Poniżej podane przykłady są uzupełnieniem do informacji przekazanych w trakcie zajęć.
Płyta żelbetowa
W tym przykładzie przedstawiono sposób modelowania prostej płyty żelbetowej (np. strop lub przekrycie wiaty peronowej).
Aby rozpocząć modelowanie płyty żelbetowej należy przy uruchamianiu Robota Millennium wybrać jedną z opcji:
- projektowanie płyty lub
- projektowanie powłoki.
Wybierając powłokę umożliwiamy sobie tworzenie obiektów trójwymiarowych, podczas gdy w płytach domyślną wartością współrzędnej Z jest zawsze 0.
Definicja modelu płyty
Akcja |
Wynik |
|
Kliknięcie tej ikony powoduje otworzenie okna dialogowego Polilinia - kontur |
LKM w przycisk Polilinia w polu Metoda tworzenia |
Wybór polilinii (łamanej) do utworzenia kształtu podpory |
|
Za pomocą myszki lub wpisując współrzędne w zielonym polu edycyjnym zakładki Geometria wprowadź punkty definiujące kształt podpory. Kontur definiowany jest w ten sposób, że ostatni wierzchołek pokrywa się z pierwszym (jest on podany po to, by zamknąć kontur). Ważne: współrzędne rozdziela się średnikiem. Po wpisaniu współrzędnych punktu należy wcisnąć Dodaj. |
Zamknij |
Zamknięcie dialogu Polilinia - kontur |
Zaznaczyć oknem narysowany kontur (lub Ctrl+A - wybiera wszystko) |
Wybór konturu do edycji |
Edycja/Edytuj/Lustro poziome |
Otwarcie okna dialogowego Symetria pozioma |
|
Wskazać myszką lub wpisać w zielonym polu edycyjnym położenie osi symetrii. Tryb edycji: kopiowanie. Wyłączyć opcję Ciągnięcie. |
Wykonaj, Zamknij |
wykonanie operacji edycyjnej i zamknięcie dialogu. |
Wprowadzić ostatnią podporę |
|
|
Otwarcie dialogu Polilinia - kontur |
LKM w Linia w polu Metoda Tworzenia |
Wybór linii do narysowania krawędzi płyty |
PKM w polu graficznym |
Otwiera okno dialogowe ułatwiające obejrzenie efektów pracy. Np. okno: pokazuje fragment konstrukcji wskazany za pomocą okna. Przesuń o wektor - przesunięcie obrazu o wskazany wektor. Początkowe - pokazuje całą konstrukcję itp. |
Za pomocą myszy wskazać punkty tworzące zarys płyty.
|
(od podpory do podpory) |
LKM w opcję Polilinia w polu Metoda tworzenia |
Wybór polilinii do narysowania otworu w płycie |
Myszą wskazać (lub wpisać j.w.) punkty definiujące otwór |
|
Zamknij |
Zamknięcie okna dialogowego Polilinia - kontur |
|
Otwarcie dialogu Panel |
LKM w opcję Otwór w polu Typ obszaru |
Definiowanie otworu wpłycie |
Punkt wewnętrzny |
Wybór metody generacji otworu w panelu |
LKM w punkt wewnątrz konturu otworu |
Wskazanie punktu do automatycznego wygenerowania obwiedni otworu |
LKM w ikonkę ... przy opcji Grubość
|
Tworzenie nowej definicji grubości (z grubością łączy się materiał płyty). Definicja nowego kierunku zbrojenia: LKM w ikonkę ... przy opcji Zbrojenie (można tu też wprowadzić materiał zbrojenia, zbrojenie predefiniowane i parametry związane z SGU). |
LKM w opcję Panel w polu Typ obszaru |
Definiowanie panela. Dalsze postępowanie - jak wyżej. |
Zamknij |
Zamknięcie okna dialogowego Panel |
|
Otwarcie okna dialogowego umożliwiającego wybór opcji siatkowania |
Wybrać metodę Delaunaya, generacja siatki: Użytkownika. Wpisać ilość podziałów siatki w obu kierunkach. |
Uwaga: Nie zawsze ten sposób jest odpowiedni. Np. przy narożach otworu siatkę należałoby zagęścić. Na temat opcji siatkowania więcej informacji znajduje się w pomocy do programu. |
OK |
Akceptacja zmian i zamknięcie okna dialogowego Opcje siatkowania |
|
Generacja siatki elementów skończonych. |
|
Otwarcie okna dialogowego Pręt |
LKM w listę rozwijalną Typ pręta. |
Wybór opcji belka żelbetowa. Uwaga: można utworzyć nowy typ pręta klikając na ... |
LKM w ... obok opcji Przekrój |
Wybór/definicja przekroju pręta (p. pomoc do programu) |
Wskazać lub wpisać współrzędne punktów definiujących odcinki belek. |
Jeżeli zakładamy współpracę belki z płytą, należy belkę modelować w odcinkach między węzłami siatki ES. Jeżeli w miejscu wstawiania pręta nie ma węzłów siatki, skasować siatkę ES, narysować żebra (nie dzieląc na odcinki), zasiatkować, skasować żebra i wrysować je jeszcze raz j.w. |
Zamknij |
Zamknięcie dialogu Pręt |
|
Otwarcie okna dialogowego Podpory |
LKM w Utwierdzenie |
Wybór podpory sztywnej. |
LKM w Linia w polu Aktualna selekcja |
Wybór podpory liniowej |
LKM w pole edycyjne |
|
Wskazać myszą krawędzie podpór |
|
Zamknij |
Zamknięcie dialogu Podpory. Uwaga: w pomocy znajdują się informacje na temat możliwości definiowania nowych podpór. |
Definicja obciążeń
LKM w listę rozwijalną Ekrany w górnej części monitora i wybrać:
|
Przejście do ekranu umożliwiającego wprowadzanie obciążeń. |
LKM w Nowy w oknie dialogowym Przypadki obciążeń |
Definicja nowego przypadku obciążeniowego o nazwie STA1 (ciężar własny konstrukcji - wyliczany automatycznie) |
LKM w Eksploatacyjne w polu Natura |
|
LKM w klawisz Nowy |
Utworzenie nowego obciążenia EKSP1 |
|
Wybór przypadku obciążeń eksploatacyjnych |
|
Otwarcie dialogu Obciążenie |
LKM |
Wprowadzanie obciążenia powierzchniowego jednorodnego na konturze. |
LKM w Z: w zakładce Parametry obciążenia, wpisać wartość (ujemna = w dół) |
Definiowanie obciążenia w kierunku Z |
LKM w Definicja konturu, LKM w zielone pole edycyjne, wskazać wierzchołki konturu |
Tworzenie obrysu konturu, do którego przyłożymy obciążenie. |
Dodaj |
Akceptacja zmian i utworzenie obciążenia w przypadku EKSP1. Uwaga: jest wiele rodzajów obciążeń, o których więcej informacji - w pomocy. |
Podobnie wprowadzić pozostałe przypadki obciążeniowe |
|
|
Otwarcie ekranu Kombinacje normowe przypadków |
Wybór opcji |
p. pomoc do programu. |
|
Rozpoczęcie obliczeń |
Prezentacja wyników
LKM |
Otwarcie okna umożliwiającego prezentację wyników obliczeń |
Wydrukować wartości sił wewnętrznych i ugięć jako izolinie z opisem. |
|
Wymiarowanie
Elementy prętowe wymiarujemy ręcznie wg metod poznanych na wcześniejszych zajęciach dotyczących projektowania konstrukcji żelbetowych lub za pomocą narzędzi Robota Millennium (p. pomoc do programu).
Przy wymiarowaniu płyty żelbetowej (zawsze ręcznie!) przyjmujemy, że jest to belka o szerokości jednostkowej (1m), ale nie przy sprawdzaniu ugięć! Oczywiście wymiarujemy w dwóch kierunkach (płyta krzyżowo zbrojona).
Dodatek: Wiata peronowa
Narysować jedną ramę |
|
|
|
Rozwinięcie paska narzędziowego Edycja |
|
|
Otwarcie okna dialogowego Translacja |
|
Tryb edycji: Kopiowanie |
|
|
Wpisać liczbę powtórzeń |
|
|
Wykonaj |
|
|
|
=> |
|
Pozostałe konstrukcje
Wprowadzanie geometrii pozostałych konstrukcji (w AutoCADzie) oraz podstawowe operacje edycyjne: p. „kserówki” rozdawane w trakcie zajęć.
Przenoszenie modelu narysowanego w AutoCADzie do Robota Millennium:
W AutoCADzie: File/Save as |
Okno dialogowe zapisywania pliku |
Wpisać nazwę w polu: Nazwa pliku |
|
Z listy rozwijalnej Zapisz jako wybrać rozszerzenie *.dxf |
|
Włączyć Robota Millennium |
|
|
Otwarcie okna dialogowego do otwierania zapisanego projektu |
Z listy rozwijalnej Pliki typu wybrać DXF format |
|
W oknie eksploratora odnaleźć plik z modelem konstrukcji |
|
LKM w Otwórz |
Otwarcie okna dialogowego Parametry wczytywania... |
Ustawić parametry, jak na powyższym rysunku. |
|
OK |
Powoduje to otwarcie (po jakimś czasie) kolejnego okna dialogowego. |
OK |
Po wczytaniu pliku dxf zawierającego konstrukcję przestrzenną na ekranie graficznym z reguły jest ona niewidoczna, dlatego... |
|
otwarcie paska narzędzi Widok |
|
Widok trójwymiarowy |
LKM w Początkowy w menu pod PKM |
(tzn. kliknąć na ekranie graficznym PKM i wybrać z menu, które się wtedy ukaże ww. opcję) Pokazuje całą konstrukcję |