Kryteria rytmu zatokowego:
Każdy zespół QRS poprzedzony jest załamkiem P
Załamki P są dodatnie w odprowadzeniach I, II i ujemne w odprowadzeniu aVR
Odstęp PQ jest dłuższy niż 0,1 sek.
Częstotliwość rytmu serca u dorosłych w granicach 60-90/min
Wahania miarowości rytmu serca między dwiema ewolucjami (R-R) nie przekraczają 0,16 sek
|
|
Zaburzenia rytmu zatokowego |
1. Przyspieszony rytm zatokowy
Załamki P dodatnie w odprowadzeniu I, II, ujemne w aVR.
Częstotliwość rytmu większa niż 100/min.
|
2. Zwolniony rytm zatokowy
Załamki P dodatnie w odprowadzeniu I, II, ujemne w aVR
Częstotliwośc rytmu mniejsza niż 60/min.
|
3. Niemiarowość zatokowa
Załamek P dodatni w odprowadzeniu I, II, ujemny w aVR
Odstęp PR większy od 0,12 s.
|
4. Zatokowe wędrowanie rozrusznika
Załamki P mają zmienny kształt, lecz nie są ujemne w odprowadzeniu II i dodatnie w aVR
Czas trwania odstępu PP może być zmienny, lecz większy niż 0,1 s.
Rytm przeważnie niemiarowy
|
5. Zahamowanie zatokowe
Brak załamka P pochodzenia zatokowego w okresie dłuższym niż 2 odstępy PP rytmu podstawowego
Przerwa nie odpowiada wielokrotności podstawowego odstępu PP
|
6. Blok zatokowo-przedsionkowy
Wypadanie pojedynczych, rzadziej kilku kolejnych ewolucji serca (zespołów P-QRS-T)
Przerwa jest wielokrotnością odstępu PP rytmu podstawowego
|
|
Pobudzenia przedwczesne |
1. Pobudzenia przedwczesne przedsionkowe
Załamek P ma inny kształt niż załamki P rytmu zatokowego i pojawia się wcześniej niż planowana ewolucja rytmu podstawowego
Odstęp PQ pobudzeń przedwczesnych przekracza 0,1 s.
|
2. Pobudzenia przedwczesne z łącza przedsionkowo-komorowego
Załamek P jest ujemny w odprowadzeniach II, III, aVF i dodatni w aVR, czasem niewidoczny
Gdy załamek P pobudzenia przedwczesnego jest umiejscowiony przed zespołem QRS, odstęp PQ nie przekracza 0,1 s.
Gdy załamek P umiejscowiony jest po przedwczesnym zespole QRS odstęp QP nie przekracza 0,2 s.
|
3. Pobudzenia przedwczesne komorowe
Przedwczesny zespół QRS jest poszerzony i zniekształcony w porównaniu z zespołami QRS rytmu podstawowego
Kierunek załamka T i przemieszczenie odcinka ST są przeciwstawne do największego wychylenia zespołu QRS
|
4. Pobudzenia nawrotne a) z węzła zatokowego lub przedsionków
po załamku P pochodzenia zatokowego lub przedsionkowego i prawidłowym zespole QRS pojawia się załamek P ujemny w odprowadzeniu II, III, aVF
b) z łącza przedsionkowo-komorowego
po prawidłowym zespole QRS pobudzenia pochodzącego z łącza pojawia się załamek P ujemny w odprowadzeniu II, III, aVF, a następnie prawidłowy lub zniekształcony (aberracja środkomorowa) zespół QRS
c) komorowe
po zniekształconym zespole QRS pobudzenia komorowego pojawia się załamek P ujemny w odprowadzeniu II, III, aVF, a następnie ponowny, prawidłowy lub zniekształcony zespół QRS
|
|
Czynne rytmy pozazatokowe |
1. Częstoskurcz przedsionkowy
Załamki P są umiejscowione przed zespołem QRS i maja zmieniony kształt w porównaniu z załamkiem P rytmu zatokowego
Odstęp PQ przekracza 0,1 s.
Zespoły QRS są ukształtowane prawidłowo lub zniekształcone w przypadku aberracji śródkomorowej lub utrwalonego bloku odnogi pęczka Hisa
|
2. Chaotyczny rytm przedsionków
Przynajmniej 3 typy ukształtowania załamka P
Zmienny czas trwania odstępu PQ i odstępu RR, okresowo zablokowane pobudzenia przedsionkowe (brak zespołu QRS po załamku P)
|
3. Częstoskurcz z łącza przedsionkowo-komorowego
Załamki P ujemne w odprowadzeniach II, III, aVF pojawiają się w obrębie lub po zespole QRS, rzadziej występują bezpośrednio przed zespołem QRS, czasami są niewidoczne we wszystkich odprowadzeniach standardowego EKG
Zespoły QRS są ukształtowane prawidłowo lub zniekształcone w przypadku aberracji przewodzenia lub utrwalonego bloku śródkomorowego. (160-200/min - napadowy; 60-130/min - nienapadowy)
|
4. Napadowy częstoskurcz komorowy
Zespoły QRS są poszerzone i zniekształcone
Załamki P, jeśli są widoczne, mają kształt prawidłowy i występują niezaleznie od zespołów QRS, lub też są ujemne w odprowadzeniach II, III, aVF i wtedy pojawiają się po zespołach QRS
Zaznaczony jest podział ewolucji komorowych na zespoły QRS i zespoły ST-T
Kierunek załamka T i przemieszczonego odcinka ST jest przeciwstawny do kierunku największego wychylenia zespołu QRS
Krótki, powtarzające sie serie jednokształtnych pobudzeń komorowych. Czas sprzężenia pierwszej ewolucji częstoskurczu z poprzedzającym pobudzeniem zatokowym jest długi, zwykle większy niż 0,4 sek.
Częstotliwość rytmu podstawowego wynosi 50-100/min, max 125/min. Epizody przyspieszonego rytmu komorowego zaczynają się zwykle od pobudzenia zsumowanego i przebiegają z rozkojarzeniem przedsionkowo-komorowym
Niemiarowy rytm komór o częstości ok. 150-300/min
Szerokie zespoły QRS o stopniowo zmieniającym się kierunku w sekwencjach obejmujących od kilku do kilkunastu zespołów komorowych
Wydłużenie odstępu QT
|
5. Częstoskurcz dwukierunkowy
Naprzemienne występowanie dodatnich i ujemnych zespołów QRS w jednym lub kilku odprowadzeniach oraz naprzemiennymi zmianami amplitudy i szerokości zespołów QRS w pozostałych odprowadzeniach (najczęściej w II, III, aVF)
|
6. Współrytm - rytm parasystoliczny
Zespoły QRS pobudzeń ektopowych przeważnie są poszerzone i zniekształcone
Pobudzenia ektopowe nie mają stałego czasu sprzężenia z ewolucjami rytmu podstawowego
Obecne są pobudzenia zsumowane
|
7. Trzepotanie przedsionków
Fale F kształtu zębów piły w odprowadzeniach II, III i aVF dwufazowe z dominującą fazą ujemną
Brak linii izoelektrycznej między falami F w odprowadzeniach kończynowych
Częstotliwość rytmów przedsionków powyżej 200/min
Rytm komór często miarowy, rzadziej niemiarowy, z reguły wolniejszy od rytmu przedsionków
|
8. Migotanie przedsionków
Brak załamków P
Drobne, niemiarowe, różnokształtne fale f, najwyraźniejsze w odprowadzeniach V1 i V2
Rytm komór całkowicie niemiarowy
|
9. Trzepotanie i migotanie komór
Zespoły QRS kształtu regularnej sinusoidy w czasie trzepotania i niemiarowych, różnokształtnych fal w czasie migotania komór
Brak linii izoelektrycznej miedzy poszczególnymi zespołami QRS
Częstotliwość rytmu komór 200-500/min
|