Mamy piękny stragan
inscenizacja wg Marii Kownackiej

Chór: Uwaga! Uwaga! Mamy piękny stragan. 
Straganiarz I: A na tym straganie wszystko się dostanie.
Chór: To z ogrodu plony.
Straganiarz II: Jest groszek zielony.
Straganiarz III: Pietruszka, marchewka.
Straganiarz IV: Makówki, rzodkiewka.
Straganiarz V: Jak baryły banie.
Straganiarz I: Do nas panowie i panie.
Straganiarz VI: Pyszna fasola i bób. Sam spróbujesz tylko kup.
Kuma I: Proszę, daję już pieniążki. Do widzenia.
Straganiarz I: Do widzenia, dynia pyszna do jedzenia.
Kuma II: Kumciu, co niesiecie?
Kuma I: Banię.
Kuma II: A gdzieście ją kupili?
Kuma I: Na straganie.
Kuma II: A po czemu?
Kuma I: Po trzy grosze.
Kuma II: A czy ładne?
Kuma I: Spójrzcie proszę.
Kuma II: To ci bania jak baryła. Aby tylko smaczna była.
Kuma I: Bania smaczna, bania zdrowa, dzieci ją wyhodowały. Zapraszam kumciu na obiad - będzie obiad doskonały.
Kuma II: Widzę, że z Was kumciu wspaniała gospodyni.
Kuma I: Więc zapraszam mych gości na zupę z dyni.
Chór: Uwaga, uwaga tu jesienny stragan. A na ty straganie wszystko się dostanie.
Straganiarz I: Hej, hej gospodynie niech kupują dynie.
Straganiarz VI: Cebule jak kule.
Straganiarz VII: Selery i pory. Marchew i pomidory.
Straganiarz I: Hej chłopcy, dziewczynki.
Chór: Jedzcie witaminki.

“Co lubimy”

Lubimy jabłuszka
i słodziutkie gruszki
na śliwki jesteśmy
wielkie łakomczuszki.
Marchewkę chrupiemy
jak małe zajączki,
pomidory też zjadamy,
gdy nam wpadną w rączki.

Iwona Salach 
"CO lubi jeść Zosia”

Przy posiłku dzieci siedzą prosto, przysunięte do stolika, ani okruszynka nie może spaść na podłogę. Śniadanie już zjedzone, a tu wchodzi pani Ela i niesie coś w miseczce. Wielka radość: jabłuszka i marchew. Nie wszyscy się jednak cieszą. Przy trzecim stoliku siedzi Zosia. Wcale nie jest zadowolona z tego, że na talerzyku leży jabłko i marchew.
        - Zosiu, dlaczego nie jesz? - pyta Pani.
        - Bo nie lubię - odpowiada nachmurzona Zosia.
        - Kto jeszcze nie lubi owoców i warzyw? - zapytuje Pani.
        - My lubimy! - odpowiadają zgodnie dzieci.
        - A co ty lubisz Zosiu? - zagadnął ją Piotruś.
        - Najbardziej to cukierki i czekoladę - odparła Zosia.
        - Ale one nie są zdrowe, od słodyczy psują się zęby! stwierdził Piotruś. 
Pani uśmiechnęła się do dzieci.
        - Rzeczywiście, gdy zjadamy zbyt wiele słodyczy, to mogą się popsuć zęby, a od twardych owoców i warzyw są coraz mocniejsze i zdrowsze.
        - Tak jak moje - powiedział Adaś i na dowód tego zaczął chrupać marchew.
        - I moje... i moje.. - przekrzykiwały się dzieci.
Zerka Zosia w prawo - dzieci chrupią marchewkę. Zerka w lewo - jedzą jabłuszka.
        - A mogę tylko kawałeczek? - zaczęła nieśmiało.
        - Oczywiście - odparła pani - jeżeli codziennie zjesz tylko kawałeczek marchewki, to na pewno wystarczy. Ale pamiętaj... codziennie.

Kącik łasucha

“Podróż po mieszkaniu”
- zastosowanie sprzętu elektrycznego
przy wykonywaniu prac w gospodarstwie domowym
(scenariusz zabawy)

Cele: - Zapoznanie z wybranymi urządzeniami technicznymi, ich źródłem zasilania oraz zastosowaniem w gospodarstwie domowym. Rozwijanie zainteresowań technicznych, uświadomienie możliwości wykorzystania techniki do poprawy warunków życia, wdrażanie do zachowania ostrożności podczas korzystania z urządzeń technicznych.
Pomoce: Plansze z ilustracjami: lodówki, pralki, odkurzacza; wystawa urządzeń i przedmiotów używanych dawniej i obecnie (tara, balia, pralka... itp.); Nagrania na taśmie dźwięków urządzeń technicznych; plansze z ilustracjami kuchni, łazienki, pokoju.
Sprzęt techniczny, na przykład: odkurzacz, sokowirówka, malakser oraz produkty do surówki: marchew, jabłka, cukier.
Przebieg: Nauczycielka zaprasza dzieci na wędrówkę po mieszkaniu.
A. “Przyszliśmy do kuchni” - nauczycielka pokazuje planszę ilustrującą kuchnię luz zwiedza z dziećmi kuchnię przedszkolną i recytuje utwór Wandy Chotomskiej “Lodówka”.

Dopóki nie było mnie w kuchni
jedni mieszkali w kredensie,
a inni pod gołym niebem - na balkonie, albo za oknem,
ale tylko w zimie, bo lecie każdy bał się upału
Trzęsły się nóżki w galarecie,
bo im za ciepło było w lecie.
Rzewnymi łzami łkała zupa,
bo szkodził jej ten straszny upał.
Jęczała szynka, schab się zżymał,
salceson mówił - co za klimat.
Ten upał całkiem nas rozkłada 
- biadała kiszka i sztufada
i wzdychał tłusty kołdun w cieście.
Ach - kiedyż zimno będzie wreszcie.
A teraz wszyscy przeprowadzili się do mnie
i nie muszą już nocować na balkonie ani za oknem.

        Następnie dzieci wysłuchują głosu lodówki nagranego na taśmie magnetofonowej i próbują odnaleźć to urządzenie na ilustracji kuchni. Potem nauczycielka prowadzi rozmowę z dziećmi, aby ustalić: gdzie się przeprowadziły potrawy? Co można przechowywać w lodówce? Dlaczego potrawy się w niej nie psują? Jak uruchomić lodówkę? Jak należy o nią dbać?
B. Kolejnym etapem zwiedzania mieszkania jest łazienka. Nauczycielka pokazuje planszę ilustrującą łazienkę i recytuje wiersz Włodzimierza Ścisłowskiego “Pralka”.

Mama włącza tylko przycisk, proszku doda
i już słychać jak wiruje we mnie woda.
I już słychać jak koszula
tańczy polkę, jak się bawi i jak hula.
Prześcieradło też dostojnie rusza w tany.
Za nim obrus pobrudzony buraczkami.
Obok niego dwie serwetki tańczą walca,
figlarz ręcznik ciągle depcze im po palcach.
Raz koszulę piorę tacie, a raz ręcznik.
Piorę pościel, a więc wszyscy są mi wdzięczni.

        Dzieci słuchają “głosu” pralki i wskazują na planszy rozwiązanie. Następnie nauczycielka zapoznaje dzieci (do czytania globalnego) z napisem `pralka” i prowadzi z nimi rozmowę na temat: Jak działa pralka, jak jest zbudowana? Można również, przy wykorzystywaniu ilustracji, omówić jakie przedmioty służyły do prania kiedyś (tara, balia).

C. Następnie nauczycielka zaprasza do “pokoju” (leży w nim odkurzacz). Dzieci wysłuchują nagrania “głosu” odkurzacza i próbują odgadnąć, który sprzęt na ilustracji wydaje takie dźwięki. Nauczycielka recytuje wiersz Wandy Chotomskiej “Odkurzacz”:

Jeden chętnie wącha łubin, drugi woli zapach róż.
Każdy co innego lubi, a ja lubię wąchać kurz.
Cóż mi po zapachu róż, kiedy ładniej pachnie kurz.
Kwiatek dobry jest w wazonie lub na klombie,
lecz na kwiatach nie zależy mojej trąbie.
Jeden lubi głąb kapusty, drugi w kotlet wbija nóż,
a ja mam odmienne gusty, bo ja lubię łykać kurz.
Cóż po mięsie mi, ach cóż,
kiedy ładniej pachnie kurz.

        Następnie nauczycielka pokazuje przedszkolny odkurzacz i objaśnia jego działanie oraz zasady jego użytkowania.

D. Na zakończenie podróży po mieszkaniu nauczycielka zaprasza dzieci na niespodziankę. Odsłania schowane za zasłoną: sokowirówkę, malakser i tarki. W miseczkach leżą, na przykład ,marchewka i jabłka. Pani “kucharka” może na przykład. przygotować z dziećmi sok, zwracając uwagę na higienę i bezpieczeństwo korzystania z tego sprzętu. Można zaproponować dzieciom podział na dwie grupy i wykonanie w tym samym czasie surówki z takiej samej ilości marchewki i jabłek. Gdy czas upłynie, dzieci porównują ilość surówki wykonanej na tarkach z surówką przygotowaną na malakserze. Na zakończenie dzieci doprawiają surówkę, nakładają na talerzyki i zapraszają wszystkich kolegów na smakowity posiłek.

Prace plastyczno - konstrukcyjne

Mikser
Z dużych plastikowych butelek po napojach nauczycielka odcina dolne części - będą to “kielichy” miksera. Robimy w nich otwór. Każde dziecko otrzymuje pudełko dopasowane d wielkości `kielicha” miksera. W górnej części pudełka nauczycielka robi mały otwór. Ponadto dzieci otrzymują szablon nożyków miksera (z tektury i z wyciętym otworem), patyczek, plastelinę i sznurek. Dzieci oklejają pudełko kolorowym papierem. Następnie za pomocą patyczka i plasteliny łączą ze sobą poszczególne części (pudełko, kielich, nożyki miksera). Na zakończenie dzieci doklejają sznurek jako kabel do miksera.

Maska klauna
Wzór maski, którą można wykorzystać na zajęciach lub w czasie zabawy. Na kartonie rysujemy dwie maski (wesołą i smutną). Następnie wycinamy je, a w miejscach z linią przerywaną nacina. W źrenicy oka (miejsca zaznaczonego krzyżykami) wycinamy otwory. Po bokach masek przyczepiamy wstążki ( do zawiązywania z tylu głowy). Tak przygotowane maski malujemy farbami.

(Pomysły zaczerpnęliśmy
z Wiadomości Przedszkolaka nr 9)

Oswoić z przedszkolem!

Rozstać się z mamą po raz pierwszy na długi czas...
        Ten moment spotyka każde dziecko i stanowi głębokie przeżycie, niezależnie od tego czy dotyczy trzylatka, czy sześciolatka. Nowa sytuacja wymaga od dziecka ogromnego zaangażowania emocjonalnego. Pokonać strach przed nieznanym, strach przed rozstaniem z rodzicami i wreszcie zrozumieć obawy i niepokoje rodziców, to niemal nieosiągalne zadanie dla takiego malucha.
Jak zatem pomóc dziecku w przełamaniu niechęci?
Jak ułatwić przejście przez próg przedszkola?
W jaki sposób organizować formy takiej pomocy i na ile będą one efektywne?
        Pokusiliśmy się w tym roku we współpracy z Pracownią Działań Twórczych o przeprowadzenie, tuż przed wakacjami, cyklu adaptacyjnego dla naszych przyszłych przedszkolaków. Założeniem planu było wprowadzenie dzieci w rytm pracy przedszkola, w jego cykliczność, a więc oswojenie z różnymi formami aktywności, zapoznanie dzieci z nowym miejscem: salami, podwórkiem.
        Najważniejszy moment całego procesu stanowiło krótkotrwałe rozstanie dzieci z rodzicami. Sześciolatki zdały egzamin na "piątkę". Wydawałoby się, iż ich sukces przesądza o dobrym starcie we wrześniu.
        Rzeczywistość okazała się mniej różowa. Pierwsze dni w przedszkolu po wakacjach przyniosły radość, ale też i łzy.
        Rodzi się pytanie: na ile nasze starania przyczyniły się do uśmiechu na ustach nowicjuszy, na ile powstrzymały płacz, a może okazały się bez znaczenia?... Myślę, iż warto było spróbować. Jednak to, jak dziecko zaadaptuje się w nowym środowisku, zależy przede wszystkim od jego wrażliwości emocjonalnej.

Aleksandra Bielerzewska

CZY STRACH MA WIELKIE OCZY?

        "Najtrudniejszy pierwszy krok!" jak śpiewała nasza sławna piosenkarka. Sądzę, że dotyczy to każdej dziedziny życia, wszystkiego, co czynimy po raz pierwszy. Dotyczy to zwłaszcza dzieci. Nie inaczej jest z dziećmi, które po raz pierwszy przychodzą do przedszkola. A rodzice tych dzieci? Czy wiecie jak bardzo przeżywają oddanie własnego, malutkiego dziecka do przedszkola? Na pewno kilka razy bardziej niż ich dzieci, które nie zawsze są świadome tego, co je czeka, a nie umieją jeszcze pokazać i wyartykułować tego, co czują. Jak może czuć się mały człowieczek, który dotychczas był adorowany przez całą dobę i nagle ktoś prowadzi go do obcego budynku mówiąc: "to jest twoje przedszkole", przestraszonego wprowadza do sali i mówi: "to są twoje panie (ciocie)"... Dziecko jeszcze nie do końca rozumie, co się dzieje. Dlaczego ma zostać w tym obcym domu, z zupełnie obcymi paniami i tłumem dzieciaków, dlaczego ma lubić te obce osoby? Wyczuwa jedynie zdenerwowanie rodzica. Niepokój ten udziela się dziecku i stwarza jeszcze większe zagrożenie dla jego poczucia bezpieczeństwa. Najczęściej rodzic nie wie jak się zachować, więc mówi: "zostań trochę, pójdę tylko na chwilkę do sklepu (pracy, na zakupy, itp.)". Niestety chwila przedłuża się, a mama nie wraca... Strach potęguje się, wokół sami obcy, nie ma mamy..
        Apogeum strachu przeżywają dzieci przed leżakowaniem, bowiem leżak- łóżko, to noc, sen, ciemność, a więc mama już nie przyjdzie... Dziecko czuje się porzucone i odrzucone. Ale czy dorośli to wiedzą i rozumieją?
Aby złagodzić stres dziecka i rodzica przeprowadziłyśmy kilka spotkań adaptacyjnych już w maju i w czerwcu, dla dzieci, które miały przyjść do przedszkola od września.
W związku z tym nasuwa się kilka istotnych pytań:
Czy sądzicie, że dziecko ma potrzebę dostosowania się do potrzeb przedszkola?
Czy rozumie potrzeby innych ludzi, np. to, że musi chodzić do przedszkola?
Czy jest w stanie zrozumieć, że ta długa rozłąka jest przede wszystkim dla jego dobra?
Na wszystkie z tych pytań można odpowiedzieć: nie!
        Obowiązek pomocy w adaptacji, zarówno dzieciom jak i ich rodzicom, spoczywa na nas: wykształconych pedagogach. Starałyśmy się pomóc rodzicom zagubionym w swej dorosłości i rodzicielstwie. To przecież ich pierwszy egzamin z tej dziedziny.
        W naszym przedszkolu przygotowania rozpoczęłyśmy wraz z wydaniem kart, czyli od kwietnia. Cały program "Wsparcie na starcie" jest dziełem wspaniałych psychologów Pracowni Działań Twórczych" w Poznaniu.
W programie adaptacyjnym wzięło udział prawie 100% rodziców i dzieci. Spotkania odbywały się, jak już wspomniałam, w maju i w czerwcu, w godzinach popołudniowych, a więc komfortowych dla małych dzieci. Wtedy już nie ma innych przedszkolaków w przedszkolu, jest pełna swoboda. Dzieci mogły zobaczyć całe przedszkole, łącznie z kuchnią i biurami. Bawiły się również w ogródku przedszkolnym. Spotkania odbywały się przez 5 kolejnych dni, wg ustalonego scenariusza. Oczywiście plan planem, a życie życiem. Udało nam się w części zrealizować zamierzenia, a część po prostu przystosowałyśmy do aktualnych potrzeb. Dopiero na trzecim spotkaniu poprosiłyśmy rodziców o wyjście z sali. Na 10 min. Większość dzieci nie pozwoliła wyjść rodzicom. Dzieci płakały, wyrywały się, i mimo zapewnień, że mama zaraz wróci, chciały biec za rodzicami. Natychmiast uwagę dzieci skierowałyśmy na przygotowane atrakcje. 10 min. szybko minęło i przyszłe przedszkolaki z radością rzuciły się w ramiona swoich mam!
        Miałyśmy nadzieję, że we wrześniu będzie im łatwiej, tym bardziej, że odwiedzały nas w czasie wakacji i zapewniały, że przyjdą z uśmiechem! Niestety rzeczywistość nie jest tak różowa. Maleństwa przyszły we wrześniu z... płaczem. Oczywiście nie wszystkie! Ale okazało się, że najodważniejsze były dzieci , które uczęszczały do żłobka, a nie uczestniczyły w procesie adaptacji w przedszkolu. Generalnie pamiętały nasze imiona. niektórych kolegów, ale więzi rodzinne, brak potrzeby chodzenia do przedszkola, płacz innych dzieci sprawiały, że wielu "maluchów" zrezygnowało i rodzice odroczyli pobyt w przedszkolu na rok następny. Dzisiaj mogę powiedzieć, że 50% dzieci biorących udział w programie adaptacji już pogodziło się z faktem rozłąki z rodzicami. Niestety kilkoro jeszcze popłakuje, zwłaszcza po weekendowej nieobecności lub chorobie. Musimy pamiętać, że proces adaptacji, to nie brutalne zrywanie jednych więzi i zawiązywanie innych. Proces adaptacji to jakby przenoszenie przywiązania z rodziców na panie w przedszkolu. Dajmy czas naszym "maluchom"! To musi potrwać.
        Uważam, iż program adaptacji jest bardzo potrzebny, ale w dalszym ciągu nie jestem pewna czy bardziej rodzicom czy ich dzieciom.

mgr Anna Czajka
nauczycielka dzieci 3- letnich

"Bezpieczne dziecko”

        Jednym z najważniejszych nakazów wynikających z konieczności rozbicia ściany obojętności wobec problemów drugiego człowieka jest uświadomienie sobie i innym, że problemy, na które patrzymy dziś, mogą stać się naszymi problemami jutro. Szkoły przygotowują do zarabiania na życie, działania w organizacjach, do pełnienie ról społecznych. Pogoń za pieniądzem wypchnęła z naszego życia uczucia. Wielu się ich po prostu wstydzi. Altruizm i wrażliwość społeczna odchodzą wraz z ostatnimi postromantykami. Materialny sukces odnoszą ludzie skuteczni, a emocje nie zwykły chadzać w parze z kalkulacjami. Pochodzimy z różnych pokoleń. Jednych nauczono słuchania rozkazów, innych brania spraw w swoje ręce. Jednym wpojono głęboki humanizm, drugim pracę rąk wyłącznie "do siebie". Najbardziej przeszkadza obojętność. Musimy wyzwolić w sobie przekonanie, że człowiek którego mijam, jest moim bratem, chwilowo w potrzebie materialnej lub psychiczne.
        Wielkim problemem wielu z nas jest brak wiary w siebie. W to, że jeśli się odezwą, zabiorą głos, czy zajmą stanowisko, to zostaną zakrzyczani. Warto obudzić w sobie, jeśli nie lwa to przynajmniej umiarkowany optymizm. Wiarę w to, że kilkoma słowami powiedzianymi nawet nie wprost, a choćby tylko "w sprawie" , można pomóc drugiemu człowiekowi lub choćby przed czymś go ustrzec. Dobrze wiedzieć, że w kolejnej przygodzie ktoś nam pomoże. 
        Nasza redakcja apeluje gorąco: Otwórzmy się! Jeśli widzimy coś, co nas niepokoi - w przedszkolu, szkole, miejscu pracy czy na ulicy - nie przechodźmy obojętnie. Reagujmy natychmiast lub po prostu dzwońmy do ludzi, którzy wiedzą, jak zareagować, by pomóc, a nie szkodzić. Nauczycielko z przedszkola - Tobie nie wolno, nie zauważać częstych sińców na ciele dziecka. Wychowawco i pedagogu szkolny - zabiedzony lub odmiennie zachowujący się uczeń nie może znaleźć się poza Twoim polem widzenia. Człowieku! Bądź nim w pełni. Otwórz się na siebie i innych!

Magdalena Ziemnicka

Prace plastyczno - konstrukcyjne

Miś
Dzieci otrzymują sylwetkę niedźwiadka (bez nóg), nogi, korek, miękki drucik, plastelinę. W tułowiu, nogach i korku nauczycielka przygotowała otwory. Dzieci malują niedźwiedzi i nogi. Po wyschnięciu tych elementów, montują je za pomocą drutu. Koniec miękkiego drutu zabezpieczają kulką z plasteliny. Tak zamontowany niedźwiedź powinien się poruszać.
Wiewiórka
Każde dziecko otrzymuje tekturowy środek z papieru toaletowego, wycięte szablony łapek, głowy (złożonej na połowę) i ogona (również złożonego na pół). Dzieci owijają tekturę krepiną i wiążą jej końce jak w cukierku. Z jednej strony wsuwają związany koniec do środka tektury i przyklejają do walca łapy i ogon wiewiórki. Do drugiego końca walca i związanej krepiny doklejają obie połówki głowy.(pomysły zaczerpnęliśmy
z Wiadomości Przedszkolaka nr 9)

Scenariusz inscenizacji na Boże Narodzenie

(podkład muzyczny - „AVE MARIA” )

Na scenę wchodzą Matka Boska z Józefem wprowadzani Aniołem z lampionem.

Chodzą po scenie.

Narrator:

Do Betlejem ciemną nocą, idzie Józef z Matką Bożą. Gwiazdy świecą i mrugają - drogę jasno rozświetlają.

Anioł 1:

Czy zaproszą ich do środka, zrobią miejsce dla dzieciątka.

Anioł 2:

Idą smutni ciemną nocką, św. Józef z Matką Bożą.

Aż za miastem zimna grota, otworzyła im swe wrota.

Maryja z Józefem siadają. Taniec „Aniołów”.

Anioł 3:

A gdy we śnie był świat cały, narodził się Jezus mały. ( koniec podkładu AVE MARIA)

Matka Boska:

Śpij dziecino moja miła, będę Ciebie kołysała.

Do serduszka Cię przytulę, kolędę zaśpiewam czule.

Kolęda „Lulajże, Jezuniu” - I zwrotka

Anioł 4:

A na polu pod lasem, gdzie pasterze owce pasą

Co tam świeci, czyj głos budzi pilnujących owiec ludzi?

Wchodzą pasterze, idą do ogniska - śpiewają kolędę „Pójdźmy wszyscy do stajenki” (I zwrotka)

Pasterz 1:

Patrzcie gwiazda tam nad szopą stoi.

Ja uciekam, ja się boję.

Pasterz 2:

Stój, patrz wysoko przetrzyj swe zaspane oko.

Toż to jasne, że w Betlejem, coś dziwnego dziś się dzieje.

Pasterz 3:

Patrzcie! Wielka gwiazda zaświeciła, starą szopę oświetliła.

Coś tam musi być ważnego.

Kolęda „Przybieżeli do Betlejem” - pasterze tańczą.

Narrator:

Kogo widać z oddali?

Krakowiak i Krakowianka:

To my Krakowiacy. Czerwona czapeczka na cal podkóweczka i biała sukmana, dana moja dana. Zagrajcie nam dana jacy, tak tańcują Krakowiacy.

Taniec „Krakowiak”

Kominiarz:

Radość się stała w mnóstwie oto Jezus w ubóstwie. Niech to Państwa nie przeraża, że tu widzą kominiarza, ale zawód nasz przecież, jest potrzebny na świecie. Kochana Dziecino szczęście Ci przyniesie.

Górale - pasterze:

Góry nasze góry, hale nasze hale, nikt was tak nie kocha , jak my górale.

Kolęda „Rękawicka” - śpiewają górale klęcząc przed żłóbkiem.

Narrator:

Trzej królowie jadą z ogromną paradą. Królowie jadą przez pole, widzą gwiazdę w jasnym kole. Ona im drogę wskazuje i do Dzieciątka kieruje.

Kolęda „Mędrcy świata Monarchowie”- chłopiec z gwiazdą, a za nim kroczą Trzej Królowie.

Król Baltazar:

W moim kraju stąd daleko, słyszałem o Tobie.

Witam Ciebie, Królu Dziecię urodzony w żłobie.

Król Melchior:

Ja przyniosłem Ci kadzidło, wonne i pachnące,

By Cię uczcić - Boże Dziecię na sianku leżące.

Król Kacper:

A ode mnie wonna mirra dla Ciebie zebrana,

Boś z dalekiego nieba przyszedł, aby cierpieć za nas.

Wychodzą dzieci i śpiewają „Po kolędzie chodzimy”

Dzieci razem:

Przyjdź Dzieciątko, mieszkaj z nami, żłóbek Ci zrobimy sami.

Wyłożymy sianem miękkim, będziesz na nim spał maleńki.

Dzieci:

Ja zaśpiewam Ci piosenkę!

Ja Ci wierszem mówić będę!

Ja przyniosę moją lalę!

A ja misiem się pochwalę!

Dzieci razem:

Dzieciąteczko mieszkaj z nami, obsypiemy Cię darami!

Lale, misie to za mało, Dzieciąteczko serce by chciało.

Lecz jak mamy serca złożyć? Jak Dzieciątku je otworzyć?

Łatwo podarować lalę - trudniej nie kłócić się wcale.

Łatwiej misia dać Dzieciątku - niż posprzątać w swoim kątku.

Lecz, gdy chcemy serca złożyć - Dzieciątko nam dopomoże

Serca Mu przygotujemy i w nich witać Go będziemy.

Przy żłóbku staniemy wkoło, będzie Mu wśród nas wesoło.

Taniec KLANZA - wszyscy tańczą i śpiewają kolędę „Chwała na wysokości”.

Matka Boża:

Jezuniu maleńki uśnij już na rękach Mateńki, oczka zmruż, ona Ci zaśpiewa, utuli, najlepiej przy sercu Matuli.

Piosenka „Święta”- podkład do narratora

Narrator:

Za kolędę dziękujemy, zdrowia , szczęścia winszujemy,

Byście państwo długo żyli, zdrowi i szczęśliwi byli.

Na ten Nowy Rok.

Opracowała:

mgr Anna Pomiecińska

SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO DLA RODZICÓW.

CEL GŁÓWNY: Zapoznanie z życiem ludzi na dalekiej Północy.

CEL POŚREDNI ( temat zajęcia ): Poznaję warunki życia małego Eskimosa Eniku na podstawie opowiadania nauczyciela w oparciu o wiersz H. Szayerowej „Odarpi”, opowiadania D. Niewola „Jak Eskimos Eniku zaprzyjaźnił się z foką” z wykorzystaniem ilustracji.

OBSZAR EDUKACYJNY : Poznawanie i rozumienie siebie i świata.

Budowanie systemu wartości.

TREŚCI: Słuchanie ilustrowanych opowiadań wygłaszanych przez nauczyciela.

Budzenie zainteresowań życiem dzieci w innych krajach.

CELE OPERACYJNE: - Wie, że Eskimos mieszka na dalekiej Północy, gdzie zawsze jest zima.

- Wie, jak wygląda Eskimos, gdzie mieszka (igloo) i jak się przemieszcza (sanie ciągnięte przez psy w zaprzęgu).

- Zna zwierzęta Eskimosa: foka, niedźwiedź polarny.

POMOCE: gazetka tematyczna „Grenlandia”, ilustracje do opowiadania, muzyka do tańca „Cornevalito”, lalka ubrana jak Eskimos, gumki frotki, szablony ryb w trzech kolorach, wzór rozpoczętego rytmu, podkładki, trzy pojemniki na „ryby”, karty pracy indywidualnej, foki, kredki, pomoce dla rodziców ( wzór foki, styropian, patyczek z watą, farby, czarny pisak, woda, nożyczki, miska z wodą.

LITERATURA: C. Hannaford „Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł”,

I. Dudzińska „Metodyka wychowania w przedszkolu”,

H. Szayerowa „Odarpi”,

D. Niewola „ Jak Eskimos Eniku zaprzyjaźnił się z foką”.

PRZEBIEG:

1. Podanie rodzicom celu spotkania.

2. Powitanie rodziców, dzieci i nauczyciela zabawą z pedagogiki zabawy - „Zaciskanie kręgu”.

3. Krótkie wprowadzenie do tematu zajęcia.

4. Ruch naprzemienne - element metody Dennisona - koncentracja, uważne słuchanie.

5. Opowiadanie o życiu Eskimosa Eniku.

6. Rozmowa nt. treści opowiadania.

7. Krążenie szyją - „Eskimos się rozgląda” - element metody Dennisona - umiejętności matematyczne.

8. Układanie ryb według podanego wzoru - element metody E. Gruszczyk - Kolczyńskiej - rytmy.

9. Segregowanie ryb do koszyków według koloru.

10. Zabawa ruchowa : taniec „Cornevalito” z pedagogiki zabawy - zabawa z rodzicami.

11. 
    Rysowanie oburącz ,x - symetryczne bazgroty - umiejętności matematyczne, przygotowanie do pisania i rysowania.

12. Praca indywidualna dzieci przy stolikach

13. Ćwiczenie oddechowe - dmuchanie na wykonane przez rodziców foki pływające w misce z wodą.

14. Omówienie zajęcia z rodzicami.

Opracowała mgr Lucyna Wyskowska

Scenariusz Gwiazdki ( Grudzień 2006r. 3 - 5 latki )

Jak co roku o tej porze Święta do nas się zbliżają, z tej okazji przedszkolaki spektakl dla Was przedstawiają.

Cała rzecz się w niebie działa, tam śnieżynki się zebrały i o świętach rozprawiały.

Śnieżynki:

Nie mamy choinki na Święta, bo nikt o nas nie pamięta. A choinka jest potrzebna, bez niej smutne będą Święta.

Dzieci:

Jak im pomóc?, Co tu zrobić? Gdzie choinkę dla nich zdobyć?

Piękne drzewka rosną w lesie jednak żadne z nas ich nie uniesie.

Więc poprośmy Mikołaja, w nim nadzieja leży cała. Gdzie go szukać, kto nam powie?

Wróżka:

Ja wiem, gdzie go szukać trzeba. Tam daleko, stoi zamek w śniegu cały a nim mieszka Mikołaj wspaniały.

Piosenka ,,Wszystkie dzieci Mikołaja kochają”

Mikołaj: ( wiezie sanie z workiem)

Tyle w lesie tych ścieżynek, pokręcone, poplątane. Pewnie jeszcze ze sto minę, zanim się stąd wydostanę. A tu dzień zimowy krótki, słonko już za chwilę zajdzie i po ciemku jak do dzieci drogę znajdę?

Zajączek:

Bądź spokojny, jak zabłądzisz, ja Ci drogę wskażę. Ale kto ty jesteś dziadku, czyś z daleka przyszedł?

Mikołaj:

Więc chcesz wiedzieć, kim ja jestem? Zaraz Ci odpowiem, tylko trochę odsapnę. ( Mikołaj kładzie się pod drzewem i zasypia, chrapiąc )

Zajączek:

Cóż to, dziadek zasnął, a chrapie jak niedźwiedź. Ciekawe, co ma w tym worku? ( otwiera worek).

Piłka:

Jestem piłka okrąglutka hop, hop, hop ( piłka skacze oddalając się)

Miś:

To dopiero ambaras, piłko wracaj zaraz.

Pajac:

Jakby nie słyszała wcale, skacze sobie coraz dalej.

Lalka:

Goń ją misiu, ruszaj się, bo się piłka zgubi w lesie. ( misiu dogania piłkę i ją przyprowadza)

Lalka:

Misiu ja chcę iść do dzieci. ( wszyscy podchodzą do Mikołaja i go budzą)

Mikołaj:

Aaa, tak dobrze mi się spało. ( Idą razem i spotykają dzieci)

Dzieci: Witaj Święty Mikołaju, prośbę wielką mamy, dla śnieżynek choineczki szukamy. Ty na swoich wielkich saniach mógłbyś im ją przywieźć.

Mikołaj:

To szlachetne z waszej strony, że śnieżynkom pomóc chcecie, lecz niestety nie mam czasu.

Dzieci:

My ci pomożemy.

Wróżka:

Dzieci pomoc swoją dają, spełnij proszę ich życzenia.

Mikołaj:

No już dobrze dzieci drogie, drzewko dla was przywieźć mogę. ( Idzie po choinkę))

Dzieci:

Hej śnieżynki posłuchajcie, o choinkę się nie martwcie.

Mikołaj:

Choineczko zielona opuść leśne progi, przybądź tutaj do nas.( prowadzi choinkę)

Choinka:

Miło mi tu przybyć, gdzie mnie zapraszają

Dzieci: Dziękujemy Mikołaju, zostań z nami chwileczkę, bo śnieżynki nam zatańczą gdy zobaczą choineczkę.

Piosenka ,,Choinka przedszkolaków”

Ubierzemy dziś choinkę w kolorowe bombki,

zawiesimy srebrny łańcuch i czerwone wstążki

Ref: Bo najpiękniejsza będzie choinka w sali przedszkolaków

i najpiękniejsze będą prezenty dla małych i starszaków.

Świecą srebrne gwiazdki wkoło i lampki mrugają,

Moc uśmiechów i radości przedszkolakom dają.

Dziś wesoło jest w przedszkolu, słychać gwar, piosenkę. Przy choince stoją w kole dzieci uśmiechnięte

Ja składam wszystkim życzenia, by panowała miłość na świecie. Czy to biedni, czy bogaci niech dla siebie są jednacy.

Choinkowy walczyk

I zwrotka

Niedawno rosłaś w lesie, okrywał cię śniegu płaszcz.

Dziś sprawiasz radość dzieciom świąteczny gościu nasz.

Ref.

Zielona choineczka jest dziś z nami przystrojona gwiazdeczkami i świeczkami.

Tu mruga jabłuszko a tu świnka, jaka śliczna jest nasza choinka.

II zwrotka

Na niebie pierwsza gwiazdka, za oknem śnieg się skrzy.

W ten wigilijny wieczór ,kolęda pięknie brzmi.

Opracowała mgr Jadwiga Sudoł ze Szkoły Podstawowej w Świętej (oddział przedszkolny)

Jasełka

Opracowała: Jadwiga Kapturska Przedszkole Miejskie nr 13

w Świętochłowicach

Narrator: Dziś jest Boże Narodzenie

Co przyniosło nam Zbawienie.

Radość nas ogarnia wielka

Zabawimy się w jasełka.

I będziemy pięknie śpiewać ,

Tak, że nikt nie będzie ziewać.

Patrzcie więc tatusie, mamy

I wy dzieci zaczynamy.

Józef: Puka

Gospodarz: Kto tam?

Józef: Podróżni strudzeni daleką drogą, proszą o nocleg.

Gospodarz I: A zapłacić mogą?

Józef: Pieniędzy nie mamy- lecz zrobię co trzeba,

Bylebyśmy dach mieli i kawałek chleba.

Gospodarz I: Idźcie szukać dalej, może co znajdziecie?

Nie tylko mój zajazd istnieje na świecie.

Józef: Panie zmiłuj się.

Gospodarz I: Nie ma litości dla takich jak wy, bez pieniędzy gości (zatrzaskuje drzwi)

Józef: Maryjo idźmy dalej, daj jej siły Boże.

Widzisz to światło. Tam nas przyjmą może? (puka)

Gospodarz II: Kto tam?

Józef: W imię Boga proszę- otwórzcie nam panie,

I dajcie choć na słomie, na ziemi posłanie.

Gospodarz II: Nie ma miejsca - Pan bogaty, w purpurowe odzian szaty - Dziś nocuje w moim domu, nie otworzę więc nikomu.

Józef: Panie spójrz na te niewiastę, ulituj się Jej niemocy.

Przecież ona tak nie może na tym wichrze spędzić nocy.

Gospodarz II: Nie ma miejsca dla biedaków, nie pukajcie po próżnicy.

Gdy nie macie czym zapłacić, to nocujcie na ulicy.

Ważniejsi tu od was byli i złotem zapłacili.

Za darmo przyjąć nie mogę! Ruszajcie dalej w drogę.

W polu stajenka owieczek, tam przenocować możecie.

Józef: Jakże w ubogiej stajence mieszkać Najświętszej Panience.

Anioł I: W Dalekim Betlejem, w lichej stajence

Narodziło się dzieciątko, Jasnej Panience.

Anioły zeszły z nieba uskrzydloną tęczą,

Czekają na skinienie, u żłóbka klęczą.

Anioł II: Teraz trzeba tę nowinę zanieść już do ludzi.

Chodźmy prędko to ogłosić, pasterzy obudzić.

Kolęda: „Wśród nocnej ciszy”

Anioł I: Wstańcie, wstańcie pastuszkowie, słuchajcie nowinę,

Tam w szopce na sianeczku leży Bóg - Dziecina

(aniołowie budzą pasterzy)

(pasterze wstają i przygotowują się do drogi)

Pasterz I: Szczęśliwa nowina, że Bożego ujrzym Syna.

A więc nie czekając rana, pójdźmy witać tego Pana

Pasterz II: A żeby ucieszyć Jezuska małego,

Każdy z nas zaniesie podarek dla niego.

Pasterz III: Zaniosę w podarku koszyczek jabłuszek

By się do nas uśmiechnął maleńki Jezusek

Pasterz IV: A ja zaniosę śmietanki w garnuszku i dam miareczkę miodu,

By mała Dziecina nie zaznała głodu.

Pasterz V: Jak dobrze, że dożyliśmy szczęśliwej tej chwili.

• o ja bym zatańczył jak za dawne laty

Pasterz I: - Weselej tańcować kej zagro muzyka (zbójnicki)

Pasterz II: - No chłopcy - pora zakończyć już taniec, gwiazdeczki mrugają, że to czas na powitanie (pasterze chodzą w koło).

Kolęda: „Przybierzeli do Betlejem pasterze”

Pasterz III: Tak się cieszę Dzieciąteczko, że zostaniesz z nami.

I przyniosłem Ci w podarku, koszyk z jabłuszkami.

Pasterz IV: A ode mnie masz Maleńki śmietankę w garnuszku,

Bo Cię kocha bardzo me małe serduszko.

Dam Ci także miareczkę miodu,

Byś mała Dziecino, nie zaznała głodu.

Pasterz II: Ja Ci przyniosłem w darze cieplutki kożuszek,

Byś Panie Jezu nie przemroził nóżek.

Pasterz I: Ode mnie przyjmij Jezu, świeżego masła osełeczkę

I pszenną świeżutką bułeczkę.

Pasterz V: A ja nic nie mam, lecz z serca całego zaśpiewam Jezusowi coś wesołego.

Anioł: Graj pastuszku, graj Dziecinie, niech kolęda twa popłynie do najdalszych chat, niech w kolędzie gra nowina, że w żłóbeczku Bóg Dziecina przyszedł zbawić świat

(pasterz śpiewa „Oj maluśki, maluśki”)

Maryja: Dziękuję wam serdecznie pastuszkowie mali.

Anioł: Dziecino Boża, luli luli śpiewamy Ci, na niebie błyszczy zorza, patrz idzie do Ciebie mała dziatwa Polska.

Dzieci: My jesteśmy małe dzieci

I skarbów nie mamy

Ale ciebie Jezu drogi

Nad wszystko kochamy

A na dowód, że to prawda, że mówimy szczerze

Przynosimy kochające serduszka w ofierze.

A dzisiaj przy żłóbku zróbmy wielkie koło

Śpiewajmy kolędy, niech będzie wesoło.

Anioł: O patrzcie, idą Trzej Królowie.

Idą w pięknych, drogich szatach, w koronach na głowie.

Kolęda : „Mędrcy świata”

Królowie: Jesteśmy Trzej Królowie, czy poznajecie nas dzieci?

Na głowie drogie złoto, a w oczach radość świeci.

Król I: Tak przedziwne, Boże mocny jest Twe narodzenie, ale wierze, wierze mocno, że niesiesz zbawienie.

Król II i III: Cały świat niech Cię uwielbia: czarni, żółci, biali oby wszyscy zawsze wiernie przy Twym żłóbku stali.

Król I (składając złoto): Złoto czynów prawych, czystych niechaj wciąż Ci znoszą,

Ciebie Króla nad Królami o opiekę proszą.

Król II (składając kadzidło): Niechaj kadzidło uwielbia Jedynego Boga

Płynie w niebo nieustannie, u Twych świątyń progu.

Król III (składając mirrę): Cierpień ludzkich Ci składamy, to mój mały wian

Ty wiesz dobrze, co cierpienie, gdy krew płynie z ran.

Królowie: Bądź pochwalon Święty Boże przez Twe narodzenie,

Co przez długich lat tysiące trwa przez przemienienie.

Kolęda: „Jakaś światłość nad Betlejem”

(wchodzą krakowianki)

Krakowianka I: A ja jestem krakowianka, stroję się wspaniale,

W czerwoną spódniczkę, wstążki i korale.

Daję Ci mój Jezu ten sznurek korali,

Niech Twoje serduszko dla nas się rozpali.

Krakowianka II: Ja z Krakowa przyjechałam, jedna z wielu krakowianek.

Mam sukienkę ze wstążkami, zaś na głowie wianek.

Krakowianka III: A z Krakowa wyszedł Papież - Jego wszystkie dzieci znają i Polacy tym się chwalą, wszyscy Go kochają.

Wszyscy: Od nas dzieci, przyjmij Panie nasze serduszka i nasze śpiewanie.

Kolęda: „Pójdźmy wszyscy do stajenki”

Dziecko: Przyjmij na swe skronie Maryjo koronę

A nas dziatwę polską weź pod swą obronę.

Króluj w każdym polskim sercu, w domu, w szkole, wszędzie

Niechaj każde z nas codziennie dzieckiem Bożym będzie.

Kolęda: „Podnieś rękę Boże Dziecię”

SCENARIUSZ ZAJĘCIA.

CEL GŁÓWNY: Zapoznanie z literą U,u.

CEL POŚREDNI (temat zajęcia): Jesteśmy widzami teatrzyku W. Bierestowej „Dróżka w lesie” - zapoznanie z literą U, u - rozwijanie analizy i syntezy słuchowej.

CELE OPERACYJNE:

• Rozpoznaje nową literę wśród innych;

• Potrafi podzielić słowo na sylaby;

• Dokonuje syntezy usłyszanych głosek;

• Wyodrębnia głoski w nagłosie, śródgłosie, wygłosie;

POMOCE: teatrzyk, pacynka Uli, sylwety do teatrzyku, bilety ( kartoniki w czterech podstawowych kolorach z poznanymi literami ), ilustracje pszczół;.

LITERATURA: I.Dudzińska „Metodyka wychowania przedszkolnego”,

C. Hannaford „Zmyślne ruch, które doskonalą umysł”,

W. Bierestowa „Dróżka w lesie”,

Encyklopedia zwierząt od A do z.

PRZEBIEG:

1. Przywitanie dzieci zabawą z pedagogiki zabawy „Witam wszystkich, którzy…” ( dzieci stoją w kręgu, kto czuje się powitany robi krok do przodu ).

2. Wprowadzenie pacynki Uli, która zaprasza dzieci do teatru.

3. Przypomnienie zasad obowiązujących podczas wizyty w teatrze.

4. Rozdanie dzieciom biletów - kolorowe kartoniki z poznanymi wcześniej literami:

- określenie przez dzieci liter na ich biletach,

- ćw. gałek ocznych wg metody Dennisona - wodzenie wzrokiem za biletem,

- zajęcie miejsc wg oznaczeń na biletach i krzesłach.

5. Oglądanie przedstawienia ( teatrzyk kukiełek lizakowych ) w oparciu o tekst W. Bierestowej zmodyfikowany do potrzeb zajęcia.

6. Rozmowa na temat treści obejrzanego teatrzyku - zwrócenie uwagi na fakt, iż pszczoły zimą pozostają w ulu skupione na plastrach blisko siebie, by nie tracić zbyt dużo ciepła..

7. Giełda pomysłów „Co by było gdyby pszczoła zimą wyleciała z ula?”

8. Zabawa ruchowa z elementem metody W. Sherborne „Pszczoła przesuwa plaster”.

9. Wprowadzenie litery U, u na wyrazach Ula, ul:

- umieszczenie obrazków na gazetce,

- analiza i synteza słuchowa wyrazów,

- ułożenie schematów wyrazów z białych nakrywek,

- zastąpienie nakrywek poznanymi literami,

- prezentacja wielkiej i małej litery U, u,

- podpisanie obrazków całym zestawem liter.

10. Zabawa „Pracowite pszczoły” - przewlekanie włóczki przez szablony wielkich i małych liter U, u.

11. Segregowanie ilustracji - wybór tylko tych, których nazwy zaczynają się głoską u.

12. Zabawa ruchowa „Taniec pszczół” wzorowana na zabawie z pedagogiki zabawy „Rób to co ja” - naśladowanie ruchów lidera - królowej pszczół.

13. Praca indywidualna przy stolikach: kolorowanie obrazka według kodu - kolorowanie tylko pól z literą „u” ( powstanie ul ) - podpis obrazka z rozsypani literowej.

14. Słuchanie muzyki pszczół - relaksacja, degustacja miodu - określanie jego cech i zwrócenie uwagi na wartości odżywcze.

Opracowała mgr Lucyna Kinder

ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE ANALIZĘ I SYNTEZĘ SŁUCHOWĄ

1. Ćwiczenia wrażliwości słuchowej (koncentracji na bodźcu słuchowym, rozróżnianiu dźwięków, pamięci słuchowej)

• Wysłuchiwanie i rozróżnianie dźwięków dochodzących z otocznia i ich lokalizacja (szmery, kroki, stuknięcia...)

• Różnicowanie i rozpoznawanie odgłosów przyrody, zwierząt, ludzi, z kasety magnetofonowej („Słucham i mówię” - kaseta z ilustracjami). Po wysłuchaniu dziecko może powiedzieć co słyszało lub wskazać obrazek, albo też naśladować ten dźwięk.

• Rozpoznawanie i nazywanie dźwięków-zabawa „Co mam w pudełku”. Razem z dzieckiem wkładamy do pudełka różne rzeczy (np. gwoździe, kamyk, groch, cukier) potrząsamy i dziecko słucha.

• Następnie się odwraca i my potrząsamy a dziecko zgaduje.

• Można wcześniej nagrać głosy kolegów i znajomych na taśmę i polecić dziecku aby odgadywało ich imiona

2. Ćwiczenia rytmiczne ( koncentracji na bodźcu słuchowym, analizy słuchowej, koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej)

• Odtwarzanie struktur rytmicznych. Przed dzieckiem leżą klocki i umawiamy się, że będziemy je układali zgodnie z podanym rytmem. Klocki ułożone blisko siebie- rytm szybki, klocki dalej od siebie- rytm wolny. Np. 000 000 000

0 0 0 0 0 0 0 0

1. 00 00 00

• zabawy ruchowe ze śpiewem, klaskaniem, graniem na instrumentach perkusyjnych

3. Ćwiczenia słuchu fonemowego, analizy i syntezy słuchowej. Ćwiczenia te mogą być prowadzone z pomocami konkretno- werbalnymi ( obraz+nazwa+wyraz).

• Ćwiczenia prawidłowego przeprowadzenia syntezy głoskowej. Nauczyciel ( dorosły) mówi wyraz głoskując a dziecko odgaduje co nauczyciel (dorosły) powiedział, lub wskazać odpowiedni obrazek. Np.

- k- o- t /kot/

- r- y- b- a /ryba/

- o- k- n- o /okno/

• Zabawa w kończenie wyrazów. Nauczyciel (dorosły) mówi początek wyrazu a dziecko kończy. Można posługiwać się obrazkami i wówczas dziecko znajduje wszystkie obrazki zaczynające się na daną sylabę. Np.,ma......

Ko....

Ba.....

Ta...... i inne

• Dobieranie par obrazków ( wyrazów) zaczynających się daną głoską. Np., a jak............

d jak.............

k jak............

m jak............

• Rozpoznawanie wszystkich głosek w wyrazach i układanie takiej ilości klocków ile jest głosek. Np.,

• smok- 0000

• kwiaty- 000000

• oko- 000 itd.

ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE FUNKCJE MOTORYCZNE

1. Ćwiczenia ogólnej sprawności ruchowej:

• ćw. równowagi (po narysowanej linii na boisku lub po ławeczce, równoważni itp.)

• zabawy ruchowe zręcznościowe (toczenie piłeczek, rzucanie, celowanie)

• ćwiczenia i zabawy na placach zabaw, na materacach i innych przyrządach gimnastycznych

2. Ćwiczenia sprawności manualnej:

1. rozmachowe

• ćwiczenia wstępne: prosimy dziecko, aby naśladowało ruchy, które są potrzebne przy takich czynnościach jak: malowanie ścian, sufitu, zrywanie owoców, łapanie much oraz inne czynności wg pomysłu dorosłego

• zamalowywanie farbami dużych płaszczyzn (kartony, szary papier) ruchami poziomymi i pionowymi

• na dużym papierze rysowanie jednocześnie obiema rękoma dużych wzorów

Albo wyścig rąk, który polega na tym, że rysujemy na tablicy kropkę, a dziecko ma trafić na nią z obu stron jednocześnie obiema rękoma. Która pierwsza dojdzie do mety ta wygrywa.

0

b) manualne (motoryka mała czyli usprawnienie dłoni, palców, nadgarstka)

• zabawy z tasiemką- przeplatanie jej przez otwory,

• sznurowanie butów

• wiązanie supełków i rozplątywanie ich

• szycie po wyznaczonych liniach, punktach ( np., na papierze, kartonie, materiale)

• cięcie nożyczkami z uwzględnieniem stopniowania trudności ( --cięcie po linii prostej -po falistej -wycinanie form geometrycznych -wycinanie konkretnych rysunków)

• składanki papierowe (origami)

• stemplowanie dowolnym materiałem (pieczątkami, paluszkami, korkiem, watą... wg pomysłu dorosłego)

• tasowanie kart i ich układanie w dłoni lub gra np. w Piotrusia

c) graficzne ( usprawniają drobne ruchy ręki ułożonej w pozycji jak przy pisaniu)

• układanie kompozycji z koralików wg podanego wzoru lub wg własnego pomysłu

• kolorowanie kolorowanek

• kopiowanie obrazków przez kalkę

• wypełnianie określonych konturów kolorem za pomocą kresek pionowych i poziomych lub ukośnych

• rysowanie szlaczków literopodobnych w liniaturze zwiększonej lub na papierze zmywalnym ( wykorzystanie książeczek z serii „Bawię się i uczę”)

• dowolne rysowanie kredkami, ołówkiem, farbami...

Jasełkowe przedstawienie dzieci 6 - letnich

W inscenizacji biorą udział : Matka Boża - Maryja, Święty Józef - opiekun, narrator, dziecko I, dziecko II, anioł, VII pasterzy, III Królowie. Scenografia jak w tradycyjnych jasełkach.

Narrator :

Tam aniołki już śpiewają,

a Mateńka Święta

synkowi swojemu

kołysankę szepta….

Matka Boża - Maryja!

Luli, luli moje Kochanie

masz tu miękkie, białe posłanie -

sianko świeże i kwiaty pachnące

zżęte na łące pod Lipowcem.

Nim słonko wstanie, śpij spokojnie

synku mój, moje Kochanie.

Śpij spokojnie

synku mój, moje Kochanie.

Święty Józef - opiekun :

Utulił się synek nasz, Maryjo

i ty zaśnij, odpocznij, a ja będę

przy Was czuwał….

Śpiew : „Kolędujemy”(podkład muzyki A. Galica).

I

Aniołek maleńki jak wróbelek

przyfrunął do szopy, do Betlejem

zapalił na niebie wielką gwiazdę,

aż noc się zrobiła jak dzień jasna.

Ref.:

Kolęda na niebie, kolęda na ziemi

kolęda.

Kolęda na niebie, kolęda na ziemi

dla ciebie kolędujemy.

II

Zaśpiewa głosikiem jak dzwoneczek,

że w szopie na sianie leży dziecię.

Kto widział te cuda nad cudami,

że Bóg choć maleńki będzie z nami.

Ref.:

Kolęda na niebie…….

III

Przybiegli pasterze i zwierzęta,

Królowie przynieśli już prezenty.

I ciebie zaprasza do Betlejem

aniołek maleńki jak wróbelek.

Ref.:

Kolęda na niebie..…..

Dziecko I :

Gdy Pan Jezus się narodził

w szopce, w Betlejem,

wielka gwiazda oświeciła

swoim światłem ziemię.

Dziecko II:

A Pan Jezus był maleńki,

takie dzieciąteczko.

Nie miał domu ni kolebki

i leżał w żłóbeczku.

Wszyscy :

Nad szopeczką zaś aniołów

rzesza zaśpiewała.

Śpiew : „Gdy się Chrystus rodzi…” z płyty CD piosenki i kolędy.

Anioł :

Witaj Jezu na tej ziemi, położony w żłobie,

witają Cię aniołowie, kłaniają się Tobie.

Teraz trzeba tę nowinę zanieść już do ludzi.

Chodźmy prędko to ogłosić, pasterzy obudzić.

Wstańcie, wstańcie pastuszkowie.

Słuchajcie - nowina:

Tam w szopce na sianie leży Bóg - Dziecina.

Pasterz I :

Patrzcie, patrzcie, to anioły z niebieskiej krainy,

czy słyszycie? O Dzieciątku przynoszę nowiny.

Anioł :

To Syn Boży się narodził, aby ludzi zbawić.

Idźcie prędko się pokłonić, cieszyć go zabawić!

Śpiew : „Świeć gwiazdeczko” z repertuaru Arki Noego.

I

Zaprowadź mnie

prosto do Betlejem

zaprowadź mnie

gdzie Bóg narodził się.

Zaprowadź mnie

nie mogę spóźnić się

nie mogę spóźnić się!

Ref.:

Świeć gwiazdeczko mała świeć

do Jezusa prowadź mnie.

Świeć gwiazdeczko mała świeć

do Jezusa prowadź mnie.

II

Narodził się

Bóg zstąpił na ziemię

narodził się

by uratować mnie.

Narodził się

i nie zostawił mnie

i nie zostawił mnie!

Ref.:

Świeć gwiazdeczko mała świeć….

III

Czekają tam

Józef i Maryja

śpiewają tam,

śpiewają gloria.

To gloria

święta historyja

święta historyja.

Ref.:

Świeć gwiazdeczko mała świeć….

IV

Zaprowadź mnie

prosto do Betlejem

zaprowadź mnie

gdzie Bóg narodził się.

Zaprowadź mnie

nie mogę spóźnić się

nie mogę spóźnić się!

Ref.:

Świeć gwiazdeczko mała świeć….

Pasterz II :

Boże wielki, dziś zrodzony,

co na sianku leżysz,

przyjmij te ubogie dary

od twoich pasterzy.

Pasterz III :

Tak się cieszę Dzieciąteczko,

że zostaniesz z nami,

więc przyniosę ći w prezencie

koszyk z jabłuszkami.

Pasterz IV :

A ode mnie masz maleńki,

śmietankę w garnuszku,

bo Cię kocha, bo Cię wielbi,

małe me serduszko.

Wszyscy :

Zaśpiewamy teraz Tobie

wesołe piosenki,

abyś do nas się uśmiechał,

Jezu Malusieńki.

Śpiew : „Przybieżeli do Betlejem” Betlejem repertuaru Golec Orkiestra

Pasterz V :

A ja chlebek Ci przyniosłem,

świeżo upieczony,

żebyś głodny nie był, Jezu,

dzisiaj narodzony.

Pasterz VI :

Kochamy Cię Boże Dziecię

i chwalimy szczerze,

dobry Jezu - kiedyś będziesz

najlepszym Pasterzem.

Będziesz swoje pasł owieczki,

od zguby ratował,

wszystkim, wszystkim ludziom świata

będziesz pasterzował.

Pasterz VII :

O, popatrzcie, do stajenki

idą trzej królowie,

bardzo ładnie ustrojeni,

w koronach na głowie.

Hej, pasterze, zróbmy miejsce,

dla z daleka gości,

Boże Dziecię wszystkich przyjmie,

każdego ugości.

Król I :

W moim kraju, stąd daleko,

słyszałem o Tobie.

Witam Ciebie, Królu - Dziecię (kłania się)

urodzony w żłobie.

Gwiazda Twoja mnie do Ciebie

prosto prowadziła.

Złoto w darze Ci przyniosłem,

Dziecineczko miła (składa dar).

Król II :

Ja przyniosłem Ci kadzidło

wonne i pachnące,

by Cię ucieszyć Dziecię Boże,

na sianku leżące (składa dar).

Król III :

A ode mnie wonna mirra, dla Ciebie zebrana,

boś z wielkiego nieba zeszedł,

aby cierpieć za nas (składa dar).

Królowie razem :

Już nie chcemy nosić koron

złocistych na głowie,

gdyśmy w stajni hołd złożyli

Dzieciątku - Królowi.

Dzieci :

Nad stajenką gwiazda świeci,

do stajenki idą dzieci,

niosą dary dla Dzieciątka.

Dziecko I :

My, Jezuniu, Twoje dzieci,

bogactwa nie mamy,

serca nasze przynosimy,

przy żłóbku składamy.

W Dzień Twojego narodzenia,

weź je, Jezu Mały,

i spraw, aby te serduszka

zawsze Cię kochały.

Śpiew : „Jezus Malusieńki…” z repertuaru R. Rynkowskiego.

Złożenie życzeń Świątecznych :

Święta to ciepło domowego ogniska,

To dni, gdy cieszą się dzieciska,

I ta niepowtarzalna atmosfera,

Że aż każdemu dech zapiera.

Gdy na niebie wigilijnym

Pierwsza gwiazdka zaświeci,

Gdy w spokoju do stołu

Zasiądziecie wraz z dziećmi,

Niech z kolędą przypłyną

do Was te życzenia:

Zdrowia, miłości,

Wszelkiej obfitości,

aby Boża Dziecina

opieką Was otaczała

i wiele łask zesłała.

życzymy

Wesołych Świąt

Opracowała:

Anna Szeremeta

nauczyciel Przedszkola Publicznego nr 11

W Rzeszowie

Scenariusz przedstawienia pt. „Witaj Wiosno.”

Występują: Dekoracja wiosenna

Narrator (może być nauczyciel)

Wiosna Płyta CD z odgłosami przyrody

Wiatr

Słońce

Deszcz

Motyl I ( cytrynek )

Motyl II ( pawie oczko )

Biedronka

Kwiat I ( stokrotka )

Kwiat II ( tulipan )

Pszczoła

Jeż

Wiewiórka

Kot

Narrator:

Zapraszamy na przedstawienie. Czy wszyscy są już na scenie? (tak)

Więc przedstawcie się serdecznie i ukłońcie gościom grzecznie.

Wiosna przedstawia wszystkich aktorów:

Jestem Wiosna, pora radosna a to kwiatki z mojej rabatki. (kwiatki się kłaniają)

Lubię też biedronkę, pszczółkę i motyle. Mam ich aż tyle... (owady się kłaniają)

Kocham zwierzęta, o jeżu, wiewiórce czy kotku też pamiętam. (zwierzęta się kłaniają)

A to słońce, wiatr i deszcz. (ukłon)

Razem: (słońce, wiatr, deszcz )

Pomagamy wiośnie też!

Narrator:

Zaczynamy?

Wszyscy:

Zaczynamy i na występ zapraszamy!

Motyl I:

Dzień pochmurny, niezbyt miły. Nie traćmy więc ani chwili i szukajmy zaraz wiosny.

Biedronka:

Wtedy będzie dzień radosny!

Kwiat I:

Lecz nie widać jej tu wcale. ( rozgląda się dookoła )

Motyl II:

To pójdziemy trochę dalej. ( rozglądają się razem i idą do pszczoły)

Pszczoła:

A tu także wiosny nie ma.

Kwiaty I, II:

Szare drzewa, czarna ziemia.

Jeż:

Może głośno zawołamy, że ją do nas zapraszamy?

Wszyscy:

Wiosno, gdzie jesteś?

Zapraszamy Ciebie!

Czekamy na Ciebie!

Wiewiórka:

A wiosny jak nie ma tak nie ma. Może ktoś dla niej piosenkę zaśpiewa?

Odgłosy przyrody (płyta CD) ( wszyscy się rozglądają wypatrując ptaków)

Wiewiórka:

A wiosny nie ma nawet tyle ( pokazuje palcami ).

Może zatańczą dla niej motyle?

Taniec motyli ( układ własny ) przy piosence pt. „ Jesteśmy kroplami tęczy.”

( sł. Piotr Łosowski, muz. Artur Żalski )

Kwiat I:

Radośniej tu zaraz będzie. Wiosnę będzie widać wszędzie.

Zróbmy teraz duże koło i zabawmy się wesoło.

Wyczarujmy sobie wiosnę!

Czary-mary wg Klanzy ( Wiosna nadchodzi )

Kot:

Przyszła, przyszła na śpiewanie, zróbmy jej powitanie.

Wszyscy:

Witaj Wiosenko!

Dobrze, że już jesteś!

Czekaliśmy na ciebie!

Wiosna:

Witajcie, witajcie kochani. Cieszę się, że jestem z wami. Usłyszałam wasze głosy, uczesałam zaraz włosy. I przybyłam na wezwanie. Bardzo miłe to spotkanie ( uśmiecha się. )

Milej jeszcze nam tu będzie, gdy słoneczko do nas zejdzie.

Ono tam za chmurką siedzi i z pewnością nas odwiedzi.

Zawołajcie raz, dwa, trzy. Najpierw ja a potem wy.

Słoneczko chodź do nas!

Słoneczko wiosna cię woła! (Słońce nadchodzi)

Słońce:

Mam promyki jasnozłote, które pięknie świecą. Oddam kilka miłej Wiośnie, rozdam także dzieciom ( na widowni).

Tobie jeden, tobie drugi, tobie też daruję.

A Wiosence dam ich kilka (podaje wiośnie )

Wiosna:

Bardzo ci dziękuję!

Drzewa, trawy, kwiaty rosną, gdy je deszcz pokropi wiosną. Delikatnie niech popada.

Teraz taka moja rada, by zaprosić także deszcz.

Deszcz:

( podlewa z konewką w ręku i mówi)

Chodzi wiosną deszcz po świecie, kropi kwiaty, kropi dzieci. Delikatnie kropelkami daje poznać, że jest z wami.

Wiosna:

Hejże deszczu! Wody dość!

Deszcz:

Jestem zaproszony gość!

Wiosna:

Wracaj jednak, skąd żeś przyszedł!

Deszcz:

Ależ Wiosno, dobrze słyszę?

Wiosna:

Dobrze słyszysz. Doskonale. Nie możesz być z nami stale!

Deszcz:

Tak mi dobrze z wami jest.

Wiatr:

Lecz uciekaj dokąd chcesz.

Deszcz:

To gościnność Wiosny taka?

Wolę jednak dać drapaka.

Wiosna:

Co za dużo, to nie zdrowo.

Z wiatrem będzie nam wesoło.

( wiatr biega po scenie)

Z wiatrem także mam kłopoty, lecz się biorę do roboty.

Hejże wietrze! Leć przed siebie!

Wiatr:

Ale dokąd?

Wiosna:

Tego nie wiem.

Dobry deszcz i wiatr miły ale bardzo nas zmęczyły.

Słońce:

Wszystkich proszę do zabawy .

Wszyscy:

Wiosną taki świat ciekawy!!!

Na koniec korowód marszowy do piosenki pt. „Daj rękę wiosenko.”

( sł. Halina A. Cenarska, muz. Krystyna Kwiatkowska )

SCENARIUSZ INSCENIZACJI WIOSNA I WIELKANOC

1. POWITANIE ( WIERSZ )

Dziś dzieci w przedszkolu

mają moc radości

bo widzą wkoło wiele miłych gości.

Wszystkich tu zebranych

serdecznie witamy,

i na wiosenne przedstawienie

wspólnie zapraszamy !

2. CZEKAMY NA WIOSNĘ ( WIERSZ )

Jakże zima ta marudzi,

odejść nie ma chęci !

Jaś wypędzi ją z podwórka

tylko weźmie pręcik.

- Zmykaj zimo, zmykaj żwawo,

mamy ciebie dosyć !

Pamiętamy jak to nieraz

szczypałaś nas w nosy.

Teraz wszyscy już czekamy

na miłą wiosenkę.

Przyodzieje świat dokoła

w zieloną sukienkę !

3. WIOSNA TUŻ, TUŻ ( PIOSENKA )

I Już ozimina szumieć zaczyna, że nie powróci mróz

Ref. I po tym można od razu poznać, że wiosna jest tuż, tuż -bis.

II Śpiewa skowronek, dźwięczy jak dzwonek, że gniazdo ma wśród zbóż.

Ref. I po tym można……..

III Krążą nad domem boćki znajome, goście zza siedmiu mórz.

Ref. I po tym można……..

4. WIOSNA IDZIE ( WIERSZ )

Puk, puk, puk….. w okienko !

Wyjdźcie prędko dzieci.

Idzie już wiosenka

i słoneczko świeci.

Z baziami gałązkę

w ręku mam wierzbową

i za pasem wiązkę przylaszczek liliowych.

Idzie piękna pani

z jasnymi włosami

w zielonej sukience

wyszytej kwiatami.

5. WIOSNA W BŁĘKITNEJ SUKIENCE ( PIOSENKA )

I Wiosna w błękitnej sukience bierze krokusy na ręce,

wykąpie je w rosie świeżej i w nowe płatki ubierze.

Ref. Wiosna buja w obłokach, wiosna płynie wysoko

wiosna chodzi po drzewach, wiosna piosenki śpiewa.

II Potem z rozwianym warkoczem, niebem powoli gdzieś kroczy,

wysyła promienie słońca i wiersze pisze bez końca.

Ref. Wiosna buja…….

III Nocą się skrada z kotami, chodzi własnymi drogami

a teraz śpi już na sośnie i nie wie, że sosna rośnie.

Ref. Wiosna buja…….

6. W WIELKANOCNYM NASTROJU ( WIERSZ )

Idzie Wielki Tydzień

serca nam odmienia

ciszą i powagą

pełną zamyślenia

Potem jest Wielkanoc -

czas wielkiej radości

bo nasz Pan zmartwychwstał,

w sercach naszych gości !

7. WIELKANOC ( INSCENIZACJA )

SCENOGRAFIA: GRÓB PANA JEZUSA WŚRÓD ZIELONYCH KRZEWÓW

ŻOŁNIERZ I: Cóż tam słychać ! Co się dzieje ?

GŁOS : Hejże kwiaty, hejże drzewa zbudźcie się !

ŻOŁNIERZ II: Boję się, a nie wiem czego. Stało się coś wielkiego !

GŁOS : Cieszą się trawy, drzewa i zioła !

Koniec męki i smutku ! Radość idzie po cichutku !

ŻOŁNIERZ III: Biada bracie ! Och, biada ! Tam za grobem coś gada !

ŻOŁNIERZ IV: Oj, bojąca twa dusza, to wiatr drzewa poruszał !

Ja się tutaj położę, lecz Ty nie śpij ! Broń Boże !

( żołnierze zasypiają, na scenę wchodzą aniołowie )

ANIOŁ : Nikt jeszcze nic nie wie, noc taka cicha.

Tylko wiatr wesoło wzdycha.

ANIOŁ : Nikt nie wie, że dzisiaj tej nocy świętej

Cud wielki się zdarzył i niepojęty.

Zmartwychwstał już Chrystus, nie ma Go w grobie

Nie wiedzą nic o tym Aniołowie

.

ANIOŁ : Lecz wie już o cudzie każda roślina

I trawka co z ziemi wychodzić zaczyna

ANIOŁ : Ludzie śpią wszyscy, noc dookoła

I tylko wicher tajemnie woła.

( aniołowie stają z boku, na scenę wchodzą trzy Maryje )

MARYJA I : O samym świtaniu wstałyśmy z rana,

Idziemy do Grobu Naszego Pana.

MARYJA II: Ja maści pachnących niosę niemało,

Ażeby namaścić to Święte Ciało

MARYJA III: A ja ten olejek wonny i drogi

Wyleję na biedne Chrystusa nogi.

MARYJA I: Dookoła zielona śmieję się wiosna

Lecz nasza dusza jest smutna, żałosna.

Nasz Jezus kochany umarł, nie żyje

Kamień ogromny Grób Jego kryje.

MARYJA II: Oj, ciężki kamień żołnierze dali

Martwimy się bardzo, kto go odwali

( dziwna muzyka )

MARYJA II: Patrzcie, żołnierze leżą na ziemi !

Tacy bladzi i przestraszeni !

ŻOŁNIERZ V: Ach trzęsie się ziemia.

Ja nieszczęśliwy !

Blask razi mnie w oczy !

Co to za dziwy ?

ANIOŁ : Jezusa szukacie smutne Maryje ?

Otrzyjcie łzy z oczu, bo Wasz Pan żyje !

Już w ciemnym grobie nie ma Go wcale

Jezus zmartwychwstał w promiennej chwale !!!

( „Zwycięzca śmierci…”- Arka Noego )

MARYJA I: O, dzięki Ci dzięki Jasny Aniele,

Żeś dzisiaj zwiastował szczęścia tak wiele !

ANIOŁ : Ja na skrzydłach białych nad ziemię popłynę

I ludziom zaniosę wesołą nowinę.

MARYJE : Już się nie smucimy pobożne Maryję

Idziemy Apostołom powiedzieć : Pan żyję !!!

( „Hip, hip ,hura ! - Arka Noego )

DZIECKO I : Pan Jezus zmartwychwstał, wszyscy się cieszymy.

Przy świątecznym stole, jajkiem się dzielimy.

( „Pisanki” - piosenka )

I Pisanki, pisanki, jajka malowane,

nie ma Wielkanocy bez barwnych pisanek !

Pisanki, pisanki, jajka kolorowe,

na nich malowane bajki pisankowe

II Na jednej kogucik, a na drugiej słońce,

śmieją się na trzeciej laleczki tańczące.

Na czwartej kwiatuszki, a na piątej gwiazdki.

Na każdej pisance piękne opowiastki.

DZIECKO II: Lany Poniedziałek to święto wesołe

Dziarski Śmigus - Dyngus wszystkim zmoczy głowę.

ŚMINGUS : Jestem Śmingus - Dyngus , lubię mokre psoty,

W Lany Poniedziałek dużo mam roboty.

Będę Was polewał wodą, to moje zadanie

Muszę pędzić, aby zdążyć nim nocka nastanie !

DZIECKO III : Na te radosne Święta wszyscy się cieszymy,

I Wam wszystkim szczerze z serca dziś życzymy.

Dużo Łask od Pana, który zmartwychpowstał,

Aby w życiu naszym na zawsze pozostał.

8. WIELKANOCNY KOSZYK ( PIOSENKA )

Wielkanoc się zbliża mam koszyczek mały

Zielonym bukszpanem przystrojony cały

W koszyczku jajeczka i baranek biały

Będzie na Wielkanoc stroik doskonały.

Opracowała Jadwiga Cierpiał

Jasełka bożonarodzeniowe

Wejście: Ciemno; dzieci wchodzą w jednym rzędzie z lampkami.

Kolęda: Znowu minął rok, znów za oknem pada śnieg.

Blaski choinki w domu lśni, bo świąteczne idą dni.

Kolędnicy już odwiedzają każdy dom,

Dzwonią sanie pośród zasp, bo kolędy nadszedł czas.

Ref: Wigilia - przystrojony biały stół

zaprasza siądź z nami wraz gościu nasz.

Opłatek weź i z nami dziel,

Bo dzisiaj radość gości w nas.

Świece płoną już, najjaśniejsza w świecie z gwiazd.

Do wieczerzy siądźmy wraz - cicha noc otuli nas.

Znowu minął rok, kolędników słychać śpiew.

Trzej Królowie drogą mkną,

Do Betlejem spieszą się.

Gwiazdka 1 : Z blaskiem pierwszej gwiazdki składamy życzenia.

Niech się wszystkim spełnią najskrytsze marzenia.

Niech mały Jezus wśród nas zagości,

By nam nigdy nie brakło prawdziwej miłości.

Gwiazdka 2 : Zaraz też kolędy wspólnie zaśpiewamy.

Świąteczne nastroje w sercach zachowamy.

Wszyscy razem: Wesołych Świąt Bożego Narodzenia

i Szczęśliwego Nowego Roku!

Merry Christmas and Happy New Year!

Buon Natale e Buon Nuovo Anno!

Herzliche griuse alles gute in Neue Jahre!

Kurismasu omedeto gozaimas!

Osiogatsu omedeto gozaimas!

Kotsi mo jorosiku onegai simas jo!

Kolęda: 1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina

Że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Syna.

Chrystus się rodzi, nas oswobodzi.

Anieli grają, Króle witają, pasterze śpiewają

Bydlęta klękają, cuda, cuda ogłaszają.

2. Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko piastuje.

I Święty Józef, i Święty Józef Ono pielęgnuje.

Chrystus się rodzi....

Kolęda: Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi

Ciemna noc w jasnościach promienistych brodzi

Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują.

Gloria, Gloria, Gloria, in excelsis Deo

Mówią do pasterzy którzy trzód swych strzegli

Aby do Betlejem czy prędzej pobiegli.

Bo się narodził Zbawiciel, wszego świata Odkupiciel

Gloria, Gloria, Gloria in excelsis Deo.

Dzieci wracają do sali z zapalonymi lampkami; śpiewając kolęde:

Wyłączają lampki i wracają jednym rzędem.

Kolęda: Świeć gwiazdeczko.

1. Zaprowadź mnie prosto do Betlejem,

Zaprowadź mnie gdzie Bóg narodził się.

Zaprowadź mnie, nie mogę spóźnić się.

Nie mogę spóźnić się.

Świeć gwiazdeczko mała świeć.

Do Jezusa prowadź mnie. (bis)

2. Czekają tam Józef i Maryja

Śpiewają nam, śpiewają Gloria

To Gloria święta historia, święta historia.

Józef: Już Betlejem widać blisko, światła w oknach ciepło błyszczą.

Tam z radością nam otworzą przecież idę z Matką Boską!

Maryja: Czy zaproszą nas do środka, zrobią miejsce i łóżeczko?

Nie mam domu ni kołyski, gdzie położę Dzieciąteczko?

Józef puka do gospody.

Właściciel: Któż tam, czego tam chcecie?

Józef i Maryja: Z daleka przybywamy, noclegu szukamy.

Właściciel 1: Chcę was przyjąć ale nie mogę; dużo ludzi tu przybyło.

I nasz miasto Betlejem po brzegi się wypełniło.

Właściciel 2: Przykro nam, ale nie ma już pokoju ani jednego,

ale tam za miastem w szopie znajdziecie

kawałek kącika swojego.

Kolęda: Józefie stajenki nie szukaj i do gospody nie pukaj

Z Maryją do nas wejdź.

Przynieście ze sobą Dziecinę.

Jest miejsce w naszej rodzinie

Dla Boga u nas zawsze otwarte drzwi

Józef i Maryja udają się do szopki.

Wchodzą pasterze.

Pasterz 1: Nie mamy już sił, a noc już blisko.

Odpocznijmy chwilę, rozpalmy ognisko.

Aniołki wchodzą i śpiewają:

Kolęda: Wśród nocnej ciszy, głos się rozchodzi.

Wstańcie pasterze, Bóg się wam rodzi.

Czym prędzej się wybierajcie,

do Betlejem pospieszajcie

przywitać Pana, przywitać Pana.

Pasterz 2: Co się dzieje?

Czy to dnieje, czy się pali?

Tam w dali niebo czerwone!

Owieczki uciekają przestraszone!

Pasterz 3: Bracia spójrzcie to anioły z niebieskiej krainy.

Czy słyszycie?

O Dzieciątku przynoszą nowiny.

Aniołek 1: Nie bójcie się pastuszkowie,

to syn Boży się narodził.

Aby ludzi zbawić, idźcie prędko się pokłonic

ucieszyć Go, zabawić.

Pasterz 4: Moi mili bracia, samiście słyszeli,

co święci anieli do nas powiedzieli.

Tylko nie wiem czyście zrozumieli wszyscy

że nam iść kazali, gdzie się światło błyszczy!

Pasterze schodzą na dół po dary.

Aniołki idą do szopki i wprowadzają Józefa i Maryję z Dzieciątkiem.

Aniołek 2: Witaj Dzieciąteczko w żłobie,

kłaniamy się dzisiaj Tobie.

I tak bardzo dziękujemy,

żeś zamieszkał na tej ziemi.

Maryja: Śpij Dziecino moja mała, będę ciebie kołysała.

Do serduszka cię przytulę.

Kolędę zaśpiewam czule.

Kolęda: Lulajże Jezuniu.

Maryja i Aniołki: Lulajże Jezuniu, moja perełko.

Lulaj ulubione me pieścidełko.

Wszyscy: Lulajże Jezuniu, lulajże lulaj

A ty go Matulu w płaczu utulaj.

Maryja i Aniołki: Zamknijże znużone płaczem powieczki,

Utulże zemdlone łkaniem usteczki

Wszyscy: Lulajże Jezuniu, lulajże lulaj.

A ty go Matulu w płaczu utulaj.

Aniołek 3: Witamy ciebie, Jezu Maleńki,

coś się narodził tu wśród stajenki.

Aniołek 4: Moje serduszko tak kocha Ciebie

I razem ze mną wszystkie Aniołki w niebie.

Pasterze zbliżają się do sceny.

Kolęda: Przybieżeli do Betlejem pasterze

Grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.

Chwała na wysokości, Chwała na wysokości

a pokój na ziemi.

Oddawali swe ukłony w pokorze,

Tobie z serca ochotnego o Boże

Chwała na wysokości, Chwała na wysokości

a pokój na ziemi.

Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,

których oni nie słyszeli jak żywi.

Chwała na wysokości bis, a pokój na ziemi

Józef: Widzę, że masz gości, nasz Jezuniu drogi

Zaprosimy pasterzy w nasze skromne progi.

Pasterz 5: Przyjmij dobry Jezu, nasz wielki Panie

nasze podarki, nasze śpiewanie.

Pasterze składają dary i odchodzą na bok.

Właścicielki biorą koszyczki i odnoszą dary do stajenki.

Aniołek 5: Z dalekiego wschodu, piaskami pustyni

Jadą Trzej Królowie, już bardzo zmęczeni.

Wiozą różne dary by złożyć w ofierze,

oraz pokłonić się Dzieciąteczku szczerze.

Aniołek 6: Od miasta do miasta, w słonecznej spiekocie

pytają wszędzie o Królewskie Dziecię.

Aniołek 7: Nikt jednak im wskazać nie potrafi drogi.

W pałacach go nie ma, bo to Król ubogi.

Aniołek 8: Zawierzyli oni gwieździe nad Betlejem

Ona im stajenkę wskazała promieniem.

Aniołek 9: Patrzcie, patrzcie do stajenki idą trzej Królowie.

Bardzo ładnie wystrojeni, w koronach na głowie.

Aniołek 10: Hej wokoło, zróbcie miejsce dla tak wielkich gości.

Boże Dziecię się ucieszy, każdego ugości.

Kolęda: Mędrcy świata Monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie

Powiedzcież nam Trzej Królowie, chcecie widzieć Dziecię?

Ono w żłobie nie ma tronu i berła nie dzierży

A proroctwo Jego zgonu już się w świecie szerzy.

Król 1: Gwiazda Twoja mnie do Ciebie prosto prowadziła.

Złoto w darze Ci przyniosłem, Dziecineczko miła.

Król 2: Ja przyniosłem Ci kadzidło wonne i pachnące.

To dla Ciebie Boże Dziecię na sianku leżące.

Król 3: A ode mnie wonna mirra dla ciebie zebrana.

Boś z wielkiego nieba zeszedł, aby cierpieć za nas.

Kolęda: Jezusa Narodzonego wszyscy witajmy.

Jemu po kolędzie dary wzajem oddajmy.

Oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło

skłaniajmy swe czoło Panu naszemu.

Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc wyznanie

Że to Bóg i Człowiek prawy leży na sianie

Oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło

skłaniajmy swe czoło Panu naszemu.

Śnieżynka 1: Jezus urodził się wśród ludzi, bo nas kocha szczerze

Cieszmy się jak aniołowie, króle i pasterze.

Śnieżynka 2: Witaj Jezu malusieńki, Zbawicielu dobry nasz.

Dzisiaj przychodzimy do stajenki. Ty nas dobrze znasz.

Śnieżynka 3: My małe śnieżynki, o Boże Dziecię

Otoczymy twój żłóbek z radością.

Sypniemy śniegiem po całym świecie

I zatańczymy dla ciebie z milością.

TANIEC Śnieżynek: Pada śnieg

Poprzez białe drogi z mrozem za pan brat.

Pędzą nasze sanie szybkie niby wiatr.

Biegnij koniu biały przez uśpiony las.

My wieziemy świerk zielony i śpiewamy tak.

Pada śnieg, pada śnieg, dzwonią dzwonki sań

Co za radość gdy saniami tak można jechać w dal.

Pada śnieg, pada śnieg dzwonią dzwonki sań

A przed nami i nad nami wiruje tyle gwiazd.

Śnieżynka 4: Otwórzcie szeroko drzwi swojego domu

żeby dzisiaj smutno nie było nikomu.

Śnieżynka 5: O Boże Dziecię podnieś rączkę małą

Błogosław dzieci z ich rodzicami

aby to słowo co ciałem się stało

dziś zamieszkało między nami.

Razem: Pokłoniliśmy się Panu, zaśpiewali skocznie

Teraz cicho odejdziemy, niech Dziecię odpocznie.

Lecz nie smućmy się, że trzeba odejść od żłóbeczka.

Zabierzmy do naszych domów uśmiech Dzieciąteczka.

Kolęda: Cicha Noc, Święta Noc, pokój niesie ludziom wszem

A u żłóbka Matka Święta, czuwa sama uśmiechnięta

nad Dzieciątka snem (bis)

Silent Night, Holy Night alee is calm, all is bright.

Round young Virgin, mother and child.

Holu Infant so tender and mild

Sleep in heavenly peace (bis)

Sizukieki, majonaka, mazusi umaja.

Kamki no hitorigo ła, mihaha no mune ni

Nemuri tamoo jasuraka ni.

Kolęda: Gore gwiazda Jezusowi w obłoku, w obłoku.

Józef z Panną asystują przy boku, przy boku.

Ref.: Hejże ino dyna, dyna. Narodził się Bóg Dziecina

W Betlejem, w Betlejem

Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg Dziecina

W Betlejem, w Betlejem.

Wół i osioł w parze służą przy żłobie, przy żłobie.

Huczą, buczą delikatnej osobie, osobie.

Pastuszkowie z podarunki przybiegli, przybiegli

W koło szopę o północy obiegli, obiegli.

Opracowała Jadwiga Cierpiał

Scenariusz montażu poetycko - muzycznego

„Witaminy jemy, więc zdrowo żyjemy”

PIOSENKA „Przyszła jesień”

Przyszła jesień, drzewa w parku złocą się czerwienią.

Zaczynają padać deszcze, jak zwykle jesienią.

Ref. Złota jesień, Polska jesień, czerwień jabłek z sobą niesie.

Fiolet śliwek, zieleń grusz, złota jesień przyszła już.

Pospadały z drzew kasztany siwe mgły się snują,

Do dalekich ciepłych krajów ptaki odlatują.

Ref. Złota jesień, Polska jesień..................................

Bajka o księżniczce Zuzance i rycerzu Witaminku.

Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami w Czekoladowym Królestwie mieszkała mała księżniczka Zuzanka.

Księżniczka jadła tylko słodycze. Pewnego dnia ciężko zachorowała. Król ogłosił, że ten kto uzdrowi Zuzankę, otrzyma pół królestwa i księżniczkę za żonę.

Jednak nikt nie potrafi jej uzdrowić.

Kiedy król stracił już nadzieję na to, że znajdzie się ktoś, kto uzdrowi Zuzankę, w królestwie zjawił się rycerz Witaminek.

Rycerz przywiózł lekarstwa, które miały uzdrowić księżniczkę. Nazywały się: witamina A, B, C, D. Lekarstwa były zaczarowane ponieważ nie można ich było zobaczyć, były ukryte:

Witamina A ukryta była - w mleku, serze, maśle, kapuście, marchewce.

Witamina B - w drożdżach, cebuli, śliwkach, orzechach, ziemniakach, kiełbasie, pomidorach, jabłkach.

Witamina C - ukryła się w cytrynie, cebuli, czosnku, papryce.

Witamina D - w mięsie, żółtku, wątróbce, śmietanie, maśle.

Rycerz Witaminek przez siedem dni dawał Zuzance do jedzenia te wszystkie rzeczy w których były ukryte witaminy.

Gdy księżniczka wyzdrowiała nigdy już nie jadała samych słodyczy.

WSZYSCY: Jedz owoce i jarzyny,

w nich mieszkają witaminy.

Kto je sobie lekceważy -

musi chodzić do lekarzy.

PIOSENKA „Na marchewki urodziny”

Na marchewki urodziny wszystkie zeszły się jarzyny,

a marchewka gości wita i o zdrowie grzecznie pyta. Bis

Kartofelek podskakuje burak z rzepką już tańcuje,

Pan kalafior z krótką nóżką biegnie szybko za pietruszką. Bis

Kalarepka w kącie siadła ze zmartwienia aż pobladła,

Tak się martwi, płacze szczerze nikt, do tańca jej nie bierze. Bis

Wtem pomidor nagle wpada, kalarepce ukłon składa,

Maja blada kalarepko tańczże ze mną tańczże krzepko. Bis

Wszystkie pary jarzynowe już do tańca są gotowe,

Gra muzyka to poleczka, wszyscy tańczą już w kółeczkach. Bis

Wiersz „Zdrowie” Iwony Salach.

Wszystkie dzieci chcą być zdrowe

wiosną latem i jesienią

i dlatego o tej porze

witaminy sobie cenią.

Tomek zjada liść sałaty,

jabłko chrupie mała Ania,

a rzodkiewki i ogórki

na surówkę potnie Hania.

Piosenka „Wesoło jesienią”

Wesoło jesienią w ogródku na grządce, tu ruda marchewka tam strączek,

Tu dynia jak słońce tam główka sałaty, a w kącie ogórek wąsaty.

Ref. Ogórek, ogórek, ogórek, zielony ma garniturek,

I czapkę i sandały zielony, zielony jest cały.

Czasami jesienią na grządkę, w ogrodzie deszczowa pogoda przychodzi,

Parasol ma w ręku, konewkę ma z chmurki i deszczem podlewa ogórki.

Ref. Ogórek...............................................................................................

Krzyś surówkę palcem trąca,

wcale na nią nie ma chęci.

Zjadaj Krzysiu będziesz zdrowy,

Trzeba tylko trochę chęci.

Zjesz surówkę to urośniesz,

ale Krzysio robi miny

i nie wierzy, ze w tej misce

Siedzą same witaminy.

PIOSENKA „Kapuściana piosenka”

Wielki rwetes dziś u Basi, bo kapustę Basia kwasi.

Szatkownica poszła w taniec, to Ci było szatkowanie.

Ref. Rach, ciach, ciach! Obereczka!

Już kapusty pełna beczka!

Zaraz Basia ją przyprawi, doda soli i żurawin,

Potem ją ubije wałkiem, aż ubita będzie całkiem.

Ref. Rach, ciach..................................................

Potem deską ją przyciśnie, niech kapusta w beczce kiśnie.

Już kapusta wzbiera sokiem, sok spod deski spływa bokiem.

Ref. Rach..............................................................

Jak pyszna ta kapusta, że aż sama idzie w usta.

Więc ją jemy na surowo, na surowo bo to zdrowo!

Ref. Rach ciach, ciach!

Obereczka!

I została pusta beczka!

WSZYSCY: Stara prawda lecz wciąż prawdziwa - Chcesz wciąż być zdrowym?

Zjadaj warzywa!

SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO DLA RODZICÓW.

PLACÓWKA: Miejskie Przedszkole Nr 1 w Piekarach Śl.

OPRACOWAŁA: mgr Lucyna Kinder.

CEL GŁÓWNY: Zapoznanie z literą „P”, „p”.

CEL POŚREDNI ( temat zajęcia ): Słuchamy opowiadania nauczycielki o Kubusiu Puchatku i jego przyjaciołach z wykorzystaniem pacynki - wprowadzenie litery „P”, „p” na wyrazach: Patryk, pacynka, parasol.

CELE OPERACYJNE:

• Swobodnie wypowiada się na temat opowiadania;

• Buduje proste zdania poprawne pod względem gramatycznym i logicznym;

• Dokonuje analizy i syntezy wyrazów: Patryk, pacynka, parasol;

• Rozpoznaje nową literę wśród innych;

• Próbuje odtworzyć kształt nowopoznanej litery;

POMOCE: opowiadanie „Spotkanie przyjaciół”, teatrzyk, pacynka, maskotki: Kubuś Puchatek, Prosiaczek, Kangurzyca, Tygrysek, Królik, Kłapouchy, Maleństwo: plecak z przedmiotami, których nazwy rozpoczynają się głoską „p”, tacki z kaszą, monografia litery „p”

LITERATURA:

C. Hannaford „Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł”,

I. Dudzińska „Metodyka wychowania w przedszkolu”,

B. Łojewska „Scenariusze zajęć”.

PRZEBIEG:

15. Podanie rodzicom celu spotkania. Rodzice podczas spotkania wykonują literę „p” z różnych materiałów.

16. Powitanie rodziców, dzieci i nauczyciela - zabawa z pedagogiki zabawy - „Uścisk dłoni” - stojąc po obwodzie koła wsuwamy swoje dłonie w dłonie osoby stojącej po naszej prawej stronie.

17. Powitanie siebie nawzajem - ćwiczenia naprzemienne - rozwijanie obydwu półkul mózgowych ( element metody Dannisona ) - umiejętność uczenia się, koncentracji uwagi.

18. Przypomnienie charakterystycznych cech marcowej pogody.

19. Słuchanie opowiadania o Puchatku - rozmowa na temat treści opowiadania.

20. Zabawa ruchowa - „Taniec z parasolem” - gdy gra muzyka dzieci tańczą w jej rytmie z krążkiem w dłoni, gdy muzyka milknie przeskakują przez kałużę - krążek.

21. „Krążenie szyją” - element metody Dennisona - umiejętność uczenia się.

22. Wprowadzenie litery „p”, „P”:

1. umieszczenie ilustracji na gazetce,

2. analiza i synteza słuchowa wyrazów,

3. ułożenie schematu wyrazów z białych nakrywek,

4. zastąpienie nakrywek znanymi literami,

5. pokaz wielkiej i małej litery „p”,

6. podpisanie obrazków całym zestawem liter;

23. Pokaz pisanej litery „p” - pisanie jej na tackach z kaszą.

24. Zabawa „Co Tygrysek ma w plecaku?” - wybór przedmiotów, których nazwy rozpoczynają się głoską „p”.

25. Zabawa ruchowa - dzieci tańczą w rytm muzyki, na przerwę w muzyce układają z swojego ciała kształt litery „p”.

26. Praca indywidualna przy stolikach - utrwalenie wyglądu litery „p'.

27. Ocena pracy rodziców przez dzieci.

28. Omówienie zajęcia z rodzicami.

Zadania	Formy realizacji		Termin realizacji	Uwagi
1. Organizacja spotkań z rodzicami.	Spotkanie organizacyjne - zapoznanie z organizacją grupy Zapoznanie rodziców z programem wychowania przedszkolnego, rozkładem dnia oraz z rozkładem zajęć. Wybór „trójki” grupowej Zatwierdzenie ramowego rozkładu dnia w grupie Omówienie spraw dydaktyczno-wychowawczych Ubezpieczenie dzieci Spotkania indywidualne - podczas przyprowadzania i odbierania dzieci z przedszkola oraz możliwość spotkania w umówionych godzinach Plan spotkań czytelniczych Gromadzenie funduszy na zakup „wyprawki 6 latka”		wrzesień październik w ciągu całego roku październik w ciągu całego roku
2. Pedagogizacja rodziców.	Przeprowadzenie pogadanek na temat: „Dojrzałość szkolna warunkiem powodzenia w nauce” „Wpływ książki na psychikę i rozwój osobowości dzieci” Prezentacja literatury dla rodziców. Porady i wskazówki praktyczne na tablicy dla rodziców Spotkania z rodzicami dzieci uczęszczających na zajęcia logopedyczne, korekcyjne, taneczne, języków obcych.		październik/listopad marzec/kwiecień  w ciągu roku szkolnego
3. Współpraca z rodzicami w celu podnoszeniu poziomu nauczania.	Prowadzenie zajęć otwartych w grupie oraz zajęć dodatkowych - rodzice mają możliwość obserwacji swojego dziecka na tle grupy Włączanie rodziców do terapeutycznej pomocy dzieciom. Konsultacje z nauczycielem: rozmowy indywidualne rozmowy indywidualne z inicjatywy rodziców Pedagogizacja rodziców w celu ujednolicenia wychowania dziecka w domu i w przedszkolu ( tematy dotyczące ogólnych założeń planu pracy, warunków prawidłowego rozwoju dziecka, organizacja uroczystości) Prowadzenie tablicy dla rodziców ( aktualne gazetki na tematy wychowawcze, prezentacja uczonych treści - zamierzenia, wiersze, piosenki, oczekiwane efekty) Ekspozycja prac plastycznych i wszelkich wytworów twórczości dziecięcej  Informowanie o postępach dziecka w nauce i zachowaniu.		październik/listopad marzec/kwiecień czerwiec w ciągu roku szkolnego           aktualizowanie co miesiąc na bieżąco na bieżąco
4. Współudział nauczyciela i rodziców w rozwiązywaniu problemów wychowawczych dzieci.	Informowanie rodziców o możliwości korzystania z usług poradni psychologiczno-pedagogicznej. Kierowanie uczniów do poradni za zgodą rodziców. Rozwiązywanie zaistniałych problemów wychowawczych Kształtowanie odporności emocjonalnej Olka Grabowskiego, prowadzenie zajęć hartujących odporność emocjonalną.		w zależności od potrzeb
5.Współudział rodziców w pracach na rzecz przedszkola.	Zaangażowanie rodziców w prace na rzecz przedszkola: pomoc w naprawie sprzętu przedszkolnego zgromadzenie okazów do kącika przyrodniczego (owoce, warzywa, przetwory). pomoc w przygotowaniu rekwizytów do jasełek, inscenizacji pomoc w wykonaniu strojów karnawałowych pomoc rodziców w gromadzeniu materiałów potrzebnych do zajęć, wyposażenie grupy w zabawki. pomoc w wystawieniu jasełek w Kościele Brata Alberta w Iławie lub kinie. zakup zdjęć wykonywanych przez nauczycielki zainteresowanie ogólnopolską akcją „Góra grosza”; „Zbierając baterie - chronimy środowisko” i udział zainteresowanie akcją przedszkolną „Papier rośnie na drzewie” zbiórka makulatury i puszek, „Pomóż czworonożnym przyjaciołom” i udział w akcji „Pomóżmy zwierzętom przetrwać zimę” zbieranie żołędzi i kasztanów.		wrzesień październik grudzień   styczeń w ciągu roku szkolnego grudzień w ciągu roku szkolnego styczeń w ciągu roku szkolnego w ciągu roku szkolnego w ciągu roku szkolnego
6. Udział członków rodziny w uroczystościach przedszkolnych.	Udział rodziców w spotkaniu wigilijnym w przedszkolu pomoc w organizacji, ustalenie szczegółów dotyczących organizacji Mikołajek. Aukcja ozdób wielkanocnych, gromadzenie funduszy na rzecz dzieci przedszkolnych. Wzbogacenie „kącika książki” o nowe pozycje zakupione przez rodziców. Współudział rodziców w przygotowaniu Dnia Babci i Dziadka - zorganizowanie poczęstunku. Współudział rodziców w organizacji choinki noworocznej - wspólna zabawa. Udział w Familiadzie Rodzinnej z Okazji Dnia Rodziny. Spotkania czytelnicze w sali. Pomoc rodziców w organizacji zakończenia roku szkolnego		grudzień styczeń marzec w ciągu roku szkolnego styczeń styczeń maj w ciągu roku szkolnego czerwiec
7. Udział rodziny w wycieczkach, piknikach.		Zorganizowanie wycieczki dla dzieci i rodziców - integracja grupy. „Kartoflandia”- wystawa prac z ziemniaków, wykonanych przez dzieci i rodziców. Pomoc rodziców w opiece nad dziećmi podczas pikniku z okazji Dnia Dziecka.	wrzesień wrzesień czerwiec

Opracowała: Regina Szczepańska Odpowiedzialne za realizację:

05 IX 2006r.

Grażyna Naumiuk

Scenariusz zajęcia otwartego

dla rodziców

Temat : Wprowadzenie zapisu cyfrowego liczby 6

na podstawie wiersza W. Fabera „Mały domek”

Cele ogólne :

• kształtowanie pojęcia liczby 6

Cele operacyjne: ( dziecko po zajęciach potrafi:)

• potrafi wykorzystać poznane litery do odczytania plątaninki literowej oraz ułożenia wyrażenia : To domy a to domek

• potrafi ułożyć domek z 6 papierowych figur geometrycznych

• potrafi słuchać i wypowiadać się na temat treści wiersza „Mały domek”

• umie przeliczać i porównywać liczby w zakresie 6

• rozpoznaje zapis cyfrowy liczb 1 - 5

• poznaje zapis cyfrowy nowej liczby ( 6 )

• umie posługiwać się liczebnikami porządkowymi 1 - 6

• umie dostrzec różnice między domem, blokiem a wieżowcem

Metody: rozmowa, praca z tekstem, ćwiczenia

Formy: indywidualna, grupowa jednolita, zbiorowa

Środki dydaktyczne: ilustracja, wiersz „Mały domek”, papierowe figury geometryczne, rozsypanka literowa, kartoniki z cyframi 1 - 6 , puzle domów

Przebieg:

1. Odczytanie z plątaninki literowej wyrazu „domek”

m e d k o

2. Układanie z papierowych sylwet figur geometrycznych domku ( każde dziecko dostaje sześć papierowych sylwet: jedną w kształcie dużego trójkąta, dużego kwadratu, dwóch prostokątów, dwóch małych kwadratów.

• dzieci układają domek , określają kształty sylwet, przeliczają je.

3. Układanie domku z figur geometrycznych - przez rodzica -według

wskazówek podanych przez wybrane dziecka ( np. ściany domu to duży kwadrat, drzwi to mały prostokąt itd.)

4. Słuchanie wiersza W. Fabera „Mały domek”

Wzdłuż ulicy Nie wypuszcza

stoją domy nawet dymu

kolorowe, kominami.

uśmiechnięte Najwyraźniej

setką okien, się obraził

murowane. na świat cały.

Tylko jeden O to, że mu

mały domek brak jest kilku

kucnął sobie, wyższych pięter,

zamknął wszystkie że przy wielkich

drzwi i okna, barwnych blokach

zamknął bramę. jest za mały.

Nie ma nawet

co się dziwić

maluchowi,

że dorosłym,

dużym domem

być by wolał.

Choć jest ładny

i choć nawet

ma ogródek,

to wygląda

przy tych blokach -

jak przedszkolak.

4. Omówienie treści wiersza:

• Jakie domy stoją przy ulicy?

• Czy wszystkie domy to wieżowce?

• Jak się czuje mały domek wśród wieżowców?

• Czym się różni dom od wieżowca?

5. Przeliczanie domków z ilustracji:

• Ile jest domków?

• Ile wieżowców znajduje się na lewo, a ile na prawo od małego domku?

• O ile więcej jest domków po prawej stronie?

• O ile mniej jest domków po jego lewej stronie?

6. Wprowadzenie zapisu cyfrowego liczby 6

Nauczyciel pokazuje cyfrę 6. Dzieci opisują jej wygląd. Kreślą jej kształt w powietrzu, na podłodze, na plecach kolegi lub koleżanki.

7. Układanie cyfr pod sylwetami domów, określanie jak wygląda pierwszy, drugi...szósty dom...

8. Układanie z włóczki cyfry 6

Dyżurni rozdają włóczkę. Dzieci biegają przy muzyce po sali. Na przerwę układają z włóczki cyfrę 6.

9. Ćwiczenia ruchowe.

Wykonywanie 6 przysiadów, 6 podskoków obunóż , 6 klaśnięć w ręce, itp

10. Praca przy stolikach. Przeliczanie elementów i wpisywanie

odpowiedniej liczby. Dorysowywanie brakujących elementów

w zakresie 6. Pisanie nowej cyfry po śladzie.Autor : ELŻBIETA DUBOWICZ

WIERSZE DLA DZIECI

Wiewiórka i jeż

W dziupli , wysoko , na drzewie mieszka

Ruda wiewiórka z pięknym ogonem .

Twarde orzechy gryzie ząbkami,

Z drzewa na drzewo skacze z fasonem .

W stercie zeschniętych liści pod drzewem

Kolczasty jeżyk znalazł mieszkanie .

Zbiera żołędzie i łowi myszki ,

By je ze smakiem zjeść na śniadanie

Nadchodzi czas miły

Zbliżają się święta,

Czas , by buzia dziecka

Była uśmiechnięta .

By był uśmiech dziecka ,

Radość i wesele ,

Przecież tak naprawdę

Potrzeba niewiele.

Starczy mały drobiazg :

Lalka , misiek , klocki ,

A na buzi dziecka

Uśmiech wnet zagości !

Drodzy nam Sponsorzy !

Otwórzcie swe serca !

Znamy waszą szczodrość ,

Wiemy , że jest wielka !

Za hojność i dary

Z góry dziękujemy !

A w dowód wdzięczności

Buziaki dajemy !

NASZE PRZEDSZKOLE

Na ulicy Kilińskiego,

W Łodzi , naszym pięknym mieście ,

W pałacu z czerwonej cegły,

Przedszkole nasze się mieści .

Pięknym parkiem otoczone

Ze stuletnimi drzewami ,

Z dala od zgiełku ulicy ,

Brzmi dziecięcymi głosami .

A w środku , w przestronnych salach

Bawią się nasze pociechy .

Z pobytu w swojej placówce

Czerpiąc wiele uciechy .

Codziennie rano witają

Swe ulubione panie ,

Które niezmiennie dbają ,

By miło czas płynął dla nich .

Nie spotkasz tu nigdy „smutasa”,

Który nos zwiesza „ na kwintę „.

Tu wszystkie przedszkolaki

Radośnie są uśmiechnięte >

Pytane , czy nie pytane ,

Maluchy czy dzieci starsze ,

Zgodnym chórem wołają :

„- Kochamy przedszkole nasze ! „

ZBIÓRKA KSIĄŻEK

Przedszkolaki usłyszały ,

Że w szpitalach chore dzieci

Leżąc w łóżkach - chcą poczytać ,

Lecz nie mają swych książeczek .

Szpital biedny - wszak Reforma !

Ledwie im na leki starczy !

Na kupno nowych książeczek

Pieniędzy im nie wystarczy !

Nasze dzieci się zmartwiły ,

Bo wrażliwe ich serduszka !

Po czym plan swój obmyśliły :

Zbiórkę książek zarządziły !

Przynosiły swoje książki

Ulubione prze dni kilka .

O księżniczkach , o rycerzach ,

Kocie w butach oraz wilkach .

Bajki Brzechwy i Tuwima ,

Janczarskiego , Porazińskiej ,

Andersena i Chotomskiej

Braci Grimm i Konopnickiej .

Gdy olbrzymi stos tych książek

Przedszkolaki już zebrały ,

W paczkach wielkich do szpitala

Chorym dzieciom w mig przesłały .

Otrzymają za to dyplom ,-

Będzie ich wrażliwość chwalił ,

Bo wyrzekły się majątku !

Więc serduszka dobre mają !!!

BAL KARNAWAŁOWY

Dzisiaj bal w przedszkolu ,

Stańmy wszyscy w kole ,

Księżniczki , laleczki ,

Zatańczmy poleczkę .

Batman tańczy z wróżką

Z czarodziejską różdżką ,

Ruda Pippi z myszką

Pląsa na paluszkach .

Czerwony Kapturek

Kręci się wraz z wilkiem ,

Teletubiś mały

Przycupnął na chwilkę .

Bocian goni żabkę ,

Co wdzięcznie umyka .

Zewsząd dookoła

Brzmi cudna muzyka .

Wszystkie przedszkolaki

W mig się przystroiły,

Na bal przebierańców

Ochoczo przybyły .

W quizach i konkursach

Chętnie udział brały ,

Łakocie , nagrody

Za to otrzymały !

58

---