza w państwie
Państwo Frankońskie
IVw- Frankowie germańscy osiedlają się na pograniczu imperium rzymskiego
Vw- zajmują Galię
496r-Chlodwig z dynastii Merowingów przyjmuje chrzest
Najbardziej w dziejach państwa Franków zapisał się Karol Wielki, który:
Wzmocnił władzę królewską
Podbił Galię i Italię
Podporządkował sobie wszystkie ludy germańskie
Ustrój państwa Franków
Mocna pozycja monarchy- strażnik podboju w państwie
Wyposażony w tzw. bamus królewski- prawo wydawania nakazów i zakazów zagrożonych karą grzywny
Dziedziczność tronu- najstarszy syn
Osoby sprawujące urzędy zobowiązane do złożenia przysięgi wierności monarsze
Prawo:
Stanowione przez monarchę
Monarcha wydawał tzw. kapitularze
Wyrażają prawotwórczą wolę monarchy
Regulują kwestie, które nie są umocowane prawem dotychczas obowiązującym
Co roku odbywają się tzw. pola marcowe
Monarcha komunikuje poddanym swe najważniejsze decyzje
Dwa razy do roku monarcha konsultuje z urzędnikami najważniejsze sprawy państwowe
Istniała także instytucja pacitum
Stała forma konsultacji monarchy z urzędnikami
Urzędnicy
Majodrom zastąpiony urzędem sens zola
Zarządca dworu królewskiego
Kanclerz
Przewodniczy kancelarii królewskiej
Palatyn
Urzędnik skarbowy
Zarząd terytorialny
Państwo podzielone na hrabstwa
na czele hrabia powoływany i odwoływany przez króla
hrabia sprawuje w imieniu króla władzę administracyjną, cywilną i wojskową
hrabstwa dzielą się na setnie
na czele setnicy
setnicy dzielą się na wikariaty
wikariusze na czele
istniały również marchie z margrabiami na czele
margrabiowie pełnią funkcje wojskowe
istniały województwa z wojewodami na czele
Wysłannicy królewscy
missi ad hoc
powoływani w razie potrzeby do przeprowadzenie inspekcji jednorazowych
misii donomici
inspekcje o stałym charakterze
Sądownictwo
podstawowe znaczenie mają sądowy wiecowe
wybierają sędziego przewodniczącego
działają również Hrabowie wspomagani przez 7 ławników
hrabia i ławnicy przeprowadzają rozprawę i proponują wyrok sądowi wiecowemu
działają również Hrabowie z skabinani?
rozpatrują sprawy mnie ważne
Imperium Karolińskie
Imperium Karolińskie od połowy VIII wieku do początku IX wieku rozwój państwa Karolingów- podbito m. in:
państwo Longobardów
terytorium Sasów
Bawarię
Czechy
Akwitanię
Struktura społeczna
W państwie istnieją 2 stany:
Wolni
Niewolnicy
Osadzeni w wydzielonych gospodarstwach
Podlegają arbitralnym karom pana
Nie mogą być duchownymi
Znaczna rola immunitetów
Nadawane przez władcę kościołowi i panom świeckim
Posiadanie immunitetu gwarantowało sprawowanie we własnym majątku władzy sądowo- policyjnej
Władza państwowa
Na czele cesarz
Głównymi zadaniami są sądzenie i prowadzenie wojen
Dysponuje prawo Banu- władza nad wolnymi w postaci wydawania im rozkazów zagrożonych sankcjami.
Zarząd terytorialny
Państwa podzielone na hrabstwa z hrabiami na czele, którzy:
Pełnią funkcje wojskowe, administracyjne, policyjne i sądowe
Sądownictwo
Najwyższy sędzia- król
Hrabia przy współudziale zgromadzenia ogółu- sprawy ważne
Nadworny sąd królewski- spory między możnymi
Ławnicy proponujący wyrok- sprawy mnie ważne
Wykład 6, 1.12.2010r.
Imperium Karolińskie, cd.
Znaczenie kościoła w państwie
Kościół poddany kontroli monarchy
Decyduje o powoływaniu władz kościelnych, np. biskupów, opatów
Przedstawiciele kościołów spotykali się …
Państwa barbarzyńskie w Europie Zachodniej
Cechy państw barbarzyńskich:
Państwa o ustroju plemiennym
Państwa utrzymujące się z rolnictwa i pasterstwa
Lud państwa to lud wędrujący
GERMANOWIE
Zajmują obszary za Renem i Dunajem
W 376r.- początek migracji germańskich
50 tys. Gotów pod naciskiem Hunów, osiada nad Dunajem
Np. Wizygoci, Wandale, Londobardzi, Burgundowie
Podstawę organizacji plemiennej stanowi ród
Osoby, które pochodzą od wspólnego przodka i mają wspólnego zwierzchnika, uznawanego przez wszystkie rodziny rodowe
Szczepy- grupy rodów
Plemiona- grupy szczepów
Łączyli się w grupy głównie w celach obronnych
Podejmowanie decyzji w strukturze plemiennej
Początkowo- wszyscy zdolni do noszenia broni mężczyźni podczas wiecu( tzw. demokracja wiecowa)- odbywało się kilka wieców w roku, w szczególnych sytuacjach, głównie w celach obronnych, wybierano wodza)
Rada starszych- najwięksi przywódcy rodów
Struktura społeczna
Wolni chłopi
Niezależni na swojej ziemi
Nie płacą państwu podatków
Mogą swobodnie obracać ziemią
Ustrój polityczny
Rozbudowana biurokracja (dwory monarsze)
Rozwój przedsiębiorstw państwowych
Rozwój zawodowej armii
Rozwój fortyfikacji granicznych
Dwory monarsze
Obejmują germańskich dostojników o niskich kwalifikacjach:
Niewykształceni
Analfabeci
Nie widzący potrzeby podnoszenia kwalifikacji
Król
Najwyższy dowódca wojskowy
Najwyższy sędzia
Najwyższy ustawodawca
Król posiada „magiczną moc zwyciężania wrogów, zapewnienie urodzajów i dobrej pogody”
Następstwo tronu było zróżnicowane w zależności od ludu:
Wandale- najstarszy z królewskiego rodu
Ostrogoci- desygnacja następcy
Longobardowie i Wizygoci- elekcja przez panów wielmożnych w obrębie rodu monarchy
Organizacja wojskowa zróżnicowana
Wolni Germanowie- służą na własny koszt
Najbiedniejsi- służba wojskowa zamieniana na robocizny
Stanowienie prawa
Prawa istnieją odwiecznie i pochodzą od bóstw ludu germańskiego- boskie pochodzenie prawa
PAŃSTWA SŁOWIAŃSKIE
Osiedli w Europie Środkowej
W VII wieku Słowianie, pod przywództwem kupca Samo, utworzyli po raz pierwszy własne państwo
Poł. VII w.- utworzenie przez księcia Walluka, zaczęto formować nowe państwo
W IX i X wieku masowo powstają państwa słowiańskie, np.:
Państwo Słowian czeskich
Państwo Polan
Ruś
Początkowo, podstawę organizacji państwa stanowi organizacja rodowa
Ród Słowiański- grupa mężczyzn (wraz z żonami) pochodzących od wspólnego przodka, podporządkowanych seniorowi rodu
Żupy- kilka rodów u Słowian południowych
Opola- u Słowian zachodnich
Miry- u Słowian wschodnich
Konfederacje państw:
Powstają w drodze dobrowolnego połączenia lub w drodze podboju
W dawnych terytoriach plemiennych pozostawali miejscowi książęta jako osoby zależne od władcy
MONARCHIA PATRYMONIALNA(dokończenie wykładu przed Średniowieczną koncepcją władzy).
Stosunek lenny poprzedzany był występowaniem w państwach plemiennych, tzw. commendatio - aktu oddania władcy.
Władcy otaczają się wolnymi, których zobowiązywali do szczególnej wierności wobec siebie i którzy tworzyli dwór, orszak władcy.
Istota stosunku lennego
To kontrakt osobisty dwóch stron: seniora i wasala zawarty w formie hołdu lennego(tzw. homagium)
Złożenie przez lennika przysięgi wiernej służby i zobowiązanie seniora do opieki nad nim
Obowiązki lennika:
Obowiązek udziału w sądzie parów, tzw. consilium
Obowiązek pomocy, tzw. auxilium
Służba wojskowa na rzecz seniora
Stosunek lenny w modelu kontynentalnym
Był to tzw. stosunek wasalny powstający na mocy komendacji
Oddanie się wolnych ludzi pod opiekę króla lub wolnych panów w zamian za opiekę i pełne utrzymanie
Strony: wasal i senior
Obowiązki wasala:
Wojskowe, np.:
Służba wojskowa w wyprawach wojennych seniora
Udział w zbrojnym orszaku pana
Obowiązek rady:
Udział wasala w sądownictwie i administracji pana na obszarze seniorii
Obowiązki finansowe:
Opłaty w przypadku ślubu córki seniora
Wykupienie seniora z niewoli
Obowiązek seniora wobec wasala
Nadanie przedmiotu lenna
Zapewnienie ochrony i opieki
Sprawowanie sądownictwa
Czas trwania stosunku lennego
Początki: dożywotnio
Uzyskiwanie lenna przez syna wasala z rąk seniora
Od XI w. - dziedziczność lenna:
Przez najstarszego syna
Przez pozostałych braci
Krewni boczni
Przedmiot lenna:
Pierwotnie: ziemia
Następnie: urzędy, regalia, renty pieniężne
Własność lenna:
Na lennie obowiązują 2 własności:
Własność zwierzchnia -tzw. bezpośrednia, należąca do seniora
Własność podległa- tzw. użytkowa, należąca do wasala
Hierarchia lenna:
Król
Tzw. suzeren, czyli najwyższy zwierzchnik lenny
Panowie
Bezpośredni wasale króla, np. książęta, hrabiowie, biskup
Markizowie i baronowie
Wasale panów
Wasale markizów i baronów
Rycerze tarczowi
Wykład 7
Hierarchia lenna
Król
Tzw. suzeren, czyli najwyższy zwierzchnik lenny
Panowie
Bezpośredni wasale króla, np. książęta
Hrabowie, biskupi
Markizowie i baronowie
Wasale panów
Wasale markizów i baronów
Rycerze tarczowi
Model angielski
Wilhelm Zdobywca konfiskuje majątki możnowładcom anglosaskim i nadaje je rycerstwu normandzkiemu i francuskiemu, czyniąc z nich wielkich feudałów.
Król zatrzymał dla siebie siódmą część gruntów ornych.Brak hierarchii lennej:
Występują jedynie dwa stopnie:
Wasale króla- baronowie lub panowie
Wasale pośredni
Zwierzchnictwo nad nimi sprawuje król.
„Wasal mojego wasala jest moim wasalem”
Stosunek poddańczy chłopów
Źródłami poddaństwa np.:
Komentowanie? Wolnych chłopów feudałom
Rozwój wielkiej własności ziemskiej
Władztwo gruntowe
Immunitety
Nabycie poddaństwa
Przez urodzenie
Z obojga rodziców żyjących w poddaństwie
Tylko z matki nie posiadającej wolności
W drodze czynności prawnej
W drodze umowy dzierżawy
W drodze umowy kupna- sprzedaży
Zawarcie przez kobietę wolną małżeństwa z poddanym
„Powietrze wiejskie czyni poddanym”
Rodzaje poddaństwa:
Poddaństwo osobiste- poddani
Związani z osobą pana, którego nie mogą opuścić samodzielnie
Zobowiązani doświadczeń na rzecz pana, np.:
Danina poddańcza
Pańszczyzna
Pogłówne
Podlegają ograniczeniom prawnym
Dotyczyły spraw z zakresu prawa rodzinnego, procesowego i spadkowego
Monarcha stanowa
Monarcha stanowa- okres dominacji klas społecznych, stanów Stany
Struktury społeczne definiowane przez prawo, wyposażone dzielnice w zespół przywilejów i praw.
Stan szlachecki
Stan duchowy
Stan mieszczański
Wolni chłopi
Cztery stany kształtujące społeczeństwo.
Stan szlachecki
Stan szlachecki nie był zdefiniowany we wszystkich państwach, np.:
W Anglii- w sensie nie różnili się od siebie zamożni mieszczanie, rycerze i wolni chłopi.
W Rosji- „służebni” książęta nie różnią się zasadniczo od bojarów
Stan szlachecki
Książęta, markizowie, Hrabowie
Przywileje zróżnicowane w poszczególnych krajach, np:
Przywileje podatkowe- Zwolenia z podatków
Przywileje w prawie karnym- Zwolenia z kary grzywny, niestosowanie kar cielesnych
Prawo noszenia pewnych rodzajów ubioru
Ograniczenia np:
Zakaz zawierania małżeństwa z „nieszlachtą”
Odnawianie szlachectwa dzieciom z „mezaliansów”
Często szlachta w poszczególnych krajach była zróżnicowana, np. w Niemczech.
Z ogółu szlachty wykształcił się stan książecy
Szlachta obejmowała:
„szlachtę krajową”- zależną od książąt
„wolne rycerstwo Rzeszy”- podległe królowi
W monarchii stanowej straciły na znaczeniu instytucje lenne, w ich miejsce pojawiły się nowe powiązania, np.:
W Anglii-klientele magnackie powoływane w drodze umowy
Stany szlacheckie często popadały w konflikty z innymi stanami oraz królem.
Stan szlachecki dyskutował podczas posiedzeń, zgromadzeń stanowych oraz spotkań w:
Partiach
Związkach skierowanych przeciw monarchom albo innym stanom
Ligach
Stan duchowy
Działał na podstawie własnego prawa:
Prawa kanonicznego
Przywileje np.:
Dziesięciny od ludności
Prawo przeprowadzania korzystnych operacji o charakterze finansowym
Posiadanie tzw: „dóbr martwej ręki”- dóbr wolnych od podatków i niezbywalnych
Własne sądownictwo
W XV wieku w krajach europejskich państwo zaczęło przejmować kontrolę nad kościołem poprzez:
Ograniczenie roli sądownictwa kościelnego
Uzyskiwanie przez państwo udziału w dochodach kościelnych
Wpływ monarchów na obsadę stanowisk kościelnych
Stan mieszczański
O przynależności decyduje obywatelstwo danego miasta.
Od XIV wieku pojawiają się trudności w nabyciu obywatelstwa miejskiego-dominują wielkie dynastie mieszczańskie.
Przywileje stanu mieszczańskiego
Własne prawo sądowe
Posiadanie czynnego i biernego prawa wyborczego do miejskich organów samorządowych
Własny system finansowy miast
Wolni chłopi:
Stan ten nie istniał we wszystkich państwach europejskich
Wystepowali np.:
W Szwecji
Części Niemiec, we Fryzji czy Tyrolu
Cechy monarchii stanowej
Podstawową cechą monarchii stanowej był dualizm praw króla i praw stanów
Przywileje ogólno-stanowe oraz szczegółowe np. lokalne przywileje miast
Władza króla
Na wzór rzymskiego imperatora
Monarcha posiadał prawa:
Stanowienia ustaw
Bicia monety
Prowadzenia wojen
Sądzenia w ostatniej instancji
Swobodnego obsadzania urzędów
Prawa zastrzeżone dla króla stanowiły monopol monarchy (łagodzenie kar, legitymizowanie nieślubnych dzieci)
Obowiązywała zasada, że Bóg sprawiedliwie ukarze monarchów, którzy źle rządzą, poddani tego czynić nie mogli
Król prowadził politykę ekonomiczną państwa
Wydawał przepisy regulujące eksport i import, które miały na celu:
Zapewnić zasoby żywności
Pobudzać produkcję w miastach i wsiach
Prawo Korony
Monopolistyczne i niezbywalne prawa monarchy:
Stanowienie prawa
Kierowanie polityką ekonomiczną
Sądzenie ostatniej instancji
Kierowanie administracją
Prawa stanów
Często miały kształt umowy z władcą
Umowy te wiążą obie strony, nie mogą być rozwiązane bez ich zgody
Umowami takimi były np.:
Zobowiązania królów angielskich zawartych w przysięgach koronacyjnych
Zjazdy państwowe
Głównymi uczestnikami byli możni oraz monarchowie, którzy uzgadniali między sobą kwestie państwowe
Z czasem uczestniczyły w nich także stany mieszczańskie
Zjazdy wielomożnów (stanu szlacheckiego)
Możni zapraszani imiennie
Każdy możny reprezentuje sam siebie
Zjazdy pozostałych stanów
Stany reprezentowane przez przedstawicieli
Reprezentanta wybierał stan, czasem był desygnowany przez władcę, np. reprezentant rycerstwa
Przedstawiciele działają na zasadzie pełnomocnictwa w wyborach
Decyzje przyjęte przez przedstawicieli stanów wiążą ich wyborców
Kompetencje zjazdów stanowych
Początkowo zwoływane w celu ogłaszania petycji, informacji stanów lub decyzji króla
Następnie:
Współdziałanie z władcą w sądzeniu i stanowieniu praw
Wyrażanie zgody na obciążanie nowymi ciężarami
15.12.2010
Monarchia stanowa
Reprezentacja stanowa: parlament angielski
Utworzenie parlamentu angielskiego zainicjował Szymon de Montfort, który w 1265roku zaprosił na posiedzenie wielkiej rady 5 hrabiów, 18baronów po 2 reprezentantów hrabstw i miast.
Podwaliny dla angielskiego parlamentu stworzył również tzw. Wzorcowy Parlament zwołany w 1295roku przez Edwarda I na który przybyli:
Wszyscy baronowie duchowni
48 świeckich „wielkich baronów”
Reprezentacja niższego kleru
Po 2 rycerzy z 37hrabstw
Po 2 delegatów ze 110miast
Główną rolę w tym parlamencie odgrywała „mała rada” współpracowników króla.Izba wyższa (od XVI wieku- Izba Lordów)Skład: panowie świeccy i duchowni
Kompetencje sądowe np.:
Rozpatruje odwołania od wyroków niższych sądów
Sądzi w I instancji sprawy przedstawione przez króla
Sądzi funkcjonariuszy w sprawie przestępstw przeciw koronie- oskarżenie wnosi Izba Gmin- „impeachment”
Izba Gmin
Posłowie rycerscy z hrabstw i miast
Od XIV wieku na czele marszałek Izby Gmin
Kompetencje podatkowe np.:
Wyraża zgodę na podatki bezpośrednie
Uchwala podatki „za radą i zgodą parów”
Prawo składania królowi petycji
Parlament angielski posiadał prawo inicjatywy ustawodawczej
Parlament zgłaszał petycję a król przekształcał ją w ustawę (statut)
Królowi przysługiwało prawo jej zmiany i zniesienia
Od 1341 roku zaczęła obowiązywać zasada, że uchwalanie i znoszenie statutów należy do króla „za zgodą parów i gmin”
W wyniku tzw. Wojny Dwóch Róż nastąpiło ograniczenie roli parlamentu
Rzadziej zwoływany
Możliwość odradzania posiedzeń
Reprezentacja stanowa: instytucje kontynentalne
Trzy stany (od XVI wieku tzw. Stany Generalne)
Stanowe zgromadzenie ogólnopaństwowe we Francji
W pełni uzależnione od króla
Kompetencje podatkowe
Organ doradczy króla
Kontynentalne zgromadzenia ogólnopaństwowe
Skład i sposób obsadzania zróżnicowany w poszczególnych państwach
Kompetencje:
Wyrażają zgodę na podatki
Prawo składania petycji do króla
Organy doradcze króla
Zasada jednomyślnego podejmowania decyzji
Administracja w monarchii stanowej
Podstawowe znaczenie ma rada
Skład: najbliżsi współpracownicy króla
Organ o charakterze doradczym, wykonawczym i kontrolnym
W monarchii stanowej nastąpił rozdział funkcji dworskich i funkcji państwowych.
Rada- podstawowy urząd
Obok rady funkcjonowały:
Agendy centralne np.: kancelarie
Załatwianie bieżących spraw administracyjnych
Urzędy skarbowe
Urzędy dyplomatyczne
Personel administracji
To mieszanie, szlachta oraz duchowieństwo
Istotna jest zasada fachowości w administracji
Urzędnicy wynagradzani pensją
Zarząd lokalny
Od XIII wieku zasadą jest łączenie funkcji administracyjno-policyjnych, sądowych i finansowych przez urzędnika w okręgu np:
Francja: Vermont
Hiszpania: Majorianus
Niemcy: amtmann
(łączyli funkcje ustawodawcze, wykonawcze i sądowe, z czasem rozdział tych funkcji)
XIV-XVw- specjalizacja administracji np:
Francja
Władza sądowa: sędziowie
Władza wojskowa: gubernatorzy i namiestnicy generalni
Zarządcy? Dobrani przez króla: podskarbiowie
Władza finansowa: urzędnicy skarbowi
Finanse państwa w monarchii stanowej:
Podatki bezpośrednie np:
Włochy, Anglia: podatki pobierane od majątku
Francja: podatek pobierany od majątku nieruchomego
Podatki pośrednie:
Cła
Wymiar sprawiedliwości:
Sądy kościelne
Rozpatrują sprawy duchowieństwa
Sądy miejskie
Sprawy mieszczan
Pojawiają się:
Sądy skarbowe
Sprawy fiskalne
Sprawy administracyjne
Przestępstwa na morzu
Państwo renesansowe
Monarchia renesansowa
Elementy państwa absolutnego oraz monarchii stanowej
Silna władza monarchy
W monarchii renesansowej wzrosło znaczenie urzędników
Wiązało się to z silnym rozwojem państwa
Urzędnikami byli np:
Fachowi administratorzy
Gestory publicznego skarbu
Pisarczykowie
Powoływany dożywotnio lub na określony okres czasu.Sposoby powoływania urzędów:
Kupno urzędu
Nominowanie przez monarchę
Wydzierżawienie urzędu
Wybór
Rodzaje urzędników
Urzędnicy stali
Zasady i zakres działań unormowane prawem
Urzędnicy nadzwyczajni
Działają na podstawie umocowania monarchy, który wydawał polecenie załatwienia określonej sprawy doraźnej.
Sprawy urzędów
Charakterystyczna dla monarchii renesansowej, zwłaszcza we Francji, gdzie na sprzedaż wystawiono urzędy, które opróżniły się nagle oraz urzędy nowo powstałe
Republika renesansowa
Niderlandzka
Wenecka
Republika niderlandzka
To Zjednoczone Prowincje Niderlandów, obejmujące 7 państw, które posiadały własne:
Zgromadzenie stanowe
Sądy
Waluty
Prawa
Władze administracyjne
Wspólnym organem były Stany Generalne
Konferencja ambasadorów poszczególnych państw
Stany Generalne:
Każde państwo posiada jeden głos
Z czasem zaczyna dominować Holandia, która najlepiej rozwija się ekonomicznie
Zdominowane przez bogatych tzw. regentów
Republika wenecka
Element ustroju monarchicznego to tzw. doża, czyli elekcyjny i dożywotni książe
Obok doży działają Rady
Wielka Rada
Rada Dziesięciu
Wielka Rada:
Skład to weneccy patrycjusze
Ponad 2 tys.osób
kompetencje
Wybiera urzędników
Wybiera organy kierownicze republiki
Działa przy pomocy komisji
Podstawową komisją był senat, którzy przyjął kompetencje decyzyjne Wielkiej Rady.
Wykład 9 5.01.2011
Absolutyzm klasyczny
Absolutyzm
Termin powstały na przełomie XVIII/ XIX wieku
Pojęcia tego używano dla potępienia monarchii stanowej, która była podstawą rozwoju absolutyzmu
Przyczyny absolutyzmu
Kryzys ekonomiczny w XVIIwieku
Liczne wojny
Powstania i rewolty chłopskie
Były to protesty przeciwko uciskowi podatkowemu
(Główna przyczyna konfliktów-> nierówności)
Absolutyzm francuski
Podporę rządów absolutnych stanowi arystokracja uczestnicząca w sprawowaniu władzy oraz szlachta i wykształcona burżuazja
Absolutyzm angielski
Podporę rządów absolutnych stanowi mieszczaństwo, które dzięki pomocy państwa może się rozwijać:
Handel zagraniczny
Flotę
W absolutyzmie monarchowie akcentowali boskie pochodzenie ich władzy
Królowie mają absolutną władzę nad swoimi krajami
Monarcha absolutny nie żąda niczego dla siebie, bo wszystko już ma- działa wyłącznie w powszechnym interesie.
Podkreślano:
Sakralny charakter władzy króla
Rolę i znaczenie władzy, który panuje z woli Boga
Władcy przysługuje władza suwerenna tzn. jest on niezależny od jakiejkolwiek władzy zewnętrznej.
Zakres jego władzy nie może zależeć od woli poddanych (niezależność od czynników zewnętrznych)
Jacqes Bossuet mówił do królów: Bodżcie Bogami dla swoich poddanych Dla budowy absolutyzmu ważne było ograniczenie, a następnie zlikwidowanie zgromadzeń stanowych.
Miało to ułatwić władzy przejęcie władzy suwerennej w państwie w szczególności:
Przejąć pełnią samodzielnej władzy ustawodawczej
Odebrać stanom kompetencje uchwalania podatków
Granice władzy absolutnej
Rozwój absolutyzmu ograniczały:
Bariery techniczne np.:
Braki w ludziach- policji, żandarmach, celnikach
Słabe środki łączności
Bariery społeczne np.:
Słaba gęstość zaludnienia
Istota absolutyzmu klasycznego
Nieograniczona i arbitralna władza monarchy
Monarcha zobowiązany jest zatrzymać się wyłącznie przed granicą wytyczoną przez Prawo Boże.
(musiał przestrzegać prawa pisanego)
Monarcha
Absolutny monarcha nie dzieli się z nikim wszechwładzą
Monarcha za swą działalność odpowiada wyłącznie przed Bogiem
W praktyce władza monarchy ograniczona była przez różne grupy nacisku np.:
Rodzinę monarchy
Arystokratyczne klany
Władze kościelne
Administracja państwa absolutnego
Cechą charakterystyczną były urzędy kolegialne na szczeblu centralnym i na szczeblu lokalnym np.:
Pikarzy (Rosja)
Rady (Hiszpania)
Nadworna kancelaria (Austria)
Wysoka Rada (Francja)
Przełom XVIII/XIX wieku ograniczanie urzędów kolegialnych na rzecz organów jednoosobowych.
W państwie absolutnym następowała rozbudowa aparatu państwowego
W miejsce jednoosobowych organów powstawały różne struktury w władzy
Zasiadali w nich ludzie pełniący funkcje administracyjne (kompetentni, wykwalifikowani)
Sprzedajność urzędów:
Bardzo duża w zachodniej Europie, głównie we Francji
Przyczyna: niska płaca urzędników
Z czasem pojawia się korupcja urzędnicza
Armia
Potężne, rozbudowane systemy wojenne
Utrzymanie armii bardzo kosztowne
Ok. ½ wydatków budżetowych
Na początku absolutyzmu występowały:
Pospolite ruszenie szlachty
Tradycyjne milicje
Armie zaciężne
Polityka ekonomiczna absolutyzmu
Podstawa to doktryna merkantylizmu
Prymat polityki nad ekonomią
Należy przede wszystkim rozwijać przemysł i handel
Rzeczywistość ekonomiczna państwa powinna być ukształtowana zgodnie z potrzebami tego państwa
Porządek ekonomiczny zależy od polityki władz państwowych
Merkantylizm zakładał znaczącą rolę państwa w rozwoju i życiu ekonomicznym kraju, który powinien:
Rozwijać produkcję krajową
Eksportować towary przetworzone
Rozwijać odpowiednią politykę cłową
Absolutyzm oświeceniowy
Faza rozwoju monarchii absolutnej w II poł. XVIII wieku, ograniczona geograficznie
Cechy absolutyzmu oświeconego
Władza to „pierwszy sługa państwa”
Realizowanie przez władców polityki reform
Dążenie do stworzenia państwa praworządnego
Ważne są potrzeby poddanego a nie interesy panującego
Absolutyzm- Jean Bodin
Dzieła pisane:
Metoda łatwego poznania historii
Sześć ksiąg Rzeczypospolitej
Za źródła poznania uznawał:
Teksty pisane
Teksty niepisane np.:
Relacje dyplomatów (urzędników)
Relacje podróżników
Za podstawową cechę państwa uważał suwerenność
Początek państwa dają rozwijające się rodziny albo „nagromadzony tłum”
Podstawę państwa stanowi rodzina:
Rodzina może istnieć bez państwa, ale państwo nie może istnieć bez rodzin
Państwo wyłoniło się z rodzin
Głównym celem państwa jest ochrona rodzin
Państwo (Dubbel)
Prawne rządzenie wieloma gospodarstwami rodzinnymi oraz tym, co jest dla nich wspólne z władzą suwerenną na czele
to twój prawny
rząd w państwie zobowiązany jest respektować prawo boże i prawo kardynalne
Cechy władzy publicznej:
istnienie suwerena stanowiącego prawo
istnienie suwerena stanowiącego urzędników
Suwerenność to „absolutna i nieustająca władza Rzeczypospolitej” charakteryzująca się:
niepodzielnością
ciągłością
niezależnością
niezbywalnością
nieograniczonością
bezwarunkowością
Znamiona suwerenności:
stanowienie prawa- wydawanie ustaw
mianowanie urzędników państwowych
to funkcjonariusze posiadający prawo rozkazywania
rozstrzyganie w ostatniej instancji spraw sądowych
Najlepszą formą rządów jest monarcha.
W monarchii najlepiej realizowana jest zasada suwerenności.
Rodzaje suwerenności:
Patrymonialna
Kościelna
Tyrańska
Inne dowolne formy ustrojowe to:
Demokracja- nosicielem suwerennej władzy jest lud
Arystokracja- nosicielem suwerennej władzy są optymaci.
Wykład 10 12.01.2011r
Państwo demokratyczne
(aksjologia demokracji- wartości i zasady demokratyczne- do examinu)
Początki demokracji we Francji ( XVIII/ XIXw)
Zapoczątkowana postulatem powszechności i równości praw politycznych, szczególnie praw wyborczych
Podstawową zasadą jest zasada wolności
Przyznano prawo głosu każdemu obywatelowi w państwie.
Demokracja w XIX wieku.
Dążono przede wszystkim do zwalczania cenzusów majątkowych w prawie wyborczym
Prawo głosu powinien posiadać każdy obywatel
Każdy głos powinien mieć taką samą moc
Uwarunkowania demokracji
Różne w poszczególnych państwach, np:
USA:
Istnienie samorządów lokalnych
Wolna prasa
Możliwość przynależności do stowarzyszeń
Brak arystokracji
Demokratyzacja prawa wyborczego
Podstawowym uwarunkowaniem demokracji jest „odpowiednia sfera kultury i obyczajów”Demokracja amerykańska.Początki demokracji amerykańskiej w latach 20-tych XXwieku
Pojawia się ruch demokratyczny
Skupia głównie przedstawicieli ludu np. lordów?
Za przywódcę demokracji uważali generała Andrew Jacksona, który w 1828roku wygrał wybory prezydenckie
Powstaniu demokracji sprzyjały również takie czynniki jak:
Brak obowiązków służby wojskowej
Trudności w pobieraniu podatków
Elementy demokratyzacji amerykańskiej
Odradzanie się partii politycznych
Znoszenie cenzusów majątkowych
Obsadzanie urzędów w drodze wyborów
Zmiana procedury wyboru prezydenta Unii
Odradzanie się partii politycznych
Pojawiła się partia demokratyczna działająca obok wigów
Znoszenie cenzusów majątkowych
Prawo głosu otrzymali niezamożni biali mężczyźni
Obsadzanie urzędów w drodze wyborów
Zniesiono nominacje gubernatorów oraz parlamentów stanowych
Wszyscy mieszkańcy wybierali np.:
Gubernatora (początkowo wybierany przez parlament stanowy)
Wicegubernatora
Prokuratora stanowego
Skarbnika
Zmiana procedury wyboru prezydenta Unii
O kandydacie na stanowisko prezydenta i wiceprezydenta decydują konwencje partyjne
Delegaci wybierani w całym kraju przez członków partii
Elektorzy wybierający prezydenta i wiceprezydenta wybierani przez ogól ludności stanu
Na rozwój demokracji wpłynęła wojna domowa i zwycięstwo Północy nad Południem.
Zniesiono niewolnictwo ( na mocy XVIII wieku poprawki do konstytucji)
Wyżej urodzeni na terytorium USA uzyskują obywatelstwo ( na mocy XIV poprawki do Konstytucji)
Nie można pozbawić prawa wyborczego ze względu na kolor skóry, rasę (XV poprawka)
Na podstawie XIX poprawki do konstytucji zniesiono cenzus płci (1920r)
Kobiety uzyskują prawa wyborcze
Partie polityczne
Działa partia demokratyczna skupiona wokół Jacksona
Partia republikańska (data)
Cele partii demokratycznej:
Zapewnienie decentralizacji władzy
Zapewnienie autonomii stanów
Cele partii republikańskiej:
ochrona praw człowieka
zniesienie niewolnictwa
Demokratyzacja brytyjska
Proces demokratyzacji zapoczątkowany został reformami wyborczymi rządu hrabiego Grega w 1832r
zreformowano prawa wyborcze w postaci
zwiększenia reprezentacji wielkich miast w Izbie Gmin
obniżenie cenzusu majątkowego
Reforma z 1867roku
miasta przemysłowe kosztem małych miasteczek, uzyskiwały 53 miejsca w Izbie Gmin
wprowadzono powszechne prawa wyborcze w miastach
prawo uzyskały „wszystkie głowy rodzin” zajmujące własne mieszkania płacące podatki mające rok domicylu
Reforma wyborcza Gledstonea (1883-1885)
„milowy krok” w zdemokratyzowaniu ustroju Wielkiej Brytanii
Reforma wprowadzana w 3-ech etapach
1883r- ustawa przeciw korupcji
1884r- ujednolicenie kryteriów wyborczych
1885r- podział kraju na jednomandatowe okręgi wyborcze
Reformom politycznym towarzyszyły reformy socjalne
Poprawa statusu kobiet
Rozwój ochrony zdrowia
Wprowadzenie obowiązkowej edukacji
Znoszenie nietolerancji religijnej
Partie polityczne
Rozwój partii politycznych nastąpił w II poł. XIX wieku
Partia konserwatywna
Partia liberałów
Lata 70-te XIX wieku0 zaczyna działać partia autonomistów irlandzkich
Niezależna Partia Pracy
Charakteryzuje się zbiorowym członkostwem
Partie tworzą związki zawodowe i stowarzyszenia socjalistyczne
Demokracja francuska
Pierwszą demokracją we Francji była 3-ecia Republika proklamowana 4 IX 1870r
1871r- odbyły się pierwsze demokratyczne wybory do konstytuanty
Konstytucja 3-eciej Republiki z 1875roku
Na czele republiki: Prezydent
Nie ponosi politycznej odpowiedzialności
Powoływany na 7lat przez Zgromadzenie Narodowe
Mianuje ministrów i urzędników wojskowych i cywilnych
Stoi na czele sił zbrojnych
Posiada prawo łaski
Partie polityczne
Akcja liberalna (1902r)
Federacja Republikańska (1903r)
W ustroju demokratycznym:
Akcentuje się społeczną rolę państwa
Występuje kontrola władzy przez obywateli
Gwarantuje swobody obywatelskie
Demokratyczne państwo prawne
Na ukształtowanie się demokratycznego państwa prawego wpłynął pozytywizm prawniczy, który ukształtował m. in. terminologię państwa prawnego
3 rodzaje teorii „państwa prawa”:
Teoria „państwa ustaw”
Teoria „państwa sędziów”
Teoria „szeroko pojętego państwa prawa”
Teoria „państwa ustaw”
Powstawała w XIX wieku
Podstawę stanowiły teorie pozytywizmu
Zakłada bezwzględny prymat ustawy, która jest podstawowym aktem normatywnym
Ustawa:
Wyznacza granice działań jednostek
Wyznacza granice działań organów państwowych
Teoria „państwa sędziów”
Powstawała z krytyki teorii „państwa ustaw”
Podstawowe założenie to odróżnienie „praw w książkach” od „prawa w działaniu”
Do rozstrzygnięcia konkretnej sprawy, obok ustawy konieczna jest interpretacja jej przepisów i podjęcie decyzji zawartej w orzeczeniu sądu
Teoria „szeroko pojętego państwa prawa”
Prawo i ustawy powinny mieć podstawy w założeniach „filozofii prawa”
Aksjologia wpływa na kierunek orzecznictwa
Po II wojnie światowej powstawały dwie dodatkowe koncepcje „państwa prawa”
teoria „socjalnego państwa prawnego”
państwo gwarantuje prawa socjalne
teoria „neoliberalnego państwa prawnego”
państwo gwarantuje, jak najwięcej swobód zwłaszcza wolność konkurencji
państwo gwarantuje bezpieczeństwo i porządek
państwo gwarantuje rozwój gospodarczy, społeczny, polityczny i kulturalny
teoria „pozytywistycznego państwa prawa”
podstawę działania państwa stanowią tzw. formalne źródła prawa, czyli źródła prawa określone konstytucyjnie
teoria „niepozytywistycznego państwa prawa”
obok formalnych źródeł prawa, podstawę działania państwa stanowią ogólnie przyjęte zasady zasady moralne np.: przestrzeganie praw człowieka
Cechy demokratycznego państwa prawnego
zasada podziału władzy
działalność reprezentacyjna samorządu i parlamentu
Demokratyczny system wyborczy
Niezależne sądownictwo
Funkcjonowanie niezależnych organów kontroli i ochrony prawa
Rzeczpospolita Polska jako demokratyczne państwo prawne
Podstawę systemu państwa prawnego stanowi: zasada podziału władzy
2 teorie podziału władzy:
Podział władz równorzędnych:
Istniejące władze są na tym samym poziomie
Żadna władza nie jest zwierzchnia
Zwolennicy:
Arystoteles
Monteskiusz
Podział władz zhierarchizowanych:
Istnieje hierarchia władz
Zwolennicy:
John Locke
W demokratycznym państwie prawa istnieją:
Władza rządząca
Instytucje obsadzone przez partie, która aktualnie sprawuje władzę
Władza opozycyjna
Jej istnienie gwarantuje wolność